Vermogen is meer dan wat u opbouwt, het is ook wat u doorgeeft. Niet enkel cijfers, maar waarden. Niet alleen rendement, maar ook richting.
Want u denkt vooruit: aan uw kinderen, hun toekomst, hun keuzes. Hoe uw verhaal verder leeft, ook wanneer u het niet meer vertelt. Want échte nalatenschap begint niet bij successie, maar bij verbinding.
Bij Belfius Private geloven we dat vermogen een familiezaak is. Daarom begeleiden we u én de volgende generatie. Met
financiële vorming, advies op maat, en één vertrouwensband voor het hele gezin.
Meer dus dan klassieke private banking: een klankbord, een netwerk, een aanpak die meegroeit. Van estate planning die verder kijkt dan cijfers tot beleggingen die uw overtuigingen weerspiegelen.
Want vermogen is geen scorebord. Het is een stem. Uw stem.
Samen laten we het spreken.
DENKT U BIJ BALANS AAN
CIJFERS OF AAN GEZIN?
Winner of the Monaco Glamour Award 2025
Voor de Gentse juweelontwerpster Celine Roelens zijn niche kleurstenen de essentie in elk van haar betekenisvolle juweelontwerpen.
In het levendige centrum van Gent, dichtbij de iconische Sint-Baafskathedraal, bevindt zich de juwelen designstudio van Celine Roelens. Als juweelontwerpster en edelsteenkundige heeft Celine zich gespecialiseerd in het ontwerpen van unieke, kleurrijke juwelen die de zeldzaamheid en de vurige schoonheid van edelstenen centraal stellen. Geboren in 1980 in een familie van juweliers, groeide ze op tussen zeldzame edelstenen en de ambacht van juwelen maken. Haar ouders runden een atelier in Oudenaarde waar ze haar eerste ervaringen opdeed en haar liefde voor het vak vorm kreeg. Na haar studies edelsteenkundige en goudsmid-juweelontwerper in Antwerpen en het werken in internationale ateliers, heeft Celine haar eigen succesvolle juwelenmerk opgebouwd. Gent heeft een bijzondere mix van historische charme en een bruisende moderne kunstscène. Het is de perfecte plek voor Celine om haar creativiteit de vrije loop te laten gaan en inspiratie op te doen.
MONACO GLAMOUR AWARD 2025
Afgelopen juni nam Celine voor het eerst deel aan het Luxury Monte-Carlo high jewellery evenement, een internationale topshow waar juweelontwerpers uit alle hoeken van de wereld hun meest prachtige creaties exposeren. De boeiende creaties van Celine resulteerden in een geweldig debuut, ze won de eerste prijs in de categorie ‘Monaco Glamour’ niet met één maar met twee van haar unieke ontwerpen. Eentje met een tweekleurige, roze toermalijn van 6.95 ct in een zeldzame tonvormige slijp, omringd door verschillende tinten roze saffieren en diamanten – speels, vrouwelijk en tegelijk krachtig. Een andere, vurige mandarijn granaat van 6.87 ct afgewerkt met oranje saffieren en markies geslepen diamanten. De combo van niche kleurstenen, ontwerp en vakmanschap maakte het verschil.
Roelens is niet alleen gepassioneerd door edelstenen, maar ook door het vakmanschap dat nodig is om hun schoonheid volledig tot leven te brengen. De edelstenen die ze selecteert, ondergaan een zorgvuldig slijpproces waarbij kwaliteit en duurzaamheid altijd voorop staan. De meerderheid van kleurstenen zijn slecht geslepen in hun land van herkomst, aangezien ze vaak niet ruw mogen geëxporteerd worden. Ze aarzelt niet om ze in Europa te laten herslijpen om zo een optimale refractie van het licht in de edelsteen te bereiken, zelfs als dit betekent dat ze Concessies moet doen aan het gewicht. Daarnaast werkt ze al jaren samen met een uiterst professioneel team van ervaren vaklieden zoals goudsmeden, edelsteenzetters, 3D-ontwerpers, goudgieters en graveurs. Deze toewijding aan vakmanschap zorgt ervoor dat haar juwelen niet alleen visueel prachtig zijn, maar ook van de hoogste kwaliteit.
WAARDEVOLLE INVESTERING
Celine benadrukt dat haar handgemaakte juwelen niet alleen mooie accessoires zijn, maar ook waardevolle investeringen. Witte diamanten vind je nog in grote aantallen overal ter wereld, terwijl de zeldzame kleurstenen die zij gebruikt - denk aan Lagoon of Paraïba toermalijn, Santa Maria aquamarijn of Mahenge spinel - afkomstig zijn uit kleine, familiale mijnen. Tanzaniet of tsavoriet vind je maar op één plaats ter wereld, nl. in Tanzania. Door de grote schaarste stijgen deze elk jaar in waarde waardoor ze een unieke kans kan bieden aan haar klanten. Roelens heeft twintig jaar gewerkt aan het opbouwen van haar collectie edelstenen, die nu een breed scala biedt waaruit klanten kunnen kiezen.
Celine Roelens Lange Kruisstraat 14
Een belegging naar uw smaak
Ontdek het rendement van onze beleggingen.
Zoals een topchef gerechten maakt met wereldwijde ingrediënten van topkwaliteit, zo stellen wij bij ING Private Banking met evenveel passie en expertise uw portefeuille samen. Zo geniet u van de solide prestaties van onze onafhankelijk geselecteerde beleggingen.
ing.be/privatebanking
We create We build We renovate
Timeless Construction & Renovations
For more than 50 years, we have ensured impeccable construction and renovation work at the top end of the market. As our client, you will be assisted by a selected team that turns your dream into a customized design.
www.bplus.com
+32 16 55 35 60
U: Ik heb genoeg gewerkt.
Wij: Laat uw geld voor u werken.
Bespreek het met uw Private Banker.
inhoud
Luxury Leads in een initiatief en realisatie van Trustmedia
Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen, gekopieerd of verveelvuldigd zonder toestemming vooraf van de verantwoordelijke uitgever. Dit magazine is met de grootste zorg samengesteld. Niettemin is het niet uitgesloten dat de informatie door tijdsverloop of andere oorzaken niet of niet volledig juist is. De uitgever en alle andere partners die deze uitgave mee mogelijk maakten, kunnen op geen enkele wijze hiervoor aansprakelijk gesteld worden.
Broers in business Robbe en Nik Vandewyngaerde
Architect
Bruno Erpicum
Kunst Joëlle Dubois
Boek Anton Corbijn
Topchef Tom Loockx
Interieur
Marie Lecluyse
Franck
BROERS IN BUSINESS
K unst met een verhaal
Robbe en Nik Vandewyngaerde
Objects With Narratives is het verhaal van twee Vlaamse broers en een jeugdvriend die de internationale designwereld uitdagen met zakelijk lef, visie en een radicaal eigen artistieke aanpak. Hun galerie, gevestigd in een weelderig pand op de Brusselse Zavel, focust op functional art
Somptueus. Zo laat het pand van Objects With Narratives zich wellicht het best omschrijven. Hoge plafonds met gouden kroonluchters, muren vol bladgoud en weelderige decors, een visgraatparket dat luxe ademt. Het neoklassieke gebouw op de Brusselse Zavel huisvestte ooit een chic bontatelier met showroom, nu is het een galerie die geen klassieke kunsthandel wil zijn.
C heque van oma
OWN is het eigenzinnige project van de broers
Robbe (28) en Nik (31) Vandewyngaerde en hun jeugdvriend Oskar Eryatmaz (31). In een setting van vergane glorie tonen ze functional art : designobjecten met een verhaal. ‘Bij ons trekt niet de galerist aan de touwtjes, maar staan de makers centraal. Hun objecten dragen een verhaal en wij brengen dat naar buiten.’
Hun businessmodel is al even eigenzinnig als de stukken die ze tonen. ‘Onze oma was onze eerste investeerder’, zegt Nik. ‘Met haar 5000 euro konden we onze eerste stoel uitbrengen. Zonder haar zou Objects With Narratives waarschijnlijk niet bestaan.’
Die stalen fauteuil, de One Curve Chair, werd ontworpen als een zuivere lijn die zich tot een zitvlak buigt. Hij was het eerste onafhankelijke project van de broers. Robbe werkte toen bij OMA, het legendarische bureau van Rem Koolhaas. ‘Ik was de jongste van het bureau’, vertelt hij. ‘Tijdens mijn sollicitatiegesprek blufte ik dat ik alle architectuurprogramma’s onder de knie had. In werkelijkheid moest ik alles al doende leren. Het was een harde leerschool, maar het ontwikkelen van die stoel gaf me de energie om door te zetten.’
v rijheid om te dromen
Een carrière als galerist lag niet voor de hand. De broers groeiden immers op in een Vlaams ingenieursgezin. De norm lag bij arts of advocaat worden, toch kozen ze allebei voor een architectenstudie aan de KU Leuven. ‘Dat mocht, zolang het ingenieur -architect was’, knipoogt Nik. Na zijn studies volgde een droomstart bij Herzog & de Meuron in Bazel, waar hij meteen een luxeresidentie in New York mocht realiseren.
Robbe daarentegen voelde zich opgesloten na zijn bachelor. ‘De opleiding was me te schools, te gestructureerd. Ik wilde de vrijheid om te dromen.’ Hij schreef zich in aan de Accademia di architettura in het Zwitserse Mendrisio. Tijdens een gap year belandde hij bij OMA. ‘Na een lezing in Bozar stelde ik in één nacht enthousiast een portfolio samen en tien dagen later mocht ik beginnen.’
Het idee voor een galerie ontstond uit frustratie. De One Curve Chair was een succes, maar de ervaring smaakte wrang. ‘We wisten niet waar onze stoelen naartoe gingen, hoeveel er verkocht werden, wie de klanten waren’, zegt Robbe. ‘Er waren verborgen kosten, vage contracten of helemaal geen. En altijd was er de galerie als buffer tussen de maker en de koper. Dat voelde fout aan en we dachten: Waarom doen we het niet zelf, maar dan op onze manier? ’ OWN begon als collectief. ‘We waren jong en naïef’, zegt Nik. ‘Maar we geloofden dat het anders kon.’
'We wilden terug naar de essentie: een galerie die de maker centraal zet, die transparant is en die geen 50 of 60 procent marge neemt. We hadden een galerie voor ogen waar wij zelf als artiesten naartoe zouden willen gaan.’
Prompt overtuigden ze ook hun vriend Oskar om zich
‘W e W ilden de galerie zijn Waar W ij zelf als artiesten naartoe zouden W illen gaan .’ Nik Vandewyngaerde
bij hen aan te sluiten. ‘Hij was ooit een beloftevolle basketspeler, maar bouwde een succesvolle carrière in de verzekeringswereld uit. Zijn aanpak en ervaring waren erg complementair aan de onze’, zegt Nik. ‘Hij had eigenlijk een goed leven’, vult Robbe aan. ‘Een mooie baan met een stabiel inkomen. Toch stapte hij mee in ons verhaal, op een moment dat we nauwelijks geld hadden. Wij waren de architecten, hij bracht structuur, empathie en zakelijk inzicht. Hij was de ontbrekende schakel.’
a nar C histis C he K unstenaars
De eerste stappen in de kunst- en designwereld waren niet evident. Hun eerste winst investeerden ze in een stand op Collectible, de Brusselse beurs voor hedendaags design. ‘We investeerden alles wat we hadden. Maar het loonde: we werden opgemerkt en al snel volgde een uitnodiging voor PAD Parijs.
We hadden amper stukken, maar zijn toch gewoon gesprongen. Nog geen jaar bezig en we stonden al tussen de grote namen’, zegt Robbe.
De drie lefgozers mikten hoog en zwommen vaak tegen de stroom in. Waar anderen voor stands in veilige tinten kozen, presenteerden zij een volledig blauwe slaapkamer. ‘De moeilijkste kleur om te verkopen, en dus een groot risico’, lacht Nik.
‘Maar de truc werkte, verzamelaars merkten ons op en onthielden wat wij deden. Jaren later hoorden we nog: Jullie zijn die gasten van de blauwe slaapkamer.’
De echte doorbraak kwam er na PAD London.
‘We deden er een show met twee anarchistische kunstenaars, onder de titel Uncontrolled ‘, zegt Robbe. ‘We wonnen de prijs voor beste stand. Vanaf dat moment begonnen verzamelaars echt in ons te geloven.’
h edendaags antie K
OWN richt zich op de niche tussen kunst en design. ‘We verkopen geen meubels’, legt Robbe uit. ‘Het is functional art : kunst met een functie of op zijn minst
Schellen Architecten Fotograaf Philippe van Gelooven
‘ v erzamelaars K omen met hun privéjets naar onze openingen d aar staan W e zelf soms van te K ij K en .’
Robbe Vandewyngaerde
met een typologie. Het zijn stoelen, tafels, kasten, … Unieke stukken, geen massaproductie. Ik noem het graag “hedendaags antiek”. Objecten die generaties zullen meegaan, die een verhaal dragen.’
De prijzen variëren van 800 tot 170.000 euro. Transparantie is daarbij een principe. ‘We berekenen de ware kostprijs: het materiaal, de werkuren, het loon van de artiest’, benadrukt Nik. ‘Onze marge komt daarna. Daardoor zijn we vaak een derde goedkoper dan topconcurrenten. Verzamelaars appreciëren dat. Ze weten wat ze kopen en hoe de kostprijs is opgebouwd.’
B lind vertrou W en
Na de successen op internationale beurzen zochten de drie een vaste stek voor OWN. ‘Via-via kwamen we in dit pand terecht. Eerst dachten we: onmogelijk. Maar we zijn rechtstreeks met de eigenaar gaan onderhandelen. Het was een risico, maar het is gelukt. Nu beschikken we over 4.000 vierkante meter exporuimte.’
Ondertussen geniet OWN internationale faam. ‘Sommige verzamelaars komen met hun privéjet naar onze openingen. Er is een soort fan base ontstaan: mensen die alles willen meebeleven, zelfs als ze niets kopen’, zegt Robbe. ‘We mochten ook al samenwerken met grote namen, daar staan we zelfs soms nog van te kijken’, zegt Robbe.
‘Ons model is uniek: we kiezen voor transparantie, zetten de artiest op de voorgrond en gaan voor duurzame relaties. Bij artiesten primeert vaak de emotie. Zij willen gehoord worden. Aangezien we zelf ook als makers zijn begonnen, voelen we dat perfect aan en kiezen we doorgaans hun kant, zelfs als we een klant daarmee moeten teleurstellen.’
OWN wil de komende jaren verfijnen. ‘Met zo’n zestigtal artiesten begonnen we in de breedte. Nu werken we heel intensief met dertig tot veertig mensen samen, dat is beheersbaar. We willen een kern vormen van makers die we blindelings vertrouwen, en tegelijk internationale toppers aantrekken. We voelen dat de tijd rijp is om op te boksen tegen de grote namen, zonder daarbij onze eigenheid te verliezen.’
Het verhaal van OWN klinkt als een sprookje, maar er zijn ook moeilijke momenten geweest. ‘Een project als dit vreet echt energie’, vertelt Nik. ‘Robbe heeft al twee burn-outs gehad. Toch staan we elke dag weer op met de volle energie om ervoor te gaan. Zolang we trouw blijven aan ons gevoel, blijven we relevant. Of dat nu in een blauwe slaapkamer is of op een rode vloer, het gaat om de emotie die mensen onthouden. Dat is ons kompas. En zolang we dat volgen, volgt de rest vanzelf.’
Foto's Jonas Lampens en Tijs Vervecken
TOPCHEF
f ine dining zonder theater
Tom Loockx
De keuken van topchef Tom Loockx is bedrieglijk eenvoudig en tegelijk gedurfd. In de voormalige stallen van het kasteel van Edegem – door Gault&Millau recent het mooiste restaurant van België genoemd – kiest hij consequent voor natuurlijke producten en een warme, gemoedelijke sfeer. ‘Ik hou van puur eten, zonder gedoe.’
‘Kijk eens naar het terras. Het hoofdgerecht van ons tuinmenu is daarop gebaseerd’, zegt Tom Loockx, chef van Stable. Achter de voormalige paardenstallen van kasteel Hof ter Linden in Edegem bloeien bloemen en kruiden die nonchalant rond een perk met donkerbruine kiezelstenen lijken te zijn aangewaaid. Op het bord ligt gegrilde zomerree met rode kool en appel, doperwten met geroosterde amandelen, champignons, een crème van beukennoten, cassis
en zwarte look, afgewerkt met zorgvuldig gekozen bloemetjes.
‘Ik hou niet van gekunstelde rondjes en vierkantjes’, zegt Loockx, die zijn stijl omschrijft als ‘de perfecte imperfectie’. ‘Op mijn borden zie je wat je eet. Het moet er mooi uitzien, maar de smaken gaan voor: een breed palet dat in je mond samenkomt. Die rode kool vind ik eigenlijk alleen lekker zoals ze uit de keuken van mijn grootmoeder zou komen,
met appeltjes. Puur eten dat de basis vormt van mijn culinair pad. Haar rode kool, kroketten en petitbeurretaart waren mijn eerste culinaire sensaties.’
v erliefd op de e C hte K eu K en
Het stond niet in de sterren geschreven dat Loockx chef zou worden. Op zijn vijftiende begon hij als jobstudent bij brasserie De Repertoire in Herentals. Aanvankelijk om af te wassen, maar door toeval belandde hij vanaf dag één in de keuken. Oorspronkelijk droomde hij van een carrière als sterspeler in het ijshockey, maar na een jaar in de eerste ploeg koos hij voor een andere weg. Hij stopte met zijn marketingstudies en besefte dat koken het enige was wat hem kon blijven boeien. ‘Het verveelde nooit. In de keuken vlogen de uren voorbij.’
In de Kempische brasserie – ‘een plek waar alles in huis werd gedaan, helemaal zoals het hoort’ – leerde hij het vak. ‘Het was mijn basisschool. Sjalotten snipperen, bieslook snijden, dat zijn de basishandelingen om te kunnen koken. Zonder die plek was ik hier nooit gekomen.’ In 2017 liep hij via een kennis stage bij
The Jane in Antwerpen, toen al onder leiding van Nick Bril, en was meteen verkocht. ‘Een zottenkot, maar wat voor een.’ Loockx draaide diensten van zestien tot achttien uur per dag. ‘Het was zo hard en zo mooi tegelijk. En dan dat eten: superlekker! Na The Jane terugkeren naar Herentals was geen optie meer.’ Nick Bril vroeg Loockx om souschef te worden in zijn nieuwe creatie August. ‘Daar heb ik écht leren koken, maar na drie jaar bereikte ik er mijn limiet.’
Het toeval bracht hem in contact met de eigenaar van Stable in Edegem. ‘Hij was op zoek naar een nieuwe chef en liet me testkoken. Na twee happen keek hij me aan en zei: “Jij wordt mijn nieuwe chef.” Wat het precies was? Iets in de aard van koolvis met tom khai, en Snickers-ijs met pinda’s, wat vandaag echt not done zou zijn. In het begin was het zoeken en veel experimenteren. Ik wist dat ik geen kopie wilde zijn van The Jane of August. Maar wat dan wel? Eens alles vlot liep, deed ik nog stages bij Noma in Kopenhagen
en bij Air Republic in Cadzand. Daar heb ik geleerd dat je vooral trouw moet blijven aan jezelf.’
e igen signatuur
De voorbije jaren ontwikkelde Loockx een geheel eigen culinaire stijl, tegelijk sensueel en sereen: de perfecte imperfectie. ‘Je eigen stijl komt intuïtief. Pas achteraf zie je de rode draad. Mijn stijl haal je er zo uit: aan rondjes, krokantjes en schuimpjes doe ik niet. Een pompoen of een wortel is niet rond of vierkant. Ik wil dat je het natuurlijke van de producten op je bord ziet.’
Die gedurfde aanpak leverde hem niet alleen lovende recensies op, maar ook een erkenning van Gault&Millau. ‘In de keuken imponeert chef Tom Loockx al enkele jaren met een pure keuken’, schrijft de culinaire gids. ‘Zoals een Zeeuwse oester verrijkt met vinaigrette van groene appel, myoga, pompelmoes en gember. De compositie is verder afgewerkt met licht gerookte paling, granité van yuzu en citrus, en met algenpoeder als een fris en pittig smakend geheel. Signatuurgerecht is perfect, kort gegrilde langoustine op crumble van wasabi, met geroosterde witte sesam, currymayonaise en jus met garam masala en karnemelk. Het geheel is afgewerkt met Trésor Imperial Heritage Caviar.’
‘Ik zoek altijd naar wat een gerecht écht spannend maakt’, legt hij uit. ‘Truffel op een patat is lekker, maar voorspelbaar; ik wil een verhaal.’ In het tuingerecht koos hij cassis voor de zurige toets en zwarte look om een andere dimensie toe te voegen. Noten gebruikt hij graag om textuur en diepte te geven: ‘Dat hele palet proef je in je mond. Je krijgt geen saai bakje eten.’
‘ i K W ist dat i K geen K opie W ilde zijn van t he j ane of a ugust , maar Wat dan W el ?’
z onder theater
Loockx houdt van eenvoud. ‘Geef mij brood met goeie boter en ik ben gelukkig. Steek de barbecue aan en leg er enkele langoustines op, dan heb je verder niets nodig. Of leg er een tarbotje in zijn geheel op. Ik hou van puur eten, zonder gedoe. Dat probeer ik ook in mijn keuken te brengen. Een gerecht moet niet te veel lagen kennen. Het moet spannend zijn, maar je moet altijd kunnen zeggen: dit proef ik, dit herken ik.’
Die eerlijkheid is ook voelbaar in de service. ‘Wij werken met een klein team. Iedereen kent elkaar door en door. Dat creëert een gemoedelijke gastvrijheid waarvoor mensen terugkomen.
Stijf gepronk is niet aan mij besteed. Fine dining , absoluut! Maar wel zonder het theater errond.’
r uimte en sfeer
Creativiteit komt niet altijd vanzelf. ‘Er zijn dagen dat je vreest dat de bron opdroogt, maar dat hoort erbij.
Dan moet je even loslaten en wachten: iets heel eenvoudigs klaarmaken en van daaruit opnieuw beginnen. Het is pas als je jezelf toestaat om te falen dat er weer iets nieuws ontstaat. Een gerecht blijft ook evolueren. Het kan al enkele dagen op de kaart staan en dan merk ik dat er nog iets bij moet. Kritisch blijven voor jezelf is cruciaal.’
Over de toekomst zegt hij: ‘Ik wil gewoon lekker eten klaarmaken in een fijn interieur, met een goede hospitality . Betaalbaar ook. Hier kost een zesgangenmenu 105 euro. Eigenlijk wat te goedkoop.
Je moet trouwens ook niet té ver vooruit willen plannen. Vooral het nu is belangrijk, maar dan wel in zijn meest perfecte vorm. Zolang ik blijf koken en mezelf uitdagen, komt de rest vanzelf.’
Foto's Jonas Lampens en Pieter D'Hoop
Verfijning, in elk detail.
Voor Frank Tack is een interieur meer dan meubilair en materialen. Het is een harmonieus geheel dat naadloos aansluit bij jouw leven. Onze interieurarchitecten vertalen je levensstijl naar tijdloze ontwerpen voor een interieur op maat. De keuken, het kloppende hart van de woning, vormt daarbij vaak het vertrekpunt. Vervolgens creëren de vakmensen in ons atelier een maatwerkconcept dat perfect past binnen je leefwereld. Van het eerste ontwerp tot de laatste afwerking bouwen we met zorg en toewijding aan een thuis waar de kunst van het leven voluit wordt beleefd. Frank Tack, dat is l’art de vivre op maat van jouw verhaal.
Kom langs in onze showroom Grotstraat 74 - Oostrozebeke
FAMILIEBEDRIJF
TRANSPARANTE PRIJZEN
EXPERTISE & ERVARING
SNEL & BETROUWBAAR
GOUD. DÉ SLIMME BELEGGING
Persoonlijk advies nodig?
We ontvangen je graag in onze kantoren te Brussel, Gent, Kortrijk, Sint-Niklaas en Oostende.
SHOPPING
Architectuur in tafelvorm
De Pillars Table van Collected by Obumex vertaalt architecturale zuiverheid naar interieurdesign. Cilindrische dragers ondersteunen het blad met sculpturale precisie. Elk stuk wordt in Belgische ateliers op maat vervaardigd uit edele materialen. Beschikbaar als eet-, salon- of consoletafel: steeds herkenbaar door zijn balans, elegantie en tijdloze vormgeving.
www.obumex.be
Linnen met een ziel De Obin en Nomad collectie van Verilin is zowel honderd procent linnen als toewijding. Elk gordijn wordt op maat gemaakt, kamerhoog geweven en voorgewassen met regenwater. Daarna krijgt het zijn karakteristieke, natuurlijke kreuk dankzij een ambachtelijk droogproces op zonne-energie. Het resultaat is een zachte, duurzame stof met een tijdloze uitstraling — puur Belgisch vakmanschap, tot bij u thuis of op kantoor geïnstalleerd.
www.verilin.be
KUNST
d e K ra C ht van een vrou W elij K B eeld
Joëlle Dubois
In het rustige Gentse begijnhof schuilt achter een bescheiden gevel de kleurrijke wereld van Joëlle Dubois –een van de markantste stemmen in de jonge Belgische schilderkunst. Haar werk was al te zien in Bozar, het S.M.A.K., Be-Part in Kortrijk en internationaal op onder meer de tentoonstelling ‘Seks Now’ in Kunstpalast Düsseldorf. Binnenkort trekt ze naar de Kunsthalle München.
In haar atelier – gevestigd in de vroegere infirmerie van het begijnhof – heerst een warme chaos van objecten, verf en doeken. Buiten is er enkel stilte, binnen bruist het van de energie. Joëlle Dubois deelt de grote ruimte van de infirmerie met andere kunstenaars. De rust van het pand heeft ze nodig om te kunnen werken, maar tegelijkertijd behoeden de andere kunstenaars haar voor te veel eenzaamheid.
Dubois’ werk is figuratief, zinnelijk en confronterend. In haar recente doeken duiken verwijzingen op naar de naïeve schilderkunst van Rousseau en het surrealisme van Magritte. Zelf noemt ze haar stijl liever ‘eerlijke’ dan naïeve kunst: ‘Naïef klinkt kleinerend, eerlijk voelt juister.’
Kunst en kleur waren van jongs af aan een vanzelfsprekendheid. ‘Ik groeide op in een huis waar elke muur een andere felle kleur had – roze, geel, blauw. Zelfs de keukenvloer was een bonte puzzel.
Mijn vader had stapels stripverhalen: Asterix, Guust Flater, Nero, maar ook Milo Manara, wiens erotische tekenstijl me fascineerde, al was ik amper acht en wellicht veel te jong voor wat op me afkwam.’
Die visuele overdaad heeft haar taal gevormd: vrij, speels, zonder schaamte. ‘Ik tekende eindeloos, bouwde kampen van karton, schreef scenario’s en filmde met de videocamera van mijn vader.
Mijn ouders moedigden alles aan. Ze gaven me het gevoel dat alles kon. Kunst studeren was later dan ook een evidentie.’
v rou W en met maC ht
Joëlle Dubois schildert vanuit het vrouwelijke standpunt. ‘Doorheen de kunstgeschiedenis is vrouwelijk naakt te vaak alleen bekeken door de ogen van mannelijke kunstenaars. Vrouwen werden dikwijls geïdealiseerd en weergegeven als godinnen, muzes, symbool van schoonheid en inspiratie, maar ook als Madonna, het zuivere, heilige moederbeeld. Tegelijk zag je heel wat kunstenaars die de vrouw neerzetten als verleidster of heidense figuur die begeerte en gevaar uitstraalde. Dit dubbele perspectief van verhevenheid en spiritualiteit aan de ene kant en erotische uitstraling of bedreiging aan de andere, toont hoe het vrouwelijke naakt vooral als spiegel van mannelijke verlangens, angsten en idealen dienstdeed, veel meer dan als uitdrukking van de vrouwelijke ervaring zelf.’ Haar werk kantelt dat perspectief. ‘Ik schilder vrouwen vanuit mezelf. Ze zijn sterk, zelfbewust, vrij van het mannelijke blikveld. Niet voor het plezier van de kijker, maar voor hun eigen aanwezigheid. Mijn vrouwen zijn empowered .’
a ltijd in B e W eging
Dubois is bij het brede publiek vooral bekend om haar explosieve, kleurrijke schilderijen, maar onder die intensiteit schuilt controle. One Summer Day When I Went Into My Garden is een explosie van kleur: het zelfportret toont haar, liggend op een bed van rode aardbeien: direct, sensueel, zonder gêne.
Confronterender kan bijna niet.
Joëlle Dubois’ kunst reikt verder dan het penseel. Behalve schilderijen maakt ze ook sculpturen, installaties… ‘Ik werk altijd intuïtief’, zegt ze. ‘Ik heb nooit op voorhand een afgewerkt plan in mijn hoofd, maar wel een soort collage, en dat gaat erg snel. Zo’n geestelijk plakwerk bevat kleuren, flarden van andere schilderijen of foto’s, zelfs filmfragmenten of elementen uit andere kunstvormen: er zit geen limiet op de stortvloed aan invloeden. Vervolgens begin ik aan de hand van een kleine schets te werken. Aan die initiële schets hoeft nog niets perfect uitgewerkt te zijn. Pas tijdens het proces wordt duidelijk waar ik uiteindelijk naartoe wil. Het onderwerp bepaalt het medium.’ Dubois reflecteert voortdurend over het te volgen traject. ‘Ik wil meer
‘ i K s C hilder
vrou W en niet
voor de B li K van de ander , maar voor hun eigen K ra C ht .’
doen dan alleen schilderen, al zal mijn focus steeds hier blijven liggen. Maar als dat schilderen te gemakkelijk gaat, dan wordt het voor mij een soort van trucje. Iets wat ik kan zonder er echt bij na te denken. Ik heb uitdaging nodig. Tussendoor kunst anders aanpakken houdt me daarom bij de les. Zo kan ik groeien en blijf ik scherp. Als je geen perfectie nastreeft, moet het niet beter kunnen.’
d iversiteit als ademruimte
Dubois werkt ook in opdracht. Ze maakte een affiche voor Campari, ontwierp sokken voor de partij Groen en illustreerde een platenhoes van Charlotte Adigéry. ‘Mijn laatste project is een muurschildering die ik maakte op de gevel van het Gentse café Den Hoek Af. Muurschilderingen zijn bij ons misschien wat miskend, maar kijk naar de man van Frida Kahlo, Diego Rivera: dat was een ‘muralist’, die de mooiste muurschilderingen maakte. Muurschilderingen zijn dus zeker geen graffiti. Ik engageer me voor commerciële
projecten alleen als ik ook een connectie voel of ergens kan achterstaan. Het kost me geen moeite om al die verschillende expressiemethodes te combineren. Integendeel, diversiteit geeft me juist lucht.’
n ieu W e vormen van herinnering
Vorig jaar stierf haar moeder aan Alzheimer. ‘Zij had jong-dementie en ik nam de zorg voor haar op mij.
Zij zorgde immers eerst voor mij en nu was het mijn beurt om de cirkel rond te maken.’ Die ervaring had een impact op haar kunst. Er kwamen nieuwe vormen bij. ‘Ik maakte bronzen beelden en glas-in-loodobjecten. Door te boetseren, met mijn handen te werken, kreeg ik mijn herinneringen terug. Dat bedoel ik letterlijk: beelden uit mijn kindertijd kwamen plots opnieuw naar boven.’
Ze legde dat proces vast in een video-installatie samen met audiovisueel kunstenaar Florinda Ciucio.
‘Sinds 2018 filmde ik mijn moeder met mijn iPhone.
U kunt rekenen op uw agent, die u begrijpt en uw uitdagingen kent.
Met een totaaloplossing op maat laat u uw vermogen verder groeien, haalt u een inkomen uit uw vermogen of regelt u uw successie met persoonlijk advies van experts.
Zo hebt u tijd voor wat u écht graag doet.
Nu wordt het persoonlijk
Delegio Privilege Service. Al vanaf 100.000 euro.
Benieuwd of deze exclusieve oplossing ook iets voor u is? Scan de QR-code en doe de test.
Het begon heel instinctief, gewoon als een manier om haar vast te houden terwijl ze begon te veranderen. Later voelde ik de behoefte om dit uit te werken tot een volledige audiovisuele installatie. Zo kwam ik in contact met Florinda. Zij begreep meteen wat ik probeerde te vertellen en vertaalde dat naar een visuele taal binnen de audiovisuele kunst.’
Die hele periode is gevat in het prachtig uitgegeven boek I am my mother's daughter , bij uitgeverij Hannibal. Het boek bestaat uit drie hoofdstukken: Forget me not, From here on out en de finale: Rekindling . ‘Het was een manier om die hartverscheurende periode van het verlies van mijn moeder af te sluiten, maar tegelijk is het ook een ode aan de oermoeder.’ Het woord ‘afsluiten’ valt. Wanneer is een werk voor ‘ e en W er K is pas K laar als alles totaal onverWa C ht in el K aar valt p lots zie i K een B epaalde eenheid , en dán is het af .’
Dubois af? ‘Ik weet eigenlijk niet of iets ooit écht af is. Op een gegeven moment moet ik van een werk gewoon weglopen, het achterlaten. Als ik er zo over nadenk, is een kunstwerk voor mij misschien ‘klaar’ als het als beeld begint te leven. Alles moet kloppen. Soms voel ik aan dat er nog iets ontbreekt, en moet ik iets toevoegen. Zoals het zelfportret met fruit ‘Guilibel’: dat had gewoon een kleurrijk zelfportret met fruit kunnen zijn, maar ik wilde méér dan enkel dat mooie beeld en voegde er uiteindelijk een vlieg en een sigarettenpeuk aan toe. Ik ben pas klaar als alles totaal onverwacht in elkaar valt. Plots zie ik een bepaalde eenheid, en dán is het af.’
Tekst Chris Vermuyten Foto’s Jonas Lampens, Rik Vannevel en Alex Shlyk
ARCHITECT
a
r C hite C tuurpoëzie
Met zijn bureau ontwerpt architect Bruno Erpicum high-end woningen, vakantiehuizen en paviljoenen – soms rond bomen, soms in rotsen of op hellingen. Al meer dan 40 jaar bouwt hij aan een compromisloos oeuvre: pure architectuur die streeft naar perfectie, zonder overbodige elementen. In zijn werk vervagen de grenzen tussen binnen en buiten. De woning smelt vaak samen met het landschap. ‘We moeten respect tonen voor de natuur, wij zijn er immers maar een deeltje van.’
Na zijn opleiding architectuur aan Saint-Luc in Brussel trok Erpicum naar het buitenland. ‘In de jaren jaren 1980 was er in België weinig vraag naar moderne architectuur. Ik werkte in Peru, ZuidAfrika en de Verenigde Staten, plaatsen waar ik kon experimenteren en mezelf vormen. Maar toen mijn vrouw en ik een gezin wilden stichten, kwamen we begin de jaren 1990 terug naar Brussel.’
Al snel realiseerde hij high-end projecten in Spanje, Frankrijk, de Balearen en de Caraïben, en bouwde zo een internationale cliëntenkring op in het topsegment. ‘Maar werken aan dergelijke internationale up-marketprojecten is complex,
daarom ben ik blij dat ik inmiddels de helft van mijn projecten in België realiseer. Ik heb nu een team van veertien mensen. Dat is klein genoeg om intensief samen te werken, groot genoeg om ambitie te realiseren.’
f ran K l loyd W right en m ies van der r ohe
‘Ik was nummer zes uit een gezin van acht kinderen. Architectuur lag thuis dus niet op de bovenste plank. Maar mijn vader was werkzaam in de vliegtuignavigatie, en af en toe mocht ik eens meevliegen. Een bezoek aan de opera van Wenen opende mijn geest voor schoonheid.’
Bruno Erpicum
‘ m odernisme B ete K ent niet dat ar C hite C tuur geen lust voor het oog mag zijn . v eel moderne ge B ou W en missen su B tiliteit .’
Tijdens reizen doorheen de Verenigde Staten bezocht hij de gebouwen van Frank Lloyd Wright en huilde elke keer. ‘Zo mooi, zo ontroerend. Alle details, de verhoudingen, de perspectieven van de Wayfarers Chapel, … dat deed me beslissen om architectuur te studeren. Het Barcelona-paviljoen van Mies van der Rohe heeft me ook gevormd. Daarnaast bestudeerde ik als architectuurstudent Victor Horta en leerde hoe licht architectuur kan dragen zonder decoratie.’
Die vroege conclusie — vormen zuiveren en decoratie schrappen ten gunste van juiste verhoudingen en licht — voert hij nog altijd door, na meer dan vier decennia.
e ssentie
Erpicums ontwerpproces start altijd met een helder beeld. ‘Ik verzamel alle gegevens over de locatie – door ze te bezoeken – om er een synthese van te maken die het gebouw zal bepalen. Zo krijgt het project vorm en wordt het vervolgens op papier gezet met enkele houtskoollijnen. Ik geloof ook dat als het project eerlijk inspeelt op de geografie
van de plek, het onvermijdelijk de goedkeuring krijgt van de opdrachtgever – die per definitie een onvoorwaardelijke liefde koestert voor zijn omgeving.’
‘Modernisme betekent niet dat architectuur geen lust voor het oog mag zijn. Veel moderne gebouwen missen subtiliteit. Moderne architectuur moet het resultaat zijn van grondig technisch onderzoek en absolute nauwkeurigheid. Zo heb ik vijftien jaar gewerkt aan de zo perfect mogelijke integratie van alle technieken in mijn architectuur. Ik wil geen enkel raamkozijn zien, en ook geen stopcontact, schakelaar, ventilatierooster of buis.’
Erpicum staat bekend om zijn maniakale aandacht voor detail. Alleen de architectuur blijft in al zijn eenvoud over, de complexiteit zit verborgen. Een voeg kan zowel het licht, de ventilatie, als de stores herbergen. Zoiets kan alleen na een bijzonder veeleisende voorbereiding. In zijn zoektocht naar pure essentie richtte hij samen
met Martin d’Alayer Erpicum Home op. ‘Het idee is om de architectuur door te trekken tot binnenin, tot in het meubilair zelf. Dit doen ze door objecten als een tafel, een bureau, een keuken, een bad, een kraan of een schakelaar tot hun essentie te herleiden. Werkelijk niets overbodigs mag overblijven. Toch zijn onze interieurs warm en zacht, dankzij de natuurlijke materialen, de patine, de textuur van de materie.’
p ure poëzie
In al zijn ontwerpen gelden dezelfde principes: geen decoratie, natuurlijke materialen en kleuren, uitgepuurde proporties. Ook zoekt hij naar sereniteit: één zijn met de natuur en het landschap.
‘Ik bouwde in België een woning rond een beschermde eik. De eik is de essentie van dat project, dat is een monument, bomen moeten altijd hoger zijn dan de woning. We trokken de woning op met in lagen gegoten bekistingsbeton – net zoals jaarringen – en met hout en glas.’
In al zijn projecten speelt licht een cruciale rol, want het geeft materialen diepte en reliëf. Ook water is essentieel in de Erpicum-architectuur. Licht en water doen de grens tussen buiten en binnen vervagen. ‘Je ziet de reflectie van de lucht in het water, en de zon reflecteert het bewegende water op haar beurt tegen het plafond en de muren. Dat is pure poëzie.’
Hoe maniakaal hij ook alle technieken wil verbergen, de materialen zelf wil hij nooit verhullen. De bekistingsranden van het beton blijven bijvoorbeeld zichtbaar en worden niet gladgeschuurd. Ook de naden tussen de bekistingslagen moeten zichtbaar blijven, want ze scheppen diepte en reliëf. De ruwe leisteen vangt het licht op en speelt met schaduw, terwijl de blauwe steen onbehandeld blijft, enkel grof gesneden. De materialen versmelten zo met de natuur: ze verouderen niet, ze worden mooier met de tijd en krijgen een zachte patina. De natuur behoudt in Erpicums oeuvre altijd de overhand. ‘Het lijkt eenvoudig, maar er gaat veel zoeken aan vooraf. Aannemers en werklui zijn aanvankelijk niet opgeleid
Hypes volgen? We overleven ze liever.
Koen Van de Steene Senior Private Banker
Bij Banque de Luxembourg Belgium zijn we voor veel dingen gevoelig, maar niet voor trends. In onze langetermijnvisie is geen plaats voor modegrillen of quick wins. Wij kijken liever ver vooruit, zodat we in een voortdurend veranderende wereld standvastig koers kunnen houden. Zodat we jaar na jaar, generatie na generatie, echt zorg kunnen dragen voor uw vermogen.
Ontdek onze aanpak
‘ a r C hite C tuur moet far niente zijn : niets doen , niet ingrijpen . d át is duurzaamheid .’
om zo te werken, maar uiteindelijk vinden ze het fantastisch.’
Erpicum is trots dat zijn moderne interpretatie van een oude finca op de Balearen door de Spaanse orde van architecten uitgeroepen werd tot voorbeeldproject. De pure lijnen, de open ruimtes, het ontbreken van elke vorm van decoratie en de harmonieuze proporties bepalen de schoonheid van het gebouw. Hij verbouwde ook een authentieke finca tot modern vakantieverblijf, technisch nog uitdagender omdat alle technieken en kozijnen moesten opgaan in de bestaande, oude muren. Teruggebracht tot haar essentie, past de finca perfect in het omringende landschap.
o nzi C ht B aar Worden
‘Ik werk in drie vormentalen’, zegt hij. ‘Er zijn de massieve, de gelaagde, en de immateriële gebouwen. Die laatste bestaan wel, maar worden onzichtbaar. De massieve gebouwen behoren tot de klassieke, Belgische modernistische architectuur van de jaren 1930.’ Het pand waar Erpicums kantoor is gevestigd - een emblematische modernistische villa van zijn groot voorbeeld Adrien Blomme – behoort tot die categorie. ‘Het gebouw is uiterst sober, smaakvol en symmetrisch. We hebben het tot zijn essentie teruggebracht. De gevel is grijs gecementeerd en de majestueuze bomen in de tuin vormen de enige decoratie.’
Bij de gelaagde gebouwen zijn er letterlijk verschillende lagen: de vloer, het platte dak en daartussen glaspartijen die de grens tussen binnen en buiten doen vervagen. Hij toont een voorbeeld:
‘Op dit binnenaanzicht zie je geen frame. Je ziet helemaal niets en hebt de indruk dat je aan de buitenkant staat. Die vervaging van de grenzen tussen binnen en buiten vind ik bijzonder fascinerend.’
De derde categorie, woningen die in het landschap verdwijnen, vormt steeds meer zijn signatuur. Zij zijn de synthese van alles: doorzichtig, onzichtbaar, ingebed in een helling of tussen de rotsen. ‘Een helling is dankbaar. Je kunt heel laag beginnen en het landschap loopt gewoon door. De woning ontvouwt zich, maar blijft in het terrein onzichtbaar.’
‘Ik ben blij dat ik na al die jaren toch iets heb kunnen toevoegen. Zonder pretentie, maar met coherentie. Natuurlijk heb ik een evolutie doorgemaakt.’
Op zijn scherm verschijnt een witte kubus in een ruig landschap van heuvels, rotsen en bomen.
‘Kijk hier maar eens naar’, zegt hij, en toont een beeld waarop nauwelijks een woning te zien is, terwijl die wel een grote oppervlakte beslaat. Natuur en bomen lopen gewoon door. ‘Dat is voortschrijdend inzicht.
Nu zijn mijn topprojecten echt hidden: één met het landschap.’ Het voorlopige sluitstuk van die evolutie vinden we in Griekenland, waar hij bouwt aan een project met vakantiewoningen die in de rotsen zitten.
Het landschap blijft volledig intact. Van bovenaf zie je enkel subtiele inkepingen: de ingang, de leefruimte met groot raam en patio, de terrassen van de slaapkamers.
‘Wij mensen zijn ondergeschikt aan het landschap en de natuur. Architectuur moet far niente zijn: niets doen, niet ingrijpen. Dát is duurzaamheid.’
Redactie Rein Vehoeven
Foto’s Jonas Lampens, Jean Luc Laloux, MO en Serge Brison
INTERIEUR
s C hil van rust
Het waait stevig in Oudenaarde. De prachtige essen die het huis van interieurarchitecte Marie Lecluyse omringen, ruisen in de wind. ‘Rustgevend vind ik dat’, zegt ze terwijl ze ons verwelkomt. Serene rust in harmonie met de omgeving: het is meteen een perfecte omschrijving van haar werk. In de wit gestucte keuken waar we plaats nemen trekt het aanrecht in prachtig essenhout meteen de aandacht. Buiten komt hier binnen, en eenheid en rust zijn nooit veraf.
Lecluyse woont in een verbouwde hoeve, midden in een glooiende landschap aan de rand van Oudenaarde. Als dochter en kleindochter van een architect maakte ze van haar passie haar beroep. De lichte keuken waar we koffie drinken, was ooit de woonruimte van de boer. De voormalige koeienstal werd een fabuleuze zitruimte, met een weids zicht op de groene ongerepte omgeving. ‘Papa (architect Lecluyse, nvdr) gaf de buitenkant zijn huidige vorm, ik heb daarna voor de invulling gezorgd.’ Het is Lecluyses handelsmerk om vanuit een bestaand gebouw te vertrekken en het dan helemaal aan te passen aan de wensen van de klant. ‘Op die manier
ruk ik niets uit zijn context én hou ik rekening met de eigenheid van de nieuwe bewoners. Toen we deze oude hoeve voor het eerst zagen, wist ik meteen dat ik hier met mijn gezin wilde wonen. Maar het gebouw was aardedonker en helemaal vervallen. Ik heb het licht binnengebracht, de ziel bewaard en er een coherent geheel van gemaakt.’
Binnenstappen in een huis van Marie Lecluyse doe je niet via een klassieke inkomhal. En er zijn ook geen lange gangen bij haar. ‘Neen,’ lacht ze, ‘gangen en halletjes zijn voor mij verloren ruimte. Ik betrek ze liever bij het geheel. Een huis moet je omarmen
Marie Lecluyse
‘ e en huis moet je omarmen zodra je de voordeur sluit , je mag niet van ho K je naar ho K je lopen .’
zodra je de voordeur sluit, je mag niet van hokje naar hokje lopen. Ik werk wel een compleet circulatieplan uit, maar daar horen geen vastgeroeste gangen en halletjes bij.’
De keuken is uitgewerkt in natuurlijke topmaterialen, die zich niet opdringen: muren in wit pleisterwerk, een wit-bruin geaderd marmeren blad op het aanrecht, dat op zijn beurt een donkere essenhouten omkadering kreeg. Aan de muur vallen twee grote kleurrijke werken van de Belgische kunstenaars Julie en Olivia Saverys op. ‘Ik hou van hun werk. Ik heb de keuken bewust zo ingericht dat de schilderijen de ruimte dragen.’ De oranje, gele en blauwe tinten brengen een warme energie in het ingetogen kleurenpalet.
v olledig ontzorgen
Lecluyse begeleidt elk project van A tot Z: van de eerste schets tot de werf, inclusief elektriciteit, leidingen en afbraakwerken. Eenheid is voor haar het sleutelwoord. ‘Ik laat klanten altijd eerst hun verhaal doen: wie zijn jullie, wat willen jullie? Zijn het jonge mensen met kinderen? Zijn het oudere mensen? Welke kunst hebben ze in huis? Dat is mijn vertrekpunt, en dan zoeken we samen een antwoord op alle ontstane ideeën.’
In de living – licht, luchtig en harmonieus – staat een imposante Veranneman-tafel van drie meter lang. ‘Zo’n tafel bepaalt de hele ruimte. Door haar positie krijgt ze nu de plek die ze verdient.’ Alles is hier licht en luchtig. Ook al staan er nog andere grootse meubelen, toch voelt de ruimte aan als een harmonieus geheel. Een tweede eyecatcher is het prachtige op maat gemaakte tapijt. Het ligt deels onder de zithoek, maar reikt tot aan het raam. ‘Zo schep ik eenheid in de
living, in plaats van aparte zones. De verschillende poolhoogtes zorgen voor levendigheid. Een tapijt met dynamiek.’
Een paar treden hoger, tussen keuken en leefruimte, bevindt zich de voormalige ‘opkamer’: nu een intieme zithoek. De plek is bijzonder cosy en snug. Aan de muur hangt een doek op oud linnen, met enkele donkere verfstrepen. De plek nodigt uit tot rust –
een koffie, een boek, een glas wijn – en blijft toch verbonden met de rest van het huis.
Warm hout, zachte tapijten, koel marmer: het tactiele is essentieel. ‘Die aandacht vind je zelfs terug in mijn plannen en schetsen, ik verwerk er stukjes textiel, hout en andere materialen in, om meteen het juiste gevoel weer te geven.’
Het juiste gevoel weergeven en dat gevoel vertalen naar esthetica, is één kant van haar beroep,
de samenwerking met aannemers en vaklui is de andere. Als architectendochter kent zij dat aspect als geen ander. ‘Intussen heb ik een mooi team van vakmensen opgebouwd met wie ik graag samenwerk. Ze volgen me zelfs wanneer projecten ver uit de buurt liggen. Hun directe aanpak schrikt me niet af – ik weet wat ik wil.’
Die vertrouwensband vertaalt zich in projecten over heel België. In Waarmaarde ontwierp ze een woning voor een jong koppel. ‘Daar heb ik bewust meer kleur gebruikt: lichte eik gecombineerd met donker esdoornparket, een doorgang in diep donkergroen en een bar met gefumeerde spiegel. De woning baadt in licht, met tinten die elkaar versterken.’
In Knokke realiseerde ze een totale verbouwing van een gezinswoning. ‘De omgeving bepaalde het kleurenpalet: veel groen, bruin en aardetinten. Het koppel heeft een uitgebreide kunstcollectie, en die hebben we zorgvuldig geïntegreerd. De keuken is uitgevoerd in natuursteen en kreeg een blad in verzoet arabescato-marmer, de badkamer werkten we af met travertin en bronzen accenten.’
t rendy ? l iever tijdloos
Lecluyse kiest resoluut voor een duurzame, tijdloze aanpak. ‘Kijk, ik werk alleen maar met topmaterialen: natuurlijke materialen zoals marmer, kalk, hout. Die zijn duur. En verbouwen op zich is dat ook. Ik wil dus niets doen dat zomaar ‘trendy’ is. Trends zijn vluchtig, ik wil een basis die blijft kloppen.’
Rond die solide basis vervolmaakt zij het interieur
vervolgens met een soort ‘schil’. In die cocon kun je dan af en toe nieuwe, andere objecten inpassen. ‘Wanneer ik bijvoorbeeld een mooie oranje vaas ontdek, kan ik die hier in de keuken zetten, want ze past perfect bij het oranje van het schilderij van Julie en Olivia Saverys. Op die manier verander ik het interieur zonder het uit balans te halen.’ Ze houdt niet van doorsneeprojecten. ‘Mijn oeuvre vertrekt altijd vanuit het verhaal van de bewoners. Alleen zo kun je iets écht persoonlijks maken. Een unieke creatie.’
Dat persoonlijke zit diep in haar DNA en wordt duidelijk wanneer zij haar kasten openmaakt. ‘Ik heb nog alle kristallen glazen van mijn bobonne, die horen hier
gewoon thuis. Die passen hier ook.
Ik ben opgevoed door ouders en grootouders die allemaal interieur en schoonheid in hun vingers hadden.
Mijn vader en grootvader zijn architect, mijn moeder had een decoratiezaak. Schoonheid en wonen maken gewoon deel uit van wie ik ben.’
Haar blik glijdt naar de ruime zithoek, waar één fauteuil naar het raam gericht staat. ‘Dat is mijn favoriete plekje.
Om zes uur ’s morgens, nog voor de kinderen wakker zijn, zit ik daar met mijn koffie te kijken naar de weide. Zalig.’
Puur geluk.
Tekst Chris Vermuyten
Foto’s Jonas Lampens en cafeine
BOEK
v ijftig jaar fotografie
Anton Corbijn
Wat niet getoond wordt, bestaat niet. Onder dat motto verschijnt Corbijn, Anton. Het werd een luxueus, monumentaal retrospectief boek over vijftig jaar fotowerk van Anton Corbijn (1955), een van de belangrijkste hedendaagse fotografen, met zelden getoonde en iconische beelden uit een bevlogen tijdperk.
Hij is 70 geworden. Niet bepaald een leeftijd waarop je per se achterom moet kijken, of waarop je je oud moet voelen. ‘Ouderdom is een concept. Als je denkt dat je oud bent, dan ben je het ook’, zegt hij tegen Johan Faes, die voor het boek met hem in gesprek ging. Toch kijkt Corbijn terug. Want wie in zijn ziel kijkt, ziet wat er geweest is.
Bladerend in zijn archief merkte hij hoeveel tonnen beeldmateriaal er liggen. ‘En wat niet getoond wordt, bestaat niet’, zegt hij. Hoewel hij tegenwoordig vooral filmmaker is, eert het boek zijn fotografische jaren – de hoogdagen van het rock-’n-rolltijdperk. Tijdens die zoektocht viel hem op hoe sterfelijkheid onvermijdelijk is: hij kwam talloze gezichten tegen die
niet meer ouder worden, mensen die hij nooit meer zal fotograferen. Fotografie is herinnering, zegt hij. En zo werd zijn verjaardag tóch het juiste moment voor een retrospectieve. Het boek, tegelijk kunstobject en collector’s item, hoort bij een tentoonstelling die startte in Stockholm en verder reist naar Berlijn, Tallinn en Shanghai.
i C onen voor de lens
Corbijn, Anton bevat honderden foto’s die hij maakte dankzij zijn bijzondere vertrouwensrelatie met grootheden uit de popmuziek, mode, film- en kunstwereld. Van Iggy Pop, David Bowie, Mick Jagger, The Police, tot Steve McQueen, Isabelle Huppert,
‘ a ls i K terug B li K op mijn W er K van de jaren 70 en 80 he B i K het gevoel dat het niet B eter K an . d e imperfe C tie is e C ht perfe C t .’
Naomi Campbell, Kate Moss en Christy Turlington. Muziek was lang zijn grote obsessie; pas later verkende hij andere werelden.
Zijn intense zwart-witfoto’s – later ook in kleur – dragen zijn kenmerkende documentaire stijl. Het imperfecte wordt er juist geroemd. De korrel is een begrip geworden in de Corbijn-fotografie.
In tegenstelling tot studiofotografen zoekt hij zijn onderwerpen op. ‘Je ontmoet hen ergens, beleeft iets samen, en laat dingen gebeuren.’
Corbijn vangt de blik achter het masker. Zijn beelden lijken toevallig, maar zijn dat nooit. Toch geeft hij niet graag de verhalen achter de foto’s prijs, de kijker moet er zijn eigen verhaal bij maken. Wanneer is een foto geslaagd? ‘Als hij iets zegt over de geportretteerde, iets over de fotograaf en als hij anders is dan al het vorige.’
Corbijn werd een school in de fotografie, maar indertijd was dat helemaal anders, toen hij ironisch genoeg ooit niet werd toegelaten tot de academie, omdat men hem niet goed genoeg vond.
d e W eg naar vrijheid
In het boek is Corbijn openhartig en vertelt, bijna als in een coming of age, hoe hij geknokt heeft voor zijn fotografie. Over zijn onzekerheden, over het milieu waarvan hij zich móést bevrijden. Nu lijken de jaren 1960 ver weg, maar wie opgegroeid is in een bekrompen Zuid-Hollandse gereformeerde eilandgemeenschap met een dominee als vader, waar je je moest voegen naar de regels en op zondag niet mocht fietsen, beseft welke weg hij heeft afgelegd.
Hij voelde zich jarenlang verloren in het milieu van predikanten, was een rebel, wilde uitbreken.
Hij probeerde zich te verbergen in een wereld waar alles
klein was – behalve de kerk. Maar met zijn lengte van meer dan een meter negentig lukte dat niet.
Daarom liep hij gebogen. ‘In de jaren 70 vond ik dat een interessante look: stoned, lang haar en een kromme houding. Hopeloos’, zegt hij nu met milde zelfspot.
Vandaag is hij als zoon een stuk milder en ziet wat hij toen niet zag. ‘Mijn ouders offerden zich op en stonden altijd ten dienste van anderen.’ Hij beseft intussen dat zijn verstikkende jeugd de motor is geweest van de allesoverheersende drang om wég te raken, om door te zetten, om alles te geven. Hij wilde een ander leven dan dat van zijn ouders en alles moest daarvoor wijken. Die energie, frustratie en dynamiek hebben zijn leven gestuurd. Een anekdote illustreert hoezeer hij, zelfs als gevestigde naam, bleef verlangen naar de goedkeuring van zijn vader. In 1993 was er een diner ter zijner ere, in het toen nog te verbouwen Stedelijk Museum van Amsterdam. Er waren veel gasten, lange tafels met kaarsen, en het decor was van de hand van Peter Greenaways setdesigner. Waarop zijn vader vroeg: ‘Je kunt hier dus echt van leven?’ Corbijn begreep het als zijn manier om te zeggen: ‘goed gedaan.’
d e ontde KK ing van de muzie K
Hij geeft grif toe dat, mocht hij de fotografie niet gevonden hebben, of de fotografie hém, er niet veel van hem zou zijn geworden. Zijn uitweg vond hij in de muziek, raakte verslingerd aan foto’s van rockbands, maakte plakboeken en schreef er ‘totaal nutteloze’ teksten bij.
Een anekdote toont zijn verlegen bewondering: als tiener schreef hij voor het schoolblad een stuk over Golden Earring. Ook later bleef zijn bewondering zo
groot dat hij er nooit in slaagde om het juiste portret te maken. Op een zondagochtend 10 uur belde hij – terwijl de hele familie naar de kerk was – naar de drummer Cesar Zuiderwijk. Tot zijn verwondering nam die vriendelijk op – vermoedelijk net thuis van een wilde nacht in de stad. ‘Zoiets was volkomen onwezenlijk voor mij.’
d e eerste foto ’ s
Alles veranderde toen de familie Corbijn – Anton is de oudste van vier – verhuisde naar Groningen. Het was zomer 1972, hij was 17 en op de markt van Groningen trad de band Solution op, waarvan hij fan was. In zijn verlegenheid vroeg hij zijn vaders camera, zodat hij zich achter het toestel kon verschuilen en zich als fotograaf kon voordoen. Van de negen foto’s die hij naar het blad Muziek Parade stuurde, werden er drie gepubliceerd. Corbijn had zijn bestemming gevonden. Achteraf gezien was fotografie misschien nooit het doel op zich, maar gewoon het middel om de muziekwereld binnen te raken.
Hij ging aan de slag bij een fotograaf waar hij avondconcerten mocht vastleggen. ‘Ik wist niets van fotografie, gaandeweg leerde ik een beetje hoe je een camera bedient.’ En al snel vond hij dat hij dat evengoed zelfstandig kon. Zijn drang om te doen nam het over van zijn verlegenheid. Hij raakte binnen bij het Nederlandse muziekblad Oor en werd er hoofdfotograaf. Maar omdat het muzikaal allemaal in Londen gebeurde, trok hij in 1979 naar daar en bleef er tot 2008. Hij woonde in een kraakpand en moest ’s nachts een bus en een trein nemen naar de andere kant van de stad, waar hij de donkere kamer van een vriend mocht gebruiken. Maar dat deerde hem niet: ‘Als iets vanzelf komt, zit er geen energie in. Het was erop of eronder, en dat voelde ik ook bij die muzikanten in Engeland.’
topinterieur.be rooftop.top
d e door B raa K
Hij vertelt hoe hij zich kon binnenwerken bij het muziekblad New Music Express, dat toen de toon en de trends zette. Vijf maanden voor diens dood in 1980 maakte hij dé iconische foto van Ian Curtis van Joy Division. Curtis was een sleutelfiguur voor Corbijn. Later, in 2007, zou hij Control maken, zijn debuutfilm over Ian Curtis.
Corbijn heeft ze allemaal voor de lens gehad: Ian Curtis, Jeff Buckley, Kurt Cobain, Herman Brood, Sinéad O’Connor. Veel te jong gestorven. Zijn lens capteerde de destructie, hij herkende zowel de intensiteit als de twijfel. ‘Jarenlang vond ik dat ik geen echte fotograaf was. Maar als het erop aankwam, geloofde ik gelukkig in mezelf, waarschijnlijk omdat ik gewoon besefte dat ik geen idee had van wat ik anders met mijn leven moest. Er was geen plan B. Geen vangnet .’
En plots komt de andere Corbijn tevoorschijn: de zelfzekere fotograaf die ver boven die verlegen jongen uit Hoeksche Waard is uitgestegen en op gelijke hoogte staat met de sterren die hij portretteert.
‘Ik kijk niet op tegen bands, anders was het nooit zo goed geweest. Als ik terugblik op mijn werk van de jaren 1970 en 1980 heb ik het gevoel dat het niet beter kan .’
Tekst Rein Verhoeven
Foto’s Anton Corbijn
‘Corbijn, Anton’, uitgegeven bij Hannibal Books, 145 euro
mvh-architects.com
The National Golf Brussels Een inspirerende plek voor business & pleasure
Kom golf beleven en genieten van het leven op The National Golf Brussels
Vroeger lag hier de paardenrenbaan van Sterrebeek. Vandaag vinden golfers, natuurliefhebbers en levensgenieters er een plek die hun hart sneller doet slaan.
The National Golf Brussels meer dan 6 km puur golfplezier
Welkom op het magnum opus van gerenommeerd golfarchitect Bruno Steensels. Met een golfparcours van zo’n 6.500 meter lang en hoogteverschillen die tot 6 meter reiken, is dit terrein een sensatie voor iedereen die het betreedt. Golfprofessional Nicolas Colsaerts noemde The National Golf Brussels niet toevallig “een toplocatie voor iedereen die van golf houdt”.
The National Golf Brussels in cijfers
• Driving range: 2 verdiepingen en 60 afslagmatten
• 25 extra afslagplaatsen op gras, grasvelddiepte: 300 meter
• 2 putting greens
• 2 chipping areas
• 18-holes Championship Course: handicap 28 vereist voor greenfee-spelers
• 6-holes Compact Course
Momenteel is het mogelijk om zonder entry fee lid te worden van The National Golf Brussels. Een absolute buitenkans om u aan te sluiten bij een sympathieke club met professionele trainingsfaciliteiten en een gezellig clubhuis.
The National Brasserie: ideaal voor een relaxte tête-à-tête of een geslaagde zakenlunch
In The National Brasserie zijn golffanaten en niet-golfers welkom voor een heerlijk menu of een vlotte lunch. ’s Zomers geniet u hier op het sublieme zuidelijk georiënteerde terras, ’s winters gezellig bij de open haard. Het exclusieve uitzicht op de glooiende greens krijgt u er zomaar bovenop.
The National biedt u ook vergaderfaciliteiten en ruimte voor corporate events
Een meeting of presentatie in een groene en inspirerende omgeving? Met 2 of 40 personen? Het team van The National garandeert u een perfecte ontvangst. In de drie vergaderzalen The Loft, The Lake en The Links kunt u gebruikmaken van state-of-the-art apparatuur. Verwacht u een internationaal gezelschap? Op enkele minuten brengt een shuttleservice hen van Zaventem naar de meeting. Wilt u hier een corporate event organiseren – al dan niet in combinatie met een golfinitiatie onder begeleiding van een pro? Kan perfect! Het team van The National organiseerde al heel wat succesvolle events voor internationale merken en bedrijven.
Reserveren in Brasserie The National? Meer informatie over het lidmaatschap van The National Golf Brussels of over een event ter plaatse? Bel 02 767 39 69 of neem een kijkje op www.thenationalgolf.be.
“E
luxevastgoed.com
Op deze pagina’s kunt u genieten van een uniek geselecteerd aanbod eigendommen te koop op luxevastgoed.com. Van België tot Zuid-Europa, stellen we u graag enkele architecturale parels voor.
SCHOTEN I MAGNIFIEKE ENGLISH TUDOR IN HARTJE KONINGSHOF
HILLEWAERE VASTGOED – CHRISTIE’S REAL ESTATE BELGIUM
Meer info op luxevastgoed.be
KNOKKE ZOUTE I LUXUEUZE EN UITERST RUSTIG GELEGEN VILLA
IMMO BROWN KNOKKE
Meer info op luxevastgoed.be
IMMO POINT VANDAELE
Meer info op luxevastgoed.be
BRASSCHAAT I VRIESDONK ENERGIEZUINIGE VILLA
OUD-TURNHOUT I SCHITTEREND LANDHUIS IN LOFTSTIJL HILLEWAERE VASTGOED – CHRISTIE’S REAL ESTATE BELGIUM Meer info op luxevastgoed.be
Meer info op luxevastgoed.be
WAASMUNSTER I HIGH-END VILLA-APPARTEMENT DELICIA 0.3
EXEPTIO
TURNHOUT I SCHITTEREND LANDHUIS IN LOFTSTIJL
HILLEWAERE VASTGOED –CHRISTIE’S REAL ESTATE BELGIUM Meer info op luxevastgoed.be
Meer info op luxevastgoed.com
luxevastgoed.be
Facts & figures
Luxevastgoed.be is zonder twijfel dé Belgische onlinereferentie bij uitstek voor wie op zoek is om een droomwoning te kopen of te huren. Hierbij een kijk in de cijfers en statistieken.
GEMIDDELDE PRIJZEN*
BRUSSEL
*Gemiddelde prijzen zijn berekend vanaf 1 miljoen euro.
LUXEVASTGOED BELGIË
Foto Hillewaere Vastgoed – Christie’s Real Estate Belgium
Residentie Delicia: Uniek wonen in het Waasland
Delicia is een kleinschalige residentie in het hart van de Heide te Waasmunster. Met slechts 5 high-end villa-appartementen biedt deze residentie een unieke combinatie van rust, luxe en verfijnd wooncomfort. Delicia is een oase van rust voor wie luxues en stijlvol wonen wil combineren met een uitzonderlijke ligging in een groene en tegelijk vlot bereikbare omgeving.
Wie op zoek is naar iets exclusiefs op de vastgoedmarkt, is bij Black Label aan het juiste adres. Black Label spitst zich specifiek toe op het luxesegment binnen Immo Da Vinci.
Wenst u uw eigendom te verkopen?
Wij komen graag persoonlijk onze aanpak voorstellen. Contacteer ons vrijblijvend voor een afspraak.
Contacteer ons via immodavinci.be · 09 273 55 55 · info@immodavinci.be Bezoek onze kantoren in Gent · Sint-Denijs-Westrem · Deinze · Elsene
Sorenco, exclusieve service voor een zorgeloze verkoop van uw woning.
“Sorenco, Antwerp’s longest established real estate agency since 1976”
Sint-Martens-Latem I Kapitteldreef
JOUW AANSPREEKPUNT VOOR INVESTEERDERS IN BELGISCH VASTGOED
INVESTEREN IN VASTGOED: VANDAAG ÉÉN VAN
DE MEEST ZEKERE MANIEREN OM JE VERMOGEN TE BESCHERMEN EN TE LATEN GROEIEN.
INVEST
ERA INVEST is de overkoepelende investeringstak van marktleider ERA. Ons dedicated team van experten begeleidt investeerders bij de aankoop en verkoop van investeringsvastgoed. Met onze rendementsanalyses, marktkennis en nationale slagkracht zorgen we voor veilige en rendabele investeringen.
Bij ERA INVEST begrijpen we dat je als investeerder niet alleen op zoek bent naar een pand, maar naar een partner die met je meedenkt. Dankzij het grootste vastgoednetwerk van België opent ERA INVEST de deur naar de meeste exclusieve en off-market opportuniteiten, zowel voor de starter als voor institutionele investeerders en family offices.
Dankzij onze expertise binnen ERA en ons uitgebreid netwerk aan nieuwbouw én bestaande panden, helpen we jou bij elke stap in het proces: van selectie tot aankoop, van verhuur tot herinvestering. Onze rentmeester Rentica zorgt vervolgens voor een volledige ontzorging van jouw vastgoedinvestering. Zo weet je zeker dat je investering optimaal rendeert, vandaag én morgen.
PLAN EEN VRIJBLIJVEND GESPREK MET ONZE INVESTERINGSSPECIALISTEN
THOMAS STERK
09 277 07 50 thomas.sterk@era.be ERA.BE/INVEST
ERA ALS MARKTLEIDER IN VASTGOED
+140 KANTOREN OVER HEEL BELGIË
+1.2 MILJOEN UNIEKE BEZOEKERS PER MAAND OP ONZE WEBSITE
+2 MILJARD AAN VASTGOED VERKOCHT IN 2024
JOUW LUXE VASTGOED? ZO GEVONDEN OP ERA.BE
Selling since 1929
Projecten Equinoxe & Pierlala
Twee exclusieve nieuwbouwprojecten in Duinbergen, genesteld op het zonnigste stukje van de Zeedijk
Adembenemende nieuwbouwvilla, rustig gelegen in een idyllisch paadje in Duinbergen
Villa Magere Schorre
Prachtige nieuwbouwvilla met zwembad, gelegen op tweede lijn van de Magere Schorre
Sublieme nieuwbouwvilla gelegen in een uiterst serene villawijk, op slechts enkele minuten van het bruisende centrum van Knokke
Zoute
Sparrendreef 90 - Knokke Zoute verkoop@pallen be I www pallen be +32 (0)50 631 631
Duinenwater
Duinenwater 2 - Knokke verkoop@pallen be I www pallen be +32 (0)50 631 632
Duinbergen
Duinbergenlaan 92 - Duinbergen verkoop@pallen be I www pallen be +32 (0)50 530 830
Villa Palmier
Villa Belle Dune
Project by Wedevelop
Project by Wedevelop
Project by Wedevelop
Project by Unidevelop
BRASSCHAAT l Recent gerenoveerde villa met 4 slaapkamers en 3 badkamers gelegen in de residentiële Vriesdonk wijk, omgeven door groen en met verwarmd buitenzwembad.
Bewoonbare oppervlakte 595m2. Terrein 4.522m2. EPC: B-label
ANTWERPEN-CENTRUM l Statige herenwoning met 6 slaapkamers, 5 badkamers, verwarmd binnenzwembad, sauna, lift, gezellige stadstuin, gelegen op wandelafstand van het bruisende Zuid.
Bewoonbare oppervlakte: 709m2. EPC: B-label
EDEGEM l Instapklare villa met 7 slaapkamers, 4 badkamers en 3 inpandige garages gelegen tussen Edegem en Hove. Royale parktuin met verwarmd buitenzwembad en guest house.
Bewoonbare oppervlakte 593m2. Terrein 3.303m2. EPC: C-label
Ons motto is eenvoudig: “You dream it, we search it”.
Of u nu op zoek bent naar uw nieuwe thuis, naar interessante vastgoedinvesteringen, op of zoek naar de juiste koper voor uw pand?
Ons toegewijde team staat klaar om uw vastgoeddromen werkelijkheid te maken. Neem gerust contact op voor een vrijblijvende afspraak.
Nico De Frenne & Dries Vanderhoydonks
Wannegem-Lede
Kruishoutem
Oudenaarde
Wortegem-Petegem
Maarkedal
Wortegem-Petegem
Een klare kijk op vastgoed
Philip Le Clair begeleidt al jaren mensen bij het vinden van hun droomwoning
Van residentiële woningen en appartementen tot landelijke hoeves met functiewijzigingen
Philip is van alle markten thuis Samen streven we ernaar om uw vastgoedervaring tot een succes te maken Philip schittert in het realiseren van dromen, en met zijn toewijding en expertise zet hij zich in om elke stap van het proces naadloos te begeleiden
INFO@LE-CLAIR BE WWW LE-CLAIR BE +32 (0) 472 02 44 44
DEINSESTEENWEG 27, 9770 KRUISEM
Uw partner in & rond Leuven
Vastgoed met een warme toets
Uw eigendom verkopen doet u niet elke dag. Het is vaak een belangrijke en emotionele stap in uw leven.
Bij HOMIÉS nemen we de tijd om te luisteren, adviseren en begeleiden, met respect voor uw verhaal en verwachtingen.
Uw eigendom verdient een presentatie die eruit springt, met zorg, visie en vakmanschap. Dankzij onze persoonlijke aanpak en een netwerk van betrouwbare professionals, wordt uw vastgoed gezien.
En u? U geniet van gemoedsrust.
Actief in een ruime regio & in alle segmenten van het vastgoed.
Van bouwgrond tot luxe villa, van renovatieproject tot nieuwbouwontwikkeling, van woondroom tot beleggingspand.
Incigno Real Estate is actief in een ruime regio & in alle segmenten van het vastgoed.
JACQUEM Y N .
Aan- & verkoopbegeleiding van buitenlands vastgoed. Exclusieve vastgoedopportuniteiten in opkomende markten.
"Uw woning, onze zorg.
Door kennis, netwerk & strategie verbinden wij vastgoed met mensen"
Exclusive International Properties Internationale vastgoed opportuniteiten
Van bouwgrond tot villa, van renovatieproject tot nieuwbouwontwikkeling, van woondroom tot beleggingspand.
Industriepark B – 4 bus 9 • 2220 Heist-op-den-Berg • realestate@incigno.be • BIV 514399 www.incignorealestate.be • www.olivierjacquemyn.com
Industriepark B – 4 bus 9 • 2220 Heist-op-den-Berg • realestate@incigno.be • BIV 514399 www.incignorealestate.be • www.olivierjacquemyn.com
Heist-op-den-Berg, Antwerpen
Figanières, Saint-Tropez
Blomac, Carcassonne
Keerbergen - project Houtduif
Everberg
Dubai - DLRC Luxemburg
Grimaud – villa met projectgrond
100
Nest Seekers is a global real estate brokerage at the nexus of technology and media. Founded in 2002 by industry visionary and current president and CEO, Eddie Shapiro, Nest Seekers evolved at the forefront of the digital media revolution, reaching a new generation of clients, and gaining international exposure through groundbreaking media partnerships which helped revolutionize the industry and fuel Nest Seekers’ rapid growth.
Today, Nest Seekers is a comprehensive brokerage of real estate, yachts, jets and fine arts with more than 80 offices and 2,000 agents in New York; London; The Hamptons; Miami; Palm Beach; Beverly Hills; Greenwich; Colorado; Portugal; Cote D’Azur; Milan; Madrid; Mexico; The Caribbean; Dubai; Toronto; Tel Aviv; Seoul; Hong Kong; Manila and more.
Open het verhaal van wonen. In Knokke.
Ontdek de kunst van wonen met Alex Dewulf. Met jarenlange ervaring en een ongeëvenaarde kennis van de regio begeleiden we je persoonlijk bij elke stap — van verkoop tot aankoop of investering.
Koningslaan 252
8300 Knokke
Kustlaan 158
8300 Knokke
Zeedijk 527
8300 Knokke
PRACHTIG NIEUWBOUW DUPLEX-APPARTEMENT OP
Uitzonderlijke duplex-penthouse van 154 m² met 15 m² terras bovenaan residentie Milenka. Panoramisch zee- en polderzicht, verfijnde afwerking en drie slaapkamers. Waar architectuur, licht en uitzicht samenvloeien in het hart van Het Zoute.
Zeedijk-Het Zoute 771 8300 Knokke-Heist
EPC: klasse A € 4.450.000
UITZONDERLIJK DUPLEX-APPARTEMENT MET 4 SLAAPKAMERS OP DE ZEEDIJK
Lichtrijke duplex (194 m²) met 4 slaapkamers, 3 badkamers en 3 terrassen, vlak bij het Blue Buddha-strand. Hoogwaardige afwerking met maatwerk, topkeuken en panoramisch uitzicht op zee en hinterland. Airco, vloerverwarming, alarm. Mogelijkheid tot 2 garageboxen.
Zeedijk-Duinbergen 322 8300 Knokke-Heist
ZEEDIJK TE ZOUTE
SOLD BY LISTED
Bestaand vastgoed
Sint-Aldegondiskaai | Antwerpen
Penthouse 302m2 met riant terras
Voshollei | Brasschaat
Villa 500m2 op perceel 3.688m2
Robert Molsstraat | Antwerpen
Herenhuis 345m2 met tuin
Maarschalk Gérardstraat | Antwerpen
Penthouse 207m2 met 2 dakterrassen
Cockerillkaai - Hoopnatie | Antwerpen
Unieke loft ca 550m2 & appartement ca 185m2
Napoleonkaai | Antwerpen
Appartement 3e verdieping 265m2 uniek zicht op de jachthaven
Bresstraat | Antwerpen
Investeringsgebouw horeca & 4 appartementen
Raapstraat | Antwerpen
Historisch opbrengstgebouw 8 appartementen
Nieuwbouwprojecten
Poort op ‘t Zuid | Antwerpen
69 appartementen - 3 handelspanden
96 parkings
Britselei | Antwerpen
4 appartementen & 1 duplex penthouse
B37 | Antwerpen
24 appartementen & 2 penthouses
Eikenhof | Kapellen
31 appartementen in woonpark
LISTED PROPERTY
Dat zijn Didier en Michaël met een passie voor vastgoed
Regelmatige communicatie, constante bereikbaarheid en transparantie zijn prioriteit voor ons.
Het kopen of verkopen van een pand is een groot moment voor alle partijen, daarom vinden wij het belangrijk om onze klanten in iedere stap van het proces te begeleiden.
Welkom in ons kantoor naast het Museum Voor Schone Kunsten te Leopold De Waelplaats 5, 2000 Antwerpen.
Bij Henry Walthers geloven we in maatwerk. Oprichter Maxime Traen kiest bewust voor een selecte en discrete portefeuille, zodat we u een ongeëvenaarde service kunnen bieden. Elk eigendom dat we verkopen, wordt zorgvuldig geselecteerd en met de grootste aandacht behandeld.
“In alles wat we doen nemen wij kwaliteit boven kwantiteit.”
Maxime Traen
Founder / Bestuurder +32 479 21 87 64
maxime@henrywalthers.be www.henrywalthers.be
Boutique Office
Ezelstraat 47 8000 Brugge
Exclusiviteit heeft een nieuw gezicht.
CONTACTEER
Op elk scherm, in elke ervaring en in elk contactmoment streven we naar perfectie. Heylen Exclusief verbindt digitale innovatie met jarenlange ervaring en een uitgebreid netwerk. Achter elk resultaat schuilt een team van gepassioneerde makelaars dat de lokale markt door en door kent. Onze nieuwe website combineert elegantie met AI-technologie voor een beleving die even vooruitstrevend als ver jnd is. Bezoek de site en ontdek hoe wij wonen met klasse en verkopen in vertrouwen herde niëren.
Onze nieuwe website combineert elegantie met AI-technologie.
Ontdek ze via de QR-code.
VERKOPEN ZONDER
ZORGEN:
- 25 jaar ervaring
- Specialisatie discrete verkoop en renovatiepanden
- Professionele begeleiding tot bij akte
contacteer Luc Demoor, erkend vastgoedmakelaar
09/330 65 33
info@LD-vastgoed.be www.LD-vastgoed.be
VERHUREN ZONDER ZORGEN:
- Reeds meer dan 300 huurpanden regio Gent
- Geschikte en solvabele huurders
- Aanspreekpunt voor huurders
- Jaarlijkse indexering huurprijs
LUXEPROJECTEN
Foto Exeptio
Coming to light soon
new office by the summer of 26’
Antoine Breartstraat 6
8300 Knokke-Heist
056 38 56 56 Koop aan *6% btw* *vraag naar de voorwaarden
SOMMERFELD HOUSE
T 058 62 60 60 . M 0496 10 40 40 Instagram: rietveldprojects_RRR info@rietveldprojects.be rietveldprojects.be
Twee broers met een grote liefde voor toparchitectuur: dat is Rietveld. Architectuur die al jaren de toon zet voor de gehele vastgoedmarkt. Rietveld inspireert, innoveert en bouwt tijdloze moderniteit. Gedreven door vorm, niet door rentabiliteit per steen. Voor u en voor ons, omdat toparchitectuur ons verbindt. Adres | Leopold-II laan 150, 8670 Oostduinkerke
Info: Residentie Sommerfeld House
Crystal Residence
Instapklare luxueuze nieuwbouwappartementen met hoge afwerking en frontaal zeezicht in Oostende.
Twee broers met een grote liefde voor toparchitectuur: dat is Rietveld. Architectuur die al jaren de toon zet voor de gehele vastgoedmarkt. Rietveld inspireert, innoveert en bouwt tijdloze moderniteit. Gedreven door vorm, niet door rentabiliteit per steen. Voor u en voor ons, omdat toparchitectuur ons verbindt. Adres | Sint-Idesbald, Pieterlaan 1
Info: Residentie Naoshima
OP7MAANDENREEDS 43%VERKOCHT
SWIMMING POOL
11DE VERDIEPING TWIST TOWER
EEN OASE VAN
RUST, HOOG BOVEN
ANTWERPEN WAAR
LUXE & EXCLUSIVITEIT
SAMENKOMEN IN EEN
ADEMBENEMEND
UITZICHT OVER DE STAD.
Stijlvol wonen omgeven door groen en water
TE KOOP 92 UNIEKE APPARTEMENTEN • ANTWERPEN KEMPISCH DOK • EXCLUSIEF ZWEMBAD (11DE VERD.) • DESIGN BY BINST ARCHITECTS & KAAN ARCHITECTEN
VERHUURSERVICE BESCHIKBAAR
130 HIGH-END STUDENTENKAMERS EN 10 RESIDENTIËLE STUDIO’S
The Tide is het nieuwste investeringsproject van projectontwikkelaar MM Estate Group, gelegen op een absolute toplocatie langs de Italiëlei in Antwerpen. Het project telt 130 high-end studentenkamers en 10 residentiële studio’s voor jonge professionals of als pied-à-terre in Antwerpen.
Recht tegenover de AP Hogeschool en op wandelafstand van het MAS, het bruisende Eilandje en de campussen van Universiteit Antwerpen, combineert The Tide een uiterst strategische ligging met een eigentijdse visie op stadsontwikkeling.
Prijzen vanaf 152.500 euro excl. BTW I Studio’s reeds uitverkocht
MEER INFORMATIE
Axel Lenaerts Vlaamse Ardennen
Tussenbruggen 9 Oudenaarde
T 055 60 30 00
oudenaarde@axellenaerts.be
E sales@mmestategroup.be T 09 424 12 20 mmestategroup.be
ANTWERP BREATHES WITH THE TIDE
Groot Park Lovenjoel Leuven
‘
‘Vanop
mijn terras heb ik een onbetaalbaar uitzicht. Ik woon in een park maar moet het zelf niet onderhouden.’
Het Groot Park is een unieke woonomgeving met een rijke geschiedenis. De verschillende paviljoenen, gelegen tussen dreven, werden gerenoveerd met respect voor de authentieke elementen.
Een stereotiepe bewoner is er niet maar hij wordt aangetrokken door de rustgevende omgeving. Ze houden van de natuur en vinden rust tijdens een wandeling in de vallei, één van de mooiste plekjes van het park.
Een bewoner vertelt: ‘Het park is geknipt voor levensgenieters die van een groene omgeving houden, die de stilte opzoeken, maar tegelijkertijd ook gastronomie en cultuur in de nabijheid wensen. Leuven is dan vlakbij. Bovendien is er een uitstekende verbinding met het openbaar vervoer.’
Bij de herbestemming van het voormalige administratieve centrum werd een wellness complex gebouwd in de vroegere kapel. Er is een 16m lang zwembad, een fitness, sauna en aanhorigheden. De discrete kloostertuin is een nieuwe groenoase met een ruim zonneterras, grenzend aan het zwembad. Alle toekomstige bewoners van het park krijgen automatisch toegang tot de wellness bij aankoop van een appartement.
ViRiX NV
Keizershoek 350A
2550 Kontich
De werken aan Sint Vincentius zijn afgerond. Ook Sint André Nieuw staat in de steigers: 13 nieuwbouwappartementen met grote terrassen die uitkijken op het prieeltje van de gerestaureerde ijskelder. www.virix.be lieve.crols@virix.be 0491 71 78 76
In het hart van Belsele verrijst Schoonhoudt, een exclusief nieuwbouwproject van 14 discrete villa-appartementen met royale terrassen, waar architectuur en natuur in harmonie samenkomen binnen een uitzonderlijk parkdomein.
Ontdek ons volledig aanbod op axellenaerts.be
Axel Lenaerts Destelbergen
Dendermondesteenweg 501 Destelbergen
T 09 219 08 77
destelbergen@axellenaerts.be
Axel Lenaerts Vlaamse Ardennen
Tussenbruggen 9 Oudenaarde
T 055 60 30 00 oudenaarde@axellenaerts.be
Foto Christie's International Real Estate
Villa SENSE — a hillside masterpiece by ARK Architects in The 15, La Reserva Sotogrande. Enjoy panoramic views, total privacy, and exclusive access to golf, beach club, racquet centre, and a refined Mediterranean lifestyle.
Een tweede verblijf in Spanje begint met vertrouwen. Al dertig jaar gidst Hip Estates Belgische klanten naar hun ideale plek onder de zon – discreet, professioneel en volledig op maat.
Droom jij van een penthouse met zeezicht, een stijlvolle villa aan de golf of een zonnig appartement in een luxeresort? Hip Estates biedt toegang tot een zorgvuldig geselecteerd aanbod aan de Costa Blanca, Costa Cálida, Costa del Sol en Costa de Almería, met de geruststelling van een erkende BIV-makelaar met dertig jaar ervaring.
ELEGANTIE EN ERVARING
Als bewuste, veeleisende koper mag je gerust meer verwachten. Bij Hip Estates geniet je van persoonlijk advies, transparante begeleiding en juridische zekerheid bij elke stap van je aankoop. Van het eerste gesprek tot lang na de sleuteloverdracht: door onze lokale aanwezigheid in Spanje, vertrouwde samenwerking met ervaren projectontwikkelaars en de nabijheid van ons kantoor in Schilde garanderen we een vloeiende vastgoedervaring. Met kennis van zaken en van de streek.
Wil je in alle discretie de mogelijkheden verkennen van een tweede verblijf onder de zon? Kies voor ervaring en elegantie met Hip Estates. We ontvangen je in stijl en maken samen jouw Spaanse droom waar.
HIP ESTATES
Turnhoutsebaan 72 I 2970 Schilde
T +32 (0)283 87 87
info@hipestates.com
www.hipestates.com
EXPERT
Christine Franck
Wie anno 2025 een Rolls-Royce spot en het aandurft om door het venster naar binnen te gluren, merkt soms iets ongewoons: geen obligaat leder in het interieur, wél geraffineerde stof. Het is een opmerkelijke koerswijziging van het meest prestigieuze automerk ter wereld – en tegelijk het resultaat van jaren onderzoek en vakmanschap.
Stoffen interieurs in luxewagens zijn geen modern experiment. In de begintijd van de automobiel, toen de chauffeur nog buiten zat, was zijn zitplaats vaak in leer bekleed, terwijl de eigenaar achteraan neerplofte in somptueus textiel. Later werd leer het synoniem van luxe en verdween textiel uit het interieur. Tot nu. Zelfs Rolls-Royce, hét symbool bij uitstek onder de luxewagens, herontdekt de zachtheid van geweven weelde.
'Die herintroductie heeft flink wat jaren gevergd', zegt Christine Franck, head of color, materials and trim design in Goodwood, waar elke Rolls-Royce wordt gebouwd. De Duitse textielingenieur studeerde aan de Fachhochschule Reutlingen en het Royal College of Art in Londen. In 2001 begon ze bij BMW, waar ze meewerkte aan het conceptproject GINA, een
wagen met een flexibele textielhuid in plaats van metalen panelen. Haar toenmalige baas Chris Bangle, designdirecteur van de hele BMW-groep, werd door velen verguisd en door anderen geprezen wegens z'n verregaande focus op innovatie en creativiteit. Later werkte Franck binnen de groep voor Mini. Tot Adrian van Hooydonk, de Nederlandse opvolger van Bangle, haar in 2020 vroeg om de stap naar Rolls-Royce te zetten. 'Ik hield altijd al van auto's maar pas door de productie van binnenuit te ontdekken, begreep ik wat Rolls-Royce echt is', vertelt ze. 'Als textieldesigner koester ik een grote liefde voor stoffen interieurs. Ik was er ook erg van overtuigd dat ze een absolute fit waren voor Rolls-Royce, omdat je ze volledig from scratch kunt ontwerpen. Maar de eisen liggen hoog: het intensief gebruik van een auto-interieur en de impact van onder meer de zon op de kleuren maken de toepassing van
edele, fijne stoffen niet evident. Bij Rolls-Royce is topkwaliteit uiteraard een basisvoorwaarde, maar ook slijtvastheid en duurzaamheid zijn essentieel. De uitdagingen waren dus bijzonder groot.'
i ris van h erpen
Toen Franck bij Rolls-Royce arriveerde, was de herintroductie van textiel al opgestart via enkele zogenaamde bespoke -, of maatprojecten. Het eerste was de Phantom Serenity, een one-off uit 2015 geïnspireerd op de sereniteit en elegantie van de Japanse keizerlijke paleizen. Die auto kreeg een wondermooi interieur met handgeweven zijde uit Suzhou, in Goodwood geborduurd met motieven van
kersenbloesems. Zowel de achterbank, de deurpanelen als de dakhemel werden ermee bekleed.
De unieke luxewagen werd goed ontvangen en opende een nieuwe wereld vol esthetische mogelijkheden. In 2022 volgde de Phanthom Platino, waarvoor de designers – zoals vaak bij Rolls-Royce – inspiratie vonden in de geschiedenis. ‘ Hiervoor gebruikten we twee textielsoorten ’ , vertelt Franck. ‘ Een daarvan was gebaseerd op bamboe; de tweede was een zijdeachtige stof uit een Italiaanse weverij, ontworpen voor een duurzame én luxueuze uitstraling, met kleine geborduurde patroontjes van de Spirit of Ecstasy, onze iconische mascotte. ’ Van de Phantom Platino werden tien exemplaren gebouwd, en ook
‘ h et moment Waarop el K e lijn van het B orduurW er K na uren hand W er K perfe C t samenvalt , B lijft magis C h .’
dat kunstwerk werd een succes. Het geloof in textiel groeide.
Een jaar later toonde Rolls-Royce opnieuw een innovatieve ‘One-of-One Bespoke Commission’ in samenwerking met de Nederlandse couturière Iris van Herpen. ‘Meer dan een modeontwerpster beschouwen wij haar als een textielkunstenaar‘, zegt Franck. ‘De delicate manier waarmee Iris textiel op een bijna sculpturale manier gebruikt, is buitengewoon.‘
Van Herpen baseerde het ontwerp op haar Syntopiacollectie, geïnspireerd door biomimicry. Het thema Weaving Water komt in het interieur van de wagen tot leven via vloeiende patronen en 3D-effecten die bewegend water in het donker oproepen.
Het kleurenpalet, Liquid Noir genoemd, is een diep iriserende tint die afhankelijk van de lichtinval schakelt tussen paars, blauw, brons en zwart. Achter de gallery , het traditionele glazen paneel dat de hele breedte van het voorcompartiment van de wagen overspant, bevindt zich een reliëf in handgevormde lagen aluminium en geweven textiel, gemodelleerd naar stromend water. De achterste stoelen en interieurpanelen zijn bekleed met een blend van zijde en nylon waarin subtiel glanzende, golvende draden de reflectie van licht op water oproepen. De handgeverfde lijnen op de rug van de voorstoelen versterken dat gevoel van vloeibaarheid.
Dezelfde sfeer werd ook doorgetrokken in de tapijten die met een nieuwe 3D-weeftechniek werden vervaardigd, én in de hemelbekleding – de iconische Starlight Headliner . In plaats van de vertrouwde sterrenhemel combineerde van Herpen lasergesneden leer met glanzend geweven nylon en een duizendtal organza-bloemblaadjes. De sterren zelf – 995 fiberoptische lichtpunten, zoals altijd een voor een ingelegd – versmelten met de ‘waterstromen’ van het patroon. Bij de wagen hoorde ook een bijpassende haute-couturejurk, ontworpen door Van Herpen zelf.
i n het geniep
Sinds vorig jaar kan elke Rolls-Royce-klant kiezen voor een stoffen interieur. Vooral een textiel op basis van bamboevezels maakte zijn intrede in de seriemodellen.
‘ a ls textieldesigner K oester i K een grote liefde voor stoffen interieurs en B en i K ervan overtuigd dat ze een a B solute fit zijn voor r olls - r oy C e , omdat je ze volledig from sCratCh K unt ont W erpen .’
‘Het is een natuurlijk materiaal met zijdeachtige kwaliteiten‘, aldus Franck. ‘Bamboe heeft een innemende sculpturale glans die prachtig tot zijn recht komt in borduurwerk. Én het is veel duurzamer dan zijde. Het materiaal kwam destijds op de radar toen ons ontwerpteam op onderzoek trok naar Le Jardin des Méditerranées aan de Côte d’Azur, grenzend aan Villa Mimosa, het voormalige winterverblijf van Sir Henry Royce. Die botanische tuin bevat een uitgestrekt bamboebos, dat Sir Henry ongetwijfeld nog heeft gezien.‘
Rolls-Royce doopte de stof Duality Twill , een verwijzing naar de weeftechniek (twill ) en het geborduurde motief (duality ): een abstracte interpretatie van de vervlochten initialen R van de merkoprichters – maar ook de tankdop van een Phantom Series I zorgde voor inspiratie. De ontwikkeling duurde anderhalf jaar, in samenwerking met een meester-wever die tijdens het proces uitgroeide tot een ware expert en inmiddels voltijds in dienst is in Goodwood. ‘Hij dróómde van dat borduurwerk‘, lacht Franck. ‘Maar hij was ook aan geheimhouding gebonden. Zelfs zijn vrouw wist maar ten dele waarmee hij bezig was.‘
‘Onze ambachtslui waren gewend aan leder‘, zegt ze. ‘Het comfort moest identiek zijn, maar textiel gedraagt zich wel anders. Door hun zin voor perfectie ging er heel wat tijd over, maar nu zijn ze bijzonder trots.‘
De stof wordt geweven en gekleurd in een Duits atelier, het borduurwerk gebeurt altijd in Goodwood. Het vervaardigen van een Duality Twill-interieur is een complex proces dat 17 kilometer garen vergt, tot 2,2 miljoen steken omvat en tot 20 uur kan duren.
‘Elk afzonderlijk stuk stof wordt uitgesneden met een laser die de randen afdicht zodat er geen draden loskomen, en vervolgens geborduurd. Voor het bekleden van de stoelen moeten die delen aan elkaar worden genaaid. Het is een huzarenstuk om elk lijntje perfect te laten aansluiten op het volgende, maar het is
telkens weer een bijzonder magisch schouwspel.‘
‘Als je sommige van onze leder-, en stofexperten op straat tegenkwam, zou je niet vermoeden dat ze hier werken‘, lacht ze. ‘Het zijn niet de clichématige grijskoppen – ik voel me zelf soms oud in de ateliers. Jongeren die hier beginnen, zijn vaak verrast door de rust en concentratie waarmee er in de ateliers wordt gewerkt. Goodwood is een inspirerende omgeving waar jonge vakmensen in alle rust werken. Soms broeden ze in het geniep op nieuwe ideeën, om me dan spontaan het resultaat te tonen.’ (lacht)
e indeloos dromen
Hoeveel klanten voor stof kiezen, wil Franck niet kwijt. ‘Onze capaciteit is beperkt tot twee interieurs per dag. Soms wordt de keuze ingegeven door religieuze motieven, persoonlijke ervaringen of culturele invloeden. In Azië leeft een groot respect voor stoffen. Maar je kunt er moeilijk een algemene lijn in leggen.
Meestal gaat het toch om een zeer persoonlijke voorkeur, gelinkt aan herinneringen: de sofa van een grootmoeder, een onvergetelijke tentoonstelling…’
De basis-twill is verkrijgbaar in drie kleuren – Lilac, Chocolate en Black – terwijl het borduurgaren beschikbaar is in 51 tinten, van subtiele ton-surtoncombinaties tot krachtige contrasten.
Wie de Bespoke-afdeling aanspreekt, kan zijn of haar dromen zo goed als grenzeloos realiseren. ‘Tijdens zulke projecten is het onze taak om die dromen te begrijpen‘, zegt Franck. ‘Dat vraagt om intensieve gesprekken, waarin we ook tussen de lijnen moeten luisteren. Ik herinner me een lange conversatie met een klant over groen- en roodschakeringen. Ik ben behoorlijk getraind in kleuren, maar die man wist me echt te verbazen met zijn kennis.‘
Tekst Bert Voet Foto's Rolls-Royce Motor Cars
EVENT
t W intig jaar a nt W erp C on C ours d ’ e legan C e
Nicolas Van Frausum
Twintig jaar Antwerp Concours d’Elegance: het is intussen een vaste waarde geworden in de wereld van autoliefhebbers die passie, stijl en geschiedenis weten te appreciëren. Begin september vierde het concours zijn jubileumeditie. De intieme sfeer op het domein van kasteel Belvédère in Wijnegem, de oogverblindende line-up en de aanstekelijke présence van organisator Nicolas Van Frausum vormen al twee decennia de succesformule van wat wellicht het meest sfeervolle auto-evenement van België is.
De feesteditie was misschien wel de mooiste tot nog toe. Met ‘Cars & Comics’ als thema verweefde Van Frausum (°1980) zijn liefde voor auto’s en strips op aandoenlijke wijze. Tegen de achtergrond van het kasteel stelde hij, zoals steeds via levendige gesprekken met de eigenaars, een prachtige reeks wagens voor. Dit keer kroop hij ook in de rol van veilingmeester. Maandenlang had hij stripverhalen opgespoord waarin specifieke automodellen een glansrol spelen. Op basis van die beelden liet hij twintig schitterende pancartes maken, gepresenteerd op schildersezels, terwijl de echte wagens – vaak door hun eigenaars – werden voorgereden.
Zoals de Delahaye 135 CS ‘Competition Spéciale’ (1936) uit Tanguy & Laverdure: Mirage sur L’Orient, ooit eigendom van racepiloot Louis Villeneuve en vandaag in het bezit van de verzamelaarsfamilie
De Meester. Van Frausum zou zichzelf niet zijn als zelfs de kleur van de wagens niet overeenkwam met die op de stripcovers.
‘Wie durft hoger te bieden dan eigenaar Erwin Beerens’, vraagt Van Frausum uitdagend wanneer de cover van Spirou en de erfgenamen verschijnt.
Daarop prijkt de Talbot-Lago T26C Grand Prix (1950) die straks de Cars & Comics-award zal winnen.
‘ s oms zie je eigenaars raar op K ij K en , omdat i K naar informatie over hun auto B en gaan graven en dingen vertel die ze zelf nog niet W isten .’
Enige humor is toegestaan, want plots biedt ook de jury van het concours d’elegance mee.
De veiling zal 2500 euro opbrengen, ten voordele van Bednet, de vzw die synchroon internetonderwijs organiseert, zodat zieke leerlingen van thuis of het ziekenhuis uit kunnen meedoen met hun eigen klas. Ook Van Frausums elfjarig dochtertje Aurélia en twee andere kinderen, voor de gelegenheid verkleed als Suske, Wiske en Schanulleke, boden spontaan mee, opgejut door het publiek. ‘Dat was echt geen ingestudeerd nummertje‘, verzekert Van Frausum.
i ntiem erfgoed
Enkele weken later volgt een gesprek in Van Frausums garage. Poes Pippa, die wil binnenglippen, wordt meteen op andere gedachten gebracht. ‘Krasgevaar!’, klinkt het beslist. Van Frausum is het neefje van de bekende handelaar Bernard Marreyt en raakte al jong gefascineerd door klassieke auto’s. Vandaag bezit hij zelf een zorgvuldig gekozen collectie van een tiental wagens. Op zijn zestiende restaureerde hij eigenhandig een FN-brommer uit 1964, die hij nog altijd heeft. Daarna volgden onder meer een Volkswagen Kever (1959) in onberispelijke originele staat, en een unieke Amilcar uit 1946, een artdecokunstwerk op wielen dat ooit toebehoorde aan schrijver Rudi Kousbroek. Tijdens de veiling bood Van Frausum zelf nog op een fragment uit Kuifje in het land van de Sovjets – mét een Amilcar.
Met het concours begon hij op z’n 24ste.
‘Toen heette het European Elegant Car Meeting – een verschrikkelijke naam’, glimlacht hij. ‘Het was bedoeld als tegenhanger van American Power on Wheels aan de Antwerpse kaaien. Er stonden toen twintig auto’s. Vanaf 2009 werd het het Antwerp Concours d’Elegance , eerst in kasteel Cantecroy in Mortsel, en sinds 2010 op Belvédère.’
‘Toen nam het event ook andere proporties aan, met vijftig tot zestig auto’s. Nu zijn het er een honderdtal, inclusief die van partners zoals Lotus Antwerp,
Alpine Store Antwerpen, Stellantis & You en BMW-Mini Meeusen.’
De locatie creëert een unieke intimiteit. En het is áltijd mooi weer. ‘Ooit is ons geluk op, maar vooralsnog blijft het duren’, lacht Van Frausum. Al wie er ooit was, weet dat hij het event echt draagt. Het gemak waarmee hij aan de microfoon de historiek van
‘ o p veel C on C ours volgen a C hteraf fa C turen – dat doen W ij niet . d aardoor tonen W e Wagens die elders nooit te zien zijn .’
élke auto brengt, is indrukwekkend. ‘Ik heb er geen database van. Die zit in mijn hoofd. Ik maak ook geen nota’s als ik collecties bezoek. Ik vraag wel de historiek op bij de eigenaars, maar stel vast dat velen die zelf niet goed kennen. Soms zie ik hen dan raar opkijken tijdens ons praatje voor het publiek, omdat ik zelf ben gaan graven, bijvoorbeeld bij vorige eigenaars, en dingen vertel die ze zelf nog niet wisten. ’ (Lacht) ‘Het is een beetje gek, ja. Bijna autistisch. Het is zoals een sportcommentator die vertelt over het verloop van een Tour de France van vijftig jaar geleden. Ik heb dat met auto’s. Ik onthoud dat allemaal uit pure interesse.’
p osh én s C ruffy
‘Negen maanden per jaar leef ik ermee – het is als een zwangerschap’, zegt Van Frausum. ‘Alles begint met het hoofdthema en acht specifieke nevencategorieën. Dan zoek ik wagens die passen. Bovendien wil ik variatie: zowel toprestauraties als niet gerestaureerde auto’s en auto’s die uniek zijn omwille van hun verhaal. Liefst rijdend, en met eigenaars die willen komen. Soms zitten die auto’s in familiecollecties, dan moeten verschillende personen hun toestemming geven.’
De deelnemers betalen zelf hun verzekering en transport. ‘Verder vragen we niets. Op veel concours volgen achteraf facturen – dat doen wij niet. Daardoor tonen we wagens die elders nooit te zien zijn. Niet alle deelnemers zijn kapitaalkrachtig; velen zijn
gewoon autoliefhebbers die trots zijn dat ze erbij mogen zijn.’
Een van die zeldzame auto’s was dit jaar de Philos uit 1914 van Michel Mahy. ‘Er wordt verteld dat striptekenaar Franquin in het Wintercircus van Guislain Mahy aanwezig was toen de auto er aankwam, en dat hij hem mee inspireerde voor zijn stripfiguur Gaston Lagaffe’, vertelt Van Frausum. ‘Na zestig of zeventig jaar stilstand heeft Michel de auto speciaal voor ons uit de reserve gehaald, weer opgestart en rijklaar gemaakt. Hij bracht ook de Maserati A6G-54 2000 Allemano mee die begin jaren 60 nieuw werd verkocht in België, enkele jaren later door zijn vader Yvan Mahy werd gekocht en sindsdien in de reserve stond. Hier kwam hij voor het eerst op een buitenevent, nog helemaal onder het stof. Dat is mijn grote voldoening: auto’s kunnen tonen die onder de radar zitten. De waarde is bijkomstig. De Philos is misschien 20.000 euro waard, de Maserati 400.000 tot 500.000 – in die staat, ja.’
Een concours draait volgens Van Frausum niet om geld, maar om verhalen. ‘Het moet de automobielgeschiedenis weerspiegelen, van een Citroën 2PK van 8.000 euro tot een Ferrari 250 GT SWB van 10 miljoen. Ze maken allebei evenveel kans om in de prijzen te vallen. Hier is het niet alleen posh, maar ook scruffy. Anders dan de grote jongens zoals Pebble Beach Concours d’Elegance en Concorso
d’Eleganza Villa d’Este tonen we ook barnfinds en ongerestaureerde populaire auto’s. Zoals de Belgische Gillet three-wheeler (1928), de “kogelauto” die op één exemplaar werd gebouwd. De bekende Gilletverzamelaar Yves Campion is wat we een vetfrak noemen – iemand die zelf sleutelt. Die zal je nooit in de glitter van Pebble Beach zien. Maar dat zijn wel de authentiek gepassioneerde mensen.’
Nog zo’n figuur is de Brusselse verzamelaar
André Plasch, die er vorig jaar bij was. ‘Een grote eer, want wellicht was dat z’n laatste publieke event wereldwijd’, vertelt Van Frausum. ‘Op zaterdagvoormiddag ga ik nog geregeld bij hem langs. André is 91; dit jaar lukte het fysiek niet meer. Maar hij liet wel een auto brengen. En mensen die hem kennen
zegden: André is er wél.’
‘Bij veel car guys van zijn niveau draait het echt niet om waardevergelijking. André heeft waanzinnige auto’s.’
’Ik had ook een Ballot of een Bugatti kunnen vragen, maar dit jaar koos ik de groene Lancia Aprilia (1948).
Dat is een van de meest toegankelijke auto’s uit z’n collectie, maar hij speelt een rol in het Kuifje-album
Het zwarte goud . Die auto had in 2013 voor het laatst gereden. De mecanicien van André heeft ‘m speciaal weer tot leven gewekt om naar Wijnegem te komen.’
e en levens W er K
Van Frausum kent intussen als geen ander de verborgen autocollecties van België. ‘Toch duiken
‘ i K zoe K variatie voor het C on C ours : zo W el toprestauraties als niet gerestaureerde auto ’ s en auto ’ s die unie K zijn om W ille van hun verhaal .’
‘
er nog steeds onbekende wagens op’, zegt hij.
Zijn netwerk reikt ook internationaal: verzamelaars als Andrea Insalata, Bruno Vendiesse, Hervé Charbonneaux en Paul Schouwenburg – auteur van Ferrari Fever – nemen graag deel.
Voor hem is en blijft het concours een passieproject en geen verdienmodel. ‘Dat is ook de enige reden waarom ik dit op deze manier kan organiseren.
De inkomsten bestaan uit bijdragen van de partners, toegangstickets en de bar. Er zijn 1500 tot 2000 aanwezigen, waarvan zowat duizend betalend.
De ticketverkoop begint pas twee, drie dagen voor het event echt te lopen. En elke twintig euro helpt om alles rond te krijgen. Bij slecht weer zou het verlieslatend zijn.’
Achter de schermen werkt ook zijn vrouw Soraya al sinds de eerste editie mee. Of ook bij haar de liefde voor auto’s de belangrijkste drijfveer is? ‘Neen, eerder de liefde voor mij’, lacht Van Frausum. ‘Soraya komt twee tot drie weken voor het event in actie. Ze verzorgt dan onder meer de administratie waaraan ik op dat ogenblik niet toekom: het draaiboek voor de medewerkers – dat zijn er een 35-tal –, de gastenlijsten, de jurylijst, de facturatie.’
Dit jaar zijn ze 25 jaar samen. Trouwen deden ze op Belvédère. ‘Toen we elkaar ontmoetten had ik al een rijbewijs en Nicolas nog niet’, vertelt zij. ‘Ik nam toen de plaats in van zijn vader en voerde hem rond naar evenementen en meetings.’ ‘In jouw rode Peugeot 205’, lacht hij. Nu neemt ze stilaan wat meer afstand. ‘Het vergt massa’s tijd en energie, en finaal is dit het levenswerk van Nicolas. Het concours valt ook altijd samen met de start van het schooljaar. Dat laatste begint hier dus altijd in pure chaos. Niet fijn, want zo missen we van alles.’
Dochter Aurélia is wel een beetje trots als ze papa ziet presenteren, maar met oude auto’s heeft ze niet echt iets. ‘Meer met nieuwe’, klinkt het. Haar favoriet is een Polestar. ‘Onlangs weigerde ze vooraan in de Kever te gaan zitten: ze wilde er niet in gezien worden’, zegt diezelfde papa. ‘Zo zonde.’ ‘Ach ik wil haar ook niet forceren’, klinkt het. ‘Misschien brengt leeftijd raad en leert ze de auto’s appreciëren. Ik zou het wel mooi vinden als ze er enkele uit mijn collectie bijhoudt. Als vader wil je toch graag dat je kind iets van je meeneemt.’
Tekst Bert Voet Foto's Sian Loyson
i K he B geen data B ase , neen – het verhaal van el K e auto zit in mijn hoofd .’
De nieuwe Volvo ES90 is een elektrische luxewagen die stilte, ruimte en langeafstandscomfort wil combineren met praktische veelzijdigheid. Met een WLTP-rijbereik tot 700 km, razendsnelle 800V-laadcapaciteit en een interieur dat rust uitstraalt, richt de ES90 zich op bestuurders die veel onderweg zijn en een verfijnde, kalme rijervaring verwachten.
NIEUWE VOLVO ES90
GAAT OP ZOEK NAAR DE PERFECTE BALANS
‘Wij geloven dat een leven in balans essentieel is: het helpt je meer te doen van wat je graag doet, met de mensen die je graag hebt’, zegt Sophie Jingyao Li, Head of Design Volvo Studio Shanghai. ‘De ES90 zoekt precies die balans tussen de hectiek van het dagelijks leven en de behoefte aan rust.’
Het model vervaagt tegelijk de grenzen tussen berline, fastback en SUV: elegantie en lage daklijn ontmoeten een hoger rijgevoel en een ruim interieur.
Achter het slanke design schuilt functionaliteit. De ES90 heeft een grote, brede achterklep en een flexibele bagageruimte van 446
tot 1.427 liter (met neergeklapte achterbank). Een pictogram aan de binnenzijde van de achterklep helpt inschatten of een meubel past. Voorin is een frunk van 27 liter beschikbaar — handig voor de laadkabel of kleinere spullen.
Veelzijdig interieur
Het interieur is gericht op rust en overzicht: een grote centrale interface bevat wat nodig is, niets overbodigs. Dankzij een wielbasis van 3,1 meter is er uitzonderlijk veel beenruimte op de tweede rij. De Scandinavisch geïnspireerde afwerking creëert een luxueuze, kalme sfeer. Geïnspireerd door de Scandinavische
natuur is de ES90 uitgerust met sfeerverlichting in zes thema’s die de rustgevende en luxueuze interieurervaring nog versterken. Volvo belooft een van de stilste interieurs ooit gebouwd, wat de beleving van het audiosysteem versterkt.
Rijdende muziekstudio
‘Door het hyperstille interieur kan je extra genieten van muziekbeleving’, zegt Sophie Jingyao Li.
De ES90 biedt drie audioniveaus, met bovenaan een Bowers & Wilkins-systeem met 25 individuele speakers — inclusief units in hoofdsteunen en plafond — en Dolby Atmos voor ruimtelijk geluid. Een exclusiviteit van het Bowers & Wilkins-systeem is de modus die het geluid van Abbey Road Studios nabootst.
‘Wij geloven dat een leven in balans essentieel is: het helpt je meer te doen van wat je graag doet, met de mensen die je graag hebt.’
Sophie Jingyao Li, Head of Design Volvo Studio Shanghai
Gezondheid en comfort
Het luchtzuiveringssysteem houdt tot 95% van PM2,5-deeltjes buiten en verwijdert 99,9% van gras-, boom- en pollenallergenen.
Vanaf de Core-versie levert Volvo standaard een panoramisch dak dat 99,9% van de uv-straling blokkeert. De elektrochrome uitvoering (optioneel op de Plus, standaard op de Ultra) laat je bovendien de glasdoorzichtigheid regelen.
Geruststellend rijbereik
De nieuwe ES90 brengt ook extra balans in het gamma van Volvo. Na vier SUV’s – de EX30, EX40, EC40 en EX90 – voegt Volvo met de ES90 een nieuw silhouet toe aan zijn elektrische familie. De ES90 staat net als de ruime SUV EX90 op het geavanceerde SPA2-platform en gebruikt de zogeheten Superset tech stack –hardware- en softwaremodules die de basis vormen voor alle toekomstige elektrische modellen, zoals de nieuwe EX60 die Volvo begin volgend jaar onthult.
Dankzij de 800V-technologie laadt de ES90 razendsnel op: in een koffiestop van amper tien minuten voeg je tot 275 kilometer rijbereik toe. De batterij van 106 kWh biedt een actieradius tot 700 kilometer (WLTP), ruim voldoende voor lange ritten zonder laadstress. Zo past de ES90 perfect bij wie vaak onderweg is, maar ook rust, veiligheid en comfort belangrijk vindt. Een auto die bewijst dat elektrisch rijden niet alleen efficiënt, maar tegelijk ook verfijnd en ontspannen kan zijn.
BMW’S INNOVATIEVE NEUE KLASSE SCHITTERT OP DE ZOUTE GRAND PRIX
Begin oktober was Knokke-Heist opnieuw het toneel van stijl en innovatie tijdens de Zoute Grand Prix. Tussen het glanzende staal en het ronkende prestige viel één première bijzonder op: de BMW iX3, het eerste model van de Neue Klasse. ‘Dit is het startschot voor een compleet nieuwe generatie BMW’s: elektrisch, digitaal en circulair’, zegt Jeroen Lissens van BMW Group Belux.
De BMW iX3 beleefde zijn nationale première tijdens de Zoute Grand Prix Gallery by EY en de BMW Art Car World Tour. Bezoekers ontdekten er een elektrische mijlpaal die het BMW-dna herdefinieert: een sculpturaal samenspel van kunst, technologie en emotie. ‘Er is geen beter podium denkbaar om het begin van een nieuw BMW-tijdperk te vieren’, benadrukt Jeroen Lissens, Head of Corporate Communications bij BMW Group Belux. ‘De Zoute Grand Prix belichaamt verfijning, passie en stijl –waarden die ook de Neue Klasse aandrijven.’
Een design dat de toekomst vormgeeft
De nieuwe BMW-designtaal van de iX3 straalt kracht en puurheid uit: gestroomlijnde oppervlakken, precieze lijnen en een futuristische interpretatie van het iconische BMW-silhouet. Een stijl die in de komende jaren de hele modellijn zal beïnvloeden. Elk detail, van de verlichte grille (die BMW-liefhebbers trots de ‘nieren’ noemen) tot de aerodynamische proporties, weerspiegelt technologische
vooruitgang en minimalistische elegantie. Ook het interieur vertaalt die visie. Het panoramisch glazen dak en de serene materiaalkeuze creëren een gevoel van licht en rust. ‘Met de iX3 tonen we hoe innovatie, esthetiek en rijgenot kunnen versmelten tot pure emotie’, zegt Lissens.
Slim vermogen
Onder de gestroomlijnde carrosserie schuilt een revolutie: de zesde generatie BMW eDrive-technologie met twee elektromotoren. Met een rijbereik tot 805 kilometer (WLTP) en een maximale laadsnelheid van 400 kW legt de iX3 de lat hoger dan ooit wat efficiëntie en prestaties betreft. ‘Rijplezier is en blijft de essentie van BMW – ook in een elektrische toekomst’, aldus Lissens.
De innovatieve ‘Heart of Joy’-technologie stuurt alles pijlsnel en feilloos in goede banen. Ze coördineert met de BMW Dynamic Performance Control aandrijving, onderstel en dynamiek tot een harmonieus geheel – een rijsensatie die BMW-fans wereldwijd herkennen, maar nu in een stillere, elektrische gedaante. ‘De symbiose tussen mens en machine is nog nooit zo natuurlijk geweest. De iX3 denkt, leert en reageert als een partner. Dat maakt elke rit een belevenis, niet zomaar een verplaatsing’, zegt Lissens.
Intelligent, digitaal en vol emotie
De Neue Klasse markeert niet alleen een sprong in aandrijftechniek, maar ook een doorbraak in cockpitervaring. Centraal staat het nieuwe BMW Panoramic iDrive-systeem, dat het digitale hart vormt van de Neue Klasse en alle informatie over de volledige breedte van de voorruit projecteert. Het resultaat is een futuristisch maar intuïtief cockpitgevoel. De bediening is volledig afgestemd op de bestuurder, trouw aan het principe ‘handen aan het stuur, ogen op de weg’. Een intelligente spraakassistent, haptische feedback (via lichte druk of trilling) en personaliseerbare interfaces maken van de iX3 een verlengstuk van de bestuurder. ‘Technologie is pas luxueus als ze onzichtbaar werkt – als ze voelt als tweede natuur. Dat is precies wat BMW Panoramic iDrive doet’, legt Lissens uit.
Visie op bewuste luxe
Tegen 2027 zullen de technologieën van de Neue Klasse in meer dan 40 nieuwe modellen en updates terug te vinden zijn, wat de ambitie van BMW Group onderstreept om wereldwijd een voortrekkersrol te spelen in duurzame mobiliteit. De productie van de iX3 gebeurt in de nieuwe BMW-fabriek in Debrecen (Hongarije), een volledig fossielvrije site die draait op hernieuwbare energie.
Over zijn hele levenscyclus heeft de nieuwe iX3 een 34% lagere CO2-voetafdruk dan zijn voorganger. Bovendien bestaat de auto voor bijna één derde uit gerecycleerde materialen, waaronder secundair aluminium en maritiem plastic. Dat laatste is plastic, afkomstig van visnetten, afgedankte touwen en meer, dat BMW actief in havens verzamelt zodat het niet in de oceaan belandt. ‘Duurzaamheid is geen bijproduct meer – het is de essentie van ons ontwerp, onze productie en ons denken’, besluit Lissens. ‘We creëren niet zomaar auto’s, maar een nieuwe filosofie, met een Neue Klasse die staat voor bewuste luxe waarin technologie, esthetiek en verantwoordelijkheid samenvloeien.’
COLLECTIONEUR
In Lier opende dit voorjaar de Squadra Abarth & Rally Collection, een monument voor snelheid en passie.
Het nieuwe museum van Guy Moerenhout herbergt de grootste Abarth-collectie ter wereld en tilt Belgische autoliefde naar internationaal niveau. Achter de industriële façade schuilt een levensverhaal dat ruikt naar benzine, ambitie en nostalgie.
‘Het Lingotto van België’, zo noemt een verzamelaar het nieuwe gebouw — een knipoog naar de historische Fiat-fabriek in Turijn. ‘Jammer dat we geen circuit op het dak hebben’, lacht Guy Moerenhout (76). De parking verraadt al wat volgt: een staalkaart van zeldzame wagens. Binnen ontvouwt zich een universum van autogeschiedenis. ‘Sommige mensen krijgen een standbeeld als ze dood zijn’, zegt Moerenhout. ‘Ik krijg dit terwijl ik leef. Wie kan dat zeggen?’
De ex-rallypiloot begon in 2007 Abarths te verzamelen – uit pure bewondering voor Carlo Abarth, de Italiaanse importeur van Porsche die in 1949 (toevallig
Moerenhouts geboortejaar) z'n eigen merk lanceerde. Wat begon met vijftien wagens groeide in geen tijd uit tot een collectie van wereldformaat.
Abarth transformeerde vooral Fiats tot racewagens of snelle baanauto's waarvoor hij opvoerkits verkocht.
Maar er zijn ook Abarth Simca's, Abarth Porsches en Abarth Renaults.
Na acht jaar had Moerenhout liefst 340 auto's, die hij onderbracht in een museum. Het omvatte de grootste Abarth-collectie ter wereld, maar ook collectible Fiats, Lancia's, Saabs, Porsches en zelfs Lada's.
Toen zijn stiefzoon Jeroen Nys, CEO van gereedschapsverdeler VARO, in 2020 voorstelde om
Guy Moerenhout
‘ h et
edoeling dat het geheel renda B el W ordt . d aarom ontvangen W e oo K B edrijven s C holen of servi C e C lu B s , en organiseren W e evenementen in ons atrium van 400 personen .’
de collectie over te nemen en professioneel verder te zetten, was het plan voor een nieuw museum geboren.
W ereldniveau
Vijf jaar later is het resultaat ronduit indrukwekkend: een licht, industrieel gebouw van 5.000 m², ontworpen door AIDarchitecten en gebouwd door Vanhout. pro. De museumbeleving komt van Wondering. Moerenhout is er de levende encyclopedie. Maar hij is uitstekend omringd. De museumdirecteur is Cosmo De Candia, liefhebber van all driving things Italian en ruim tien jaar lang lid van Moerenhouts rallyteam.
Jeroen Nys' echtgenote Vicky Van Broeck verzorgt de events, hospitality en marketing.
Amateurisme is bij veel hobbymatige autoclubs en musea een deel van de charme, maar hier voelt alles professioneel aan, ook de communicatie. ’Vicky is sterk actief op sociale media’, zegt Moerenhout. ’Ikzelf ben niet zo handig met moderne dingen zoals reels. En op de Facebookpagina van het museum mag ik niets meer posten: ik schrijf te veel fouten.’ Hij zegt het met de glimlach, want hij is apetrots.
r ijdend erfgoed
De collectie zelf werd uitgedund tot 230 auto's.
Daarvan staan er 175 in het museum, in thema's onderverdeeld op open plateaus rond een centrale vide. We zien historische voertuigen zoals een FN M60 350cc, het type motorfiets waarmee Carlo Abarth in 1934 zwaar crashte tijdens een heuvelklim in Oostenrijk. Of de Cisitalia Abarth 204
Sport (1950), de eerste Abarth en de laatste Cisitalia.
De Abarth 2200 Coupé 2+2 met een koetswerk van Allemano (1959) is een juweeltje. En met slechts tien gebouwde exemplaren is de zilverrode Fiat Abarth
750 GT Viotti een grote zeldzaamheid.
‘De auto met de mooiste pedigree noemen we hier de kanariepiet’ , lacht Moerenhout. ’De Fiat Abarth
750 Record Monza (1958) behoorde aanvankelijk toe aan Team Roosevelt, van de zoon van de Amerikaanse president. Later kocht de Belgische rallykampioen
Jean-Marie ’Didi’ Cols de auto, waarna hij er LuikRome-Luik en de Coup de Source mee won. Ook ik heb er over heel Europa vrij veel wedstrijden mee gewonnen.’
Een ander pronkstuk: de Fiat Abarth 1300 Scorpione SS, ooit de persoonlijke auto van Carlo Abarth.
‘Ik vond hem op een Waalse schroothoop’, zegt Moerenhout. ‘Ik had enkel een voorruit nodig, maar toen ik de motor zag wist ik: dit is een EsseEsse.
Een originele.’
Het thema Il Mondo Fiat bevat onder meer de Fiat 501 S Sport (1924). ’Die is nieuw in de collectie en nu de oudste hier’, zegt Moerenhout. ’Met 85 km/u was dit in zijn tijd een zeer rappe racer. Ligt me ook nauw aan het hart: de 125 S die onze landgenoot Paul Frère kreeg van Fiat en liet prepareren bij Abarth. Ik kreeg hem op mijn beurt van Frère, op voorwaarde dat ik er rally's mee zou rijden. Ik heb er al een paar mee gewonnen.’
Ook apart: de spierwitte Fiat 500 Giannini, met een binnenbekleding ontworpen door Dries Van Noten, een Lierenaar. Moerenhout kon het wagentje kopen van het ModeMuseum in Antwerpen.
is de B
s terven als een held
Sinds een drietal jaar verzamelt hij ook Simca's. Dat merk ontstond in 1934 als een Frans filiaal waar Fiat auto's assembleerde om invoerheffingen te ontlopen en dat in 1963 verzelfstandigde. De kans is reëel dat Moerenhout intussen de grootste en mooiste FiatSimca-collectie wereldwijd heeft. Er wordt een heel thema aan gewijd. Een van de bijzonderste is de zilveren Simca Abarth 1150 SS Corsa (1963). ’Daarvan werd slechts een handvol exemplaren verkocht’, zegt hij. ’Ik vond 'm in Finland, met papieren, racehistoriek en alles. Zo heeft niemand er nog één.’ Hij wijst naar de Simca 8 Sport (1950) en 9 Sport (1953). ’Die
waren lange tijd totaal onbekend, terwijl ze best vergelijkbaar zijn met de iconische Cisitalia in Italië.’
Een van de favorieten van museumdirecteur Cosmo
De Candia is de gele Simca Abarth 1300 Corsa (1962) die toebehoorde aan de Ecurie Nationale Belge en wellicht de auto was waarmee Claude Dubois en Georges Harris in 1962 de 24 uur van Le Mans reden. ’Hij heeft 128 pk en rijdt 230 km/u – stel je dat eens voor in die tijd’, zegt hij. ’Het is een pluimgewicht zonder airbag en met amper remmen. Pure power. Hierin sterf je als een held.’ (Lacht)
In de sectie over rally's staat ook een Lada Niva. Moerenhout was jarenlang Lada-verdeler en maakte er
op verzoek van de invoerder een tuningkit voor. Ook bijzonder is de Saab 93B (1958). ’De eerste rallywagen van mijn vader, waarmee hij Luik-Rome-Luik reed’, vertelt hij. ’De Saab 96 Rally Monte Carlo (1963) was de eerste waarmee we samen raceten.
Ook die bouwde ik identiek na. De eerste auto waarmee ik zelf koerste was een Honda N600. Ik was toen 21 en mijn vader was co-piloot. Op het sneeuwen ijscircuit nabij de Saab-fabriek in Trollhätan kreeg ik rijlessen van de legendarische kampioenen Erik Carlsson en Stig Blomqvist.’
’Zowat 80 procent van alle auto’s hier is rijwaardig – en ze worden af en toe ook echt gebruikt.’ Hij wijst naar de autolift. ’Op vijf minuten staan ze buiten.’
Op de bovenste etage staan de auto's voor het Abarth Squadra Storica, het eigen rallyteam dat dit jaar vijftig jaar bestaat. ’Daarvan komen er in het seizoen maandelijks vier of vijf buiten om ergens in Europa een course de côte, een competitieve rally of een gewone rondrit te rijden’, zegt hij. Er hangen mooie beelden van de Rally of the 1000 Lakes, de Rally van Monte Carlo en de Acropolis Rally. En van de Antwerp Classic, een toeristische rally die De Candia twee jaar geleden won, met zijn 14-jarige dochter Milena als co-piloot.
K unst W ereld
Dik vier maanden na de opening kwamen er al ruim 5.000 bezoekers – evenementen niet meegerekend.
’Dat is het jaarlijkse bezoekersaantal van Mahymobiles in Leuze-en-Hainaut’, lacht Moerenhout. ’We krijgen veel Nederlanders en Fransen over de vloer, maar ook Engelsen en Duitsers, en mensen uit de Verenigde Staten, Zuid-Amerika, Japan en Australië.’
’Anneliese Abarth is nog niet op bezoek geweest, neen. We hebben wel nog steeds contact. Zij was de derde vrouw van Carlo Abarth. Drie maanden na het huwelijk in 1979 is hij overleden. Nazaten zijn er niet.’
’Het opzet was een museum om het erfgoed te tonen en de collectie door te geven aan de volgende generatie’, zegt Moerenhout. ’Het is wel de bedoeling dat het geheel rendabel wordt. Daarom organiseren we ook evenementen. In het atrium kunnen makkelijk
‘ z o Wat 80 pro C ent van alle auto ’ s hier is rij Waardig – en ze W orden af en toe oo K e C ht ge B rui K t .’
400 mensen terecht. We ontvangen bedrijven, scholen, serviceclubs, en zelfs de bussen van Reizen Lauwers. En autoclubs, natuurlijk. Ze komen dan bijvoorbeeld tijdens een rallydag en lunchen in ons Carlo Caffè. We willen ook samenwerken met de kunstwereld. Er is een aparte plek voor tijdelijke tentoonstellingen.‘
e nzo ' s daily
Onder het museum bevindt zich achter glas een kraaknette werkplaats waar ook externe klanten hun klassieke wagens laten restaureren. Een ambachtsman klopt er het plaatwerk voor een Simca 8 Sport; verderop staat een Fiat 130 Coupé uit een bekende Belgische zakenfamilie. ‘Dit type was jarenlang de daily van Enzo Ferrari’, zegt Moerenhout. ‘Pininfarina’s lijnen vormden later de inspiratie voor de Ferrari 365 GT 2+2 en de 400.’
Zowat twintig projecten van klanten staan te wachten. In totaal werken er tien mensen in het museum, vijf van hen in het atelier. Moerenhout neemt ons nog mee naar het enorme keldermagazijn met onderdelen. ‘Dit is de wasplaats‘, zegt hij. We zien een auto in onderdelen, verspreid over de vloer. Een overzichtelijke, maar onherkenbare puzzel. ‘Zo bekijken we wat we moeten bestellen voor de restauratie‘, klinkt het.
Zijn nieuwste persoonlijke aanwinst is een Daf Coupé Marathon (1971). ‘Fantastisch autootje‘, lacht hij. ‘Voor als ik ouder word en een rallywagen met automatische versnellingsbak nodig heb.‘
Tekst Bert Voet
Foto’s Sian Loyson
COLLECTOR’S ITEM
‘ d e C itroën ds Was hét fenomeen van mijn jeugd ’
Thierry Dehaeck
Citrofielen beleven een feestjaar. De DS wordt zeventig, de SM vijfenvijftig. In Ieper houdt Thierry Dehaeck (71) hun glorie levend. Zijn unieke collectie ademt vakmanschap, raffinement en nostalgie naar een tijd waarin auto’s nog droommachines waren.
‘En dit is de Franse zaal’, lacht Thierry Dehaeck, nadat we ook langs lange rijen met Mercedessen, Maserati’s, Ferrari’s, Jaguars, Bentley’s, Rolls-Royces en nog meer flaneerden. Zijn collectie Cady Cars staat internationaal op de radar. Veel van zijn auto's werden in uiterst kleine aantallen gebouwd of zijn ronduit uniek, met een ijzersterke documentatie — de wandkast met mappen in zijn bureau spreekt boekdelen. De pronkstukken reizen de wereld rond om er concours d'élégances te winnen. Ook de rij trofeeën grenst aan het onwaarschijnlijke. Soms reist Dehaeck mee, soms niet. Vandaag wordt zijn Maserati Ghibli Spyder (1969) met een speciaal transport opgehaald om tentoongesteld te worden op de Fashion Week in Milaan.
Hij is een halve Fransman. ‘Mijn moeder was Française, mogelijk verklaart dat de liefde voor de DS en SM’, zegt hij. Op 18 oktober organiseerde hij hier een groots diner om de zeventigste verjaardag te vieren van de auto die het Britse magazine Classic & Sports Car in 2009 tot Most Beautiful Car of All Time uitriep.
Toen hij in 2016 zijn bedrijf Pidy (Pâtisserie Industrielle Dehaeck Ypres) verkocht, had hij al een dertigtal auto's. Vandaag is dat aantal verdubbeld – en elk exemplaar rijdt minstens vier keer per jaar. Intussen ontwikkelde hij het Oostkaaipark in Ieper en hield vier gloednieuwe gebouwen voor zichzelf om er zijn collectie in onder te brengen. Ook daarvan maakte hij een verdienmodel. ‘Ah ja, ik ben een geboren
‘ m ijn ouders hadden vrienden in n oord - f ran K rij K . i K Was verliefd op hun do C hter , en toen ze in 1971 voor het eerst B ij ons thuis in een sm arriveerden , volgde meteen oo K de liefde voor de auto .’
commerçant’, lacht hij. Groepen kunnen de collectie bezoeken en er vinden evenementen, lunches en diners plaats, tot liefst 300 personen. Sommige auto's verhuurt hij ook voor ceremonies en films. ‘Om de kosten te dekken volstaat het geheel nog niet, maar misschien lukt dat ooit wel.’
l a B om B e
DS leest als ‘déesse’, Frans voor godin, en als er één aanbidder is, dan is hij het wel. Toen de auto op 6 oktober 1955 op het Salon de l’Automobile in Parijs werd onthuld – Dehaeck was toen één jaar oud – schreef de pers over la bombe Citroën : het leek alsof er een ruimteschip was geland in het Grand Palais. De auto zag er niet alleen revolutionair uit, hij was het ook. De hydropneumatische vering liet de auto bijna zweven over de weg, en er waren het vloeiende aerodynamische koetswerk, de moderne kunststoffen zoals nylon in het futuristische dashboard, de schijfremmen, de halfautomatische versnellingsbak en nog veel meer. De legende wil dat er op de eerste dag 12.000 bestelbonnen werden ondertekend. Waar of niet, de DS zou wel twintig jaar in productie blijven, goed voor bijna anderhalf miljoen exemplaren. ‘De DS was hét fenomeen van mijn jeugd’, zegt Dehaeck.
Zelf bezit hij geen ‘gewone’ exemplaren, wel de zeldzame open versie, ontworpen door Henri Chapron. Drie stuks, zelfs. ‘Deze DS 21 Cabriolet de Série is een van de vijf cabrio's die in 1967 in ons land werden verkocht’, vertelt hij. ‘Ik wilde absoluut de versie met oude neus die in de loop van 1967 verdween, maar wiens hydraulische systeem wél al met groene olie werd gevoed - de door Citroën eerder gebruikte rode olie was bijzonder agressief. De vele achteraf aangepaste exemplaren buiten beschouwing gelaten, bestaan er slechts een veertigtal cabriolets in die combinatie. Ik ben er heel wat gaan bekijken: de DS had niet het
sterkste koetswerk en was roestgevoelig, en ik wilde absoluut een perfect exemplaar. Uiteindelijk vond ik deze in Berlijn.’
Ook de uitvoering met de nieuwe neus staat in Dehaecks collectie. En behalve de Cabriolet de Série zijn er ook speciale series die Chapron zelf bouwde, zoals de blauwe Le Caddy. ‘Zo zijn er enkele tientallen, waarvan drie met nieuwe neus, en dit is de allereerste’, vertelt hij. ‘In 1967 stond hij op de stand van Chapron. Hij kreeg meer chroom, een luxueuzer interieur en het Jaeger-dashboard vol metertjes.’ Deze auto schitterde dit jaar op het Concours d’Elegance van de Zoute Grand Prix Car week.
K rie B els
Vijftien jaar na de DS stelde Citroën de SM voor. Voor de ontwikkeling van de hoogperformante motor had het twee jaar eerder een meerderheidsbelang genomen in Maserati. ‘Mijn ouders hadden toen vrienden in Noord-Frankrijk’, vertelt Dehaeck. ’Ik was verliefd op hun dochter, en toen ze in 1971 voor het eerst bij ons thuis in een SM arriveerden, volgde meteen ook de liefde voor de auto. Toen we een toertje maakten legde de man me uit dat een auto eerst moet opwarmen – wat ik altijd goed heb onthouden. Maar wat er in mijn buik gebeurde eens we de stad uit waren en hij volgas gaf, voel ik nog steeds.’
‘Een paar maanden later kwamen die mensen weer op bezoek, met een andere SM. Ze hadden een tweede gekocht, voor als de eerste pech had.’ Het verhaal illustreert hoe hopeloos complex de SM was, en hoe bedenkelijk zijn reputatie op vlak van mechaniek en elektronica. ‘Dat waren kleine dingen’, relativeert Dehaeck. ‘Dankzij betere onderdelen zijn de auto’s die hier staan veel betrouwbaarder.’
Zijn grijs exemplaar vertoont minieme gebruikssporen, maar is van alle documentatie voorzien en honderd procent origineel, waardoor de auto in de prijzen viel op de concours in Knokke en Chantilly. ‘Ik heb de bestelbon uit 1970 en ben pas de tweede eigenaar. De eerste, een man in Lyon, moet een echte maniak zijn geweest.’
In een tweede exemplaar deed de injectiemotor al zijn intrede. ‘Deze auto werd in 1971 besteld op het salon van Brussel, als een cadeau van meneer Verheyden aan zijn vrouw, mevrouw Verbesselt. De auto bleef bij hen tot na de coronapandemie. Die mensen waren toen de tachtig voorbij en wilden er afstand van doen, maar het was hun oogappel en ze wilden hem niet aan eender wie verkopen. Toen ik langsging, was de overdracht in vijf minuten geklonken. En natuurlijk waren ze ook van de partij op ons feest.’
Zijn felblauw Amerikaans exemplaar is te herkennen aan de afwijkende neus en is al uitgerust met de drielitermotor in plaats van de eerdere 2.7. Het is een van zowat 600 exemplaren met manuele versnellingsbak.
r olls - r oy C e K leur
De oliecrisis van 1974 deed de verkoop instorten. Een jaar later werd Citroën verkocht aan Peugeot en was het einde verhaal voor de SM, na bijna 13.000 stuks. Ook van de SM werden bij Henri Chapron hoogst ongewone exemplaren gebouwd. Bijvoorbeeld de Mylord, een auto waarvan Dehaeck jaren droomde. Hij zocht en vond het tweede van vijf gebouwde exemplaren, het enige in originele staat.
In 2023 haalde hij de andere eigenaars uit Frankrijk en Duitsland naar Ieper, waardoor de vijf Mylords voor het eerst samen waren.
Op hetzelfde chassis als de open ‘presidentiële’ limousines voor de Franse president Georges Pompidou bouwde Chapron ook de SM Opéra, een vierdeurs met een zee van ruimte. ‘Deze is de derde van zeven exemplaren’, vertelt Dehaeck. ‘Een man uit Luik kocht de auto nieuw. Hij had ook een Rolls-Royce en wilde zijn SM in dezelfde kleur – Garnet. Hij gebruikte de auto intensief. Na zeven jaar had de roestduivel hevig toegeslagen, maar gelukkig kreeg hij, net voor het atelier van Chapron in 1985 voorgoed sloot, een totaalrestauratie.’
‘Een SM was al twee keer zo duur als een DS, en deze kostte dan nog eens het dubbele. Daarmee kwam hij op het prijsniveau van een Ferrari Daytona’, schetst Dehaeck het uitzonderlijke karakter van de Opéra.
Nóg zo'n rariteit is zijn Espace: een letterlijk unieke SM waarvoor Dehaeck een International Historic Motoring Award kreeg van het Britse magazine Octane. ‘Deze auto werd door de Franse koetswerkbouwer Heuliez omgebouwd voor het Parijse salon van 1971. Hij werd uitgevoerd in auberginekleur, kreeg een
T-roof dat bestaat uit elektrische lamellen die in elkaar schuiven, net als louvres achteraan, op maat gemaakte, gepolijste alu wieldeksels en een extreem futuristisch, crèmekleurig lederen interieur met groen beklede delen. Maar de auto was onbetaalbaar en bleef onverkocht. Enkele maanden later stond hij op het
salon van Brussel, maar veel goedkoper uitgevoerd en met een standaard interieur. Uiteindelijk heeft Heuliez hem zelf gebruikt. De auto bleef in het bedrijf tot hij in 2012 werd geveild bij Artcurial. Ik kon hem overnemen van de toenmalige koper.’
Dehaeck gaf de auto z’n glamoureuze uitvoering uit 1971 terug. Daarvoor kreeg hij hulp van Yves Dubernard, de toenmalige designer. ‘Het was zijn eerste project, bij zijn eerste werkgever’, aldus Dehaeck. ‘Hij zei me wel dat de auto nu mooier is dan destijds in Parijs.’ (Lacht) Dehaeck weet echt álles over zijn auto’s. ‘Er was nog één exemplaar dat Heuliez bouwde voor een kennis. Die auto werd in de jaren 80 teruggevonden op een Frans autokerkhof. Het dak was eraf gezaagd en op een andere body bevestigd.’
Ook de allersnelste Citroën ter wereld kon Dehaeck binnenhalen: een SM gebouwd door de Californiër Jerry Hathaway en door diens vrouw Sylvia gebruikt. ‘Jerry zag de aerodynamische SM als kandidaat voor het snelheidsrecord op de Bonneville Salt Flats in Utah. De auto werd helemaal uitgekleed en kreeg een dubbele turbo, waarmee hij 325 kilometer per uur haalde. ‘Ik kocht hem in januari 2021 op een veiling, na de vechtscheiding van Jerry en Sylvia. Zij had het eigendomsbewijs en bood de auto aan. Op dinsdag plaatste ik een bod. Tot vrijdag bleef het stil. Vaak wordt het pas de laatste vijf minuten echt spannend, maar niemand deed nog een bod.’
De door Hathaway gebouwde bijpassende trekkerpickup kocht hij eveneens. Op het Italiaanse Concorso d’Eleganza Villa D’Este, een van de meest prestigieuze concours ter wereld, kreeg het ensemble een Mention of Honour. ‘Dit was Jerry’s levenswerk’, zegt Dehaeck.
‘Na de verkoop belde hij nog geregeld om te horen hoe het met zijn grote liefde ging. Voor hem was het een troost dat de auto in goede handen was. Ik heb hem nog uitgenodigd voor een bezoek en wilde zelfs zijn vliegticket en hotel betalen, maar dat weigerde hij: hij rookte zes pakjes per dag, en de lange vliegtuigreis zonder sigaretten zag hij niet zitten. Kort daarna is hij plots overleden.’
