Traballando co pintor Lugrís

Page 1

Traballando con Urbano Lugrís

Lucía, Miguel Lemos, Iria, Xian, Elena, Alba, Álex, Miguel Loveira, Pedro, Joel Breixo


Índice Título Índice Introdución e presentación Biografía Descrición Narración Lema para un cadro Entrevista imaxinaria Como se pode debuxar un cadro A lavandeira Texto instrutivo para disfraz

Páxina 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

1


URBANO LUGRÍS Introdución Partindo da figura do pintor do mar, todas as persoas da clase realizamos actividades. Este é un exemplo. Presentación. ¾ Miguel Lemos estuda a biografía de Lugrís. ¾ Elena nos contará a descrición do cadro”A creación”. ¾ Un comentario alucinante fará Iria sobre o cadro “Lenda Mariña”. ¾ Xian redactou a continuación da escena que se mira en “Lenda Mariña”. ¾ Álex fixo un lema para o cadro. ¾ Miguel e Pedro trazan as preguntas e as respostas interesantes e divertidas dunha suposta entrevista con Lugrís. ¾ Alba explicará como se pode debuxar o cadro “O paxaro das praias ou lavandeira”. ¾ Finalmente Joel investigou como científico as características da lavandeira. Lucía 2


BIOGRAFÍA Urbano Lugrís Nace en A Coruña no ano 1908. Fillo de Manuel Lugrís Freire, un dos fundadores da Real Academia Galega e da pianista Purificación González. De pequeno axúdalle, ensínalle e aprende de Nacho Viéitez. Abandona os seus estudos de perito mercantil en A Coruña para trasladarse en 1930 a Madrid. Alí coñece ao poeta Federico García Lorca e ao escritor galego Rafael Dieste. Máis tarde funda en A Coruña a revista Atlántida no ano 1954. Ten dous fillos Urbano Lugrís Vadillo, tamén pintor e Paula. Traballa en distintos oficios artísticos: poesía, teatro, pintura e mesmo arquitectura (Ermida do santuario dos Santos Reis, Bueu 1948-49) O pintor falece en Vigo o 23 de decembro de 1973. HU

UH

HU

UH

Miguel Lemos 3


DESCRICIÓN Ao fondo, á esquerda, se ven dúas nubes e un bosque. Á dereita uns hoteis brancos. No segundo plano, da esquerda ao centro, unhas herbas verdes e preciosas. Á dereita unha estrada. No primeiro plano a praza principal, unhas palmeiras, cara á dereita o caudal dun río. Elena 4


NARRACIÓNS O monstro mariño fóra da auga O monstro mariño podía estar un día fóra da auga. Nese mundo todo era do revés e os barcos ían pola terra e por as estradas. Iria

Un tabeirón comeu o barco. Era unha quenlla branca moi grande, a máis grande de España. A quenlla foi nadando, nadando e chegou a América. Como Urbano Lugrís viaxaba moito, cadrou que estaba en ese continente. Por iso sae no debuxo. No ano 1973 é cando estaba en América, a quenlla estaba tamén no mesmo destino. Lugrís morreu nese mesmo ano. Xián 5


LEMA Sufre o mar Escribo como título este lema porque está na imaxe tirando a un home. Hai tamén un barco e parece que o está comendo. A min non me dá medo porque é un cadro. Álex

6


Entrevista imaxinaria a Urbano Lugrís Urbano Lugrís é un pintor surrealista, pinta soños, monstros mariños, árbores de cunchas, mariñeiros en botellas de mensaxes; pero case sempre pensando no mar. Pedro e Miguel Loveira realizáronlle estra entrevista. Como xa faleceu no ano 1973 eles mesmos aportan as respostas. ‐Como ten tanta imaxinación? ‐Cando penso, me veñen cousas surrealistas á cabeza. ‐De pequeno querías ser pintor? ‐Si, sempre foi o meu soño. ‐Por que te chaman o pintor do mar? ‐Porque pinto sobre o mar. ‐Cal foi o cadro que fixo que máis che gustou? ‐O cadro que é un monstro balea. Mural dunn monstro mariño Miguel e Pedro 7


Como se pode debuxar este cadro

Paxaro das praias ou lavandeira. Urbano Lugrís 1950. O retrato da lavandeira faise así: Primeiro debes pensar ben, moi ben como debuxala. Logo vala facendo pouco a pouco. Debes debuxar unha cola alongada cunhas patas finas e tamén longas. O corpo de cor negra menos pola cara. Por último un peteiro negro. Alba Durán 8


Investigamos sobre a lavandeira Motacilla africana

A LAVANDEIRA (Motacilla) é unha ave pequena. Este paxaro encóntrase en case todos os hábitats, pero principalmente xunto ao home, ao que anuncia a chegada do tempo frío, incluso aniña durante esta época. A lavandeira é unha ave pequena e elegante, de 16 a 19 cm de lonxitude, cunha cola sempre en movemento. O paxaro ten plumas, peteiro e ás. É ovíparo, incuba os seus ovos durante 14 días. Joel

Motacilla alba 9


UNIVERSO LUGRÍS Medusa

Tesoiras

U

Material

Aramio

U

Bolsas de plástico laranxas Bolsas de plástico amarelas Tea laranxa Tea amarela

Modo de facelo

Imperdible Grampadora Agulla Fío branco La

U

Primeiro cortamos as bolsas plásticas en tiras de 1 ou 2 cm de ancho. Despois collemos tres tiras e imos facendo unha serie: laranxa, amarelo; laranxa, amarelo,… A continuación recortamos a tea en forma triangular pero sen punta. Cosemos deixando un oco arriba e abaixo. Arriba metemos o imperdible coa la e deixamos bastante para atar á cintura. Abaixo metemos o aramio. Para finalizar grampamos a tira de plástico á saia, atamos a lá á cintura e un disfraz de medusa xa temos feito para pasar un carnaval chulísimo. Que o gocedes un montón! 10


Monstro U

Materiais U

Un anaquiño de madeira Un arame Cartolina Roupa negra Instrucións U

Realizas dous debuxos con cara de monstro dunha pintura de Lugrís e píntalos. Cunha tira de cartolina que rodea a cabeza, grampas un debuxo a cada lado. Co anaco de madeira xuntas un arame que, cuberto con tea, vai ser o rabo de monstro. Cunha bolsa de cor cobres o teu corpo, como unha bata de médico, para que tape de onde sae o rabo. O disfraz xa está feito.

11


U

4º RAPEAMOS U

U

UNIVERSO LUGRÍS

Temos ceras e pinceis, anteollo abandonado botellas daquel naufraxio este cadro está iniciado. Chega un monstro mariño

aí vén unha caracola da man de Urbano Lugrís

Buguinas, bucinas ou caracoles de mar.

este cadro si que mola. 12


Grazas ao pintor do mar, inda que surrealista, pinta árbores de cunchas, isto xa che dá unha pista. Esvarando augacheiras, preto cabalos de mar, navegando polo azul xa podemos rematar.

Augacheiras ou medusas

13


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.