DÖRDÜNCÜ MEKTUP 1 Haziran 322, (14 Haziran 1906) Kuşadast
Sizi unutmak . . . Bunu mümkün mü zannedersi niz kardeşim? İzmir'den ancak dün gelebiliyorum ve hemen , biraz dargınca yazılmış kartınıza cevap ver meye şitaban oluyorum. Eğer buradan gaybubetimi bir özür addetmez, yazamadığımı bir kusur telakki ederseniz, beni affediniz, bunu istirham ediyorum. Sizi temin edeyim ki edebiyatın müstakbel-i se rab-aludunda bir gün şüphesiz şa'şaat-ı feyziyle bedi dar olacak sizin gibi genç arkadaşlarımla muhabere ederek peyday-ı hatırat etmek, hayatıının en müfte hir ümit ve tesellisidir. Sakın zannetmeyin ki bu mü katebeden sıkılıyorum . . . Müsamaha ediyorum. Demek ki Fransızcaya çalışıyorsunuz. Memnun oldum ve tebrik ederim. Cidden müstait ve çalışkan olduğunuzu anlıyorum. Mademki çalışacaksınız, mu vaffakıyet muhakkaktır. Teessüfle gördüğümüz bir çok müntesib-i edep arkadaşlarımızın vahi hatt-ı ha reketlerinden inhiraf ettiğiniz için mesutsunuz. Şim di hissedeceksiniz; edebiyat nedir, saadet ve refah-ı ruh nedir ve ne kadar nuşindir. . . Manasız beyitlerin, soğuk kafiyelerin saha-i tenk-i ıztırarında malumatsız, mütalaasız, fensiz, ilimsiz, serseri dolaşanlara, o boşlukta müebbeden mahkum-ı fena ve zeval kalanlara ferda-yı muvaffa kıyetinizde o kadar acıyacaksınız ki . . . Belki m üp hem bir matem-i merhametle ağlayacaksınız, ağla yacaksınız . . . Mensur ve manzum Fransız müellefat-ı makbu lesinin esamisini istiyorsunuz . . . Buna hac et yok kar deşim. Mademki şimdi müptedisiniz nazmı sonraya bırakmak icap eder. Asar-ı mensureye gelince, Guy de Maupassant'ın asar-ı nefisesi kadar açık, sade ya1 99
