De Reelander - Editie 3 - 2021 by TIEN Plus

jaargang 31 • nummer 3 • mei 2021 UITGEVER TIENPLUS • JACOB MARISSTRAAT 70 • 3314 TK DORDRECHT • TELEFOON 078 - 750 89 66 • E-MAIL WIJKKRANTREELAND@LIVE.NL • FACEBOOK.COM/WIJKKRANTDEREELANDER

Het kind centraal in Praktijk078

NLdoet in het Reeland

Op de Reeweg Oost vierden de twee vriendinnen Marianne Heijligers en Anneke Treep onlangs hun twintigjarige praktijkjubileum: Praktijk078.

Hulplijn Dordt staat voor je klaar!

3 De veilige haven van Limena

Aan de wieg van een lastige start

5 Verleden & Heden

De tram die er niet kwam

6 Snoeptunnelbelevenis in het Reeland

7 Noorderkerk

trouwherinneringen

8 Wim van Nimwegen over Yoga sur place

De praktijk ligt midden in de wijk. Een bewuste keuze. Anneke: “Dit is altijd onze wens geweest: een praktijk zo dicht mogelijk bij de mensen en zo laagdrempelig mogelijk. Na diverse omzwervingen binnen het Reeland zijn we uiteindelijk hier terechtgekomen. Dat was in januari 2014. We werken in dit pand in totaal met veertien specialisten waarvan zes logopedisten.” Anneke is orthopedagoog en logopedist. De logopedie zat er al vroeg in; haar moeder begon 52 jaar geleden met een logopediepraktijk in het Reeland. “Het was voor mij logisch in dit vak terecht te komen, hier ligt mijn hart.” Anneke kent Marianne van het Insula College. Voor Marianne was de keuze voor haar vakgebied, kinderpsychologie, niet zo vanzelfsprekend. “Ik ging toevallig naar een open dag, en dacht ‘dit is wel heel leuk’, daarvoor had ik geen flauw idee. Wat het vak zo leuk maakt is dat het zo afwisselend is, het ene uur heb je een kind van 8 jaar dat niet kan slapen, het volgende uur een puber met tics, nog een uur later doe je diagnostiekonderzoek naar autisme of behandel je een kind met trauma’s. Het is nooit saai. En we hebben een heel leuk team hier, mensen die hart hebben voor hun zaak en voor elkaar.” Anneke vult aan: “Met name de laatste vijf jaar hebben we een enorme groei doorgemaakt doordat behandelingen vergoed werden door de gemeente; daarvoor moesten ze zelf betaald worden. Op dit moment hebben we, ook door corona, dertig kinderen op de wachtlijst. Door thuisonderwijs valt het ineens op dat een kind concentratieproblemen heeft, ouders zien

Het Oranjefonds organiseert samen met duizenden vrijwilligersorganisaties op 28 en 29 mei NLdoet. Het is de grootste vrijwilligersactie van Nederland. NLdoet stimuleert iedereen om een dag(deel) de handen uit de mouwen te steken.

Tekst en foto Sylvia Korpel Marianne Heijligers en Anneke Treep voor de praktijk aan de Reeweg.

Kies een klus en meld je aan!

is trauma, waarbij ik vaak EMDR inzet, een therapievorm die gebruik maakt van oogbewegingen. Het is zo fijn als je een trauma dat bij een kind het hele leven bepaalt (voor een groot deel) kunt wegnemen door therapie.” Meer informatie vindt u op: Wie kunnen hier terecht? “Alle kinderen tot 18 jaar met allerhande www.kinderpraktijkdordrecht.nl vragen: omgaan met boosheid, ADHD, www.logopediepraktijklian.nl autisme, vermoedens van seksueel misbruik, slaapproblemen, nachtmerSaskia de Haan en haar mederies, angsten, tics, dwang, ongelukken werkers vieren vijfentwintig jaar die verwerkt moeten worden, vermoeplezier met bloemen. Saskia beden van een verstandelijke beperking, gon als (toevallig ook 25-jarige) hechtingsproblematiek, leerproblemen ondernemer: “Dit pand stond maar ook hoogbegaafdheid, dyslexie en te koop en met een lening van dyscalculie, concentratieproblemen.” mijn vader kon ik het de winkel Hoe kunnen ouders hun kinderen aanvan mijn dromen maken. Mijmelden? zelf kennende dacht ik voor een “We werken op verwijzing van de jaar of tien. Dan zou er wel weer huisarts of het Sociaal WijkTeam. Dysiets anders op mijn pad komen. lexie-aanmeldingen gaan via school.” Maar je ziet: ik ben er nog. Het Dyslexie is Annekes specialiteit. “Mijn is zo’n plezierig vak, een fijne moeder en ik hebben beiden dyslexie. klantenkring en een mooie Daarom wist ik dat de begeleiding van straat met prettige collega-onkinderen met dyslexie beter kon.” dernemers. Dus we hopen nog Marianne: “Er is veel veranderd de laatjaren hier aan Reeweg Oost 83 ste twintig jaar, de laatste jaren zijn bijte floreren.” voorbeeld trauma’s veel meer in beeld Coby Janssen gekomen. Er werd voorheen nauwelijks over gepraat, kinderen kregen bijvoorbeeld een ADHD-stempel, verder werd niet gekeken. Mijn specialisatie soms nu pas waar leerkrachten al jaren tegenaan lopen met hun kinderen. Tel daarbij op een toename in huiselijk geweld en scheidingen, depressies bij jongeren en ga zo maar door.”

Ook in het Reeland is dit jaar weer het nodige te doen. Ga voor het overzicht naar pagina 6

www.nldoet.nl

Jubilerend Flora Calendula

Afscheid van Hans Een bekende Reelander die jarenlang actief was in het vrijwilligerswerk in de wijk: Hans Verhoeve. Koffie schenken In de Driesprong, trainingen begeleiden voor Hercules, bewoners in een rolstoel rijden Bij Bosshardt, eten koken voor het Vogelnest. Iedere week was hij present, je kon op hem rekenen. Bijzonder was zijn bereidheid om extra vroeg aanwezig te zijn op de sportschool van Fortius (vroeger Hercules) voor mensen die vóór hun werk wilden trainen. Om 8 uur konden ze al bij Hans terecht voor de fitness. Hij deed zelf ook mee. Hardlopen was zijn andere sportdiscipline, waarbij hij enthousiast zijn groepjes begeleidde. Hoe is Hans zo in het vrijwilligerswerk geraakt? Van oorsprong een Hagenees, dat kon je nog altijd horen en ook merken aan zijn ‘ik zeg hoe het is’ mentaliteit, kwam hij ruim veertig jaar geleden in Dordrecht wonen. Eind jaren tachtig ging Hans regelma-

wie stond daar als vrijwilliger achter de heid om langs de kist te lopen. De kist bar? Joke! Het klikte. Afgelopen decem- stond binnen, met het voeteneind teber waren Joke en Hans dertig jaar ge- gen de vensterbank aan, met een foto trouwd. Net als de warmte en aandacht van Hans erop. Zijn familie was binnen voor hun gezin is het vrijwilligerswerk bij hem. Het raam was open. Buiten onder het raam stond altijd vanzelfsprekend geeen tafel. De bezoekers weest in hun relatie. Joke liepen buiten in een rij vertelt me erover terwijl langs en konden even we samen thee drinken stilstaan bij de kist. Op bij het Vogelnest. de tafel kon je een bloem Hans heeft geen ziekbed voor Hans neerleggen. gehad, hij is op 69-jarige Daarna werd je uitgenoleeftijd plots overleden digd voor koffie met cake in zijn slaap. Dankbaar bij het Vogelnest op het voor zijn jarenlange inzet Vogelplein. Daar lag ook als vrijwilliger namen zijn een condoleanceregister buurtgenoten op maanklaar. dag 8 maart afscheid van Na het condoleren in de hem. Linde reed de rouwstoet, Door de covid-maatregeHans Verhoeve. op weg naar de Essenhof, len was het gebruikelijke Foto Robert Kraak nog door de wijk. Langs condoleren niet mogelijk. het huis van Hans en Joke Toch kon iedereen een Bezoekers konden buiten even stilstaan laatste groet aan Hans brengen. Dat en langs het Vogelnest. Daar stonden bij de kist en bloemen leggen. was zo geregeld door de organisaties de aanwezigen aan de kant van de weg waar Hans als vrijwilliger actief was. voor een laatste eerbetoon aan Hans. tig biljarten en kaarten in buurthuis Bij de serre van zorgcentrum de Linde De Driesprong aan de Bankastraat. En aan de Bankastraat was er gelegen- Tekst Ans van der Westen

Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk • Buurtwerk Dordrecht

column

Plastic en hondenpoep

Nog even iets anders over vuil: Is het u ook opgevallen? Vanaf de invoering van de avondklok zie ik steeds meer hondenpoep op straten van ons mooie Reeland liggen. Denken de hondenbezitters die na het ingaan van de avondklok, legitiem, hun hond uitlaten soms: Niemand ziet dat ik niets opruim want er zijn toch geen mensen op straat. Ik zie u al bedenkelijk kijken. Ik hoor de hondenbezitters al verontwaardigd roepen: “Nee, hoor. Ik ruim altijd de poep van mijn hond. Ik ben het niet die de poep laat liggen.” Natuurlijk hebben deze mensen gelijk. Zij doen het niet, zij nemen de poep netjes in een plastic zakje mee naar huis om het daar in de daarvoor bestemde kliko te deponeren. Maar ik vraag me af wie het dan wel zijn die de hondenpoep laten liggen? Margriet van Beek

Luisteren

door Ans van der Westen

Deze krant is op 5 mei bezorgd, op Bevrijdingsdag. In het Merwesteinpark staat ‘De levensboom’ het Dordtse bevrijdingsmonument; een totempaal gebeeldhouwd naar menselijk leed en vreugd. Wanneer we vanaf daar het park uitlopen en de Oranjelaan oversteken komen we bij het monument voor de gevallenen op het Sumatraplein. Twee oorlogsmonumenten zo dicht bij elkaar. Toch kende ik als kind de betekenis van het beeld van Hans Petri in het park niet. In tegenstelling tot het kruis aan het eind van de Reeweg, dat was voor de mensen die dood waren gegaan in de oorlog. Dat werd er bedoeld met de tekst ’voor hen die vielen.’ Als achtjarige begreep ik niets van die woorden. Wie was daar dan gevallen? En waarom schreven ze dat op? Ik viel zelf zo vaak, mijn moeder viel ook maar dat kwam omdat ze ziek was. Dit had met de oorlog te ma-

Hulp nodi jaren later, zelfs decennia later hoorde ik pas de ware omstandigheden.

Ik woon hier al een tijdje

Ik ben hier blijven wonen en het bezoeken van de Dodenherdenking is een vast punt in mijn leven. Het is om de hoek, ik loop er zo naar toe, met mijn lief of met een van de kinderen. En zoals ik na de ceremonie met mijn ouders over de oorlog sprak zo praatten we later met onze eigen kinderen verder. Over de maatschappij, over vrede en gelijkheid voor alle mensen. Op 4 mei 2019 stond ik om acht uur ’s avonds op het grasveld op het Sumatraplein. ‘Volgend jaar is het 75 jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog afgelopen was’, dacht ik. ‘Dan moet ik wel zorgen dat ik aan de andere kant sta want dan kan ik een goede foto maken voor in de Reelander’. In 2020 was er vanwege de covid-19-maatregelen geen ceremonie. Dit jaar ook niet. Daarom bij dit stukje toch de foto van die vierde mei 2019. Om vandaag, op 5 mei 2021, te vieren dat we in Nederland al 76 jaar in vrede leven.

Samen wandelen

Administratie

Taptoe ken, zo hoorde ik van mijn vader toen we er weer eens langs liepen en ik het vroeg. Als kind gingen we er altijd kijken op 4 mei, zonder ouders, dat kon gewoon. Wanneer we de klok hoorden beieren gingen we op pad. We zorgden dat we vooraan stonden bij de hekken. De ceremonie was imponerend, beetje eng en onbegrijpelijk. Want wie waren de mannen in een blauwe overall

die, met een geweer tegen de borst gedrukt, naast het grote witte kruis stonden? En waarom waren er soldaten bij? Wat meer toelichting van een volwassene had ons geholpen. Het plechtige karakter van het blazen van de taptoe, de twee minuten stilte en de kranslegging maakten indruk op ons. Thuis vroeg ik mijn ouders wat zij meegemaakt hadden in de oorlog. Hun antwoorden bleven op de vlakte,

Huiswerk Boo

Hulp in Oppas C de tuin Klusjes b

Reeland Hulplijn “Kan ik een handje helpen?” Een ander helpen, dat doet iedereen toch graag. Vorig jaar, tijdens de eerste covid-19 golf, heeft de gemeente Dordrecht een telefonische hulplijn gestart: ‘Licht voor Dordt’. Een eenvoudige manier om iemand die hulp zoekt te kunnen verbinden aan iemand die wil helpen. Om boodschappen te doen, een lamp op te hangen of de vlinderstruik te snoeien. Het werkte zo goed dat de organisatie door mag gaan, onder de naam: Hulplijn. Wanneer je omhoog zit met een klusje Het team van de Hulplijn op het Vogelplein. kun je de Hulplijn bellen en zij gaan organiseren dat je geholpen wordt. De Hulplijn gaat op zoek of er een vrij- lijn door Dordrecht om in alle wijken het Vogelplein om folders uit te delen williger is die de klus voor je kan klaren. bekendheid te geven aan hun activitei- en in gesprek te gaan. Coördinator Ellen Momenteel trekt het team van de Hulp- ten. Op dinsdag 31 maart waren zij op van Dorp vertelt dat de Hulplijn samen-

Dat verdient een bloemetje!

Het Reelander boeket is beschikbaar gesteld door

Flora Calendula Reeweg Oost 83

werking zoekt met andere organisaties, zoals in deze buurt het Vogelnest en het Sociaal Wijkteam. Op die manier kan een hulpvraag uit de wijk misschien wel dichtbij huis opgelost worden. De eenvoud van de Hulplijn is dat je via de telefoon je vraag kan stellen, op maandag-, dinsdag- of donderdagochtend op nummer 078 - 2001079. Je kan ook een verzoek om hulp sturen aan www.hulplijndordt.nl Het motto van de Hulplijn is: ‘Wij staan voor je klaar!’ Tekst en foto Ans van der Westen

colofon

Sinds eind maart heeft HVC ons verblijd met een nieuwe regeling voor het ophalen van huisvuil en andere zaken waar wij van af willen. Ik verdenk ze ervan dat ze het speciaal niet op 1 april hebben laten ingaan omdat iedereen dan zou denken dat het om een grap ging. In de eerste weken gaf het nog wel eens problemen omdat sommige mensen nog niet doorhadden op welke dagen welke bak of zak naar buiten mocht. Met als gevolg dat er aan de stoeprand van alles door elkaar werd gezet. Gelukkig wisten de vuilnisophalers het wel en namen alleen het vuil mee dat op hun programma stond. Voor wie het nog steeds niet weet, hier nog even de verdeling: De grijze bak, het restafval wordt nog maar een maal per vier weken opgehaald. De groenbak, etensresten en tuinafval, komt nog steeds om de twee weken maar gelukkig in de verwachte warme maanden juni, juli en augustus elke week. Het is echter geen garantie dat het in die maanden ook een aangename temperatuur zal worden, maar dit terzijde. In maart, april, mei en september wil de thermometer ook nog wel eens boven de vijfentwintig graden stijgen, maar voor zover bekend komt er geen aparte ophaalregeling in die maanden. Het ongedierte heeft dan vrij spel in uw bak. Het plastic is een verhaal apart. Van één maal per twee weken naar wekelijks. De reden hiervan is dat we steeds meer plastic gebruiken en we ons bewust moeten worden wat dit betekent voor het milieu. Dat klinkt heel logisch maar tot mijn verbazing vertelde kort geleden een wijs uitziende man op televisie dat plastic afval beter achteraf gescheiden kan worden. Daar zijn speciale machines voor die het scheiden veel efficiënter en op termijn stukken goedkoper maken dan gescheiden ophalen. Waarom scheiden wij Dordtenaren dan plastic? Waarom heeft HVC Dordrecht deze sorteermachines nog niet?

Vervoer Sam

De Reelander verschijnt zes keer per jaar in een oplage van 5500 exemplaren. De krant wordt door vrijwilligers / wijkbewoners gemaakt en huis aan huis bezorgd in het Reeland. Redactie Margriet van Beek André Boesberg Peter Jansen Coby Janssen Ad Klous Sylvia Korpel Robert Kraak Ans van der Westen Gerard Zwinkels

Tekst en foto Gerard Zwinkels Michel kent de plek nog uit de tijd dat hij er als klein ventje eten kwam geven aan twee kamelen. En twee jaar geleden is zijn dochter Quincy er met haar Ivo getrouwd. Op een zonovergoten feestdag in de grasgroene bomenen bloementuin van ‘De Eikenhof’. Hij geeft het bloemetje met veel plezier door aan eigenaren Corrie en Freek. “Bruiloften organiseren we nog steeds in de zomermaanden”, vertelt Corrie blij verrast. “Er staan er alweer een stuk of vier gepland.” De Eikenhof is inmiddels ver-

R E ELAND

JasPer

trouwd terrein voor veel Dordtenaren en heeft een echte buurtfunctie. Het is er een komen en gaan van mensen die iets willen bijdragen. “Mensen die helpen met het knotten van de wilgen”, somt Freek op. “Klussers Jasper en Willem die helpen met het onderhoud. Mensen die eten brengen voor de kippen, of groenten komen halen uit de groentetuin. En misschien zien we Michel en zijn jongens van Mirakel in september terug in een tentje op onze jaarlijkse fair op de nationale burendag”, lacht hij.

DE RUBRIEK REE & ELAND HEEFT 72,35% KANS OM TE OVERLEVEN.... Het Eiland van Dordrecht telt maar liefst 217 reeën

Dan blijf ik voorlopig liever even buiten schot 54

Volgens het Fauna Beheerplan Ree is dat te veel en moeten er 60 worden afgeschoten

Kopij E wijkkrantreeland@live.nl F FBredactiereelander@gmail.com De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten, te bewerken of te weigeren. Volgende editie: 30 juni Uitgever advertenties bezorging TIEN Plus Jacob Marisstraat 70 3314 TK Dordrecht T 078 - 750 89 66 E tienplus@desocialebasis.nl W www.tienplus.net Opmaak Peter Jansen

Druk Rodi rotatiedruk

De Reelander

De veilige haven van Limena Het gebouw aan de rand van het Leerpark valt niet zo op. Op de vlaggen, hoog in de masten, de naam Limena, een stichting voor schippersinternaten op reformatorische grondslag. Eben-Haëzer, de afdeling in het Reeland, is ook gelijk het grootste schippersinternaat van Nederland. Honderd schipperskinderen hebben hier, verdeeld over acht leefgroepen, hun tweede (doordeweekse) thuis; hun Limena, wat veilige haven betekent. Aan de Singel heeft de stichting nog een Dordtse afdeling waar 35 kinderen wonen, waarvan een aantal van 16 jaar en ouder geleerd wordt om zelfstandig te wonen. Maartje was vanmorgen wat onzeker: “Heb ik wel mooi genoege kleren klaarliggen?” Dat heeft ze zeker. Maartje is acht en woont nu twee jaar op het internaat. “Mijn moeder heeft hier ook gezeten. Het leukste hier is het buiten spelen en vriendjes en vriendinnetjes. Aan boord kan je niet zo goed buitenspelen en ik heb daar alleen maar een klein broertje, Leon, en die wil altijd op dezelfde plek als ik gaan zitten.” Ze maakt zich nu wat zorgen over haar broertje: “Hij was twee weken geleden van de trap gevallen en had een hersenschudding. Toen moest hij in Duitsland naar het ziekenhuis en aan het infuus.” Marien, kersverse vader, teambe-

Stuurhut, een groep van dertien kinderen tussen zes en twaalf. “Ik heb een brief gestuurd dat ik hier graag wilde werken en ik werd uitgenodigd zodra er een positie vrij kwam. Dat is nu ruim een jaar geleden. Ik hou van kinderen en vind het heerlijk om ze wat mee te kunnen geven, ze te vormen en zeker hier op godsdienstig vlak iets mee te kunnen geven. Je zorgt dag en nacht voor de kinderen: feestjes, zwemles, als ze verdrietig zijn of heimwee hebben, je bent er altijd voor ze, ik ben blij dat ik die rol mag vervullen.”

DFC blij met extra kunstgras Op Sportpark Krommedijk worden twee trainingsgrasvelden vervangen door anderhalf kunstgrasveld. De Dordrechtsche Football Club (DFC) is een van de vier gebruikers van die trainingsvelden. “Tjonge, jonge wat ziet dit knollenveld er uit”, verzucht Anne Evers als ik met hem over het te vervangen grasveld loop. “Het is hard, heeft slecht en weinig gras, er zitten hier en daar konijnenholen en het staat onder water als het een beetje geregend heeft. Hoog tijd dat het vervangen wordt door kunstgras, zodat we er meer trainingsuren op kunnen maken.” Ooit promoveerde Anne met DS’79 in 1983 naar de eredivisie. Hij speelde met mannen als Epi Drost, Gerrie Mühren en Huub Smeets aantrekkelijk aanvallend voetbal ‘op de Krommedijk’. Nu is Anne sinds 2018 voorzitter van DFC.

Tekst en foto Gerard Zwinkels

Oud-voetballer en huidig voorzitter Anne Evers voor zijn DFC.

Naar omstandigheden gaat het goed met club. “We hebben van de nood een deugd gemaakt en clubgebouw en tribune weer strak in de verf ge-

zet”, vertelt Anne. “Binnen zijn de kantine en kleedkamers helemaal opgefrist en buiten glinsteren de rood en witte clubkleuren op de ramen en deuren je weer tegemoet. De hoop

Voorjaarswandelingen

is gericht op de start van het nieuwe seizoen na de zomer. Met de tien seniorenteams op zaterdag zit dat wel goed. In de jeugd zouden we nog wel wat aanwas kunnen gebruiken. Wat ook leuk gaat bij DFC is voetbal met ‘De kabouters’. Vijfjarige dreumesen zijn onder leiding van spelers van het Eerste op elke zaterdagmorgen een uurtje aan het spelen. Geweldig leuk om te zien.”

De wens van de gemeente Dordrecht is om Sportpark Krommedijk op te nemen in een groene parkachtige zone die loopt van Sportpark Stadspolders in het noorden naar Sportpark Schenkeldijk in het zuiden. Naast een opwaardering van alle sportparken zou die zone plaats moeten bieden aan meer openbaar groen en beter toegankelijk moeten zijn voor publiek. Met een doorgaande langzaam

verkeersroute van noord naar zuid. Bureau Mecanoo presenteerde begin maart in opdracht van de gemeente een visie over mogelijke invulling van deze zogenaamde Dordwijkzone.

Nieuwe kunstgrasvelden Maar de uitvoering van die plannen laat nog jaren op zich wachten weet ook Anne Evers. “Daarom zijn we alvast blij met het anderhalve kunstgrasveld. We hadden gehoopt dat dit voor het nieuwe seizoen gerealiseerd had kunnen zijn. Maar de verwachting is dat de nieuwe velden pas in oktober in gebruik kunnen worden genomen. Als ik heel eerlijk ben speel ik liever op écht gras. Op kunstgras krijg je toch ander voetbal. Voor trainen is het geweldig, want je kunt er veel meer op spelen. Ook bij slecht weer. Van onze jongens van het Eerste zou het hoofdveld ook in kunstgras mogen. Maar dat gaat écht niet gebeuren”, lacht Anne.

Wandelen voor iedereen

Else, Riet, Ati, Christien, Wim en Nienke.

stand. Nienke, Atie, Else, Riet, Christien en Wim. Zij horen inmiddels bij de vaste groep wandelaars. En het leuke van zo’n wandeling is dat je bij de gezichten die je misschien wekelijks in je straat voorbij ziet komen, nu ook een verhaal Een verhaal bij een gezicht kan plaatsen. Bij Atie uit de HerradesVandaag 14 april lopen we met z’n ze- straat bijvoorbeeld. Daarvan weet ik venen. Netjes twee aan twee en op af- nu dat ze vijf jaar geleden een ernstig

mei 2021

jaar bij Limena. “Ik heb het ook heel erg naar mijn zin, ik ervaar het als mijn tweede huis en zit hier even graag als thuis of aan boord. De leiding is voor mij hetzelfde als ouders, ik ervaar dat echt zo. En je groeit op met leeftijdsgenoten, dat is heel goed, je deelt dingen met elkaar. Mijn twee oudere broers hebben hier ook gezeten, zij varen inmiddels zelf. Ik heb hier nog twee broertjes en een zusje. Ik heb totaal geen ambities in de richting van de scheepvaart, ik voel me opgesloten aan boord. Ik wil bij de politie, de actie en de afwisseling trekken me, het actief bezig zijn.”

dat ze een groepje aan het opzetten is waar ze haar, in haar beroepsleven opgebouwde, kennis als rouw- en verliesverwerker mee wil gaan delen. En uit haar hart gegrepen: “Hoe ouder ik word, hoe meer ik me realiseer hoe belangrijk contacten in je directe omgeving zijn.”

Steeds meer mensen hebben die ene prik gekregen. We kunnen buiten weer dingen ondernemen. Krokussen lopen uit. Kortom het is weer voorjaar. En dat komt goed uit want elke woensdagmorgen organiseert Nienke van Buurtwerk Dordrecht een Voorjaarswandeling. Uw verslaggever liep een keer mee. Nienke van Wijngaarden, altijd vrolijk en nu ook nog blij in verwachting, is er begin januari mee begonnen. Toen nog niet te veel aandacht aanbesteed, want corona. Maar nu maatregelen weer wat versoepeld worden, wil Buurtwerk er actief reclame voor gaan maken. De flyers zijn verspreid en de verwachtingen hoopvol.

Gerard is ook 15 jaar en woont negen

Plannen Dordwijkzone

DFC

Foto’s Robert Kraak

Jessika is groepsleidster op de

“Sorry dat ik wat later ben, ik moest nablijven omdat ik teveel had gepraat.” Marylinn is 15 jaar en woont sinds haar zesde op het internaat. Ze zit in de derde klas van de Havo. Haar twee broertjes zitten in de basisschoolgroep. “Ik heb het echt ontzettend naar mijn zin hier, je hebt altijd leeftijdsgenoten om je heen en je bent aan elkaar gewaagd omdat je altijd met dezelfde groep bent. Je hebt je eigen gezin natuurlijk, maar dit is ook weer een gevoel van thuiskomen, heel erg vertrouwd. Mijn vader heeft hier ook gezeten met zijn broers en zussen. Ik vind varen heel erg leuk, maar ik kies zelf voor Pedagogiek of Psychologie.”

geleider en ‘man van de PR’. Hij zocht negen jaar geleden een niet-gangbare stageplek. Het advies van zijn docent was: ga eens op het internaat kijken. “Ik had een negatief beeld, ik was er wel eens geweest en alles was grauw, donker met instellingsmeubilair. Ik ben toch op gesprek geweest, en er bleek heel veel veranderd te zijn. Ik vond het zo leuk dat ik na mijn stage ben blijven hangen en na drie jaar op de groep te hebben gewerkt, heb ik gekozen om voor een deel de stap naar het management te nemen. Ik sta nog wel anderhalve dag per week op de groep, om de feeling te houden.”

Tekst Sylvia Korpel

verkeersongeluk heeft gehad en daarbij arbeidsongeschikt is geraakt. Dat ze elke week in de theetuin bij Corry op de Eikenhof helpt. Riet is geboren in Wateringen, hoor ik. Net zoals mijn 96-jarige moeder. En dat ze op dezelfde school bij de nonnetjes heeft gezeten. Van Wim weet ik inmiddels dat hij de gemeente voortdurend aanspreekt op het peil van

“Niet alleen ouderen kunnen meelopen”, zegt Nienke. “Ook jonge moeders met kinderwagens, vaders met honden die moeten worden uitgelaten, thuiswerkers die even een uurtje achter dat beeldscherm vandaan willen. En iedereen die zin heeft in een praatje en een uurtje stappen. Starten op woensdagmorgen om 09.30 uur bij Kringloopwinkel ‘Nieuwe Hoop’ op het Eemsteynplein. Gewoon doen, hartstikke leuk!”

het grondwater. Zodat de houten palen onder zijn woning niet droog komen te staan. Christien verklapt dat ze ook een keer een stiltewandeling hebben gehouden. “Samen met mensen wandelen en toch je mond houden. Dat was grappig en heerlijk tegelijk. Je neemt dan veel bewuster de omgeving in je op.” Else van de Krommedijk vertelt me Tekst en foto Gerard Zwinkels

Aan de wieg van een lastige start Ondanks dat je als redacteur van een wijkkrant achter veel (gesloten) deuren mag kijken, waren we blij verrast met de uitnodiging van Reelander Ria om een kijkje op de afdeling Neonatologie van het Albert Schweitzer Ziekenhuis te nemen. Ria was een van De Vijf in de Zorg in onze maart-editie.

Ria op de afdeling Neonatologie

De nieuwste couveuse.

Mijlpalen.

Op de afdeling ligt een meisjesdrieling ieder in een eigen wieg. Op de wiegjes staan de mijlpalen van de kleintjes en er hangen welkomskaarten aan de muur, gebruikelijk voor baby’s die uit een ander ziekenhuis naar het ASZ worden gebracht, vertelt Ria. De muren van de gangen zijn fantasierijk beschilderd met waterwezens: een donatie van een dankbare ouder. Op haar vrije dag legt Ria ons uit wat Neonatologie inhoudt: “Deze afdeling is voor baby’s die te vroeg zijn geboren of ziek zijn geworden. Dit kunnen ook op tijd geboren baby’s zijn. Als bijvoorbeeld de moeder koorts heeft tijdens de geboorte wordt het kindje behandeld voor een mogelijke infectie en krijgt het gelijk antibiotica. Kinderen die geel zien door een onderontwikkelde lever gaan bij ons ‘onder de lamp’ als de waardes te hoog zijn. Te vroeg geboren baby’s, prematuren noemen wij ze, mogen hier vanaf 32 weken geboren worden. Er liggen nog jongere kinderen, maar dan komen ze van het Sophia of een ander academisch ziekenhuis en is het praktischer voor de ouders om de baby te verhuizen naar Dordrecht wanneer het kindje stabiel is. Gisteren is er een kindje naar huis gegaan die hier drieenhalve maand gelegen heeft. Dat is extreem lang. Dat trekt echt een wissel op de ouders; ze zijn dag en nacht welkom maar kunnen niet blijven slapen. We laten ze hier ‘buidelen’: huid op huid contact hebben met de baby. Zeker voor prematuren is dat erg belangrijk voor de hechting en je

Tulpen en narcissen

Reelands groen Voorjaar op de stoep

Narcissen

Ans van der Westen

Prunus

Schoenlappersplant en narcissen

ziet de kinderen, ook op de monitor, Sophia. Ik denk ook niet dat het voor ontspannen.“ mij is weggelegd om daar te werken. Ik heb de leukste kant van de neonaDe leuke kant van neonatologie tologie. De kindjes in de couveuse laat Als ik vraag of het werk zwaar is geeft je voornamelijk met rust en een keer ze aan dat het vooral voor de ouders in je dienst doe je de dagelijkse verzorzwaar is. “Ik kan er op deze manier voor ging. Rust is belangrijk. Je ziet de hele hen zijn, we helpen hen zodat straks ontwikkeling totdat ze naar huis gaan. thuis alles soepel loopt. Natuurlijk heb Dat heb je in een academisch ziekenje wel eens nare ervaringen, maar dat huis niet. Zodra het daar stabiel is, gaat heb je overal. Sommige kindjes redden het kind weer weg, je maakt de nazorg het niet, maar die liggen vooral in het niet vaak mee. Soms heb ik dagen

Zin in leuk vrijwilligerswerk? Doe de vrijwilligerscheck op www.inzet078.nl INZET078

het centru ! voor vrijw m illige inzet.

Samen maken we Dordrecht mooier. 4

De vorige aflevering was ineens sneeuwwit. Voor deze keer hebben we bloembollen beloofd. Hier zijn ze dan, de lenteprenten. Ik kreeg bloembollen voor binnen cadeau (zie foto). Na de bloei kunnen ze de grond in, volgend voorjaar zijn ze er weer, deze narcisjes en blauwe druifjes.

Na de bloei de tuin in geen kind in mijn handen hoor“, zegt ze snel. “Overdag ben ik verantwoordelijk voor twee of drie kinderen en in de nachtdienst vier of vijf. Overigens, we hebben een schreeuwend tekort aan neonatologieverpleegkundigen. Er zijn vacatures.” Ze straalt: “De opleiding is pittig maar je krijgt er zo veel voor terug.” www.asz.nl/werk-opleiding/vacatures Tekst Sylvia Korpel - Foto’s Robert Kraak

Adverteren in De Reelander ‘n Heel Jaar voor € 465,-

De Reelander wordt zes keer per jaar huis aan huis bezorgd in het Reeland en is ook beschikbaar bij openbare afhaalplekken in de wijk. Uw advertentie verschijnt in een afgebakend gebied en dat betekent lage tarieven. Dit formaat van 1/4 pagina kost bijvoorbeeld € 465,- per jaar. De opmaak is altijd gratis. Als u in drie of meer Dordtse wijkkranten adverteert krijgt u 10% korting. Meer weten? Kijk op www. tienplus.net of mail naar tienplus@desocialebasis.nl

De Reelander

Tientallen jaren bleef het gebied onbebouwd. Ten oosten van de Toulonselaan was begin vorige eeuw het eerste woonwijkje van het Reeland aangelegd: de Transvaalbuurt. Maar tussen de Eigenhaard en Hof de Vriendschap lag een leemte. De Dordtse gemeenteraad had, vooruitlopend op het plan de paardentram te vervangen door een elektrische tram, dit terrein alvast aangekocht voor de bouw van een tramremise. Hij kwam er nooit.

Verleden & Heden

maakt, vroegen particuliere bedrijven vergunningen aan om lijnbussen te exploiteren. In 1923 ging de EDAD van start, de Eerste Dordtse Autobus Dienst. In de beginjaren waren de bussen niet al te comfortabel, ze waren klein en de passagiers zaten dicht op elkaar op houten banken. Ook de betrouwbaarheid liet nogal eens te wensen over. Volgens veel Dordtenaren stond EDAD dan ook voor: Eerst Douwen Anders Doet-ie ‘t niet. Toch bleek de bus uiteindelijk wel te voldoen. Het aantal lijnen en ritten werd uitgebreid. Vervolgens kwam de gemeente tot de conclusie dat openbaar vervoer door middel van een elektrische tram niet rendabel zou zijn. Het hele plan werd afgeblazen.

Een stukje Reeland door de jaren heen Door Peter Jansen

De tram die er niet kwam Van paardentram naar autobus

Verleden Twee ondernemers uit Brussel, de heren Mertens en Finet, kregen in 1879 een vergunning om in Dordrecht een paardentram te laten rijden. Het traject liep van het station via de Johan de Wittstraat, Bagijnhof en Voorstraat naar de Merwekade. Erg succesvol was de lijn niet, en in 1891 ging de ‘Société Anonyme des Tramways de Dordrecht’ failliet. De ‘Rotterdamse Tramweg Maatschappij’ nam de exploitatie over. Het traject over de Voorstraat werd verlegd naar de Wijnstraat, en het nieuwe eindpunt kwam aan het Groothoofd. Ook deze lijn werd geen succes. Zowel de Brusselaars als de Rotterdammers wisten de Dordtenaren niet de tram in te krijgen. In de volksmond werd de tram wel de 1- 0 -1 genoemd: 1 koetsier op het voorbalkon, 0 passagiers in de tram en 1 conducteur op het achterbalkon. Terugkijkend verzuchtte de exploitant dat “de Dordtenaar niet had leren trammen”. De laatste paardentram reed op 15 maart 1919.

Tramremise wordt trammisère

Cronjéstraat

De paardentram bij de Groothoofdspoort. Op 15 maart 1919 De EDAD begon met lijnbussen in Dordrecht en verzorgde lamaakte de tram zijn laatste rit. Foto C.J. Schotel ter ook reizen in binnen- en buitenland. Folder 1936 telijk trambedrijf op te richten om de toen nog bestaande paardentram te vervangen. De binnenstad moest vanaf het station per tram goed bereikbaar zijn, maar over hoe uitgebreid het net moest worden, verschilden de meningen. In twee jaar tijd werden maar liefst vijf plannen gepresenteerd. Bijna iedereen vond het wenselijk het nieuwe industrieterrein op de Staart door middel van een tramlijn over de Oranjelaan met de stad te verbinden. Sommigen pleitten ook voor een tramverbinding met het ‘s Gravendeelse veer. Men twijfelde echter over de haalbaarheid van de plannen. In de volgende raadsvergaderingen werd met ieder nieuw voorstel het lijnennet verder ingekort.

waar de tramremise moest komen was al eerder volgebouwd. Hier kwam de Transvaalbuurt. De straatnamen herinneren aan de Boerenoorlog die destijds in Zuid Afrika werd uitgevochten. In af-

wachting van de bouw van de remise kreeg het braakliggende terrein in 1916 tijdelijk een andere bestemming; er kwamen schooltuintjes. Het plan ging uit van de Commissie ter Bevordering van den Algemeenen Kunstzin. Onder vakkundige leiding werden door leerlingen van de lagere school 224 tuintjes aangelegd en bewerkt. De jongens verzorgden de moestuintjes, de meisjes hielden zich bezig met de bloementuintjes. In 1920 verhuisden de schooltuintjes naar de Van Strijsingel. Het terrein aan de Toulonselaan werd verhuurd aan de politie.

In 1912 was een raadscommissie ingesteld, die de haalbaarheid van een elektrische tram in Dordrecht moest onderzoeken. Daarop vooruitlopend kocht de gemeente voor 30.000 gulden aan de Toulonselaan een rijtje huizen en het erachter gelegen terrein tussen de Eigenhaard en Hof de Vriendschap, Schooltuintjes Het terrein aan de Toulonselaan tussen de Eigenhaard en waarop de remise moest komen. In 1917 werd besloten een gemeen- Het gebied rondom het terrein Hof de Vriendschap bleef jarenlang onbebouwd.

EDAD De Dordtse gemeenteraad bleef een besluit over een elektrische tram voor zich uit schuiven. Nadat de paardentram zijn laatste rit had ge-

Het terrein waarop de tramremise was gepland kwam zo alsnog vrij voor woningbouw. Nadat enkele huizen waren gesloopt kreeg de Toulonselaan er in 1926 een zijstraat bij: de Cronjéstraat. De huizen in deze straat onderscheiden zich qua bouwstijl duidelijk van die in de omliggende straten. In de Marthinus Steynstraat werden twee woningen gesloopt om zo beide straten met elkaar te verbinden. Een hoekpand verloor hierdoor het verband met de huizenrij en dreigde van lieverlee de Cronjéstraat in te kantelen. In 1976 ging ook deze woning tegen de vlakte.

Heden De EDAD organiseert tegenwoordig busreizen in binnen- en buitenland. De gemeente begon in 1957 met een eigen vervoerbedrijf: het Gemeentelijk Autobusbedrijf Dordrecht. Tien jaar later werd het omgedoopt tot Gemeentelijk Vervoerbedrijf, en in 1990 ging het verder onder de naam Stadsvervoer Dordrecht. Na een desastreus verlopen en miljoenen kostend experiment met het zogeheten driebussensysteem werd het bedrijf verkocht. Op 31 december 2000 kwam een einde aan het gemeentelijk openbaar busvervoer in Dordrecht.

Op het terrein waar de tramremise moest komen, werden in 1916 school- De Toulonselaan richting Vrieseweg. Een deel van de be- Nadat het plan voor een gemeentelijk trambedrijf was afgeblazen, werd tuintjes aangelegd. De huizen op de achtergrond staan in de Eigenhaard. bouwing rechts moest plaatsmaken voor de Cronjéstraat. de Cronjéstraat aangelegd. Foto J. van de Weg, 1933

Heren T 078 - 614 26 88 Dames T 078 - 647 27 37

Beter Voor Dordt heeft Krommedijk 51dankzij u de afgelopen jaren veel kunnen betekenen voor3312 de stad! werken op dit moment aan een programma voor de CDWij Dordrecht komende jaren, mag daarin niet ontbreken? Laat het ons weten! lwww.harryskapsalon.nl n.nolasp aksywelk rrahpunt .www

Heren T 078 - 614 26 88

Dames T 078 - 647 27 37

Krommedijk 51 Krommedijk 51 3312 CD Dordrecht 3312 CD Dordrecht lwww.harryskapsalon.nl n.nolaspaksyrrah.www

lwww.harryskapsalon.nl n.nolaspaksyrrah.www

mei 2021

Bent u Beter Voor Dordt? We zijn voor nu en in de toekomst op zoek naar actieve (Raads)leden! Meld u! We gaan graag met u in gesprek! REELAND@BETERVOORDORDT.NL 06 1220 1572 FACEBOOK.COM/BETERVOORDORDT @BETERVOORDORDT VOORSTRAAT 367, 3311 CT DORDRECHT

Strijkservice Geen tijd, geen zin of geen mogelijkheden om te strijken? Wij helpen u graag! Gratis haal- en bezorgservice vanaf 20 stuks. 25% korting op uw eerste gevulde strijkbox!

06-83596621 - www.zonetjez.nl

NLdoet in het Reeland Buurtgezinnen: gezinnen voor gezinnen Kies een klus en meld je aan!

Samen met duizenden vrijwilligersorganisaties organiseert het Oranjefonds op 28 en 29 mei NLdoet. Het is de grootste vrijwilligersactie van Nederland. NLdoet stimuleert iedereen om een dag(deel) de handen uit de mouwen te steken.

Buurtgezinnen is een landelijke stichting met als uitgangspunt: opvoeden doen we samen. Gezinnen die het zwaar hebben, de zogenoemde vraaggezinnen, worden gekoppeld aan een gezin in de buurt: het steungezin. Vraag- en steungezin krijgen begeleiding van de coördinator van Buurtgezinnen. Voor Dordrecht, waar Buurtgezinnen sinds eind 2015 actief is, is dit Judith Lorier.

Veel handen maken licht werk. De afgelopen tien jaar waren voor NLdoet maar liefst 1,5 miljoen Nederlanders actief bij ruim 40.000 klussen. Vrijwilligers zijn het kloppend hart bij veel sociale initiatieven. Via NLdoet ontdekken deelnemers hoe leuk vrijwilligerswerk kan zijn. Voor meer informatie: www.nldoet.nl Ook in het Reeland is dit jaar weer het nodige te doen. Een overzicht:

Judith: “We mogen 20 verbindingen maken van de gemeente. Dordrecht vindt het belangrijk dat gezinnen steun krijgen. Er zijn veel gezinnen in nood maar ook veel die steun aanbieden. We proberen zoveel mogelijk gezinnen te helpen waar het water aan de lippen staat maar die niet al jaren in de hulpverlening zitten. Je kunt jezelf aanmelden via de site, je hebt geen doorverwijzing, stempel of diagnose nodig. Het kan een uitkomst zijn voor ouders die belast worden door ziekte, ouders met een vluchtelingenachtergrond, alleenstaande ouders, gezinnen waar dingen spelen waardoor Clubhuis schilderen Vervangen botensteiger opvoeden soms zwaar wordt en waar De buitenboel van het clubterrein De steiger onderaan de Baden Powell- geen of een overvraagd netwerk omschoonmaken en het clubhuis en op- brug veilig maken en afwerken. De heen zit. Voor die gezinnen zoeken slagruimten schilderen. planken zijn toe aan vervanging. we een gezin wat daar náást staat. We Zaterdag 29 mei, 10:00 - 13:00 uur Zaterdag 29 mei, 11:00 - 16:00 uur beginnen heel praktisch met bijvoorScouting Arooda Scouting Johan & Cornelis De Witt beeld een dagdeel per week of per Middelweg 13 Baden Powelllaan 2 twee weken samen spelen, mee-eten M. Poirot, tel. 06 21568560 G.J. Val, tel. 06 51582882 in het steungezin, mee op uitjes. We maurits@arooda.nl giljam@jcwnet.nl hopen dat daarnaast ook iets ontstaat aan laagdrempelig opvoedingscontact. Samen opvoeden is nou eenmaal makkelijker dan alleen, dus het is fijn als ouders bij het steungezin mogen meeleren. Het is bewust geen hulpverlening. Zo krijgen kinderen wat extra liefde en aandacht en worden ouders even ontlast. De hulp is alledaags en vriendschappelijk.”

Onderhoud gebouw

Kozijnen en promotieboot schilderen, houtwerk lakken, terrein opruimen, puin naar de stort brengen en begroeiing snoeien. Zaterdag 29 mei, 13:00 - 16:00 uur Scouting Johan & Cornelis De Witt Dr. L.L. Zamenhoflaan 31 G.J. Val, tel. 06 51582882 giljam@jcwnet.nl

Onderhoud clubgebouw

Dakgoten repareren en schoonmaken, paden onkruidvrij maken, ventilatie aanleggen, slagboom herstellen en schilderwerk. Zaterdag 29 mei, 09:30 - 16:00 uur Scouting Van Speijk Middelweg 12 J. van der Weijde, tel. 06 10786835 jpweijde@chello.nl

Wie kunnen zich aanmelden als steungezin? “Een steungezin kan ook een alleenstaande zijn of een gezin zonder kinderen. De kinderen van de vraaggezinnen zijn tussen de 0 en 23 jaar. Heel breed. Je mag als vraag- of steungezin ook je voorkeuren aangeven.“ “Steungezinnen zijn stabiele gezinnen met opvoedervaring. De meeste men-

Blijf op de hoogte van berichten over uw buurt Bestrating ophogen

De bestrating voor het clubhuis is verzakt en moet worden opgehoogd. Zaterdag 29 mei, 08:00 - 17:00 uur Scouting Christiaan de Wet Middelweg 10 J. Makkenze, tel. 06 21457963 j.makkenze@scdw.info

sen die zich aanmelden zijn al heel ervaren en kiezen bewust voor Buurtgezinnen. Ik heb een begeleidende rol als een gezin gekoppeld is en probeer tijdens het zoekproces goed te voelen of er in een gezin rust is om een ander te kunnen helpen. We gaan twee keer op bezoek en willen alle gezinsleden zien. Als er iets speelt in het steungezin dan kijken we goed of dat een risico vormt voor de kinderen van het vraaggezin. Het traject duurt meestal een of twee jaar, die verbinding moet je ook aan willen en kunnen. Tot slot: We kunnen snel werken, er zijn geen wachtlijsten, er is geen papierwerk. We zijn goed bereikbaar en kunnen snel langskomen.“

Coördinator Judith Lorier. Voor meer informatie: www.buurtgezinnen.nl/dordrecht of check de facebookpagina Buurtgezinnen.nl.in.Dordrecht Tekst Sylvia Korpel

Het Reeland Cursief Winkelen is een werkwoord Na bijna vier maanden gesloten te zijn geweest staan de winkeldeuren weer op een kier. Eerst click & collect, beetje een wassen neus, meer een soort check om te kijken of de mensen de weg naar de winkel nog weten. Maar nu mag je tien minuten winkelen nadat je eerst online een afspraak hebt gemaakt. Nou dan moet je geen lange lijst hebben. Bij een tuincentrum ben je dan nog lang niet bij de bloemen en bij Ikea ben je in tien minuten nog niet eens binnen! Maar ik ging naar een grote winkel met huishoudelijke artikelen. Nadat voor mij persoonlijk het rolluik omhoog werd geschoven mocht ik naar binnen. Intussen was er nog een klant gearriveerd met een afspraak op dezelfde tijd. Met zijn tweeën in zo’n groot pand: als dat niet coronaproof is? Maar ik pakte wel een verkoper bij de arm (niet letterlijk natuurlijk) om mij mijn boodschappen te wijzen om te voorkomen dat ik tijd tekort kwam. Natuurlijk kun je bijna alles via internet kopen maar ik ben van eerst kijken, voelen en zo nodig ruiken… en dan pas kopen. Het enige wat ik op het web koop zijn de Nespressocupjes en E-boeken. Een andere reden om fysiek te blijven winkelen is het behoud van het straatbeeld waarbij winkels, restaurants en terrassen zo belangrijk zijn. Er staan genoeg panden leeg in onze stad en daar zullen er ongetwijfeld nog wel wat bij komen. Reden te meer om de echte winkels zoveel mogelijk te bezoeken. Nu eerst via de ‘tien minuten afspraakjes’, geleidelijk aan steeds langer en hopelijk binnen afzienbare tijd de hele dag door en in volle glorie. Winkelen of shoppen, wat hipper klinkt, is een werkwoord en dat kun je afsluiten met een drankje en hapje op een terrasje. Gewoon doen want ik gun het die ondernemers zo! Coja

Heeft u een verhaal of gedicht voor Het Reeland Cursief ? Stuur het - met uw naam - naar wijkkrantreeland@live.nl

Via de website Over uw Buurt vindt u informatie over zaken als bouwplannen, kapvergunningen en het organiseren van evenementen in uw omgeving. Met de e-mailservice van Over uw Buurt krijgt u deze berichten direct in uw mailbox. Informatie en aanmelden:

Snoeptunnelbelevenis

www.overuwbuurt.overheid.nl

Buitenlesdag basisschool De Repelaer Naast de Buitenspeeldag is er ook de Buitenlesdag waarbij de nadruk ligt op leren en bewegen in de frisse buitenlucht. Het is een jaarlijks initiatief van Jantje Beton en Instituut voor Natuureducatie en duurzaamheid. IKC De Repelaer had voor de afdeling basisonderwijs drie sessies georganiseerd waarbij de kinderen konden genieten

van het onderwijs in de zon, want die scheen volop. Groep 1/2 B beet de spits af met het zoeken van rijmwoorden die juf Ruth verdeeld over het schoolplein had opgehangen. Enthousiast renden ze van de ene naar de andere hoek. Later in de ochtend had groep 8 taalles. Onder toeziend oog van juf Gonda werden

zinnen ontleed zowel in groepjes als individueel. Dat speelde zich af in het speeltuintje tegenover de school. Direct na de middag ging groep 3 mieGettoblaster op volume tien. Ladders tegen de muur. Verfrollers en emmers ren zoeken. Een succesvolle dag met opgetogen roze en oranje latex, gesponsord door Vermeta Vink Verf, op een rij. Graffitikunstenaar Bram Verbrugge heeft het goed bij elkaar geregeld in het weekend van leerlingen. 10 april bij het tunneltje onder de N3 naar het Dordwijkpark. Samen met acht graffiti-vrienden spuit hij er een paar honderd spuitbussen Tekst en foto’s Coby Janssen leeg en toveren ze de wanden van de fietstunnel om tot een waar kunstwerk. Elk van de spuitgasten maakt op een stuk van zes meter zijn eigen kunstwerk, onderling verbonden door allerlei gespoten snoepartikelen. Wat voorheen een naargeestige donkere grot was, is veranderd in een kleurrijke snoeptunnelbelevenis waar je blij van wordt. “En dat is precies de bedoeling”, lacht Bram met verfroller in de hand en roze verfspetters in zijn gezicht. “Alle wandelende en fietsende voorbijgangers vinden het prachtig. Er was er maar eentje die riep ‘Wat een lelijke kleur!’. Maar als we voor ieder complimentje een euro hadden gekregen, zouden we rijk zijn.” Dochter Sara, bedenker van het idee, kan trots zijn op zo’n vader. Tekst Gerard Zwinkels - Foto Robert Kraak

De Reelander

Noorderkerk trouwherinneringen Op het zoekplaatje van De Reelander nummer 2 kreeg de redactie veel reacties met oplossingen. In een paar van die reacties werd ook enthousiast vermeld dat de inzender in de, toen Nederlands Hervormde, Noorderkerk aan de Noordendijk was getrouwd. Dat maakte mij nieuwsgierig en daarom ben ik met hen gaan praten. Op 30 maart 1972 gaven Loes Ligtmans en Dick Fekkes, ten overstaan van dominee Jacob Kattenberg, elkaar het jawoord in de Noorderkerk.

Vlaardingen. Als volwassen vrouw kwam ze terug in Dordrecht. Dick was chauffeur bij een bedrijf in scheepsbenodigdheden. Hij was een collega van de broer van Loes. Toen de moeder van Loes ging verhuizen bood Dick spontaan zijn hulp aan en daar ontmoette Loes hem. Het was liefde op het eerste gezicht. Een jaar later trouwden ze, eerst voor de burgerlijke stand en dezelfde dag in de kleine Noorderkerk. Loes weet nog een paar herinneringen op te halen aan de trouwdag zelf: “Ik woonde op kamers in een oud pand aan de Wijnstraat. Er mocht alleen op bepaalde tijden worden gedoucht. Voor mijn trouwen had ik de eigenaar gevraagd of ik op een afwijkende tijd mocht douchen. Dat mocht, maar hij Loes, een geboren Dordtse, verhuisde was wel vergeten de douche toeganop haar elfde met haar ouders naar kelijk te maken. Dus op mijn trouwdag

moest ik me aan de gootsteen wassen in plaats van heerlijk te douchen. Ook in de kerk was iets bijzonders. We hadden bloemen besteld om de kerk fleurig te maken tijdens onze huwelijksvoltrekking. Toen we in de kerk kwamen waren we verbaasd dat er geen bloemen waren. Was de bloemist ons vergeten? Dat kon toch niet want het bruidsboeket en de corsages waren wel geleverd. De volgende dag bood de bloemist zijn excuses aan. Hij was naar de kerk gereden en zag ons net naar binnengaan. Hij wilde niet storen en is maar weer weggegaan. Achteraf konden we er wel om lachen.” Helaas is Dick veel te jong gestorven. Loes heeft, na een tijdje alleen te zijn geweest, opnieuw het geluk gevonden.

ELANDER E R

ZOEK

PLAATJE

In elke editie van de Reelander wordt een detail van een object getoond, dat alleen in het Reeland voorkomt. Het Zoekplaatje is dus te vinden in de Vogelbuurt, Indische buurt, Transvaalbuurt, Wantijbuurt of het Land van Valk.

Voor buurtspeurders en -kenners Herkent u wat het is en waar het staat? Stuur dan de oplossing met uw naam en adres binnen veertien dagen na het verschijnen van deze krant naar de redactie: wijkkrantreeland@live.nl of naar Wijkkrant De Reelander, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht. Onder de goede inzenders wordt een cadeaubon verloot. De winnaar wordt in de volgende krant bekendgemaakt. Daarin vindt u ook de complete afbeelding met het verhaal er achter. En een nieuw Reelander Zoekplaatje natuurlijk.

Op 17 augustus 1973 gaven Ineke het DGJO gebouw (Dordtse Gerefor- Louise de Colignyschool, vlak naast de Wiggers en Jan Stolk, ten over- meerde Jeugdorganisatie) aan de Kris- Noorderkerk. Nu is het nog steeds een staan van dominee S.L.Knottnerus, el- pijnseweg. Het was liefde op het eerste kaar het jawoord in de Noorderkerk. gezicht. “Ze zag er goed uit”, herinnert Jan zich. Na twee jaar verkering en twee jaar verloofd te zijn geweest besloten ze te trouwen. Eerst voor de burgerlijke stand en aansluitend in de Noorderkerk. Het was de bedoeling om het bruiloftsfeest in het Wantijpalviljoen te vieren. Helaas was dat een maand daarvoor afgebrand. Halsoverkop moest er een andere locatie gevonden worden want het trouwfeest moest natuurlijk wel doorgaan. Het was niet makkelijk om op korte termijn een geschikte locatie te vinden. Uiteindelijk konden ze in het restaurant en zalencomplex Statenhof aan de Steegoversloot terecht. Daar gebruikten ze met hun gasten een koffietafel Ineke en Jan, beiden geboren en geen in de avond vierden ze samen met togen Reelanders, leerden elkaar ken- ongeveer honderd gasten en familie nen op een van de dansavonden in hun feest. “Vroeger ging ik naar de

Creatief Leven

Je bent niet alleen Eenzaamheid komt veel voor in deze tijd van individualisering. Viveca Chatlein is buurtwerker in Dordrecht. Zij heeft zich gespecialiseerd in eenzaamheid en wil daar graag wat over vertellen in De Reelander. Het zoeken naar een plaats om het gesprek te voeren viel niet mee. Aangezien Viveca, zoals heel veel andere mensen in de coronatijd, thuis werkt en het Reeland geen echt buurthuis heeft waar je op afstand binnen een gesprek kunt voeren, moesten we uitwijken naar Cultureel Centrum Sterrenburg. Dat is het voordeel van buurtwerker: je hebt je contacten. Op mijn vraag te vertellen wie zij is en wat ze doet steekt Viveca van wal. “Ik ben 18 jaar werkzaam in Dordrecht. Begon als opbouwwerker, heb sociaal cultureel werk gedaan en als ouderenadviseur gewerkt. Eerst in verschillende wijken. Nu werk ik stedelijk dat wil zeggen in oost, west en het centrum van Dordrecht. Het Reeland valt

mei 2021

onder het centrum. Mijn project, dat stedelijk is, is gericht op twee pijlers: senioren 65+ en eenzaamheid. Ik ben gespecialiseerd in Eenzaamheid, als buurtwerker heb ik in 2016 / 2017 de opleiding gevolgd. Dat behelst dat ik informatie, advies en trainingen kan geven. Ik geef basistrainingen aan beroepskrachten en vrijwilligers en leg uit wat eenzaamheid met iemand doet, wat het eenzame brein met iemand doet.” Het programma Creatief Leven is een cursus waarbij men leert omdenken waardoor zelfkennis, vaardigheden en de eigenwaarde naar boven komen om houvast te creëren. Je werpt een ander licht op je eigen ik. Er zijn acht bijeenkomsten, men krijgt opdrachten en een boek om ze uit te werken. Dat is tevens een zelfhulpboek. Op die manier is het mogelijk om het leven op een creatieve manier wat te verlichten. “Normaal bestaat een groep uit maximaal twaalf mensen. Nu met corona zijn het kleine groepjes van maximaal zes, als de ruimte dat toestaat,” vervolgt Viveca, “Het begon met senioren, weduwen en weduwnaars die naar deze cursus kwamen maar op een gegeven moment zag ik een kanteling.

lagere school en heet het De Regenboog. Op zondag gingen mijn ouders naar de kerk en ik ging dan naar mijn eigen school waar de zondagschool was. Op zaterdag was er ook nog school, dus ik was zeven dagen in de week op dezelfde school”, vertelt Ineke. “Alle drie onze dochters zijn in de Noorderkerk gedoopt. In 2002 is het kerkje verkocht aan de Pinkstergemeenschap en zijn wij er niet meer geweest, behalve op woensdag 18 maart om te stemmen. Er is niets veranderd, behalve dat er een zwembad in is”, Jan moet lachen om zijn eigen woorden. “Een groot onderdompeling bad”, verklaart Ineke. “We zijn nog steeds gelukkig getrouwd”, zegt Jan “en we hopen dat nog heel, heel lang te blijven.” Tekst en foto’s Margriet van Beek

Dit is de oplossing van het Zoekplaatje van de maartkrant. Het is de Noorderkerk op de Noordendijk bij de Oranjelaan. Het gebouw dateert uit 1949. Het was de kerk van de Hervormde Gemeente die daarvoor sinds 1924 een oude kantine in de Maasstraat had. Toen scheepswerf De Biesbosch na de oorlog uitbreidde, moest de Hervormde Gemeente verhuizen. Het gebouw telt 400 zitplaatsen. De bijzondere constructie van de dakspanten maakte een kerkzaal zonder pilaren mogelijk. In 1973 werd het gebouw gerenoveerd en kreeg het een nieuwe kansel. Veel bewoners van het Reeland zijn in deze kerk getrouwd. In 2002 verhuisde de Hervormde Gemeente naar de Wilhelminakerk op de Blekersdijk en de Petruskapel op de Staart. Sinds 2004 is de Noorderkerk in het bezit van de Pinkstergemeente ‘Het Keerpunt’. De oplossing was dit keer erg makkelijk: een herkenbaar Zoekplaatje dus. Er waren maar liefst negentien goede inzenders. De winnaar, Mevrouw Annelies Jacobsen uit de Marthinus Steynstraat, is wel een heel bijzondere winnaar. Zij heeft haar boekenbon weggegeven. “De eer is genoeg beloning”, zei ze. “Wil de redactie de boekenbon geven aan een kind? Ik ben erg voor leesbevordering van kinderen.” Ze tipte de redactie om de kinderboekenzaak De Giraf in te schakelen. De Giraf kan prima inschatten welk boek bij welk kind past, vond Annelies. Dat deden we. De Reelander betaalde de rekening en De Giraf werkte spontaan mee om de bon aan een kind te geven dat een boek goed kon gebruiken. De Giraf zegde toe de redactie in te lichten welk kind ze hebben kunnen blij maken. Al met al is het wel een heel bijzonder Zoekplaatje geworden. Tekst Ad Klous

30 mei 2021 staat er weer een voorstelling op het programma van de Improvisatie theatergroep

Fijn Dank U Wel!

Het is een middagvoorstelling die begint om 15.00 uur. Als corona deze keer geen roet in het eten gooit wordt u verwacht in het Inter Amicos theater Christiaan de Wetstraat 21a

Buurtwerker Viveca Chatlein. Ook jongere mensen met een rugzakje kregen een aanbeveling of meldden zich aan, vaak doorverwezen door huisarts of psycholoog. In wijkkranten en op facebook wordt er ook aandacht aan besteed. Eenzaamheid is iets waar je niet gauw over praat, daarom is een signalerende functie belangrijk.

Naast de cursus zijn er de welzijnsprojecten waarbij we de senioren willen betrekken: gezamenlijk koken en eten, bewegen, kaarten, cultuur. We willen één sociale activiteitenkaart voor senioren maken, een soort flyer van activiteiten in alle wijken. In het Reeland ga ik samen met collega buurtwerker Nienke onderzoeken wat de mogelijkheden zijn. Het Vogelnest is daarbij een belangrijk contactpunt. Een groep ‘wijze’ senioren is ons klankbord. Gewoon mensen uit de buurt. Zij weten waar de behoeften liggen. Ook willen we graag dat men elkaar op sleeptouw neemt of tipt over een activiteit. De programma’s liggen nu grotendeels stil, maar we zijn er constant mee bezig. We willen er klaar voor zijn als er weer meer kan. We plegen wel

Informatie en reserveren: www.fijndankuwel.nl

veel telefoontjes en er worden welzijnsbezoeken afgelegd door vrijwilligers onder supervisie van de buurtwerker. Zo houden we toch de vinger aan de pols. Mijn hart heeft altijd bij de oudere mensen gelegen. Ik kom oorspronkelijk van Curaçao en weet nog dat mijn oma die aderverkalking had, zoals dementie vroeger werd genoemd, op een boxspring zonder matras lag. Men dacht waarschijnlijk dat ze dat niet merkte. Maar ik had erg met haar te doen. Dat wakkerde mijn gevoel aan van betrokkenheid en de wil om voor ouderen een waardig bestaan te creëren. In mijn beroep krijg ik de kans om dat mogelijk te maken”, besluit Viveca haar betoog. Tekst en foto Coby Janssen

Eigenaardig Reeland

Natuurlijk Reeland

Kijk in de Wijk Bewoners, maatschappelijke organisaties , ondernemers en gemeente werken samen aan een leefbaar, sociaal en veilig Reeland. Wijkwens

Bijziende bok met fietstassen in de Crayensteynstraat. Foto Sylvia Korpel

Topzware bomen bij de vijver van de Weedeweg. Foto Margriet van Beek

Heb jij een bijzondere Eigenaardig Reeland foto? Stuur ‘m - met je naam - naar wijkkrantreeland@live.nl

Heb jij een mooie Natuurlijk Reeland foto? Stuur ‘m - met je naam - naar wijkkrantreeland@live.nl

De Regenboog verhuist 400 meter

gericht, ben ik nu volop aan het overleggen met de interieurarchitect. Maar Nu alleen nog maar kale betonnen vloeren en kolommen. Maar straks een warme, open en kleur- het wordt prachtig”, lacht Sandra. De rijke plek voor IKC de Regenboog. Er wordt nog volop gewerkt aan de nieuwe huisvesting van drie units grenzen aan een nog grode basisschool en kinderdagverblijf SDK in het voormalig regiokantoor aan de Noordendijk 264. tere gezamenlijke ruimte over twee Maar directeur Sandra Nederlof kan al bijna niet meer wachten tot de verhuizing. verdiepingen. Die worden met elkaar verbonden door een grote vide en een brede tribune-achtige trap. In de open ruimte worden straks de gezamenlijke schoolactiviteiten georganiseerd en wordt het bewegingsonderwijs gegeven. Er is plek voor ontmoeting met ouders, een open keuken en ruimte voor de buitenschoolse opvang. Een groot groen schoolplein aan de Noordendijk is straks door een ruime buitentrap verbonden met een breed dakterras op de 1e verdieping.

Groei De verbouwing van regiokantoor tot Regenboog. In de meivakantie van volgend jaar verwacht ze pas dat de school 400 meter kan opschuiven van het huidige gebouw aan de Noordendijk naar de onderste twee verdiepingen van de nieuwbouw. IKC de Regenboog verzorgde, naast het basisonderwijs, al de peuteropvang van 2 tot 4 jaar en de buitenschoolse opvang van 4 tot 12-jarigen. Daar komt, in de samenwerking met het SDK, nu dus ook het kinderdagverblijf voor kinderen van 0 tot 4 jaar bij. En dat allemaal straks onder één dak.

“Hardlopen en fitness is fijn, maar met yoga zorg je niet alleen goed voor je lichaam, maar ook voor je geest”, vertelt Wim van Nimwegen uit de Denpasarstraat. En hij kan het weten. Vijftien jaar geleden deed hij zijn eerste yoga-oefeningen en sinds vijf jaar is hij yogadocent. “Ik liep al jaren hard, verschillende marathons ook, maar kreeg steeds meer fysieke klachten. Ik dacht, ik moet gevarieerder gaan sporten en ben toen lid geworden van een sportschool. Daar werden ook groepslessen gegeven. Zo ben ik in de yogazaal terecht gekomen. Dat was fijn, inspanning en ontspanning tegelijk en daarbij een erg leuke groep. Ik ben het blijven doen. Zelfs mijn vakanties besteedde ik aan yogareizen”, lacht Wim. “Toen ik terugkwam uit Bali bedacht ik dat ik zelf docent wilde worden. Ik heb toen een yoga-opleiding van een jaar gevolgd en in 2016 mijn eigen bedrijf ‘Yoga sur place’ opgericht.”

Yoga op locatie “Ik heb geen zin in de verplichtingen van een eigen studio, dus geef ik yogalessen op locatie. Dat moeten dan wel plaatsen zijn die iets toevoegen aan de yogabeleving”, vertelt Wim. ”Ik ben

De nieuwbouw. Impressie Schaap en Sturm Architecten

Onderwijs in units Er wordt bij de Regenboog al twee jaar niet meer gewerkt in de traditionele jaargroepen in een klas. “Wij geven les in drie zogenaamde units: onderbouw (4 tot 6 jaar), middenbouw (6 tot 9 jaar) en bovenbouw (9 tot 12 jaar)”, legt Sandra uit. “We willen daarmee beter aansluiten bij de verschillende talenten van een kind. Elk kind is tenslotte uniek. Gedurende de dag starten, lunchen en eindigen de kinderen een schooldag binnen hun eigen vaste stamgroep. Tussen die vaste dagmo-

menten waaieren ze binnen een unit uit naar de lesgroepjes op hun eigen niveau.”

Gebouw afgestemd op onderwijs

De nieuwbouw, locatie en het soort onderwijs lijken aantrekkelijk. “Nu al heeft de school meer aanvragen uit de Staart, Centrum en Stadswerven”, vertelt Sandra. “Dat komt vast ook door de nieuwe voetgangersbrug die tussen Stadswerven en het Centrum wordt gebouwd. We hebben inmiddels een wachtlijst voor de peutergroepen. Ik verwacht dat we snel gaan doorgroeien naar het maximum van 200 leerlingen.” Bent u geïnteresseerd in het onderwijs bij de Regenboog. Kijk op deregenboog.h3o.nl/ikc/welkom

De nieuwe huisvesting van de school sluit straks veel beter aan bij deze manier van lesgeven. De drie units hebben elk hun eigen open ruimte, ter grootte van drie klaslokalen, waarbinnen wisselende lesgroepjes instructie krijgen en zelfstandig werken. Dat doen ze in daarvoor ingerichte hoekjes binnen de unit. “Hoe dat straks allemaal wordt in- Tekst Gerard Zwinkels

Yoga ‘op zijn plaats’

Stress die vaak gepaard gaat met lichamelijke klachten. Je wordt je veel meer bewust van je lichaam. Yoga is voor mij een minivakantie op de mat. En dat samen met anderen doen maakt het nog leuker. Als je bijvoorbeeld nog nooit op je hoofd gestaan hebt is het misschien wel een uitdaging om dat te leren en te ervaren wat dat met je lichaam doet. Ik zeg altijd: ‘Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg’.”

Lesgeven bij organisaties Yogales in het Wantijplantsoen inmiddels op verschillende prachtige plekken met cursisten geweest. Buiten: onder meer bij het Wantijpaviljoen in het Wantijpark en de Kloostertuin achter The Movies. Maar ook binnen: onder andere in de Ignatiuskapel in de Vriesestraat, verschillende kunstgaleries en Huize Roodenburch. Daar maak ik dan een echte beleving van hè, met als het even kan eten en drinken erbij. Het leuke van zo’n locatie-sessie is dat het mes aan twee kanten snijdt. Cursisten zijn op een mooie plek die ze niet kennen en de locatieeigenaar krijgt er potentieel geïnteresseerde bezoekers voor terug.” Drie jaar lang heeft Wim met een collega op 21 juni ook mooie evenementen op

‘Wereld Yoga Dag’ georganiseerd. “Die keer op de kop van Stadswerven, toen nog braakliggend terrein, was heel speciaal”, mijmert Wim. “Met een grote groep hebben we toen onze oefeningen gedaan en mantra’s gezongen bij een goudgeel ondergaande zon. Een bijzondere ervaring was dat.”

Waarom kiezen voor yoga

“Ik geef sinds een paar jaar ook yogalessen bij yogastudio’s en sportscholen. Onder andere tweemaal in de week bij Sportvereniging Fortius op het sportpark Reeweg. Dat zorgt voor een fijne continuïteit in mijn yogabezigheden. Alleen nu even niet helaas. Door coronamaatregelen liggen mijn activiteiten al maanden stil. Ik mis het lesgeven en het contact met mijn cursisten enorm. Ik kan niet wachten tot we weer mogen. Dan kunnen we alle, in het afgelopen corona-jaar, opgebouwde stress weer eens goed gaan aanpakken.” Geïnteresseerd om eens kennis te maken met yoga? Zie Wims website yogasurplace.nl of zijn facebookpagina www.facebook.com/Yogasurplace

“Een blessure kan een reden zijn”, legt Wim uit. “Door yoga wordt je lichaam soepeler en sterker. Sommigen beschouwen het als een sport. Je leert je lichaam beter beheersen. Maar de meeste mensen doen yoga voor de verleidelijke ontspanning. Om van een bepaalde mate van stress af te komen. Tekst Gerard Zwinkels

Heb je een goed idee om je wijk, buurt of straat mooier, leefbaarder, schoner of veiliger te maken? Dan kun je een wijkwens indienen. De gemeente geeft jaarlijks een bedrag voor het vervullen van deze wensen. Aanmelden en informatie: wijkendordrecht.nl/wijkwensen

Wijkkrant De Reelander wordt gemaakt door wijkbewoners. Lijkt het je leuk om zo nu en dan een stukje te schrijven over je eigen wijk? Meld je dan aan bij uitgever TIEN Plus via tienplus@desocialebasis.nl. Meer informatie: www.tienplus.net

Wijklijn Voor meldingen, vragen en opmerkingen over onder meer onderhoud aan wegen, groenvoorzieningen en straatverlichting: Wijklijn, tel. 14 078 www.dordrecht.nl/wijklijn

BuurtApp De Buurtapp is een initiatief van Buurtcontact.nl en heeft als doel het contact tussen buurtbewoners te bevorderen en vergemakkelijken. Elkaar beter leren kennen, elkaar helpen en ondersteunen. Meer informatie en downloaden van de app: www.buurtapp.nl

Wijkagenten Voor het Reeland: Martijn Otten, martijn.otten@politie.nl. Voor het Leerpark: André Klijmij, andre. klijmij@politie.nl. Tel. 0900 - 8844. Elke eerste vrijdag van de maand van 14.30 - 16.30 uur: Koffie met een Cop op het Eemsteynplein.

Facebook Wijkkrant De Reelander heeft een Fa ce b o o k p a gi n a . Hiermee speelt De Reelander ook op internet een actieve rol bij het informeren, interesseren en verbinden van buurtbewoners en organisaties in de wijk het Reeland. facebook.com/wijkkrantdereelander

Sociaal Wijkteam In het Sociaal Wijkteam werken mensen van verschillende organisaties samen. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Bijvoorbeeld over gezin, relatie, kinderen, opvoeden, wonen, werk en inkomen, zorg, gezondheid en vrijetijdsbesteding. Bankastraat 10, tel. 078 - 22 10 200 www.swtdordrecht.nl

De Reelander