Κοινωνική Νεφολογία 1. “[...] Η ψυχική μας δραστηριότητα εξακολουθεί να ανταποκρίνεται σχεδόν σε κάθε εντύπωση που δεχόμαστε από κάποιον άλλον ο οποίος έχει κάπως διαφορετικό συναίσθημα. Ο ασυνείδητος, ρευστός και μεταβαλλόμενος χαρακτήρας αυτής της εντύπωσης φαίνεται να καταλήγει σε μια κατάσταση αδιαφορίας. Στην πραγματικότητα αυτή η αδιαφορία θα ήταν τόσο αφύσικη όσο ανυπόφορη θα ήταν η διάχυσή της άνευ διακρίσεως αμοιβαίας υπαινικτικότητας. Από τους δύο αυτούς κινδύνους της μεγαλούπολης, την αδιαφορία και τη διάχυτη υπαινικτικότητα, μας προστατεύει η αντιπάθεια.[...]” [1] 1.1. “[...Ο αστακός κρίνει αλλά η γη διαφεύγει συνεχώς της κρίσης του. Επιλέγει ή συμπεραίνει και συγχρόνως δημιουργεί μια σταθερή, λειτουργική δομή . Η πρώτη άρθρωση: στη γεωλογία η διαδικασία της “εναπόθεσης¨” κοιτασμάτων σε στρώματα,που καταθέτει μονάδες κυκλικής “εναπόθεσης” σύμφωνα με μία στατιστική τάξη. Η δεύτερη άρθρωση είναι η “πτύχωση” που εδραιώνει μια σταθερή λειτουργική δομή και επιδρά στο πέρασμα από την εναπόθεση στο ιζηματογενές πέτρωμα. [...]”[2]
“Νεφολογία #066” 2010 Ψηφιακό collage