Necdet Sevinç - Acının Tadı

- Revir değil mi burası? Ömer, koluna girip ranzasına getirdi ihtiyarı.

- Burası revir değil, dedi. Koğuş.

- Ne? Koğuş mu dediniz?

- Evet. Koğuş dedim.

- Ne koğuşu?

- Hırsız.

Yüzünün kanı bir anda çekildi ihtiyarın. Sapsan kesildi. Ve aynı anda sağ elini kalbine götürüp, ovma­ ya başladı.

Fenalık mı geçiriyordu acaba?

Bu gibi durumlarla sık sık karşılaştığı için, yapıla­ caklar konusunda az-çok tecrübe sahibiydi Ömer. He­ men başının altına bir yastık çekip uzanmasını sağla­ dı. Ayakkaplannı çıkardı. Gömlek düğmelerinden bir­ kaçını açtı. Kemerini gevşetti. Üzerine bir battaniye çekti.

- İyi misiniz?

- İyiyim, iyiyim, dedi ihtiyar güçlükle. Biraz çarpıntım var. Fena bir haber alınca hep böyle oluyorum.

Kalbim çarpmağa başlıyor, tansiyonum yükseliyor.

Başına bir ağrı yapışıyor. Yaşlılık işte . . Ömer teselliye çalıştı ihtiyarı: İhtiyar, iki elini yüzüne koyup, gözpınarlannda bi­ riken yaşlan silerken mırıldandı: - Buralara düşecek adam mıydım ben? Çoluk ço­ cuğun yüzüne nasıl bakarım? Torunlara, gelinlere ne derim? Bu yaştan sonra... Hırsızlar arasında . . . İhtiyar gaf yaptığının farkına varmıştı. Yavaş ya­ vaş elini yüzünden çekip doğruldu. Üşüyen omuzları­ na bir battaniye alıp, sırtını ranza tahtalarına yasladı: 120