Crisisplan Tejo Dendermonde

Crisisplan

voor onthaalmedewerkers en therapeuten

draftversie juni 2024

algemene afspraak:

Verwittig bij alle crisissituaties en -casussen steeds de coördinator onthaalmedewerkers of therapeuten per e-mail.

Voor dit crisisplan werd dankbaar gebruik gemaakt van:

Tejo Vlaanderen, Leidraad Zelfmoordpreventie, april 2024

Tejo Leuven, Houvast bij verontrustende situaties, september 2019

Tejo Sint-Niklaas, Suïcideplan

Dit crisisplan wordt permanent bijgewerkt en geactualiseerd. Bij Tejo Dendermonde moet dit crisisplan nog de toets van de dagelijkse praktijk doorstaan en moeten met een aantal diensten en mensen nog afspraken gemaakt worden. Alle suggesties, correcties, opmerkingen zijn zeer welkom via: lieven.claeys@tejo.be

I. Wanneer een jongere zelfstandig op een verontrustende manier, zonder afspraak, langs komt.

De jongere is heel erg overstuur, psychotisch, agressief, sterk geagiteerd, onder invloed, zichzelf verwondend,...

WAT DOE JE ALS ONTHAALMEDEWERKER

?

- Ga na of je eigen veiligheid gegarandeerd is. Zo niet, druk op de noodbel zodanig dat een therapeut jou meteen kan bijstaan en vraag bijstand van de POLITIE.

- Ga na of de jongere een dringend medisch probleem heeft, vraag dringende MEDISCHE HULP.

- Blijf aanwezig bij de jongere, stil gerust, hou contact (verbinding) en leid de jongere wat af door bv. een glas water aan te bieden.

- Neem contact met een therapeut in huis die vrij is en vraag desgevallend de aanwezige therapeut om zijn/haar actuele gesprek iets sneller af te ronden,

- Bevraag of de jongere reeds gekend is bij Tejo en zoek desgevallend het dossier van de jongere op en legt het klaar voor de therapeut. Als onthaalmedewerker kijk je het dossier niet in.

- Informeer - in het bijzijn van de betrokken jongere - de therapeut over de actuele situatie (enkel de informatie die jijzelf van de betrokken jongere hebt ontvangen of zelf hebt geobserveerd) en breng zo de jongere in contact (verbinding) met de therapeut.

WAT DOE JE ALS THERAPEUT ?

- Reageer onmiddellijk op de noodbel (wanneer de onthaalmedewerker zich in zijn/haar veiligheid bedreigd voelt) door de jongere die actueel in jouw therapiesessie zit even te laten wachten in de therapieruimte boven (breng de jongere in therapie zeker niet mee te brengen naar de crisissituatie). Als de situatie veilig of enigszins gestabiliseerd is, kondig je aan dat je zo meteen naar de jongere zal terugkeren om te luisteren en werk je eerst de lopende therapiesessie af.

- Vergewis je van de situatie en schat je deze als veilig in dan kan je apart gaan zitten met de jongere (vrije therapieruimte of keuken of tuin).

- Tracht in te schatten of de situatie werkelijk onrustwekkend is door aan de jongere terug te geven wat je observeert (“Ik heb het gevoel dat je in paniek bent, angstig bent, geagiteerd bent,...”). Hopelijk ontstaat zo een gesprek.

Wanneer jongeren in een verontrustende situatie door politie, een andere hulpverlener of naasten worden gebracht naar Tejo Dendermonde wordt vriendelijk duidelijk gemaakt dat dit niet de missie van Tejo is. Onze kerntaak is het bieden van kortdurende therapie, na afspraak.

Verwijs door naar:

- huisarts van de jongere;

- huisartsen wachtpost: HUISARTSENWACHTPOST VEHAMED Kroonveldlaan 80 | Dendermonde tel. 052 73 01 00

- crisisinterventie Oost-Vlaanderen:

CRISISTEAM DE SCHELP tel. 09 265 04 90

POLITIE

101 tel. 052 25 12 00

DRINGENDE MEDISCHE HULP

112

VEILIGHEIDSPLAN / SAFETY PLAN

• Waaraan kan ik herkennen dat ik het moeilijk krijg?

• Wat kan ik zelf doen als ik het moeilijk krijg?

• Wat helpt als ik het moeilijk krijg?

• Met welke personen kan ik hierover praten?

• Hoe zorg ik ervoor dat ik en mijn omgeving veilig blijft als ik het moeilijk heb?

• Wat helpt om te blijven volhouden?

- Indien de jongere reeds bekend is bij Tejo en je schat de situatie echt als verontrustend in, kan je beslissen om het dossier in te kijken. Best vraag je hiertoe toestemming aan de jongere. In zeer uitzonderlijke gevallen kan je ook de vaste therapeut van de jongere proberen te bereiken.

- Het doel van het gesprek is een analyse te maken van de (verontrustende) situatie, deze te stabiliseren waardoor de jongere opnieuw (al dan niet tijdelijk, eventueel met ondersteuning) zelf de regie in handen krijgt. Het einde van dit therapeutisch contact is ofwel een afspraak voor een vervolgcontact of een doorverwijzing.

- In dit eerste contact bekijkt de therapeut met de jongere hoe deze zich kan beredderen tot een vervolgafspraak of tot de doorverwijzing. De vragen uit het veiligheidsplan (safety plan) zijn hierbij helpend.

Bij blijvende verontrusting, wanneer een safety plan niet voldoende garantie lijkt te bieden, ben je genoodzaakt om anderen erbij te betrekken.

- Samen met de jongere bekijk je welke volwassene men kan contacteren om stand-by te zijn de komende dagen.

- Je belt in overleg met de jongere de huisarts of andere hulpverlener op om een consult vast te leggen. Bij voorkeur is de jongere aanwezig bij deze telefoons.

- Bij minderjarige jongeren geeft je aan dat je dit moet doen om de zorg mee te laten opnemen door zijn/haar netwerk. Je verduidelijkt dat je hiertoe deontologisch verplicht bent. Bij meerderjarige jongeren leg je dit niet zomaar op als betrokkene het niet willen. Je beklemtoont dan nog meer het tussentijdse safety plan waarop ze zelf kunnen terugvallen en je geeft de nodige telefoonnummers mee.

De jongere komt niet tot rust en het lukt totaal niet om beveiligende afspraken te maken voor de tussentijd.

- Zorg eerst voor je eigen draagkracht en veiligheid: zoek een collega om de volgende stappen samen mee te zetten. Hoe veiliger je jezelf voelt, hoe groter je “containend vermogen” naar de jongere is.

- Je contacteert hier en nu personen uit het netwerk van de jongere. Bij voorkeur gaat het betrokken netwerk zelf samen met de jongere naar de huisarts, de huisartsenwachtpost of een spoeddienst. Desgevallend roep je in samenspraak met de gecontacteerde volwassenen (ouder, grootouder, meerderjarige vriend (in)...) een ambulance (medische urgentie 112) op. Zorg ervoor dat er in de tussentijd steeds iemand bij de jongere aanwezig blijft (onthaalmedewerker, therapeut, ) als de jongere moet wachten tot zijn netwerk toekomt.

- Sommige ouders zullen toch niet direct naar een medische dienst willen gaan en het thuis nog even willen aanzien. Informeer hen voldoende over de toestand waarin ze de

jongere meenemen.. Ook dan is het belangrijk om samen een safety plan op te stellen en/ of door te nemen, om de jongere en de betrokken volwassene(n) enige handvatten mee te geven. Wanneer een extra therapeut vrij zou zijn mee dit gesprek mee te doen, maak je daarvan gebruik. Met twee sta je steviger om dit alles aan te kaarten.

Is je veiligheid gegarandeerd?

+

dringende medische hulp? ambulance 112

minder dringende medische hulp? huisarts, wachtpost, spoed

neen

blijf aanwezig, zoek verbinding

gekend bij Tejo? ja leg dossier klaar

vraag therapeut om sessie sneller af te ronden

informeer therapeut

therapeut in gesprek

plan vervolgafspraak of help bij eventuele verwijzing

SUÏCIDE-SIGNALEN HERKENNEN

a. Concrete /acute signalen:

• Jongere dreigt zichzelf te verminken of te doden.

• Jongere vertelt dat deze beschikt over middelen om zelfmoord te plegen.

• Jongere praat of schrijft over de dood, sterven of zelfmoord.

b. Minder duidelijke signalen:

• Gevoelens van intense hopeloosheid, vastzitten, wanhoop, lastpost zijn.

• Gevoelens van woede, boosheid of wraakzucht.

• Gevoelens van angst, agitatie.

• Sterke stemmingswisselingen.

• Roekeloos/risicovol gedrag en/of toenemend alcohol- of druggebruik.

• Zich terugtrekken van familie, vrienden of samenleving of net alleen voelen.

• Geen redenen om te leven zien.

MOGELIJKE VRAGEN BIJ HET PEILEN NAAR SUÏCIDE

Peilen naar het suïcidaal verlangen

• Hoe vaak denk je aan ze lfmoord? (af en toe, elke dag, meermaals/dag)

• Zou je het erg vinden om dood te zijn?

• Wat zou er anders zijn als je dood bent? (motieven)

• Hoe snel wil je ze lfmoord plegen?

• Zijn er ook zaken d ie je tegenhouden?

• Wanneer voel je je het wanhopigst?

• Wat is het moeil ijkst aan hoe je je voelt?

• Welke gedachten over de toekomst heb je? Heb je iets om voor te leven?

Peilen naar de suïcidale bekwaamheid

• Heb je beelden van hoe je ze lfmoord zou plegen?

• Hoe fel zijn de beelden en/of gedachten aan ze lfmoord?

• Ben je bang om de controle over jezelf te verliezen?

• Heb je al concrete plannen gemaakt?

• Heb je de middelen om zelfmoord te p legen?

• Hoe zou je zelfmoord plegen?

• Heb je al een poging ondernomen?

• Ken je iemand die door zelfdoding is overleden?

• Slaap je goed?

• Gebruik je momenteel drank of drugs?

Peilen naar de suïcidale intentie

Lees als achtergrond de brochure van Tejo Vlaanderen: LEIDRAAD

ZELFMOORDPREVENTIE

april 2024

• Heb je al voorbereidingen getroffen? Welke?

• Hoe graag wil je dood?

• Stel dat er een andere mogelijkheid is om je probleem op te lossen, hoe voel je je dan bij het idee van doodgaan?

• Wat trekt je het meest aan: de gedachte om door te zul len leven of om te zullen sterven?

II. Wanneer er in de loop van een gesprek, of gaandeweg in de loop van je begeleiding, meer en meer aanwijzingen zijn voor suïcidegevaar.

STAP 1: Je bespreekt en bevraagt de suïcidegedachten en schat de ernst in. Bekijk met de jongere wie hij uit zijn omgeving op de hoogte kan/wil brengen van zijn moeilijkheden en zijn zwarte gedachten. Maak concreet met wie en wanneer hij dit zal delen.

Durf de gedachten en mogelijke plannen heel concreet te bevragen, zodat je zicht krijgt op de belevingswereld en de mogelijke concrete plannen (dag, plaats, afscheidsbrieven...) van de jongere. Ook bij zware automutilatie probeer je goed zicht te krijgen op uitlokkende factoren en risicosituaties. Uit je betrokkenheid en bezorgdheid en benoem je verantwoordelijkheid om mee ‘zorg’ te dragen.

Door met zorg en ernst de pijn en de onmacht te bespreken, kan het gesprek soms een andere wending krijgen en kan er enige opluchting komen waardoor je merkt dat de jongere toch weer wat moed krijgt. Durf bij de ellende en de bezwarende, zwarte belevingswereld van de jongeren aanwezig te zijn!

Bekijk hoe hij de week gaat overbruggen tot het volgende gesprek (Safety Plan). Geef info rond AWEL telefoon 102, Zelfmoordlijn 1813, en geef aan dat de jongere in hoge nood daar zeker beroep op kan/moet doen.

Wanneer dit alles voor voldoende omkadering en draagkracht zorgt, geef je de jongere een volgende afspraak. Wees alert voor je eigen buikgevoel als hulpverlener!

Bij heel hoge uitzondering kun je je e-mailadres doorgeven aan de jongere, maar geef dan goed aan binnen welke grenzen je beschikbaar bent om te reageren op zijn boodschappen. Beter spreek je zelf een moment af waarop je de jongere zal bellen op zijn gsmnummer, waarbij je ervoor kan zorgen dat je eigen gsmnummer niet zichtbaar is zodat er enige afgrenzing blijft.

Breng ook hier de huisarts ter sprake, en vraag dat de jongere ook daar zijn nood deelt, zodat er meerdere volwassenen zijn die hem kunnen steunen en TEJO niet het enige ankerpunt is.

De jongere mag steeds berichten via de TEJO-mail voor jou versturen (de onthaalmedewerkers bezorgen die dan zo spoedig als mogelijk aan jou als betrokken therapeut), maar in crisismomenten is dit eigenlijk te omslachtig en te traag.

HUISARTSEN

WAAR TEJO DENDERMONDE

AFSPRAKEN MEE HEEFT

HUISARTSENWACHTPOST

VEHAMED

Kroonveldlaan 80 | Dendermonde tel. 052 73 01 00

Dendermonde

Naam dokter eventueel naam praktijk straat en nummer (deel)gemeente

telefoonnummer

website

Berlare Naam dokter eventueel naam praktijk straat en nummer (deel)gemeente

telefoonnummer

website

Hamme

Naam dokter eventueel naam praktijk straat en nummer (deel)gemeente

telefoonnummer

website

Lebbeke

Naam dokter eventueel naam praktijk straat en nummer (deel)gemeente

telefoonnummer

website

HUISARTSEN

WAAR TEJO DENDERMONDE

AFSPRAKEN MEE HEEFT (vervolg)

Lede

Naam dokter

eventueel naam praktijk straat en nummer (deel)gemeente

telefoonnummer

website

Puurs / Sint-Amands

Naam dokter eventueel naam praktijk straat en nummer (deel)gemeente

telefoonnummer

website

Wichelen

Naam dokter

eventueel naam praktijk straat en nummer (deel)gemeente

telefoonnummer

website

Zele

Naam dokter

eventueel naam praktijk straat en nummer (deel)gemeente

telefoonnummer

website

Dit alles samen bespreken, kan al voldoende rust brengen zodat de jongere zijn begeleiding kan verder zetten bij jou en dat hij de moeilijkheden wel stap voor stap de baas zal kunnen.

STAP 2: Wanneer je na verkenning en ondanks het zorgaanbod uit stap 1 de jongere toch niet naar huis durft laten gaan. Soms blijft je ongerustheid rond de jongere te groot, zijn de plannen erg concreet en dichtbij in de tijd, en is er niemand van de omgeving voldoende op de hoogte of voldoende gealarmeerd. Het is van belang om iemand van het netwerk NU mee betrokken te krijgen (ouders, grootouders, meerderjarige vriend(in)...) en hen na overleg met de jongere te contacteren. Je kunt ze opbellen en hen informeren in het bijzijn van de jongere. Indien mogelijk komen ze de jongere ophalen en op dat moment een gesprek krijgen samen met de jongere. Zo is er meer garantie naar tussentijdse opvang en toezicht. Dit kan soms voldoende zijn om verder therapeutisch aan de slag te kunnen blijven met de jongere. Samen ben je erin geslaagd een vastlopende gedachtegang te doorbreken en de communicatie op gang te trekken. Na verloop van tijd is het dan zinvol nog eens een terugkoppelingsgesprek (tussentijds, eindevaluatie) te doen met de jongere en de betrokken volwassenen, vooraleer je de begeleiding zou afsluiten. Bekijk samen met de jongere wat hij wilt delen met zijn netwerk, wat belangrijk is voor de toekomst.

Zowel bij minder- als meerderjarige jongeren die na uitgebreid motiverend gesprek niet willen dat hun netwerk wordt gecontacteerd, is het belangrijk om af te wegen of je al dan niet overgaat naar volgende stappen. We kiezen ervoor om indien mogelijk eerst met het netwerk (ouders, grootouders ..) aan de slag te gaan zodat hun verantwoordelijkheid en zorg geactiveerd kan worden, en zodat er in zijn kernmilieu wat verbinding kan groeien. Maar soms lukt dat onvoldoende of niet (voldoende snel) om de veiligheid te garanderen.

STAP 3: De jongere geeft géén toestemming om zijn netwerk te contacteren en hen op de hoogte te brengen van zijn suïcidale gedachten. Mogelijks is het vertrouwen van de jongere te veel beschadigd om dit aan te durven. Je legt de jongere uit dat je zelf mee verantwoordelijk bent om hem goede zorg te bieden, dat je dit ten gronde wilt opnemen en dat het niet goed voelt wanneer je de enige hulpverlener/volwassene bent die nu begaan is met de jongere. Bij minderjarige

jongeren kun je aangeven dat je verplicht bent om meer hulp in te schakelen. Bij meerderjarige jongeren kun je heel zeker ook de noodzaak op tafel leggen, maar hebben zij nog meer ‘stem’ in het geheel.

In dit kader contacteer je de huisarts (of psychiater indien de jongere er al een heeft), in het bijzijn van de jongere, en legt hem de situatie uit. Je vraagt wanneer de huisarts de jongere een consult kan geven, en je spreekt samen verder af hoe dit op te volgen. Indien je zelf al aan een opname denkt, geef dit ook mee met de huisarts en je vraagt hem om de noodzaak hiervan mee in te schatten. Onderstaande adressen kunnen ook worden meegegeven of door het onthaal doorgestuurd naar de huisarts. Zorg ervoor dat je steeds de naam, woonplaats, telefoon en e-mailadres van de huisarts goed noteert in deze situatie en zorg dat dit in het dossier staat, zodat supervisoren dit kunnen terugvinden bij hoogdringendheid.

We merken dat een deel van de jongeren bij Tejo geen echte vertrouwensrelatie heeft met hun huisarts. Soms is het de huisarts van het gezin en is er weinig band met de jongere zelf. Soms is er sprake van een vertrouwensbreuk. Het kan raadzaam zijn om dan samen met de jongere opnieuw te starten bij een andere arts. In dat kader maakten we vanuit TEJO Dendermonde principiële afspraken met verschillende huisartsen.

STAP 4: zowel huisarts als netwerk zijn op de hoogte, maar iedereen blijft verontrust, de hulp die Tejo biedt is niet toereikend, er is meer nodig in deze acute crisisperiode.

Het is vooreerst belangrijk om in te schatten of het om een crisis, dan wel een urgentie gaat. Kan je dit als therapeut niet duidelijk krijgen. Contacteer de telefonische permanentie van Tejo Dendermonde. Zo kan er samen overlegd worden. Indien nodig kan je doorverwijzen naar de spoeddienst. Contacteer samen met de jongere de spoeddienst en vraag garanties van de jongere ook effectief naar de spoeddienst gaat.

Bij minderjarigen contacteer je Crisismeldpunt Minderjarigen voor Oost-Vlaanderen (24/24 en 7/7). Het is wenselijk dat de ouders daarvan reeds op de hoogte zijn. Bij voorkeur is de aanmelding begeleid door een arts of hulpverlener: ofwel de huisarts, ofwel jijzelf ofwel een andere hulpverlener uit het netwerk van de jongere.

Een crisissituatie is een situatie waarin sterk verhoogde zorg noodzakelijk is, maar waarbij de jongere nog wel enige draagkracht heeft en je voelt dat je nog enige tijd het om te handelen.

SPOEDGEVALLENDIENST

AZ Sint-Blasius

Kroonveldlaan 50 | Dendermonde

tel. 052 25 25 25

Crisismeldpunt Minderjarigen (De Schelp)

tel. 09 265 04 90

Mobiel Team Acute Zorg ADS

tel. 03 760 07 23 (8u-20u)

Crisismeldpunt Minderjarigen (De Schelp)

tel. 09 265 04 90

Bij meerderjarigen contacteer je Mobiel Team Acute Zorg ADS. Dit team is elke dag (ook in het weekend en op feestdagen) bereikbaar van 8u tot 20u. Buiten deze uren kan je ook ondersteuning krijgen vanuit het Crisiscentrum De Schelp (ook voor minderjarigen).

III. Wanneer een jongere niet meer naar huis wilt omwille van intrafamiliaal geweld, kindermishandeling, sexueel misbruik, middelenmisbruik door de ouders waardoor zij bij momenten niet betrouwbaar zijn, conflicten binnen vechtscheiding...

STAP 1: de zorgen van de jongere au serieux nemen, niet minimaliseren, aanwezig zijn bij zijn lijden, dit erkenning geven en de situatie verkennen.

Wat is reeds besproken met wie, zijn ouders aanspreekbaar, waarom wel, waarom niet? Heeft de jongere iemand anders reeds in vertrouwen genomen (grootouder meter, huisarts), kan hij daar naartoe wanneer hij zich onveilig voelt?

In het kader van intrafamiliaal geweld/stalking/belastende aangrijpende zaken via internet/ onveiligheid in het thuismilieu van de jongere, ... kun je (in aanwezigheid van de jongere en) anoniem info vragen bij het nummer 1712. Bekijk samen met de jongere de site https://www.1712.be. De jongere kan ook zelf thuis via de chatlijn steun vragen en spreken over zijn situatie. Soms is het zetten van concrete stappen nog te moeilijk, en zo kan de jongere ook wat bedenktijd nemen om de gevolgen van mogelijke acties wat te overdenken op voorhand.

Misbruik, geweld en kindermishandeling

STAP 2: bespreek met de jongere de noodzaak en toestemming om een vertrouwensfiguur te contacteren.

Kan de jongere een grootouder, nonkel, meter/peter, ouder van vriend(in), ... contacteren (telefonisch of plannen om hen face à face te zien) om met hen te bekijken of er iets qua beveiliging kan worden geïnstalleerd met hun medewerking? (bv. sleutel van de eigen slaapkamer om zich te kunnen terugtrekken, bepaalde gsm-nummers in de gsm klaarzetten, zorgen dat deze mensen op de hoogte zijn voor mogelijke standby...) Ook in deze situaties kan het Safety Plan een nuttige houvast zijn.

Ga niet overhaast te werk als de situatie niet plots veel ernstiger is geworden dan in de weken voordien. Bevraag waarom het nu voor de jongere allemaal te veel wordt. Durf naast de jongere gaan staan en te kijken wat zich voordoet maar help ook om terug wat

Crisismeldpunt Minderjarigen (De Schelp)

tel. 09 265 04 90

Nummer 1712

Misbruik, geweld en kindermishandeling

Politie

Algemeen nummer: 101

Dendermonde: tel. 052 25 12 00

meer rust te vinden en een stappenplan uit te denken. Het is ook in het belang van de jongere om niet plots alle bruggen op te blazen, maar eerst een ernstige poging te doen om een dienst/instantie te zoeken die de ouders op hun verantwoordelijkheden aanspreekt en hen helpt om de situatie te normaliseren (vechtscheiding te stoppen, jongere ruimte te geven om zich te beveiligen bij IFG, ouders te stimuleren zelf hulp te zoeken, enz...).

Ook voor dit aanbod is bij minderjarigen het Crisismeldpunt Minderjarigen voor OostVlaanderen je eerste partner. Een typische moeilijkheid bij deze problematiek is de drempel die ouders zelf voelen om de stap te zetten naar hulpverlening. Probeer met de jongere te bekijken wie je uit het netwerk van het gezin kunt betrekken om ouders mee aan te spreken, en het gezin uiteindelijk terug op goede weg te krijgen. Tejo zal dit niet alleen kunnen, we kunnen wel de aanzet proberen te geven om dit op gang te krijgen.

STAP 3: Werkelijk en acuut gevaar, de jongere kan echt niet terug naar huis, er zijn geen andere betrokkenen op te roepen om de jongeren te komen halen en te beveiligen.

In dit geval zal je zelf op zoek moeten naar een plek waar de jongere zich veilig kan voelen. Sta samen met de jongere stil bij de communicatie met de thuiscontext. Neem hier desgevallend een rol in op indien dit de meest veilige piste lijkt.

Minderjarigen:

1712: Hulplijn misbruik, geweld en kindermishandeling https://www.1712.be

Crisismeldpunt Minderjarigen voor Oost-Vlaanderen contacteren en bekijken of zij een veilige verblijfsplek voor de jongere kunnen vinden. Waar kan de jongere verblijven in de tussentijd? Laat de jongere in jouw aanwezigheid contact leggen met deze plek.

Als er echt geen snelle plek te vinden is en de jongere blijft weigeren om (tijdelijk) terug naar huis te gaan, kan je samen overwegen of de jongere bereid is om bij politie aan te geven dat hij niet naar huis wilt en waar dit mee te maken heeft. Indien jullie dit een zinvolle piste vinden, kan je via het nummer 101 een dringende politie-interventie oproepen en de jongere aan hen toevertrouwen. Weet echter dat ook deze piste geen garanties biedt. De politie kan meer druk zetten op een dienst om toch een oplossing te bieden maar een goede oplossing blijft uiteindelijk afhankelijk van de beschikbare capaciteit.

Wanneer die er niet is, zal de politie toch een oplossing moeten bieden en beroep moeten doen op maatregelen die vaak niet wenselijk zijn, zoals een overnachting in een cel, een overnachting op een psychiatrische afdeling voor volwassenen, … Bekijk dus zeker eerst alle mogelijke andere pistes alvorens op deze piste beroep te doen.

Meerderjarigen:

Meerderjarigen kunnen autonoom beslissen om elders te overnachten/verblijven dan thuis, maar ook bij hen is het belangrijk om hen te helpen denken:

- over manieren waarop voorkomen kan worden dat situaties verder escaleren, alle bruggen worden opgeblazen;

- over manieren om een verbetering in de thuissituatie en relaties te brengen. Vergeet niet dat er vaak ook nog jongere broers/zussen aanwezig zijn!

Zo kan het Crisiscentrum Oost-Vlaanderen (De Schelp) helpen om de gesprekken met het thuismilieu op gang te brengen en tegelijk een beveiligde, omkaderde omgeving bieden.

Specifiek onderdak kan gezocht worden via Crisiscentrum Oost-Vlaanderen (De Schelp), studio-opvang Dendermonde (CAW) en via het algemeen nummer van CAW 0800 13 500 (bv. ook voor vluchthuizen voor vrouwen)

Ingrijpende acties, ook al zijn ze helpend en noodzakelijk, veroorzaken heel wat emotionele spanning en belasting. Bij kwetsbare jongeren leiden dergelijke acties ook makkelijk tot emotionele overbelasting, wat snel kan resulteren in suïcide en/of drang naar automutilatie. Wees hier dus alert voor.

Crisiscentrum Oost-Vlaanderen (De Schelp) tel. 09 265 04 90

Studio-opvang Dendermonde (CAW)

tel. 052 25 99 55

Opvang vrouwen via: tel. 0800 13 500