© Marianne Coppieters
© Marianne Coppieters De collectie van Lucas Straetmans is vernoemd naar monsters en is speels en kleurrijk. “Ik heb een dynamische, positieve, energetische en vitale collectie gemaakt. De monsters of mavericks zijn trots op wie ze zijn. Ze lopen met de borst vooruit en niet met gebogen hoofd.
Hoe komt het dat jullie maar met twee zijn afgestudeerd dit jaar? Elisabeth: Eigenlijk komen we elk uit een andere klas, Lucas zat een jaar lager dan ik. In de KASK kan je kiezen om je Master in één of in twee jaar te doen. Heel mijn klas deed het in één jaar, behalve ik. Bij Lucas was het net andersom. Bovendien heb ik veel medestudenten zien opgeven. Het is een hele zware opleiding.
“Mijn collectie is fragiel en poëtisch met veel borduursels en handgekleurde stoffen” (Elisabeth) Lucas: Je haalt het einde alleen als je het écht heel graag doet en bereid bent om er veel voor op te geven. Voor mij was het best wel spannend om af te studeren met Elisabeth want ik ben een grote fan en bewonderaar van haar werk. Onze stijlen en collecties zijn zo verschillend
dat we naast elkaar kunnen staan en toch allebei opvallen. Wat toch niet onbelangrijk is in onze sector. Wat jullie collecties wel gemeen hebben is dat ze zeer persoonlijk zijn. Allebei hebben jullie het over een ‘verwerkingsproces’. Kunnen jullie dat eens uitleggen? Lucas: Het idee voor mijn collectie is ontstaan toen ik op een feestje meermaals werd uitgescholden voor ‘janette’. Ik voelde frustratie en boosheid omdat je in deze maatschappij nog altijd niet kunt zijn wie je wil, laat staan gestimuleerd wordt. Sommige mensen behandelen anderen als paria’s of monsters. Ik ben daarmee aan de slag gegaan en heb die monsters of ‘mavericks’, waar ik mijn collectie naar genoemd heb, laten uitbreken. Mijn negatieve ervaring heb ik dus gebruikt om iets positiefs neer te zetten. Elisabeth: ‘Lucia Sylviana’ gaat over mijn moeder en mij en de ingewikkelde relatie die we hebben. Lucia en Sylviana zijn de tweede en derde namen die ik van haar kreeg. Lucia betekent lichtgevend en Sylviana betekent connectie met
de natuur. Verder gaat de collectie over de vrouw of het vrouwelijke in het algemeen. Het is een fragiele, poëtische collectie met veel borduursels en handgekleurde stoffen. Ik wil er mijn type vrouw mee tonen, zeg maar. Een intuïtief, lichamelijk, zorgend, seksueel wezen. Hoe zette je een persoonlijke ervaring om naar 12 silhouetten? Elisabeth: Intuïtie vind ik een zeer belangrijk vrouwelijk kenmerk, dus heb ik niet te veel mijn ratio gevolgd. Ik ben begonnen met foto’s te verzamelen zonder precies te weten naar wat ik op zoek was. Wanneer ik die naast elkaar plaatste, kon ik er visuele verbanden in vinden, zoals cirkels, woorden, veel bloot, verscholen gezichten, lichamen met te veel armen en benen… Op basis van die beelden heb ik dan tekeningen en collages gemaakt en die abstracte tekeningen heb ik proberen te verzoenen met een lichaam. Ik heb met veel natuurlijke materialen gewerkt waaronder hout omdat je daar stevige constructies mee kunt maken. Zijde en wol geven dan weer het beste resultaat als je zelf stoffen kleurt. De kleuren zijn heel divers, maar wel al-
PROMENADEMAGAZINE I september 2013 I 23