1
Scenariusz warsztatów teatralnych związanych ze spektaklem „Kaligula” opracowanie: Kamila Paradowska
Warsztat złożony jest z propozycji działań odwołujących się do spektaklu „Kaligula” w reż. Anny Augustynowicz. Na kolejne zadania składają się etiudy, improwizacje oraz dramaturgiczna analiza tekstu. Działania przeprowadzone w grupie prowadzą do intuicyjnego rozpoznania sfery emocji, relacji i myśli zawartych w przedstawieniu. Warsztat odwołuje się do zagadnień: obecność człowieka w teatrze (także „teatrze życia”), kłamstwo i prawda, fałsz i próba obnażenia go. Zajęcia mają być punktem wyjścia do refleksji i dyskusji, która będzie wynikała z własnego przeżycia spektaklu połączonego z aktywizującymi zadaniami do niego nawiązującymi. Czas trwania: 90 minut Uczestnicy: uczniowie szkół ponadgimnazjalnych / studenci Ilość uczestników: 15 osób Materiały: taśma papierowa malarska, fragment dramatu „Kaligula” Alberta Camusa, kartki, długopisy, prosty instrument muzyczny (trójkąt, gong), krzesła, rekwizyty (przedmioty, w zależności o tego, co będzie „pod ręką” – od fragmentów ubrań, poprzez np. telefon, kubek itp.) 1. Zacznijcie od ćwiczeń integrujących i rozgrzewki według potrzeb. Porozmawiajcie o spektaklu, który zobaczyliście w teatrze. 2. Za pomocą taśmy malarskiej na podłodze wyznaczcie przestrzeń jak najbliższą do tej, którą zapamiętaliście ze spektaklu. Niech taśma wyznaczy ściany, wejścia, miejsca, w których stawiane są krzesła, łóżko, a także stół Rządcy wraz z rekwizytami. Nie zapomnijcie o widowni (zastanówcie się nad udziałem widzów i widowni w tym spektaklu). 3. Zróbcie świadomą wycieczkę po „pałacu” Kaliguli. Przechodźcie po nim milcząc i myśląc: tu spotkam Patrycjuszy, tu jest miejsce Cherei, tu przebywa Cezonia itd. Przypomnijcie sobie miejsca, które pamiętacie jako ciemne i nieprzyjazne oraz te, które są jasne, publiczne, odsłonięte. 4. Na znak prowadzącego usytuujcie się w miejscu, które najbardziej Was ciekawi, gdzie rozegrała się najintensywniejsza scena, gdzie przebywają interesujące Was postaci. Opowiedzcie o tym, dlaczego wybraliście dane miejsce dla siebie. 5. Etiuda pt. „dwór”. Zacznijcie od władcy, który wkracza na scenę pierwszy. Niech odgrywa swoją rolę nic nie mówiąc. Bądźcie na widowni i przyglądajcie się teatrowi, który trwa i do którego możecie dołączyć. Niech do władcy dołączają kolejne postaci modyfikując swoje zachowanie w zależności od tego, co narzuca cesarz. Twórzcie własne postaci pamiętając o relacji pan-niewolnik. Na hasło prowadzącego „bunt” wymyślcie takie