1 62 1 Ergeş Uçkun ve Yurı Koşugları
Dostlar niteyin felek mena ram imes iylim ilatım, lahzaça aram imes Tegremde melek yüzlü n içe şeytan bar Her saçı akargan kişi babam imes Altaylı desem, Çin'de esirler dediler Turanlı desem, Urus'ga nöker dediler İmdad yetişin ehli zaman deb çapıb Feryad desem , ehli zaman ker dediler Rusiye desen öznü kemirgen bolasan Emrike desen yolnu yitirgen bolasan Enriz desen kaçıb barıb yağmurdan Tarnavgınanıfı tegiyde turgan bolasan Sönek kemirib kızıl sarık aç itler Türk kanı içer iken, harami cetler Türk tohmunu dünyada kurutmak üçün Emrike'de birleşer iken, illetler . . . Hatın kişilernifı , tar iken dünyası İnişke iken, beyli bilen paşnasıl Hah kafir-u-hah mümin-ü-hah bay-u-fakir Köp lette bilen minçağ iken davası Sırrımnı açay desom sırdaş yoğ iken Derdimni tükey d<:.sem dertteş yoğ iken Tağlardaki taşlarda sefa ahtaruban Başımnı vuray desem, bir taş yoğ iken Sevdayı bolub, yollarda gezgen biz idik Bir leyli üçün çöllerde gezgen biz idik Sen men idin-ü-men sen idim, ey şah! Dastanlar idik, tillerde gezgen idik ı
pa,mılSI: piişiniisı. ökçesi. topuğu