Tapat Vol 2 No 9 by TAPAT Ang Balitang Totoo

Tapat @tapatnews

/tapatnews

TAPAT SA BALITA

tapatnews@gmail.com HUNYO 26 HULYO 2, 2014 VOL 2 NO 9

TAPAT SA BUHAY

CARPER O CORPSE?

Mga magsasaka wala pa ring lupa – KMP

by Romar Fernando

- Pahina 3

Pinoy Knightline -B1

www.tapatnews.com

#CoolCatholics

MAN ON A MISSION - page 8

it’s good to know that..

It’s good to know that more young Americans aged 17-15 year old are visibly more pro-life than their parents’ generation. Many of them share the mission “Abolish Abortion in Our Lifetime.”

balita Bunkhouses para sa Zambo siege from the victims ipapamahagi SAINTS

HUNYO 26 - HULYO 2, 2014

MANILA, Philippines – Umaasa ang Archdiocese of Zamboanga na matatapos ng pamahalaan ang kasalukuyang ginagawang bunk houses at mga temporary housing para sa mga biktima ng Zamboanga siege na inaasahang maipapamahagi sa Oktubre taong kasalukuyan. Inihayag ni Msgr. Cris Manongas, vicar general ng Archdiocese of Zamboanga na patuloy ang paggawa ng mga bunk houses at ang paghahanap na rin ng lugar para sa pagtatayo ng permanent housing para sa libo-libong residente na naapektuhan ng Zamboanga

siege noong Setyembre ng nakalipas na taon. Sinabi ni Msgr. Manongas na tinatapos na rin ng Archdiocese of Zamboanga ang pagpapagawa ng mga bunk houses para malipatan na ng mga pamilyang nawalan ng tirahan dahil sa labanan ng tropa ng pamahalaan at MNLF-faction. Inaasahan ni Msgr.Manongas na sa kalagitnaan ng buwan ng Hunyo ay maililipat na ang mga apektadong pamilya sa mga bunk houses na pinagawa ng Simbahan. “Sa Diocese the work is ongoing and

we will have our initial number of families transferred there. We will be giving out the bunk houses, before the end of June probably mga June 20 we will have already the initial blessing and then we continue on working of the conception of the houses,” pahayag ni Msgr. Manongas. Unang iniulat ni Msgr.Manongas na may 80-katao na ang nasawi sa mga evacuation area na karamihan ay mga bata dahil sa pagsisiksikan ng libo-libong pamilya sa Don Joaquin Enriquez Memorial Sports Complex sa Zamboanga city. (Marian Navales-Pulgo)

CBCP itinalaga ang buwan ng Hunyo sa Sagradong Puso ni Hesus ITINALAGA ng Catholic Bishops’ Conference of the Philippines (CBCP) noong Linggo ng Pentekostes ang buwan ng Hunyo sa Sagrado Puso ni Hesus upang mahikayat ang mga mananapalataya na palawigin muli ang debosyon sa Dakilang Awa ng Diyos o Divine Mercy. Ito ay kabilang sa programa ng 2014 Year of the Laity o Taon ng Layko 2014. “Alinsunod sa mga halimbawa ni Pope Francis at bunsod na din ng kanonisasyon ni Saint John Paul II, na siyang lumikha ng Kapistahan ng Dakilang Awa ng Diyos o Divine Mercy, ang buwan ng Hunyo ay buwan ng pagpapanibago ng debosyon sa Sagradong Puso ni Hesus at sa Dakilang Awa ng Diyos. Ang Dakilang Awa ng Diyos ay sumisimbolo sa pagkakatawang-tao ng Diyos, na ipinakikita ng Banal na Puso ni Hesus, ang ating Panginoong ipinako sa krus at muling nabuhay.” Ayon sa isang pahayag ng CBCP na nilagdaan ng pangulo nito na si LingayenDagupan Archbishop Socrates Villegas. Bunsod ng pangangaral ng Santo Papa sa “walang pagbabagong awa ng Panginoon at pangunahing misyon ng Simbahan na maging maawain at mahabagin,” binigyan diin ng CBCP ang pangangailangan na maging mapangunawa sa paglaban sa umiiral na sekularismo sa mundo ngayon. “Ang Awa ito man ay banal o pantao ay lubusang kinakailangan ngayon ng mundo. Isang mundo na puno ng gusot, kalituhan, at tinabas ng kasalanan at kawalan ng katarungan, na pinangungunahan ng kulturang walang puwang para sa Diyos,” ayon pa sa pahayag. Ayon pa rin sa Santo Papa, “Ang Panginoong Hesus and nagpakita sa atin ng mahabaging pang-unawa

The same everlasting Father who cares for you today will care for you tomorrow and every day. Either he will shield you from suffering or give you unfailing strength to bear it. Be at peace then and put aside all anxious thoughts and imaginings.

- St. Francis de Sales ng ating mapagmahal at mapagpatawad ng Diyos…Nasa mga sugat ni Hesus natin makikita ang walang hanggang pag-ibig ng Diyos.” Nanawagan ang mga Obispo sa mga mananampalataya na isabuhay ang pagkamahabagin at pagkamaawain ng Panginoong Diyos upang ang Simbahan ay tunay na magiging “Simbahan ng Awa,” isang simbahan na nangangalaga sa taong lugmok sa kahirapan, kabiguan, kalungkutan at kawalan ng pag-asa. “Ito ay nangangailangan ng matinding pagdarasal, pagmamahal sa pananampalataya at buhay ispiritwal, ngunit ito rin ay isang hamon na magsakripisyo sa mga gawain na may pagmamahal at hustisya sa ating mga kapatid,” sabi ng CBCP. (PDG)

HUNYO 26 - HULYO 2, 2014

balita

CARPER O CORPSE?

Mga magsasaka wala pa ring lupa – KMP by Romar Fernando

MANILA -- “97 sa 100 magsasaka ang wala pa ring sariling lupa.” Ang malaking bilang na ito ay mula sa mga magsasakang hindi pa nakatatanggap ng benepisyo mula sa Republic Act no. 9700 o Comprehensive Agrarian Reform Program (CARP), ani Ka Paeng Mariano, dating pinuno ng Kilusang Magbubukid ng Pilipinas (KMP), sa isang ‘Tapatan sa Aristocrat’, nitong Hunyo 23 sa Malate, Maynila. Sa harap ni Department of Agrarian Reform (DAR) Undersecretary for Legal Affairs, Atty. Anthony Parungao, mariing tinukoy ni Mariano na kahit papalapit na ang huling araw ng pamamahagi ng lupang sakop ng CARP sa ika-30 ng Hunyo, ay kakaunti pa rin ang mga magsasakang napagkakalooban ng lupa. Ani Mariano, dumoble ang lawak ng lupa na hindi pa naipapamahagi na noong 1988 ay umaabot sa 550, 000 ektarya at hanggang sa ito ay umabot na sa 1.2 milyong ektarya ng lupang sakahan na sakop ng CARP. Problema rin umano ang kawalan ng probisyon para sa mga magsasaka upang magkaroon sila ng boses tungkol sa isyu at ang pagbabayad ng amortisasyon ng mga magsasaka na hindi umano makikita sa Saligang Batas. Nanawagan si Mariano sa DAR para sa isang komprehensibong Agrarian Reform Bill at ang aksyong maaaring gawin ng mababang kapulungan ukol

dito. Dumepensa naman si Parungao sa mga isyung ipinukol sa kanya ni Mariano, aniya, “Isang napakahalagang bahagi ng pag-unlad ng ekonomiya ay ang ‘rural development’ at ito’y matatamo lamang kung may ‘agrarian reform.” Lumampas na umano ng 40% ang mga magsasakang nakabayad na nang buo at hindi na rin aniya kailangang maghintay ng 30 taon para makuha ng orihinal na kopya ng titulo kung nakapagbayad na mga ito. Paglilinaw pa ni Parungao,

“Hindi kami humihingi ng extension, mali ang konsepto ng extension ng CARP.” Igniiit naman ni Mariano, na ang layunin ng ‘agrarian reform’ ay ang palayain ang mga magsasaka ng bansa mula sa mga kamay ng mga nananamantala. Nanawagan si Mariano sa publiko na maging bukas at pati na rin ang mga mambabatas sa isang mas komprehensibong reporma sa lupa. Malakas naman ang pag-asa ni Parungao sa kinabukasan ng reporma,

“Matibay at matatag pa rin ang aking pananampalataya na may kinabukasan at dapat may kinabukasan ang ating repormang pangsakahan. Dito po nakasalalay ang tunay na kaunlaran sa ating bansa. Nakikita ito sa mga hakbang na ginagawa na ng gobyerno.” “Mayroon po, mayroon pong kinabukasan ang ‘agrarian reform,’ palakasin po natin ang adbokasiya at pagsusulong nito katulad ng mga magsasakang matiyagang nagsusulong nito,” ani Mariano.

editoryal (BroEd Matias)

HUNYO 26 - HULYO 2, 2014

AREOPAGUS social media for asia INC. Publisher Nirva Delacruz Editor in Chief SKY ORTIGAS Creative Director / Online Editor YEN OCAMPO Marketing Director Tapat is published every Thursday by Areopagus Social Media for Asia Inc. Unit 306 HHC Building Basco cor Victoria Sts., Intramuros Manila 1002 You can reach us through the following: Landline # (02) 788 07 04 Email: tapatnews@areopaguscommunications.com Website: www.tapatnews.com All rights reserved 2014

Editoryal Nasisiyahan na ba ang publiko sa serye ng mga pangyayaring yumayanig ngayon sa bansa? Ang pagkakakulong nina Sen. Bong Revilla at Sen. Jinggoy Estrado at ang napipintong house arrest o hospital arrest ni Sen. Juan Ponce Enrile ay tila hudyat na totoo ang “Matuwid na Daan” at seryoso ang administrasyong Aquino sa paghatid ng hustisya. Halos magiisang taon na nang dumagsa ang taongbayan laban sa pork barrel scam sa Luneta, sa EDSA Shrine, sa Makati at sa iba’t ibang plaza at pampublikong lugar sa Cebu, Cagayan de Oro City, Kidapawan City, Zamboanga, Davao at iba pa . Maging mga OFW sa Sydney, Australia, Vancouver, Canada at sa U.S. ay nagpamalas ng kanilang pagkagalit sa isyu ng pagkurakot sa bilyon-bilyong piso mula sa Priority Development Assistance Fund (PDAF). Ngayong unti-unting lumalaho ang unang init ng pagkapoot sa dibdib ng mga mamamayan, ano ang natira? Habang nagmamatyag pa rin ang bayang Pilipinas sa social media, sa tel-

Ang Panabing na Usok “Habang nagmamatyag pa rin ang bayang Pilipinas sa social media, sa telebisyon at radyo tungkol sa nasabing isyu, hindi maalis sa isipan ng ilan – o marami, depende sa inyong paniniwala tungkol sa masang Pilipino – ang malaking tandang pananong: Sina Revilla, Estrada at Enrile lamang ba ang may sala at dapat managot sa publiko?” ebisyon at radyo tungkol sa nasabing isyu, hindi maalis sa isipan ng ilan – o marami, depende sa inyong paniniwala tungkol sa masang Pilipino – ang malaking tandang pananong: Sina Revilla, Estrada at Enrile lamang ba ang may sala at dapat managot sa publiko? Ang tatlong mambabatas ay pawang nasa oposisyon at dalawa sa kanila ay maaaring maging matinding kalaban sa halalang pampanguluhan sa Pilipinas sa 2016. Bagaman, hindi kailangang mag-

alala ang tatlong nasasakdal tungkol sa kanilang mga pulitikal na karera dahil sadyang malilimutin ang botanteng Pilipino – nasa piitan ngayon, bukas, makalawa’y balik Senado ang mga ito – humihingi ng kalinawan ang haka-hakang ang buong drama ng imbestigasyon sa pork barrel scam ay isa lamang panabing na usok. Makikita ba ng taongbayan ang ganap na hustisya sa kaso o mayroon lamang piling personalidad na hahayaang umako sa kabuuan ng

paglapastangang ito? Nang ideklara ng Korte Supremang ‘unconstitutional’ o labag sa Saligang Batasang kontrobersyal na PDAF noong nakaraang taon, nagmistulang parola sa gitna ng kadiliman at kabuktutan na tila lumalamon na sa intregridad ng dalawang sangay ng pamahalaan – ang ehekutibo at ang Pambatasan. Tinanggal din ng Kataas-taasang Hukuman ang dalawang ilegal na probisyon sa dalawang batas kung saan nakasaad na maaaring gamitin ng pangulo ang Malampaya Fund at ang President’s Social Fund para sa ibang proyekto maliban sa ipinaglalaanan ng mga ito. Ginagampanan ng Korte Suprema ang tungkulin nitong kilatisin ang naturang isyu nang walang bahid na pagkiling, ngunit tila panahon lamang ang makapagpapamalas ng lalim at sidhi ng galit ng ordinaryong mamamayan bunsod ng nasabing katiwalian. Uupo na lamang ba sa isang tabi ang madla o magiging aktibong kalahok sa paghubog ng salaysay ng hustisya sa bansa?

HUNYO 26 - HULYO 2, 2014

opinyon

Candidly Speaking by Fr. Roy Cimagala

Truth’s exclusivity, charity’s inclusivity

E need to figure out how the exclusivity of truth can blend with the inclusivity of charity. Truth and charity should go together, not one without the other. St. Paul says it to us very clearly: “Do the truth in charity.” (Eph 4,15)

“

charity is the mother of all virtues, the summary of all goodness, and, in fact, the very essence of God in whose image and likeness we are. Nothing is genuinely good and proper to us unless it is infused or motivated by charity. Truth, of course, is about

”

No matter how sure we are of our doctrine or how relevant the point we want to make is, there is no basis for us to sound scolding and controlling. The tone should always be kind and warm, positive and encouraging, hopeful and optimistic even if we have to issue some suggestions, warnings or corrections.

He says that it is by this guideline that we will become like Christ. He reiterates this point when in another letter, he says: “Let all your things be done in charity.” (1 Cor 16,14) And that’s simply because

what is objective, real, right, fair. It is more about how things ought to be which may not coincide with how things are at present. In the end, truth is Christ himself, his whole self, his entire teaching and exam-

Tabi po! ni Melo Acuña

Kasaysayan

ple. He himself said, “I am the way, the truth and the life.” (Jn 14,6) Our difficulty starts when we understand truth simply as an intellectual affair, divorced from its moral requirements. That attitude restricts the essence of truth, making it abstract, projected only in the ideal world of the mind and desires, detached from the concrete and real world where many other considerations ought to be made. Truth understood and lived in this way is actually not truth, since it would miss the entire picture of reality. And so we must disabuse ourselves from the indiscriminate reference of this term when what we are referring are actually principles, doctrine, dogmas, opinions, and even popular consensus only. If ever we have to use that term, we need to qualify it accordingly as principles, doctrine, dogmas, ideologies, opinions or some consensus. It still has to pass the test of charity, which means that it has contend with the concrete data on the ground, the facts and conditions, that would determine whether such truth as principage 6

we do not learn from history.” Kung natuto lamang ang mga tao sa aral ng mga nakalipas na panahon, tiyak na mas maganda ang ating kinalalagyan ngayon. Halimbawa: kung talagang may mga pagkakamali ang mga pangulong naglingkod sa Pilipinas mula noong panahon ni Pangulong Ferdinand Edralin Marcos sa larangan ng katiwalian, pagkakaroon ng mga kamag-anak sa pamahalaan at sa pagbibigay ng pabor sa mga malalaking kalakal, sana’y hindi

a loob ng ilang araw ay Aquino sapagkat siya mismo ipagdiriwang ang ika-116 ay isang katha ng kasaysayan – na Araw ng Kalayaan. At nagmula sa mag-asawang nagkung hindi magbabago ang ing bahagi ng kasaysayan ng ihip ng hangin ay sa Lungsod bansa. ng Naga paMay mga nagsasabing hindi sapat ang integridad sa mumuan ni Pangulong Bepagpapatakbo ng bansa. Kailangan ng maliwanag na nigno Simeon direksyon upang higit na umunlad ang bansa kahit pa Cojuangco Aquino III ang sa kanyang paglisan sa liderato ng bayan, lungsod, laokasyon. lawigan at bansa. Ang problema ay tanging mga meAbala na ang mga Lungsod dium term development plans lamang ang prayoridad. ng Naga para sa makasaysayang pagkakataong May kasabihang kung may- na nagkaroon ng Kamaganak ito upang bigyang pansin ang roon pang ‘di kailanman natu- Incorporated noong panahon ni naiambag ng Quince Martires tunan ang mga mamamayan ito Tita Cory. de Naga sa pakikipaglaban sa ay ang mga aral na idinudulot Kung mayroong nagsasabing mga mananakop na Kastila. ng kasaysayan. Ito ang sinabi ni walang magnanimity ang mga Karangalang makasama ng Georg Wilhelm Friedrich Hegel pahina 6 mga taga-Bicol si Pangulong na “We learn from history that

“

”

Live Free!

by Samantha Catabas - Manuel

What it means to Live Free

ope John Paul II defines freedom as:

“Freedom consists not in doing what we like, but in having the right to do what we ought.When freedom does not have a purpose, when it does not wish to know anything about the rule of law engraved in the hearts of men and women, when it does not listen to the voice of conscience, it turns against humanity and society.” reedom is not always an issue of liberty or independence to choose and do whatever pleases us, but freedom is about “being in a state of peace, happiness, satisfaction, as a result of our choosing what is right”. It is a guilt-free, fearless, shameless, stress-free kind of life. So how exactly can we live free?

1. Choose What is Right

The end will never justify the means…Doing something wrong will never make us happy simply because it deprives us of experiencing complete freedom. We are freest when we are able to say ‘Yes’ to do good; when no addiction, no compulsion, no habits prevent us from choosing and doing what is good. 2. Decide to be Happy According to Pope John Paul’s Theology of the Body, God planted in our hearts an infinite desire for happiness that nothing can satisfy but God Himself. Any earthly fulfillment can

“

”

...but freedom is about “being in a state of peace, happiness, satisfaction, as a result of our choosing what is right”. It is a guilt-free, fearless, shameless, stress-free kind of life.

only be a foretaste of eternal happiness. “Happiness is not in us, nor is happiness outside of us. Happiness is in God alone. And if we have found Him, then it is everywhere”. – Blaise Pascal

3. Un-complicate Your Life

It’s complicated! Try not to complicate your life by complicating how you love. God is the author of “true and genuine love”. He never intended it to be complex and unfathomable. In fact, He wants all of us to experience its fullness and greatness in our lives. Unfortunately, people are the ones complicating how love should be, most especially when we fall in love for the wrong reasons. But God loves us in every “complicated” situation, even in the state of sin. He helps us to seek the whole truth about love and to find ways to live it more and more decisively. We need to learn that every life is a process and that whatever may have happened in the past, we have a new beginning with God’s help. We are created out of Love and we have been given the freedom to enjoy this life. Love is the very essence of our existence. The more we do what is good, the freer we become.

balita

HUNYO 26 - HULYO 2, 2014

idolong TAPAT Si Eric Macalalag, 42 ay isang pedicab driver sa loob ng Intramuros, Manila. isinasapraktika niya ang kanyang pagiging Tapat sa pamamagitan ng paniningil ng tama sa mga pasahero niya. Sa ganitong paraan, maluwag aniya sa kanyang kalooban ang paghahanapbuhay. (YO/TapatNews)

Truth’s exclusivity ... from page 5

ples, doctrine, etc. would be applicable or not, and also the way such truth ought to be presented. We have to be most wary to impose the truth on others. That’s not the way Christ did it. He was willing to be misunderstood, to suffer for the truth and eventually to die for it. Even in the strongest terms in which he presented the truth, he never imposed it on anyone by force. This is something that we have to learn to do, since very often our tendency is that even in matters of opinion where any view can have more or less the same weight as any other, we like thrust ours to others. We feel hurt when we encounter disagreement. Yes, we need to foster the truth, especially the gospel truth, in season and out of season, as St. Paul says. But it should be done with charity always. We have to try to avoid humiliating others, especially those who are clearly in error. As much as possible, the transmission of truth should be such that the audience or recipients would feel that they get to know the truth by their own accord, instead of being told, or made to arrive at a certain conclusion because of how the truth is framed. Priests who by office preach should try their best that their words drip with charity, compassion, understanding and mercy. As much as possible, they (we) have to avoid sounding domineering and lording it over. This will require nothing less than a vital union with God No matter how sure we are of our doctrine or how relevant the point we want to make is, there is no basis for us to sound scolding and controlling. The tone should always be kind and warm, positive and encouraging, hopeful and optimistic even if we have to issue some suggestions, warnings or corrections. We should remove any trace of bitterness, sarcasm, irony. These only leave a bad taste in the mouth, and can be more destructive than constructive. Rather, there has to be a more dialogical character of any communication. This is how we can more effectively blend the exclusivity of truth with the inclusivity of charity. To reach and to adapt to us, God had to become man, and the man-God, Jesus Christ, did everything humanly possible to make himself understood. He used parables and his teachings were accompanied by appropriate actions. He was willing to go all the way to die on the cross to make his point.

Kasaysayan ... mula pahina 5

nasa poder, makikita ito sa pagpapahirap sa mga hindi kakampi at hindi kaalyado noong mga nakalipas na panahon. Kung mayroon mang naghirap noong mga nakalipas na panahon, pag-upo pa lamang sa poder ay pagbawi na sa mga nag-api sa kanila. May mga nagsasabing hindi sapat ang integridad sa pagpapatakbo ng bansa. Kailangan ng maliwanag na direksyon upang higit na umunlad ang bansa kahit pa sa kanyang paglisan sa liderato ng bayan, lungsod, lalawigan at bansa. Ang problema ay tanging mga medium term development plans lamang ang prayoridad. “Bahala na ang susunod sa akin,” ito ang karaniwang sinasabi ng mga tamad kungdima’y kulang sa kakayahang mga pinuno ng bayan. Palaging naitatanong kung ano ang papel ng kasaysayan sa lipunan. Naglalaan ang kasaysayan ng mga detalye ng mga tagumpay at pagkukulang ng lipunan sa paglipas ng mga taon. Masakit nga lamang na katotohanan na ang mga nagwawagi ang siyang bumubuo at nagsusulat ng kasaysayan.

ADVERTISE WITH US..... EMAIL US AT

tapatnews@gmail.com

HUNYO 26 - HULYO 2, 2014

Katoliko

Unapologetically Catholic

Bakit pinalitan ng Diyos ang pangalan ni Saul na maging Pablo?

ni MARK SILVA araniwan na ang maling paniniwala na pinalitan ng Panginoon ang pangalan ni Saul at binansagan itong Pablo. Ayon sa paniniwala, nangyari ang pagpalit ng pangalan noong maging Kristiyano si Saul mula sa pagiging isang Hudyo kung saan nakaharap mismo ni Saul si Kristo sa kanyang biyahe patungong Damascus (Gawa 9:119). Hindi ito tulad ng pangyayaring si Hesus mismo ang nagpalit ng pangalan ni Pedro mula sa pagiging si Simon bilang tanda ng kanyang responsibilidad sa Iglesya, walang nangyaring pagpapalit ng pangalan ni Saul. Ipinanganak na Hudyo si Saul, “natuli sa ikatlong araw, mula sa lahi ng Israel, o sa tribo ni Benjamin, isang Ebreo mula sa mga Ebreong magulang at pagtalima sa batas ng mga Pariseo” (Phil 3:5). Ang pangalang Ebreo na ibinigay ng kanyang mga magulang ay Saul, dahil ang kanyang ama ay isang mamamayang Romano at ito ay namana ni Saul. May katumbas na ngalan din si Saul sa Latin na Pablo. (Gawa 16:37, 22:25-28), ang kultura ng dalawang pangalan ay uso noong panahon na yaon. Lumaki si Saul sa istriktong kapaligiran ng mga Pariseo, ang pangalan na Saul ay mas naaayon sa kanilang kultura. Pagkatapos maging Kristiyano si Saul, na determinadong maibahagi ang Ebanghelyo sa mga Hentil, tinalikuran niya ang ngalan na Saul at ginamit ang kanyang Romanong pangalan na Pablo. Ang Pablo, noong panahong iyon, ay karaniwang pangalang Hentil.

KATESISMO, MISMO! Saan nagsimula ang bokasyon ng pag-aasawa? “Ang kasal na isang taimtim na komunidad ng buhay at pagibig ay itinatag ng Tagapaglikha at pinagkaloob niya ito na may sariling naakmang batas. Diyos mismo ang may-akda ng kasal.” [1] Ang bokasyon sa pag-aasawa ay nakatatak mismo sa likas na pagkatao ng lalaki at babae at nagmumula sa kamay ng Tagapaglikha. Ang pag-aasawa ay hindi isang pantaong institusyon lamang sa kabila ng maraming mga pagbabagong ikinaharap nito sa pagdaan ng mga siglo sa iba’t ibang kultura, istrukturang panlipunan at espirituwal na saloobin. Ang mga pagkakaibang ito ay hindi dapat maging dahilan upang makalimutan natin ang karaniwan at permanenteng katangian ng pag-aasawa. Bagama’t ang karangalan ng institusyong ito ay hindi naaaninag sa lahat ng lugar na may parehong kalinawan, [2] ang kahulugan ng kadakilaan ng kasal o pag-iisang dibdib ay umiiral sa lahat ng kultura. “Ang ikabubuti ng mga indibidwal na tao, mga lipunan ng tao at mga Kristiyano ay malapit ang kaugnyan sa malusog na kalagayan ng buhay, may asawa at pamilya.” [3] 1 GS 48 # 1. 2 Cf. GS 47 # 2. 3 GS 47 # 1.

Natural na sa istilo niya ang paggamit ng ‘Pablo’ na kanyang Romanong pangalan. Inakma niy ang kanyang mga paraan upang madali siyang makalalapit sa mga Hentil, maging ang paggamit ng lengwahe. Tayo rin naman ay dapat tumulad sa paraan ni San Pablo sa kanyang pagbabahagi ng Ebanghelyo. Hindi sa paraang pagpapalit ng pangalan kung hindi sa paraang katanggap-tanggap at kaaya-aya sa mga babahaginan ng Ebanghelyo. Dapat tayo ay makisama sa ating kapwa sa abot ng ating makakaya upang madaling mapalapit sa kanila. Ipinaliwanag ni Pablo, 19 Ito ay sapagkat kahit na ako ay malaya mula sa kaninuman, gayunman, ginawa ko ang aking sarili na alipin ng lahat upang lalo pang marami ang madala ko. 20 Sa mga Judio ako ay naging Judio upang mahikayat ko ang mga Judio. Sa mga nasa ilalim ng kautusan ako ay naging tulad ng mga nasa ilalim upang madala ko sila na nasa ilalim ng kautusan. 21 Sa mga walang kautusan, ako ay naging tulad sa mga walang kautusan upang madala ko sila na walang kautusan. Hindi sa ako ay walang kautusan patungo sa Diyos subalit ako ay sa ilalim ng kautusan patungo kay Cristo. 22 Sa mga mahihina ako ay naging mahina upang madala ko ang mga mahihina. Naging ganito ako sa lahat ng bagay upang mailigtas ko sa bawat kaparaanan kahit ang ilan. 23 Ito ay ginagawa ko alang-alang sa ebanghelyo nang sa gayon ako ay maging kapwa kabahagi ng ebanghelyo. (1 Mga Taga-Corinto 9:19-23).

#CoolCatholics

MAN

ON A MISSION by SKY A. ORTIGAS or this issue’s #CoolCatholics, I’m going to introduce to you one of my closest friends. Kuya or “koya” James Arela, as I call him, has been my coffee buddy for more than 10 years. I guess it’s just because we both love coffee and at the same time we both like talking about mission work and how we could get to share more of Christ’s love to all. Aside from that, James has also been a Catholic missionary sent to Africa and other parts of the world. We’ve gone to a lot of mission trips together, from the Visayas to China. He has been the brother (that is born from another set of parents! Haha), friend and mission partner who has always been there for me. Now, I would like to share to one of our conversations as I ask him about his life and mission. Here you go…

Sky: So, you have dedicated the prime of your life to missionary work, what made you decide to be a missionary? James: It was not that difficult deciding to be a full time missionary because I am so in love with Jesus. I even remember when I was a young boy [I believed] life was about serving Him. I was serving as a sacristan in our church. Our parish was like my second home. Apart from school and our house, I knew I don’t have [to be] anywhere else to be but our church. What made me decide? I want to tell the world that only Jesus completes us. The family that I grew up with as well as my personal life, even though not perfect, has always been a great testimony [to that]. No amount of wealth, fame and power can ever replace Jesus in our lives. I simply wanted others to experience life in Christ as well. Sky: What were the challenges you had to face while serving as a missionary in Africa? James: Following Jesus was simple, but not easy. I faced a lot of challenges: One, to be out of my comfort zone and live in an unfamiliar place – I was so used to serving the Lord with my family and friends around. I knew then that I could always run to them for help the moment I need them. Going to Africa was a bold step for me because I did not know the people I will serve. I was also anxious about how they would receive me. Second, the language barrier -- communicating with the locals and expressing myself in a language I was not using every day, presented two-way trouble. First, it was hard for me to express myself and second, it was difficult for them to understand me. But this did not stop me from going out and talking to people. Some of them became [my] real good friends and supported me with needs such as emotional, physical and even financial and material needs. God was indeed so good. Third, the culture – South African culture was not one I grew up in. That alone spelled a lot of challenges. I remember how something like cracking a joke could be a pursuit full of effort. I even had to master it! But all through it, our deep love for Jesus made us appreciate and love each other’s differences.

HUNYO 26 - HULYO 2, 2014

“I was also part of an inter-faith youth group and our common goal was to fight HIV-AIDS. I had the chance to visit the HIV center and pray for the patients. We also did regular visits to the HIV orphanage. It was an honor and at the same time, a very humbling experience.

Up to this day, I am still amazed with how God used me. I think I could not have survived it on my own. I know it was the Holy Spirit using me to touch all those people and make a difference in their lives. Keeping my sight on the One who sent me and focusing on the reasons why exactly I was there at that moment became the strength I had to face all those challenges. Sky: Was it a risk for you to go on mission and dedicate your life to serving the Lord? James: It did not feel a risk at all. In fact, I felt I was on a vacation! I visited beautiful churches, spoke to different congregations and it all gained me lifetime friends. I went to wonderful places I have never been before. I was also part of an inter-faith youth group and our common goal was to fight HIVAIDS. I had the chance to visit the HIV center and pray for the patients. We also did regular visits to the HIV orphanage. It was an honor and at the same time, a very humbling experience. Sky: How did your relationship with God grow as you faced all your challenges and took all those risks? James: I thought I was going out there, preaching how great God is, but to my surprise, while I was doing that, the people I encounter everyday drew me closer to God. They showed and made me realize so many things. In turn, I became a different and a better person. I became closer to God and my prayer time became my prayer life. Sky: What and who inspires you to do mission? James: My parents (Dad Pedy and Mom Tessie) inspired me to serve the Lord with all my heart and strength. And seeing families renewed with lives surrendered to the Lord inspired me to continue this mission. Sky: I found out that you have also consecrated your life to Christ through Mary, what made you do this? James: I have always loved Our Lady, Mother Mary. I believe she was with me while I was away from my family and friends. She helped me respond to Jesus’ mission and answer His call and serve him as a missionary despite all the hardships and challenges. It was just perfect timing that a good friend of mine introduced me to a book (33 Days to Morning Glory) that helped me to consecrate my life to Christ through Mary. Indeed it was a blessing! Sky: And on to my last question, what are your simple joys? James: My simple joys are the chances I get to witness the goodness of God to other people, especially those times I had the chance to let them know that God loves them. Also, I enjoy watching movies and spending time with my family and friends.