Column - Stokpaardje

Margriet van Beek

Het lijkt wel of huis- en/of zwerfvuil en HVC mijn stokpaardje zijn geworden in deze krant. Het is natuurlijk een selectieve vorm van perceptie. Als je een rode auto hebt gekocht zie je opeens overal rode auto’s. In werkelijkheid zijn er net zoveel, of net zo weinig, als voordat je zelf een rode auto hebt gekocht. Ik hoop eigenlijk dat het met het zien van zwerfvuil net iets anders werkt. Hoe meer ik er over schrijf, hoe minder zwerfvuil ik verwacht te zien.

Het valt me op dat op straathoeken en aan lantaarnpalen het aantal plastic vuilniszakken toeneemt. Ik bedoel hiermee de zakken waarin plastic verpakkingsafval wordt gestopt. Vooral ook op de niet ophaaldagen. De HVC-routes buiten mijn eigen straat zijn mij niet bekend maar dat er op zaterdag en zondag geen afvalwagens rijden zal toch voor iedereen duidelijk moeten zijn. Behalve dan voor die mensen die hun zak aan de lantaarnpaal hangen of op de straathoek zetten! Waarom doen mensen dat? Is het de gedachte: mijn zak is vol en ik zet hem maar gelijk buiten de deur. Kan het ze niet schelen dat ze zo meewerken aan vervuilen van hun eigen leefomgeving en die van anderen. Of zijn mensen zo klein behuisd dat ze geen ruimte hebben om de groeiende berg verpakkingsafval te bewaren tot het de dag van ophalen is? Ik weet niet wat de reden is. Ik weet wel dat hierdoor onze wijk er niet mooier op wordt. Om te bewijzen, dit zijn mijn woorden, dat mensen gewoontedieren zijn die niet opletten als er iets verandert heeft HVC een paar weken geleden een ‘grapje’ in mijn straat uitgehaald.

Gewoonlijk wordt op woensdag, halverwege de middag, het plastic vuil opgehaald. Je raakt eraan gewend en zelf zet ik mijn zak meestal buiten tegen de tijd dat ik halverwege de ochtend boodschappen ga doen. Deze woensdagochtend vroeg zat ik aan mijn bureautje een tekst voor de krant uit te werken toen ik opeens de vuilniswagen hoorde. Ik keek uit het raam en zag de HVC mensen de plastic zakken in de wagen gooien. Een buurman kreeg het ook in de gaten en op sloffen en in een overhaast aangetrokken jas over zijn pyjama spurtte hij naar de wagen. Hij was er nog net op tijd en kreeg een vriendelijk applausje van de vuilnisophalers. De straat was schoon van vuilniszakken en de wagen reed de hoek om. Een buur uit een flat kwam naar buiten en zette zijn plasticzak op straat terwijl hij de vuilniswagen nakeek. Er volgde nog een buur, en nog een, en nog een en binnen de kortste keren lag er weer een berg zakken. Beste wijkgenoten, je afval een week te vroeg buitenzetten is niet zo handig…