Yavaş Yavaş Ömrün sonbaharı sıktı elimi, Demek yaşlanırım ben yavaş yavaş Güzde yapraklara hal 1 düşer gibi, Düşüyor saçıma den2 yavaş yavaş. Ağaçlar soyunur, yer hazellenir, Fikir dumanlanır, gözler zillenir3 Güllerin üstüne yenen tek yenir4 Benim gözlerime çen, yavaş yavaş. Değişir havalar, değişir bütün, Kısalır nasıl da günler günbegün, Demek yaklaşıyor gurubu ömrün Çekilir dağlardan gün, yavaş yavaş. Sararır gittikçe çöl, çimen, çayır, Gönül her saati ömürden sayır. Bir ses kulağıma hep fısıldayır: - Bahtiyar, göklerden in, yavaş yavaş. 1977
1 2 � 4
hal: kurumaya başlaması den: ilk ak zillemek: bir noktaya bakmak yenen tek yenir: iner gibi iniyor
Yücelikde Tenhalık 1 15
