Önder Göçgün - Nâmık Kemâl

midir? Herkes ölümden korkar, fakat kimse akıbeti ölüm olan yaşamaktan korkmaz! Herkes ölümden kaçar, fakat kimse her adım attıkça mezara bir adım daha yaklaştığını düşünmez.

Doğrusu güzel dünya! Bir adam ne vakit son menziline (du­ rağına) varırsa, o vakit rahatça yatabilir. ( . . . ) (Onun için) bizim memlekette, hizmetten büyük vazifemiz yoktur. Zulmün pençesi bütün dünyayı sarsa, çekip koparmak için kendimde güç görüyorum! Bu yolda can mı gidecek? Varsın ömrüm, ebediyyen feda olsun! (. . . ) Gönlümüzdeki kırgınlıkla­ rı bir tarafa bırakalım, biraz da netsimizi ortadan çıkaralım!

Zulüm ateşi memleketler yakmış, dumanı fukaranın ahından dağılıyor. Mazlum kanından seller akıyor, sürerek getirdiği taşlar şu mezarlıkları süslüyor. Etrafımızda bin dul, bin ye­ tim ağlıyor. Bin valide, bin peder evladının; bin evlad valide­ sinin, perlerinin matemini tutuyor. Bin bl-çarenin ırzı yok olmuş, biri başını kaldırıp da kimsenin yüzüne bakamıyor. Bin çalışkan çiftçi, açlıktan ölüyor.Bin gayretli,aciz çocuk soğuktan donuyor. Şehirler, yanlarındaki kabristana nisbet bekçi ku­ lubesi kadar kalmış. Zindanlar, içinde bulundukları şehirlere nisbet, aydaki karaltı kadar duruyor. Herkes hayran, herkes aciz, kimse ne yapacağını biiemiyor. Kimse, üzerine gelen kaza kurşununun ne taraftan atıldığını göremiyor! Kimi en haklı bir iş için idam olunuyor, kimi en zalim bir hıyanet için mü­ katat görüyor. ..

Bunları hayalimize alalım. Bu musibetlerin kaldırılmasına çalışalım. Allalı için, devlet için, memleket için uğraşalım! O zaman görürüz ki, burada ağlayan inleyen yalnız zalim ka­ lır. Korkmayın, bir zalim ejder olsa, bir mE.mlekete galib ge­ lemez. Üstüne yürüyün ki, daima Allah'ın yardımını, devletin gayretini ardınızda bulursunuz!"

Ayrıca: Sen ölürsen anan ağlar, İmam ıskatını sağlar; �4