
3 minute read
Goryo
from HAIN
by The Inditers
GORYOGORYO
Mga Kwento ni PATAL-I’m Mga Kwento ni PATAL-I’m
Advertisement
“Mag-iisang oras na tayong nag-hihintay, nilalamok na ako rito “Mag-iisang oras na tayong nag-hihintay, nilalamok na ako rito Goryo!” reklamo ni Estong. Nabubulok ang lipunan na ating ginagalawan, Goryo!” reklamo niEstong. Nabubulokanglipunanna atingginagalawan, masahol pa sa umaalingasaw na basura. Talangka kasama ang mga kapwa masahol pasa umaalingasaw na basura. Talangka kasama angmga kapwa talangka. Mga pulitikong paralisado sa katotohanan. Mayayamang palihim talangka. Mga pulitikong paralisado sa katotohanan. Mayayamang palihim na minumulestiya ang taong bayan. Sa kabilang banda narito kami upang na minumulestiya ang taong bayan. Sa kabilang banda narito kami upang pawiin ang uhaw hindi sa laman kundi sa droga. “Kunting tiis lang darating pawiin ang uhaw hindi sa laman kundi sa droga. “Kunting tiis lang darating din yun masyado kang mainipin” nakasuot ako ng uniporme ng unibersidad din yun masyado kang mainipin” nakasuot ako ng uniporme ng unibersidad na aking pinapasukan. Patpatin dahil sa bisyong napili. “Magandang gabi ho na aking pinapasukan. Patpatin dahil sa bisyong napili. “Magandang gabi ho mga Ser” di inaasahang pagbati ng babae galing kung saan. “Kanina ka pa mga Ser” di inaasahang pagbati ng babae galing kung saan. “Kanina ka pa namin hinihintay, meron ba tayong gamot, Doktora? Biro ni Estong sabay namin hinihintay, meron ba tayong gamot, Doktora? Biro ni Estong sabay sindi ng sigarilyo. “oo naman mga bossing” inaabot ang isang supot na may sindingsigarilyo.“oonamanmgabossing”inaabotangisangsupotnamay laman na tila asin “Magandang klase ba ito, baka sumabit tayo?” tanong ni laman na tila asin “Magandang klase ba ito, baka sumabit tayo?” tanong ni Estong hawak-hawak ang supot ng droga.” Garantisado po yan wala kayong Estong hawak-hawak ang supot ng droga.” Garantisado po yan wala kayong pagsisihan, Tatlong Daan lamang ang presyo” dagdag ng babae. pagsisihan, Tatlong Daan lamang ang presyo” dagdag ng babae. “Bilisan na natin, delikado na rito.” Masyadong mainit ang lugar “Bilisan na natin, delikado na rito.” Masyadong mainit ang lugar na ito sa mga Parak. Lumingon sa paligid sa dakong kanan at kaliwa bago na ito sa mga Parak. Lumingon sa paligid sa dakong kanan at kaliwa bago ibigay ang pera “Sige na, sibat na!”. “salamat mga bossing…” pagkatapos ng ibigay ang pera “Sige na, sibat na!”. “salamat mga bossing…” pagkatapos ng transaksyon ay lumakad kami na tila walang nangyare dala ang gamot na transaksyon ay lumakad kami na tila walang nangyare dala ang gamot na

may halong ngiti sa mga mata. “Goryo saan tayo pu-puwesto?” tanong ni Estong habang humihithit ng sigarilyo. “ dati lang dun tayo sa-” Nasalubong namin ang dalawang Pulis na nagroronda sa lugar “Naleche na, todas kami pag nagkataon”. Kabado sa maaring mangyari animoy nakakita ng multo, butil nang malalamig na pawis ang namumuo sa aking noo. Kabayong rumaragasa ang tibok ng puso. “alanganging oras bakit naka uniporme ka!?” tanong ng pulis na may malaking boses. Palapit saamin ang pulis, di ako makagalaw, di alam ang gagawin, tila istatwa na nanigas sa mga mata ni Medusa. Binunot ni Estong ang kalibre-45 at nagpakawala ng putok subalit nagmintis “TAKBO” . Bumalik ako sa aking orihinal na katauhan. kumaripas sa magkasalungat na direksyon, sa makitid na iskinita. Nakabuntot sa akin ang isang pulis “TIGIL!”. Tumakbo sa aking makakaya, di alam kung saan dadalhin ng mga paa, humihikahos sa pag-hinga. Magkaraan ng walang katapusang pagtakbo, paglusot sa isknita nalusutan ko din ang unos. “Ayos! Ligtas na ako”. subalit isang nakakasilaw na liwanag at nakakabinging kulog ng busina ang tumambad sa akin. “Ito na ba ang katapusan ng aking buhay? Kung sa bagay, isa lamang akong cancer ng lipunan, nabubulok na kamatis na kailangan alisin upang di na makahawa”. Tatlong metrong distansya. Naipit ako sa sandaling ito ng walang pinagsisihan, wala na bang pag-asa ang mga tulad ko upang magbago? Kung sa bagay huli na ang lahat para rito. Impyerno na agad ang bagsak ko, walang duda. Isang metrong distansya. Ipinikit ang mata “Handa na akong tanggapin ang aking kapalaran.” Sa pag-mulat ay muling naalala ang nakaraan ”Panaginip nanaman pala”. Pagkalabas na pagkalabas ko rito sa Rehab itataga ko sa bato, papakinabangan ulit ako ng lipunan.