The Gay Issue | Editie 17 | December 2020 - Februari 2021

NR. 17 / DECEMBER 2020 - FEBRUARI 2020 thegayissue.com €7,95

GUCCI 100 JAAR

RICKY MARTIN

‘Er is altijd racisme geweest maar niemand had camera's’

PATRICK MARTENS

‘Als homo leer je wel filteren’

CADZAND 2.0 INTERVIEW MET TRANSMAN SAM BETTENS

RIVER VIIPERI

INHOUD

10.

Interview met Patrick Martens.

14.

Frontvrouw van K’s Choice Sam Bettens.

18.

Gucci 100 jaar.

36.

Virgil Abloh.

42.

Edison 2, de handgemaakte Amerikaanse roadster.

46.

Ricky Martin.

52.

Mini-bio Barry White.

58.

Schrijfster Susan Smit

Jean Marie 60. Advocaat De Meester.

64. Mondain en karakteristiek: Cadzand.

68. AIX RosĂŠ.

70. Luxe cruise over De Mekong.

74.

78.

Amsterdamse gay parel: Hotel The Grand Exquis en passievol tafelen met Belgische kaviaar.

80. W Hotel Barcelona.

TGI | 4

82.

Trendy logeren aan de Amsterdamse houthaven.

92.

‘Jonge Wolf’ Jeroen Poels.

94.

Eerste transgender minister van de benelux.

96.

Xavier Segers, winnaar World Illustration Awards.

98.

Boris Dittrich

voor samenlevingscontract 100. ‘Sì’ homokoppels.

102. Gay-icoon Sophie Ward.

108.Only Style.

110. Hormonendokter Guy T’Sjoen. en influencer 114. Model River Viiperi.

120. Boer zoekt man.

122. Man & Stijl.

Gay Belgium: 124. Mister Joren Houtevels.

126. Gays in de geschiedenisboeken.

TGI | 5

KEEP YOUR SKIN IN PERFECT SHAPE

Exclusive, check salon locator www.hannah.nl

COLOFON

TGI nr. 17 / december-januari-februari 2020/2021

Hoofdredacteur BRIGITTE MIDAVAINE Eindredacteur CORINA BOUMA Marketing & Communicatie Christian Looman Vormgeving & Ontwerp CHIARA MUSONE Fashion & Styling JODY VAN GEERT Creative support RODRIGO OTAZU

REDACTIE Dirk Alexander, Esmée Berkelaar, Adriana Boerland, Barbara de Rooi, Remco Teppema, The Interview People, Joris van de Weerd, Mario De Wilde, Marvin van der Heide, Ian van der Putten, Jill Van Rillaer

REDACTIEADRES The Gay Issue Amersfoortseweg 38 3951 LC Maarn Nederland + 31 (0) 6 22 460 104 info@thegayissue.com www.thegayissue.com

Sales Manager Tine Martens +32 (0)495 80 92 05 tine@thegayissue.com

Peter Kroes (PAR-Media) +31 (0)6 12 18 48 93 info@parmedia.nl

Distributie België Losse verkoop AMP

Distributie Nederland Losse verkoop Betapress

Abonnementen Abonnementsprijs Nederland en België € 32,50 per jaar (4 edities).

Prijswijzigingen voorbehouden.

Coverfoto Dirk Alexander

Covermodel River Viiperi

TGI is een samenwerkingsverband tussen The Gay Issue en OUTTV Media

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

De Nederlandse en Belgische editie van TGI wordt in licentie uitgegeven door Midavaine Business Holding BV.

thegayissue

VOOR HET ULTIEME BUITENGEVOEL

BOREK • MAX&LUUK • YOI • SUNWOOD • RIZZ • BIG GREEN EGG ONNO • DOMANI • ATELIER VIERKANT • LUCA LIFESTYLE • KYMO • GUAXS LIMITED EDITION • MD DEKOCANDLE • SUNWOOD • SCAPA

B e dr i j f s w e g 7 | O i s t e r w i j k | T h e N e t h e r l a n d s | T + 3 1 ( 0 ) 1 3 5 2 1 6 4 6 4 | E m a i l : i n f o @ b o g a r d e n . n l

EDITO

2021: Eindelijk, daar ben je!

De eindejaareditie staat altijd in het teken van genieten maar ook terugblikken op... Wat mij betreft mag dit jaar echt afgesloten worden. Ik heb voldoende tijd gehad om na te denken, verdriet gehad om dierbaren die ik om me heen verloren heb en afscheid genomen van mensen die in deze tijd waarin de wereld op zijn kop staat, niet de moeite waard zijn om verder nog energie aan te besteden. Dit jaar mag afgesloten worden met een traan, het nieuwe jaar gaan we echt inluiden met een bubbel. Mijn hemel, ik zie zo uit naar een nieuw jaar met de focus op gezond zijn, plezier, liefde en tolerantie.

De meesten onder ons hebben last gehad van de economische crisis of zitten er nog middenin.

Eerlijk gezegd, wij hebben daar ook best even onder geleden. Met een klein team alles draaiende houden met maar één belangrijk doel: de gay community niet in de steek laten! Want er is nog zoveel te doen voordat tolerantie en acceptatie net zo ‘normaal’ zijn dat ze niet meer benoemd hoeven te worden. Ons eigen doel hebben we alvast behaald. Een nieuwe look & feel, een nieuwe naam, een knipoog naar Europa en de rest van de wereld en een nieuw team. Ik ben zo dankbaar.

Love is Love, want dat is wat de hele LHBTQ+-community willen brengen.

Hoe cliché dit ook mag klinken, ik besef na dit jaar meer dan ooit dat je bewust moet gaan genieten, iedere kans pakken die er is, je voornemens niet moet uitstellen maar doen en vooral je eigen grenzen bepalen. Pak je momenten met je vrienden en familie, neem er de tijd voor en laat je niet leiden door de druk van de dag of onbelangrijke dingen die helemaal niet zo belangrijk blijken te zijn. Het feit dat je iedere dag gewoon wakker wordt en aan een nieuwe dag kunt beginnen met of zonder goed humeur; dat lijkt gewoon maar is het niet. Je dag mogen beginnen in goede gezondheid en in vrijheid om te kunnen zijn wie je bent of wilt zijn, krijgt een andere dimensie als blijkt dat je dit gouden goed niet hebt beschermd of hebt bestreden.

En wat mij betreft is het genieten begonnen. Lees deze compleet nieuwe editie!

Enjoy!

Brigitte Mi davaine EDITOR TGI | 9

Patrick Martens MET EEN BEETJE MEER LIEFDE KUN JE ZO VEEL MEER BEREIKEN (EN ZO INGEWIKKELD IS HET ALLEMAAL NIET)

Door: JORIS VAN DE WEERD Foto: CHLOE LEENHEER

Over zichzelf zegt hij dat hij zich makkelijk begeeft in groepen. En hij komt over als het type quick with a joke, or to light up your smoke. Maar ergens voel je ook dat hij veel diepere kanten heeft, ook serieus is. Hij staat zich ook niet voor op zijn prettige voorkomen, noch op zijn succes.

Wat is deze man? Wie is deze man? Ingetogen, maar sprankelend. Iemand die zijn bescheiden achtergrond op het Brabantse platteland omarmt, terwijl hij zijn leven in Amsterdam prima waardeert. Ik voel me al snel ergens

thuis: van een biertje tussen de modder en de koeienmest tot een goed glas witte wijn aan een wit-damast gedekte tafel. Iemand die geld ingewikkeld vindt omdat het de ongelijkheid in de wereld versterkt. En die, als hij dan toch een miljoenenjackpot zou winnen, het geld direct zou besteden aan een levensbestendige woning voor zijn ouders en, jawel, een nieuwe fiets.

TGI | 10

G

een wonder dat hij ook de gedroomde ambassadeur is voor talloze charities, die allemaal graag een beroep doen op zijn, in overvloed aanwezige, empathisch vermogen.

Ambassadeursrollen vervult hij graag. Met zo’n groot platform moet je iets kunnen doen om mensen te bereiken. Iets goeds, in plaats van alleen maar selfies posten en doen alsof je een fantastisch leven hebt. Dus liep Patrick voor Stichting Semmy de marathon van New York.

Als je ziet wat kinderen met hersenstamkanker allemaal doormaken, wat is voor mij dan vier uurtjes pijn lijden? En probeert hij de goede doelen te kiezen waarbij er meer van hem gevraagd wordt dan een fotoshoot en een quoteje.

Als homo leer je wel filteren ‘Maar soms is het lastig keuzes te maken want een goed doel is per definitie ‘goed’. En het is sowieso fijn om ergens echt voor te staan: voor kinderen, voor klimaat, voor natuur. Hoewel ik het ook onwennig vind omdat in het kleine dorp waar ik opgroeide het niet vanzelfsprekend was om m’n stem te laten horen.

Opvallen was niet iets dat werd aangemoedigd. En ik vind ook niet dat je altijd van alles iets hoeft te vinden.

Maar ik heb een stem en zolang die het nog doet moet ik ‘m maar goed gebruiken.’ Op basis waarvan maakt hij dan z’n overwegingen, is er een levensovertuiging die helpt keuzes te maken? ‘Ik probeer nooit te oordelen.

En ik doe dat ook zelden. Maar heb geen kerk, geen boek, geen collectief nodig om te weten dat je eigenlijk gewoon lief voor elkaar moet zijn.’

Lief zijn voor elkaar? Echt? Het zou bijna kunnen klinken als de open deur die je een naïef kind probeert voor te houden. En toch straalt Patrick er een zekerheid en rust bij uit waardoor zijn ‘lief zijn’ verrassend oprecht, waar en de oplossing lijkt te zijn voor alles. ‘Zo heel ingewikkeld is het allemaal ook niet. Empathisch vermogen hebben we in principe allemaal. Elkaar de ruimte geven, en elkaar respecteren.

Daar kom je een eind mee.’

‘Het gaat hem zelf in ieder geval makkelijk af’, zegt hij. Al is hij er absoluut niet op uit om lief gevonden te worden. ‘Kijk, er is op het moment veel geweld tegen homo’s. En ik heb niet het gevoel dat het minder wordt.

Het wordt juist meer. Natuurlijk vind ik dat zorgwekkend. Ik word dan wel minder lief, ja, boos zelfs. Maar je moet niet alles persoonlijk opvatten.

Het is een balans zoeken over wie dat geweld nou eigenlijk iets zegt.

De dingen die er worden geroepen over homo’s; ik voel me er vaak niet over aangesproken. Als homo leer je wel filteren.’

TGI | 12

Niet ‘ons’ probleem Dat blijkt hem lastiger af te gaan in het geval van jongeren. Meiden en jongens die nog in hun zoektocht zitten; als zij worden getroffen raakt het Patrick dieper. ‘Die Arie Slob!

Met zijn ideeën creëert hij veel onveiligheid. Juíst op de basisscholen moet je een veilige omgeving garanderen, door te vertellen dat het prima is als iemand opgroeit met twee vaders, of twee moeders.

Of wanneer Peter zich eigenlijk meer Petra voelt. Wanneer onze eigen volksvertegenwoordiger dan denkt te kunnen bepalen dat kinderen zomaar afgekeurd mogen worden en daarmee het andere kinderen ook aanleert, dan…’ Hij zucht z’n woede weg. ‘Kinderen worden niet geboren met haat.’ Hoopvol vond Patrick het daarom ook dat er tegen de anti-homoverklaring van Slob niet alleen weerstand kwam uit de LHBTQ+ gemeenschap. ‘Het is ook niet alleen ons probleem. Het is een maatschappelijk probleem. Je zou niet moeten willen leven in een maatschappij waar mensen dit soort opvattingen hebben.’

Welke overtuigingen mensen er werkelijk op nahouden, blijkt voor Patrick soms angstaanjagend verrassend. ‘Dat zag je toen Trump aan de macht kwam. Ineens was er groen-licht voor extreem rechts en zag je al die nazi’s uit hun holen komen. Dat gebeurt op kleinere schaal hier ook. Kunnen we nu allemaal weer ‘normaal’ gaan doen?’ Het normaal van de VVD? ‘Nou, dat lijkt me meer iets voor rijke mensen. Maar ik hoop echt niet dat er een soort rechtse staat ontstaat want volgens mij wordt dat het eind van de wereld. Begrijp me niet verkeerd; een tegenkleur is goed, dat houdt het debat scherp. Toch mag ik hopen dat vooral de FVD in Nederland niet heel groot gaat worden. Dat zou niet goed zijn. Maar wat de buurman allemaal werkelijk vindt is nooit helemaal duidelijk tot je de stemuitslagen ziet. Waarschijnlijk niet verbazingwekkend; zelf neig ik in ieder geval naar het groene en het linkse.’

Geen vertrouwen maakt eenzaam Voorafgaand aan de verkiezingen is 2020 een bijzonder interessant jaar. Corona en de lockdowns dwingen iedereen tot nieuwe inzichten. Persoonlijk, maar zeker ook politiek gezien. Patrick kan zich voorstellen dat er op grote schaal iets is veranderd. ‘Ik denk dat we nu voor het eerst echt hebben kunnen zien maar ook hebben gevoeld dat alles aan elkaar gelinkt is.

Dus ik hoop voor de wereld dat er een perspectiefverandering heeft plaatsgevonden. Dat we inzien dat we niet alles kapot moeten maken

‘Het is ook niet alleen ons probleem. Het is een maatschappelijk probleem’ enkel voor economische belangen.

Daarom hoop ik ook dat we liever voor de natuur zullen zijn. Ja, je zult wel denken: daar komt ‘ie weer met liefde. Maar alles draait om geld en macht en daar wordt al het andere langzaam voor kapot gemaakt. Er is genoeg voor iedereen als de bronnen gelijker verdeeld kunnen worden.’

Een van de opvallende perspectiefveranderingen die Patrick tijdens corona zelf heeft ondervonden was de kwetsbaarheid van eenzaamheid.

‘Ik ben altijd behoorlijk positief ingesteld. Toch merkte ik dat sombere gevoelens door alleen zijn op de loer lagen. Corona heeft het versterkt en groter gemaakt maar ik denk dat er meer eenzaamheid is dan wij denken.

Zeker onder jongeren. We hebben elkaar allemaal toch een beetje nodig.’

De eenzaamheid van ‘de kast’ zal Patrick nooit vergeten. ‘Ik kon me aan niemand spiegelen. En wist niet waar ik moest beginnen met m’n zoektocht. Internet bestond nog niet en naar de bieb gaan vond ik moeilijk.

Totdat ik op m’n 21e in Amsterdam kwam. Daar ontdekte ik een andere, dan de door witte hetero-mannen gedomineerde wereld.’ Daarna duurde het toch nog ruim twee jaar voordat hij schoorvoetend via zijn schoonzus en nichtje de familie heeft ingelicht over zijn homoseksualiteit.

‘Ik heb mijn ouders en vooral ook mijn broer volledig verkeerd ingeschat.

Uit zelfbescherming omdat ik me met een worst case scenario, waarin zij me volledig zouden verbannen, dacht in te dekken voor teleurstellingen. Maar juist mijn gebrek aan vertrouwen in hen heeft me de meeste eenzaamheid en verdriet opgeleverd.’

Hoewel hij er nog moeite mee heeft, vindt hij spijt een van de meest nutteloze emoties. Hij kijkt liever vooruit. Dus stel nou nog even; die Oudejaars-jackpot valt dadelijk in huize Martens, dan krijgen zijn ouders de woning waar broer en schoonzus makkelijk mantelzorg kunnen bieden en voor zichzelf koopt hij een nieuwe fiets. Wat dan nog meer? ‘Een eigen productiemaatschappij! Ik zou mensen zo graag laten zien dat het anders kan. En dat ‘anders’ ook echt wat oplevert. Dat kan op alle niveaus.

Bijvoorbeeld in het theater, met muziek, film, of goede documentaires.

Daarmee mag je mensen best een beetje opvoeden.’

TGI | 13

SAM BETTENS

Sam Bettens werd op 23 september 1972 geboren als Sarah Germaine Willy Bettens in Kapellen onder de rook van Antwerpen.

‘Meisje’ stond op het geboorteregister van de latere frontvrouw van K’s Choice. Met deze groep stond ze onder meer op het podium van Pinkpop en Werchter. Bettens trouwde met een man, kreeg twee kinderen en adopteerde er ook nog twee. Toch was het geen verrassing toen ze later uit de kast kwam als lesbisch. Wel een donderslag bij heldere hemel was het bericht dat ze op 18 mei 2019 de wereld instuurde; Bettens maakte bekend transgender te zijn en voortaan door het leven te zullen gaan als man, met als naam Sam. Vlaanderen verslikte zich in de koffie toen ‘s morgens het nieuws bekend werd.

Door: MARIO DE WILDE foto's: CLAUWAERT

TGI | 14

‘IK WILDE ZOALS MIJN BROERS LEVEN; VOLOP RAVOTTEN EN SPELEN IN EEN VOETBALPLOEG. IK BLEEF DUS MAAR MEZELF VOORLIEGEN’

Waarom moest je 47 jaar wachten om die beslissing te nemen?

‘Ach, het is in feite allemaal in stappen gegaan. Ik denk dat ik dat ‘tegengestelde’ ergens diep vanbinnen al voelde toen ik een klein kindje van zes was. Laat me zeggen dat ik toen nog niet de woordenschat had om dat klaar en duidelijk uit te drukken. Ik begreep trouwens niet eens wat al die gevoelens betekenden.’

Het gevoel van ‘ik zit in een verkeerd lichaam’?

‘Ik dacht eerder in termen van ‘dat ik wilde dat ik een jongen was’. Dat ik net zoals mijn broers, bij een voetbalploeg kon aansluiten, broeken kon dragen en niet moest ‘elastieken’ met de meisjes op de speelplaats. In die tijd waren er trouwens nog geen voetbalteams voor meisjes.’

Wat was de moeilijkste periode?

‘Ik vond het verschrikkelijk toen ik borsten ontwikkelde.

Toen heb ik wellicht aanvaard dat ik een meisje was en ik me voor de rest van mijn leven daaraan zou moeten aanpassen. Ik vond het helemaal niet leuk dat ik als ‘meisje’ mij ook zo moest gedragen, terwijl de kleren en manieren van andere meisjes zo onnatuurlijk waren voor mij. Ik wilde zoals mijn broers leven; volop ravotten en spelen in een voetbalploeg. Ik bleef dus maar mezelf voorliegen. Dat lag aan een heleboel dingen: mijn omgeving, de cultuur, nog niet weten dat er zoiets als transgender bestond. Ik kan er mijn kop over breken maar ik kijk liever vooruit dan achteruit, dus ik probeer mij daar niet te vaak mee bezig te houden.’

Wat bracht dan de klik?

‘De dag waarop ik mijn huidige vrouw Steph leerde kennen. Het klinkt misschien cheesy maar toen, op mijn 28ste, ging het licht echt aan. Ik heb me toen ook ge-out maar daar was eigenlijk niets vreemds aan. Het was niet dat ik al jaren ontkende dat ik op vrouwen viel. Ik had nog een goede relatie met mijn ex en wist helemaal niet dat ik puur lesbisch was. Tot ik Steph uit Amerika tegenkwam en me voor het eerst fantastisch goed in mijn vel voelde. Die ontmoeting heeft me ook mentaal veranderd. Voordien was ik altijd een beetje melancholisch maar sindsdien ben ik de meest positieve persoon ooit. Als ik terugblik op die periode, stel ik nog altijd vast hoe ongelooflijk slecht ik mezelf kende.

Alle tekenen waren er, op alle momenten in mijn leven, inclusief de verliefdheden op meisjes als tiener.’

Enorme successen In de jaren negentig oogstte K’s Choice enorme successen. Met haar rokerige hese stem gaf Sarah een eigen specifieke stemkleur. Samen met haar broer Gert Bettens vormden ze de spilfiguren in de groep, die genoemd werd naar Jozef K uit het boek Het Proces van Kafka. In dat boek heeft Jozef K geen keuzes, wat later bij de naam K’s Choice en Sam ironisch genoeg identiek was. De internationale doorbraak kwam met Not an addict in 1995. De groep toerde opnieuw in de VS als voorprogramma van Alanis Morisette en Amerika lustte er pap van.

Hoe was de reactie van Gert toen hij plots een broer bijkreeg en een zus kwijt was?

‘Heel positief. Hij was onmiddellijk heel lief en vol begrip en wilde zeker niet in mijn plaats conclusies trekken terwijl ik eigenlijk nog twijfelde. Het zal voor hem, net als voor mijn andere broer en mijn ouders, ergens wel heel vreemd geweest zijn maar tegelijkertijd denk ik ook niet dat het zo’n grote schok was, omdat ik al behoorlijk ‘mannelijk’ door het leven ging. De kleine kinderen, beide toen nog maar negen jaar oud, vonden het ook al absoluut geen probleem. Die begonnen mij

TGI | 16

vanaf de eerste dag dad te noemen en voor hen voelde het allemaal heel natuurlijk aan. Ik denk dat zij mij al als een mannelijk figuur zagen, dus het klopte. Voor mijn grotere kinderen zal het wel iets moeilijker geweest zijn want die hebben mij al die jaren als hun stiefmoeder gekend en toen werd ik plots hun stiefvader. Dat gezegd zijnde, ook zij waren heel lief en begripvol tegenover mij.

Ik heb dus gelukkig niet te maken gehad met onbegrip van familie of vrienden. Ik realiseer me heel goed dat zoiets niet voor iedereen geldt.’

Is het leven als een man nu zoals je in feite ook verwacht of voorgesteld had?

‘Ik vind het echt zalig. Heel veel dingen zijn natuurlijk hetzelfde maar toch voelt het allemaal nét iets anders aan. Ik weet niet goed wat ik juist verwachtte maar het klopt gewoon om mijn lichaam te zien veranderen en ‘meneer’ te horen in plaats van ‘mevrouw’, ook al klinkt het soms nog raar omdat het 46 jaar anders geweest is.

Ik wou altijd al een papa zijn, dat kan ik nu echt voelen.’

‘GA IK TIJDENS HET BASKETBAL-WEDSTRIJDJE VAN ONZE ZOON BIJ DE PAPA'S OF BIJ DE MAMA'S STAAN?’ Zijn er nog steeds ‘hindernissen’?

‘Die zullen er altijd wel zijn, vrees ik, maar dat is niet anders voor cisgender mensen. Ik zou het misschien eerder als uitdagingen beschouwen dan hindernissen. Ik ben er klaar voor. Ik voel me zo goed met mijn beslissing om door te gaan met de transitie en als trans man door het leven te gaan. Alles wat daarbij komt, zoals bijvoorbeeld de ongemakkelijke momenten bij de gynaecoloog, neem ik er graag bij. Ik voel me gezond en heb geen negatieve neveneffecten van de hormonen, dus dat is gelukkig ook geen obstakel.’

Hoe heb je Steph destijds leren kennen?

‘Via iemand die we beide kenden. Ook al wist ik niet dat ik verliefd was de eerste keer dat ik haar ontmoette, ik voelde onmiddellijk een soort verbondenheid. Ik wist vanaf het eerste moment dat het zou klikken. Ik vond haar ook vanaf dag één heel grappig. Ik was compleet in de war. Ik was getrouwd met een man en had altijd gedacht dat ik een heteroseksuele vrouw was. Ik had werkelijk geen idee wat ik moest denken van die vlinders in mijn buik. Ik kon alleen nog maar aan haar denken.’

Heeft Steph je gestimuleerd om effectief man te worden?

‘Het was in eerste instantie mijn eigen beslissing om dat te doen. Maar om op je vraag te antwoorden: Steph heeft me met veel geduld heel die tijd van nabij gesteund. Ze heeft mij laten praten, mij laten twijfelen en op de juiste momenten mij laten weten hoe het eruitzag van haar kant. Ik had me, in dit toch wel bijzonder avontuur, geen betere partner kunnen inbeelden.’

Weten je buren in Palm Springs dat je zanger bent?

‘Mijn vrienden weten het maar mijn buren niet. Mijn leven hier is relatief anoniem en dat is echt zalig! Voor mij is het in feite een ideale situatie; mogen optreden

voor duizenden mensen als Sam Bettens en dan terug naar huis kunnen waar ik nooit ‘gespot’ word in een winkel en mij dus niet moet afvragen of mijn haar wel goed zit.’

Een vraag in het verlengde; weten je buren dat je vroeger een vrouw was?

‘Ik ken mijn buren daar niet goed genoeg voor. Aan kennissen of ouders van schoolvriendjes van onze Amerikaanse kids hebben we het wel verteld, ook al omdat ze mij al van daarvoor kenden. Maar als we iemand nieuw leren kennen, gaan we dat niet onmiddellijk verkondigen. We willen niet als sensatiekoppel in de spots staan.’

Wat zijn de vervelendste vragen die je krijgt?

‘Gelukkig zijn er niet veel mensen die mij vervelende vragen stellen. De onwetendheid van mensen is soms frustrerend maar het is doorgaans niet slecht bedoeld en ik grijp graag de kans om mensen iets bij te brengen over de transgender gemeenschap. Vandaar ook dat ik meteen toegezegd heb voor dit interview. Het is wel zo dat vooral mannen zich anders gedragen. Ze praten anders tegen andere mannen dan tegen vrouwen en dat is best wel grappig. Wat vreemd is, is dat je soms niet goed weet waar je bijhoort. En dan heb ik het vooral over situaties met mensen die je niet goed kent. Een voorbeeld: ga ik tijdens het basketbalwedstrijdje van onze zoon bij de papa’s of bij de mama’s staan?’

Zijn er positieve kanten aan transman zijn?

‘Ik denk dat ik als transman ten opzichte van een cisgender man een uniek perspectief hebt omdat ik zo lang als vrouw door het leven ben gegaan en daardoor de wereld door een andere bril heb kunnen bekijken en ervaren. Ik voel me zowel in het gezelschap van vrouwen als mannen heel comfortabel.’

Hoe heb je je nieuwe naam gekozen?

‘Ik wilde de eerste letter van mijn naam houden en een naam kiezen die in mijn geboortejaar voorkwam. Ik wilde ook niet dat het té mannelijk was, uit vrees dat de overgang te abrupt zou zijn, zowel voor mezelf als voor anderen. Sam voelde vanaf het begin natuurlijk aan. Een paar mensen rond mij hadden het zelfs voorspeld.’

Vind je jezelf een rolmodel voor lesbiennes én transgenders?

‘Jazeker. Ik heb heel lang als lesbische vrouw geleefd dus die wereld zal altijd een deel van mij uitmaken. Ik kan me nog steeds heel goed voorstellen wat het is om als lesbische vrouw door het leven te gaan. Ik focus liever op de dingen die ons, lesbische vrouwen, homo’s, transmannen en -vrouwen verbinden, in plaats van op de dingen die ons anders maken. We leven sowieso al te veel in hokjes, is mijn oordeel.’

De grote troef bij K’s Choice was die heerlijke fragiele en hese stem. Dat weemoedig weerhaakje in die hese stem. Hoe is die stem nu?

‘Vreemd genoeg is die nog niet zoveel veranderd. Er zijn bepaalde noten in K’s Choice songs die te hoog zijn voor mij nu maar mijn kleur of mijn timbre is dezelfde gebleven. Het is nog een beetje afwachten of daar nog veel verandering in gaat komen. Met de nieuwe formatie Rex Rebel spelen we ook andere muziek. Hoe ik die muziek rangschik? Electronic Indie Pop misschien?

Het is elektronische popmuziek met doordachte teksten doorspekt met old school elementen. Onze muziek nu, is meer poppy. Ik wilde eigenlijk even weg van die verontschuldigende we-mogen-niet-zo-cool-zijn-rock-’nroll. En ja, ik vind dat onze eerste single Big Shot best wel vet klinkt. Zo wilde ik er ook mee naar buiten komen.’

TGI | 17

100 jaar

Gucci ItaliĂŤ -en bij uitbreiding heel Europa- likte nog de wonden van de eerste wereldoorlog of in hartje Florence opende de Italiaanse kleermaker Guccio Gucci een winkel in lederwaren. Niets liet op die eerste dag van 1921 vermoeden dat het winkeltje zich zou ontwikkelen tot een van de grootste en duurste merken in de modegeschiedenis. Het werd echter ook een historie met een ranzige keerzijde want de honderd jaar werden gekenmerkt door een gistende cocktail van fortuin, macht, vetes, jaloezie en wraakzucht. Inclusief moord...

Door: MARIO DE WILDE

TGI | 18

E

igenlijk leest het verhaal van het merk als een spannend jongensboek.

De ouders van Guccio waren einde van de negentiende eeuw met een vrachtschip naar Engeland geëmigreerd. Hun strohoedenatelier was failliet gegaan en de familie zocht heil in de Britse hoofdstad.

Guccio was een temperamentvol kereltje dat tijdens de oorlog verschillende baantjes had in Londense hotels. Uiteindelijk werd hij portier in het luxueuze Savoye Hotel. Daar observeerde hij flink wat welgestelde Europese zakenlui, royals en rijke mensen. Hij ontdekte hun kenmerken, behoeften en gewoonten om op reis te gaan. Eén rode draad: hun elitaire verlangens om op te vallen met mooie kostuums en comfortabele koffers en tassen.

Ze gaven aanleiding tot het idee zijn eigen bedrijf op te richten waar koffers en tassen van premium kwaliteit produceerd zouden worden.

Statussymbool In Londen trouwde Guccio met naaister Aida Calvelli en ze kregen een dochter en vijf zoons. De oudste, Enzo, kwam op negenjarige leeftijd tragisch aan zijn einde. Door allerlei bijklussen wist Guccio in Londen dertigduizend Italiaanse lires te sparen. Dat kwam zijn job als portier niet ten goede want soms kwam hij te laat of trof men de portier ergens slapend in een hoekje aan. Einde

TGI | 20

1916 werd Guccio bij Savoye ontslagen en vrijwel onmiddellijk keerde hij naar zijn vaderland terug. Doel: zo snel mogelijk zijn eigen modehuis creëren waar lederen koffers en tassen van premium kwaliteit gemaakt zouden worden. Le nouveau riche wilde een statussymbool als ze op reis waren.

Dat er in die branche veel te verdienen viel, had Guccio ontdekt in Londen. Hij kreeg een klus in de lederwarenfabriek Franzi in Milaan en gaf daar zijn ogen en oren flink de kost. Hij checkte wie de klanten waren en geraakte ook aan hun adressen. Na zijn dagtaak contacteerde hij de dames en heren en Guccio raakte nog meer onder de indruk van de bedragen die ze aan tassen en koffers besteedden. De droom werd stilaan een obsessie.

Kiem in Florence In Florence haalde hij enkele familieleden over om mee in het grote avontuur van een eigen merk te stappen. Dat lukte en, ook dankzij hun spaarpotje, opende hij in de duurste winkelstraat van Florence, de Via della Vigna Nuevo, een eigen atelier.

Aanvankelijk zocht de jonge Guccio zijn nieuwe klanten in de polo- en paardenwereld waar hij voor de jockeys op maat gesneden paardenharnassen, zadels, kleding, koffers en tassen vervaardigde. Meer dan de helft van het mobiele verkeer gebeurde in die tijd immers nog te paard. De beau monde liep meteen warm voor de ontwerpen en

er werd een breder kledingaanbod voor dames en heren gevraagd. Denk aan hoeden, riemen, petten, handschoenen en handtassen. De kiem voor het indrukwekkende Gucci-concern was gelegd.

Daar is het iconische ‘G&G’-logo Guccio ronselde de beste Toscaanse leerbewerkers en had de controle over het volledig productieproces. Hij wist ook hoe dol de bourgeoisie op Britse mode was en hij verkocht zijn kleding aanvankelijk als ‘Engelse lederwaren’.

Hij toonde zijn vooruitstrevendheid door als eerste ter wereld ‘damestassen’ te verkopen. Geëmancipeerde dames kochten er soms tien stuks tegelijk van. Guccio zocht en vond hulp bij zijn tweede zoon Aldo en later kwamen ook zijn twee jongste telgen zich in het familiebedrijf vestigen. In 1933 werd het iconische ‘G&G’-logo ontwikkeld, de nu nog actuele twee G’s die in elkaar verweven werden; briljant in eenvoud en schoonheid. De verkoop liep als een sneltrein en ook de rest van Italië toonde zich potentiële klant. In 1938 werd een tweede filiaal geopend in een van de beroemdste en oudste straten van Rome, de Via de Condotti.

Bloemen worden kransen Na de tweede wereldoorlog vierden de bioscopen in Europa hoogtij. Acteurs en actrices werden de nieuwe afgoden en in Italië ontstond er een succesvolle filmindustrie. Niets leek het Grote Succes van Gucci in de weg te staan.

Filmsterren, first ladies en Koninklijke hoofden liepen letterlijk weg met Gucci. Tientallen ervan werden in 1951 uitgenodigd om de opening van het derde filiaal in Rome nog meer glans te geven. In de duurste winkelstraat van Europa en het Romeinse modehart, de Via Monte Napoleone, kregen alle VIPS die avond een dure goodiebag mee.

Amper twee jaar later achtte Guccio de tijd rijp om Amerika te veroveren.

In New York, in het prestigieuze Fifth Avenue-district van Manhattan, konden de onderdanen van President Eisenhower zich vergapen aan de dure collecties van de Italiaanse ontwerper.

Lang kon de stichter niet van zijn Amerikaans avontuur genieten want amper twee maanden na de ouverture in New York overleed hij. Italië was in diepe rouw.

dollars, en overwoog om het machtige Italiaanse mode-imperium te verkopen aan Arabische investeerders. Dat gebeurde ook in 1993. Het gevolg was een nietsontziende machtsstrijd en vele schandalen.

Weer op de rails Het modehuis komt nu in heel zwaar weer terecht want op 27 maart 1995 wordt Maurizio Gucci vlak voor zijn kantoor in Milaan neergeschoten.

Iedereen wijst met de vinger naar misnoegde familieleden die wraak wilden, tot plots de ziekelijk rancuneuze ex van Maurizio, Patrizia, doodleuk bekent dat zij de opdracht voor de moord gaf. Overigens bestaan er momenteel concrete plannen om over dit alles een film te maken met Lady Gaga in de rol van mevrouw Gucci. Op modevlak gaat het intussen wel beter met Gucci. De Arabische multinational Investcorp, met het Texaanse 'wonderkind' Tom Ford, nota bene door Maurizio nog zelf binnengehaald, zet het merk

weer volledig op de kaart. Gucci weet zich elk jaar opnieuw te herbronnen en is financieel gezond. Vorig jaar was er een omzetgroei van twintig procent en dit voorjaar gaf Gucci ook de aftrap van de Milan Fashion Week. Daar deden de modellen op een enorme carrousel hun presentatie. De iconische Jackie-tas kreeg een moderne upgrade en is in meerdere kleuren te koop. Nog een creepy nieuwtje: flink wat modellen showden in kapotte panty's, waarmee Gucci nadrukkelijk de jaren negentig grunge-stijl terug wil brengen. Mocht je binnenkort een ladder in je panty ontdekken; gooi die niet weg. Wie heel de geschiedenis nog eens wil herbeleven, kan een bezoek brengen aan een Gucci Garden met diverse tentoonstellingsruimtes, die je onderdompelen in het roemrijke verleden van het illustere modehuis, een exclusieve boetiek en een restaurant met aan het hoofd de beroemde chef Massimo Bottura.

Machtsstrijd & Schandalen Er moest vlug gehandeld worden en zoon Aldo nam twee dagen na de begrafenis plaats op de directeursstoel van zijn vader met nog grotere ambities en de drang om nog een grotere status te behalen. Omdat leder van hoge kwaliteit moeilijk te verkrijgen was begon Gucci handtassen met bamboe te maken. In die tijd ontstond ook de tas met de kenmerkende bruine G.G.print op linnen. Hollywoodsterren als Bob Hope, Elisabeth Taylor en Ingrid Bergman werden gespot met de tassen, net zoals Grace Kelly, Jackie Kennedy en Nancy Reagan en in een later stadium ook Prinses Diane. Overigens is de ‘Jackie O’ nog steeds te koop. Met de komst van kleinzoon Maurizio einde van de jaren tachtig veranderde er plots veel. Maurizio bonjourde verschillende familieleden uit het concern, toen goed voor 460 miljoen Amerikaanse TGI | 21

SASSY BUT CLASSY

Fotograaf: Dirk Alexander Styling: Jody Van Geert Make up/hair: Annick Wouters Model: River Viiperi Broek: Ashish

Met dank aan: Hotel TwentySeven

Hemd: Versace - Verso Antwerp Broek: Versace - Verso Antwerp

TGI | 24

Hemd: Dolce & Gabbana - Verso Antwerp Broek: Dolce & Gabbana - Verso Antwerp

Jeans: Balmain - Verso Antwerp Vest: Dior - Verso Antwerp Hoodie: Blason Paris

Total look: Les Hommes

TGI | 27

Jeans: Balmain - Verso Antwerp Trui: Amiri - Verso Antwerp

Hoodie: Ashish Broek: Versace - Verso Antwerp Sneakers: Les Hommes

TGI | 29

Trui: Ashish

TGI | 30

Hemd: Valentino - Verso Antwerp Broek: Saint Laurent - Verso Antwerp

TGI | 32

Underwear: Falke Hoodie: Ashish

Trui: Balmain - Verso Antwerp

TGI | 34

Boots: Dior - Verso Antwerp

Louis Vuitton's

MICHAEL BURKE

OVER DUURZAAMHEID, RACISME EN DE ÉCHTE REDEN WAAROM DEZE IT-BAG EEN MUSTHAVE WERD VOOR DE LUCKY FEW Door: MARIO DE WILDE

Afgelopen zomer werd Virgil Abloh, zoon van Ghanese immigranten in de Verenigde Staten en de eerste zwarte modeontwerper ooit aan het hoofd van het Louis Vuitton imperium aan de virtuele schandpaal genageld toen hij ‘Black Lives Matter’ demonstranten bekritiseerde voor het plunderen van Louis Vuitton winkels. De ontwerper van de Louis Vuittonmannencollecties en Off-White oprichter ontving hevige kritiek voor zijn reactie onder een post op het Instagram-account van ontwerper Sean Wotherspoon, waarin Sean zijn geplunderde winkel in Minnesota laat zien.

Onder Seans post schreef Virgil: 'Je ziet de passie, bloed, zweet en tranen die Sean in onze cultuur stopt. Ik walg hiervan. Aan de mensen die zijn winkel, en alle winkels in onze scene, hebben geplunderd: de items die je thuis aanstaren op dit moment zijn een herinnering aan de persoon die je hopelijk niet bent. We zijn samen onderdeel van een cultuur. Is dit dan wat je wil? Wanneer je hem in de toekomst tegenkomt, heb dan het respect om hem niet TGI | 36

aan te kijken, maar laat je hoofd hangen in schaamte.'

Toen de ontwerper ook een donatie deed aan een antiracisme fonds en een screenshot van een bijdrage van $50 plaatste, werd hij volledig afgekraakt voor het ‘miezerige’ bedrag. ‘Wat iedereen negeerde’, zegt Michael Burke, Louis Vuitton's CEO, ‘was dat dit Virgil's eerste donatie van de zovelen was’. Potentieel stelde hij zich open voor het leveren van een bijdrage van miljoenen dollars met een sociale lynchpartij tot gevolg.

In een statement op Instagram bood Virgil zijn excuses aan voor zijn controversiële comments die hij op dinsdag 2 juni op social media plaatste.

We mogen concluderen dat Louis Vuitton een turbulent jaar achter de rug heeft met onder meer de sociale media-aanvallen op de behandeling van #BLM. Net wanneer het ene veld ontmijnd is, stapt het established

modelabel in een ander mijnenveld door aan te kondigen dat het zich ertoe verbindt om tegen 2025 honderd procent van zijn grondstoffen op verantwoorde wijze te onttrekken, om tegen 2030 plastic voor éénmalig gebruik te elimineren, om de diversiteit te bevorderen en om op te treden tegen de klimaatverandering. Louis Vuitton’s CEO Michael Burke ziet alvast geen enkele reden om er zijn slaap voor te laten. De über pientere, vrolijke 63 jarige stuurman aan boord is zelfs dankbaar voor deze nieuwe situaties en morele conflicten waarmee hij te maken heeft: ‘Ik zit al 42 jaar in deze business en nooit heeft het verhaal zich louter op economisch vlak afgespeeld. Vandaag gaat het om het totaalplaatje en het streven naar een betere wereld. Als ik alleen maar handtassen zou verkopen, dan zou ik heel snel opgebrand zijn.’

Milieuactivisten koesteren nog steeds de hoop dat Burke zal zeggen dat Louis Vuitton op het punt staat bont te verbieden, zoals Gucci, Versace en Michael Kors deden, en ook à la de exotische huiden van Chanel en leer bij Stella

dat we onfeilbaar zijn’, zegt hij. ‘Echter zoeken we bij Louis Vuitton niet naar excuses maar wel naar methoden om ons constant aan te passen en te verbeteren.’

De recente Louis Vuitton collecties bevatten een ecolook, één voor één voorzien van het LV-logo ontworpen om het duurzame imago in de verf te zetten. Dat is een grote sprong voorwaarts ten opzichte van tien jaar geleden toen duurzame kleding nog werd gezien als saaie koek. In tegenstelling tot andere CEO’s beweert Burke niet dat de impuls voor een meer ethische en duurzame way of living van de klant komt: ‘Het is een initiatief van de mensen die achter de schermen bij Louis Vuitton werken. Britse consumenten zijn koplopers op het vlak van duurzaam leven en zijn zeer bewust bezig met onder meer dierenwelzijn maar de meerderheid van de consumenten is in de eerste plaats niet op zoek naar ethiek.

Wat ze loyaal maakt, is wat je ze achter de schermen laat zien.’

Louis Vuitton is een merk met een sterke ruwbouw en draait zeker niet alleen om fashion maar past zich continu aan een maatschappij in transitie aan, die op elk ogenblik alle supply chains controleert. Louis Vuitton mag dan wel bekend zijn om haar spectaculaire catwalk spektakels maar zelfs wanneer een Louis Vuitton uit de mode raakt, heeft ze nog steeds een geoliede werkmachine en een prachtig arsenaal aan erfgoed om op terug te vallen.

‘Iedereen denkt dat Louis Vuitton’s grootste gedachtengoed eruit bestond om een flat topped koffer assortiment te creëren.

Guess again. Ons meesterplan was een consumentvriendelijk, onzichtbaar maar steeds aanpasbaar slot te creëren waardoor onze trouwe klanten zoveel reiskoffers konden kopen als ze nodig hadden en toch steeds maar één sleutel nodig hadden voor hun ganse bagage. Ook moedigden we onze klanten van in het begin aan om hun Vuitton koffer terug te brengen voor reparatie, zelfs tientallen jaren nadat ze het item gekocht hadden. Het Louis Vuitton huis repareert nog steeds een half miljoen tassen per jaar. Het kost ons een fortuin aan herstellingen en we worden er allesbehalve rijk van maar het staat symbool voor de waarden en dienstverlening die we ons cliënteel willen bieden’, concludeert Burke, een trotse CEO van een magnifiek mode-imperium.

McCartney. Toch mogen critici een uitvoerige verdediging verwachten want Burke is voor duurzaamheid van beide materialen, echter wél op voorwaarde dat ze humaan en ethisch worden gekweekt en is dan ook fier te claimen dat dit het geval is ten huize Vuitton. ‘Als je als modelabel mooie, ongerepte materialen wilt, dan moet je het dierenrijk ook goed behandelen. Bij Louis Vuitton kunnen we honderd procent garanderen dat onze dieren op humane wijze gefokt zijn. We beschermen, met de hand op het hart, het leefgebied van deze exotische diersoorten. Als je écht over dierenwelzijn wilt praten, praat dan met de voedselindustrie. Negentig procent van het voedsel zou hier verboden moeten worden.’

Als leider van een 166 jaar oud mode-instituut, is Burke bekend met de meeste kanten van het debat en de ethische claims die erop volgen. Toch vraagt Burke ook hier voor een meer beredeneerd onderzoek: ‘Kijk maar naar de sector van diamanten, is het dan beter te stoppen met het ontginnen ervan, wat een land als Botswana hoog en droog zou leggen en ze te cultiveren in een laboratorium waar er weet ik veel hoeveel slechte energie mee gepaard zou gaan.’

Burke is een kei in het aanleveren van onweerlegbare waarnemingen maar is minder fan van gedetailleerde vragenrondes. Wanneer we dan ook vragen hoe groot Vuitton's duurzaamheids- en ethiekbeleid is, klinkt de topman beledigd. ‘Het hele bedrijf is opgeleid in het gebruik van gecertificeerde en geauditeerde producten wat niet betekent TGI | 37

www.mroatelier.com instagram: @mro_atelier

TGI | 38

what I want FASHION SWEATER VEST

Sweatervesten, ook bekend als debardeurs, zijn langzaam maar zeker een comeback gemaakt in stijl. Deze look uit de collectie van Colleen Allen bevestigt dat ze zeker niet het benauwde, ouderwetse item zijn dat ze ooit waren. Om het sweatervest voor 2021 te updaten, ga je voor een leuke kleur of combineer je het op onverwachte manieren.

TECH NECK

COS CHUNKY BLACK BOOTS

Wanneer het herfst-winterseizoen aanbreekt en de elementen volledig van kracht zijn, is de enige schoenstijl die qua vorm en functie met succes kan, een stevige winterlaars. De winterlaars is er in vele gedaanten; van een iconische Chelsea-laars tot een tactical boot of de eenvoudige enkellaars die we allemaal wel kennen. De ingetogen zolen zijn voorbij. Dit seizoen heeft de winterlaars een chunky zool upgrade gekregen.

KOMONO ZONNEBRIL

De ongewone diepten van leisteen, steenkool en jet waren de inspiratie voor de brute esthetiek van de Carbon collectie. Deze collectie viert de rijkste zwarttinten, lichtabsorberend met een fluweelachtige, matte textuur. Het verfijnde design geeft elke outfit een fashionable touch en beschermt je ogen tegen die heerlijke winterzon.

Terwijl veel ontwerpers dit seizoen hun mannelijke modellen met heuptasjes en schoudertassen lieten flaneren, ging Tom Ford nog een stap verder met chique smartphone tasjes die aan de nek van zijn modellen bungelden. Het uiterlijk is niet alleen cool maar ook handig voor iedereen die de neiging heeft zijn telefoon elke vijf minuten kwijt te raken.

SALIMA THAKKER MANCHETKNOPEN

Zoek je nog een exclusief accessoire om je kerstoutfit die finishing touch te geven? Dan is dit paar manchetknopen uit de Sweets en Treats collectie van de Antwerpse juwelenontwerpster Salima Thakker een must-wear item. De manchettes zijn vervaardigd van zilver en groene Mica. Want voor het eindejaar mag het altijd iets meer zijn. (â‚Ź385)

LOVE IS LOVE

Als we dan toch verplicht een mondkapje op moeten, draag er dan eentje met een boodschap waarmee je goede doelen als Amnesty International en Roze 50 Plus steunt. Je draagt daarmee bij aan tolerantie en acceptatie richting de gay community. Love is Love, ontworpen door Rodrigo Otazu. Check thegayissue.com voor alle modellen. Verantwoorde mondkapjes die te wassen zijn bij zestig graden of hoger, door TNO getest en gemaakt van een zachte ademende stof. Join forces! De mondkapjes zijn â‚Ź 9,99 per stuk.

TGI | 39

ARK COPENHAGEN €115,95 RALPH LAUREN €21.65

VERSACE €185 RALPH LAUREN €19.95

DRYKORN €94,95 BELSTAFF €219.95

EMPORIO ARMANI €125.95

PAUL SMITH €194.95

DRYKORN €139,95

BOSS €89.95

RALPH LAUREN €37.95 MAISON MARGIELA €490

KURT GEIGER €154.95

HUGO €46.95

A|X €118,95

HUGO €194,95 TIGER OF SWEDEN €159.95

TGI | 40

RALPH LAUREN €369.95

Foto: Dirk Alexander Styling: Jody Van Geert

VERSACE www.verso.be boxershort: €350 riem: €320

TGI | 41

De Edison 2

Vanderhall Weet waaraan wat je begint als je met een Edison 2 van Vanderhall de weg op gaat. Afgunst en verzoeken voor het maken van selfies zullen je deel zijn. Afgelopen zomer werd de Edison 2 in enkele Nederlandse en Belgische badplaatsen voorgesteld en overal veroorzaakte zijn komst enthousiaste uitroepen van blinkende gekkigheid.

Door: MARIO DE WILDE

Elektrisch mag dan nog een bijklank van traag en loom hebben, deze handgemaakte Amerikaanse roadster heeft onvervalste sportwagenallures. Rijd je op een zondagochtend naar de bakker die honderd meter verderop is, dan sta je daar in iets meer dan vier seconden. Meteen bijtanken zou je denken. Nee hoor, de blitse bolide beschikt over een actieradius van 320 km met één laadbeurt. Een wagen waar je vleugels van krijgt en warm van wordt.

Lonesome Cowboy Amper tien jaar geleden besloot een Amerikaanse autobouwer uit Provo in Utah, Steve Hall ‘handgemaakte autocycles’ of anders gezegd, wagens op drie wielen te vervaardigen. De man was daarvoor nog ontwerper geweest bij Novatek. Het duurde vijf jaar om met een prototype naar buiten te komen.

Zijn eerste model was de Laguna: een driewielige roadster die federaal werd geclassificeerd als een motorfiets. Het jaar nadien produceerde hij met zijn merk Vanderhall al officieel drie nieuwe modellen: de Laguna, de Laguna Sport Premium en de Laguna Bespoke Motoring Experience. Het ging om éénzit wagens maar daar had Steve een goede reden voor: ‘Het is een auto voor die momenten dat je gewoon moet zeggen: hé, ik heb net twaalf uur achter elkaar gewerkt. Ik ga de weg op en maak mijn hoofd leeg. Ik heb niemand anders bij me nodig’, aldus de bouwer uit Provo.

TGI | 42

Amper 600 kg zwaar Natuurlijk wil je toch ‘De Grote Geluksmomenten’ altijd delen en dus kwam er een duoversie op de markt. Op die manier kun je nog een gelukszoeker mee aan boord nemen. Met het driewielig speeltje Edison 2 behield Steve Hall toch die typische Britse look (lees: Morgan maar niet kitscherig) en presenteerde hij een model waar je nog minder naast kon kijken. Het model werd niet voorgesteld op een blitse internationale autoshow of beurs maar in het Beverly Wilshire Hotel van Los Angeles. Wil je meteen wat technische details? De Edison 2 is voorzien van twee elektrische motoren. Beide zijn zeventig pk sterk en drijven elk een voorwiel aan. Die motor wordt gevoed door een bijzonder accupakket van 28,8 kWh. De grootste troef van deze Edison 2 is het gewicht, want met 635 kg is het een van de lichtste elektrische auto’s die er bestaan en de prestaties doen zeker niet onder voor andere, bekende, merken.

Filekijken En dus spraken we af met Simon Quintens van Lenoir, de importeur van Vanderhall Benelux.

Simon: ‘We hebben afgelopen zomer flink wat interesse losgeweekt. Ik was zelf enkele keren aanwezig in onze pop-up store op de Zeedijk van Knokke-Heist en ik kan je verzekeren dat het op bepaalde momenten filekijken was. Met reden want ik sta er zelf nog altijd van te kijken hoe de roadster weet te verleiden. Met zijn typische vintage look roadsters, combineert deze Edison het snelheidsgevoel van een supercar met het vrijheidsgevoel van een motor.

Rijden in een Edison 2 is een unieke ervaring en speelt naadloos in op de mobiliteitsbehoefte van vandaag. Voor de Nederlandse markt is hij nog voordeliger want daar betaal je geen BPM belasting voor. De Edison wordt, net als alle Vanderhall modellen als moto ingeschreven en alle modellen hebben een Europees conformiteitsattest.’

TGI | 43

Champagne please Simon Quintens wijst ons op nog meer voordelen: ‘Zo is er geen helmplicht nodig en een autorijbewijs, behaald voor 2013, is voldoende’. En ja hoor, de champagnekurken konden knallen want begin deze maand werd bij Lenoir het eerste exemplaar voor Nederland ingeschreven. Een twintigtal andere Vanderhalls werden reeds verkocht. En dus namen we voor een keertje zelf de proef op de som. Ik leg mijn handpalm op de zijkant van de Edison en stel vast dat de wanden van mijn ligbad dikker zijn. De wereld ziet er plots ook heel anders uit wanneer je zalig in de verwarmde stoelen zes centimeter boven het wegdek zit. Alleen al de startknop induwen is een unieke belevenis. Een doodse stilte volgt.

Het leven in een Edison Ook tijdens het rijden hoor je enkel de geluiden van vogeltjes en ik voel me een ijdele hoofdpersonage in een reclamespot. Door de voorwielophanging voel je wel goed de kasseien en putten en ook de kleine voorruit biedt niet veel weerstand. Maar laat dat het enige minpuntje zijn in een dagje ‘fantastisch rijplezier’. Of zoals mijn medepassagier Johan me op het einde van de proefrit toevertrouwde: ‘Dit is leuker dan een bezoek aan een pretpark en restaurant tegelijk’. Intussen verzamelen zich weer een tiental toeristen rondom hem voor een selfie. Ja, het leven is het waard te leven met een Edison 2 onder je kont!

TGI | 44

ONGEËVENAARDE SELF TAN

WWW.THATSO.NL

Ricky Martin ‘Amerika is altijd zo geweest. Er is altijd racisme geweest maar niemand had camera's.’

In zijn herenhuis in LA praat Ricky Martin over zijn nieuwe EP Pause. Over waarom hij het album Movimiento heeft afgezegd en waarom er in het najaar een tweede EP komt met de naam Play. Maar Ricky deelt ook zijn geweldige verhalen over het leven in lockdown.

Verhalen over overmatig toiletten en ramen schoonmaken; zijn mening over Trump 's s crisismanagement; zijn steun aan Black Lives Matter; zijn nieuwe ‘normale’ aanpak en zijn aankomende tournee waarin misschien weleens drag queens kunnen paraderen. Altijd een een gezellig onderonsje met deze internationale ster.

Door: PETER REYNOLDS/THE INTERVIEW PEOPLE Bewerking: JILL VAN RILLAER

Waarom heb je het album Movement afgezegd en in plaats daarvan twee nieuwe EP's gemaakt?

‘De tournee en het album heetten Movement, Movimiento. Om een voor de hand liggende reden denk ik dat het belangrijk was voor mij om even halt te houden en te analyseren waar we ons in het hele creatieve proces bevonden. Ik besloot het album in tweeën te delen.

Het album dat we op dit moment aan het lanceren zijn, is meer introspectief; je kan er veel ballades en mid-tempo songs op terugvinden. Nadien is het de beurt aan Play, een meer ritmisch album met meer Caribbean en Latin invloeden. Op dit punt in mijn leven is mijn huis mijn thuishaven en daarbij horen het best de muziek en geluiden die ik met Pausa uitbreng.’

Bij het beluisteren van deze nummers voelt het, alsof je op zoek was naar muziek waarbij je tot rust kon komen.

‘Deze muziek heb ik misschien wel negen maanden geleden geschreven maar de boodschap waar we het over hadden was zo relevant voor wat er zich op dit moment afspeelt. Ik heb mezelf toegestaan in deze psychoanalyse te stappen terwijl ik mijn melodieën neerschreef; het was alsof we toen al een noodzaak voelden om erover te praten. We hebben enkele zeer magische momenten beleefd binnen de quarantaine, die het album naar een ander niveau brachten. Ik reikte bijvoorbeeld uit naar Sting in het midden van de pandemie; ik wilde weten hoe het met hem ging, hoe hij zich voelde, en hij was net zo overweldigd TGI | 46

als ik. En ik zei: ‘Kerel, laten we muziek maken. Laten we iets goeds maken van dit alles.’ En zo kwam de samenwerking met Sting tot stand. Met Carla Morrison, hetzelfde scenario. Ze komt uit Mexico maar ze woont in Parijs. Ik vroeg haar wat ze aan het doen was en hoe ze zich voelde waarop ze zei: ‘Ik word gek’. Laat ons wat muziek maken, was mijn antwoord met de eerste single Recuerdo als eindresultaat.’

De lockdown heeft dus zowel lyrisch als stilistisch wat aan je album veranderd door de artiesten die bij dit project betrokken waren?

‘Zeker. Met bijvoorbeeld het liedje Simple dat ik met Sting schreef, praten we over de eenvoud van het leven in verschillende metaforen. Het zijn basisteksten die we allemaal moeten horen om in balans te blijven en onze voeten op de grond te houden. Met een wereldwijde pandemie die zich op de achtergrond afspeelt, krijg je toch uit diverse hoeken zoals van de media en de fans, een oprecht dankjewel voor het geven van een soort van denkbeeldige soundtrack van de pandemie. Het is een heel eerlijk, transparant album. Lekker rauw maar dat is hoe het moet zijn.’

Hoe was het lockdown leven, ‘la vida Pausa’? ‘[Lacht] La vida Pausa. Wel ik heb veel geluk gehad want ik heb een grote familie en mijn moeder was toevallig hier toen de quarantaine inging. Ze is de laatste drie en een halve maand bij ons gebleven en nadien pas teruggekeerd naar Puerto

Rico. Mijn verdedigingsmechanisme dwong me om me te concentreren op mijn muziek, wat zeer bevrijdend en verlichtend heeft gewerkt. Mijn geluidstechnicus heeft zo’n fantastisch audiovisueel systeem gemaakt zodat zowel hij in New York als ik in Puerto Rico als mijn producer in Miami een perfecte interactie op afstand konden hebben. Het was zo verbazingwekkend dat zelfs Apple zich tot hem richtte en hem vroeg: ‘Hoe heb je dit voor elkaar gespeeld? Deze pandemie heeft ons dichter bij elkaar maar ook dichter bij de toekomst gebracht als het gaat om technologie en muziek maken. Mijn visie is simpelweg dat de wereld, God, de kosmos, hoe je het ook wilt noemen, ons wil vertellen dat de manier waarop we de dingen aanpakten, niet de juiste was. Elke keer wanneer iemand zegt: ‘Laten we teruggaan naar het normale’

dan zeg ik: ‘Ik wil niet terug naar het normale’. Als we onze houding niet veranderen dan overleven we het niet. We moeten terug naar de basisbeginselen die onze grootmoeders ons altijd predikte: ‘Was je handen tien keer per dag, eet gezond, houd je immuunsysteem sterk’. Laat ons samen kijken wat er gebeurt. Ik heb mijn rondleidingen niet afgezegd. Ik heb een tournee met Enrique Iglesias dit najaar op de planning. Ik bekijk alles nu van dag tot dag en maak niet teveel plannen. Zo behoud ik voor mezelf de controle op dit moment.’

Is Simple, om je liedje te citeren, het nieuwe normaal? Zullen we een eenvoudiger leven leiden in de toekomst?

‘We worden verplicht terug te keren naar de basis. Wat is echt belangrijk?

Is het bijvoorbeeld belangrijk je haren elke tien dagen te verven? Voor mij is het meest belangrijke aspect dat ik een open communicatie heb met mijn kinderen. Zij krijgen momenteel veel informatie die, voor ons volwassenen maar zeker voor onze kinderen, zeer overweldigend kan zijn. Hen een gevoel van veiligheid bieden in de hedendaagse onzekere maatschappij heeft voor mij prioriteit.’

Hoe leg je ze dan uit wat je president doet?

‘Oh my god nee. Ze wisten nog voor de pandemie uitbrak dat we door een enorme politieke onrust gingen. Elke keer als ze me een vraag stellen dan is dat omdat hun hersenen klaar zijn om het antwoord te ontvangen. Als ouder

TGI | 48

‘IK KOESTER VOORAL

HOOP. IK WIL OPTIMISTISCH ZIJN MAAR BEN VOORAL REALISTISCH. IK WEET DAT SOMMIGE MENSEN HIER NIET IN GELOVEN. DE WERELD IS CONSTANT IN EVOLUTIE, WE ZULLEN DOOR DE PANDEMIE SELECTIEVER WORDEN’

TGI | 50

is het heel belangrijk hun vragen in alle eerlijkheid te beantwoorden. Kinderen zijn erg veerkrachtig, we moeten hen zeker niet onderschatten.’

Wat vind je van de Black Lives Matter beweging? Is het de grootste burgerrechtenbeweging ooit?

‘Nou, ik denk dat het vooral een heel belangrijke beweging is. Amerika is altijd zo geweest. Er is altijd racisme geweest maar nu iedereen een camera heeft, kan iedereen een gezicht geven aan racisme. Als mensenrechtenactivist heb ik mijn sociale media uitgeleend aan enkele machtige stemmen die onze wereld onderwijzen hoe ze met racisme moet omgaan. Wat ik iedereen vertel is dat als je denkt dat je van racisme weet, je het vaak net niet weet. Ga zitten, luister en besef dat dit al vele jaren gebeurt. Ik praat met mijn kinderen over de overeenkomsten en niet over de verschillen. Hopelijk groeien mijn kinderen nooit op met de kwestie van racisme.’

Denk je dat de protesten tot grote veranderingen kunnen leiden en mischien een andere samenleving kunnen creëren?

‘Ik koester vooral hoop. Ik wil optimistisch zijn maar ben vooral realistisch. Ik weet dat sommige mensen hier niet in geloven. De wereld is constant in evolutie, we zullen door de pandemie bijvoorbeeld selectiever worden in het geven van knuffels en andere basisregels in het achterhoofd houden zoals afstand houden.

Ben je ooit in Japan geweest?

‘Ja, dat ben ik.’ ‘Oké, dus je weet hoe beleefd ze zijn en hoe ze je afstand en je privéruimte respecteren? Ik denk dat dat iets is wat over de hele wereld moet worden geoefend. Op die manier zullen we in staat zijn om deze situatie te controleren.’

Terug naar je albums. Wat kunnen we verwachten van Play in tegenstelling tot Pausa?

Meer up-tempo nummers zoals Cantalo? Is dat een voorproefje van de melodieën die op ons

afgevuurd zullen worden?

‘Toch wel. Aangezien dit een zeer introspectief album is, geeft het toevoegen van Cántalo aan dit repertoire mij het excuus om tussen alle ritmische liedjes door ook een andere ballad te mengen. Ik heb een abstract plan maar weet zeker dat het creatieve proces toch nog zal evolueren. Zonder twijfel zal ik met Caribische en Latijnse klanken werken en ga ik proberen een nieuwe soort van eigentijds carnaval te creëren. Dat is wie ik ben, het vloeit door mijn aderen. Naar welk deel van de wereld je ook gaat, mensen reageren steevast positief op deze vibes dus waarom iets veranderen waar niets mis mee is? De nummers die ik vandaag presenteer zoals mijn eerste single Recuerdo hebben een vrij modern arrangement. Het is duidelijk dat ik bij het werken met Sting een meer aards geluid wilde verkrijgen. Niets is te vergelijken met een muzikant die zijn eigen instrument bespeelt. Maar technologie kan je product wel naar een hoger niveau tillen. Het is dus een hybride spel maar snaren, percussie, de piano, dergelijke instrumenten zijn onvervangbaar.’

Weet je al wat je gaat doen met je volgende album? Zullen er ook liedjes zijn over je nieuwe obsessie met het schoonmaken van toiletten en ramen? ‘[lacht] Ik heb een liedje dat Ventana heet. Het gaat over wat er gebeurt als mensen hun ramen open laten staan en je kunt zien wat er daarbinnen gebeurt als je passeert. Misschien wordt dat liedje nog relevanter in de toekomst. Ik heb al wat ideeën die het album zeker gaan halen maar voor hetzelfde geld begin ik bij nul.’ En voor de tournee: Breng je wat dragqueens mee om het podium met je te delen? ‘Oh mijn god, dat zou ik zo graag willen (lacht). Ik was één van de juryleden in het panel van het TV-programma RuPaul's Drag Race en vond het zo’n geweldige ervaring dat ik haar zei: ‘Ik wil deze stoel het hele seizoen of nog beter, ik neem alle dragqueens gewoon mee op tour’.

Benieuwd hoe dat gaat (lacht).’

TGI | 51

MINI BIO

Barry White Romantische godfather van de slaapkamersoul, maar eentje met een crimineel kantje.

Door: MARIO DE WILDE

Zingende bromsnor en brompot die op zestienjarige leeftijd een half jaar mocht brommen: ziedaar het korte maar wel heel intense leven van Barry White. Hij was amper 57 jaar oud toen hij het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde. De zwaarlijvige Amerikaan overleed in de zomer van 2003 in het ziekenhuis aan een beroerte. Daar verbleef hij al enkele weken omwille van een nierziekte. Op zijn uitvaart had producer Quincy Jones het over een zwarte dag in de Amerikaanse muziekgeschiedenis. Noteer: Quincy Jones.

We gaan daar straks dieper op in.

TGI | 52

Onder het sterrenbeeld maagd werd in Galveston in de staat Texas ene Barry Eugene Carter geboren. Het was dinsdag 12 september 1944 en een vader was er niet. Die had enkele maanden daarvoor ‘dag’ met het handje gezwaaid en dus groeide Barry op bij zijn alleenstaande moeder en zijn dertien maanden oudere broer Darryl. Maar het gezin van drie kon de huishuur niet meer betalen en ten einde raad verhuisde het drietal naar Los Angeles. De Amerikaanse miljoenenstad had in the fifties een donkerzwart imago.

De vliegtuigbouw zorgde voor een grote economische aantrekkingskracht en dat bracht ook veel immigranten uit Azië en Centraal Amerika met zich mee. Die nieuwe multiculturele bevolking zorgde voor veel criminaliteit en het getto van South Central was één van de meest te mijden wijken.

TGI | 54

Foute vrienden Zolang de twee zoons onder de hoede van hun moeder bleven, was er geen vuiltje aan de lucht. Darryl zocht en vond een baantje en Barry luisterde vaak naar de platencollectie van zijn moeder, die hoofdzakelijk uit klassieke muziek bestond. Maar beiden trokken naar school en ontglipten steeds meer aan de aandacht van hun moeder. Ze leerden foute vrienden kennen in het meest gewelddadige gedeelte van South Cental, waar de bendeleden niet om een moord meer of minder verlegen zaten. Aanvankelijk kregen de twee broertjes ‘het lichter werk’ voorgeschoteld: kruimeldiefstallen, auto-inbraken en spionagewerk bij de de concurrerende bende uit diezelfde wijk. Beiden deden hun werk zo voortreffelijk dat ze promoveerden naar het Grotere Werk. Tijdens een confrontatie tussen de twee bendes werd Darryl neergeschoten. Barry en zijn moeder zouden een dag later het bericht pas te horen krijgen.

It’s now or never Ondanks een goed bedoelde woedeuitbarsting van zijn moeder en de boodschap dat hij zijn makkers niet meer mocht zien, bleef Barry zich met vuile werkjes bezighouden.

Ondanks dat hij op de most wanted-lijst van de Amerikaanse politie stond, trok Barry toch nog meer de straat op. Het gevolg liet zich raden; Op zestien jarige leeftijd werd Barry Eugene Carter op heterdaad betrapt (verlinkt?) wanneer hij van een dure Caddilac de vier banden ter waarde van dertigduizend dollar steelt. De politierechter veroordeelde de jonge gangster tot vier maanden effectieve gevangenisstraf.

In de cel vierde hij zijn zeventiende verjaardag en ontdekte daar ook de muziek van Elvis Presley. It’s Now or Never werd zijn favoriete nummer. Na vier maanden stond zijn moeder hem aan de gevangenispoort op te wachten. Barry maakte zijn studies af en ging zich steeds meer in muziek verdiepen.

Nog een kleine voetnoot: Barry had intussen ook al twee kinderen verwekt.

Piepstem wordt bariton Het eerste wat opviel toen hij de gevangenis verliet, was zijn stem. Als klein jongetje werd Barry vaak gepest omdat hij een piepstemmetje had. Op zeventien jaar was het timbre veranderd naar een donkere bas. Barry gaf later in verschillende interviews vaak mee dat zijn moeder moest huilen toen ze hem met zijn nieuwe stem hoorde. Je bent nu tegelijk mijn zoon maar ook een echte man, aldus de vrouw die enkele jaren later zou overlijden. Het vroegere crimineeltje dat Barry Eugene Carter heette, begon voorwaar te zingen in een baptistisch kerkkoor uit de buurt. Later begon hij als muzikant van het soulgroepje The Upfronts bij te klussen in bars en discotheken van de stad en dat was nodig want de man had intussen al vier mondjes te voeden.

Van de groep kwamen er zes singles uit die niemand kocht.

Vlak voor zijn moeder stierf, vertrouwde Barry haar toe dat hij naar Hollywood zou afreizen. Ze huilde en smeekte haar zoon om niet te gaan: ‘Je kent er niemand, je hebt niets, niemand kent jou, en het is een plek voor blanken. Ik zeg je: je gaat je dood tegemoet in dat verdomde Hollywood.’

Voorspel op muziek In Hollywood maakte Barry het aanvankelijk als producer en liedjesschrijver. Hij voorzag Viola Wills en Felice Taylor van hits en zijn grote bekendheid kwam in 1972 als ontdekker van Love Unlimited waarin ook zijn latere vrouw Glodean James zong. Hij schreef, produceerde en arrangeerde voor de meidengroep ook hun classic soul ballad Walking In The Rain With The One I Love. Barry zelf is in dat zwoele nummer ook te horen, hij is de persoon die je de telefoon hoort opnemen.

Het was zijn voorzichtig debuut als zanger. Dat gebeurde niet van harte want Barry had een heilige afkeer van microfoons.

Het toeval zou gelukkig een handje helpen. Zijn label zocht in 1973 een zanger met een zware stem en na veel geruzie en dreigen met processen, besloot Barry om het album I’ve Got So Much to Give toch zelf in te zingen. De debuutsingle hiervan I'm Gonna Love You Just A Little More, Baby werd een gigantisch succes in de Amerikaanse en Europese hitlijsten. Een nieuwe muziekstijl was geboren: voorspel op muziek. De basstem van Barry White bleek uitermate geschikt voor verleidelijke discomuziek met teksten die handelden over seks, of eigenlijk het verlangen er naar.

Brokkenpiloot in de liefde Nog een zevental andere hits zouden de volgende jaren volgen, goed voor zo’n vijfentwintig miljoen dollar. Samen met Quincy Jones vormde hij een gouden duo. Nooit voelde iemand me zo goed aan als hij, zou de zanger ontelbare keren herhalen. Quincy bleef al die tijd zijn raadgever. Barry White werd de belichaming van ‘the American Dream’ maar op liefdesvlak was hij een echte brokkenpiloot. De romantische zwarte reus geloofde niet in verliefdheid en was zijn vele echtgenotes ontelbare keren ontrouw. Twee van zijn negen kinderen waren trouwens buitenechtelijk en zijn publieke imago van ‘The Walrus of Love’ was geen theater. Barry had het ook moeilijk toen einde van de jaren zeventig zijn succes afnam en de fans disco als oude koek zagen. Hij nam nog de cover op van Billy Joëls Just The Way You Are en leverde een duet af met Tina Turner met het nummer In Your Wildest Dreams maar toen werd het lange tijd stil. Aan het eind van de jaren tachtig kwam er een korte opleving in zijn carrière met enkele singles. In 1999 publiceerde hij zijn autobiografie Love Unlimited en verscheen hij nog enkele

keren in de succesvolle TV-show ‘Ally McBeal’ en in The Simpsons.

Sneer naar homo’s In die periode was Barry ook meer dan lief betrokken in allerlei rechtszaken. Een viertal vrouwen beweerde dat de zanger een kind verwekt had de nacht na een concert. Hij had het ook niet begrepen op Amerika zelf en de nieuwe gayscéne: De jaren negentig zijn echt belachelijk en niemand weet wat we met dit land doen. Wij waren vroeger blij dat we een jeans hadden en nu betalen mensen tweehonderd dollar voor een spijkerbroek met gaten in de knieën. Gewone jongeren dragen kleding alsof ze filmsterren zijn en artiesten laten zich begeleiden door goedkope synthesizers. Zo maak je toch geen muziek? Jonge mannen tonen geen karakter meer.

Nul expressie hebben ze en ze laten zich gewoon inpakken door vrouwen of erger nog, door andere mannen. Vreemd genoeg bleef zijn muziek bij gays en lesbiennes heel populair en sommige gayparades namen veel muziek van Barry White of Love Unlimited op in hun repertoire.

Staying power gevolgd door overlijden Door zijn zwaarlijvigheid liet ook zijn gezondheid hem steeds meer in de steek. Barry White bracht in 1999 zijn laatste album en hitsingle Staying Power uit. Voor deze finale single mocht een verzwakte Barry nog twee Grammy Awards in ontvangst nemen in de categorieën ‘Best Male R&B Vocal Performance’ en ‘Best Traditional R&B Vocal Performance’.

Daarna ging het snel bergafwaarts. Hij moest datzelfde jaar een tournee afbreken omwille van een te hoge bloeddruk en uitputting. In het najaar van 2002 kreeg Barry bovendien te horen dat hij ook diabetes had en dat het wachten was op een niertransplantatie. White kreeg er nog een beroerte bovenop die hem vier maanden in zijn bed hield. Op 4 juli 2003, omstreeks half tien in de ochtend, stierf Barry White in het Cedars-Sinai Medical Center in Los Angeles.

Let's Just Kiss And Say Goodbye Barry White werd amper 58 jaar oud. Zijn imposante lichaam werd gecremeerd en zijn as werd door de familie uitgestrooid aan de kust van Californië. Plots steeg de verkopen van zijn platen met het tienvoudige. Op 20 september 2004 werd de zanger nog postuum geïntroduceerd in de Dance Music Hall of Fame. Barry White verdiende alles samen 106 gouden platen, 41 platina platen, 20 gouden singles en 10 platina singles en behoort met deze resultaten tot de grootheden uit de muziek. Zijn totale opbrengst was goed voor ruim 100 miljoen dollar. Het South Park Recreation Center in Los Angeles werd later nog naar hem genoemd en overal doken plots look-a-like Barry Whites op die je voor een uurtje kon inhuren of die je een tribute-avondje bezorgen. Een daarvan is de Nederlandse Sonny Bride. Nog dit: anno 2020 doet het repertoire van Barry White het nog steeds heel goed op uitvaarten wereldwijd; Let's Just Kiss And Say Goodbye staat daar vaak in de lijst van afgespeelde muziek.

TGI | 56

Foto: Dirk Alexander Styling: Jody Van Geert

FENDI www.verso.be sjaal: €450 pet: €320

TGI | 57

Susan Smit DE GIFTIGE MIX VAN HORMONEN IDEALISERING EN REDDINGSFANTASIEËN Susan Smit (46) is schrijfster van romans en non-fictieboeken.

Haar laatste boek is de bestseller Tropenbruid. In mei zal de roman De heks van Limbricht verschijnen, gebaseerd op het laatste heksenproces in, wat nu Nederland is.

Door: JORIS VAN DE WEERD Foto: YVETTE KULKENS PHOTOGRAPHY

TGI | 58

Houden van mannen, je hebt er veel over geschreven, veel over verteld. Hoe sta je er nu, na anderhalf jaar officieel getrouwd te zijn, in?

‘De romantische liefde, en dan vooral de worsteling ervan, speelt een grote rol in mijn werk. Het is ook gewoon een giftige mix van verlangen, hormonen, idealisering, bindingsangst en reddingsfantasieën, toch? Voor een verhaal is het ideaal om de personages zich juist daarin te laten verliezen. Want er is geen scheppender en tegelijk geen destructievere kracht dan verliefdheid!

In de jaren negentig woonde ik boven Chez Manfred en ging ik elk weekend met een andere pruik op naar de iT. En op zondag naar de Pussy Lounge in de RoXy. Het ging om de vrije sfeer die daar hing, het feestelijke extravagante, het ‘iedereen is welkom’, niet of je nu hetero-, bi- of homoseksueel was. Misschien zou ik nu als hetero niet meer zo snel op een boot op de Gay Pride staan dansen, en blijf ik nu waaien aan de kant, maar ik zal me in elk geval altijd uitspreken en de regenboogvlag laten wapperen.’

In mijn eigen leven ben ik daar heel lang bang voor geweest maar uiteindelijk heb ik ook mijn grootste onvermijdelijke fouten gemaakt. Ik ben laat volwassen geworden in de liefde.

Of misschien ben ik dat nog steeds wel niet. In elk geval ben ik in mijn huwelijk het meest mezelf. Meer dan dat ik ooit eerder durfde te zijn. En daarbij voel ik ook nog eens dat dit genoeg is. Andersom geloof ik ook dat ik hem zie zoals hij is, en hou ik van hem. Dat iemand je door en door kent en tóch van je houdt, dat is een wonder.’

Balanceren tussen liefde en emancipatie, tussen smacht, hoop en telleurstelling. Fijne thema’s, maar ook voor het dagelijkse, het échte leven?

‘Liefde en emancipatie zijn geen twee uitersten waartussen je zou moeten balanceren en als dat wel zo is dan adviseer ik om onmiddellijk uit die relatie te stappen, haha! Ik balanceer wel altijd met moeite tussen een relatie hebben en autonoom zijn, tussen mijn verlangen naar verbinding en eenzaamheid.

Mijn man en ik hebben ervoor gekozen niet samen te wonen.

Als schrijver is de solitude, de zelfverkozen afzondering, essentieel. Met kleine kinderen, van 7 en 9, is het al moeilijk genoeg om die te claimen. En tja, dat smachten houd je er ook goed in als je niet samenwoont. Als ik hem twee dagen niet gezien heb, sta ik hem als een kwispelend hondje op te wachten bij de deur.’

Bijna zoals in de renaissance, toen trouwens de meeste heksenvervolgingen plaatsvonden, hoor je nu veel spirituele groeperingen wijzen op een ‘groot ontwaken’. Ze zien Covid-19, maar ook bijvoorbeeld de internationale politieke onrusten en de strijd tussen verheerlijking van wetenschappers enerzijds en het ontkennen van wetenschap anderzijds als tekenen.

‘Ik zie ook veel tekenen dat het systeem, zoals het is, onhoudbaar is en op zijn einde loopt. Dan doel ik vooral op het kapitalisme en consumentisme. De aarde reageert. Maar ook misstanden komen naar boven; beelden van onderdrukkers worden van hun sokkels geworpen. Ik beschouw dat als licht dat op het duister geworpen wordt. Het boek waar ik nu mee bezig ben is ook zo’n voorbeeld van onrecht en onwaarheid dat na eeuwen omhoogkomt. Het kan alleen opgeheven en geheeld worden als het licht van onze bewustzijn erop valt.’

Gays en geëmancipeerde, succesvolle vrouwen gaan die goed samen? Wat was daarmee destijds jouw ervaring toen je een gevierde ‘faghag’ was?

En waar staan we inmiddels met de LHTBQ+ gemeenschap?

‘Het identiteitsdenken heeft de afgelopen jaren zijn intrede gedaan: je behoort tot een bepaalde groep op basis van kenmerken als geslacht, seksuele voorkeur en culturele achtergrond en daar hoort een bepaald gedrag bij. Opkomen voor mensen tot wiens groep je op basis van die kenmerken niet behoort, is ineens cultural appropriation. Dat hoort niet, je hebt geen recht van spreken. Je eigent je een strijd toe die niet de jouwe is. Ik heb daar veel moeite mee. Het zou betekenen dat je als mens geen ideeën aan kunt hangen die niet per definitie jou in je eigen situatie helpen. Maar hoe zit het dan met solidariteit? Vechten voor hogere ideeën zoals gelijkheid en inclusiviteit? Het zou betekenen dat ik ook niet meer links mag stemmen omdat ik een hoger inkomen heb.

Identiteitspolitiek is overgewaaid uit Amerika en wat mij betreft hadden we het daar moeten laten.

TGI | 59

JEAN MARIE DE MEESTER Door: MARIO DE WILDE

Als negen jarig jochie schreef Jean Marie een brief naar de Minister van Onderwijs omdat er in de Brugse school buiten in de kou geturnd moest worden omdat de turnzaal buiten gebruik was. Negen jaar‌.Het was al snel duidelijk dat Jean Marie het toen al voor de minderheden opnam en in zijn werk als advocaat doet hij dat nog steeds. Ook voor Zwarte Piet neemt hij het op: Ik beschouw hem en Sinterklaas als het voorbeeld van moderniteit..

TGI | 60

De Meester diende, precies tien jaar geleden, een klacht in tegen aartsbisschop Léonard en de Katholieke Kerk en dat naar aanleiding van een aantal homofobe uitspraken. In zijn boek had de Monseigneur aids een vorm van immanente gerechtigheid genoemd. Het werd een klacht wegens een aanzetting tot haat. Later ging de openlijke homo-advocaat de Meester de strijd aan met Fouad Belkacem, de leider van de omstreden Sharia4Belgium. De Meester voelde zich als homo geschaad door de homohaat (holebi-haat) die Belkacem verspreidde via allerlei filmpjes op het internet. En met Cavaria, de koepelvereniging van holebi-verenigingen in Vlaanderen, lag de Brugse advocaat eveneens in de clinch; Zij hadden een veel te softe aanpak wat homofobe retoriek en geweld betreft. De vrijheid van meningsuiting was het argument waarmee zij meenden dat aartsbisschop Leonard mocht zeggen wat hij gezegd heeft, namelijk dat homoseksualiteit te vergelijken is met een psychische aandoening als anorexia en dat aids een immanente gerechtigheid is.

Harder straffen De Meester pleit voor een strengere aanpak: ‘Praten, praten en foldertjes verdelen helpen niet, net zo min als het betuttelen van daders van homofoob geweld en retoriek.

Enkel een aangepaste straf zal die gasten van gedachte doen veranderen. Laat ze bijvoorbeeld eens een werkstraf van 300 uren uitvoeren in een holebi-vereniging zodat ze kunnen vaststellen met welke problemen en vooroordelen holebi's en transgenders tot op heden geconfronteerd worden. En wees categoriek in het beteugelen van elke homofobe retoriek want daar begint het uiteindelijk mee. Intussen pendelt de advocaat vaak naar Afrika. Jean Marie: ‘Door mijn ambt kreeg ik op de balie steeds meer te maken met juridische vluchtelingendossiers, vooral de transmigranten in de Zeebrugse haven. De problemen van veel illegale migranten kun je niet loskoppelen van het gebrek aan economische vooruitzichten in hun land. Zowat 90% van de vluchtelingen zijn niet op de loop voor oorlogsgeweld maar voor armoede.’

Homoseksualiteit in West-Afrika Zelf heeft de Belgische advocaat een intussen volwassen adoptiezoon uit Ghana. Hij kent West-Afrika dus behoorlijk goed. ‘Landen als Ivoorkust, Ghana, Nigeria, Guinee of Algerije zijn al jaren redelijk politiek stabiel. Maar de bijzonder lage lonen en vooral het gebrek aan goed betaald werk voor de jonge bevolking, scheppen er economische vluchtelingen. Door het welvaartspeil ginds te verhogen, neem je de belangrijkste reden tot vluchten weg. Vandaar dat ik enkele jaren geleden gestart ben met Euro Afro Express.

We kochten enkele terreinen in Dakar (Senegal) en Accra (Ghana) om Europese bedrijven de kans te geven om tegen beperkte kosten handel en distributie op te starten. Door die loopbaanuitbreiding heeft Jean-Marie een goede kijk op homoseksualiteit in Afrika.’

Televisie als lokmiddel Volgens de Meester komt homoseksualiteit ook in West-Afrika veel voor.

‘Men kan de regio opsplitsen in hoofdzakelijk tweemaal twee delen: de opsplitsing Islam en de Christelijke kerken en de landen die destijds een kolonie waren van Verenigd Koninkrijk of van Frankrijk. In Senegal, Guinee, Ivoorkust en Niger plaatste Frankrijk overal schotelantennes via hun Canalplus netwerk en kan iedereen Europees voetbal volgen.

Maar op televisie ontdekken ze ook de glamour, de soaps en het gay of lesbisch zijn. Het is daar elke dag 35 graden, dansen doet men al vanaf ‘s morgens en men leeft met veel mensen op een kleine ruimte. De overheid treedt tegen homoseksualiteit doorgaans gelaten op, het zijn enkel de plaatselijke stamhoofden of kerkleiders die er flagrant tegen

TGI | 62

‘IN AFRIKA ONTDEKKEN ZE OP TELEVISIE HET VOETBAL, DE GLAMOUR, DE SOAPS MAAR OOK HET GAY OF LESBISCH ZIJN’ zijn. En dus zit het in de lokale way of life goed ingebakken.

Wat hij ook soms vaststelt is dat, wanneer een gay-Afrikaan in Europa toekomt, hij na verloop van tijd een vrouw leert kennen en een gezin met kinderen sticht. Ach, het is leven en laten leven, hé.’

Eigen kijk op Sinterklaasfeest Homofobie of homohaat komt in onze Westerse wereld nog relatief weinig voor en voor Jean Marie is het dan ook een niche-markt: ‘ Ik kan daar eerlijk gezegd niet van leven als advocaat en dat hoor ik ook van mijn collega’s. En nu we toch in volle Sinterklaas-periode zitten, over de hetze daarrond heeft de man zijn eigen kijk: ‘Het was een zwarte dag voor mij toen ik via de media vernam dat Zwarte Piet persona non grata moest worden omdat hij bij uitstek een symbool zou zijn van slavernij, racisme en de blanke suprematie. Ik beschouw Zwarte Piet en Sinterklaas net als het voorbeeld van moderniteit. Een blanke man die met één of zelfs meerdere zwarte mannen samenwoont in Spanje en jaarlijks voor een party naar het Noorden komt om cadeautjes uit te delen.

Beiden zijn toch het bekendste interraciaal homokoppel van België en Nederland? Dit is natuurlijk ironisch bedoeld maar ik weet dat mijn Afrikaanse geadopteerde zoon niet wakker ligt van Zwarte Piet.’

Kroeg wordt internet Over geuren en kleuren valt niet te twisten, dat wisten zelfs de Romeinen al. Jean Marie de Meester: ‘Alles wordt in deze moderne wereld anno 2020 enorm uitvergroot, met alle gevolgen. Wanneer vroeger een dronken oom in een kroeg riep dat homo’s de oorzaak van het einde van de wereld zijn, dan lachten de omstanders, die doorgaans ook dronken waren, eens uitbundig en ‘s morgens na de kater herinnerde zich daar niemand nog iets van. Nu is de kroeg vervangen door Facebook en Instagram en gaat die uitspraak twee seconden na de plaatsing de wereld rond en blijft het voor eeuwig staan. Religie is hoe dan ook een keuze, je wordt immers niet als katholiek of moslim geboren, terwijl je seksualiteit aangeboren is, een geaardheid is. Wat je zelf kiest of je ouders hebben gekozen zorgt ervoor dat het jouw verantwoordelijkheid of die van je ouders is. Maar geaardheid is een ander verhaal, want daar word je mee geboren. Het is een gegeven, geen keuze.’

JochenVanhoudt

Salon

Jezusstraat 3 9 | 2000 A ntw e r p en | 0 3 2 9 6 2 0 8 5 | j och en @ j och en v a n h o u d t . b e ww w. jo c he nva n h ou d t .b e

j oc h en v a n h ou d t

CADZAND le nouveau Knokke est arrivé Door: MARIO DE WILDE

TGI | 64

Deze ochtend ben ik aangekomen in de meest zuidelijke badplaats van Nederland. Het was alweer een poos geleden dat ik hier enkele dagen doorbracht en ik ging er bij het inchecken van Strandhotel echt van uit dat mijn TomTom me tien kilometer verkeerd gestuurd had. Het hotel straalt Monaco en Knokke tegelijk uit; ik zie een boulevard in volle ontwikkeling met dure restaurants. De bekende golfkarretjes staan geparkeerd voor de supermarkt en voor de deur van mijn hotelparadijs voor twee dagen. Welkom in dit ‘vergeten’ dorp met 715 inwoners dat een poepsjieke badplaats is geworden.

Sinds het midden van de 11e eeuw is de drooggevallen zandplaat Casant aan de kust van het Graafschap Vlaanderen geschikt voor beweiding en akkerbouw. Als beloning voor geleverde diensten krijgt de adel van het Graafschap percelen in leen.

Daar ontstond toen een verborgen badplaatsje. Tot pakweg tien jaar geleden kwamen vooral Duitse families op vakantie en gingen met de kinderen naar het strand, ze aten een ijsje en een frietje en sliepen in een simpel appartement of pensionnetje.

Ze kwamen er voor de rust, het ongerepte en het brede strand. En ja, het naaktstrand in Groede bevindt zich op 10 minuten rijden. Schön, nicht wahr?

Complete make-over Maar in 2009 besloot Vastgoedmaatschappij Compagnie het Zoute van de Vlaamse familie Lippens 35 miljoen euro te investeren in Cadzand-Bad. Een paar jaar daarvoor waren er al enkele ontwerpen in die

richting ingediend, maar toen bleef het bij broze plannen. Deze keer was het menens. Een jaar later werd de eerste paal al geslagen voor de bouw van 150 appartementen en een parkeergarage.

Het dorp onderging een complete make-over. Het hek was voorgoed van de dam. Op verschillende locaties aan de Belgische en Nederlandse kust is de afgelopen jaren flink gebouwd maar nergens staan er zoveel bouwkranen en stellingen als in Cadzand-Bad. Boulevard de Wielingen, de hoofdstraat van de grensgemeente, is onherkenbaar veranderd.

De geboorte van Cadzand 2.0 De kneuterige arbeiderswoningen zijn intussen verruild voor dure flats in neo-Normandische stijl en langs de zeezijde bevinden zich dure restaurants als Pure C, Blueness en AIRrepublic. Dat laatste bevindt zich vlak aan de jachthaven die er in mei 2017 kwam.

De dure haven, die onmiddellijke toegang naar de open zee geeft, telt bijna tweehonderd ligplaatsen voor zowel

motor- als zeiljachten. Het gros van de ligplaatsen wordt door Belgische, lees Knokkenaars, Antwerpenaars en Brugse, eigenaars ingenomen. Het is trouwens de Royal Yacht Club van België uit Antwerpen die de haven uitbaat. Het resulteerde in een complete metamorfose van het kustdorp waarbij de jachthaven een publiekstrekker is geworden. Cadzand 2.0 was geboren.

Gouden zaken Of je het nu mooi vindt of niet, Cadzand-Bad heeft een mondain trekje gekregen. Ook de mensen zijn veranderd. De toeristen van destijds reden met een Opel Kadett, vandaag staan er prijzige SUV’s met gepersonaliseerde Belgische nummerplaten op de parkings. Invest-Mobile, de onderneming die in Knokke-Heist elektrische Club Cars (golfkarren) en trendy iMobs verhuurt, was er als de kippen bij om in de hoofdstraat een tweede filiaal te openen. De man doet gouden zaken want flink wat hotelTGI | 65

verhuisd richting het haventje maar door de Deltawerken moest alles opnieuw afgebroken worden en heeft mijn vader, op de plaats waar we nu zitten, een hotel geopend.’

gasten laten zich wat graag vervoeren met zo’n opvallend wagentje; Zien en gezien worden!

Derde generatie hoteleigenaars Het Nederlandse Cadzand was altijd de rustige buur van Knokke. Beiden wedijveren anno 2020 om de gunst van de rijke vakantieganger. Broer en zus Bart en Ann Gorthmanns zijn de derde generatie eigenaars van het imposante Strandhotel waarin zich ook de sterrenrestaurants Pure C en Blueness bevinden. Beiden hebben de ontwikkeling en modernisering van Cadzand de laatste twintig jaar van zeer dichtbij gevolgd. Ann Gorthmans: ‘Mijn grootvader heeft tachtig jaar geleden Strandhotel hier wat verderop geopend.

Tijdens de oorlog stond het hotel in de de weg en werd het afgebroken. Mijn grootouders wilden het toen op diezelfde locatie herbouwen maar dat mocht niet. Uiteindelijk zijn ze TGI | 66

Alles in overtreffende trap Het heeft uiteindelijk nog bijna vijf jaar geduurd voordat het moderne hotel, zoals het er nu staat, gemoderniseerd en uitgebreid kon worden. Bouwplannen, vergunningen, de nabije zeewering en de complexiteit van het gebouw waren daarvan de oorzaak. Maar het was het wachten meer dan waard want zelfs voor de meest verwende gast is Strandhotel een walhalla van luxe qua beleving. Maxime Ammerlaan is hotelmanager en leidt ons graag rond. Wat we ontdekken is een jamais vu, zeker voor de Belgische en Nederlandse kust. Alles aan dit hotel is waarlijk de overtreffende trap, achter elke deur openbaart zich een nieuwe verrassing met telkens een ongerept uitzicht over zowel de zee als het groene achterland. Ann: ‘Intussen werken we al tien jaar met Sergio Herman goed samen. Het is ook de bedoeling dat er binnenkort nog een luxeshop en later in 2021 een bijzonder wellnessgedeelte opent. Dat zou vlak bij de jachthaven komen en ook te bezoeken is voor niet-hotelgasten. Het wordt een heel bijzonder wellnessconcept verborgen in de duinen en met ruim uitzicht op de zee. En ja, met de feestdagen blijven we dit jaar gewoon open, dus welkom iedereen.’

Mooie inkomstenbron De vele investeringen hebben voor Sluis geen windeieren gelegd. Die hoofdgemeente profiteert lekker mee van Cadzand 2.0. Ruim zes jaar geleden resideerden er amper 77 inwoners in de badplaats. Dat cijfer is nu nagenoeg vertienvoudigd. Er kwamen honderden splinternieuwe woningen, voornamelijk luxe appartementen, bij. Dat levert voor de gemeente extra inkomsten op door de onroerendezaakbelasting; het bedrag dat de gemeente jaarlijks ontvangt van huiseigenaren. Dat bedrag is met ongeveer een miljoen euro toegenomen tot jaarlijks totaal bijna zes miljoen euro.

Doorgaans hebben de luxeappartementen een verhuurplicht en de gemiddelde prijs van een flat in Cadzand is in acht jaar tijd met maar liefst 34 procent gestegen. Bovendien is met de komst van het vakantiepark van Roompot, het aantal toeristen nog extra toegenomen. Ook dat zorgt voor een mooie inkomstenbron bij de gemeente want daardoor is de toeristenbelasting met ruim zes ton de hoogte in gestuwd.

Hip publiek van hetero’s en gay’s Intussen zijn de slaapstrandhuisjes en blitse strandpaviljoens Moio Beach, Captain’s Paradise en Caricole eveneens echte trekpleisters voor hetero’s en gay’s geworden. Cadzand-Bad heeft daardoor een bijzonder hip en internationaal imago gekregen. Gastronomen konden zich volop uitleven tijdens het foodfestival Foodfest, waarbij Cadzand-Bad elk jaar de gastronomische hoofdstad van De Lage Landen wordt. Het trio Sergio Herman, Syrco Bakker en Iman Soomers laten nationale en internationale sterrenchefs overvliegen en met zo’n 2500 exquise fijnproevers was dit gastronomisch hapjesfeest telkens uitverkocht. Alle hotels in Cadzand-Bad plukken uiteraard de vruchten mee van Foodfest. Wat er in Cadzand nog ontbreekt? Ann Gorthmans: ‘Ik zou zeggen, een goede winebar of een bruine kroeg. En comfortabele ligbedden op het strand zou ook een toegevoegde waarde betekenen.’

Totale rust 5 km verderop Van het oude Cadzand is eigenlijk bijna niets meer terug te vinden. En zoals het vaak met vernieuwen gaat, schudden de oude(re) dorpsbewoners meewarig het hoofd. Toon is een rasechte Zeeuw en woonde 25 jaar lang in hetzelfde huisje in ‘zijn’ Cadzand-Bad. Maar toen de eerste bulldozers kwamen, vertrok hij met pijn in het hart naar het nabijgelegen Terneuzen. Nog anderen volgden, ‘gevlucht voor de hoogbouw, mijnheer’. Veel, vooral, Vlaamse Belgen namen zijn plaats in. Marc Boel heeft een goed draaiend garagebedrijf in Sint-Niklaas: ‘Bijna drie jaar geleden hebben we een appartement gekocht in Residentie Duinhof in Cadzand. In een uurtje staan we met de auto hier en kunnen we genieten van de vele voordelen dat Cadzand-Bad op alle vlakken te bieden heeft. Het was de investering meer dan waard, want hier gebeuren mooie dingen.’ Het logische gevolg is dat het gedurende het hele jaar drukker is in Cadzand-Bad, niet alleen tijdens de zomer maar ook in het voorjaar en in de herfst. Wie nog de echte rust en het authentieke wil vinden, hoeft slechts vijf minuten te rijden naar Cadzand-Dorp. De vraag is alleen hoelang dit gedeelte nog haar typische karakter zal kunnen behouden.

TGI | 67

Aix

Rosé Ergens in een door God en iedereen verlaten Frans dorpje (Jouques) koestert Eric Kurver zijn geliefde AIX Rosé wijnen. De Nederlander heeft een missie: hij wil met AIX Rosé een lekkere, herkenbare, toegankelijke maar vooral een rosé van top kwaliteit produceren. ‘Eigenlijk zou je niet eens moeten doorhebben dat je er automatisch nog eentje neemt. Zó gezellig drinkt het’, aldus de man die ooit als hulpje in een wijnhandel in Hilversum startte.

Door: MARIO DE WILDE

TGI | 68

Intussen zijn we tien jaar later en is de AIX Rosé een hit in de beroemdste restaurants in de wereld, op de hipste stranden van Ibiza, Saint-Tropez, Zandvoort, Miami, Aspen en KnokkeZoute en op plekken waar the rich and famous elkaar ontmoeten. Daar bestellen ze geen rosé meer maar een fles AIX. Zijn ‘roos sapje’ werd de voorbije jaren overladen met de grootste awards en is een merk voor ‘al wie van het leven houdt’ geworden. Redenen genoeg om even Frankrijk door te steken en de wijnfilosofie van Eric van nabij te ervaren. Want ja, over enkele weken komt de nieuwe AIX Rosé al op de markt.

Halfje Monaco Eric Kurver is een innemende gastheer par excellence. Zijn wijndomein strekt zich uit over maar liefst 74 hectare, te vergelijken met 140 voetbalvelden. Of zowat de helft van Monaco, mocht je inlevingsgevoel niet groot genoeg zijn. Hier, vanaf een hoogte van zo’n 420 meter, vertrekken de exquise druiven naar gelukkige fijnproevers overal ter wereld. Op het terras van het landgoed en met een vijftien liter fles (of wat had je gedacht...) AIX binnen handbereik, gaan we dertig jaar terug. Eric: ‘Ik werkte als 16-jarig jochie in een wijnwinkel in Hilversum. Het was een bijbaantje en er werd vooral jenever en wijn verkocht. En ja, ik mocht af en toe ook mee proeven. Toen mocht dat nog, ja...(lacht). Dankzij de klanten kreeg ik toegang tot hun wijnkelders en zag ik echte Bordeaux en Chablis pareltjes liggen. Daar heb ik enorm van geleerd.’

De zon achterna Nadien organiseerde Eric allerlei proeverijen. Eerst nog op school, later bij vrienden en kennissen. En toen kwam er de lokale wijnclub en kreeg hij toegang tot wijnveilingen.

Toch bleef alles beperkt tot wijnkenner en liefhebber want de Nederlander bouwde een succesvol internationaal mediabedrijf uit. Tot Kurver in 2001 alles verkocht en met zijn gezin ‘de zon achterna volgde’ naar Zuid-Frankrijk.

Dat was zonder ook maar enig plan. Ik dacht:’ Als het niet leuk is, komen we gewoon weer terug. Het typeert de carpe diem-mentaliteit van Eric. Na een paar jaar van weinig om handen, stelde mijn echtgenote voor om iets te doen met mijn wijnhobby.

Ik hoorde dat een Zwitsers mediabedrijf van haar wijndomein af wilde. Het was al jaren zwaar verlieslatend maar ik wilde de stap wagen. Niet makkelijk want het kostte de grootst mogelijke moeite om de aankoop te financieren.’

Op de man af Eenmaal die horde genomen was het voor Eric de uitdaging om de beste

rosé ter wereld te maken. In 2009 was de eerste oogst en moest Eric een naam kiezen. Het werd AIX, een korte, krachtige en catchy naam die precies paste bij Kurvers idee van een herkenbare wijn. Kurver: ‘Omdat we slechts een beperkt mediabudget hadden, wilde ik zelf bepalen waar onze AIX te verkrijgen zou zijn. En dus ging ik op stap. Naar mijn oude vriend wijlen Joop Braakhekke van restaurant Le Garage in Amsterdam. De man verklaarde me eerst voor gek, maar bestelde toch een paar dozen.’ Nadien volgden nog andere toprestaurants en het balletje was aan het rollen. Het merk groeide en won intussen internationale prijzen, waaronder meerdere gouden medailles tijdens de Concours General in Parijs.

‘Ik werkte als 16-jarig jochie in een wijnwinkel in Hilversum. Het was een bijbaantje en er werd vooral jenever en wijn verkocht. En ja, ik mocht af en toe ook mee proeven. Toen mocht dat nog, ja’

Stijgende populariteit Vandaag is AIX verkrijgbaar in 35 landen ter wereld, is het een wereldmerk en wordt het in grote steden verkocht, bijvoorbeeld in Amsterdam, Sydney, New York, Ibiza, Londen én op Bali. Met zijn AIX veranderde Kurver op geheel eigen wijze de roséwereld. Maar er valt nog veel te winnen, zegt hij.

‘De populariteit van rosé onder consumenten stijgt snel. In Frankrijk wordt zelfs meer rosé dan wit gedronken en is het rosévak in de supermarkt drie keer zo groot als het witte wijnschap.

In Nederland gaat het ook die kant op. Wij zijn ook bekend voor onze grotere formaten (150cl, 300cl, 600cl, 1500cl) toch leuk voor het 'sharing aspect' tijdens de feestdagen.’

De AIX wordt elk jaar weer beter. Naar mijn bescheiden mening de perfecte aperitief rosé maar evengoed culinair inzetbaar tijdens een diner met vrienden en familie, aldus ondergetekende.

Ik houd mijn glas tegen de blauwe lucht en proef een prachtige zijdezachte structuur met in de neus fris fruit van framboos en aardbei. Nog deze consumententip: de AIX wordt op lage temperatuur gefermenteerd waardoor de wijn zijn fruit en optimale frisheid behoudt.

De elegantie maakt het een perfecte wijn voor elke moment van de dag en de nacht.

TGI | 69

de MEKONG Is er een betere manier om Cambodja en Vietnam te ontdekken dan per schip over de Mekong? De machtige rivier is als een levensader voor de lokale bevolking. Van Saigon tot aan Siem Reap is de Mekong een aaneenschakeling van dorpen, steden, culturen en godsdiensten. Ontdek de paaldorpen, de pagodes, de lokale markten, de gastronomie en ook de laatste getuigenissen van het koloniale verleden. De reis eindigt aan de voet van de tempels van Angkor. Wat, een indrukwekkend meesterwerk van de Khmer cultuur.

Door: BARBARA DE ROOI

Op uitnodiging van All Ways Cruises mocht The Gay Issue Cambodja en Vietnam ontdekken tijdens een luxe cruise.

Onze reis begon in Cambodja. De aankomst in Siem Reap is al erg bijzonder. Het is alsof je bent geland met een tijdmachine in plaats van een vliegtuig; de tijd heeft hier stilgestaan en het is onvoorstelbaar om te zien hoe de lokale bevolking moet (over)leven. Waar wij machines voor gebruiken, gebruiken zij hun handen. Toch lijkt het een geoliede machine. Prachtige handgemaakte sjaals van zijde, heel authentiek en zo’n verschil met die uit de fabriek waar ze met honderden tegelijk worden geproduceerd. Helaas heeft deze primitievere vorm van leven ook een keerzijde. Na een bezoek aan de S21, de school die werd omgebouwd tot martelgevangenis van de Rode Khmer, word je toch even met je neus op de feiten gedrukt. Wat een geschiedenis. Het is gewoon niet

TGI | 70

te bevatten wat hier is gebeurd en wat de bevolking heeft moeten doorstaan. En dan te bedenken dat het nog niet eens vijftig jaar geleden is dat de Rode Khmer aan de macht was en verantwoordelijk was voor de moord op bijna twee miljoen mensen. Na deze ervaring kan het niet anders dan dat je nog meer respect krijgt voor de bevolking als je bedenkt hoe ze deze vreselijke geschiedenis achter zich hebben gelaten en weer kunnen genieten van de dagelijkse dingen.

We varen verder en bezoeken enkele tempels, waaronder de Bayontempel, in het hart van Angkor Thom, de stad die in de twaalfde eeuw werd gebouwd als hoofdstad van het Khmer-rijk. De gedachte achter de bouw van deze bijzondere tempel was om verschillende religies bij elkaar te brengen.

Op de torens zijn beeldhouwwerken te zien van gezichten die staan voor verschillende religies en de koninklijke familie.

Mekong Prestige Na bijna ieder uitstapje word je overweldigd door de luxe op het cruiseschip de ‘Mekong Prestige’. De bemanning staat klaar met een welkomstdrankje en koude doekjes om je op te frissen en we worden lekker verwend met verrassende maaltijden uit de Franse of lokale keuken. Niet iedere dag je koffer te hoeven inpakken en toch behoorlijke afstanden te kunnen afleggen om van alles te zien, is wat ons betreft voor herhaling vatbaar. Het is net dat stukje extra luxe dat je enkel op een cruise kunt verwachten. Langs de Mekong zie je veel huizen op palen. We dachten eerst even dat dit was in verband met wilde dieren maar het is puur tegen het hoge water. Ondanks dat de huizen op palen zijn gebouwd, staan veel huizen een aantal maanden per jaar zelfs volledig onder water. We proberen ons een voorstelling te maken hoe immens hoog dat water dan staat. Bizar dat je ieder jaar weer tijdelijk een ander onderkomen moet vinden.

haar tas een stuk fruit en gaf het aan ons. We zijn er vrijwel zeker van dat ze het eigenlijk niet kon missen maar ze deed het wel. Hoe weinig de bevolking ook heeft, de mensen delen nog steeds. En met die wijsheid gaan we richting huis.

Way of life Vietnam We zetten onze reis voort over de Mekong en arriveren in Vietnam. We vroegen ons al af of we het verschil zouden merken als we de grens passeren. Nou, wel degelijk!

Vietnam is meer geciviliseerd en je kunt zien dat er flink is geïnvesteerd in infrastructuur. De mensen zijn totaal anders en dan hebben we het niet eens over de fantastische conische hoeden (Non La) en de prachtige kleding.

We bezoeken een aantal indrukwekkende fabrieken en lokale marktjes om het gevoel te krijgen van de way of life in Vietnam. Op het schip worden de gasten verwend met een aantal bijzondere proeverijen, waaronder verschillende lokale zoetigheden. Bijzonder is ook dat we tijdens onze excursies live te zien krijgen hoe deze lekkernijen worden gemaakt. Naast de vaste bezienswaardigheden heb je tijdens deze cruise ook veel vrije tijd om je eigen plan te trekken, bijvoorbeeld in de hoofdstad Ho Chi Minh Stad (voorheen Saigon). Hiervoor moesten we wel afscheid nemen van het inmiddels geliefde schip maar het fantastische hotel Sofitel Plaza was een prima vervanger. Een prachtig hotel met een rooftop pool met een bar voor een heerlijke cocktail.

Uiteraard werden we ook hier verwend met een prachtig uitzicht over de stad. Opvallend als je door de straten van de grote steden van Vietnam loopt, en ook in Cambodja, is de enorme drukte. Grappig wat een uitdaging het voor ons is om alleen al de straat over te steken. We nemen het advies ter harte om gewoon op hetzelfde tempo als iedereen door te lopen ook als er verkeer aan komt, want dan weten de bestuurders waar ze aan toe zijn. Klinkt logisch zou je zeggen. Toch is een stel overstekende Europeanen een hilarisch tafereel, als ze met een paar snelle stapjes dezelfde snelheid willen blijven lopen.

Vrijheden Naast onze culturele ontdekkingstocht wilden we toch meer weten over de way of life, vrijheden en acceptatie. Een van de hotelmedewerkers gaf aan dat het tegenwoordig heel normaal is dat vrouwen carrière maken en dat zelfs handin-hand lopende mannen ook worden geaccepteerd. Hoewel voor ons doodnormaal, waren we positief verrast. Alleen op het platteland is acceptatie van bepaalde vrijheden en homoseksualiteit helaas nog steeds alleen een stille hoop.

Bijzondere herinnering Voor ons is het een reis om nooit te vergeten. De uitgestrekte rivier De Mekong die twee bijzondere landen als Cambodja en Vietnam met elkaar verbindt. De gastvrijheid en luxe aan boord van de ‘Mekong Prestige’, maar vooral ook de bijzonder warme en hartelijke mensen. We sluiten af met een mooi voorbeeld. Tijdens een bezoek aan de markt wilden we een foto maken van een vrouw. We waren haar erg dankbaar, maar gek genoeg zij ons ook. Ze pakte uit TGI | 72

Voor wie het verhaal niet kent, even een korte samenvatting. De Rode Khmer, onder leiding van dictator Pol Pot, drong de bewoners van de stad terug naar het platteland. Ze werden behandeld als slaven. Veel diplomaten en intellectuelen, of gewoon mensen die slim leken door bijvoorbeeld het dragen van een bril of nette kleding, werden gemarteld en vaak op brute wijze vermoord. Dit heeft aan bijna twee miljoen mensen het leven gekost. www.all-ways.be

what I want FOOD & DRINKS NONA NON-ALCOHOLIC GIN

Distilleren hoeft niet altijd een alcoholhoudend drankje op te leveren.

NONA June is het eerste Belgische non-alcoholische spirit als alternatief voor de klassieke gin, ontwikkeld door bio-ingenieur Charlotte Matthys. Het productieproces is vergelijkbaar met dat van gin, er wordt ook gedistilleerd, maar dan op basis van water in plaats van alcohol. NONA June kan puur gedronken worden of in combinatie met tonic, én op elk moment van de week. Wachten tot het weekend is niet meer nodig.

ROCKHOPPER RUM

SPARKLING VINEGAR WATER

Appelciderazijn; jouw oma kende dit al en alle modellen zweren erbij. Google apple cider health benefits en je komt honderden gezondheidsvoordelen tegen.

Maar lekker is het niet.. Foodspring brengt hier verandering in. De Sparkling Vinegar mengt appelazijn met een kruidige smaak en alleen maar natuurlijke aroma's. Hét perfecte caloriearme, feelgood drankje.

Yummy.

Ontdek deze winter bij een gezellig haardvuur en met een Cubaanse sigaar in de hand de ROCKHOPPER van de Vlaamse sommelier conseil Tim Veys; een uitmuntende, atypische rum geur met toetsen van gedroogde vruchten, gegrilde ananas en bourbon op de tong. De ROCKHOPPER bestaat uit een blend van drie rums: Een 'pot still', afkomstig uit Panama, een 'column still' uit de Dominicaanse Republiek en een 'column still' uit Guatemala. Het ultieme smaakgenot is ongetwijfeld puur on the rocks. (34,95)

AIR UP-FLES

SAMATA GOLDEN MILK

Dikwijls zijn eeuwenoude recepten nog steeds de meest werkzame. De welzijnsdrank Samata is gebaseerd op een eeuwenoud recept en wordt in de volksmond Golden Milk genoemd. Samata is volledig plantaardig, zonder kleurstoffen of bewaarmiddelen. Het is dan ook voor iedereen geschikt, zowel voor lactose als gluten intolerante mensen, diabeten, vegetariërs en veganisten.

Je kunt Samata toevoegen aan je yoghurt of havermout. Dé gouden energieboost om deze winter door te komen. (€ 50 via www.vabeni.be)

Sommige mensen krijgen met moeite 1,5L water per dag binnen en anderen ‘gieten’ liters naar binnen. De Air up-fles geeft je water smaak, door niets meer dan geur. Dat betekent dat je helder water drinkt zonder suiker, zonder calorieën en zonder toevoegingen maar vol met smaak! Op de Air up-fles bevestig je een geurpod, er bestaan tien verschillende soorten, naar keuze. Als je drinkt, komt een bepaalde geur vrij die via je keel in je neus terechtkomt. Dat misleidt je hersenen, waardoor je denkt dat je water die bepaalde smaak (van de geurpod) heeft. Bye bye smaakloos water!

TGI | 73

TGI | 74

The Great

KEES HOGETOORN achter Sofitel Legend The Grand Amsterdam

Afgelopen zomer hebben we de Gay Canal Pride boten aan onze neus voorbij zien varen. Om nostalgisch terug te blikken op één van de kleurrijkste dagen in Amsterdam, organiseerden we een gezellig onderonsje op afstand met Kees Hogetoorn (49jr). De immer vrolijke Amsterdammer mag zich al enkele jaren sales & marketing directeur van het gracieuze Hotel Sofitel Legend The Grand Amsterdam noemen. Het hotel dat tijdens de zomer door haar ligging aan de grachten dé place-to-be is voor een luxueuze sleepover tijdens de Gay Canal Pride. Maar ook de grootste sterren zoals Lionel Messi, Brad Pitt en Michael Jackson paradeerden er ooit door de wandelgangen. In 2017 brak The Grand zelfs een nationaal record met niet minder dan twintig awards in het hotelcircuit. Op naar het fabuleuze hotel aan de grachten...

Door: JILL VAN RILLAER

TGI | 75

Kees Hogetoorn staat al meer dan tien jaar aan het roer als commercieel directeur van het Amsterdamse Grand Hotel.

We zijn benieuwd naar het beste deel van zijn job. ‘Dat is teveel om op te noemen. Ik vind de diversiteit van en rond het hotel heerlijk. Je ziet zoveel verschillende personen passeren van nationale en internationale afkomst. De connecties die je hier kan opbouwen en zijn ongekend. En de steeds nieuwe projecten, zoals het renovatieproject dat in 2021 aanvangt en onze samenwerking met verschillende kunstenaars tijdens ons ‘Artist in Residence Suite jaar’, zorgen ervoor dat mijn job nooit saai wordt.’

Gay Pride The Grand is het centrale punt tijdens de Gay Pride en dus ook tijdens de Canal Pride in augustus. Dit jaar heeft het luxehotel helaas een editie moeten skippen al hebben enkele kleine sfeermakers toch een beetje de pret erin gehouden: ‘We hebben enkele knusse evenementen georganiseerd waaronder shows met Dolly Bellefleur en de gay movie night.

Onze regenboogvlag hing ook uit vanuit het hotel. Zelf actief meefeesten doe ik niet maar ik loop wel fier mee tijdens de pride walk met een vlag van een land waar nog steeds homo sexualiteit strafbaar is. We organiseerden nu ook al voor de zevende maal op rij onze befaamde cocktailparty op het voorplein; alleen was het dit jaar maar voor zestig personen vanwege Covid 19 maatregelen.’

Maar niet enkel de Gay Pride juicht Hogetoorn toe. De succesvolle manager steekt zijn geaardheid niet onder stoelen of banken en komt wanneer de nood hoog is ook actief op voor gelijke rechten van de LGBT-wereld: ‘Voor mij is homo-zijn de normaalste zaak van de wereld want ik heb me simpelweg gewoon altijd homo gevoeld. Waar ik vooral voor vecht, is dat het homo-zijn geaccepteerd wordt.

Het gevoel om er nog steeds niet bij te horen, dat is toch het vreselijkste wat er is. Eén van de manieren volgens mij om hier verandering in te brengen, is door in alle landen de LHBT+rechten gelijk te stellen aan die van hetero’s en ook strengere sancties op te leggen bij een schending van die rechten. Maar ook de politiek kan hier nog meer haar steentje in bijdragen. Momenteel kennen we vooral gays in de creatieve sector maar het wordt tijd dat ook in de sportwereld en entertainment wereld gays trots opstaan en voor hun geaardheid uitkomen.’

600 jaar geschiedenis Het magnifieke hotel telt teveel adembenemende plekjes om op te noemen. Toch springen er voor Hogetoorn enkele spots bovenuit: ‘Je moet weten dat het hotel een rijke geschiedenis van meer dan zeshonderd jaar telt dat ooit begon als twee kloosters die gekenmerkt werden door hun binnenplaatsen en ommuurde kloostertuinen. Pas in 1992 werd het gebouw dat vanaf 1808 het stadhuis van Amsterdam was, hotel Sofitel Legend The Grand Amsterdam. Er is een grote verscheidenheid aan historische elementen en ook moderne stijlen. Het voelt als een groot landhuis maar dan in het hart van de stad, de eeuwen zijn goed te herkennen.

Soms heb ik het gevoel dat die muren nog steeds tegen me praten. De trouwzaal is één van mijn favoriete ruimtes. Ze bevat meerdere imposante muurschilderingen en in de zomer glijdt de zon er prachtig via het raam naar binnen.

De huwelijksceremonie van de voormalige koningin van Nederland, prinses Beatrix vond er ooit plaats in 1966, dat zegt genoeg denk ik. Bridges, ons bekroond visrestaurant onder leiding van Chef de Cuisine Raoul Meuwese is ook zeker een bezoekje waard en The Grand Beach van afgelopen zomer was ook een begeerde plek. We hebben er een elegante strandbar gecreëerd inclusief het zand en de palmbomen.

Vakantie in eigen land maar dan on the next level.’ Ontstaan door corona maar dit zal in 2021 zeker terugkeren.

Alsof The Grand nog niet great genoeg is, staan er toch voor 2021 weer enkele geduchte renovatiewerken op de planning: ‘Het hotel gaat al bijna dertig jaar mee waardoor we de kamer in een up-to-date kleedje willen steken. We willen mensen blijven bekoren met verrassende elementen op het TGI | 76

vlak van kunst, mode en design. We hebben ook nog leuke projectjes lopen met 52 artiesten die ieder een week in het hotel verblijven en waarvan we volgend jaar een boek gaan uitgeven en een kunstfonds hopen op te richten. Zo krijgt het hotel elke keer opnieuw een andere dimensie.’

Dit en 1001 andere redenen waarom dit hotel zich ‘The Grand’ mag noemen.

what I want JEWELS & WATCHES SILVER STREAK

Geelgoud is al vele seizoenen de metaalkleur bij uitstek onder trendsetters maar hier komt verandering in. Van oversized kettingschakels tot dikke manchet armbanden en strakke kettingen; modehuizen zoals Louis Vuitton, Hermès en Chloé bewijzen dat zilver volgend seizoen dé ultieme keuze is.

DE CLUSE VIGOUREUX

De CLUSE horloge collectie kent niet alleen horloges voor vrouwen maar nu ook voor mannen. Een horloge ontworpen voor de man die een statement durft te maken maar dit het liefst op een ingetogen, chique manier doet. Een karaktervol horloge met sportieve uitstraling, waar je van zult houden vanwege zijn visuele aantrekkingskracht en buitengewone kwaliteit. Een perfecte balans tussen minimalisme én mannelijk design; verkrijgbaar in zilver, roségoud, goud en gunmetal.

CURATED EARS

Terwijl sommige mensen make-up of kleding kiezen om hun persoonlijke stijl uit te drukken, geven anderen er de voorkeur aan om hun esthetiek te laten zien met andere accessoires. Oorpiercings zijn een van de meest coole manieren om dat te doen. Een curated ear wil zoveel zeggen als het ‘georganiseerde oor’. Een curated ear is een oor met meerdere piercings en verschillende soorten sieraden gecombineerd. Van hoepels tot cuffs, studs en zelfs oormanchetten.

De plaatsing is beredeneerd en de juwelen keuze is grondig afgewogen voor een optimale look. Want more is more.

PIG & HEN

De armbanden van Pig and Hen zijn handgemaakt in Amsterdam.

Door gebruik te maken van authentiek scheepstouw draagt Pig & Hen het Nederlandse erfgoed voort. De armbanden zijn bedoeld om een​​ leven lang te surviven, zijn sterker dan metal en zullen verouderen zoals je wrinkly gezicht. Naast het kenmerkende scheepstouw en roestvrijstalen schakels, is het vooral lachen, goede muziek en een tiental paar bekwame handen die de belangrijkste instrumenten en materialen zijn waarmee ze de producten produceren. Ahoi!

TGI | 77

Beluga Kaviaar Wil je straks aan de feestdis over intelligentere onderwerpen spreken dan de VAR, de schoenen van minister De Jong of die geile Johnny in Love Island, koop dan eens een portie kaviaar. Voor bijna vijftig euro kom je met een blik van tien gram (!) thuis. Zal het je verbazen dat het dure spul als ‘zwart goud’ beschouwd wordt? Denk dus eens even niet aan die straatarme kindjes in Malawi als je op oudejaar twee zwarte bolletjes doorslikt.

Door: MARIO DE WILDE

TGI | 78

V

oor de definitie van kaviaar is Wikipedia vast en zeker uitgevonden.

Welnu, kaviaar bestaat uit de onbevruchte eitjes van de steur. De naam is afkomstig van het Turks-Perzische woord Khag-avyar (eieren). Vooral de Russische aristocratie en de tsaren serveerden kaviaar graag aan hun voornaamste gasten.

Intussen is kaviaar niet langer meer de exclusiviteit van Rusland. De vervuiling en sterke daling van de waterspiegel van de Kaspische Zee en de rivier de Wolga plus de overbevissing in het verleden waren, en zijn, de grootste problemen. En dus gingen andere ‘goudzoekers’ aan de slag. In België is dat Royal Belgian Caviar al gebeurde dat eerder toevallig. Cédric Paquet leidt ons mee in zijn atelier in Turnhout.

Als bij toeval Plastic kapjes rond de schoenen en op het hoofd; ziedaar de verplichte outfit. Maar je hoort mij niet klagen, ik stap al een half jaar met een mondmasker door het leven.

Cédric Paquet: ‘Waar waren we gebleven?

Oh, ja. Het was een dochteronderneming van onze overkoepelende Joosen-Luyckx Group die, zonder het te beseffen, in de jaren tachtig startte met de ontwikkeling van kaviaar. Het bedrijf focuste zich louter op bloem voor bakkerijen en dierenvoeder maar wilde ook visvoeder in haar gamma opnemen. Bij toeval werd het kaviaar, al waren we daar praktisch en vooral financieel helemaal niet klaar voor. We hebben uiteindelijk een aantal Europese steurkwekers ter hulp geroepen en die leverden flink werk. Bleek dat vislarven een geschikt en streng dieet nodig hadden, iets dat nog niet op de markt was. We kochten van hen enkele larfjes zodat we in ons labo een specifiek nutritioneel dieet konden samenstellen.’

Potjes van 10 gram Royal Belgian Caviar mag zich terecht pionier van de Lage Landen noemen wat kaviaar betreft. In 2002 brachten ze als eerste Belgische producent kaviaar op de markt, afkomstig van zelf gekweekte steuren. Intussen is Royal Belgian Caviar uitgegroeid tot één van de besten ter wereld en hebben vele liefhebbers, waaronder Belgische en Nederlandse topchefs zoals Peter Goossens (Hof Van Cleve) en Edwin Vinke (De Kromme Watergang), de kwaliteit en klasse van deze kaviaar leren waarderen. Cédric Paquet: ‘De kunst om de perfecte smaak te verkrijgen ligt vooral in de kwaliteit van de steureieren en die wordt voor een groot stuk bepaald door de voeding van onze dieren.’ Slechts twintig minuten na oogst zit de kaviaar al in zijn uiteindelijke potje en krijgt het een prijslabeltje. Van de vijf soorten zijn de Sevruga, Beluga en Osiëtra de bekendste.

De meeste zijn verpakt in doosjes van tien, dertig en vijftig gram. Maar als je er geen genoeg van kunt krijgen, kun je een pot van een kilo Beluga kopen. Die kost dan wel zo’n drieduizend euro!

TGI | 79

TGI | 80

W

Barcelona Begin oktober op de beroemde Plaça Rosa Del Vents in Barcelona; 24 graden, heerlijk zonnetje en een lichte zeebries. Deze ‘journalist slash toerist’ heeft een afspraak met de general manager van het meest prestigieuze hotel van Catalonië. Vijf minuten later zit Limburger Stijn Oyen tegenover me. Begin 2018 nam hij de touwtjes van W Hotel in handen en vorig jaar werd hij al bekroond tot General Manager of The Year.

Het leven in Spanje bevalt Stijn duidelijk goed.

Door: MARIO DE WILDE

E

en verblijf geboekt in W Hotel in Barcelona? Dan mag je bij dat vooruitzicht alvast heel blij worden. Alles wat je hier ziet, vastpakt en proeft, krijgt het predicaat ‘top’ mee.

Een waanzinnig mooi uitzicht over de Middellandse Zee en architectuur in de vorm van een honderd meter indrukwekkend zeil. Tel daarbij op het gastronomisch restaurant La Barra de Carles Abellán, gezegend met een Michelinster, prachtige kamers met overal indrukwekkend uitzicht en een internationaal gelauwerde wellnessruimte (Bliss). De lounge-bar (Eclipse) op de hoogste etage is al vele jaren één van de hot spots in wereldstad Barcelona. Gays spreken hier graag af.

Dat het congrescentrum om de hoek ligt, is natuurlijk ook een voordeel.

Sinds de komst van W Hotel kreeg de internationale rich and famous een nieuw icoon langs de kust erbij om zich te laten pamperen. Welkom in het meest waanzinnige hotel van Catalonië!

L’Eixample & Gayxample Stijn Oyen heeft, ondanks zijn nog jonge leeftijd, er al een zeer mooie carrière opzitten. Hij stond aan het roer bij Park Lane in Londen, Sheraton La Celeta in Stockholm, Sheraton Krakow, Maria Cristina in San Sebastian en sinds drie jaar het W hotel in Barcelona, intussen het absolute vlaggenschip van de Catalaanse hoofdstad. En dat laatste mag je echt letterlijk nemen. Stijn: ‘We krijgen in de afgelopen jaren ook vaker gays en lesbiennes over de vloer. Het feit dat Barcelona een van de populairste gay-steden van Europa is, is natuurlijk

een grote troef. L’Eixample, dat hier vlakbij ligt, is een van de populairste homowijken. De regio heeft trouwens Gayxample als bijnaam. Ook de nabije badplaats Sitges is een aanrader.

Picasso en Dalí kwamen er vaak en begin van de jaren tachtig opende er de eerste gaydiscotheek van Spanje. En jawel, er is elk jaar telkens een heuse gayparade.’

Opening uitgesteld Ruim tien jaar geleden opende luxury Boutique W Hotel Barcelona. De plannen voor de bouw hadden meer tijd nodig dan voorzien want de komst van het gigahotel verliep niet geheel zonder protest. Milieuactivisten en ‘groene’ politici tekenden bezwaar aan tegen de locatie van het superhotel, zo pal aan de zee. Het ‘zeilschip’ zou de skyline van de Plaça Rosa Del Vents grondig verknallen. Maar dankzij een goede communicatie kon men uiteindelijk aan de bouwplannen beginnen. De bekende Barcelonese architect Richard Bofill zette zijn handtekening onder het ontwerp van de iconische structuur en einde 2009 gingen de 473 kamers en 67 suites in gebruik. Starwood Group had er op slag een succesnummer bij.

Golven in de kamer Toegegeven, een kamer boeken heeft een prijskaartje maar je krijgt er flink wat moois voor terug. In mijn kamer lijkt het wel of de Middellandse Zee onder mijn voeten binnenrolt. Zelfs vanuit mijn bed zie ik een catamaran de haven uitvaren. Ik noteer ook: intieme sfeerverlichting, de beste

matras die ik ooit voelde en in de badkamers de duurste producten. Niks op aan te merken, mompel ik hautain tegen mijn spiegelbeeld. Ik blader het gastenboek door en stel vast dat nog andere bescheiden middenstanders hier gelogeerd hebben. Pep Guardiola en zijn echtgenote en fashionista Cristina Serra boeken vaak een kamer.

En de Formule-1 coureurs beschouwen W Hotel Barcelona als hun favoriet wanneer ze de Grand Prix van Spanje rijden. Hotel W biedt dan ook alles wat je je kunt wensen.

Roze flamingo ‘s Middags maak ik gretig gebruik van het Wet Deck, het zwembad waar je met een simpele vingerknip op je wenken bediend wordt. Dit hotelgedeelte is overdag privé voor de hotelgasten.

Vanaf acht uur ‘s avonds gaat het Wet Deck open voor de hele metropool en verandert het zwembad en de omgeving ervan in een van de meest trendy bars van Barcelona. Zelfs in de omgeving van het hotel word ik positief verrast.

Tijdens mijn wandeling naar het chique winkelgebied en de vele gay winkeltjes vlakbij, ontwaar ik geen enkele roze opblaasflamingo, selfiestokken of lullige Heineken hoedjes. Het is al bijna middernacht wanneer ik mijn Ratafia likeurtje betaal en mijn nachtelijk lot in de armen van operazangeres Montserrat Caballé leg. In navolging van haar song doop ik deze reportage alvast om tot Todo es aún mil veces mejor de lo que había imaginado. Wat zoveel betekent als het was nog duizend keer beter dan ik me had voorgesteld!

TGI | 81

LuxuryAparthotel

Boat&Co

O

nlangs werden we uitgenodigd door het brand new Aparthotel Boat & Co gelegen in de upand-coming area Houthavens in Amsterdam. Je begrijpt dat we na het lange thuis zitten, thuis werken en het hebben van weinig sociale contacten, deze invite met beide handen aannamen. Dus vertrokken we op vrijdag richting de hoofdstad.

Aangekomen bij het hotel konden we de auto gelukkig parkeren in de garage onder het hotel. Godzijdank het eerste pluspunt, want ĂŠn auto ĂŠn Amsterdam is vragen om problemen. Normaal gezien ook killing voor ons humeur en onze portemonnee. Maar goed, hier dus perfect geregeld. Aangekomen op onze kamer bleek dit een klein appartement en van alle gemakken voorzien. Een kleine living, een keuken, een bad- en slaapkamer. Het interieur was echt verrassend en eigentijds. Het uitzicht op het IJ krijg je er gratis bij en is werkelijk fantastisch. Vanachter het raam betrapten we onszelf erop dat we geboeid zaten te kijken naar alles wat er op de kade of op het water gebeurt.

Veel bewoners komen namelijk naar de steiger om lekker te genieten van het weer, een drankje te nuttigen of iets te eten. Dat maakt het zo gezellig en levendig.

We besloten ons lekker te laten verwennen in het bijbehorende

TGI | 82

Trendy logeren aan de Houthavens Door: CHRISTIAN LOOMAN

restaurant Vessel. Een heerlijk terras met uitzicht op het water en heel rustig.

Je waant je een beetje in het buitenland en je hebt totaal niet het idee dat je in de stad zit. We hadden geluk want het weer was geweldig zodat we buiten konden eten. Voor de culinaire liefhebbers; restaurant Vessel is sowieso een absolute aanrader. Zowel voor de lunch als diner hanteren ze een verrassende kaart en het eten is fantastisch.

Tijdens ons verblijf werd ons een massage aangeboden. Meteen boeken en heerlijk laten verwennen, dachten we. Toen de masseuse ons kwam halen, vroeg ze of we begrepen hadden dat het een yoga massage zou zijn. Dat hadden we niet; we hadden ons erg verheugd te gaan liggen en ons lekker te laten verwennen. In plaats daarvan moesten we zelf actief bezig zijn. En of ik wellicht dan ook nog iets comfortabelere kleding bij me had want in die jeans kon het wel, maar was het niet zo handig. Enfin, we staan altijd open voor nieuwe dingen dus knop om en gaan. En eerlijk is eerlijk, voor iemand die nog nooit aan yoga heeft gedaan was het echt een bijzondere ervaring.

Je spieren worden heel goed bewerkt maar op een geheel andere wijze dan bij een ontspanningsmassage. Een echte aanrader! Het hotel beschikt ook over een uitgebreide gym, dus als je op een andere manier nog wat aan sport wilt doen dan staat de fitness 24/7 tot je beschikking.

En tja, als je dan toch in Amsterdam bent, dan moet je natuurlijk even het centrum in. Het hotel biedt de mogelijkheid om fietsen te huren en zo lekker de stad te verkennen. Je fietst binnen een paar minuten de Spaarndammerbuurt in en dan sta je in no time in de Jordaan. Vanuit daar fiets je zo naar het centrum, richting de Pijp en naar het Vondelpark. Maar wil je niet fietsen; er stoppen twee bussen vlakbij het hotel die je richting Centraal Station of het centrum brengen.

We zijn natuurlijk behoorlijk verwend als redactie, met het vele reizen. Maar voor een weekend in eigen land is dit een absolute go. Los van het verblijf en de bijzondere ligging viel het ons echt op hoe aardig het personeel is; zo enthousiast en betrokken. Zoals gezegd, we zijn bereisd en bezoeken vaak hotels met mooie, hele luxe kamers en goede restaurants met fantastisch eten maar de mensen die hier werken maken jouw verblijf tot een succes. Wat ons betreft, tot heel snel!

TGI | 83

what I want BEAUTY AVÈNE COLD CREAM CONCENTRATE84D HAND CREAM Sinds de pandemie van het coronavirus hebben velen van ons meer tijd besteed aan het wassen van onze handen, het gebruiken van sterke zeep en handdesinfecterend middelen.

Avène Cold Cream Concentrated Hand Cream is een rijke, beschermende handcrème die snel intrekt en helpt bij het herstellen van de droge, gesprongen huid van de handen. Het is geformuleerd met de puurste ingrediënten, waaronder thermaal bronwater, pure witte bijenwas en paraffine olie om intense hydratatie te bieden, de huid te voeden en te verzachten. Soft hands gegarandeerd!

BOOTSSKINCEUTICALS C E FERULIC

Er zijn maar weinig vitamine C-serums zo bekend als de C E Ferulic van SkinCeuticals. Het product heeft een handvol prijzen gewonnen en is een favoriet van menig dermatoloog wereldwijd. De formule bevat hoge concentraties pure vitamine C (15%), vitamine E (1%) en ferulazuur (0,5%) om pigmentatie in de huid te egaliseren. De krachtige mix voorkomt ook schade gedurende de dag, door vrije radicalen te neutraliseren die worden veroorzaakt door UVA / UVB, infraroodstraling en vervuiling. Hello gorgeous skin!!

TGI | 84

ANNY REY CAVIAR LIFTISSIME SERUM Dit uitzonderlijke parelserum zorgt voor een tweede jeugd van de oudere huid dankzij een onmiddellijk anti-rimpel effect door het opvullen van de rimpels én een onmiddellijk gladmakend effect op de huidoppervlak. Dit serum verstevigt door onder meer het bestanddeel kaviaar tevens het netwerk van de collageenvezels met als resultaat een stevigere en strakkere huid. Kaviaar bevat dan ook een overvloed aan fosfolipiden en fosforproteïnen die onze celstructuren regenereren. (€99 via www.vabeni.be)

MGC DERMA DAGCRÈME

De huid wordt voortdurend bedreigd door omgevingsfactoren en vrije radicalen. Deze huidverjongende en voedende dagcrème maakt de huid glad, stevig en voller. Antioxidanten beschermen tegen vrije radicalen. Deze lichte, vochtinbrengende crème absorbeert snel in de huid.

50 ml | 99,- | mgcderma.nl

SHISEIDO FOAM CLEANSER VOOR MANNEN

Als je op zoek bent naar een reiniger met een schuimende textuur, dan is de Shiseido's Foam Cleanser for Men het ideaal product. Je hebt alleen wat water en een klein beetje van de reiniger nodig om een ​​romige schuim te maken dat vuil en olie verwijdert, zonder het vocht van je gezichtshuid weg te halen. Tip: je kan dit product ook als scheerschuim gebruiken voor een extra glad scheerresultaat! Zeg nu zelf, wie houdt er niet van een all-in-one product?

PANASONIC STRAK GELAATSTIMULATOR

Deze 3-in-1 skin stimulator van Panasonic zuivert, boost en tonifieert onze huid. De titanium kop geeft een nietinvasieve microstroom af om de opperhuid te hydrateren en helpt een slappe huid tegen te gaan. Het toestel heeft twee programma’s: warm en koud. Het eerste helpt het product beter in te dringen in de huid terwijl het tweede een tonifiërende werking heeft. Verwennerij in slechts drie tot acht minuten. Dit is pure wellness at home! (www. vabeni.be)

SERIENOIRE 01 LES HOMMES

Weelderig, warm, fluweelzacht. Deze compositie is een arsenaal geur met warme kruiden en blonde tabaksbladeren. Een klassiek geur genre wordt opnieuw uitgevonden door romige tonkaboon, cacaoboon, akkoorden van gedroogd fruit en zoethout sap toe te voegen voor een moderne en bijna bedwelmende, mannelijk indruk.

TGI | 85

BOYS JUST WANNA HAVE FUN Fotograaf: Dirk Alexander Styling: Jody Van Geert Make-up: Maythè Vanderidt Look: Moschino TGI | 86

Shirt Givenchy: Verso Antwerp Broek Balmain: Verso Antwerp Sneakers Balenciaga: Louis Antwerp TGI | 88

Total look: Moschino

Total look: Moschino

TGI | 90

Total look: Moschino

Jeroen POELS

‘Never waste a good crisis’. Het was de legendarische quote van Winston Churchill maar vandaag het geheime sausje van Jeroen Poels, de jongste CEO die België ooit rijk was.

De Antwerpse topondernemer richtte acht jaar geleden als tiener Deltaworx op, een uitzendbureau voor studenten. Poels vertelt ons over zijn opstartjaren, de gekregen Corona klappen en hoe deze te counteren. Maar ook de kleine, fijne dingen des levens komen aan bod.

Door: JILL VAN RILLAER

TGI | 92

Wanneer we de jonge, selfmade man van Antwerpse bodem halverwege het interview vragen waar hij zijn grootste joie de vivre uit haalt, dan blijkt meteen dat we naast een topondernemer, evenzeer met een levensgenieter pur sang te maken hebben: ‘Ik kan er ontzettend van genieten om een dagje naar het strand te gaan met vrienden of om heerlijk te tafelen met familie. Wanneer het weer mag, dan trek ik graag met de rugzak de wijde wereld in. Liefst zo rauw en low budget mogelijk. Ik heb de Kilimanjaro al beklommen, ik heb al dertig meter diep gedoken in Mozambique. Dat is toch waarvoor je het doet. Ik werk om te leven maar leef niet om te werken.

Wanneer ik die belofte niet meer kan nakomen, dan stop ik direct.’ Een verrassende uitspraak voor een jonge Poels die acht jaar geleden als tiener Deltaworx lanceerde, een uitzendbureau voor studenten en zo zichzelf bombardeerde tot jongste CEO ooit.

Deltaworx richt zich op alle sectoren en geeft de studenten een gratis opleiding voor ze aan hun job beginnen. Jeroen zat nog in de schoolbanken toen hij de rit van zijn leven aanving.

‘Ik ben op vijftien jarige leeftijd begonnen als afwasser in een lokale feestzaal en keek altijd op naar mijn oudste neef die er toen maître d’hôtel was. Op mijn zestiende kreeg ik de kans om er de events te organiseren. Ik stemde toe op voorwaarde dat ik ook het personeel mocht inplannen. Het rekruteren van het personeel evolueerde naar het jobhunten voor al mijn vrienden en even later was het nodig om alles meer structuur te geven. Zo is Deltaworx ontstaan. Vandaag verdienen duizenden Belgische studenten dagelijks flink bij.’

De ondernemerslust zit de Poels familie in de genen. Al op zijn vijftiende draaide Jeroen tijdens de vakanties mee in de magazijnen van vaderlief en bezocht hij met hem internationale beurzen.

Toch moest Jeroen, toen hij koos voor het ondernemersleven en niet voor een hoger diploma, zelf from scratch zijn eigen zaakjes managen én financieren: ‘Ik ben me de meerwaarde van een diploma gaan afvragen.

Jonge mensen worden geconditioneerd om twee decennia van hun leven te investeren in een studie om dan af te studeren en niets te kunnen. De tijd waarin je gedurende 25 jaar anciënniteit in een hetzelfde bedrijf opbouwde, bestaat ook niet meer. Zo is het idee ontstaan om jonge mensen te voorzien van relevante en doelgerichte werkervaring alvorens ze op de arbeidsmarkt terecht komen. Uit onderzoek blijkt dat slechts tien procent van de studenten effectief hun studenten job kiest in functie van hun verdere carrière. Net zoals ik van mijn ouders op eigen benen moest staan, verwachten we van onze studenten dezelfde zin voor verantwoordelijkheid. Onze jeugd wordt nog teveel onderschat. Jonge mensen moeten maar opkijken naar de oudere garde. Ik ben het daar absoluut niet mee eens.’

De afgelopen Corona maanden waren ook voor Jeroen een op zijn minst gezegd ‘uitdagende’ periode. De harde klappen van het vak konden we vanaf de eerste rij aanschouwen in het VTM-programma Jonge Wolven waar Poels als één van Vlaanderens jonge topondernemers gevolgd werd. Toch koestert de entrepreneur vooral dankbaarheid wanneer hij terugblikt op deze periode. ‘Dankzij de Covid-19-crisis heb ik de kans heb gekregen om weer te ondernemen. Ik was het afgelopen jaar in een sleur terecht gekomen en de pandemie heeft me gepusht om buiten mijn comfortzone te kleuren. Ik weet nog goed dat ik begin dit jaar, nog voor er sprake was van ‘een onschuldig griepje’ ik

op skivakantie de New York Times zag liggen. Ik lees en bekijk graag de meest internationale media, van Al Jazeera tot de Chinese kranten. Ik las toen opnieuw over de steeds erger wordende toestand in het Chinese stadje Wuhan. Toen al heb ik zitten nadenken over welke sectoren er nog open zouden blijven als hetzelfde scenario zich zou voordoen in België en met welke sectoren we meteen contact moesten opnemen. Toen er in de eerste dagen van de lockdown een tekort was aan wc-papier in de supermarkten, stonden onze Deltaworx studenten in de distributiecentra al wc-rollen aan te vullen. In het eerste kwartaal gingen we afsluiten met een groei van vijfenzestig procent en ineens viel in de tweede week van maart alles stil. Dat was een tragisch moment. Ik heb toen zeker enkele traantjes gelaten. Maar nog geen anderhalf uur na de persconferentie werden wij gebeld door de top drie grootste Belgische retailers die zeiden dat ze de dag nadien honderden werkkrachten nodig hadden. We hebben tijdens de crisis zelfs geijverd om de wetgeving aan te passen zodat studenten in de medische sector zelf teststalen mochten afnemen in testdorpen, weliswaar onder het toezicht van een afgestudeerd medicus. Met succes want na enkele maanden getouwtrek kregen we dan toch een akkoord van de Minister van volksgezondheid.’

De laatste maanden heeft Jeroen net als zoveel jongeren in eenzaamheid moeten vertoeven.

Zijn familie en vrienden heeft hij nog het meeste gemist. Een levensgezel heeft de ondernemer momenteel niet aan zijn zijde maar als stuurman aan het Deltaworx roer vindt Jeroen dat er altijd plaats moet zijn voor de liefde: ‘Ik ben al vijf jaar single. Ik hoop dat mijn volgende partner iemand is die met evenveel passie in het leven staat als ik. Wat het ook is, als je er maar voluit voor gaat.’

En wat mogen we de jonge topondernemer nog wensen in het leven? ‘Het gaat een beetje zweverig klinken maar meer tolerantie in de wereld. Ik vind dat er vandaag zoveel issues zijn die eigenlijk gemakkelijk op te lossen zijn.

Bijvoorbeeld door af te spreken dat een donkere en een lichte huidskleur hetzelfde is. Voor mij is dat gewoon een knop in je hoofd die je moet omdraaien en moet zeggen vanaf nu spreken we met z’n allen af dat elke persoon en elk individu op deze wereld gelijk is ongeacht waar die vandaan komt of wat zijn huidskleur of overtuigingen zijn.

Actions speak louder than words, is een gezegde waar ik helemaal achter sta. Bij Deltaworx discrimineren we niet, we nemen zelfs afscheid van klanten die ons verplichten om bepaalde types niet in te plannen. Mijn gevoel zegt dat dit mijn steentje is dat ik bijdraag. Vandaag werken er alleen vrouwen bij Deltaworx, enkele jaren geleden waren dit bijna alleen mannen. De besten zullen de eersten zijn.’

Deltaworx, een naam die we niet snel zullen vergeten. We vragen ons af hoe hij ooit op deze naam is gekomen ‘Dat gaat terug van mijn feestzaalperiode. Daar zette ik het buffet altijd klaar in driehoekjes. De traditionele glazen in driehoekjes, de bordjes in driehoekjes. Er is toen iemand begonnen ons ermee te plagen: ‘Deltateam, Deltacrew’.

Even later vroeg de boekhouder hoe ik mijn onderneming wilde noemen. Zo gezegd, zo gedaan.’

De start van een million dollar baby…

TGI | 93

Petra

DE SUTTER ‘Vice-eersteminister en Minister voor Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven van België’ staat op haar naamkaartje. ‘Haar’ naamkaartje inderdaad want tot haar veertigste was Petra De Sutter (56) nog een man. Maar haar binnenkant matchte niet met de buitenkant en met die gedachte worstelde ze al heel lang. ‘Transgenderisme’ stond in de jaren negentig nog in de kinderschoenen en was nog lang niet zo sociaal aanvaard als tegenwoordig. Uiteindelijk koos ze toch voor een toekomst als vrouw.

Door: MARIO DE WILDE

TGI | 94

Op haar werk in het UZ Gent liep De Sutter destijds niet te koop met haar geslachtsverandering. Het was intern wel bekend op de universiteit, waar ze als arts-gynaecoloog en hoofd van de Afdeling voor Reproductieve Geneeskunde werkte. Ze ontweek zoveel mogelijk een publieke comingout. Jarenlang stortte ze zich op studies en werk. Intussen leidde De Sutter een complex dubbelleven. Ook bij haar directe omgeving, een zeg maar conservatief katholiek nest, kon ze niet onmiddellijk terecht. Tot ze in 2014 in de politiek stapte, een late roeping. De fertiliteitsexperte koos voor Groen met de mededeling dat ‘ze weet hoe het voelt om een minderheid te zijn’. Petra De Sutter kreeg een plaatsje in de Raad van Europa waar ze zich vooral bezig hield met thema's als gendergelijkheid en holebi-rechten. Door haar werk als gynaecoloog nam, en neemt, De Sutter het op voor de seksuele en reproductieve gezondheid en rechten van vrouwen. En werkt ze rond bio-ethische kwesties zoals draagmoederschap en commerciële eiceldonatie. Ook wil ze een betere bescherming van vluchtelingen en mensen uit de LGBTIgemeenschap.

Hoop voor minderheden Het was een opvallend stille primeur in België op die bewuste maandag 16 maart 2020: het nieuwsbericht dat België, met Petra De Sutter, een eerste transgender minister had. Zelfs in haar woonplaats Horebeke, een Oost-Vlaams gat met niet eens tweeduizend inwoners, ging het werk van alledag verder. Deze haast geruisloze reactie van het volk gaf lgbtactivisten alvast hoop.

Even was er opschudding toen parlementslid van Vlaams Belang het nodig vond om een tweet te sturen dat transgender Petra De Sutter de verpersoonlijking van het cultuurmarxisme was. Dat deze persoon alle fundamenten van onze westerse beschaving wilde vernietigen en vervangen. De gewraakte tweet werd door de eigen fractie van het Vlaams Belang afgekeurd en Petra De Sutter kreeg van dezelfde Vlaamse partij felicitaties met haar aanstelling als minister. Was er dan toch een storm(pje), dan was dat snel gaan liggen. Hoezo, België conservatief?

Rechtvaardigheidsgevoel Het waren uiteraard spannende dagen en weken voor Petra: eerst de geslachtsverandering en kort nadien de carrièreswitch. Petra De Sutter: ‘Voor mij is transgender zijn echt geen issue op zich. Een mens is niet alleen gay of transgender, dit is slechts een deel van het geheel. Ik denk dat ik doorheen mijn loopbaan en leven al voldoende heb laten blijken dat ik zoveel meer te bieden heb dan uitsluitend het transgenderthema. Ik heb bijvoorbeeld een heel sterk rechtvaardigheidsgevoel.

Ik wil vechten tegen de grimmige ieder-voor-zich-mentaliteit. Dat is mijn drijfveer om mij elke dag te smijten.’

Zo komt ze ook over bij haar politieke collega’s want De Sutters authenticiteit en dossierkennis zorgen ervoor dat ze al jaren gerespecteerd en vertrouwd wordt over partijgrenzen heen. Het is de vrucht van hoge intelligentie gecombineerd met onverdroten inzet.

Inzicht geven met boek Vijf jaar geleden bracht De Sutter haar autobiografie (Over)leven uit, met als voornaamste doel ‘het transgender zijn’ bespreekbaar te maken. Petra: ‘Ik kom zelf uit een vrijwel internetloos tijdperk waarin je niets kon terugvinden over deze onderwerpen. Welnu, met dit boek wilde ik jongeren de kans

geven om meer inzicht te krijgen en, vooral, dat ze niet alleen staan met hun twijfels en angst.’ Angst en twijfels die Petra zelf, meer dan haar lief was, meemaakte. Haar boek is doorspekt met dat soort jeugdtrauma’s. Rond haar 38ste bereikte ze de absolute bodem van neerslachtigheid. Transgender zijn is één van de dodelijkste identiteitsvormen waarmee je geboren kunt worden: 41% van alle transgenders onderneemt op jonge leeftijd een suïcidepoging. Ook Petra zelf twijfelde tussen zelfdoding en zich outen als transgender. Ze besefte gelukkig op tijd dat ze professionele hulp nodig had en koos resoluut voor het leven.

Gecompliceerd dubbelleven In haar boek formuleert ze zonder schroom of remmingen die periode: Eerst probeerde ik de overkant van de berg te bereiken door een diepe tunnel te graven. Dat waren de jaren toen ik ontkende en verdrong dat ik een probleem had. Toen dat niet langer lukte, probeerde ik in een boog om de berg heen te lopen. Dat was de periode waarin ik een gecompliceerd dubbelleven leidde. Even dacht ik eraan om van een klif te springen en het leven op te geven.

Maar in 2002 besefte ik dat ik de berg alleen kon overwinnen door hem te beklimmen. Dat was het moment waarop ik mezelf aanvaardde en besloot mijn probleem aan te pakken.

Met de ultieme bevrijding als beloning. Het verschil tussen de berg beklimmen en de overkant proberen te bereiken via omwegen, is alles.

Keihard raken In het boek graaft Petra De Sutter heel diep in haar ziel: hoe heeft ze het gevecht met zichzelf overleefd? Waar heeft ze de veerkracht gevonden om uiteindelijk de gelukkige vrouw, partner, ouder, professional en politica te worden die ze nu is? De Sutter blikt ook vooruit: wat zijn de uitdagingen waar ze als topwetenschapper en vruchtbaarheidsspecialiste voor staat? Zijn er in de eenentwintigste eeuw grenzen aan de maakbaarheid van de mens? Moet de politiek daarop ingrijpen? Feit is dat ze in (Over)leven een diepmenselijk en persoonlijk verhaal brengt. Dat kan een lezer emotioneren, of verontwaardigen al naargelang. In ieder geval wordt men er als lezer sowieso keihard door geraakt.

Xavier SEGERS ‘Apps spelen een heel belangrijke rol in mijn leven’ Door: MARIO DE WILDE

Antwerpenaar Xavier Segers won eind oktober de prestigieuze World Illustration Awards. Hij was daarmee de beste in Site Specific, een categorie met illustraties die ruimtes doen transformeren en voor de kijker onvergetelijk maken. Segers creëerde deze bijzondere en kleurrijke wereld voor de Welsh National Opera. Zijn imposant hersenspinsel won het van meer dan 4.300 inschrijvingen uit maar liefst 79 verschillende landen

TGI | 96

Xavier Segers werd in Antwerpen geboren, bracht zijn jeugd op Linkeroever door, maar lang bleef hij niet in de metropool wonen. Xavier: ‘Mijn vader werkte in het buitenland en op die manier woonde ik ook in Israël en Australië. Uiteindelijk ben ik weer in Antwerpen beland. Na mijn studies begon ik als graficus onder het pseudoniem The Last Dodo (thelastdodo. be). Ik specialiseerde me vooral in het ontwerpen van logo’s en visuele identiteiten maar de voorbije vijf jaar heb ik me meer gefocust als illustrator. (xaviersegers.com).’ Xavier koos eerst voor een heel ander beroep. ‘Ik volgde in Leuven twee jaar criminologie tot ik tot het besef kwam dat ik daar niet voor weggelegd was en dus besloot ik mee te doen met het ingangsexamen voor grafisch ontwerp bij Sint-Lucas Antwerpen. Ik werkte in die periode als een jobstudent in de Antwerpse Kammenstraat, waar ik een vrouw ontmoette die mij vertelde over haar grafische opleiding en dat heeft me geïnspireerd. Mijn toelating tot de Sint-Lucas school was de doorslag om finaal te veranderen. Ik ben in 2010 afgestudeerd met een master en ben voornamelijk voor design en reclamebureaus (Famous Grey, Saatchi & Saatchi, Happiness Brussels) gaan werken voordat ik in 2014 verhuisde naar Londen.’

super is om nieuwe opdrachten te kunnen krijgen. Voor mij persoonlijk brengt het wat zelfvertrouwen met zich mee; het is een soort van bevestiging dat ik goed bezig ben. Het zogenaamde imposter syndrome dat ik jaren meedroeg, kan ik stilletjes aan lekker van me afschudden en met volle overtuiging verder gaan. De coronacrisis heeft natuurlijk een grote impact gehad op heel veel sectoren en heeft ook bij mij veel projecten vertraagd. Op dit moment ben ik een visuele identiteit aan het finaliseren voor een keramiste uit Gent en ben ik aan het onderhandelen over een groot project in Qatar.’

Apps als rode draad Voor Xavier was het een hele ommezwaai, maar een positieve en doorslaggevende factor voor zijn verdere leven, zoals hij zelf vertelt. Bij de familie Segers zat kunst trouwens een beetje in de genen. Xavier: ‘Ze waren allebei heel creatief maar door bepaalde keuzes in hun leven hebben ze niet de kans gehad om zich daar verder in te ontplooien. Mijn vader tekende graag en mijn moeder hield zich sporadisch bezig met keramiek. Mijn vader werkte als projectmanager voor een telecommunicatiebedrijf en mijn moeder was huisvrouw.’

Xavier houdt vooral van mensen die ‘volledig hun ding doen’.

‘Mensen die niet te veel compromissen maken en hun visie onbevreesd kunnen uitdrukken in hun gekozen medium.

Björk, Woodkid en Felipe Pantone zijn een paar voorbeelden die ik hiervoor apprecieer’, aldus de Antwerpenaar die intussen al zes jaar in Londen woont. En waarom Londen?

Xavier: ‘Apps hebben al veel fundamentele zaken in mijn leven bepaald. Zo hebben apps ervoor gezorgd dat ik mijn huidige vriend heb leren kennen. Dankzij een app heb ik eveneens het huis gevonden waar ik nu in woon en het heeft er ook toe geleid dat ik definitief naar Londen ben verhuisd.’

Xavier, de vriend en de twee poezen Op het gezicht van Xavier vormt zich een mysterieus lachje wanneer hij zijn passie voor apps toelicht: ‘Zeven jaar geleden was ik op vakantie op Jeju, een Koreaanse eiland, en kreeg ik een notificatie op een creatieve netwerk app die ik matchte met een persoon in de buurt. Het bleek een Nieuw-Zeelander te zijn die geïnteresseerd was in mijn werk. De man nodigde me een half jaar later uit voor een gesprek in Londen. Het was voor een functie als art director in zijn team. Ik dacht op dat moment bij mezelf, een gratis trip naar Londen is mooi meegenomen, maar ik had nooit gedacht dat ik zou toehappen.’ Nadat hij in 2014 was verhuisd naar London bleef Xavier nog twee jaar vast in loondienst bij het bedrijf om nadien als freelancer te beginnen. Het kriebelde om aan meer gevarieerde opdrachten te werken. Intussen had Xavier ook zijn Engelse vriend leren kennen en werd het een vaste relatie. Beiden wonen, samen met de poezen Venus en Vanjie, in de Londense wijk Tottenham op wandelafstand van het hagelnieuwe voetbalstadion van de Engelse eersteklasser.

De toekomst wenkt Als freelancer bij reclamebureaus werkt Xavier vaak voor grote merken zoals Nespresso, HSBC, Kit Kat en anderen. Voor zijn privé opdrachten heeft hij een veel diverser klantenbestand, dat gaat van kleine start-ups tot grote culturele instellingen zoals de BAFTA en de Welsh National Opera. Met een traditie van 45 jaar is het winnen van de World Illustration Award een onderscheiding die veel internationaal aanzien geniet. ‘Plots gingen er heel veel deuren open. Het zorgt vooral voor veel aandacht voor mijn werk en eigenlijk ook voor mezelf, wat natuurlijk TGI | 97

Boris O.Dittrich Terug naar Tarvod, een coming-of ageliefdesverhaal Door: MARVIN VAN DER HEIDE

TGI | 98

Mensenrechtenactivist, politicus, auteur, advocaat en rechter. In minder dan veertig jaar heeft de Nederlandse Boris Dittrich een indrukwekkende carrière opgebouwd. De mijlpalen zijn niet alleen bewonderingswaardig maar op maatschappelijk niveau uiterst significant. Ik ging met Boris in gesprek over zijn nieuwste roman Terug naar Tarvod; een coming-of-ageliefdesverhaal tussen twee jongemannen in een Israëlische kibboets.

Tevens spraken we over zijn eigen tijd in een kibboets, het schrijven van volwaardige LGBT-hoofdpersonages en het lange pad naar gelijke huwelijksrechten in Nederland.

Met Terug naar Tarvod slaat Boris Dittrich een nieuwe literaire slag; sinds 2011 heeft Boris vijf thrillers uitgebracht, de roman Terug naar Tarvod is echter een meeslepend coming-of-ageliefdesverhaal tussen twee jongemannen.

Hoofdpersoon Roman vertrekt in de zomer van 1977 naar Israël om in een kibboets te werken, een destijds populaire zomeractiviteit voor jongvolwassenen, wat op schitterende wijze wordt geschetst in het boek. Terwijl Roman strubbelt met zijn identiteit, ontmoet hij de Israëlische Noah. Die is net getrouwd met een vrouw maar de vonk tussen Roman en Noah is onontkoombaar. Boris: 'Het hart van het boek gaat over; komen ze bij elkaar of toch niet? Ze proberen eigenlijk allebei niet verliefd te zijn op elkaar maar de lichamelijke aantrekkingskracht is zo sterk, dus uiteindelijk wordt het een echte liefdesromance.’

Het begin In het Algemeen Dagblad stuitte Boris op een interview met een dame die vanuit de Nederlandse overheid de taak heeft om erfgenamen op te sporen van eenzaam gestorven personen met een nalatenschap. Toen is de bal gaan rollen: ‘Dat vond ik een hele mooie baan, niemand kent zo’n beroep.

Dus ik las dat interview met haar en dacht; goh, voor mijn thriller die ik in gedachten had, is het wellicht wel leuk om met haar te praten, wie weet. Dus ik heb toen een afspraak met haar gemaakt.’ Deze ontmoeting fungeerde als een basis voor het eerste en derde deel van het boek. Boris voer echter wel een andere koers dan de thriller die hij oorspronkelijk voor ogen had. Terug naar Tarvod begint met Sophie Lohman, een ambtenaar bij het Rijksvastgoedbedrijf. Wanneer zij de zaak van de inmiddels overleden Roman Ronnes krijgt, vindt Sophie zijn memoires uit zijn tijd in de kibboets 42 jaar geleden. Deze dienen als een zekere raamvertelling in het middenstuk waar het liefdesverhaal tussen Roman en Noah tot leven komt. Vastbesloten om te achterhalen of Roman nog nabestaanden heeft maar ook hoe hij aan zijn einde is gekomen, reist Sophie in het derde deel naar Israël op zoek naar antwoorden. In de setting waar Sophie terechtkomt is het feest doordat het Eurovisie Songfestival dat jaar plaatsvindt in Tel-Aviv. Zo dient de overwinning van Duncan Laurence als achtergronddecor in het derde segment van het verhaal.

Waar de wegen van Boris en de fictieve Roman kruisen en scheiden De bijzondere setting waar Roman in conflict komt met zijn eigen geaardheid kwam niet zomaar uit de lucht vallen.

In de jaren zeventig werkte Boris drieënhalve maand in een kibboets en was toen nog zoekende naar zijn eigen seksualiteit. ‘Ik wilde eigenlijk hetero zijn maar dat lukte natuurlijk niet helemaal. Ik had toen wel een vriendin, die had ik ook nog toen ik terugkwam. Maar ik was heel erg eenzaam in die kibboets want niemand sprak over homoseksualiteit.’

De periode die Boris daar heeft doorgebracht leidde echter niet tot een soortgelijke liefdesromance als die van Roman en Noah. ‘Ik hunkerde daarnaar. En ik heb gezocht, dat kan ik je wel vertellen. Dus ik heb dat karakter helemaal zelf verzonnen zoals ik mijn tijd in die kibboets had willen doorbrengen; een liefde met deze mooie man die dan ook op mij verliefd wordt. Dan verzin ik gewoon een karakter waar ik toen heel erg veel behoefte aan zou hebben gehad. Maar die hele Noah bestaat niet.' Overigens vond Boris enkele jaren na zijn reis wel de liefde die hij eerder zo miste. Op de avond dat Nicole het Eurovisie Songfestival won met Ein bißchen Frieden in 1982, ontmoette hij de Nederlands-Israëlische

kunstenaar Jehoshua Rozenman in Amsterdam. Het stel gaf elkaar in 2006 het jawoord.

Het tot leven brengen van een gemis en het creëren van volwaardige LHBT-personages Het creëren van een karakter waar Boris als jonge twintiger behoefte aan had, omschreef hij als een healing proces. ‘Ik heb fotoalbums en herinneringen met een groot gemis, namelijk: ik was alleen en eenzaam. Als je dan zo’n periode beschrijft en je creëert een karakter dat je volledig kan vormen; het was heerlijk! Elke dag achter mijn computer zitten en dan ontstonden er weer allerlei scenes. Zo’n karakter gaat helemaal leven in je hoofd dus ik had hele gesprekken met die Noah, afvragend wat hij gedaan zou hebben in een bepaalde situatie.’ Naast het invullen van een romance waar hij destijds naar smachtte, corrigeert Boris al jaren een ander gemis binnen zijn literaire werk: volwaardige, driedimensionale LHBT-hoofdpersonages. ‘Dat heb ik namelijk vroeger altijd gemist’ zegt Boris. ‘Ik las in die tijd ook vrij veel en er waren helemaal geen volwaardige LHBT-karakters in boeken of films. Er was altijd iets ‘mis’ met die mensen. Ik kon me er niet mee vereenzelvigen.’

Zijn observatie met betrekking tot de representatie, of juist misrepresentatie, van LHBT-personages gaf hem destijds een krachtige ingeving: ‘Ik heb altijd gedacht; als ik zelf ga schrijven, ga ik juist dat soort (LHBT-) karakters neerzetten die goed in elkaar zitten, die de hoofdpersoon zijn. En dat kan een lesbische vrouw zijn, een trans persoon of een homo.

Maakt niet uit, maar in ieder geval iemand waar jonge lezers zich mee kunnen identificeren.’

Boris Dittrich de politicus Velen kennen Boris niet alleen als auteur, maar ook juist als politicus en activist. Van 1994 tot 2006 was hij lid van de Tweede Kamer voor D66. Hij stond onder andere bekend als politicus die open was over zijn homoseksualiteit en die zich inzette voor LHBT-rechten. Een van zijn meest trotse momenten uit die tijd, en terecht, is dan ook zijn cruciale rol in het openstellen van het huwelijk. Hij begon in 1994 het onderwerp aan te snijden in de Kamerdebatten. Ondanks het tegengeluid vanuit diverse hoeken, kreeg Boris door de tijd steeds meer steun. Op 1 april 2001 werd het huwelijk opengesteld voor koppels van hetzelfde geslacht. Hiermee werd Nederland het eerste land ter wereld dat dit mogelijk maakte. Sindsdien hebben 28 landen dit voorbeeld gevolgd: ‘Terwijl wij in Nederland met dat idee begonnen zijn. Heel klein, en nu is het gigantisch. Dus daar ben ik heel trots op.’

Boris Dittrich als mensenrechtenactivist Tussen 2007 en 2018 was Boris werkzaam als Directeur Pleitbezorging Seksuele Minderheden voor Human Rights Watch. Wereldwijd gaf Boris onder andere ook gastcolleges op universiteiten met betrekking tot mensenrechten. Niet al te lang geleden sprak Boris over het openstellen van het huwelijk, waarna een van de jonge aanwezigen haar verbazing uitte. ‘Was er dan een tijd dat homo’s en lesbies niet konden trouwen? Maar dat is toch discriminatie?’ zei de jongedame volgens Boris. ‘Toen dacht ik; dat is leuk, als je 18 bent en dat dat gewoon normaal is. Dat je denkt dat dat altijd zo geweest is.’ Hoewel hij die vanzelfsprekendheid vanuit de jongere generatie als een mooie ontwikkeling omschrijft, benadrukt Boris wel het belang van de geschiedenis erachter: ‘Er zijn een heleboel mensen die het pad geëffend hebben voor waar we nu zijn. Dus we moeten het verleden koesteren, maar met de blik naar de toekomst.’

TGI | 99

PAUS

Franciscus historische uitspraak

'Sí' Door: MARIO DE WILDE

TGI | 100

Het conservatieve kamp van het Vaticaan kreeg half oktober een flinke opdoffer te verwerken. We draaien de klok even terug naar die woensdag 21 oktober. Het Nederlandse koningspaar keert meteen terug na een Griekse vakantie, supermarkten in België sluiten op vrijdagavond een uur vroeger en het coronavirus blijft wild om zich heen spartelen.

En dan plots, ondergesneeuwd, tussen al dat nieuws: Paus Franciscus die voor het eerst zijn steun uitspreekt voor een samenlevingscontract voor homo’s.

Wat al tientallen jaren, eigenlijk al eeuwenlang, verketterd werd, kreeg plots een menswaardige wending; Het hoofd van de Katholieke Kerk die de hand uitreikt naar homo’s. De timing was voor iedereen totaal onverwacht want enkele maanden eerder wilde diezelfde Paus Franciscus nog niet weten van gehuwde priesters. Ook voor een grotere rol van de vrouwelijke diakens in de kerk was er voor de kerkvader geen plaats. Dat antwoordde de paus nog op vraag van enkele priesters die in het Amazonewoud werkten. Of het echt de mening van de kerkvorst was, is een andere vraag want binnen het Vaticaan is gedurende de voorbije jaren een grote machtsstrijd aan de gang tussen ‘conservatieven’ en ‘modernen’.

Tederheid van Moeder Maria Hoewel de Argentijnse paus al meer vrouwen op topposities in de Roomse kerk heeft geplaatst, betekent het zeker niet dat hij ze in het geestelijke ambt wil wijden. De paus, of althans het Vaticaan, wil niet dat het tot een vergroting van de invloed van de vrouwen binnen de kerk komt. Vrouwen leveren hun bijdrage aan de kerk op hun eigen manier, waarbij ze de kracht en de tederheid van Moeder Maria doorgeven, omschrijft de paus de opdracht van de vrouw.

Een zoveelste poging om het priesterambt populairder te maken, was daarmee nog maar eens mislukt. Paus Franciscus mag dan wel een aura van progressiviteit uitstralen, zijn Vaticaan rond hem blijft een achterhaald, conservatief machtsblok dat anno 2020 blijft zweren bij eeuwige én kerkelijke heteroseksuele huwelijkstrouw, die nog het liefst uitmondt in een (goed)gelovig gezin als enige ware hoeksteen van de samenleving.

Recht op een gezin En toch toont Paus Franciscus steeds meer een menselijker gelaat want in september van dit jaar ontsloeg hij nog op staande voet een pas benoemde Amerikaanse bisschop Michel Mulloy die beschuldigd werd van kindermisbruik. Er zijn tijden geweest dat pausen zulke feiten met de spreekwoordelijke mantel der liefde toedekten. Met het steunen van een samenlevingscontract voor homokoppels, zette hij plots toch weer de deur op een kier: ‘Ze hebben het recht een gezin te zijn,’ verklaarde de kerkvorst tijdens een interview voor de documentaire Francesco, die in première ging op het filmfestival van Rome. Wat volgde was

zelfs nog toleranter: ‘Homoseksuelen hebben het recht om deel uit te maken van een familie. Ze zijn kinderen van God. We moeten een wetgeving hebben die hen toestaat om partners te zijn, zodat ze wettelijk met alles in orde zijn.’

Wat niet werd gezegd De Vlaamse kerkjurist Rik Torfs vond het in ieder geval een historisch moment. Torfs: ‘Het is vooral wat de paus niét zei tijdens dit interview. Hij aanvaardt het idee van een samenlevingscontract.

Maar daarmee accepteert de paus duidelijk het kerkelijk en burgerlijk huwelijk voor homokoppels nog steeds niet. Volgens hem kan dat enkel tussen twee mensen van een verschillend geslacht. Hij zegt ook niet dat ze recht hebben op seksueel contact. Ze zouden dus als broer en zus moeten leven. Hij zegt dat ze beschermd moeten worden, maar hij stapt niet af van de gedachte dat seksueel contact niet mag als homokoppel. Daar krijgen ze dus voorlopig geen groen licht voor.’

TGI | 102

Sophie

Ward Door: JULIA LLEWELLYN SMITH/THE INTERVIEW PEOPLE Bewerking: JILL VAN RILLAER

Het leven kan soms een rare wending nemen. Zo ook bij de 56-jarige actrice en voormalig Brits topmodel Sophie Ward. De voormalige Vogue-covergirl, die waarschijnlijk het meest bekend staat als de eerste bekende Britse actrice die ooit als lesbienne uit de kast kwam, schreef onlangs haar roman genaamd Love en Other Thought Experiments. Ward verbaast menig literaire sceptici want het boek belandde in een mum in de Britse booker prize list van 2020. En laat ons eerlijk zijn; het boek is geweldig, ontroerend en oogverblindend ambitieus van opzet.

TGI | 103

Ward spreidt haar polymatische fascinaties voor metafysica, kunstmatige intelligentie en verkenning van de ruimte tentoon, maar wijkt hierbij nooit af van onderliggende thema’s zoals familie en liefde. In recensies vergelijken critici nu Ward’s schrijfkunsten met die van Milan Kundera en Doris Lessing. Ook de charismatische beroemdheid voelde de twijfel van haar eigen entourage: Ik voel me vaak betutteld door mensen die aannemen dat een model of actrice niet intelligent kan zijn. Ik zag ook mijn agent meteen denken: ‘Kan dit goed zijn?’. Maar ik knipoogde en zei ironisch: ‘Dit pareltje gaat je een voorsprong in de literaire wereld geven’.

Nieuwe liefde Ward die begin jaren negentig bekend stond om haar filmrollen in The Young Sherlock Holmes en Wuthering Heights, deed de wereld in 1996 even beven toen ze haar knappe dierenarts en toenmalige echtgenoot Paul Hobson, waarmee ze twee jonge kinderen had, verliet voor een Koreaans-Amerikaanse vrouw genaamd Rena Brannan.

Paparazzi kampeerden wekenlang buiten het ‘liefdesnest’ van het nieuwe paar in de Cotswolds. Het echtpaar behaalde zelfs vaker de voorpagina’s van de Britse tabloids dan de queen of pop Madonna toen ze op de première van de film Evita op de rode loper verscheen naast haar vrouwelijke l’amour.

Verschillende krantenkoppen konden niet begrijpen hoe een ‘mooie’ Ward voor een ‘doodgewone’ Brannan had kunnen kiezen. ‘De berichtgeving was wreed en harteloos. Op het moment dat Rena en ik een koppel werden, was Sectie 28 [het verbod op de ‘bevordering’van homoseksuele relaties op scholen] nog steeds van kracht. Koppels van hetzelfde geslacht liepen nog steeds het gevaar dat hun kinderen van hen werden afgepakt. Dat beangstigende gevoel kan ik me nog als gisteren herinneren. Het is verbazingwekkend hoe

‘Is dit de juiste tijd, plaats en persoon om te zeggen dat mijn partner een vrouw is? Je weet nooit hoe een vreemdeling zal reageren’ de attitudes ten opzichte van homoseksualiteit is veranderd.’

Dat de regelgeving is veranderd, is mede te danken aan de ‘ballen’ van Ward die van begin af aan weigerde om haar relatie met Rena te verbergen. In 2000 hield het echtpaar al een trouwceremonie in de Groucho Club die deel uitmaakte van OK! Magazine. ‘We hebben veel trauma’s en hindernissen op onze weg doorstaan. Dit was ons moment om onze liefdesweg samen te vieren. Ik hoop dat dit andere koppels kracht heeft gegeven.’ In 2005 vond de burgerlijke ceremonie plaats, nadat verschillende wetten werden veranderd, die in 2014 gevolgd werd door een grote bruiloft. ‘Het veranderen van de wetten over het huwelijk is een groot kantelpunt in ons leven geweest. Mensen zagen ons niet langer als illegaal. Maar er bestaan nog steeds vooroordelen. Als je elkaars hand vasthoudt moet je steeds voorzichtig zijn waar je bent. Je moet ook constant je woorden wikken en wegen: Is dit de juiste tijd, plaats en persoon om te zeggen dat mijn partner een vrouw is? Je weet nooit hoe een vreemdeling zal reageren.’

Eeuwige schoonheid We zitten in een studio in Hackney, Oost-Londen, een klein stukje rijden van Ward's Islington huis waar, op Brannan’s aandringen, het stel uit Gloucestershire vertrok nadat de jongens het huis verlieten. Ward is het evenbeeld van haar overleden vader, die nog het meest bekend is door zijn rol als Churchill in Richard Attenborough's Young Winston. Ze delen dezelfde blauwe ogen en de gebeitelde kenmerken die staan voor een eeuwige schoonheid. Het is moeilijk te geloven dat de celebrity een grootmoeder is van een driejarige en een tweejarige; de kinderen van haar oudere zoon Nathaniel (31), een grafisch ontwerper die ‘om de hoek’ woont. Het moeilijkste aan de lockdown vond Ward het dan ook om ze twaalf weken te moeten missen. Ze bracht de lockdown door met Brannan en haar jongere zoon Joshua (27) die acteur is. Haar boek werd net ervoor gepubliceerd maar helaas werden alle tournees en boekfeesten geannuleerd. Het was een project waar ze zeven jaar aan gewerkt had, gelijktijdig met het behalen van haar doctoraat filosofie aan Goldsmiths.

Ward: ‘Ik heb mijn doctoraat voltooid en tegelijkertijd mijn roman ingediend.’

Het is duidelijk hoe het ene project het andere heeft gestimuleerd. Elk hoofdstuk van haar roman fictionaliseert een ander filosofisch gedachte-experiment: ‘Het duurde even om een uitgever te vinden. Ik heb veel afwijzingen moeten verteren à la ‘we vinden het wel leuk maar we weten niet

TGI | 104

wat we ermee moeten doen’. De vraag die bij de meeste mensen meteen opkomt, is of de personages Rachel en Eliza gebaseerd zijn op Ward en Branna. En ja hoor, ik heb absoluut dingen uit mijn ervaring geput. Mijn vrouw en ik zijn niet Rachel en Eliza maar ik heb veel eigen ervaringen en ervaringen van mensen rondom mij met elkaar gemixt.’

Leren en acteren Sophie Ward is de oudste van drie dochters. (Haar jongste zus Kitty, is getrouwd met komiek Michael McIntyre. Ward: ‘Hij is niet altijd in een komische bui, maar hij is natuurlijk grappig.’). Ze groeide op in Islington, Noord-Londen waar ze naar een experimentele school ging. ‘Er waren geen lessen.

Mijn ouders vonden het een goed alternatief voor het rigide onderwijssysteem dat ze zelf hadden gekregen.’ Maar toen ik elf jaar oud was, raakten mijn ouders in paniek dat ik niets geleerd had en dus werd ik naar het all-girls Queen's College in Harley Street gestuurd. Dat was een regelrechte shock.’

Ward miste alsmaar meer lessen omdat ze inmiddels haar studies met een acteercarrière combineerde, net zoals haar tijdgenoten Pauline Quirke en Susan Tully, allen kinderen uit Islington. ‘Mijn ouders waren eerst nogal sceptisch ten opzichte van mijn acteerprestaties. Die strijd nam gelukkig af toen een van de castingregisseurs die de school bezocht, me castte in een JB Priestley televisiestuk. Toen hadden ze er vrede mee.’

De acteerbanen belandden als zoete broodjes in haar schoot en met haar amper vijftien jaar vloog Ward al de wereld rond, werd ze geprezen als the Face of the Eighties en verscheen ze op de cover van Tatler en Harpers & Queen.

‘Ik kende geen lesbiennes maar ik had weleens een crush op een schoolmeisje maar dat hebben er zovelen, of je nu hetero of homo bent en ik wist niet of ze meer betekenden voor mij dan voor mijn klasgenoten’

TGI | 105

Toen ze zeventien jaar oud was, speelde ze naast de betoverde danser Bryan Ferry in de Roxy Music's Avalon video.

De liefde Een leven waar tienermeisjes van dromen en toch was het niet haar cup of tea. ‘Het was moeilijk om me te verzoenen met de vrouwonvriendelijke aanpak in mijn business.

Er is me persoonlijk niets vreselijks overkomen en dat heb ik voornamelijk te danken aan mijn sterke karakter en de nuchterheid die me met de beentjes op de grond hield.’Vanaf haar negentiende ging ze zich bijna helemaal focussen op acteren. Op dezelfde leeftijd begon ze uit te gaan met de zeven jaar oudere Hobson die tevens de dierenarts van de familie was.

‘Dierenartsen vind ik romantische figuren, ze hebben iets speciaals over zich, voor mij dan toch. We waren allebei vegetarier. Ik vond hem geweldig. Ik hield van hem. Ik hou nog steeds van hem.’ Toch wist Ward al snel dat ze zich aangetrokken voelde tot vrouwen. ‘Ik kende geen lesbiennes maar ik had weleens een crush op een schoolmeisje maar dat hebben er zovelen, of je nu hetero of homo bent en ik wist niet of ze meer betekenden voor mij dan voor mijn klasgenoten. Natuurlijk had ik ook als tiener rolmodellen zoals Billie Jean King en Martina Navratilova die toen net uit de kast waren gekomen. Ik had in die periode in mijn leven niemand om mee te praten over mijn gevoelens.’In plaats daarvan trouwde ze op 23-jarige leeftijd met Hobson. ‘Ik voelde me vanbinnen ongelukkig maar dat werd overschaduwd door het geluk een mooie man te ontmoeten. We kochten samen een huis in de buurt van Stroud in Gloucestershire en internationaal kreeg ik alsmaar meer erkenning. Maar tegen de tijd dat Joshua werd geboren, kon ik mijn gevoelens voor vrouwen niet meer negeren. De ontkenning waar ik in zat, de angst voor de reacties van mijn entourage en de gevolgen voor mijn kinderen deden me in een regelrechte depressie belanden.’

Hartzeer en geluk Ward probeerde met vrienden te praten maar ze had het gevoel dat niemand begreep wat ze zei. ‘Ik had nog nooit een ervaring met een vrouw gehad dus ik wist niet of wat ik dacht dat ik voelde ook effectief zo was. Uiteindelijk was mijn man mijn steun en toeverlaat tijdens deze periode. Ik had zo'n geluk. Ik zeg niet dat er geen pijn en teleurstelling was maar hij maakte me wel duidelijk dat het niet gezond was om zo ongelukkig te zijn en dus probeerden we samen een oplossing te vinden.’

Het duurde niet lang voordat ze Brannan, een schrijver, ontmoette op een feestje in Beverly Hills. ‘Het kostte me een jaar van veel pijn voor we officieel een stel waren. Ik was een jonge moeder die alles bij elkaar hield en plotseling was er iets wat ik niet bij elkaar kon houden.

Hoe kon ik het goed maken zonder teveel hartzeer? Ik had het gevoel dat ik van een klif sprong en zo goed mogelijk moest proberen te landen.’

TGI | 106

Jody Van Geert HET ENIGE DAT ECHT TELT IS TENSLOTTE ‘JOUW’ EIGEN SMAAK. Door: MARIO DE WILDE

TGI | 108

Op zijn kaartje staat ‘stylist’ maar als opleiding deed Jody Van Geert kunst- en theaterwetenschappen aan de Universiteit van Gent. Per toeval is hij in de stylistenwereld terechtgekomen en daar heeft hij tot op heden geen spijt van. Vandaag is Jody (41) een van de bekendste ontwerpers in Vlaanderen en kleedt hij een rits aan artiesten en celebrity. Tijd om een boek uit te brengen met de titel Only Style.

Ruim vijf jaar geleden kwam Jody Van Geert in de belangstelling te staan toen Josje Huisman van K3 een foto van haar 29ste verjaardag op sociale media postte. Naast haar stond een man in een innige pose en Josje zette daaronder: Mijn prins charming zit al

aan m'n voeten. Prep time is the best time! Ready to party with my last bit of energy. Jong & Hip Vlaanderen vroeg zich af wat de Nederlandse zangeres deed met één van haar beste vrienden en of dit misschien het nieuwe vriendje van Josje was. Intussen heeft Jody op zijn eigen manier een mooie carrière uitgebouwd en is Only Style een bijkomende mijlpaal.

Details vertellen een verhaal Jody is behoorlijk euforisch over zijn boek en de kleurrijke cover van het fotografenduo Domen & Van de Velde dat met het schilderij van Jan Scheirs al meteen weet te triggeren. Jody: ‘In die cover hebben beiden zoveel mogelijk symboliek gestoken. Er zijn de omstreden luipaardprints, rechtsboven zie je dan weer mensen die op alles kritiek hebben, je ziet de oude foto’s en een naakte Adonis die op een tafel danst waar allemaal mensen omheen zitten die veel in het leven van mij betekenen. De foto’s zijn beschouwend, bijna documentair en tegelijk abstract.

Soms zie je alleen details maar samen vertellen ze een verhaal. Zoiets ontstaat tijdens het schilderen. Het is haast filmisch mooi.’

Madonna als inspiratiebron Iemand waar Jody enorm naar opkijkt is Madonna. Jody: ‘Ik ben een kind van de jaren tachtig en ben met de muziek en elpees van Madonna opgegroeid. Ik was thuis in Aalst enig kind en groeide op met alleen maar buurmeisjes rond mij. Ik was de enige jongen in onze straat. Het liefst van al organiseerden we playbackshows, waarbij alle kledingkasten ondersteboven werden gehaald. Madonna passeerde dan vaak de revue maar ook Mel & Kim, Michael

Jackson en Cindy Lauper. Ik was one of the girls; ik deed hakken aan, hing mijn hemd vol met pins en attributen, zoals J.P. Gaultier dat deed bij Madonna tijdens haar Who’s That Girl-tour.

Niemand vond dat vreemd. Ook mijn ouders niet. Madonna staat veertig jaar later nog altijd voor verandering, niet alleen op het vlak van muziek maar ook op het gebied van stijlen, attitude en kleding. Ik beschouw haar als een echte cultfiguur die lak heeft aan

‘Ik was one of the girls; ik deed hakken aan, hing mijn hemd vol met pins en attributen, zoals J.P. Gaultier dat deed bij Madonna tijdens haar Who’s That Girl-tour. Niemand vond dat vreemd’ voorschriften. Dat polariserende lokte vaak controverse uit. Daar hou ik wel van.’

De filosofie van Moschino Jody Van Geert heeft intussen een flinke weg afgelegd. Die jaren van expertise deelt hij nu in het boek Only Style, waarmee hij wil opwerpen dat ‘goede smaak’ eigenlijk niet bestaat.

Jody: ‘Ik hou niet van dat opgeheven vingertje. Het enige dat echt telt is tenslotte ‘jouw’ eigen smaak. Wat vandaag goed is, is over tien jaar waarschijnlijk helemaal fout. Ik heb

in mijn boek ook het citaat van Franco Moschino gepubliceerd: Good taste

doesn’t exist. It is our taste. We have to be proud of it. Zo zie ik het ook. Je moet dragen waarin je zelf gelooft. Als je vandaag voor jezelf een kledingkast kan samenstellen vol stukken waarin je gelooft, dan zit je goed. Inspiratie is ook voor iedereen anders. Kijk, als je opkijkt naar Lady Gaga, dan zal je je waarschijnlijk anders willen kleden dan wanneer je van klassieke muziek houdt. Laat je voor je kast en stijl leiden, waar je in het dagelijkse leven door geïnspireerd wordt.’

Kapstokken In Only Style geeft Jody zijn beste stylinggeheimen prijs. Hij reikt een aantal kapstokken aan die je helpen bij het creëren van je eigen look: Wat wil je graag uitstralen? Welk verhaal wil je vertellen met je kledij? Welke basics heb je best in je kast? Hoe stel je met een klein budget toch een originele outfit samen? En hoe maak je met die oude jas een frisse en hippe look? Daarnaast neemt Jody je mee naar zijn werkvloer; voor én achter de schermen van showbizzland. Persoonlijk shopt Jody zelden ‘wegwerpmode’ of goedkopere items van de grote ketens. Hij laat zich liever verrassen en verleiden door kledingstukken die organisch op zijn pad komen: ‘Op zaterdag een dagje shoppen om te shoppen, dat werkt meestal niet. Dan eindig je met stukken in je kast die je gewoon kocht om iets gekocht te hebben. Houd liever je ogen open voor items die je onverwachts tegenkomt en die je dan heel erg aanspreken. Ik weet nog dat ik mijn eerste loon volledig gespendeerd had bij Dries Van Noten. Ik had daar onder andere een bijzondere sjaal en muts met franjes gespot. Welnu, die heb ik nu nog altijd.’

Only Style, Goede smaak bestaat niet, Van Halewyck uitgeverij, 160 pagina’s, 22,50 euro

TGI | 109

LET’S TALK ABOUT

SEXES

Topdokter Guy T’Sjoen Door: JILL VAN RILLAER

Voor iemand die claimt dat de belangrijkste levensbeslissingen de meest impulsieve zijn, heeft Vlaanderens meest vermaarde Endocrinoloog-Androloog Guy T’Sjoen de juiste gokken gewaagd. T’Sjoen maakt al meer dan twee decennia deel uit van het Genderteam aan het UZ Gent, richtte het Transgender infopunt (TIP) mee op, zetelt als Europese president voor EPATH (European Professional Association for Transgender Health), is diensthoofd van de afdeling Endocrinologie, pende een schamele 170 wetenschappelijke publicaties neer en heeft als auteur enkele bestsellers in de rekken staan. Geen tijd voor de liefde?

Guess again. T’Sjoen stapte dit jaar met mondkapje en handgel op zak in het liefdesbootje en bracht ook zijn alweer derde boek uit genaamd Hormonen onder controle.

Wij vuurden onze vragen af op de ‘sexpert’.

TGI | 110

Al meer dan twintig jaar vervult Dr. T’Sjoen een leidinggevende rol op het gebied van (trans)genderonderzoek en is hij tevens een veelgevraagde gast in tal van Vlaamse media. Toch was Guy’s startschot van een bloeiende carrière er ééntje dat we nog best een lucky shot kunnen noemen. ‘Ik had er na mijn middelbare studies een zonnige, zorgeloze vakantie op zitten en kwam pas in september tot de bittere realiteit dat ik nu echt eens moest beslissen welke richting ik uit wilde. Het was toen ik met mijn fiets bij de universiteit arriveerde dat ik een bord zag uithangen met alle studieopties. Instinctief heb ik me ingeschreven voor de opleiding Geneeskunde. De beste beslissingen zijn meestal de meest impulsieve, zeg ik vaak.’

Infopunt ‘TIP’ Ruim zes jaar geleden geleden richtte Dr. T'Sjoen het transgender Infopunt ‘TIP’ mee op om tegemoet te komen aan de nood voor informatie rond het transgender thema.

Op deze manier werd de voormalige Genderstichting nieuw leven ingeblazen. Ook werd in extra informatieverlening voorzien op het vlak van een zorgkaart, partnerwerking en informatie voor andere belanghebbenden zoals ouders en werkgevers. ‘Op de universiteit had ik een zeer toegewijde professor die de meest interessante verhalen kon vertellen over ons hormonale stelsel. Tijdens mijn opleiding kwam ik ook in aanraking met transgender personen die langskwamen op consultatie. Ik was danig onder de indruk van de moed van de personen zelf maar ook van de onwetendheid van de omgeving. Het voelde als mijn missie om zoveel mogelijk medische seksuele taboes aan te pakken en voor de transgender personen kwalitatieve zorg aan te bieden.

Wist je dat mensen er nog steeds van uitgaan dat bij een transitie altijd een genitale operatie hoort? Wel, er zijn veel mensen die transgender zijn en honderd procent tevreden zijn over bijvoorbeeld hun hormonale behandeling zonder dat er een chirurgische ingreep bij komt kijken.’

geven. Doorgaans doen we dat wel heel graag en we gaan dit zeker volgend jaar goedmaken. Mijn man, Milan, en ik hebben elkaar al feestend leren kennen op een dansevent in de Vooruit in Gent. Het was liefde op het eerste gezicht.’

Tolerantie Wanneer we hem polsen naar de tolerantie dat een homokoppel ervaart in het jaar 2020, dan klinkt T’Sjoen positief: ‘In mijn leven ben ik ooit twee keer nageroepen op straat maar meer dan verbaal geweld heb ik nooit ervaren.

Ik ben tijdens mijn carrière nooit geremd door het feit dat ik homo ben. Ik vind dat de jeugd ook steeds opener omgaat met verschillen in genderidentiteit en seksuele oriëntatie.

Toch bestaan er in Hongarije en Polen sinds kort LGBTvrije zones. Dergelijke discriminatie is onacceptabel in een modern Europa en ik verwacht een stevige reactie vanuit de Europese politiek.’

Naast al dat werken, boeken schrijven en een huwelijk plannen, moet ook een medicus op gepaste tijd ontstressen en dat is bij Dr. T’Sjoen niet anders: ‘In deze bizarre Corona tijd kan ik me vaak uren bezighouden met mijn uitgebreide muziekcollectie en vinylplaten. De laatste weken kijk ik, zoals iedereen wellicht, ook vaak Netflix. Ik heb enorm gelachen met de Spaanse serie Paquita Salas. Maar als het weer verantwoord is, vliegen we meteen naar ons favoriete eiland Ibiza. Er is een strandrestaurant La Escollera bij het bekende Playa Es Cavallet waar we de hele dag kunnen doorbrengen.

Het heeft een van de mooiste uitzichten van het eiland en op de menukaart staan niet minder dan vijftien soorten paella.’

Een topdokter die houdt van Spaanse clichés, van vinylplaten en van een coup de foudre.

Hormoonexpert Tegenwoordig staat Dr. T’Sjoen naast ‘sexpert’ ook in de aandacht als hormoonexpert met als resultaat het boek ‘Hormonen onder controle’ dat enkele weken terug in de rekken belandde. Een must read voor de meerderheid van onze bevolking want volgens T’Sjoen bestaan er wel de nodige misvattingen en fabels over het onderwerp.‘Mensen weten te weinig over hormonen ondanks het feit dat velen hormonale klachten ervaren of al dan niet ten onrechte denken dat er iets aan de hand is met de hun hormonen. Het is normaal dat niet iedereen alle hormonen kent, dus haal ik de belangrijkste hormonen eruit als hoofdpersonages van mijn boek. Ik doe dit op basis van verhalen uit mijn praktijk en breng ook de typische ziekten van deze tijd in kaart zoals diabetes (suikerziekte) of obesitas, en leg uit wat we eraan kunnen doen. Ik ben een endocrinoloog en die zijn meestal tachtig procent van de tijd bezig met diabeteszorg, voor een groot deel veroorzaakt door overgewicht en obesitas.’

Turbulent Ook voor T’Sjoen was er in 2020 een turbulente tijd want hij sprong bij op de spoedafdeling van het UZ Gent en hield tegelijkertijd ook het coronadagboek bij voor de speciale editie van ‘Topdokters: Corona’. En privé stapte hij met zijn grote liefde in het huwelijksbootje. ‘In het UZ Gent was het alle hens aan dek en er werd gevraagd om de spoedafdeling te gaan versterken, preventief voor als veel zorgpersoneel zelf zou uitvallen. Gelukkig is dit niet gebeurd omdat we voldoende beschermingsmateriaal hadden. Omwille van infectiegevaar mocht de crew van Topdokters in de eerste weken van de epidemie het ziekenhuis niet binnen. Daarom ging ik na een spoedopleiding zelf aan het werk met een camera van Woestijnvis producties, op zak. De trouwplannen werden uiteraard gedwarsboomd door Corona maar uitstellen was voor ons geen optie. Het was een heerlijke dag hoewel we door de omstandigheden geen groot feest hebben kunnen TGI | 111

ABONNEE AANBIEDING TGI

Neem nu een abonnement op en ontvang 5 edities inclusief digitale versie voor maar

â‚Ź 40,00 inclusief een armband/halsketting uit de collectie van Mr O.

Wil je het magazine alleen online ontvangen?

Neem dan een abonnement op de digitale uitgave van the gay issue voor maar â‚Ź

7,95

Abonnee worden?

Ga naar www.thegayissue.com of mail naar info@thegayissue.com Abonnementen gelden tot wederopzegging. (Prijs)wijzigingen voorbehouden.

Deze aanbieding geldt t/m 1 maart 2021.

TGI | 112

Foto: Dirk Alexander Styling: Jody Van Geert

DOLCE & GABANA www.verso.be das: €165 boxershort: €70

TGI | 113

River VIIPERI meer dan sexy alleen Door: CHRISTIAN LOOMAN

River Viiperi, model en influencer en met zijn ‘looks’ een meer dan sexy verschijning. Al op jonge leeftijd werd hij door zijn moeder, actrice en model Riitta Viiperi, geïntroduceerd in de modellenwereld. Kort na de middelbare school trad hij in de voetsporen van zijn moeder, nam zijn carrière een vlucht en werd hij in no time enorm populair. Hij sierde de cover van verschillende internationale tijdschriften en liep op de catwalk voor diverse grote merken als Calvin Klein, Versace, H&M en American Eagle. Zijn liefdesrelatie met Paris Hilton liet hem ook niet onbekend. Ondanks het leeftijdsverschil van elf jaar duurde hun relatie toch nog twee jaar.

We treffen River in Amsterdam, een van zijn meest favoriete steden.

‘Ik hou van Amsterdam. De stad is niet te groot en je hebt gelukkig geen auto nodig.

Ik vind het heerlijk om rond te lopen en te genieten. De mensen zijn vriendelijk en er heerst een goede vibe. Weliswaar is het een stad die je in een paar dagen kunt ontdekken maar toch geniet ik hier iedere keer weer.

Logeren doe ik vaak in het W hotel en daar voel ik me meer dan thuis. Ondanks dat ik me iedere keer verheug op Amsterdam, heb ik wel het idee dat de stad niet meer zo gay friendly is als in het verleden. Als hetero zeg ik: ‘Respecteer iedereen om wie hij is en als

het je niet bevalt, kijk dan gewoon de andere kant op’.’

Je reist eigenlijk de hele wereld rond.

Heb je een bepaalde plek waar je het allerliefste bent? ‘Het klinkt misschien gek maar voor mij is Los Angeles één van de heerlijkste plaatsen op aarde. Ik hou van de mentaliteit daar; de ondernemersspirit.

Mensen willen het maken daar. Men heeft ook respect voor mensen die succesvol zijn en het gemaakt hebben ongeacht of je wel of geen opleiding hebt gedaan. Dat is in Spanje waar ik ben opgegroeid wel anders, geen opleiding, dan stel je ook niets voor.

Mijn wereld, de entertainmentwereld, is in Spanje nooit groot geweest maar Hollywood TGI | 114

is juist het mekka van entertainment. Men begrijpt elkaar daar. In Spanje werk je in de entertainmentindustrie als je je opleiding niet hebt afgemaakt. Echt een wereld van verschil.’

Waar woon je nu het meeste van de tijd? ‘In mijn koffer… Haha. Maar hopelijk snel in New York. Ik ben bezig met mijn verblijfs- en werkvergunning. Op dit moment woon ik tijdelijk inde UK samen met mijn zus die normaal in Mexico woont.

Ook vanwege Covid-19.’

Wat is de grootste misvatting als het om jouw persoon gaat?

‘Mensen denken altijd dat ik arrogant ben maar als ze me ontmoeten vinden ze me gelukkig een normale gast. De States hebben me ook negatief gevormd. Mensen doen zich allemaal grootser voor dan ze zijn. Waarom moet ik me anders voordoen dan ik ben? Ik ben op instagram altijd open en eerlijk en laat het ook zien als ik depressief ben. Het enige waar ik een beetje terughoudend in ben zijn mijn liefdesrelaties.’

Je belandde al vrij jong in de modellenwereld. Vertel?

Ik was een slechte student en na één jaar ben ik met mijn opleiding gestopt. Studeren en ik gaan niet goed samen. Ik wilde

bankier worden maar niets wat ik op school deed leerde me hoe ik dat kon worden. Uiteindelijk ben ik veel gaan reizen en heb veel zelfstudie gedaan.

Ik leerde door veel te lezen. Op mijn 18e ging ik naar Londen om model te worden. Er werd door mijn agency een meerjarenplan uitgestippeld om van mij een bekend model te maken. Maar ik gaf aan dat ik meer op de gaymarkt wilde richten. Ik dacht dat ik daardoor veel eerder kon doorbreken maar niets is minder waar. Ik heb twee maanden in Londen gezeten en één maand in Parijs. Ik werd al heel snel omarmd door de LGBTQ gemeenschap en ook viel ik op bij Calvin Klein. Als beginnend model werd ik uitgekozen om zijn show te lopen en model te staan voor het merk. En de rest is geschiedenis.

Vanaf toen ging het allemaal heel snel.

Eerlijk gezegd had ik niet veel met de modewereld. Ik vond het vaak niet prettig hoe ik werd behandeld en daar zei ik dan ook wat van. Uiteindelijk ben ik naar Spanje terug gegaan want ik merkte dat ik niet kon genieten van het succes. Het was geen avontuur meer.

Pas toen ik accepteerde dat ik het meer als business moest gaan zien, kon ik er in berusten. Ik wil hoe dan ook plezier hebben in wat ik doe want anders doe ik het liever niet. Ik heb nu een pauze ingelast om te kijken wat ik nu echt wil met mijn carrière en leven.’

Je hebt gewerkt als fashion model.

Hoe modebewust ben jij zelf en wat betekent mode voor je?

‘Het ligt eraan wat je onder fashion verstaat. Ik hou de trends in de gaten en hoe de wereld ook op basis daarvan verandert. Wat vroeger helemaal niets was, kan nu ineens in de mode zijn. Ik vind het ook leuk te zien hoe bepaalde dingen na een paar jaar weer terugkomen in de mode. Grappig te zien hoe dat in cirkels draait. Ik hou zelf van natuurlijke basic kleding. Een T-shirt met een jeans. Hou het simpel.

Ik vind fashion ook meer staan voor wie je bent als persoon in plaats van wat je aan hebt. Kleding en merken moeten bij je persoonlijkheid passen. De normen en waarden die je als persoon hebt moeten overeenkomen met de normen en waarden van een bepaald merk. Vroeger moesten modellen vooral geen persoonlijkheid hebben en gewoon dragen wat ze gevraagd werd.

Nu moet een merk echt bij het model passen.’

Wat zijn je favoriete merken?

‘Mijn ultieme merk is Yves Saint Laurent, ook om voor te werken. Maar dat laatste gaat waarschijnlijk nooit gebeuren want als model pas ik niet in het prototype dat zij altijd hanteren.

Ik heb wel gewerkt met iemand die nu weer bij YSL werkt dus ik zit dichter bij het vuur. En natuurlijk is Calvin Klein TGI | 115

‘Vroeger moesten modellen vooral geen persoonlijkheid hebben en gewoon dragen wat ze gevraagd werd. Nu moet een merk echt bij het model passen’ een van mijn favoriete merken. Dat merk heeft me zoveel gebracht! Ik heb veel aan hem te danken. Als 18-jarige kwam ik naar New York en mijn eerste casting was voor Calvin Klein.

Ik wist uiteraard wie hij was ondanks dat ik totaal niet into de mode was. Ik kende de bekende modellen die hij gebruikte voor zijn reclames, zoals Marky Mark. Ik kwam drie uur te laat op de casting omdat ik verdwaald was. Maar de casting ging goed en twintig minuten later kreeg ik een telefoontje dat ik geboekt was. Een volledig exclusief contract. Ik belde mijn vrienden die dachten dat het hele modellengebeuren niets zou worden en vertelde ze dat ik een exclusief contract gescoord bij Calvin Klein. Wie het laatst lacht….

Als model moet je altijd in vorm zijn. Hoe zorg je ervoor dat je in shape blijft? En is het soms niet moeilijk om altijd maar met je uiterlijk bezig te zijn?

‘Als model moet je het hele jaar door fit zijn. In mijn geval erg lastig. Ik reis nogal veel en de sportscholen zitten vaak vol nu je moet reserveren door Covid-19. De laatste tijd werk ik aan een project dat RV Shred heet. Met het programma RV Shred wil ik modellen die deel uitmaken van de modellenwereld, motiveren om oefeningen te doen tijdens hun werk, bijvoorbeeld in het vliegtuig onderweg naar een opdracht, en in hun dagelijkse leven. Het gaat er om dat je de balans zoekt tussen je geest en je gezondheid. Het is namelijk een must iedere dag fysiek bezig te zijn als dat ook je werk is. Verder werk ik aan een eigen kledinglijn en een online kookprogramma gerelateerd aan fitness. Dus ik kom met dieetschema’s. Er zijn al veel fitnessprogramma’s maar niemand vertelt je hoe je gespierd atletisch kunt zijn. Vaak als je met gewichten aan de slag gaat, neemt de spiermassa toe en dat is als model zijnde vaak niet wenselijk. Ripped and small dat is wat ze willen. Je moet er goed uit zien in een pak en in ondergoed. Hoe vind je die balans? Gelukkig is het voor mannen ook steeds normaler om yoga en pilates te doen. Flexibiliteit laat je er van nature gezond uit zien. Ik doe pilates en yoga en dat laatste met name voor mijn geestelijke gesteldheid. Connecten met jezelf. Het kanaal van RV Shred is te vinden op Youtube.’

We lazen ook dat je acteer ambities hebt. Kun je daar iets concreets over zeggen?

‘Mijn eerste project is binnenkort maar ik kan er niet teveel over zeggen. Als ik terug kom uit Amsterdam gaan we draaien. Ik kan wel zeggen dat ik geen grote, maar wel een hele leuke, rol heb. Het is in ieder geval een goede regisseur en een goed team dat erbij betrokken is. In deze film speel ik een poolboy die flirt met mannen. Een richting die ik altijd al heb gekozen in mijn carrière. Ze hebben me overigens ook een rol aangeboden in de Netflix serie Toyboy. Een Spaanse serie. Niet eens een heel sterke serie maar door Covid-19 is het een grote hit geworden. Ik ben inmiddels al tien jaar model en heb een break van twee jaar genomen. Ik dacht dat model een opstap zou zijn naar acteren maar ik durfde niet. Als model TGI | 116

stop je soms te geloven in jezelf. Door Covid-19 ben ik over veel dingen gaan nadenken en dat heeft me ertoe gezet deze ambitie weer na te gaan jagen. Sowieso zet deze hele situatie in de wereld veel mensen aan het denken. Het belangrijkste is dat je je focust op iets dat je gelukkig maakt. Door Covid-19 heb ik de acteercursus weer op gepakt en binnen twee maanden had ik deze rol. Geen grote rol dus, maar een stap in de goede richting. De tweede acteer klus is in Atlanta.’

Je hebt enorm veel volgers op instagram en twitter en dat maakt jou een influencer.

‘In 2010 begon ik met Twitter en Youtube. Mijn agencies adviseerden mij dit te doen. In hun ogen was het overexposure.

Exclusiviteit was in die tijd erg belangrijk. Ondanks dat ik veel volgers had, heb ik mijn Youtube gesloten. Mijn twitter heb ik aangehouden en ik was er snel bij toen Instagram kwam.

Via die weg kon ik iedereen op de hoogte houden en heel makkelijk communiceren met mijn fans. Influencer vind ik een vervelend woord. Ik probeer niemand te beïnvloeden.

Dit is mijn leven, maar leid vooral je eigen leven. Wees jezelf.

Vroeger was alles echt; je nam een foto en zette die meteen op je social media. Nu moet alles perfect zijn met filters etcetera. Maar als je nu zou doen wat je toen deed, krijg je geen engagement. Ik probeer wél het echte leven te laten zien en ook dat mijn leven niet perfect is. Ik heb mijn ups en downs.

Ook ík maak mindere leuke dingen mee maar ik probeer altijd weer een paar positieve dingen te vinden om me daar op te focussen.’

Heb je hard gewerkt om zoveel volgers te krijgen en hoe heb je dat bereikt?

‘Het is nu onmogelijk om hard te groeien. Ik sprong op het juiste moment op de trein. Nu heb je veel fake influencer accounts, het is echt zo’n business geworden, dat is de mindere kant ervan. Ik snap het algoritme niet meer van Instagram.

Ik post een selfie en die gaat sky high; ik post een leuke foto in Amsterdam en die doet het veel minder. Laat het gewoon open en laat het gaan. Vroeger postte ik wekelijks dat ik met vrienden shirtless watermeloen zat te eten en dan had ik er zo weer 10.000 volgers bij.’

Wat zijn de overwegingen die je maakt om te bepalen of je een product wel of niet wil promoten?

‘Ik hou het zo organisch mogelijk als ik dingen promoot. Toen influencing begon zag je bijvoorbeeld vaak ‘witte tanden’ voorbijkomen. Ik heb overal aan meegedaan ondanks dat agencies erop tegen waren. Het is een nieuwe vorm van inkomsten: Je zit op de bank, maakt een foto, je post die en je hoeft het huis niet uit om geld te verdienen. Maar toen realiseerde ik me dat ik met dezelfde mindset moest werken als in het modellenwerk; daar werk ik ook niet voor alle merken. Ik probeer hetzelfde te doen met Instagram (street style oriented). Zoals nu draag ik Mason Garments en In Gold We Trust, die schoenen zou niemand vroeger dragen. De grote Balenciaga schoenen, de ringen, de armbanden; This is me, het is mijn stijl. Ik ga niets promoten wat niet bij me past of wat me niet staat. YSL is jammer genoeg niks voor mij, zelfs niet in een pak, het past niet bij mijn persoonlijkheid dark en edgy. Ik ben meer Versace colour fun sex sells. Het moet op de een of een of andere wijze aan me gelinkt zijn, hoe klein die link ook is.’

2020 is een bizar jaar. Door Covid-19 staat de wereld op zijn kop. Wat voor invloed heeft dit op jou gehad, zowel privé als zakelijk?

‘2020 is a fucked up year. Ik klaagde maar over 2019 maar nu wil ik dolgraag terug naar die tijd, kon ik alles maar terugnemen wat ik toen zei. Ik had al twee jaar een break. Dus het was wel een schok om niets te doen, 2020 zou mijn comeback zijn, ik was fysiek in een top conditie en gezond. Je krijgt echt even een klap in je gezicht. Nu concentreer ik me op mezelf. Ik leer gelukkig te zijn en alleen te zijn, iets wat ik altijd heb gehaat.

En daarnaast hou ik ervan met vrienden te zijn, plezier te maken, te feesten en te reizen.’

BY TEACOACH KEN

Tea is sexy!

Op de thee bij Tea by Teacoachken Theesommelier Ken Calander heeft in Antwerpen een missie: hij wil thee van z’n saaie,

duffe imago af helpen. Dus schreef hij er een boek over én opende een hippe tearoom in hartje Antwerpen.

Meer dan 100 theesoorten!

teabyteacoachken.be Jezusstraat 34 2000 Antwerpen

info@teabyteacoachken.be

what I want GADGETS FRESH ’N REBEL IN-EARS

Dankzij de gloednieuwe Twins Earbuds van Fresh N Rebel is het mogelijk om volledig draadloos en met de beste sound en design, naar je favoriete songs en podcasts te luisteren. Maar ook je vrienden volledig wireless bellen kan voortaan met de Twins Earbuds. De Twins met verbluffende geluidskwaliteit zijn voorzien van een handige chargingcase waardoor je ook op reis zorgeloos urenlang van je earbuds gebruik kunt maken. (€79,95 via Fnac.be of Vandenborre.be)

DJI OSMO MOBILE 2 HANDHELD SMARTPHONE

Als fotografie een van je passies is, dan is deze Gimbal een must-have gadget. Omdat het licht, draagbaar en gebruiksvriendelijk is, kan de smartphonecamera in één keer worden gedraaid. Dit zorgt ervoor dat er nooit een leuk moment wordt gemist. De Gimbal kan moeiteloos worden opgevouwen en overal mee naartoe genomen worden. Hij heeft een batterijduur van vijftien uur en kan ook gebruikt worden om de smartphone op te laden.

TWEEZERMAN G.E.A.R. FOGLESS SHOWER MIRROR - ANTI-CONDENS SPIEGEL Last van vervelende condens druppels op je spiegel? Don’t worry, dankzij

de geïntegreerde wisser verwijdert u dit snel, streeploos en gemakkelijk.

Voor het gemak tijdens het scheren onder de douche, kan de Fogless Shower Mirror eenvoudig aan je douchewand worden bevestigd. Vul het reservoir aan de achterkant met warm water en je bent klaar voor een condensloze scheerbeurt. Dankzij het handige formaat is het ook ideaal om mee te nemen op reis.

PHILIPS NORELCO ONEBLADE GROOMING Facial hairstyles zijn op dit moment trending. Mannen

proberen verschillende maten en vormen van baarden uit, hoewel sommigen nog steeds de voorkeur geven aan een eenvoudige 5 o'clock shadow. Hoe dan ook, deze verzorgings tool is een van de coolste gadgets die je moet hebben. Met maximaal 45 minuten gebruik per keer kan de tool op een droge of natte huid worden gebruikt.

Trimmen en scheren is nu leuker omdat het mesje soepel over de huid glijdt. Het is voldoende om de mesjes eens in de vier maanden te vervangen en vereist dus nauwelijks onderhoud. Yay!

CORAVIN MODEL EIGHT WINE

Coravin heeft hoogwaardige producten die een must-have zijn voor iedere wijnliefhebber. Het Coravin-systeem is het eerste en enige hulpmiddel ter wereld om wijn uit een fles te kunnen schenken en ervan te genieten zonder aan de kurk te trekken. Say what?! Dit schitterende product maakt gebruik van de gepatenteerde technologie van Coravin die de wijn beschermt tegen oxidatie, doordat de kurk op zijn plaats blijft terwijl de wijn stroomt. Een duur ‘flesje’ kun je nu zonder hartzeer openen om er een paar dagen van te genieten zonder dat de kwaliteit van de wijn achteruitgaat.

BLUETOOTH KEY FINDER

Kan jij soms je sleutels of telefoon niet meer terugvinden? Geen zorgen meer! De Chipolo, gemaakt van gerecyclede visnetten, geeft een hard geluid van 120 dB af waarmee je je sleutels, telefoons en andere waardevolle spullen kunt terugvinden. Bovendien gaat de batterij tot twee jaar mee en is die gemakkelijk te vervangen. Een betaalbaar gadget, handig voor de chaotic people onder ons.

ToolTraileye Luxe Sportbril

Met zijn Traileye Pro lanceert het premium sportbrillenmerk Evil Eye een echt multitalent onder de premium sportbrillen. Of je nu als hobby sporter of als fervente fanaat gaat fietsen, hiken of skiën deze winter, met de TrailEye Pro ben je naast stijlvol ook nog volledig uitgerust en klaar voor ieder sportdiscipline.

De bril werd ontworpen met veelzijdige en intelligente features. Het kijkvlak bestaat uit één geheel waardoor je een breed en open gezichtsveld krijgt. (€ 209) TGI | 119

BOER ZKT (bijna) MAN Tristan had bijna zijn maatje beet Door: MARIO DE WILDE

Bijna had Vlaanderen de primeur beet maar op het laatste moment sloeg de vlam toch niet over. Bijna iedereen kent het TV-programma Boer Zkt Vrouw als hetero-versie maar afgelopen najaar eiste ene Tristan Swennen een opmerkelijk hoofdrol op. Voor het eerst ging een boer op zoek naar een andere man en Tristan kreeg de primeur.

veel berichten op sociale media van jongens die mij beter wilden leren kennen maar die niet op tv durfden komen omdat ze nog in de kast zitten.

Ik besefte toen hoeveel geluk ik had met mijn ouders. Door mee te doen met dit programma wilde ik een taboe doorbreken. Dat is gelukt want na de laatste aflevering kreeg ik honderden felicitaties. Wat ik iedereen als raad geef, is: schaam je niet en praat erover, zoals ik altijd gedaan heb.’

Tristan Swennen uit het Limburgse Ellikom is niet zo’n gangmaker.

Dat bleek al meteen nadat hij zich als kandidaat bij het productiehuis ingeschreven had. Tristan: ‘Eigenlijk had mijn mama me voor de grap aangemeld en ze ging er oorspronkelijk van uit dat ik toch niet gekozen zou worden. Wel dus! Ik wist niet wat ik meemaakte toen de eerste aflevering uitgezonden werd. Mijn Facebooken Instagrampagina’s ontploften bijna. Ik kreeg meteen honderden berichten. Heel veel van familie en vrienden maar ook van mensen die ik helemaal niet kende. Dat was toch wel een beetje beangstigend.’ Wat volgde in de veertien afleveringen was een rollercoaster van emoties met veel ‘vlinders’ die op de boerderijen rondvlogen. Vlaanderen smulde ervan en lustte er wel pap van.

En wat deed Cupido?

Zijn ouders waren vooral bekommerd over mogelijke gaybashing; het pesten, bedreigen of in elkaar slaan van homo’s. Tristan: ‘Ze waren vooral bang dat ik gekwetst zou worden door mogelijke negatieve reacties. Zíj wisten het dan wel al acht jaar maar voor de buitenwereld was het nieuw.’

Toch verliet Tristan op vrij jonge leeftijd het ouderlijke nest en Tristan geeft zelf toe dat hij een moeilijke puber was. Tristan: ‘Ik voelde me op veertienjarige leeftijd eigenlijk volwassen. Fout dus. Ik ging uit in Gent, Antwerpen en Brussel waar ik de holebifeestjes en clubs ontdekte.

Ik was nog niet eens twintig toen ik alleen ging wonen.’ Het cliché dat homo’s van de ene relatie in de andere stappen, is zeker niet van toepassing op Tristan. Hij had twee min of meer lange relaties, eentje van drie jaar en nadien nog een van bijna vijf jaar.

Terwijl op andere boerderijen Cupido flink raak schoot, bleef het bij Tristan relatief kalm. Zelfs mama Mireille kwam tijdens emotionele momenten haar zoon raad geven of hij nu wel of niet voor Steffe of Lucas moest kiezen. Het werd uiteindelijk geen van beiden. Tristan: ‘Ach, we hebben samen een leuke periode gehad en we waren een toffe bende. We zijn intussen een kwartjaar verder en ik heb iemand anders leren kennen. Wij zijn rustig aan het daten, maar ik wil niks overhaasten.’

Niet schamen maar praten De hobbyboer heeft een hartverwarmende band met zijn moeder Mireille (52 jaar). Die wist eigenlijk al heel snel dat ze nooit een schoondochter zou kunnen verwelkomen. Tristan: ‘Mijn ouders wonen allebei in een vierhonderd jaar oude familieboerderij en ik kan me best voorstellen dat het voor hen niet evident was om hun zoon als gay te zien evolueren. In de boerenstiel is dat nog een groter taboe dan pakweg in de showbusiness of in een kunstenaarsmilieu. Weet je, na de oproepaflevering kreeg ik al TGI | 120

TGI | 121

MAN STIJL

&

The Gay Issue vraagt bijzondere mannen naar hun persoonlijke levensstijl. In deze aflevering Luca Derin. We kennen hem van Love Island. Vanaf de start hadden we al een oogje op deze sexy Luca met zijn mooie ogen en Limburgse accent.

Maar wie is Luca van Love Island nog meer?

TGI | 122

Wat is jouw kledingstijl?

‘Als ik mijn kledingstijl zou moeten omschrijven varieert dit nogal. Ik draag het liefst nette kleding, denk met name aan classy outfits (pantalons, blouses, colbertjes). Aan de andere kant kan ik ook wel vrijetijdskleding dragen, denk aan casual outfits. Om hier een combinatie van te maken, kleed ik mezelf ook wel CLASSUAL, classy but casual.‘ Welke auto?

‘Als ik mocht kiezen wat voor auto ik zou rijden, zou ik voor de Audi gaan. Deze past bij mijn levens- en kledingstijl. Net als mijn kleding heeft deze auto stijl, klasse en comfort. ‘ Mooiste film?

‘Zonder twijfel Gladiator.’

Beste TV-Programma?

‘Moeilijk te bepalen omdat ik niet veel tv kijk maar om dan toch maar een keuze te maken zou ik voor Voetbal International gaan.’

Beste restaurant?

‘Het beste restaurant waar ik ooit gegeten heb, is Sunset Lounge in Istanbul. Hier kun je verrukkelijke vis en vleesgerechten eten met uitzicht over heel Istanbul.‘ Favoriete vakantiebestemming?

‘Australië. Werkelijk alle steden daar hebben iets moois en unieks.

Het leven aan zee in Queensland maakt mij blij en positief. De mensen zijn gastvrij en iedereen is relaxed. Ik hou van zon en die is hier zeker aanwezig.’

Liefste vrouw?

‘Mijn moeder, de vrouw die mij op aarde heeft gezet. Zij staat iedere dag voor mij klaar. Ik ben trots op het feit hoe zij haar leven heeft opgebouwd en haar kinderen verzorgt!’

Idool?

‘Mariano Di Vaio. Ik ben gefascineerd door zijn lifestyle. Daarnaast bewonder ik zijn kledingstijl. Hij is een internationaal model en heeft naast zijn carrière een vrouw en drie kinderen. Net zoals ik ben, is Mariano ook van Italiaanse komaf.’

Leukste celeb?

‘Ik vind het lastig om te bepalen wie ik de leukste celeb vind. Maar als ik dan toch een keuze moet maken zou ik voor Adriana Lima gaan.

Een bijzonder mooie vrouw!’

Beste of mooiste boek?

‘Het beste boek dat ik ooit gelezen heb is The art of not giving a fuck.

In dit boek wordt de lezer duidelijk gemaakt hoe minder je om iets gaat geven, hoe beter het je af zal gaan.’

Welke producten ontbreken niet in jouw badkamer?

‘De producten die zeker niet ontbreken zijn de haarproducten van Keune. Deze zijn top voor half lang haar. Hiermee krijg ik mijn haar gemakkelijk in model. Ik ben best een ijdeltuit en ik ga zeker niet de deur uit voordat ik crème op mijn gezicht heb gedaan. En van een bruin kleurtje hou ik ook. Sinds kort heb ik de self tan ontdekt van That’so. Echt een uitkomst want het heeft namelijk ook nog eens een verzorgende werking.‘ Grootste mode-faux pas?

‘Sneakers dragen onder een tuxedo. Dit is iets wat ik niet begrijp en ook zeker nooit zal doen.’

Absolute must in de garderobe?

‘Pantalons en blouses, mijn kledingkast is niet compleet wanneer deze er niet inzitten.’

TGI | 123

Joren Houtevels (20) WATERMAN, HAPPY SINGLE, LERAAR EN MISTER GAY BELGIUM 2020-2021 Zondag 18 oktober 2020: In Antwerpen wordt de opvolger gezocht van Matthias De Roover als nieuwe Mister Gay Belgium. Het is tegen middernacht als de naam van de twintigjarige Joren Houtevels uit de enveloppe van de Antwerps burgemeester Bart De Wever komt. De beauty boy met brains uit Keerbergen is volgens de jury de perfecte persoonlijkheid als ambassadeur voor en van de holebigemeenschap. Wat voor Joren volgt is een rollercoaster aan emoties en interviews.

Door: MARIO DE WILDE

TGI | 124

Het was een wel heel bijzondere achtste editie en het had heel wat voeten in de aarde om deze verkiezing van Mister Gay Belgium toch te laten doorgaan want corona stak meermaals stokken in de wielen.

‘We vonden het als organisatie een belangrijk signaal om in deze moeilijke tijden toch een nieuwe ambassadeur voor ons land te kiezen. Op deze manier konden we de LHBT-gemeenschap blijven steunen’, aldus Bram Bierkens, CEO van Mister Gay Belgium.

Dikkertje Dap In de twintig levensjaren van Joren is er dan ook ontzettend veel gebeurd. Geboren in Bonheiden bij Mechelen met nog twee oudere zussen en twee jongere broers volgde Joren humane wetenschappen en wiskunde aan het Koninklijk Atheneum van Keerbergen. Wie de foto’s van Joren tijdens de finale ziet, kan het moeilijk geloven dat hij op de lagere school vaak gepest werd omwille van zijn zwaarlijvigheid.

Joren: ‘En daar kwam nog eens de angst bij om niet gepest te worden omdat ik homo was. Die angst was in feit nog groter.

Ik moest het in die periode eerst voor mezelf uitzoeken en mezelf tegelijk ook accepteren. Ook tijdens het middelbaar onderwijs werd het vaak moeilijk. Ik turnde liever met de meisjes en wilde veel liever dansen dan voetballen. Ja, er is in die periode flink wat gegniffeld achter mijn rug.’

Make-up en hakken Joren begreep al snel dat het leven uit vallen opstaan bestond. Dat hij ook flink wat reacties moest incasseren.

Vrij laat kwam hij uiteindelijk uit de kast. Joren: ‘Ik had het geluk dat ik enorm goede vriendinnen had, en nog heb, die mij in alles steunen. Ik heb het eerst aan hen verteld. Zij hebben me dan geholpen om een goede manier te zoeken voor een aanvaardbare coming out. Dat was uiteindelijk dankzij de muziek. Ik zing namelijk graag en speel ook piano en gitaar.’ Uiteindelijk gingen de andere leerlingen ermee overstag maar er moest voor Joren nog een tweede hindernis overwonnen worden. Joren: ‘Mijn ouders hadden het er echt moeilijk mee dat ik make-up aanbracht en hoge hakken begon te dragen. Dat was voor mij echt moeilijk omdat ik net mijn eigen identiteit aan het zoeken was. Als ik nu op die periode terugblik en gesprekken met mijn papa en mama voer, deden ze het vooral uit bezorgdheid, omdat ze wisten hoeveel ik al gepest werd vroeger.’

Tranen van puur geluk Intussen is de winnaar weer een beetje in zijn normale doen want zowel voor als na de finale, was het een steeds terugkerend gevecht van prikkels en sensaties. Joren: ‘Het hoogtepunt was natuurlijk toen ik door burgemeester de Wever mijn naam hoorde zeggen. Ik kan je verzekeren: de tranen stroomden echt naar buiten, tranen van geluk weliswaar. Het was voor organisatoren en finalisten een enorm lange en onzekere periode. De finale was al tweemaal verplaatst geweest dus het was echt aftellen toen die eigenlijke finale er uiteindelijk kwam. Die finale zelf ging voor mij, vreemd genoeg, razend snel. Ik had het gevoel dat de hele show slecht vijf minuten geduurd heeft. Na de tranen volgde een moment van puur geluk. Echt onbeschrijflijk, ik had me in mijn leven nog nooit zo gelukkig en trots gevoeld.

Ik wilde zo enorm graag Mister Gay Belgium worden om op die manier onze gemeenschap te vertegenwoordigen.’

Jakkes, oorbellen Joren is momenteel happy single en dat zal nog een tijdje zo blijven want hij wil zich volledig op zijn jaar als Mister Gay Belgium gooien. Vervelen zal hij zich absoluut niet want Joren is intussen een campagne gestart voor meer verdraagzaamheid in het onderwijs. Joren: ‘Onlangs was er nog ophef toen een Vlaamse school een jongen verbood om oorbellen te dragen. Jawel, we zijn 2020! Gelukkig reageerde een andere school enkele dagen later om zowel jongens als meisjes in een rok naar de klas te laten komen. Zulke dingen geven mij enorm veel hoop en zin om acties als deze nog meer open te trekken. Elke leerling of student moet zichzelf volledig kunnen ontwikkelen. Ik kan je zeggen: een eigen identiteit op school zoeken is niet makkelijk. Vier van de tien LGBTQ+ leerlingen voelt zich onveilig op school en maar liefst dertig procent van de leerlingen die geen deel uitmaakt van onze gemeenschap, heeft er een afkeer van. Hier wil ik me als Mister Gay echt voor inzetten want beide cijfers moeten naar nul. Ik ga mijn thema zo breed mogelijk trachten uit te werken en wil het komende jaar enorm inzetten op nog meer diversiteit in het onderwijs en het tegen gaan en meer bespreekbaar maken van kindverstoting. Er is nog wel wat werk aan de winkel.

De toekomst lacht me toe en zit vol avontuur en nieuwe dingen. Spannend dus. Nee, ik ga me zeker niet vervelen...’

TGI | 125

gays IN DE GESCHIEDENISBOEKEN Er was een tijd dat homoseksueel gedrag quam faciens tam patiens (zowel actief als passief) in de westerse wereld een misdaad was die je met de dood moest bekopen. En het is ook nog maar kort geleden dat je er dan niet meer voor op de brandstapel eindigde, maar je toch beter ‘in de kast’ kon blijven; al was je nog zo briljant of artistiek als uitvinder, natuurkundige, schrijver of componist. De seksuele geaardheid van deze geniale mannen moest vaak geheim blijven en toch schreven ze geschiedenis.

Door: JILL VAN RILLAER

TGI | 126

STEPHEN FRY Het volgende schreef de toen 16-jarige Stephen Fry, één van de grootste presentatoren en komieken van GrootBrittannië, in een brief naar zichzelf. ‘I know what you are

LEONARDO DE VINCI De Italiaanse duizendpoot was een vijftal eeuwen geleden zowel architect als ingenieur, filosoof, natuurkundige, scheikundige, anatomist, beeldhouwer, schilder, componist en niet te vergeten: uitvinder. Je afvragen waar Leonardo Da Vinci’s genialiteit lag, is onbegonnen werk. Da Vinci was in bijna alles geniaal. In de 15e eeuw ontwierp Da Vinci zelfs een helikopter en een onderzeeboot. Van zijn pientere bedenkingen zijn er genoeg bewijzen. Van zijn homoseksualiteit net iets minder. Laten we beginnen bij de feiten. Een vrouw heeft in het leven van Leonardo altijd ontbroken. Nooit is hij verliefd of getrouwd geweest, noch heeft Da Vinci ooit kinderen gekregen. Maar het niet aangaan van een heteroseksuele verbintenis bewijst natuurlijk niets.

Nog meer onderwerp van discussie waren de knappe en louter mannelijke leerlingen die de kunstenaar in zijn atelier had rondhuppelen. Er zat één bijzondere tussen: Salai. Na pakweg twintig jaar woonde de leergierige Salai nog steeds in bij Leonardo. Helaas is een, potentiële, liefdesaffaire nooit vastgesteld op een doek. Waar het zijn briljante schilderwerken betreft, was Da Vinci vaste hofleverancier en was het vervaardigen van religieuze kunst voor de Kerk een belangrijke broodwinning. Hen te vriend houden was dus een must. Toch mag Leonardo alleen al vanwege zijn vrije omgang met mannelijke studenten en zijn baanbrekende en revolutionaire studies, bekeken worden als één van de meest controversiële personen in de geschiedenis.

WILLIAM SHAKESPEARE Bewijsmateriaal dat de geniale William Shakespeare homo was, is er niet. Maar wie in zijn briljante pennenvruchten tussen de regels door leest, kan gerust concluderen dat de master niet vies was van de nodige homo-erotiek. De vroege sonnetten van de Britse schrijver lijken vrijwel altijd aan een man gericht en niet aan een vrouw. En op tal van schilderijen staat de ene na de andere jonge travestiet naast hem geportretteerd, net als de vele edele heren die aan zijn huis dienden. Maar ook de beschaamde seksuele gezellen in zijn toneelstukken zoals Iago en Othello, Mercutio en Romeo zijn op het randje van very gay. Van begin tot eind verwoorden ze hun band met elkaar in erotische termen en kussen ze erop los. Volgens enkele studies getuigen de conflictsituaties waarin de stukken uitmonden, het best door het christelijke dogma dat homoseksualiteit destijds veroordeelde. Hoe het zat met de privé-situatie van sir Shakespeare? Hij was getrouwd met de acht jaar oudere Anne Hathaway, maar hij woonde het merendeel van de tijd in London terwijl zijn vrouw en drie kinderen achterbleven in Stratford. Hoewel er in zijn tijd een enorm taboe op rustte, bracht William Shakespeare met zijn toneelstukken homo-erotiek en liefde voor hetzelfde geslacht dichter dan ooit bij de mens.

doing now, young Stephen. It’s early 1973. You are in the library, cross-referencing bibliographies so that you can find more and more examples of queer people in the history, art and literature against whom you can hope to validate yourself.’ Met deze brief uitte hij toen al tegenover zichzelf zijn homoseksuele geaardheid. Pas twintig jaar later kwam Fry officieel uit de kast; en hoe. Stephen ontpopte zich tot één van de grootste voorvechters van holebi-rechten van de twintigste eeuw en daarin ging hij vaak heel ver. De trotse gay produceerde een tweedelige BBC-documentaire Out There waarin hij wereldwijd de discussie aanging met homofoben in de meest extreme culturen en slachtoffers van de homohaat aan het woord liet; van een Iraanse vluchteling die in eigen land de doodstraf riskeerde vanwege zijn seksuele voorkeur tot een jonge lesbische vrouw die het slachtoffer werd van een ‘corrigerende verkrachting’.

Alsof dat nog niet genoeg was en hij hiermee nog niet alle homoregisters opensmeet, nagelde hij ook nog eens één van de machtigste mannen ter wereld aan de schandpaal.

De Russische homofobe president Vladimir Poetin, die hij regelrecht vergeleek met Hitler: Poetin maakt zondebokken van homoseksuelen zoals Hitler dat met Joden deed. De aanleiding hiervoor waren de anti-homowetten die Poetin aannam waardoor gays in Rusland konden worden beboet en gevangen worden gezet als zij hun geaardheid ‘promootten’.

Hij riep de Britse premier Cameron en het Internationaal Olympisch Comité op tot een boycot van de Olympische Winterspelen die in 2014 in Rusland zouden plaatsvinden.

Zonder succes, maar de wereld werd wel wakker geschud en Stephen gaat de geschiedenisboeken in als een van de grootste voorvechters van homorechten.

PJOTR ILJITSJ TSJAIKOVSKI Denk je aan klassieke muziek, dan denk je aan Tsjaikovski.

Pjotr Iljitsj Tsjaikovski maakte de grootste composities die de muziekwereld ooit heeft gekend als De Notenkraker en Het Zwanenmeer. Tsjaikovski heeft zijn turbulente leven lang geprobeerd om zijn privé activiteiten uit de schijnwerpers te houden. Niet verwonderlijk. Immers, het extreem conservatieve was zijn thuishaven. In 1876 ontmoette Tsjaikovski, die toen net zijn debuut had gemaakt met zijn ouverture op Romeo en Julia, de 28-jarige Antonina TGI | 127

Milyukova. Zij bestookte hem met gepassioneerde brieven die hij, omdat ze van een vreemde vrouw kwamen, beantwoordde.

De componist raakte uitgeblust door alle projecten waar hij mee bezig was en had sterke behoefte aan een partner aan zijn zijde. Na Antonina een paar keer ontmoet te hebben, vroeg hij haar ten huwelijk. Antonina toonde echter niet de minste interesse in zijn muziek, was emotioneel labiel en geraakte gefrustreerd door het totale gebrek aan lichamelijk contact binnen hun huwelijk. Antonina ondernam een zelfmoordpoging en Tsjaikovski kon de dramatische wenteling van hun relatie en het ontbreken van de ware liefde niet langer aan. Hij vluchtte naar Kiev. Het echtpaar zag elkaar nooit meer en de dolgedraaide Antonina belandde twee decennia lang in een inrichting. Het mislukken van zijn

J. EDGAR HOOVER Bijna een halve eeuw stond Hoover aan het hoofd van de Federal Bureau of Investigation, beter bekend als de FBI. J. Edgar Hoover is ongetwijfeld één van de machtigste mannen uit de Amerikaanse geschiedenis. Een mannenwereld waarin je als homoseksueel niet geaccepteerd werd. Als sinds de jaren veertig deed het hardnekkige gerucht de ronde dat Hoover tot over zijn oren verliefd was op Clyde Tolson, zijn adjunct-directeur met wie hij dag en nacht ‘aan het werk’ was en ook mee samenwoonde. Onderzoeksjournalist Anthony Summers maakte enkele jaren geleden het meest verwoestende verslag over Hoover op. De auteur toonde aan dat Hoover een homoseksuele travestiet was maar zijn agenten met opdrachten bestookte om homoseksuele Amerikanen te schaduwen. Ze zouden een gevaar voor democratisch Amerika vormen. Summers haalt als bewijsmateriaal verschillende ooggetuigenverslagen aan waarin Hoover werd gespot verkleed als vrouw en tijdens orgiën in het New Yorkse Plaza Hotel. De bewijsstukken zouden chantagemateriaal zijn van de maffia waarmee ze Hoover jarenlang op afstand konden houden. Toen J. Edgar Hoover in 1972 overleed, had hij de sporen van zijn eigen verleden volledig uitgewist in de hoop dat nooit en te nimmer zijn maffiarelaties of homoseksualiteit achterhaald zouden kunnen worden.

huwelijk dwong Tsjaikovski zijn homoseksuele gevoelens onder ogen te zien. Het bewijs van zijn homoseksualiteit is een brief die hij na zijn huwelijk schreef aan zijn broer Anatoli: Pas nu, speciaal na het incident van mijn huwelijk,

ben ik gaan begrijpen dat er niets zo vergeefs is als het willen zijn van datgene, wat ik van nature niet ben. Enkele jaren geleden werd het sublieme levensverhaal van het muzikale genie, volledig gesubsidieerd door de Russische overheid, verfilmd. Verbazingwekkend genoeg, of misschien juist niet, rept de biopic met geen woord over de homoseksuele geaardheid van de componist. Of zoals de Russische Minister van Cultuur het diplomatisch omschreef: Tsjaikovski was een eenzaam man die er niet in slaagde om een geschikte vrouw te vinden. Historicus Rotikov, die zelf een boek schreef over homoseksualiteit in Sint-Petersburg, reageerde hier heldhaftig op: De geschiedenis verandert niet omdat het toevallig beter bij de huidige politieke agenda past.

TGI | 128

ALAN TURING Wat is er heldhaftiger dan meer dan vijftig jaar geleden de Führer te dwarsbomen? Hij slaagde erin tijdens de oorlog de code die de Duitsers gebruikten om hun berichten voor de vijand onleesbaar te maken, te kraken. Deze handeling had zulke historische gevolgen dat er films, toneelstukken en strips uit voortkwamen. Dan weten we al dat we het hebben over Alan Turing. Hij was een Britse wiskundige, computerpionier, informaticus, mathematisch bioloog en logicus. Turing is voor de IT-wereld dan ook de vader van de moderne computerwetenschap, terwijl zijn verwezenlijkingen in de meest abstracte wiskunde tot op vandaag worden bestudeerd. Time Magazine riep Turing enkele jaren geleden zelfs nog uit tot één van de twintig belangrijkste wetenschappers en denkers van de vorige eeuw.

Tijdens de turbulentie van de Tweede Wereldoorlog raapte de toen dertigplusser al zijn moed bijeen om toch voor zijn homoseksuele geaardheid uit te komen. Maar toen Turing dit wereldnieuws bekendmaakte, dwong de Britse overheid hem een strenge hormoonkuur te volgen om hem te ‘genezen’; Turing zou een ziek man zijn. Uiteraard gebeurde dit allemaal in het geniep. Het allerergste voor de geniale wiskundige was dat hij zich na deze compleet absurde behandeling ook niet meer met zijn codetheorie mocht bezighouden, hetgeen zijn levenswerk was. Turing was gebroken en nam

enkele dagen voor zijn 42ste verjaardag een dodelijk dosis cyanide in. Althans, dat is de officiële lezing. Verscheidene anonieme bronnen beweren dat Turing onder zeer verdachte omstandigheden is overleden en dat het gif hem zou zijn toegediend.

NERO (Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus) We zijn het jaar 67. Nero, de vijfde Romaanse keizer die het machtige koninkrijk kende, gaat als eerste keizer ooit een huwelijk aan met een man. Want Nero trouwt met de bloedmooie Sporus, een vermoedelijk slaaf die later werd vrijgelaten. Sporus vertoonde een opvallende gelijkenis met Poppaea Sabina, Nero's tweede vrouw. Toen Sabina stierf aan de gevolgen van een ernstige mishandeling door Nero, ontspoorde de verliefdheid van Nero in zo’n verre mate dat Nero Sporus liet castreren, verkleedde als vrouw en hem Sabina noemde om er uiteindelijk publiekelijk mee te huwen volgens het gebruikelijke ceremonieel van het Romeinse huwelijk. Uiteindelijk komt ook aan ontspoorde romances een einde want tijdens de opstand tegen Nero vluchtten de lovebirds uit de stad, waarop Nero in een diep mentaal dal belandt en zichzelf van het leven berooft met Sporus als getuige. Homoseksualiteit in het Oude Rome was geen taboe en werd op verscheidene vlakken als volstrekt normaal beschouwd. Toch kunnen we in de Romeinse boeken niets terugvinden over relaties tussen vrouwen. Homoseksualiteit blijft in de beginjaren na Christus toch een mannending.

Of niet? In 342 werden homohuwelijken toch verboden in het Romeinse Imperium Romanum. Een halve eeuw later vaardigt Theodosius zelfs een edict uit dat homoseksuele personen tot de brandstapel veroordeelde. Het Romeinse Rijk was immers christelijk en de relatieve vrijheid voor homoseksuelen verdween. Of hoe het van kwaad naar erger kan gaan.

OSCAR WILDE Oscar Wilde is één van de meest geroemde schrijvers en dichters van Groot-Brittannië. In 1875 ondernam de jonge Wilde voor zijn studies een reis naar Italië met zijn vroegere leraar en twee jaar later ging hij met dezelfde Mahaffy naar Griekenland, dit in een tijd waarin het geenszins gebruikelijk was dat studenten naar de bakermat van hun beschaving reisden. De flamboyante tiener was geen doorsnee leerling met zijn volle haarbos, zijn minachtende attitude voor de ‘mannelijke’ sporten en versierde kamer met pauwenveren, lelies en zonnebloemen. In 1878 begon Wilde toneelstukken te schrijven en in 1884 trouwde Wilde met Constance Lloyd waarmee hij twee zonen op de wereld zette. Tot in 1891 het liefdeslot toesloeg. Op zijn pad kwam Alfred Douglas aan flaneren, een zoon van de Markies van Queensberry. De beide mannen werden dol op elkaar ondanks het feit dat Wilde getrouwd was. De vader van Douglas wilde deze relatie beëindigen. In 1895 beschuldigde Queensberry Wilde van sodomie, waarop Wilde in verweer ging en een proces wegens smaad begon tegen de markies. De rechtbank stelde Queensberry echter in het gelijk met als puntje van de ijsberg het bewijs dat Wilde ‘grove onzedelijke handelingen’ had beleefd met jonge mannen van lagere afkomst. Hoewel Wilde de kans kreeg om naar Frankrijk te vluchten, koos hij ervoor om dat niet te doen. Oscar Wilde werd gearresteerd en tot twee jaar gevangenisstraf met dwangarbeid veroordeeld waarop ook vrouwlief de scheiding aan vroeg. Gedurende zijn gevangenschap schreef Wilde een lange liefdesbrief aan Douglas, die echter na zijn dood publiekelijk kenbaar werd gemaakt onder de titel De Profundis. Na zijn vrijlating werd Wilde door de Engelse elite uitgekotst waarop hij zijn toevlucht zocht in Frankrijk maar ook daar werd Wilde niet met open armen ontvangen. Een afgetakelde Wilde bracht de laatste jaren van zijn leven in armoede door in ballingschap in Frankrijk waar hij op 46-jarige leeftijd aan een hersenvliesontsteking bezweek. Met sarcastische ondertoon werd het leven van Oscar Wilde vele jaren later verfilmd met als titel The Happy Prince.

TGI | 129

NEXT TIME....

EUROVISIE SONGFESTIVAL VANAF MAART 2021 IN DE WINKEL! www.thegayissue.com

TGI | 130

DE GLOIRE SCHILDERIJEN STORMESTRAAT 120 8790 WAREGEM 0495 50 89 27 COLCON@SKYNET.BE WWW.DENISDEGLOIRE.BE GALERIJ OPEN ELKE ZATERDAG EN ZONDAG VAN 14u TOT 19u OF OP AFSPRAAK