Τι κάνουμε με τον πελάτη που δεν θέλει να σβήσει το τσιγάρο; Πώς μπορεί μία επιχείρηση καφεστίασης να σεβαστεί το νόμο και ταυτόχρονα να προστατεύσει την κερδοφορία της; του Αλέξανδρου Ρίζου | εικονογράφηση: Marina Leonova
ARE YOU TALKING TO ME? Σ
τα μέσα του 2010, μόλις λίγους μήνες μετά την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών & Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ) είχε εκτιμήσει ότι η μερική απαγόρευση του καπνίσματος στα καταστήματα καφεστίασης είχε επηρεάσει αρνητικά τον τζίρο τους σε ποσοστό 35-40%. Καθώς μέσα στην κρίση επιλέχτηκε από την πολιτεία η σιωπηρή αναστολή των ελέγχων, δεν γνωρίζουμε εάν η συγκεκριμένη μείωση θα είχε τελικά εφήμερο χαρακτήρα, όπως συνέβη σε όλες ανεξαιρέτως τις ευρωπαϊκές χώρες όπου ο νόμος εφαρμόστηκε κανονικά. Mετά την επικαιροποίηση επί το αυστηρότερον του αντικαπνιστικού νόμου, το επιχείρημα περί μείωσης του τζίρου κατά 40% ακούστηκε και πάλι -ακόμη και από το βήμα της Βουλής- παρότι στα
εννέα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει έχουν υπάρξει σαρωτικές αλλαγές τόσο στις αγοραστικές συνήθειες και στο προφίλ των καταναλωτών όσο και στην ίδια την αγορά της καφεστίασης. Πριν αρχίσει, λοιπόν, να μας πιάνει πανικός, ας δούμε ποια είναι τα νέα δεδομένα: • Οι δύο στους τρεις δεν καπνίζουν! Με βάση τις πιο πρόσφατες έρευνες καταναλωτικής συμπεριφοράς στην Ελλάδα αλλά και τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, μόλις το 33% των ενηλίκων δηλώνουν συστηματικοί ή ευκαιριακοί καπνιστές. Στο δυναμικό κοινό μεταξύ 18-34 ετών, το ποσοστό των καπνιστών αγγίζει το 37% ενώ στην ηλικιακή ομάδα 35-54 φτάνει το 41%. • Ο καπνός δεν γοητεύει πια και τόσο τους νέους. Μόλις τα δύο στα δέκα αγόρια και το ένα στα δέκα κορίτσια μεταξύ 15-24 ετών παραδέχονται σήμερα ότι καπνίζουν.