03 1 Toni García Introd_02-2-González-alegre 15/10/13 09:57 Página 17
ra da fiscalidade, e entre as comunidades de montes veciñais en man común e os propietarios privados. • Combater o abandono do monte por medio da identificación das propiedades abandonadas, establecendo a obrigatoriedade da produción individual ou mediante asociacionismo no Banco de Terras. No relativo a como mellorar a xestión forestal, recoméndase: • Xestionar de xeito máis eficiente os montes veciñais en man común, por medio da revisión dos contratos de xestión e as boas prácticas. • Impulsar os novos usos do bosque, incrementando o aproveitamento non madeireiro do monte e a súa comercialización. • Mellorar o nivel de certificación da madeira, comezando por dar exemplo nos bosques de responsabilidade pública para fomentar o seu beneficio. • Fomentar un I+D+i forestal máis eficiente, con políticas de difusión de innovación e creación de estruturas de transferencia que permitan a cooperación transparente e eficiente en todos os ámbitos. • Incrementar a transparencia na comercialización para aumentar a venda, coa creación dun rexistro de cubicadores e taxadores, unha plataforma dixital de venda e o cumprimento da programación de poxas públicas de madeira. E respecto á industria, baseada hoxe en día na primeira transformación e sen un plan a longo prazo, as medidas tratan os seus problemas de viabilidade a curto prazo: • Fomentando unha nova demanda de produtos madeireiros, con medidas como a creación dun plan de rehabilitación de vivendas cun consumo mínimo de madeira ou a promoción de enerxías de base forestal, como a biomasa. • Diminuíndo as barreiras administrativas, para garantir a competitividade do sector rebaixando custos non produtivos, simplificando trámites coa Administración por medio de ventá única para a xestión de cortas, e equiparando a tonelaxe do transporte ao nivel doutros países europeos.
Sesión dos Diálogos03, celebrados na Fundación Barrié de la Maza, A Coruña Fotografía: Pablo González
anos de xeito moi intenso. E agora semella que ningunha das estruturas que temos para organizarnos serve, que os nosos recursos se malvenden ou se deixan estragar, e fronte a este desleixo deixamos perder os esforzos dos nosos antepasados na vez de preparar o futuro imaxinando outros xeitos de organizarnos mellor. Á pregunta sobre como mellorar o sector forestal e con el Galicia, deberiamos responder preparando un futuro con explotacións forestais viábeis e economicamente competitivas, cunha xestión forestal coherente, con man de obra especializada, investimento e investigación eficiente, e unha clara orientación dos seus usos. Todo é posible se nos comprometemos como sociedade a respectar, valorar e coñecer mellor os nosos recursos ■
Dicía Castelao que “o día que seipamos o que val un albre, aquel día non teremos necesidade de emigrar”. Xa van máis de setenta anos desa sentenza e aínda non somos conscientes como sociedade do valor dos nosos montes. Vivimos no inicio dun novo século no que herdamos un cambio territorial e social producido en poucos