Door de bordjes het bos niet meer zien Sjaak Blokland Of het in andere landen ook zo veel voor komt weet ik niet, daarvoor ben ik met de MTB te weinig de grens over geweest. En op de racer krijg je sowieso andere borden voor je hoofd. Feit is dat als je met MTB of gravelaar door bos, heide en langs sloten rijdt je heel wat bordjes passeert. In diverse formaten en kleuren. Met daarop uiteenlopende teksten. Standaard staat er wel de naam van het gebied op en de naam van de beheerder/eigenaar. Wij hebben hier rondom Tilburg voornamelijk te maken met Natuurmonumenten en Brabants Landschap. En als je er de tijd voor neemt kom je te weten wat er wel en niet mag. Zolang er geen “verboden toegang” op staat is wandelen altijd wel toegestaan. Maar afval achter laten weer niet. Terecht natuurlijk. Toen ik twaalf jaar geleden voor het eerst op een MTB stapte mocht je praktisch overal in de bossen
20
fietsen. Beheerders waren daar niet altijd blij mee omdat ook kwetsbare stukken zoals oude zandwallen in de duinen kapot gereden werden. Natuurmonumenten heeft toen in samenwerking met MTB clubs de MTB route Loonse en Drunense Duinen aangelegd. (de huidige zwarte route). Later is er nog een extra lus aangelegd die iets minder uitdagend is (de groene route). Daarnaast is Natuurmonumenten druk gaan aangeven waar Niet gefietst mag worden middels ronde verbodsstickers op de palen, net onder de bordjes. Daar kan geen misverstand over bestaan. Ik zou zeggen: houd je er aan. Enkele leden hebben inmiddels ondervonden dat negeren je €100 kan kosten. Bij het Brabants Landschap is het niet zo eenduidig. Bordjes met kleine tekst waarop staat: Verboden voor (Brom)fietsers. Waarbij de ene keer geen
