Door de bordjes het bos niet meer zien

Sjaak Blokland

Of het in andere landen ook zo veel voor komt weet ik niet, daarvoor ben ik met de MTB te weinig de grens over geweest. En op de racer krijg je sowieso andere borden voor je hoofd. Feit is dat als je met MTB of gravelaar door bos, heide en langs sloten rijdt je heel wat bordjes passeert. In diverse formaten en kleuren. Met daarop uiteenlopende teksten. Standaard staat er wel de naam van het gebied op en de naam van de beheerder/eigenaar.

Wij hebben hier rondom Tilburg voornamelijk te maken met Natuurmonumenten en Brabants Landschap. En als je er de tijd voor neemt kom je te weten wat er wel en niet mag. Zolang er geen “verboden toegang” op staat is wandelen altijd wel toegestaan. Maar afval achter laten weer niet. Terecht natuurlijk. Toen ik twaalf jaar geleden voor het eerst op een MTB stapte mocht je praktisch overal in de bossen fietsen. Beheerders waren daar niet altijd blij mee omdat ook kwetsbare stukken zoals oude zandwallen in de duinen kapot gereden werden. Natuurmonumenten heeft toen in samenwerking met MTB clubs de MTB route Loonse en Drunense Duinen aangelegd. (de huidige zwarte route). Later is er nog een extra lus aangelegd die iets minder uitdagend is (de groene route). Daarnaast is Natuurmonumenten druk gaan aangeven waar Niet gefietst mag worden middels ronde verbodsstickers op de palen, net onder de bordjes. Daar kan geen misverstand over bestaan. Ik zou zeggen: houd je er aan. Enkele leden hebben inmiddels ondervonden dat negeren je €100 kan kosten. Bij het Brabants Landschap is het niet zo eenduidig. Bordjes met kleine tekst waarop staat: Verboden voor (Brom)fietsers. Waarbij de ene keer geen

haakjes gebruikt worden (wel fietsers) en de andere keer wel haakjes (beide niet dus). Soms staat er fietsers toegestaan maar ATB-ers nIet. Dat schiet niet op. Moet je eerst stoppen om het tot je door te laten dringen. Met als gevolg dat ik er stiekem van uit ging dat er geen haakjes omheen stonden. Omdat er sinds corona massaal meer door de natuur gefietst wordt las ik al ergens dat Brabants Landschap in het westen van de provincie strenger wilde gaan handhaven. Met borden met en zonder haakjes om “brom” valt dat niet mee. Daarom zijn ze daar de lijn Natuurmonumenten maar gaan volgen. Nee, geen verbodssticker, maar metalen bordjes die niet zo makkelijk van de palen te verwijderen zijn en zelfs iets groter lijken. Hier zijn ze ook al gesignaleerd bij het Riels Hoefke. En sinds een paar weken zie ik die bordjes ook bij de Sparren dreef (Oisterwijk). Van daaruit doorsteken richting het witte kapelletje aan de Moergestelse weg is er niet meer bij. Ook een paar kleine klimmetjes daar vallen af. Aan de andere kant van de Moergestelse weg lijkt (nog) niks aan de hand. Ik heb voor dit stukje Brabants Landschap benaderd om te vragen of er nog meer bordjesplannen zijn voor de komende tijd. En zo ja, waar. Helaas nog geen reactie gehad. Wellicht kan ik in een volgend nummer van Schakelen daar meer over vertellen. Los daar van: goed op blijven letten. Want de route op de navigatie lijkt heilig. Komoot geeft bij routes wel aan of er stukken bij zijn waar niet gefietst mag worden. Ik heb de indruk dat die stroken niet altijd kloppen. Dus toch maar een oog gericht houden op de bordjes. Hopelijk kun je met het andere het bos blijven zien.

Want daarom zit je toch op de fiets.