diye yıldırımlar, tufanlar yağdırır. Şaşırırsınız; hiddetinin tes kin edilemeyeceğinden endişelere düşersiniz; halbuki o nut kunu bitirir ve sonra hiçbir zaman üstün.den ayırmadığı muşambasına sarılarak güler ve arkadaşlarını dinler; arasıra tekrarladığı "Ya! Acaib, öyle mi? .. " nakaratının mimini, alt mış elif miktarı çeker, uzatır!..." Rasim Haşmet'in, Bahçe'de Settar Han'a tahsis edilmiş 1 6 Aralık, 1324 tarihli 22. sayıda yer alan Settar Han başlıklı uzun şiiri - Kahraman Ömer Naci Bey'e - ithaf edilmiş bulunmak tadır. Yine bu derginin 30 Aralık, 1 324 tarihli 24. sayısının kapağı "Ömer Naci Beyefendi"nin resmine ayrılmıştır ve içinde {s.8/9), Ömer Naci başlıklı, Rasim Haşmet'in bir yazısı yer al mıştır. Derginin ikinci yıl, 4 numaralı 22 Eylül, 1 325'de ya yımlanmış nüshasındaki İlyas Macid'e aid Öleceğim Gün parçası da - Ömer Naci'ye - ithaftır. Şairliği kısa bir süre devam etmiş, sonra hürriyet mücahi di, komitacı, hatib, politikacı ve ihtilalcı olmuş Ömer Naci'� nin her devrede çevresine, çevresinde yeni yetişen asker-sivil bütün arkadaşlarına, dostlarına ve gençlere büyük te'sirler yap tığı anlaşılmaktadır. Nazım Ören şöyle diyor:148> "Ömer Naci, Manastır Mekte bi'nden Harbiye'ye geldikten sonra değişmişti. Belirsiz ve ru' yasız bir uykuda imiş gibi sesi sadası çıkmıyor, ya yazı ile, yahut bıyıklarını ısırmak ve didiklemekle meşgı11 oluyordu. Bağdad'dan, Bursa'dan, Manastır'tlan onu tanıyanlar, onun bu sükun ve sükunetine, hatta mazlumiyet ve ma'sumiyetine şa ��yorlardı. Eski ��ceraları biter tükenir gibi değildi. Onl�r bu Omer Naci'nin o Omer Naci olduğuna ve ben onların bu Omer Naci'den bahsettiklerine güç inanırdık. Bazan meleklerin bi le gözlerinin karardığı ve sessiz sadasız olsa da yekdiğerleri ne yan gözle baktıkları tasavvur edilebilir. Fakat Ömer Naci Bey'in yalnız ve ebedi olarak yaşattığı bir kin ve nefret hissi (48) Nazım Ören, a.g.m.
55