RICHARD MEITNER Unexpected - Ever and Always - Jean-Luc Olivié
In 1991, tijdens een geheel aan hem gewijde tentoonstelling in het Musée des Arts décoratifs, domineert de combinatie van metaal en glas zijn meest recente werk. Het komt, in verschillende vormen, terug in de serie werken met gietijzeren basis van waaruit vrije vormen in geblazen glas omhoog rijzen, in de objecten waar stalen strips het hete glas hebben gevormd, met als titel ‘La Linea’ (p.4) als verwijzing naar de bekende getekende cartoons van de Italiaan Osvaldo Cavandoli (1920-2007), en in het gebruik van goud en platina op glas. In diezelfde periode manifesteert Meitner een belangrijke wens om zijn visie op de geschiedenis van de serieproductie over te brengen, als hij op zoek gaat naar samenwerking met fabrikanten. Hij probeert verschillende samenwerkingsverbanden op te zetten, ook al blijken deze niet altijd een commercieel succes te zijn, en uiteindelijk, zoals bij vele aan ‘design’ verwante projecten, heeft zijn duale denken tussen het unieke stuk en het serieproduct tot overtuigende resultaten geleid, zoals de samenwerking met de Belgische kristalfabriek Val Saint Lambert, de glasfabriek Oberglas in Oostenrijk en met Alterego van de Tsjechische ontwerper Borek Sipek die destijds in Amsterdam zat. In de serie ‘Doni et maledizione di Venezia’ (p.7) zien we voor het eerst gevonden voorwerpen en hangende elementen, vaak als trompe-l’oeils van voor de lamp geblazen glas, gevonden tijdens nostalgische wandelingen door Venetië. Door deze grappige visjes, snoepjes en miniatuurgroenten ziet Meitner meer technische mogelijkheden voor glasblazen voor de lamp en na deze serie staat deze techniek, die verwant is aan borosilicaatglas met haar lange wetenschappelijke geschiedenis, centraal in zijn onderzoek. — In 1991, during his solo exhibition at the Musée des Arts Décoratifs, the combinations of metal and glass dominate his most recent work. They come back, in various forms, in the series of works on a cast iron base in which free blown glass forms are lodged, in those objects where steel strips formed the hot glass, entitled ‘La Linea’ (p.4) as a reference to the famous cartoons of the Italian Osvaldo Cavandoli (1920-2007), and in the use of gold and platinum. Also in that same period, Meitner manifests his strong interest in adding his own touch to the history of serial production and looks for collaboration with factories. He tries to set up various forms of cooperation, although in the end they were not always commercially successful, with many of the ‘design’-related projects, his dual thinking between the unique piece and the serial product led formally to more than striking results, such as the collaboration with the Belgian crystal factory of Val Saint Lambert, with the Oberglas glassworks in Austria and with Alterego of the Czech designer Borek Sipek who lived in Amsterdam at that time. In the series of Doni et maledizione di Venezia (p.7), we see for the first time found objects and hanging elements, often as a ‘trompe l’oeil’ of lamp-worked glass, collected on nostalgic walks through Venice. These funny fish, sweets and miniature vegetables gave Meitner ideas for more technical possibilities for lamp-working and after this series, this technique – which is related to borosilicate glass with its long scientific history – is central to his research.
The exhibition Cold fusion (p.10) in the Science Museum Boerhaave in Leiden, in tribute to his great-
5