ATATÜRK ŞiİRLERİ Ben Bandırma vapuru Karadeniz'de küçük köhne bir tekne Yağma yağmur esme rüzgar Yolumu bekler Anadolu Gümüş dere durmaz akar Mustafa Kemal'im güvertede Dayamış alnını ufka bakar '
Ben Bandırma vapuru Var git başımdan Karadeniz Bu gece efkarım var N'oldu ey gönül n'oldu Gümüş dere durmaz ağlar Kan ağlar altmış üç ilimiz Kan ağlar Anadolu Ben Bandırma vapuru Mustafa Kemal'im güvertede Kaputuna bürünmüş Bakışlarında karanlık, saçlarında rüzgar Yıldızlar geçiyor alnından Uzak zaferlerin şavkı vurmuş yüzüne Mete'ler Bumin'ler Kutluk'lar Sıyrılıp Altay dağlarından Ona doğru yürümüş Ben Bandırma vapuru Duyarım sesler gelir Anadolu'dan Samsun'a doğru Bir şey var gecenin içinde Rüzgarlarla karanlıklarla dağılan Bir şey var gecenin içinde Mustafa Kemal'in sevinciyle ağaran
167