You(th) talk 3 print

Page 1

3. Editioun


Léiw Jonker, Elo ass d’Jugendparlament schon an seng 4. Ronn gestart, an deen fantastesche Projet, dee baal 160 Jonker mateneen verbënnt, fänkt lues awer sécher un an onser Gesellschaft Fouss ze faassen. Zënter leschtem Joer schafft eng ganz engagéiert Equipe am Jugendparlament am Kader vun engem Mediengrupp, dee Jonken déi sech vir Journalismus a Fotographie begeeschteren kënnen, di perfekt Plattform bidd hierer Meenung an hierem Talent Ausdrock ze verschaaffen. D’Resultat haalt dir grad an ären Hänn: d‘Zeitung vum Jugendparlament – vu Jonken vir Jonker. Dëse Grupp dréit en vitalen Deel dozou bäi, iech Jonker genau ënner Aan ze féieren waat d’Jugendparlament ass, an wéi mir vir d’Rechter vun onser Generatioun astinn. Ech sinn all Kéiers immens stolz wann den Moment erem do ass, wou di neisten Editioun vun onser Zeitung aus dem Drock ass, an dovir wëll ech op dëser Plaatz dovunner profitéieren en ganz décke Merci un den ganzen Mediengrupp ze schécken, deen sech onermiddlech dovir asetzt eng Zeitung op d’Been ze stellen, déi sech definitiv kann weisen loossen! D’Jugendparlament ass genau di richteg Adress, wann et drëms geet sengen Iddien fräien Laaf ze loossen an wëllen politesch mat ze gestalten. Grad an enger Welt wou mir bestänneg schlechte Norichten ausgesaat sinn, an wou sech eng generell Tendenz vun Ermiddung an Vertrauensverloscht an d’Politik breet mescht, ass d’Jugendparlament en richtegen an wichtege Projet, deen vir frëschen Wand an der Politik suergt! Et wier esou lues un der Zäit, dass di Jonk aktiv an den politesche Prozess agebonnen ginn, wann di etabléiert Politiker verhënnere wëllen, dass di Jonk enttäuscht ginn. An der leschter Shell-Etude vun 2010 weisen sech nemmen en Drëttel vun den 15- bis 17-Jähregen politesch intresséiert, an d’Mësstrauen a politesch Parteien klëmmt weider. Mir als Jugendparlament zécken dovir och net, den direkten Kontakt mat Spëtzenpolitiker ze siichen: Ugangs Februar hunn mir beispillsweis nach mat der Vize-Presidentin vun der EU-Kommissioun, dem Viviane Reding, iwert d’Zukunft vun Europa an di aktuell Wirtschafts- an Finanzkriis geschwaat. Och am Dossier Schoulreform bleiwen mir drun. Wéi dir gesitt, bleiwen mir engem Grondsaatz vum Mahatma Gandhi trei: „Be the change you want to

2

see in the world“. Hannert den Coulissen laafen dovir d’Aarbechten an onsen Kommissiounen op Héichtouren, Themen ginn attackéiert an flott Resolutiounen verfaasst, di Léisungen opweisen sollen. An deem Sënn wënschen ech vill Spaass beim Liesen vun der mëttlerweil drëtter Ausgab vun onser Zeitung. Patrick Weymerskirch President vum JP


Inhalt Politik

De neie Bureau vum Jugendparlament Virstellung vun de Kommissiounspresidenten Entrevue mam Viviane Reding Nahostkonflikt Bouneweg - e Problemvéirel? Enquête sur l’intégration Stellungnahm vun de Parteien zur Energiepolitik “The Woman Business Manager of the Year Award”

Kultur

Einblicke in die Wohnzimmer unserer Nachbarn Cultural reviews

Sport

Spiele der kleinen Staaten von Europa Höher, schneller, weiter! Hooligans

Chill Lounge

Teste dein Allgemeinwissen! Knowledge to go Sudoku

S. 4 S. 9 S. 14 S. 18 S. 20 S. 26 S. 28 S. 30 S. 31 S. 33 S. 35 S. 37 S. 40

S. 41 S. 42 S. 43

Chefrédactrice Audrey Girard Journalisten Joëlle Breyer Stefano Plebani Bob Ewen Sofia Bastos Maximillian Marinov Joëlle Breyer Audrey Girard Jil Feierstein Lisa Frising Max Kasel Francisco Pinto Tun Schumacher Chiara Laera Tania Rei Sabrina Hellinghausen Patrick Weymerskirch Franziska Seitz

Fotoen Jil Feierstein Layout Françoise Roemen

Kontakt

Imprimerie

Onlineprinters GmbH

info@jugendparlament.lu Tel.: 40 60 90 332 Fax: 40 60 90 341 Dieses Projekt wurde mit Unterstützung der Europäischen Kommission finanziert. Die Verantwortung für den Inhalt dieser Veröffentlichung (Mitteilung) trägt allerdings der Verfasser; die Kommission haftet nicht für die weitere Verwendung der darin enthaltenen Angaben.

3


Hannert de Kulissen

Den Alldag vun engem Member aus dem jugendparlamentaresche Büro, deen och nach Schüler ass, ass net ëmmer einfach ënnert een Hutt ze bréngen. Trotzdem hu si t‘Zäit fonnt, zwëschent der Schoul an enger Bürossëtzung, sech eise Froen ze stellen. Esou hu si eis en Abléck ginn, wat intern alles geschafft gëtt, a wéi si selwer mat hirer Positioun, als Vetrieder a Spriecher vum Jugendparlament, ëmginn. Audrey Girard: Dir sidd jo elo schonn alleguerten eng Zäitchen am Jugendparlament an dëst Joer sidd dir, fir

eng d’Majoritéit vun iech, fir t’éischte Kéier an de Büro gewielt ginn. Firwat iwwerhaapt d’Jugendparlament, bzw. déi Charge am Büro ze oeuvréieren. An wat sinn är Zieler, an de Moteur deen iech undreift?

Patrick Azevedo: Keeser vun Europa ze ginn... an et mecht sech gudd am CV (laachen). Nee, ech kennen d'Jugendparlament scho relativ laang an et ass en immens interessante Projet deen et an där Form am Land nach guer net gouf. Ech hat awer scho virdrun am Ausland Geleeënheet, an anere Jugendparlamenter mat ze maachen, déi ënnert enger anerer Form lafen. Vu que dass ech e politesch engagéierte Mënsch si loung et op der Hand fir

mech am Jugendparlament hei zu Lëtzebuerg deelzehuelen. Deemno ass de Büro eng logesch Konsequenz no dräi Joer Jugendparlament. Ee vu mengen Haaptziler wier dann elo d’Aarbecht méi am Land ze erauszebréngen. Déi Jugendlech sollen a méi Gremie vertruede sinn. Mir sollten och eng Platz am Conseil supérieur de l’éducation kréien, vu que dass do all déi wichteg Partner setze wat d’Educatioun ubelaangt. Et geet dorëms déi Resolutiounen déi um Enn vum Joer ofgestëmmt goufen, net nëmmen iwwert d’Press virzestellen, mä et muss och dono nach eppes nokommen, bzw. mir sollten d’ganzt Joer iwwer Saachen erausbréngen déi mir mat Partner ausgeschafft hunn.

Alex Mersch: Den Interessi fir t’Politik ass bei mir duerch d’Finanzkris komm. Do hunn ech ugefange mech

fir dat ganzt ze interesséieren an och doriwwer ze informéieren. Esou hunn ech mech dann am Jugendparlament ageschriwwen. Haut, am Büro, wier et mir, wéi dem Patrick A. wichteg d’Aarbecht no baussen ze bréngen, dass déi aner och gewuer gi wat mir esou ausschaffen. En anert Ziel wier et méi mat der Chamber ze schaffen. Esou hate mir eng Reunioun mam Här Mosar fir eis zesumme mat den Deputéierte zesummen ze treffen déi eis dann nolauschteren an op eis Aussoe kenne reagéieren.

4


Philippe Roukoz: Am Ufank wollt ech nëmme

du net kenns an déi dech net kennen, mä Politik ass eppes wat dech konkret betrëfft.

kucke wat d’Politik ass, well ech ëmmer en konfus Bild hat, a schlussendlech huet et mir gudd gefall. Deemno wollt ech schliisslech an de Büro fir dat ganzt aus enger anerer Perspektiv ze gesinn an op eng méi neutral Aart a Weis am Jugendparlament aktiv ze sinn.

Bob: Ech hu mech schonn ëmmer fir Politik

interesséiert an et war e logesche Schrëtt mech am Jugendparlament ze engagéieren. Mä d’JP, an net eng Partei, vu que dass dës eng neutral Plattform ass. Jidderee kann seng Meenung soen an gëtt net an eng Iddi erangezwängt. Ech hunn dëst immens wichteg fonnt. Et geet jo och dorëms déi Jonk un d’Politik erunzeféieren. Eis Haaptaufgab gesinn ech awer och doranner dass mir d’Jugend solle vum gesellschaftleche Point de vue sensibiliséieren.

Partick Weymerskirch: Firwat d’JP? Majo du

reechs dech op iwwert t’Politik, op nationalem, ewéi och op internationalem Niveau, an ech hunn mer geduecht am Platz nëmmen iwwert d’Politik owes um Kaffisdësch hierzefalen, de Chemin de la facilité ze wielen, hunn ech mir geduecht ech engagéiere mech.

Wanns du nämlech eppes ze kritiséieren hues, dann hues du och normalerweis eng Iddi wéis du et besser kéints maachen.

Audrey: Majo wéi gesäit déi Sensibiliséierungsaarbecht genau aus? Wat sinn är Aufgaben am Büro?

Bob: Exekutiv Saache beschwätzen (laachen)

Ech hunn mir also geduecht „dann engagéiers du dech“ an esou kéints du e puer Impulser un d’Land, un d’Leit, ginn, mat ëmmer där idealistescher Iddi t’Welt ze veränneren. Ze verbesseren. Ech hunn de Wee an d’Politik fonnt wéi den Debat iwwert d’Euthanasie an der Chamber ugefangen huet. Dëst leit dorunner dass e puer Méint virdrun eng Persoun aus der Famill no enger schwéierer Krankheet verstuerwen ass.

Philippe: Jo genau! (laachen) Audrey: Dat heescht? Philippe: Amfong plange mir d

’Aktivitéiten am Kader um Jugendparlament. Zum Beispill preparéiere mir elo den ING Marathon, also ween mer mussen

Esou hunn ech realiséiert dass d'Politik net iergendeppes ass, vu Leit do uewen déi

5


uschreiwe fir dass mir T-Shirte fir d’jugendparlamentaresch Leefer kréien, wéi mer awer och virun allem déi potentiell Participanten uschreiwen, asw. Dann mecht d’Jugendparlament awer och bei anere Projete mat, wou mir op Assisen derbäi sinn. Do maache mir da Rapporten a beschwätze wat gudd a schlecht war, bzw. wat mir op den nächste Reunioune soe wäerten.

Patrick W.: Ech mengen et

huet awer och jiddereen seng eegen Tâche am Büro selwer. Den Generalsekretär muss een dann zum Beispill d’Rapporte schreiwen. Wat awer elo eng Aufgab vun all Bürosmember ass, ass e Feedback aus de Kommissiounen ze kréien an fir ze kucke wéi d’Aarbecht innerhalb vun deene leeft. Dofir kucken ech och fir ëmmer den Tour duerch all Kommissiounen ze maachen, fir ze kucken ob t’Cohesion sociale présent ass, d.h. op den Zesummenhalt am Jugendparlament do ass. Mir kucken dann eben ob net een an der Kommissioun villäicht ze vill dominéiert, oder ob net een sech an den Eck gedrängt fillt, obwuel dat och alles de Kommissiounspresident mecht. Et probéiert een eben, dass jiddereen ëmmer zu Wuert komme kann an ob d’Leit och bereet si sech an de Projet ze responsabiliséieren andeems se sech agebonne fillen. Natierlech muss een och kucke wann Diskussioune sinn, och innerhalb vum Büro, dass een d’Nenner all

6


vum Jugendparlament, do seng Meenung erafléisse loossen. Ech soen dann och heiansdo Saachen, wou ech mengen dat dat méi zeréck, wëllen en weess dass d ’Memberen elo den Inhalt brénge mussen, an net ee selwer. Mä et ass effektiv schwéier just e Kader ze setzen.

op e Punkt bréngt. Mä dat ass och de Rôle vum Präsident, dass e seng „Scheewercher“ schützt an mecht dass se zesummen halen. Eng aner Tâche ass d’Representéiere vum Jugendparlament dobaussen, wéi zum Beispill bei Pressekonferenzen oder enger Table ronde.

Patrick A.: Also fir et op e Punkt ze bréngen: De Büro

Audrey: Mä wéi mecht een da fir ëmmer am Numm

ass déi Plaatz wou t’Fiedem all zesumme kommen. An eis Aufgab ass et déi Fiedem esou gudd wéi méiglech ze zeien.

vum Jugendparlament ze schwätzen? Et kann ee jo net ëmmer en Schëld ëmhänke wou dann drop steet: „Also ech schwätzen elo am Numm vum Jugendparlament“, „Also ech schätzen elo a mengem eegenen Numm“ oder „ Also ech schwätzen elo am Numm vu menger Partei“.

Bob:

Amfong si mir esou ze soen en Organisatiounscomité, dee mat der CGJL a mam CIJ zesumme schafft. Audrey: A Punkto déi Jugendlech representéieren, fällt et do net heiansdo schwéier seng eege Meenung, oder déi vun der Partei wou een aktiv ass, am Kader vum Jugendparlament an wann een an sengem Numm schwätzt, op d’Säit ze leeën? Et huet ee jo als Individuum net ëmmer déi nämlecht Meenung, wéi déi di d’Jugendparlament vertrëtt.

Bob: Jo effektiv, mä et muss een sech bewosst

sinn wann een déi Roll huet ze representéieren, dat domadder gläichstellen e verzicht op seng eege

Alex: Jo dat stëmmt. Dat war zum Beispill de Fall bei

den Assisen zur Schoulreform, wou ech net ëmmer déi nämlecht Meenung hat wéi d’Jugendparlament. Do muss een awer d’Stellung vun den Jugendleche vertrieden, och wann ee perséinlech elo net onbedéngt averstanen ass.

Patrick A.: D’Méiglechkeet hat ee jo fir seng eege Meenung mat an ze bréngen an de Kommissiounen an spéider um Sommet. Dëse muss een sech bewosst sinn. Faite muss een deemno akzeptéieren, dat ass eben esou an enger Demokratie. Eis Aufgab ass et dann net nach selwer eis eege Meenung do nach mat anzebréngen Patrick W.: Fir mech war et scho schwiereg mech

dorunner ze gewinnen. Déi zwee Joer éier ech an de Büro komm sinn, war ech Kommissiounspresident a konnt do awer nach méi meng Meenung soen. Elo als Präsident ass dat net méi an deem Kader méiglech. Hei gëtt elo just nach déi administrativ a representativ Aarbecht gemaach. Bon et kann een sech zwar nach ëmmer an enger Kommissioun, vue que dass een als Bürosmember, och nach kann als einfache Member

7


Meenung ze maachen, wann een seng Institutioun no bausse well glafwierdeg vertrieden. Also wann een sech dat net bewosst ass huet een hei an deem Fall net wierklech eppes verluer. (laachen). Also du muss dech schonn an den Déngscht vun de Saach stellen.

aus Parteien derbäi wieren, well dëst déi eenzeg Platz ass, wou een trotz Partei eppes wiele ka wat net der Iddi vun dëser entsprécht, d.h. net wéi et momentan oft an den nationale Parlamenter ass, wou t’Oppositioun ëmmer dergéint stëmmt.

Patrick W.: Dat stëmmt schonn, mä et ass awer och

Hei ass dann elo éischter eng richteg frech Demokratie wou vill verschidde Meenungen zesumme kommen an déi an enger Resolutioun ze verbannen, a wou een och heiansdo Leit vu sengem Point de vue iwwerzeege muss, an dat ass wat t’Jugendparlament ausmécht.

esou dass oft meng eege Meenung net ëmmer déi vum Jugendparlament ass, an net emol vu menger Partei. Dat mecht d’Saach och net ëmmer méi einfach, mä dat ass eng Saach do gewinnt een sech drun. Et weess ee jo aus Respekt virun deenen anere Leit déi du représenteirs, an déi dech och gewielt hunn, dass een esou fair an éierlech si muss seng Meenung net ze soen. Ech hunn och bei menger Ried op der Plenière ni verstoppt an wat fir enger Partei ech sinn, dass ech méi progressiv, méi lénks agestallt sinn. Dat huet een aus menger Ried eraushéieren, an et weess och jiddereen dass ech Member vun der LSAP sinn. Do stinn ech och derzou, well jiddereen huet och dat Recht als Bierger an enger Demokratie enger Partei unzegehéieren. Ech géing et esouguer interessant fanne wann méi Leit

Philippe: Et muss een och bedenken dass vill Leit

am Jugendparlament kenger Partei derzougehéieren. Dofir muss een als Büro och si würdeg vertrieden, d.h. relativ neutral sinn an och hinnen eng Chance ginn hier Meenung ze soen. Dës féiert dann zu engem konstruktiven Debat. Mir als Büro mussen also oppassen do keng Meenung ze vertrieden déi net ëm Jugendparlament seng ass oder hinnen eng Meenung ze imposéieren. Mir sollten nëmmen de Kader sinn.

Alex: Déi beschte Méiglechkeet fir dass een do keng

8


vertrëtt. All Joer si jo nei Memberen derbäi, an déi kéinte jo vun engem schéinen Discours ëm de Fanger gewéckelt ginn…

Patrick A.: Effektif misst een sech do nei Mesuren

iwwerleeë wéi een un déi Saachen erugeet. Et ass net einfach. Et ass och esou, dass wéi ech déi éischte Kéier gewielt hunn, waren eng Dose Kandidaten do, an ech hunn mech net méi erënnert ween wat gesot huet. Jo et ass einfach, an enger Ried kann een engem alles verziele wat deen aneren héiere well. Et ass definitiv eng Problematik iwwert déi ee misst diskutéieren. Eng Méiglechkeet wier zum Beispill eng Aart CV mat de Projete vun all Kandidat, wéi ech dat schonn op anere Platze materlieft hunn.

Alex: Eng aner Méiglechkeet wier natierlech dass déi

Zäit zwëschent der éischter Plenière an da wann den Büro gewielt gëtt méi weit ausenee läit, fir dass een t’Kandidate besser kenne léiere kann, an net an enger Ried vun zwou Minutten eng Entscheedung treffe muss. aner Meenung vertrëtt ass t’Resolutioune genau ze kennen, an ze wësse wat dra steet. Och wann een dann do gären nach wéilt eppes derbäi soen , weess een dann dass dat net méi derzou gehéiert an een et dann net seet.

Patrick W.: Déi zwee Elementer si wichteg. Et

kann een net nëmmen e Kandidat op engem Pabeier jugéieren, mä et muss een en, wéi scho gesot, och besser kenneléieren. Bon, mä et huet een och all Joer d’Méiglechkeet deen ze sanktionéieren deen net dat mecht wat e gesot huet…

Bob: Et geet dorëmmer hinnen e Kader ze bidde wou

si sech selwer kenne verwierklechen. Mir sinn also nëmmen do fir hinnen ze erméiglechen hier Vue’en auszedrécken an dass mir eis selwer do e bësschen , méi zeréckhuelen.

Audrey: E Joer ass awer laang … Partick W.: Do ass d’Méiglechkeet bei enger Faute grave nach ëmmer e Mësstrauensvote ze organiséieren. Mä ech loossen mech schonn net vun iergend engem Politiker bestiechen. (laachen)

Partick W.: Dëst war ganz am Ufank net de Fall. Ech

deemools mat menge 15 Joer war schonn e bësschen ofgeschreckt virun deene Parteizaldoten, déi stur hier Meenung vertrueden hunn, an de Recht war sou wéi sou nëmme „Blödsinn“. An Zwëschenzäit si mir éischter zu engem Schülerparlament ginn, wou den Afloss vun de Parteien nach do ass, mä net méi esou extrem.

Audrey: Dann mengen ech schléisse mer eis Ronn

elo mat dëser leschter Ausso of (laachen), an ech soen iech Merci dass dir iech Zäit fir eis geholl hutt.

Audrey: Ass de Risque dann net do dass een an de Büro kennt dee just t’Meenung vu senger Partei

9


Eis Kommissiounspräsidenten Michel Meyers

Kommissioun: Ëmwelt, Mobilitéit an Gesondheet

Perséinleches Alter: 18 Klass: IIeB Schoul: LCD Ech sinn am Jugendparlament säit: 10/2012 Wat maachen ech an menger Fräizäit? Majo ehm heiansdo vill, heiansdo och guer neicht. Spillen Piano, fueren Vëlo, gi ganz gären lafen, ech sënn Animateur bei der Caritas an am léifsten hänken ech natierlech mat mengen Kollegen rondrëm. Fir wéieen Thema/Themen interesseiren ech perséinlech mech am meeschten? D‘Fëmmverbuet, well et ëmmer wonnerschéin Diskussiounen ausléist, an d‘Ofdréiwung, well et do nach Puer wichteg Saachen ze regelen gëtt.

Jugendparlament Firwat sinn ech Präsident? Ech diskutéieren gären mat aneren an déi verschidden Bléckpunkten déi een op een Thema kann hunn interesséieren mech. Firwat sinn ech an dëser Kommissioun? D‘Ëmwelt, d‘Mobilitéit an virun allem eis Gesondheet, sinn déi Themen déi eis an eisem Alldag am direktesten betreffen. Themen déi bei eis dëst Joer behandelt ginn : Enner anerem Ofdreiwung an den Sexualunterrecht (an der Schoul), d‘Préiserhéijung am ëffentlechen Transport, den Tram, d‘Verschwendung vun Liewensmëttel an d‘Fëmmverbuet.

10


Jean Wivenes

Kommissioun: Wirtschaft, Aarbecht a Solidaritéit

-

Perséinleches Alter: 16 Klass: 3-D Schoul: LGL Ech sinn am Jugendparlament säit: 2011 Wat maachen ech an menger Fräizäit? Mhm... Villes : Zäit mat Kollegen verbréngen , Sport maachen, Raus goen, fir d’JP schaffen (haha), an den Kino goen, Musik lauschteren,... Fir wéieen Thema/Themen interesseiren ech perséinlech mech am meeschten? De Jugendchômage an den lëtzebuerger Wirtschaftsstanduert.

Jugendparlament Firwat sinn ech Präsident? Ech wollt an mengem 2. Joer am Jugendparlament och Verantwortung iwwerhuelen an hëllefen dëst Parlament no vir ze bréngen. Firwat sinn ech an dëser Kommissioun? Ech géif soen well ech mech vill fir Themen interesséieren déi an dëser Komissioun behandelt ginn : haaptsächlech d'Economie vun eisem Land wéi och den Jugendchômage an d’Erschleissung vun neien Wirtschaftszweigen. Themen déi an menger Kommissioun dëst Joer behandelt ginn : Ënnert anerem Finanztransaktiounssteier a Jugendchômage.

11


Christine Nehrenhausen

Kommissioun: Educatioun, Integration, Demokratie a Chancegläichheet

Perséinleches Alter: 24 Klass: Bachelor an den Politikwëssenschaften zu Bréissel am September 2012 ofgeschloss, ab Abrëll 2013 Master op der Uni Tréier (Politikwëssenschaften an Gender Studies) Schoul: Université Libre de Bruxelles Ech sinn am Jugendparlament säit: 2012-2013 Wat machen ech an menger Fräizäit? Journalismus (ech schreiwen fir d’Kultur an d’Jugendrubrik beim Lëtzebuerger Journal), Volleyball, Musik (Guitar a sangen, Concerten kucke goen), Reesen Fir wéieen Thema/Themen interesseiren ech perséinlech mech am meeschten: Alles wou de Mënsch am Mëttelpunkt steet, besonnesch Jugend, Mënscherechter, Gender, Minoritéiten. Awer och Netzpolitik an Europapolitik.

Jugendparlament Firwat sinn ech Präsident? Ech hat Loscht, méi aktiv ze gin an mol méi eng praktesch Erfahrung ze sammelen Firwat sinn ech an dëser Kommissioun? Well di Themen mech am meeschten beweegen an ech gäeren, zesummen mat deenen anere Memberen, eng Meenung dozou äussere well. Themen déi an menger Kommissioun dëst Joer behandelt ginn : zwee grouss Themen: Bildungspolitik an Integratioun/Chancëgläichheet, mat jeeweils Ennerthemen

12


Mathieu Lohr

Kommissioun: Europe et Affaires étrangères

-

Perséinleches Alter: 19 Klass: 2E Schoul: LGL Ech sinn am Jugendparlament säit: November 2013

Wat maachen ech an menger Fräizäit?
Ech spillen verschidden Percussiouns-Instrumenter, haaptsächlech Batterie an Marimba. Doriwwer eraus ginn ech gären lafen.
Wat mech am meeschten am Moment beschäftegt ass mäin Europäesche Projet YEP (Young European Peers) an d’Creatioun vun engem EYP (Europäescht Jugend-Parlament) zu Lëtzebuerg.

Jugendparlament Firwat sinn ech Präsident? Ech hu mech enger Wahl gestalt an meng Visioun vir d’Kommissioun gouf vun enger Majoritéit gedroen. Firwat sinn ech an dëser Kommissioun? Aussepolitik huet mech säit kleng op begeeschtert.
D’Importenz vum Sujet an déi komplex Relatiounen déi déi verschidden Länner ënnereneen hunn woren vir mech ëmmer héich interessant an ech hoffen spéider och an déi Richtung studéieren ze goen.
Europa ass natierlech direkt mat onsem éischten Thema verbonnen an et ass wichteg och iwwert ons national Grenzen ze kucken wat do bausse geschitt am Numm vun der EU, bzw wat aner Länner maachen do dat oft ons indirekt mat betrëfft. Themen déi an menger Kommissioun dëst Joer behandelt ginn : Mir hunn ons opgedeelt an 3 Enner-Gruppéierungen déi sech iwwert Europa u sech, den Noen Osten, an dann d‘Aussepolitik vir d’Rescht vun der Welt, këmmeren. Dobäi geet et ons dorëm ze kucken weien Rôle Lëtzebuerg anhuele kann an gläichzäiteg méi iwwert déi verschidden Themen ze leieren.

Jil Feierstein Lisa Frising

13


« La question d’une Europe à l’avenir ne se pose pas !

de caractère, qui sait impliquer humour et, plus important encore, humanité –trait qui nous semble assez rarement visible dans ce monde politique austère.

Dans le contexte de crise, dans lequel l’Europe peine à sortir depuis plusieurs années déjà, le mécontentement gronde au sein des membres de l’Union. Pendant que les pourvoyeurs de l’euroscepticisme tentent d’enrôler de nouveaux partisans aux seins de leurs rangs, d’autres désirent redonner espoir en ce projet commun –qui, il faut le souligner, a valu à l’Union européenne le prix Nobel de la paix en 2012- et de continuer ensemble le chemin entamé au lendemain de la Seconde Guerre mondiale.

Revenant à l’euroscepticisme de bloggeurs, journalistes, politiciens ou de gouvernements entiers –tel que l’administration britannique sous le Premier ministre conservateur David Cameron, voyant surtout dans l’Europe un marché et non une union partageant bien plus- Madame Reding dit : « Je comprends que vous soyez déstabilisés par ces adultes qui racontent n’importe quoi sur Internet, à la télévision ou dans les journaux –comme si rien ne fonctionnait !- et que

La vice-présidente de la Commission européenne, en charge de la Justice, des Droits fondamentaux et de la Citoyenneté, Viviane Reding, nous a fait l’honneur de nous accueillir le 6 février dernier à la maison de l’Europe.

Déjà depuis l’adhésion de la Grande-Bretagne à l’Union européenne, en 1973, celle-ci s’est souvent montrée réticente quant à l’accroissement des pouvoirs européens. Elle a toujours vue dans l’Union, un grand marché, dont elle pouvait tirer des avantages économiques, sans pour autant être prêt à céder une partie de son autorité nationale. C’est ainsi que s’explique par exemple son absence dans l’espace de Schengen ou bien encore dans la zone euro.

Nous nous sommes retrouvés face à une femme qui n’a jamais perdu de vue la cause qu’elle défend : « La question d’une Europe à l’avenir ne se pose pas ! La seule question qu’il faut se poser c’est quelle Europe voulons-nous ? ». Néanmoins, nous n’avons pas seulement rencontré une grande politicienne, mais également une femme

14


La seule question qui se pose c’est : Quelle Europe voulons-nous ? » vous vous demandiez : “mais où est-ce que ce bateau nous mènera-t-il ?” ! ». Or, souligne-t-elle, il faut que nous comprenions qu’en fait ce n’était pas l’Europe qui est remise en question, mais ce sont plutôt les Européens qui se posent des questions sur l’Union.

Dans le cadre de l’Année européenne de la citoyenneté, les politiciens européens se sont lancés comme défi d’organiser des débats à travers toute l’Europe. Les buts de ces meetings sont, entre autre, de connaitre les attentes, des différents citoyens européens euxmêmes, et de savoir quelle avenir qu’ils souhaitent pour l’Union, ainsi que de les informer sur leurs droits. Un tel évènement se tiendra également le 30 juin à la Rockhal. D’où l’appel de la Commissaire à venir nombreux.

L’Union européenne : à l’écoute de ses citoyens Pour illustrer cela, elle prend l’exemple des « Citizens Dialogues » qui ont entre autre déjà eu lieu à Cadiz en Septembre 2012. Elle insiste sur le fait qu’il ne s’agit pas de « simples exercices de forme », mais qu’il est fondamental de savoir ce que les gens ressentent et pensent vraiment sur l’Europe. Elle ajoute qu’on ne peut pas toujours évaluer objectivement les informations que nous voyons sur nos écrans.

anxieuse de ce qui allait l’attendre et quelles allaient être les réactions des personnes présentes à cette « rencontre avec les citoyens ».. Mais, cette nervosité n’a pas eu raison d’être, puisqu’elle se retrouva face à des gens émus que des hautes personnalités européennes « se prennent le temps de- non pas s’adresser uniquement à la masse- mais de discuter les yeux dans les yeux, au même niveau et directement avec eux ».

Par conséquent, comme la crise a particulièrement touché l’Espagne, Madame Reding était, bien sûr très

15


le droit de vote en Belgique. Cette personne ne pourra donc ni voter en GrandeBretagne ni voter en Belgique. Or, nous rassure-t-elle, les travaux concernant cette problématique avancent, et que d’ici cinq à dix ans, ces personnes pourront probablement voter là où ils résident. L’Union Européenne vs. les Etats-Unis d’Europe ? Le chemin que Madame Reding, et nombreux de ses confrères, souhaitent entamer réside en la création des « Etats-Unis d’Europe ». Elle explique que, dans un monde globalisé, les deux anciennes grandes puissances –l’Europe et les EtatsUnis- ont perdu de leur influence, face à l’émergence de nouvelles puissances –telle que la Chine- et la dépendance croissante de sources énergétiques – comme le pétrole. De plus, souligne-t-elle, 90% des produits fabriqués en Europe quittent l’espace communautaire. Ceci devrait donc être une raison suffisante pour accroitre la cohésion et la coopération entre les Etats Européens, afin que l’Union « joue encore un rôle dans le monde de demain ». Il s’en suit que «L’Europe est une évidence et elle est d’une importance capitale » et par conséquent « la question d’une Europe à l’avenir ne se pose pas ».

Uniformité juridique au-delà des frontières nationales? Ensuite, Madame Reding reprend pour expliquer que les citoyens européens ne sont pas réticents à l’idée qu’une partie des responsabilités nationales soient transférées aux Institutions Européennes pourvus que leurs problèmes soient résolus.

Le nouvel objectif de l’Europe n’est donc plus seulement de maintenir la paix, mais également de « survivre dans un monde globalisé ».

Voilà pourquoi une des problématiques sur laquelle elle travaille est que tous les citoyens de l’Union Européenne aient les mêmes droits et obligations. En effet, un des problèmes majeur qui subsiste survient lors de mixes de nationalités ou de lieu de résidence, dépassant les frontières intracommunautaires. La Commissaire prend l’exemple du droit de vote.

Toutefois, il ne faut pas perdre de vue l’importance des relations humaines et les valeurs sur lesquelles sont fondées l’Union européenne « L’Europe n’est pas un simple march é », définition largement partagée au sein du gouvernement britannique, mais elle est un ensemble d’Etats où des hommes de différentes nations cohabitent en paix et partagent les mêmes valeurs –c’est-à-dire - entre autres- celles héritées par la Révolution française- et où l’on tente d’abolir les discriminations.

Ainsi, un Anglais –qui perd son droit de vote en GrandeBretagne après avoir quitté le territoire pendant cinq ans- ne pourra pas non plus aller voter sur son lieu de résidence actuel, qui serait par exemple la Belgique, parce qu’elle n’aura pas réuni les conditions pour avoir

16


Discrimination positive

atteindre un seuil minimum d’effectif féminin de 40%.

Ces valeurs ont inspiré le travail des institutions européennes sur de nombreux thèmes, tel que le quota de femmes.

De plus, la Commissaire explique que l’embauche de femmes est dans l’intérêt des entreprises. En effet, des études auraient démontrées qu’une entreprise se portait mieux, lorsqu’il y avait autant de femmes que d’hommes travaillant au sein de celle-ci.

Le Parlement des jeunes, ayant travaillé en commission sur cette matière, avait conclu que ce quota n’était pas acceptable. Il avait argumenté, entre autre, que les femmes ne devaient pas être étiquetées comme « femmes quotas ». Le Parlement des jeunes a estimé qu’il fallait, qu’audelà du sexe des candidats à un poste, les qualifications soient prises en compte.

Nous remarquons finalement que l’importance d’une avancé dans la construction et le renforcement de la cohésion entre les Etats de l’Union est un enjeu vital pour l’Europe du futur. Or, ceci ne se réalisera pas seulement à travers les visions de personnalités politiques, mais également par les souhaits des citoyens européens.

Or, argumente Madame Reding, que par ce quota ni les femmes ni les hommes ne seraient discriminés au sens péjoratif du terme. Il s’agit plutôt d’une mesure favorisant l’embauche de femmes.

Ainsi, il s’agira dans un avenir proche de montrer à ceux qui croient encore en l’Europe, que ce projet vaut la peine de se battre et de faire des efforts, et à ceux qui ont perdu la foie, de leur prouver que le Vieux Continent continue a avoir sa place dans le monde de demain !

Ainsi, à qualifications égales, les entreprises seraient obligées de préférer les femmes aux hommes, pour

Audrey Girard Gender balance on the boards of the largest companies around the EU, Oct-2012

Source: European Commission, Database on women and men in decision-making

17


Nahostkonflikt Die Ereignisse der im Dezember des letzten Jahres durch eine Waffenstillstandsvereinbarung zwischen der israelischen Führung unter Regierungschef Benjamin Netanjahu und der radikalislamistischen Hamas zum Erliegen gekommenen militärischen Eskalation im Gazastreifen („Acht-Tage-Kampf“ vom 14.11.2012 bis 22.11.2012) bestätigen das nach wie vor leicht entflammbare politische Pulverfass der unnachgiebigen Verhandlungspositionen der Konfliktparteien.

Unter anderem hat natürlich die Anerkennung Palästinas als offizieller Beobachterstaat innerhalb der Vereinten Nationen zu einer Verschärfung des Konflikts beigetragen.

Nach den seit Jahrzehnten andauernden militärischen Auseinandersetzungen, zwischen den „zionistischen Besatzern“ (Israel) und den „radikalislamistischen Arabern“ (Arabische Liga) bleiben die zentralen Anliegen der Friedensforderungen ungeklärt; obgleich mehrere Fortschritte im Laufe der Jahre erzielt werden konnten.

Dennoch bleiben die mehrheitlich ungelösten Streitpunkte, darunter unter anderem die Gazastreifenproblematik, der israelische Siedlungsbau, das syrisch-israelische Grenzgebiet der Golanhöhen, die Entwicklung eines autonomen Palästinenserstaats sowie die Anerkennung des zionistischen jüdischen Staates Israel durch die umliegenden arabischen Nationen, Hauptverantwortliche der Auseinandersetzung im gelobten Land.

So wird der bis heute gültige israelisch-ägyptische Friedensvertrag vom 26. März 1979, auf der Grundlage des Camp David-Abkommens (siehe Kasten S.23), als exemplarisch zur friedlichen Lösung des Nahostkonflikts bezeichnet. Jedoch verschleiert auch dieser scheinbar in aller Einigkeit erreichte Erfolg nicht die humanitären Schäden die unter anderem durch den Palästinakrieg (1948-1949), den Sechstagekrieg (1967), den JomKippur-Krieg (1973), die beiden Libanonkriege (1982; 2006) und die beiden Intifada (der Aufstand der palästinensischen Bevölkerung gegen die Besatzungsmacht Israel) (1987; 2000) erzeugt worden sind.

Ob es sich seit dem UN-Vollversammlungsbeschluss 181 und dem darin enthaltenen Teilungsplan Palästinas wirklich zu einem gelobten Land für eine der involvierten Bevölkerungsgruppen entwickelt hat, darf stark angezweifelt werden. Im Gegenteil, seit der Errichtung des israelischen Staates auf ehemalig unter britischer Besatzung befindlichen palästinensischen Territorien, wird die Region vermehrt von Gewalt und menschenunwürdigen Zuständen heimgesucht.

Die Vertreibung und Aussiedlungen hunderttausender

Hauptkonfliktpunkte jedoch bleiben die Frage nach der Errichtung eines autonomen Palästinenserstaates auf der Grundlage der territorialen Vereinbarungen der UN-Resolution vom 29. November 1947 und die Verwaltung der Großstadt Jerusalem mit ihrer enormer Bedeutung für drei Weltreligionen (Christentum, Judentum und Islam).

Camp-David-Abkommen Das Camp-David-Abkommen vom 17. September 1978 wurde nach zwölftägigen Verhandlungen zwischen dem israelischen Ministerpräsidenten Menachem Begin und dem ägyptischem Präsidenten Anwar as-Sadat in Camp David (Maryland, USA) getroffen. Es ermöglichte eine Beruhigung des Nahostkonflikts und eine Normalisierung der politischen Beziehungen zwischen Ägypten und Israel.

Aber auch der Trinkwasserversorgung darf in diesem Konflikt eine angemessene Bedeutung zugerechnet werden. In dem aus bis zu 95% aus wüstenartigen Regionen bestehenden Nahen Osten befinden sich nur etwas mehr als einen Prozent der weltweiten Süßwasservorräte bei 5% der Weltbevölkerung.

18


Außenpolitik insbesondere betreffend dramatisch geändert.

Israel

Es ist weitreichend bekannt, dass der gegenwärtige Amtsträger sich nicht allzu begeistert von den Friedensbemühungen der israelischen Regierung unter Benjamin Netanjahu zeigt und sich deshalb auch nicht unbedingt weiter verpflichtet sieht Israel in allen Belangen unbegrenzte Unterstützung zuzusagen, unter anderem aufgrund der häufigen Menschenrechtsverletzungen des zionistischen Staates. Des Weiteren bleibt der außenpolitische Standpunkt der Regierung Obama zum Nahostkonflikt eine Zweistaatenlösung, die keineswegs von den israelischen Behörden angestrebt wird. Aber auch der fortwährende Siedlungsbau sowie die israelfeindliche Rhetorik der Hamas, und zu einem erheblich geringerem Teil der Fatah, verhindern eine endgültige Aussöhnung der beiden ethnischen Bevölkerungsgruppen und damit eine friedliche Beilegung des Konfliktes.

Palästinenser in arabische Staatsgebiete zeugen von der dürftigen Beachtung der Menschenrechte aufseiten der beiden Konfliktparteien, ganz zu schweigen von den unzähligen Opfern die diese häufig ergebnislosen militärischen Auseinandersetzungen auf beiden Seiten gefordert haben.

Diese beinhaltet eine utopische Vorstellung koexistierender palästinensischer und israelischer Staaten, die freundschaftliche ökonomische und diplomatische Beziehung im Respekt und Austausch der Kulturen unterhalten und die einstigen Unstimmigkeiten der Vergangenheit überlassen.

Die momentan als Flüchtlinge geführten sechs Millionen, überwiegend Staatenlose, fordern im Zuge der Friedensverhandlungen ein Rückkehrrecht auf ehemalige palästinensische Staatsgebiete, die gegenwärtig von Israel annektiert worden und vom israelischen Siedlungsbau betroffen sind.

Nur in einer gemeinsamen Zukunft, auf der territorialen Grundlage der offiziell vereinbarten UN-Resolution 181 und mit der Einbeziehung aller am Konflikt beteiligten Kulturen und Religionen, liegt der Schlüssel zur endgültigen Befriedigung des gesamten Nahen Ostens.

Beide Konfliktparteien verharren unnachgiebig auf ihren eigenen Forderungen, sodass selbst die mehrfach angebotene Hilfe der USA und der Vereinten Nationen nicht zur endgültigen Kompromissfindung beitragen konnte.

Bob Ewen

Spätestens seit der demokratischen Präsidentschaft Barack Obamas hat sich die amerikanische

19


Youth and the City Wéi sech d’Staat Lëtzebuerg ëm déi Jugendlech këmmert, en analyséierend Gespréich mat der grénger Schäffin Viviane Loschetter. D’Statements vum Vani a vum Jeanne , déi an der éischter Editioun vum YT veröffentlecht goufen, hunn d’Viviane Loschetter beweegt. Dofir huet Sie décidéiert gehat ee Bréiw ze schreiwen! Dorops hin ass et zu enger Entrevue komm. Hei huet d’Madame Loschetter op praktesch all Fro eng Antwert parat gehat, ewéi zum Beispill: Wéi gesäit d’Realitéit zu Bounneweg aus? Ass dat wat ee vum héierensoen iwwert dee Quartier kennt Wirklechkeet oder handelt er sech dobäi ëm Gerüchter? Wat d’Gemengepolitik fir d’Jugend zu Bounneweeg ? Oder méi allgemeng, wat fir eng Verantowrtungen huet d‘Stad vis-à-vis vun der Jugend an welch sin d’Interessien vun de Jonken déi vun der Stad a Betracht gehol gin ? Während eiser flotter Schwetzstonn hun mir 4 grouss Thematiken ugeschwat. 1. 2. 3. 4.

D’Jugend zu Bouneweeg D’Obdachlosegkeet zu Bouneweeg Finanziell benodeelegt Leit De Logement an der Stad

Ee „Quartier vivant“ Et ass schued, dass d’Leit vun ausserhalb eng „certaine méfiance“ vun Bounneweeg hun, behapt sie. Dëst wier grad wéinst der Probematik vun Drogen an Obdachlosegkeet an deem Staaterquartier novollzéihbar. Dobäi muss een awer soen, dass Bounneweeg och ganz aaner Facetten huet, déi leider oft eweggelooss ginn. D‘Veräinsliewen dréiht ganz vill zur organiséierter Integratoun bei. Dësst mecht d’Leit zu Bonneweeg méi kollegial ënnert sech. Genau dorop muss ee bauen an investéieren! Bounneweg ass, laut der Madame Loschetter, ee „Quartier vivant“. D’Veräinsliewen prägt do besonnech vill, méi ewéi an aneren Quartiers’en, d’Routine vun de Mënschen. Eng gudd 75% vun der Bounneweger Bevölkerung gehéiert engem Veräin zou. „D’Mixité culturelle“ ass bei de Bewunner Normalitéit.

Russen, Capverdier, Portugiesen genau sou wéi Italiener. Keen mécht den Ënnerscheed vun der Hierkunft. Jiddereen ass hei Bounneweger! Daat ass warscheinlech drounner ze erklären dass e groussen Deel vun den Jugendlecher an enger vun denen drei Bouneweger Schoulen hir Edukatioun am Primaire absolveiert hunn an zesummen grouss gi sinn. Eng gudd Gewunnegt, déi zanter Joeren bei den Jugendlechen besteet ass, sech um 5 Auer bei der Schoul ze treffen, an do ze schwetzen, einfach remhenken, Fussball ze spillen oder och ze flirten an ze

D’Jugend steet am Fokus vun der Staat Cliquen zu Bounneweeg bestin aus Lëtzebuerger,

20


schmusen. Leider gehéieren heibäi och Dommheeten mache, Kleppen, Provokatiounen an Drogenkonsum fir munch Jonker dabei. Zudeem wärt daat provisorecht Jugendhaus geschwenn durech e neit, päppegt ersat ginn. Ausserdeem baut d’Stad gäeren ee neien „Complexe multisports“ an projetéiert eng „Zone verte“ unzeleen. Domat wëll d’Stad Lëtzebuerg denen Jonken symboliséieren, datt no hinnen grad esou gekuckt gëtt wéi no den Erwuessenen Bierger.

Beispill Muséksprofessoren, Fussballtraineren oder Scoutcheffen. Leider huet net all Famill déi néideg Moyens’en fir hiere Kanner et ze erméiglechen um Veräinsliewen deelzehuelen. De Nowuess ass also op onkonventionnell Aktivitéiten ugewissen. D‘Aktivitéiten sinn hei déi selwescht wéi am Club, mais vun Jonken fir Jonker organiséiert. Heinsdo gin sie vun Educateuren oder aneren sozialen Aarbéchter betreit an an hieren Projets’en gefördert. Di Jonk machen einfach spontan eppes wouropps se Loscht hunn, ouni gezwongen sinn un Aktivitéiten deelzehuelen. Beispiller heifir sinn d’Judenghaiser.

Sozial Konfliktsituatiounen Et sin 3 Zorten gréisser Problemer dekortikéiert gin, déi Ausernanersetzungen zwëschen Jonker an Erwuessener kënnen ausléisen:

Allgemeng kennen, dierfen an sollen sech déi Jonk an hierer Fräizäit austoben. Während deenen Momenter sin sie praktesch just ënner sech an lauschteren oder machen Musék, spille mam Ball am Schoulhaff oder dréihnen ee Videoclip. Soulang Nuetsrou agehalen gëtt, ass hinnen dat ganzt erlabt!

1. An den Espaces publiken, sin des Öfteren intergenerationell Konflikter. Pensionéiert Leit fillen sech duerch di Jugendlech beonrouegt an belästegt. 2. Et ass keng Plaatz, wou di Jonk sech ongenéiert austoben an op hier Art a Weis expriméieren kënnen.

D’Jugendprojeten vun der Staat Letzebuerg

3. Oft ass awer och beobachtet gin, dass d’Obdachloser net respektéiert gin vun de Jonken.

D’Jugendforumer déi an reegelméissegen Ofstänn vun der Stad Letzebuerg organiséiert gin, gin de Jugendlecher d’Méiglechkeet sech auszedrécken an hier Besoins’en bei de Politiker ze äusseren. Desen Fait vereinfacht der Madame Loschetter d’Aarbécht, an duerch di positiv Feedbacker, bestinn Pläng di Forumen auszebauen. Well déi Jugendlech eng Stëmm hunn an well déi och Eccht ze huelen ass, gëtt op déi gebaut. Awer, dësst ass just méiglech wann eng Zesummenaarbécht zwëschen der Gemeng an der Jugend besteet.

Et muss awer gewosst sin, dass all Mënsch, sief jonk oder aal Fehler mécht, an och jiddfereen seng eegen Problemer am Alldag mat sech dréiht. Dësst féiert natirlech zu Konflitsituatiounen op déi een durech Selbstkontroll an awer och Respekt remédieieren kann. D’fräizäitlech Organisatioun zu Bounneweg Munch Jonker décidéieren um Veräinsliewen deelzehuelen, d.h. Sportscluben oder Musiksveräiner. Hei schwetzen mer also vum konventionnellen Beräich.

Demno besteet de Projet en Jugendgemengerot ze grënnen. Dat bedeit, dass all Club an och d ‘Jugendhaus, eng Delegatioun wäert op de Rot schécken fir do wichteg Themen unzeschwëtzen an Solutiounen auszeschaffen. Well zu all Recht och eng Pflicht dozougehéiert, sollen d’Cluben nemmen Subsiten vun der Gemeng kréien wann sie och aktiv an dem Rot deelhuelen wärten.

Déi Jonk engagéieren sech hei op länger Dauer an gemeinsam wëllen sie Zieler erreechen. Encadréiert gin se vun unerkannten, forméierten Fachleit aus deenen verschiddenen Beräicher, ewéi zum

21


Persounen ze fannen.

D’Gemeng hätt och gäer dass d’Jugendhaus an déi verschidden Veräiner zesummenschaffen fir den Jonken méi e groussen Choix un Aktivitéiten unzebidden. Domadder soll dann den Horizont vun de Jonken erweidert ginn.

D’Bedenken vun begrennt, mä…

de

Leit

ass

secherlech

D’Angscht vun de Leit di Bounneweeg net alldeechleg konfrontéiert sin, ass begrënnt. Mä oft ass de Leit d’Liewenslag hei onbekannt an d’Geschehnisser ginn stygmatiséiert.

Ee weideren Projet vun der Stad ass den Portail des Jeunes. Et ass een Informatiounsbüro, Jugendkulturzentrum (Graffiti, Musék, Coolness etc.) an Participatiounszentrum alles an engem. Do mussen nach Kompromisser fonnt gin mat der Jugend, wéi een dat wäert gestalten.

D’Gemeng Letzebuerg an Zesummenaarbécht mat villen Asbl’en vun Bounneweeg (Interactions, Stëmm vun der Strooss, Vollekskichen, denen verschiddenen Foyers’en,…) sicht Léisungen fir den Leit do nach besser entgéint ze kommen an fir op hier Besoins’en ze äntweren. D’Kanner an der Primärschoul zu Bounneweeg gin sensibiliséiert, an hinnen gëtt de korrekten Emgang mat desen Mensche beibruecht.

Ausserdeem beméit sech d’staater Gemeng och, fir dass all Zort vun Stagen kënnen ugebueden gin, ewéi Schnupperstage, Stage d’apprentissagen oder Stage d’insertion, an dest an Zesummenaarbécht mat verschidden ortsansässege Firmen.

D‘Stad huet eng Rei fürsorglech Direktiven mat der Police, Staatsanwaltschaft, Politik a mat den Hëllefsorganisatiounen ausgeschafft, an probéiert esou mat den Obdachlosen am beschten ze hëllefen. Duerch déi Hëllefsplaazen gëtt och en Secherheetspoliteschen Aspekt bedengt, deen denen normalen Bierger zu Bouneweg och zousteet. Et gëllt d‘Menschenrechter ze respektéieren an dorems sinn dei sougenannten Problemzonen zu Bouneweg (z.B.virun der Kierch, beim Dernier Sol) och vun Präventivmossnahmen betraff.

Déi di am Schied schaffen Den Service Streetwork mécht eng ausgezeechent präventiv Aarbécht, déi leider baal ganz vun der Bevölkerung iwersi gëtt, mä awer immens efficace ass. An dësem Kontext schwëtzen mir vun Präventioun déi vun der Staat ënnerstetz gett. D’Beamten vum Streetwork hëllefen esougudd sie kënnen –ennert aanerem mat Rotschléi an Adressen wou ee kann geholleff kréien. Hei handelt sech em eng Ulafstell fir déi Leit déi net genau wëssen wat machen an schwierege Situatiounen.

Et ginn grondsätzlech zwou Ennerkategorien vun Hëllef: die sougeannten Harm an Newsreduction. Bei der Harmreduction ass d’Ziel sou gudd wéi meiglech d’Menschenrechter vun den SDF ze respektéiern.

Ausserdeem ass de Service Hygiène zu Bounneweeg méi aktiv ewéi an aaneren Deeler vun der Stad, fir Poubellen eidel ze machen, Stroossen ze botzen an all kleng Aarbécht ze machen déi halt um Ordre du Jour steet.

Den aneren Deel ass d’Newsreduction, woubobai et sech em d’Verréngerung vum negativen Behuelen saitens den SDF’en handelt. Och si mussen agesinn, dass si hiren Part an der Gesellschaft mussen anhuelen. Dësst heescht dann mat Belästegungen opzehalen an keen Knascht ze hannerlossen.

Säit kuerzem gëtt et och e Schutzhaus fir Mannerjähreg. Dësst déngt als Opfangbecken fir dei Jugendlech, déi doheem Schwieregkeeten hunn an anescht op der Strooss gelandt wieren. Et erméiglecht hinnen ënnert Obhut vun der Stadt zur Rouh ze kommen an eng durabel Léisung am Dialogue mat den concernéierten

Vue que dass déi marginaliséiert Leit dachs bei der Gare hänken, well do, wéi an all Stad, di eenzeg Plaatz ass, wou sie sech als Deel vun der Gesellschaft nach

22


Maison Abrigado, Vollekskichen etc.

fillen, an eng gewëssen Akzeptanz spiiren, sinn vill Institutioun fir Obdachloser zu Bouneweg erriicht ginn.

Et sin ambulant Mesuren geholl gin fir hinnen op de Wee ze hëllefen, et ass sënnlos an secherlech net den richtegen Wee sie anzespären!

Den Bounneweeger huet mat der Zäit geléiert mat der heikler Situatioun emzegoen. Hien weist eng bestëmmten Bereetschaft fir den Obdachlosen zur Säit ze stoen. Ausserdeem ass hien mat der Problematik all Dag konfrontéiert.

Déi bisweileg Resultater vun den Efforten Et ass sou, dass een d’Resultater vun der Staater Politik, esou wéi och d’Präventioun um Terrain net gesäit.

D’Präsenz vun den SDF‘en ass also kee Grond vun do fort ze plënneren. Obdachloser sin normalerweis keng gewaltbereet Leit, mä normal Memberen vun eiser Gesellschaft, déi sech duerch Schicksalsschléi an desen Situatiounen befannen.

Trotzdem soll een deenen Leit net zevill zur Hëllef kommen, well dat soss Obdachloser vum Ausland unzitt respektiv d’Obdachlos net dozou motivéiert een „normalt“ Liewen ze féieren. Et gëtt méi un Mesuren geschafft déi verhënneren sollen, dass d’Leit vun Obdachloser belästegt gin oder emgekéiert. Schlisselech huet all Liewewiesen Recht op d’Strooss, mä och op e Logement! Hei schafft d’Stad, mä och méi allgemeng de Staat drunn Anwerten op déi bestehend Problemer ze fannen.

Mat der Zeit, hun och d‘Marginaliséierter verstan, dass sie Member vun der Gesellschaft sinn an dofir och selwer hier Responsabilitéiten ze droen hun – ewéi kee Knascht machen, reegelméisseg douschen, net egalwou urineieren oder net an den Agang vun Apartmentshaiser schlofen-. Den Ament sin et der 700, nëmmen 650 hun offiziell eng Plaatz fir hir Nuecht ze verbrengen. Vun deenen 700 sin der een drëttel Psychiatrie Patienten. Et gëtt hei am Land den Obdachlosen gehollef, Strukturen sin do. Ënnert aanerem den Foyer Ulysse, d’Fixxerstuff,

Finanziell benoodeelegt Leit zu Letzebuerg: Keen Tabuthema Et ginn och bei eis zu Lëtzebuerg finanziell benodeelegt

23


Leit, déi allerdengs och vum Staat gehollef kreien enner annerem durch verschidden infrastrukturell an finanziell Mesuren.

déi net sou ee finanziellen Wuelstand kennen ewéi eis Standards’en (notamment aus Afrika, verschidden asiateschen Länner an Südamerika)

1. Di Jonk 2. Familljen

2. Familljen mat nidderegem Akommes (uewen beschriwwen)

D’ass sou, dass een ënnert 26 Joer net berechtegt ass, den RMG (Revenu minimal garanti) ze kréien, waat awer geschwënn geännert wärt ginn. Zumols gëtt och den Jonken ënnert 26 Joer gehollef, well sie meeschtens finanziell Problemer hunn.

3. Jonker déi grad fäerdeg mat hierer Schoul sin 4. Familljen mat Kanner, an monoparentalesch Familljen

D’Categorie „Famille à Risque Pauvreté“ ass entstan. Déi kréien oft bei der Wunnengssich vum potenziellen Propriétaire Steng an den Wee geluecht, wéinst de Kanner.

D’Gemeng Letzebuerg wëll dem een Enn setzen, dass Leit mat der Immobiliaire spekuléieren, an probéieren ee maximum vun Profit draus ze zéihen. An et klappt eigenermoossen gudd, well d’Gemeng de „Service Logement“ gegrënnt huet.

Am schlemmsten si Familljen betraff, mat engem niddregen Akommes (meechtens mat villen Kanner). Fir déi Fammilljen net lénks leien ze loossen, huet Gemeng een Office social, den Aide sociale’en ausdeelt, opgemacht. Do kréien d’Elteren eng speziell Kaart, mat däer sie hier Kanner an d’Cantine kënnen schécken, wou den Menu fir d’Kanner manner kaascht, d.h. dass den Staat en gewessen Deel vun den Iesskäschten iwwerheelt.

Sie huet elo eng ronn 570 Appartementer déi sie lount. Déi gin geréiert vum Service Logement, deen elo eng gudd 3 Joeren existéiert. Den Ament ass leider eng Liste d’Attente, vun ronn 200 Bierger, fir gehollef ze kréien. Eng Viraussetzung ass dass dei betraffen Leit schon zanter op mannst 3 Joer an der Stadt geliewt hunn, an seitdems schon emmer Problemer haten fir eng eegen Wunnplaatz ze fannen.

Mat däer Kaart kënne sie och am Centbuttéck zu Beggen akafen goen - geschwënn wärt och een zu Bounneweeg opgemacht ginn. Verschidden Familljen kréien d’Allocation de vie chère an/oder verschidden Schoulsubsiden. De Loyer an der Stad ass heinsdo wucher mä dank dësen staatlechen Hëllefen an finanziellen Interventiounen bezuelbar.

Den Propriétaire huet keng Loscht, sech mam Locataire ëmmer mussen ze streiden, well hien zum Beispill Loyer net bezillt, lauter knascht mécht, wann den Contract fäerdeg ass net wëll fortgoen etc. D’Gemeng Lëtzebuerg konnt sech net weider deser Situatioun de Wee frei sou lafen loossen. Et as ee Schlussstréch gezu gin! Den Prinzip ass de folgenden : „D’Agence Immobilière sociale“ ass den Intermédiaire zwëschend dem Locataire an dem Propriétaire, sie steet dazwëschend fir all Genre vu Problemer ze verhënneren. De Projet besteet doran, eidel Wunnéngen finanziell benoodeelegte Leit zur verfügung ze stellen. Des Leit machen ee Contract mat der Agence of, an bezuelen natirlech ee „Loyer modéré en fonction du revenu“. D’Differenz bezillt dann d’Stad un den Propriétaire.

Jiddferengem een Daach iwwert de Kapp

Fakt ass: de Loyer hei an der Stad ass iwwerdeiert. Hei sin och 4 verschidden Gruppéierungen entstan: 1. Auslännesch Studenten aus net Industrielänner,

24


étudiants au Luxembourg).

D’Viviane Loschetter huet ausdrecklech preciseiert, dass et sech heibai em eng Mesure constructive handelt wat d‘Wunnengssituatioun an der Stadt ugeet, an dei ganz Saach op enger fraiwelleger Bedeelegung vun den Proprietairen baseiert.

Hei gett auslännesche Studenten, déi oft finanziell benodeelget sinn mat der Wunnengssiich zu Letzebuerg, zu ugepassten a moderaten Praiser Wun nraum ugebueden, am Geigenzuch mussen sech dei concerneiert Studenten dozou verpflichten sozial Proje’en zu Bouneweg ze ennerstetzen an matzedroen.

Si ass des weideren och der Meenung, dass et besser ass als eischt eng constructive Mesure (déi momentan vun Erfolleg gekréihnt ass) ze ergreifen an an d’Wëeer ze leeden, wéi op eng repressiv Approche ze setzen (d.h den Proprietairen vun eidelen Wunnegen dës per Zwangsenteignung ewech ze huelen).

Doduerch kennen och marginaliseiert Bevölkerungsgruppen, notamment SDF’en, an d’sozialt Zesummenliewen an der Stadt Letzbuerg. Bob Ewen Stefano Plebani

En aneren immens interessanten Projet, den vun der Gemeng Letzebuerg zu Bouneweg intiéiert ginn ass, heescht LISEL (Lieu d’initiatives et de services des

25


Enquête sur l’intégration au Luxembourg pour le Youth Talk 1. Croyez-vous que le Luxembourg est un pays d’exemple en ce qui concerne l’accueil des étrangers?

préoccupés à payer leur factures et à honorer leurs dépenses ; à mon avis le Luxembourg est trop cher et il ne reste pas trop à s’intégrer, sauf si ces activités sont gratuites ou offertes par des associations.

Lahaye (53 ans): Oui. Il y a beaucoup de gens de différentes nationalités. Il faut bien les intégrer.

Melissa (17 ans): Oui, mais il faudrait plus de mélange...

Catarina (20 ans): Non, les luxembourgeois ne nous aident pas avec leurs critiques.

5. Que pensez-vous de la création de quartiers exprès pour une seule nationalité? (Portugais à Larochette, Allemands à Remich...)

2. Par rapport aux langues parlées dans le pays (3 officielles), avez-vous (eu) des difficultés pour vous intégrer, dû au fait qu’une majorité de la population locale parle soit l’allemand ou le luxembourgeois, tandis que la population étrangère parle plutôt le français?

Lidia (36 ans): On peut craindre un effet de ghettoïsation néfaste pour leur bonne intégration. Au Luxembourg, cela me semble également quelque peut dangereux pour certains jeunes qui peuvent de ce fait, rejeter complètement les luxembourgeois, car ils les voient comme des « ennemies » différents d’eux. Cela peut renforcer le clivage entre étrangers et autochtones.

Laurent (45 ans): Je suis belge, le français est ma langue maternelle. Le luxembourgeois, j’essaie de l’apprendre au travail.

Marie (26): Ce n’est pas bien. Il faudrait mieux diversifier les quartiers pour éviter la séparation entre les différentes nationalités.

Mara (18 ans): Oui. Le français, ça va encore car c’est une langue latine, mais le luxembourgeois et l’allemand, même les cours ne m’ont pas aidé.

6. Que pensez-vous des classes d’accueil pour les enfants immigrants?

3. Croyez-vous que la population locale s’engage pour intégrer ses immigrants?

Noemi (16 ans): Très bien. J’étais déjà dans une classe d’intégration et grâce à ça j’ai appris à parler français, les professeurs étaient bien accueillants, et ça était un bon moyen pour m’intégrer.

Myriam (33 ans): Je n’ai jamais senti de la discrimination envers les frontaliers. Dorina (17 ans): Plus ou moins. Il y a des personnes qui n’acceptent pas le fait, que la majorité de la population soit étrangère et qu’ils « dominent » le Luxembourg.

Miguel (18 ans): Elles devraient être repensées pour que les élèves soient mieux préparés pour le système luxembourgeois.

7. Pourquoi êtes-vous venu au Luxembourg et pas dans un autre pays?

4. Pensez-vous que les immigrants s’intègrent culturellement au Luxembourg?

Assend (26 ans): J’ai fait une application pour un stage qui a été accepté. Je suis donc venu ici et je suis

Paula (47 ans): Les immigrants sont surtout

26


9. Souhaitez-vous retourner un jour à votre pays d’origine?

resté. Myriam (33 ans): Je n’avais pas le choix. En France, je ne trouvais pas de travail. Ici, j’ai cherché et j’ai trouvé.

Miguel (18 ans): Non, le Luxembourg offre toutes les conditions dont j’ai besoin Patrizia (37): Oui, l’Italie me plaît mieux, même si je suis née ici.

8. Où avez-vous habité pendant les premiers jours voir mois de votre arrivée?

Tânia Rei Fransico Pinto Sofia Bastos

Maria (23 ans): J’ai habité et j’habite toujours chez ma cousine. Catarina (20 ans): Pendant les 2 premières semaines dans un hôtel, puis pendant 2 mois chez une tante.

27


Stellungnahm vun de Parteien zur Energiepolitik Le Luxembourg est le dernier de la classe européenne pour la part accordée aux énergies renouvelables, ce qui en dit long sur nos choix fondamentaux. La production et la distribution de l'énergie doivent être nationalisées à l’échelle mondiale. C'est le seul moyen d’accélérer la sortie de la production d'énergie fossiles et de permettre le passage à d'autres sources d’énergie, c’est le seul moyen de procéder à une planification globale, c’est le seul moyen de produire conformément aux besoins de la population. Le Luxembourg peut commencer en donnant un signe positif. L’exploitation abusive de sources d'énergie non régénérables doit être remplacée par le recours aux nouvelles technologies dans les domaines de l'énergie éolienne, solaire, de la biomasse, de l’hydrogène.

Für déi gréng sind die Herausforderungen für die Energiepolitik der Zukunft klar: 1. weg von den Fossilen – weg von der Atomkraft 2. die Energieeffizienz erhöhen, d.h. den Energieverbrauch in allen Wirtschafts- und Lebensbereichen so weit wie möglich zu reduzieren und 3. den gesamten Energiebedarf durch erneuerbare Energien (Sonne, Wind, Wasser, Biomasse) abdecken. Diese Form der Energiepolitik fördert die dezentrale Energiegewinnung und die Mittelstandbetriebe in der Region, was sich positiv auf Arbeitsplätze und regionale Wertschöpfung auswirkt.

Für die DP müssen der Ausbau der Erneuerbaren Energien und die Steigerung der Energieeffizienz Hand in Hand gehen, damit wir die Energiewende schaffen können. Die DP warnt bereits seit Jahren vor der Energiepreisfalle des Erdöls. In dem vergangenen Jahr hat sich der Preis des Heizöls mehr als verdoppelt. Dies bedeutet für eine Familie im Durchschnitt Mehrausgaben für die Heizkosten in der Höhe von 2.000 Euro. Dies bedeutet einen enormen Kaufkraftverlust. Die Energiefrage ist demnach nicht nur ein ökologisches sondern vor allem auch ein ökonomisches Problem. Die Preise des Erdöls werden in den kommenden Jahren noch weiter steigen. Deshalb hat die DP bereits in ihrem Umweltprogramm 2008 ein groß angelegtes Altbausanierungsprogramm gefordert, bei dem der Staat den Bürgern hilft, ihre Häuser energetisch zu sanieren. Darüber hinaus will die DP die erneuerbaren Energien in Luxemburg weiter ausbauen.

28


Méi nohalteg mat der Energie an der Natur ëmgoen. Die von der CSV unterstützte Energie- und Umweltschutzpolitik baut auf der Vision 2020 der Europäischen Kommission. Die Europäische Union möchte ihren Energieverbrauch verringern sowie ihren Anteil an erneuerbaren Energien und die Energieeffizienz erhöhen. So stand es im CSV-Wahlprogramm von 2009 und so ist es auch heute noch. Die von der CSV unterstützten Schritte in Richtung der nachhaltigen Entwicklung sind so abgestimmt, dass die Entwicklung der Wirtschaft und der Schutz von Umwelt, Natur und Klima in einem vernetzten Zusammenhang die Lebensqualität der Menschen garantieren.

Eine gesunde und intakte Umwelt stellt die Vorraussetzung für die Gesundheit und Lebensqualität jedes Lebewesens dar. Die Instrumente, die dazu beitragen, dass die Lebensqualität auch für kommende Generationen erhalten bleibt, heißen : Schonung und Erhaltung der natürlichen Ressourcen, Rückgewinnung der Rohstoffe, Minimierung der Schadstoffemissionen, Aufbau erneuerbarer Energiequellen und Stabilisierung des Klimas. Die Förderung und Entwicklung von umweltfreundlichen Energiequellen auf der Basis erneuerbarer Energien muss konsequent vorangetrieben werden.

Die LSAP ist 2009 bei den Wahlen angetreten, um die Energieversorgung langfristig abzusichern, die Strom- und Gasnetze auszubauen, die Abhängigkeit von fossilen Energieträgern zu verringern, die Energieeffizienz zu steigern und die strukturellen Vorraussetzungen für eine CO2-arme Energieversorgung weiter zu verbessern und alle regenerativen Energieformen dabei einzubeziehen. „Die Sozialisten werden das Potenzial, das in Form von Wind- und Wasserkraft, Solarenergie, Erdwärme und Biomasse zur Verfügung steht, ausschöpfen . Besonderen Wert werden die Sozialisten auch auf das Energiesparen legen“ Wirtschafts- und Energieminister Etienne Schneider arbeitet mit Nachdruck daran den Anteil an erneuerbaren Energien auszubauen und wenn möglich bis 2015 zu verdoppeln. Neben der energetischen Altbausanierung und der stufenweisen Heraufsetzung der Energiestandards bei Neubauten sollen u.a. auch Biogasproduktion, Biotreibstoffnutzung sowie die Elektromobilität gefördert werden.

29


“The Woman Business Manager of the Year Award” La Banque Internationale à Luxembourg lance la 7ième édition de son “ Woman Business Manager of the Year Award”. Par l’intermédiaire de ce concours, la BIL veut présenter et récompenser les femmes entrepreneurs de talent au Luxembourg. Ce concours est fait pour toutes les femmes cadres dirigeantes ou cheffes d’entreprise qui ont contribué au développement d’une entreprise au Luxembourg. nous. Il faut être commercial, il faut savoir gérer le personnel et il faut surtout savoir parler aux gens. Je pense que cela on ne l’acquière pas à l’école mais dans la vie quotidienne. Peut-être le fait d’avoir travaillé dans le cyclisme avant m’a ouvert un petit peu les portes, ca a été comme un training continue.

Nombreuses associations, organisations et chambres du gouvernement contribuent au soutien du Prix de la “Woman Business Manager of the Year”, tels la Chambre du Commerce, la Chambre des Métiers, le Ministère de l’Économie et du Commerce, le Ministère de l’Égalité des Chances, le Ministère des Classes Moyennes et du Tourisme, la Fédération des Femmes Cheffes d’Entreprise au Luxembourg ainsi que l’association Femmes Leaders Luxembourg.

Une fois que j’ai décidé de créer cette entreprise en 1998 je me suis un peu trouvé dans un milieu familial, il y avait des hommes avant et des hommes maintenant. Donc je suis très commerciale, déjà petite j’achetais des choses et je les revendais à mes parents, je faisais un petit peu de commerce comme cela. L’entreprenariat c’est quelque chose qu’on a en soi et qu’on a envie de développer.

Le prix de l’année 2012 a été décerné à Madame MarieChristine Mariani , qui est à la tête de la société MCM. La société MCM , fondée en 1998, base son développement sur l’achat de produits et matériaux sidérurgiques , que les grandes entreprises ne veulent pas utiliser, pour produire des produits d’après les envies spécifiques de clients.

Cependant des fois on est découragé par la paperasse. Il y a beaucoup d’obstacles mais je dois avouer que j’ai toujours été une battante. C’est peut-être tout cela mis ensemble qui crée un cocktail explosif, qui n’est pas toujours facile à gérer. En effet il y a la vie familiale, parce que j’ai des enfants, il y a la vie professionnelle, les amis etc... Ce n’est pas très facile, il faut s’accrocher des fois.

Madame Mariani, initialement interprète dans le domaine du cyclisme, fille d’un chef d’entreprise en sidérurgie, a un parcours scolaire et professionnel varié, ce qui lui a accordé les faveurs du jury.

Que voudriez-vous dire aux jeunes ?

Cependant le plus éloquent est certainement la réussite de cette entreprise dirigée par une femme dans un secteur majoritairement dominé par les hommes. Ce prix reflète que malgré la crise, il faut toujours s’investir dans l’économie et l’entreprenariat. Cet “entrepreneur au féminin” donne à chaque femme l’envie d’entreprendre et réussir.

Déjà , j’essaie de prendre beaucoup de jeunes dans mon entreprise pour des stages, parce que je trouve que les stages forment la personne. Et puis cela permet vraiment de rentrer dans l’esprit de l’entreprise. Donc déjà il ne faut pas avoir peur de faire des stages ou de se lancer. Il ne faut pas se décourager si l’on ne trouve pas sa voie. Il faut vraiment être motivé et se lever chaque jour et se dire :“ Aujourd’hui je vais y aller”.

Qu’est-ce qui vous a motivé à vous lancer dans l’entreprenariat? Et surtout dans la sidérurgie? Je pense que déjà on a la veine entrepreneuriale en

Sabrina Hellinghausen

30


Einblicke in die Wohnzimmer unserer Nachbarn

Welche Erfahrungen junge Europäer während eines Freiwilligendienst sammeln können - Aufbruch, Perspektivwechsel, Partizipation, Begegnung und .... Begeisterung! Das Bild von Luxemburg, das außerhalb in vielen Köpfen besteht, ist meist nicht besonders detailreich oder vielschichtig - Monarchie, Benzinpreise und die Banken machen noch keinen Schuh aus einer ganzen Nation. Zugegeben, bei der Wahl meines Gastlandes für den Europäischen Freiwilligendienst hatte auch ich nicht von Anfang an die Vision, genau hier das Abenteuer zu suchen. Der Europäische Freiwilligendienst (kurz: EFD, Französisch: SVE, und wohl am häufigsten, auf Englisch: EVS) stellt 18- bis 30-Jährigen Projekte unterschiedlichster Dauer, Orten und Tätigkeitsbereichen als Beteiligungsmöglichkeit in Nicht-Regierungsorganisationen zur Auswahl. Ob nach der Schule, während der Ausbildung, nach dem Studium oder auch mittendrin, wen lockt es nicht, im Ausland Erfahrung persönliche und gesellschaftlich dazuzulernen? Mich persönlich begeistert an der Zeit als Freiwillige, dass ich neben der Arbeit in meiner Gastorganisation (Jugendkonferenz/CGJL) die Möglichkeit habe, an kleineren Projekten und Workshops teilzunehmen, Veranstaltungen und Ausstellungen zu besuchen, viel Abwechslung also. In persönlichen Begegnungen, z.B. mit anderen Europäischen Freiwilligen, aber auch mit Luxemburgern, liegt das Gefühl, für kulturelle Unterschiede sensibler und offener zu werden. Ein russisches Abendprogramm, eine italienischen Mitbewohnerin, luxemburgische Kochtradition, französische Filmen, portugiesische Sitznachbarn im Sprachkurs - und damit sind nur einige genannt! Mit neuen Fakten, Eindrücke, Begegnungen lässt sich das Bild meines Gastlandes ergänzen und vertiefen. In diesem zwar beschaulichen Umfeld, über das man gerne klagt, dass der Himmel zu grau, die Beziehungsnetze zu eng, das Gewicht des Geldes zu schwer seien, das auf der anderen Seite stark geprägt ist von historischer und aktueller internationalen Bedeutung, vom alltäglichen Überbrücken sprachlicher und kultureller Unterschiede, scheint mir das große Wort “Weltoffenheit” mit seinen Facetten in greifbarer Nähe.

31


Es ist, wie es so schön heißt, nicht nur ein Aufbruch in die Welt, sondern auch zu mir selbst. Ich lerne in einer Weise dazu, die mich mein Leben lang weiterhin prägen wird. Hinzu kommt die Tatsache, dass 90 Prozent der Teilnehmer des durch die Europäische Kommission geförderten Programms von sich sagen, dass sie auch in Zukunft mehr Mut haben mobil zu sein. was mich in Hinblick auf den poltikschen Nutzen des Programms zuversichtlich stimmt. Denn so werden innere Grenzen so wie nationale Grenzen, zu weiten begonnen. Das mag sehr schwärmerisch klingen - und es natürlich bieten auch andere Organisationen für Freiwilligendienste im Ausland. Der organisatorische Rahmen als solcher hat, was sowohl Zeit als auch Geld betrifft, schon einen großen Wert. Viel wichtiger ist es jedoch, dass der Austausch unter jungen Europäern ein wichtiger Schritt für eine gemeinsame Identität ist und neue Sichtweisen auf europäische Fragen eröffnen kann. Wenn ich also die abendlichen Straßen meines Wohnortes im Süden des Landes zu unserem EVS-Haus entlang gehe und schwere Vorhänge die Sicht durch die Fenster verhindern, denke ich mir manchmal, dass ich trotz versperrter Sicht eine leise Ahnung vom Innern der Häuser habe. Hin und wieder bekommt man die Einladung hineinzukommen, manches wird weiterhin verborgen bleiben und manche Tür lässt sich mit etwas Zeit noch öffnen, wir werden sehen.

Weiterlesen „bewegt – das magazin mit tatendrang“, herausgegen von der Aktion Jugend in Europa www.webforum-jugend.de www.salto-youth.net http://ec.europa.eu/youth/evs/aod/hei_en.cfm

Franziska Seitz

32


The Noisemakers Impact Hour D’Noisemakers sin eng jonk an dynamesch lëtzebuergesch Coverband, déi am Joer 2011 gegrënnt gouf. Hiere Répertoire besteet haapstsächlech aus Soul, Funk, Disco a Rock/Pop. Dorënner fannen sech Stécker wéi You Know I’m No Good (Amy Winehouse), Feeling Good (Michael Bublé), Lady Marmelade (Patti Labelle), Think (Aretha Franklin), mee och di klassesch Hits wéi Smoke on the Water an I Will Survive kommen net ze kuerz.

Säit dem Summer 2010 gëtt et d’ Formatioun Impact Hour. Momentan besteet di sympathesch Punk-Rock Band aus véier Member; den Sänger wéi och Gittaristen Christophe Lohay an Tun Tonnar; dem Bassist Max Gerstlauer an aus dem Drummer Dennis Schumacher. Obwuel Impact Hour nach eng relative jonk Band ass, bréngen déi véier Museker vill verschidden Musiksstréimungen hei zesummen.

Di aktuell Besetzung besteet aus 13 Musiker am Alter vun 18 bis 21 Joer, all aus dem Stater Kolléisch (majoritär vun der F-Sektioun): D’Claire Parsons, d’Tanja Duprez an d’Nadja Prange stellen hiert Gesangstalent bei den Optrëtter ënner Beweis. Op der Battrie wéi op der Percussioun sinn de Max Duchscher an de Fränk Wagner, op de Keyboards spillen den Antoine Beck an de Marc Loewen. LeadGuitarrist as de Pit Huberty, um E-Bass spillt de Pit Ewen. De Gilles Biver (Saxophon), de Pol Duhr (Klarinett), de Guy Kellen (Trombone) an de Leroy Vandivinit (Trompett) ronnen di polyvalent Besetzung of.

Sécherlech huet hier Oppenheet an hier Experimenteierfreet mat verschiddenen Musiksafless, souwuel hier Erfarungen, déi si ob hire Concerten gesammelt hunn, vill dozou bei gedroen, dass si eng Groupe sinn, déi sech permanent weiderentwéckelt an dobäi awer hiren eegene Grondsätz trei bleift. Dëst Authentizitéit weist sech och an hiren Lidder. Heizou e klengen Virgeschmaach mat e puer Titelen, déi schonn ob hirer Youtubesäit ze fanne sinn an déi ob hirer demnächst neier CD wäerten sinn: Sailing angainst the sun; sex sells an business kills

Hiren éischten Gig hat d’Grupp um Hesper Museksfest virun zwee Joer, mee dobäi as et natierlech net bliwwen. Saitdeem hu si verschidden Privatfeieren (Hochzäiten, Gebuertsdeeg, …) encadréiert. Engem mi breeden Public goufen se duerch hiren Optrëtt um Réidener Kropemannsfest an duerch hiren Concert an der Brasserie de l’Arrêt (alias “de Kubaner”) bekannt.

Beim Lauschteren vun hiren Stecker mierkt een, wat en musikalescht Potential an deenen véier stécht. An hier Concerts bestätegen dëst. Sou hunn si 2012 beim Screaming Fields, obwuel si do réicht vir dei eichte kéier mat gemaach haten, en Preis gewonnen. Zudem weist sech an hiren Live-Obtretter, dass si eng enerhaalsam Formatioun sinn, déi d’Publikum net nëmmen mat hirer Musik, mä och mat hirem Humor iwwerzeegt. Maximilian Marinov

Am leschte Joer huet d’Band hire Répertoire nach eng Kéier massiv vergréissert (all Stécker si vun Bandmemberen selwer arrangéiert) an et ass geplangt, an Zukunft och eege Stécker ze komponéiren. 2013 si nach e puer flott Optrëtter an Aussiicht. Wien d’Band eng Kéier wëll live erliewen, kann sech op www. noisemakers.lu an och op Facebook renseignéieren, a wann Interesse fir en Optrëtt besteet, och gäre kontaktéiren (the_noisemakers@yahoo.de). Bob Ewen Pol Duhr

33


Review Nadifia Mohamed’s debut novel “Black Mamba Boy” tells the story of her real father, Jama, in search of his own father, who left to an unknown destination in search for better opportunities.

Egypt, Palestine, and Europe, in a time where the Second World War also affected the African countries. Jama’s odyssey is reflected in difficulty and often warfare. He is caught in one crisis that is followed by the next one but he also from various clan connections as well as the benevolence of strangers. Jama’s hazardous journey is quite familiar to today’s Somali immigrants who had encountered an array of hurdles, hunger, diseases, imprisonment, and a cascade of abuse, poverty, menial jobs, and at times, a mood of utter hopelessness. Jama’s survival skills and his magnificence of spirit save the day.

It is 1930s and eleven-year old Jama lives with his mother in Aden, Yemen. His mother is a single woman who struggles to eke out a living in a poor and strange land. Jama’s father has not been part of their lives for a long time as he rumoured to be somewhere in Sudan. His mother suddenly dies and Jama is left with a meagre 100 Rupees. An aunt brings him to Hargeisa, Somaliland, to live with his grandfather. But there is no grandfather in sight and he finds difficulty dealing with his female relatives. In Hargeisa, Jama’s father looms imposingly over his life and Jama feels a pathological drive to look for him. He becomes obsessed by the idea of finding his father and Jama leaves Somaliland after a childish fight to undertake a 1000-mile journey by foot, camel, train, and boat that takes him to Djibouti, Eritrea, Sudan,

« Black Mamba Boy » is an epic journey through both time and space. Set during the Second World War, the book captures memories of thousands of people in the Horn of Africa region and the victims fell to the struggle among British, German and Italian tanks and aeroplanes to control the Horn.

Who has absolutely to read this book? I would recommend this book to... - everybody! - every person who likes to read real stories which are breath taking and touching, - somebody who appreciates reading historical narratives mixed with stories about friendship, love, pain, fear or dreams, - people who don’t want to limit their knowledge to school information, - somebody who wants to evade to North Africa, in its heat and its traditions, - people who are interested in the cruelties of the Second World War which had to were not only do endure by the African people. Breyer Joëlle

34


Spiele der kleinen Staaten von Europa Die Spiele der kleinen Staaten von Europa finden alle zwei Jahre in einem der teilnehmenden Länder statt. Es ist ein Multisportereignis, das von den Nationalen Olympischen Komitees (NOK), d.h. von neun europäischen Kleinstaaten seit 1985 organisiert wird. Die an diesen Spielen teilnehmenden Kleinstaaten wurden jene definiert, die weniger als eine Million Einwohner und ein eigenes Nationales Olympisches Komitee haben. Ebenfalls sind sie Mitglied der Internationalen Olympischen Komitees (IOC).

Die acht Gründungsstaaten haben diese Spiele bereits alle einmal organisiert, derzeit läuft bereits der zweite Turnus. Die Kleinstaatenspiele finden alle zwei Jahre Ende Mai/ Anfang Juni statt, dieses Jahr (2013) in Luxemburg. Im Vergleich der letzten Jahren, liegt Luxemburg auf dem Dritten Platz mit 261 Goldmedaillen hinter Island mit 386 und Zypern mit 390.

Außerdem sind sie gespannt wie alles abläuft, da die Spiele in ihrem Heimatland stattfinden und sie daher noch motivierter sind zu gewinnen. Allerdings sind beide sich bewusst, dass Länder wie Mazedonien ein neues, sehr starkes Team zu den Spielen schicken und dass dieses Spiel eine große Herausforderung wird. Dazu denkt Jo, dass sie bei diesem Turnier vieles bei andern Ländern kopieren kann und so auch dazu lernen kann;

Einige Sportler äußerten sich zum Anliegen dieser Spiele. Die Zwillinge Jo und Lynn Schreiner aus Ettelbruck, Basketballspielerinnen beim BBC Etzella Ettelbruck und Nationalspielerinnen freuen sich auf die Spiele, da sie es immer wertschätzen gegen andere Vereine zu spielen und somit neue Spielerfahrungen zu sammeln.

„ Die Erfahrung bei den Spielen der kleinen Ländern mitmachen zu können ist einfach grandios. Ich freue mich!“

35


Pit Brandenburger, Nachwuchstalent beim Swimming Luxembourg (SL), freut sich auf die Spiele, muss sich allerdings noch qualifizieren. Doch die unbedingte Teilnahme ist nun sein größtes Ziel und ist daher sehr angespornt! Er denkt, dass es an guter Stimmung nicht fehlen wird und dass viele Luxemburger ihr Land in jeder Sportart unterstützen werden. Natürlich hofft er auch darauf so seinen Qualifikationszeiten für die Jugendeuropameisterschaft (JEM) ein Stück näher zu kommen. Dazulernen, denkt Pit, wird er auf jeden Fall, da es trotz allem ein großes Event ist und die Teilnahme daher schon ein Gewinn. Außerdem findet er es gut sich mit anderen Teilnehmern zu messen, die auch aus kleinen Ländern stammen und trotzdem gute Schwimmer sind. Chiara Laera

36


Höher, schneller, weiter! Vom tragischen Versuch über die menschlichen Grenzen hinauszustreben. Lance Armstrong, Floyd Landis, Claudia Pechstein, Franck Schleck und Ben Johnson haben eines gemeinsam: Sie sind Opfer des Dopings. Die einen nehmen verbotene Aufputschmittel bewusst um ihre Leistungen zu steigern, andere wiederum behaupten ausgetrickst oder gar vergiftet worden zu sein, um außer Konkurrenz zu sein. Doch nicht nur der Sportbereich ist betroffen, sondern man findet immer häufiger verzweifelte Arbeitnehmer und -geber, sowie Schüler, die auf leistungsfördernde Präparate zurückgreifen um mit dem Alltag zurechtzukommen und ihren Ansprüchen zu genügen. Was veranlasst den Menschen jedoch seine (persönlichen) Grenzen überschreiten zu wollen? Ist es bloßer Übermut oder ist der gesellschaftliche Druck zu groß? Und sind Dopingmittel die neuen „Modedrogen“ der Gesellschaft? Vor allem der Sportbereich scheint besonders mit Dopingfällen belastet zu sein. Diese rücken die persönlichen, einzigartigen Leistungen der Athleten nicht allzu selten in den Hintergrund und nehmen oft die Titelseiten der Sportsblätter ein. Doch wen wundert es, dass viele Sportler auf diese Mittel zurückgreifen? Sie stehen unter einem ständigen Druck immer bessere körperliche Höchstleistungen zu vollbringen. Das ist ja schließlich ihr Job, wie viele denken. Doch der menschliche Körper ist nun mal keine Maschine, wie Homo Faber der Ansicht ist, sondern er besitzt seine Grenzen. Weltrekorde sind immer schwieriger zu erreichen, da sie immer näher an die körperlichen Limits anrainen. Die Sportler sind von ihren Leistungen abhängig, müssen ihren Lebensunterhalt mit ihrem Körper verdienen und stehen dabei unter der Anspannung ihren Sympathisanten zu genügen. Bei all diesen Faktoren ist es nicht verwunderlich, dass früher oder später, viele Athleten zu Hilfsmittel greifen um ihre Leistungen zu steigern. Sie verfallen sozusagen dem Doping.

Jüngster Fall ist der weltberühmte Radfahrer und Ex - siebenfacher Tour de France Gewinner Lance Armstrong, der letztendlich zugab leistungsfördernde Mittel geschluckt zu haben. Bis vor kurzen galt dieser Ausnahmesportler noch als Übermensch, eine Ikone des Radsports. Nicht nur, dass er sieben Mal als erstklassierter über die Ziellinie der Tour de France fuhr, nein er ist sogar dem Krebs davongeradelt. Doch der Fall Lance Armstrong zeigt auch in welchem Maße sich die Dopingszene entwickelt hat, denn Armstrong behauptet bis zuletzt immer Mittel eingenommen zu haben, die noch nicht offiziell auf der roten Liste standen, das heißt die zu der Zeit noch nicht als leistungsfördernde Quellen identifiziert wurden. Das zeigt, inwiefern die Dopingszene in einer ständige Evolution ist. Es werden immer neue Möglichkeiten entdeckt die sportlichen Fähigkeiten zu puschen. Der Markt für Dopingmittel ist in einer steten Expansion und es erscheint unmöglich für die Veranstalter von Wettkämpfen einen Überblick über alle Mittel zu haben. Doch wie bereits erwähnt, erstreckt sich sie Szene der Leistungsförderndenmittel nicht nur über den Sport, sondern betrifft auch viele Menschen im Arbeitswesen, kein Wunder bei den stetig steigenden Arbeitslosenzahlen. Der Druck, der auf den einzelnen Individuuen lastet um ihren Job möglichst perfekt zu vollbringen wird immer größer: Niemand möchte sich auch nur einen Fehler zu Schulden kommen lassen, um bei einer möglichen Personalreduzierung, nicht ganz oben auf der Entlassungsliste zu stehen. Dazu kommt häufige Überbelastung, weil Überstunden, weil zu viel Arbeit auf einmal ansteht, weil acht Stunden Arbeit am Arbeitsplatz nicht ausreichen, weil es Mobbing am Arbeitsplatz gibt. Viele Arbeitnehmer nehmen ihre Sorgen und gar teilweise ihre Arbeit mit nach Hause. Sie werden von


ihrem schlechten Gewissen geplagt und können nicht einmal zu Hause abschalten.

Arbeitsalltag nicht zurecht und wissen keinen Rat mehr.

Folgen sind oftmalig eine schlechte Ernährung, Schlafmangel oder –störungen, Depressionen, Burnout bis hin zum Suizid.

Es scheint also nicht nur, als hätten unser Körper und Geist ihre Grenzen, sondern es ist auch tatsächlich so. Dauerhaft am Leistungslimit unserer Fähigkeiten zu leben, brennt den Menschen förmlich aus. Er verliert an Energie, Stärke, Lebensfreude bis entweder der mentale oder physische Zusammenbruch folgt.

Wenn der Mensch in einen solchen Arbeitseifer verfällt, dass er sogar seine wohlverdiente Mittagsstunde ausfallen lässt um seine Arbeit ja nicht zu vernachlässigen und unter einem ständigen Druck steht, den er entweder von außen zu spüren bekommt, oder sich selbst macht, kann es auf lange Zeit gesehen keine postiven Auswirkungen haben. Aktuelles Beispiel sind Länder wie China und Japan wo die Zahl der Suizide wegen Überbelastung im Arbeitswesen sehr hoch sind und die Dunkelziffer noch viel höher liegt. In China sind es besonders Frauen, die sich vermehrt das Leben nehmen. Sie kommen mit dem stressigen

38

Um diesem Einsturz zu kontern, versuchen viele Betroffene durch leistungsfördernde, wie auch aufpuschende Präparate ihr Arbeitsvermögen zu steigern und aufrechtzuerhalten. Dies gelingt ihnen tatsächlich. Am Anfang! Jedoch ist es nur eine Frage der Zeit, bis sich der Körper rächt, und jeder Körper, jeder Mensch reagiert auf seine Art und Weise. Je höher der Mensch gestrebt hat, desto tiefer ist der Abstieg. Ein Paradebeispiel hierfür ist Faust, der in seinem


Streben nach unendlichem Wissen immer wieder schmerzlicht erfahren musste, dass Hochmut stets vor dem Fall kommt. Andererseits werden die Betroffenen immer jünger. Bereits Sekundarschüler, wie Grundschulkinder fühlen sich immer öfter überfordert, möchten die Anforderungen befriedigen, die von ihnen gefordert werden. Schule, Sport, Fördervereine, Hausaufgaben, Freunde, Familie, alle diese Dinge nehmen Zeit in Anspruch und sind Bestandteile eines Schülerlebens, die miteinander vereinbart werden müssen. Jedoch ist es gar nicht so einfach die einzelnen Aktivitäten zu harmonisieren und in einer siebenTage-Woche unterzubringen. Immer häufiger geraten Schüler in Stress, möchten all ihren Pflichten folgsam nachgehen, nichts vernachlässigen und die bestmöglichen Ergebnisse in allen Bereichen erzielen. Viele Schüler funktionieren deshalb nur noch wie lebende Maschinen, denen man einen Input gibt und die dann versuchen diesen bestmöglich auszuführen. Sie denken nicht mehr, sondern handeln nur noch; es ist kein Platz mehr übrig für bewusste Wahrnehmung. Hinzukommt die existentielle Unsicherheit: die Schüler machen sich Sorgen und Gedanken über ihre Zukunft, haben Angst in der späteren Arbeitswelt keine Arbeitststelle zu finden, wenn sie nicht jetzt schon alles geben. Dabei kann es durchaus passieren, dass ein regelrechter Konkurrenzkampf entsteht, also auch eine Gesellschaft in der jeder besser sein möchte als der andere, in der niemand dem anderen etwas gönnt. Dieses emsige Streben, dieser Fleiß, dieser Wetteifer kann auch bei Schülern zur Folge haben, dass sie zu Mitteln greifen, die ihre Leistung oder ihre Konzentration fördern sollen. Dabei sind es noch oft die Eltern, die solche Präparate für ihre Schützlinge in der Apotheke erwerben. Präparate die an sich nicht gefährlich sind, doch auf lange Sicht dem Körper vorschwindeln noch immer

nicht entkräftet zu sein, noch weiter machen zu können. Die Kinder und Jugendlichen werden sich ihrer eigenen Grenzen nicht mehr bewusst, sie verlernen, wann sie Zeit für sich brauchen, Zeit zur Erholung. Ist es nicht verwerflich bereits Kindern solche Leistungsförderer zu verabreichen und deren Anwendung auf diese Art zu verharmlosen? Immerhin sind und bleiben es Medikamente oder wie auf Englisch übersetzt „Drugs“! Wenn die kleinen Knirpse bereits in ihren jungen Jahren mit solchen Mitteln in Kontakt kommen und deren oftmals positive Wirkung verspühren, wer kann da noch garantieren, dass sie in späteren Jahren nicht zu stärkeren „Arzneien“ greifen werden? Nicht umsonst rutschen die meisten Drogenabhängigen während ihrer Jugendzeit in die Abhängigkeit und nicht umsonst entwickeln die meisten Verhaltensstörungen, wie übertriebener Perfektionismus, sich im Kindesalter. Ich ziehe den Schluss, dass Doping und somit das Streben nach schon fast übermenschlichen Fähigkeiten, unlängst zu einer neuen Volkskrankheit mutiert. Die Anwender von leitungsfördernden Mitteln sind nicht die Täter, sondern die Opfer. Opfer einer sich stetig wandelnden Gesellschaft, Opfer der eigenen Ansprüche und des eigenen Perfektionismus. Anstatt Arzneien einzunehmen, die Leistung vorgaukeln, sollte der Mensch wieder lernen mit sich selbst in Einklang zu kommen, eine innere Harmonie zu finden, seine eigene Grenzen zu beachten und seine Welt bewusst wahrzunehmen, um einer Überbelastung vorzubeugen. Breyer Joëlle


Hooligans Haut des Daags ass d’Thema Hooligans een zimlech ëmstriddent Thema, woubäi vill Leit mol guer net wëssen wat een Hooligan ass. Am Duden steet dass een Hooligan een „meist im Gruppenverband auftretender Jugendlicher, dessen Verhalten von Randale und gewalttätigen Übergriffen bei öffentlichen Veranstaltungen (z. B. Fußballspielen) gekennzeichnet ist“. An der Regel bréngen d’Leit sou eng Rabauken direkt mam Fussball a Verbindung, wat eigentlech falsch ass. Een Hooligan ass jo dann eigentlech een Jugendlechen, deen sech op gewëssen Eventer den Batti stellt. Ginn mer einfach mol vum typesche Fussballhooligan aus, dee berümt a berüchtegt ass. Meeschtens trieden Hooligans a Gruppen op, an dann nennen se sech Hools+dee Veräin deen se ënnerstëtzen. Sie gi wei all normale Spectateur op de Match fir hier Ekipp ze ënnerstëtzen an un ze feieren. Sie suerge fir Stëmmung a kennen normalerweis all Lidd. Mee sie hunn awer och hier Nodeeler. Bei verschiddenen hellt d’Identifikatiounsgefill zum Veräin d’Kontroll iwwert Kapp a Geescht, a léisst sech réicht duerch Frustabbau rëm ofbauen. Deen Frustoofbau geet hin vu verbale Wortgefechten, iwwer materiell Schied (wei z.B. 2010 wou Hertha Supporter den Terrain gestiermt hunn, an dobäi alles zerstéiert hunn wat hinnen an de Wee koum) bis hin zu physeschen Iwwergrëffer op aner Fans, wei lo deslescht virum Europaleague Spill: “Lazio Roum géint Borussia Mönchen Gladbach“, wou virum Match ee Grupp vu Gladbach-Supporter mat Messere vun italienesche Fans attackéiert goufen. Lo stellt sech nach d‘ Fro wéi een Hooligan ausgesäit. Dat schockant ass, dass et aussergewéinlech oft net Leit, déi aus engem sozial schwaachen Ëmfeld kommen, mee deejéinege mat Platzen als Jurist oder Polizist wou Fra an Kand doheem setzen. Grondsätzlech geet et hinnen ëm den Kick : „Verschiddener huelen sech hiren Adrenalin Kick beim Bungeejumpen, Fallschiermsprangen oder fueren

40

Autorennen. “Ech maache léiwer eng 3. Halbzeit. Dat ass mäin Kick“, huet sech am Februar 2012 ee Fortuna Düsseldorf Hooligan an der „Westdeutschen Zeitung“ geäussert. Als 3. Halbzeit, nennt een d’Treffe vu verschidden Hooligang Gruppen, dei sech dann „in den Wiesen und Wald“ duelléiere fir ze kucke ween di besser Grupp ass. An dësem „Sport“ gëtt an der däitscher Szen ouni Waffen, spréch just mat de Fäischt geboxt, net sou an Italien oder an England wou et schéngt wéi wann et keng Grenze ginn. Natierlech ass net all „Ultra“ mat engem „Hooligan“ gläich ze setzen. Ganz am Géigendeel, den Ultra well sech souguer vum dem ugeheften Image vun dem randaléierenden Hooligan distanzéieren. Ultras maache léiwer Stëmmung am Stadion, wei dass se randaléiere ginn, an sech nom Match a Kläppereie verwéckelen déi oft an ganz schroen Verletzungen ausaarten. Bekannt Fäll aus dem lëtzebuerger Fussball ginn et keng, ëm sou méi aus Däitschland, Italien an England. Tun Schumacher Max Kasel


Teste dein Allgemeinwissen! 1. Marcel Duchamp, der das Bild „ L.H.O.O.Q“ („Mona Lisa mit Schnurrbart“) malte, gehörte welcher Kunstrichtung an? a) Realismus b) Impressionismus c) Dadaismus d) Barock

6. Was wird als Lappentaucher bezeichnet? a) Menschen die in verschmusten Seen nach Plasticktüten oder Stoffresten tauchen. b) Tellerwäscher, die in gehobenen Restaurants die Spüle erledigen. c) Männer die es bevorzugen den Haushalt zu erledigen und ihrer Frau die Rolle der Geldeinbringerin zuschreiben. d) Eine weltweit verbreitete Ordnung von schwimmenden und tauchgewandten Wasservögeln.

2. „Cats“, ein Musical mit haarigen Samtpfoten, wurde von welchem Komponisten geschrieben? a) Loyd Webber b) Wolfagang Amadeus Mozart c) Giuseppe Verdi d) Jimi Hendrix

7. Die Tollkirsche ist ... a) ein wunderbarer Snack für Zwischendurch mit sehr vielen Vitaminen. b) absolut giftig. c) eine türkisfarbene Frucht. d) wurde in den alten Sagen von den Trollen verzährt.

3. Welcher Autor schrieb „Die Physiker“ und ist gleichzeitig für „Der Richter und sein Henker verantwortlich? a) Thomas Mann b) Günther Grass c) Max Frisch d) Friedrich Dürrenmatt

8. a) b) c) d)

4. Was versteht man unter der Redensart „jemandem den Laufpass geben“? a) Eine andere Person mit der Magendarmgrippe anstecken. b) Jemand anderen wegschicken, die Beziehung zu ihm abbrechen. c) Einem Sportler die Genehmigungaushändigen ohne Einschränkungen laufen zu dürfen. d) Eine andere Person durch laufen verfolgen, ihn nicht mehr aus den Augen lassen.

Welches ist der Erddurchmesser? 12 756 km 20 534 km 3 465 km 36 765 km

9. Was war im November 1957 zum ersten mal im Weltraum? a) Eine Kollision zwischen zwei Sonnen. b) Die erste bemannte Rakete. c) Der erste Lebewesen und zwar die Hündin Laika. d) Der erste Affe mit Gehirnelektroden um seine Körperfunktionen zu kontrollieren.

5. Was wurde 1983 von Luc Montagnier und Robert Gallo entdeckt? a) Der Vogelgrippevirus b) Ein Gallierdorf c) Der Aidserreger HIV d) Das Verfahren ein Retortenbaby zu zeugen

10. Was wurde 1948 als Zoll- und 1958 als Wirtschaftsunion gegründet? a) Der CERN b) Die EU c) Die NATO d) BeNeLux

Auflösungen: 1c, 2a, 3d, 4b, 5c, 6d, 7b, 8a, 9c, 10d

41


Knowledge to go Deux individus qui s’embrassent, échangent en moyenne 40000 parasites, 250 types de bactéries, 9 mg d’eau, 0,45 mg de sel, o, 18 g de matières organiques et dépensent 4 calories par minute.

D’après une expérience menée par René Quinton en 1897, un chien peut survivre si son sang est remplacé par de l’eau de mer.

D’après une étude américaine, lors de la période d’ovulation les femmes ont tendance à mieux s’habiller.

Au 19e siècle, l’héroïne était vendue librement en pharmacie comme pilule antitussive, contre l’asthme, la diarrhée et même comme somnifère pour enfants.

Les personnes atteintes de « situs inversus » ont le cœur à droite.

La vanille est la seule orchidée dont le fruit est comestible.

L’eau chaude gèle plus vite que l’eau froide.

La totalité des bactéries composant la flore intestinale pèse 1,5 kg.

Selon les experts, entre la poule et l’œuf, l’œuf est apparu en premier.

Manger un paquet de chips par jour, équivaut à boire 5 litres d’huile par an.

42


Sudoku f체r ausgebuffte R채tselprofis


Don’t like it? Change it !

I M P R I M E R I E

5ère

0 6/0 5/ 2 013

t? n e lam

r a p end

g u J ’ D

7

: n e h ac a m e z t a tm n e lam r a huet n p e o d n ze s e ss g pes p k kri u i e t i l J d o en ’P ’Jug am an d enns

k k r fi dat d bléc , éich r s A l n l p n ë s rs e n e ue eléie d’G ise w d n e n n s a w Grë e ’ er elt it k s olitik .well er W léier ei Le

du d s ’ l l ...we

P n .. e Liew at de u vill ’ d d m r u s fi ’ ilden d l s l b e s e e ’ p l z l ...w tiounen ep Meenung uschen ...we a e ta

e rm eg ausz tt Fo ng e o e n fl e r i s h d s uerc ss fir ntere i I r k n du d e e m tioun insa a e m m r e fo g ...fir du In

l’s l e w . .. ll’s e w . . .


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.