Embla - Guðrún Kr. Sveinbjörnsdóttir

Þann 1. mars 2021 var Safnahúsið afhent Listasafni Íslands. Það er fyrsta safnbyggingin sem var reist hér á landi og var hún vígð árið 1909 og hefur hýst ýmsar merkar menningarstofnanir síðan. Þessi glæsilega bygging gerir nú Listasafni Íslands kleift að sýna að staðaldri lykilverk úr safneigninni og bætir úr bráðri þörf safnsins fyrir húsnæði til sýningahalds.

Grafísk miðlun | vor 2022 | 7. tbl. 11. árg.

embla 1

Svo lengi lærir sem lifir Iðan aðstoðar frá upphafi náms til starfsloka

„Við styðjum við jafnrétti til náms og gætum trúnaðar í okkar störfum. Erum jákvæð og fordómalaus.“

Iðnnám er fyrir alla

Kynntu þér málið og taktu stökkið

Hér starfa sérfræðingar á öllum sviðum iðngreinanna.

Hönnun: Guðrún Kristín Sveinbjörnsdóttir

• • • • •

Prent- og miðlunargreina Bílgreina Bygginga- og mannvirkjagreina Matvæla- og framleiðslugreina Málm- og véltæknigreina

www.idan.is

Vatnagarðar 20 | 104 Reykjavík sími 590 6400 | idan@idan.is

Námskeið Námssamningar Endurmenntun Fyrirtækjaþjónusta Sveinspróf Raunfærnimat Starfsráðgjöf Fræðslustyrkir Nýsköpun

Tímamót í lífinu eiga sér stað reglulega, til dæmis við að fæða barn, fá nýja vinnu eða klára nám.

Jafnvel eitthvað óviðráðanlegt eins og að lenda í slysi breytir lífinu á svipstundu. Það að klára nám í grafískri miðlun verða næstu stóru tímamót í mínu lífi. Ég fæ vonandi vinnu sem mér hefði ekki boðist annars og get sinnt skapandi og skemmtilegum verkefnum. Þetta blað er eitt af þeim verkefnum, við fengum reyndar ekki alveg frjálsar hendur, eða var gefinn mikill tími til verksins. Auglýsingar, tafla, leturgerð og nokkrar aðrar kröfur varð að uppfylla, en að mestu leyti er þetta blað mín hugarsmíð.

Skólaferð til Ítalíu þar sem efnisöflun fyrir blaðið var skylda var reyndar mikill áhrifavaldur, annars væri grein um pasta ekki svona plássfrek, það er öruggt. Kannski grein um ástandið í Úkraínu hefði verið meira við hæfi, en blaðið er allt á léttari nótunum. List, prjónaskapur og pasta. Einföldu og ánægjulegu hlutirnir í lífinu fá athyglina, sem er gott.

Myndin hér undir er engin tilviljun, Fæðing venus eftir Bottichelli. Listaverk sem ég er nýbúin að sjá með eigin augum í Flórens. Við Bottichelli erum sammála um hvaða litir eru fallegastir svo innblásturinn að litapallettu blaðsins er fengin úr þessari mynd. Það má líka segja að skólinn sé búinn að vera eins og meðganga, 9 mánuðir af miskrefjandi dögum, flestum frábærum sem betur fer þökk sé kennurum og samnemendum.

Nú er fæðing á næsta leiti, komið að útskrift.

Hvað verður í framhaldinu er óvíst, en leitin að vinnu er hafin. Plan B er að fara í mastersnám erlendis, sem er ekki slæmur kostur svo hvað sem verður … þá verður það frábært.

Efnisyfirlit

Leiðari

Kynning

4

Safnahúsið

6

Leitin að besta pastanu

8

Prjón

12

Viðtal – Hjalti Karlsson

14

Umbrot og hönnun Guðrún Kristín Sveinbjörnsdóttir Hönnun forsíðu Guðrún Kristín Sveinbjörnsdóttir Samsett mynd í Photoshop myndir fengnar af Unsplash Andlit: Andrey Zvyagintsev ský: Altinay Dinc Útgefandi Upplýsingatækniskólinn Prentun Upplýsingatækniskólinn Letur Universe 45 light 9/13 Universe 55 Roman 9/13 Universe 65 Bold 9/13 Pappír Innsíður Digi Finesse silk 130 gr Kápa Digi Finesse silk 170 gr

embla 3

n r ö j b Guðr n ún Kristín Svei

4 embla

tir t ó sd

HÆ!

Gu

Ég heiti Guðrún Kristín Sveinbjörnsdóttir, er Ís­firðingur sem kláraði stúdentspróf frá Mennta­skólanum á Ísa­firði áður en tölvur komust í almenna notkun. Ég var stöðugt teiknandi sem barn og lærði að prjóna mjög ung. Þegar ég var 12 ára saumaði ég mína fyrstu flík, eftir það var ekki aftur snúið. Ég tók sveinspróf í kjólasaum frá Iðnskólanum í Reykjavík árið 1993 og fór þaðan út til Þýskalands og lærði fatahönnun. Strax að námi loknu fékk ég vinnu hjá 66 Norður en stofnaði ári seinna eigið fyrir­tæki og rak verslunina GuSt í miðbæ Reykjavíkur í 15 ár.

ðr

ún

Ég vann tímabundið hjá Lín design sem hönnuður og komst að því að hönnun í tölvu átti einstaklega vel við mig, flæðið þar var enn betra en við saumavélina. Ég tók alla áfanga í undirbúningsdeild fyrir grafíska miðlun með vinnu og sneri mér að fullu námi síðastliðið haust. Námið hefur verið ótrúlega skemmtilegt svo ég hlakka til að halda áfram á sömu braut og finna vinnu við fagið. Það á best við mig að gera eitthvað skapandi og þó árunum fjölgi er heilinn enn troðfullur af hugmyndum, það er nefnilega endalaust hægt að finna upp ný hjól.

embla 5

SAFNAHÚSIÐ Gersemi sem vert er að skoða

6 embla

mikilvægt við­ fangs­ efni margra listamanna í gegnum tíðina og á fyrstu hæð hússins getur að líta mann­lífsmyndir af íslenskri alþýðu til sjávar og sveita ásamt tjáningar­ríkum mannamyndum.

Einnig má sjá kyrralíf eða uppstillingar þar sem lista­maðurinn glímir við hvers­­dags­­lega hluti í nærumhverfinu, liti, lögun og marg­breytilegt yfirborð en síðast en ekki síst úrval abstraktverka en Listasafn Íslands á geysilega gott safn abstrakt­ listar.

Texti og myndir eru birtar með leyfi Listasafns Íslands

Þann 1. mars 2021 var Safnahúsið afhent Lista­ safni Íslands. Það er fyrsta safnbyggingin sem var reist hér á landi og var hún vígð árið 1909 og hefur hýst ýmsar merkar menningarstofnanir síðan. Þessi glæsilega bygging gerir nú Listasafni Íslands kleift að sýna að staðaldri lykilverk úr safneigninni og bætir úr bráðri þörf safnsins fyrir húsnæði til sýningahalds. Í ólíkum sölum á efri hæðum safnsins má sjá upp­hafningu frum­herja málaralistar á náttúru landsins þar sem töfrar íslensku sumar­næturinnar láta fáa ósnortna. Landslagið, náttúran og túlkun hennar hefur verið stöðugt viðfangsefni íslenskra listamanna. En fleiri þemu er að finna í húsinu þegar gengið er um. Fólkið í landinu hefur verið

Safnið er opið alla daga nema mánudaga frá 10–17

w Sýningin Fjársjóður þjóðar í Safnahúsinu varpar ljósi á þá dýrmætu safneign sem Listasafn Íslands býr yfir um leið og mynd­listin endur­speglar tíðar­ andann hverju sinni enda er listin í stöðugu samtali og endurnýjun, í takt við sam­félagið allt Listasafn Íslands er nú staðsett á þremur stöðum. Listasafnið á Fríkirkjuvegi 7, Safnahúsið á Hverfisgötu 15 og Hús Ásgríms Jónssonar, Berg­ staðastræti 74. Aðgangseyrir fyrir nemendur er 1000 kr. Einnig er hægt er að kaupa árskort nema fyrir 3000 kr. Það er svo sannarlega þess virði fyrir alla áhugasama um list.

Skemmtilegri búðin

Full verslun af nýjum vörum, Ný sending af fallegum bast- og bambushúsgögnum sem hvergi fást annars staðar. Vinsælustu inniplönturnar voru að koma aftur og fallegir handgerðir leirvasar í mörgum gerðum.

Verið innilega velkomin.

Opið 11–18 virka daga og laugardaga, lokað á sunnudögum

7

embla Faxafen 11 | Laugavegur 27 | sími: 599 8888 | skonsa@skonsa.com

UPPÁHALDS PASTAUPPSKRIFTIN Þessi fljótlegi pastaréttur er í algjöru uppáhaldi, hann er bragðmikill og hægt að leika sér með hlutföllin af chilli og sítrónu þar til fullkomnu bragði er náð. Hægt er að gera vegan útgáfu af réttinum með því að skipta út rækjum fyrir kúrbít, smjöri fyrir olíu og parmesan fyrir næringarger.

HRÁEFNI magn

eining

innihald

230

grömm

fettucine pasta

300

grömm

pillaðar rækjur

8

matskeiðar

smjör

1

stykki

sítróna

4

stykki

hvítlauksgeirar

1

stykki

ferskt chilli

¼

bolli

ferskur parmesan

½

bolli

ferskt basil

¼

bolli

hvítvín

LEIÐBEININGAR Sjóðið pasta í stórum potti með smá salti.

Saxið hvítlauk og chilli og steikið örstutt í smjörinu á pönnu.

Bætið rækjum á pönnuna, steikið áfram stutt og hellið svo hvítvíni yfir og safa úr hálfri sítrónu. Smakkið til með salti og sítrónupipar.

Sameinið pasta og sósu og blandið vel saman.

Stráið parmesanosti, söxuðu basil og smá rifnum sítrónuberki yfir. Skreytið með sítrónubátum og berið fram.

8 embla

Leitin að besta

PASTANU ta

s

ta as jup Ræk

Texti og myndir: Guðrún Kristín Sveinbjörnsdóttir

a up ón Sítr

Ítölsk matarmenning hefur dreifst um hinn vestræna heim, pizzur og pasta eru alls staðar með vinsælustu réttunum, enda fljótlegt og unaðs­lega gott ef vel er eldað. Það var því vitað mál að á tveggja vikna ferðalagi um Ítalíu yrði borðað pasta nokkrum sinnum, svo ég ákvað að skrifa grein um athæfið, með því markmiði að finna besta pastað. Þá hafði ég líka fullkomna afsökun til að prófa sem flesta pastarétti og kannski finna uppskrift sem ég gæti endurskapað heima Fyrstu dögunum á Ítalíu var eytt í Mílanó. Borgin er nútímaleg tískuborg, þar sem innkaupaglöðum Íslendingum þætti æðislegt að versla, en þar sem ég er blankur námsmaður var ég ekki mikið að skoða búðir innan frá. Frítíminn var frekar nýttur í að rölta um stræti og torg eða skoða list.

Síðasta kvöldmáltíðin er staðsett í Mílanó, og verður þar um ókomin ár því hún er heilir 9 metrar á breidd og máluð á vegg í fyrrum borðsal munkanna í Santa Maria delle Grazie. Ég hef áður komið til Mílanó og skoðað borgina vel, en þetta meistaraverk átti ég eftir að sjá.

Miðinn var pantaður með nokkurra vikna fyrirvara til að komast strax daginn eftir að við lentum í Mílanó. Dagurinn var bjartur og eftir febrúarsuddann í Reykjavík var ómótstæðilegt að fara í göngutúr, svo ég labbaði þessa rúmu 5 km sem voru frá hótelinu og að fyrrum klaustrinu. Það var mátulegt að stoppa í hádegismat á leiðinni og fá sér fyrsta pastaréttinn. Ég settist utandyra í sólinni á litlum stað sem mér fannst lofa góðu.

Uppáhalds pastað sem ég elda sjálf er sítrónu­pasta með rækjum og hvítlauk, svo ég valdi pasta með sítrónu þegar ég sá það á seðlinum, fyllt með osti og rósmarín... hljómaði dásamlega en reyndist vera þurrt og bragðlaust. Pastaleitin byrjaði ekki vel en að sjá meistaraverk Da Vinci bætti það fullkomlega upp. Það tók hann 3 ár að mála verkið, frá 1495 til 1498, og þarna stóð ég á sama stað 524 árum síðar, með gæsahúð af hrifningu. Upplifunin

M í L A N ó embla 9

10 embla

st

a

Síðasta kvöldmáltíðin eftir Leonardo da Vinci

st a

a ap

a

m Hu

af listinni á fyrsta degi á Ítalíu var stórfengleg, vonum að pasta næsta dags verði það líka.

Daginn eftir fór allur hópurinn í ADI hönnunar­safnið í Mílanó, sem var mjög skemmtilegt þó það væri ekki stórt. Pastað sem ég fékk mér þann daginn lofaði líka mjög góðu á matseðlinum, pasta með rækjum og brokkolí, allt uppáhalds hráefni hjá mér svo þetta gat ekki klikkað… hélt ég. Rétturinn var hakkað soðið brokkolí með rækjum og pasta, vonbrigði. Pastað var ekki vont, bara eins og mauksoðið brokkolí á bragðið, ekki eitthvað sem ég myndi vilja endurskapa. Á mánudeginum lá leiðin til Flórens og fyrsti kvöld­maturinn var dásamlegt risotto, ekki pasta í þetta sinn. Flórens hefur allt annan sjarma en Mílanó, hún er meira kósí, eldri, uppfull af list, fallegum byggingum og litlum götum. Uffizi listasafnið var á dagskrá á þriðjudeginum þar sem margar gersemar ítalskrar listasögu eru geymdar, þar á meðal frægustu verk Botticelli.

Eftir heimsóknina duttum við Íslendingarnir inn á stað sem heitir Foody Farm. Nafnið hljómaði ekki mjög ítalskt svo ég átti ekki von á einhverju sérstöku, en eitt besta pastað á Ítalíu þessa daga var borið á borð þar. Kastaníuhnetu og sítrónu tortelli með andasósu og beikoni var ljúffengt. Bragðmikil sósa og fullkomið pasta. Staðurinn er við Arno ána, og verður örugglega heimsóttur aftur í næstu ferð til Flórens. Ég er svo heppin að eiga vinkonu sem býr í útjaðri Flórens og við mæltum okkur mót næsta dag. Við fórum þrjár íslenskar og tvær sænskar konur saman út að borða. Einn af vinsælustu veitinga­ stöðunum í Flórens varð fyrir valinu, Zaza. Þær höfðu komið þangað áður og hældu humarpastanu í hástert svo ég var spennt að smakka. Við fengum okkur það allar, spaghetti með heilum humri, al dente og mjög gott, humarinn æðislegur og alveg virkilega góður réttur, og í frábærum félagsskap. Ég verð samt að segja að andapastað deginum áður var bragðbetra.

pa

st

d An

ar pa

f l ó r e n s

at m Tó

o Gn

Daginn eftir ákvað ég að taka leitina föstum tökum og fann besta pasta­stað Flórens samkvæmt Tripadvisor, Osteria del proconsolo.

Allur hópurinn kom með og við fengum okkur allskonar pasta.

Hefðbundnari leið var valin þetta kvöld, ég valdi tómatpasta, ferskt handgert pasta með hvítlauk, kirsuberjat­ómötum, chilli og basil, sem var mjög gott, en frekar sterkt fyrir minn smekk því chillibragðið yfirgnæfði allt annað bragð. Á boðstólum var líka Gnocci með rucolasósu og gorgonsola osti sem var víst sjúklega gott, ferðin var bara ekki nógu löng til að fara aftur og prófa, en kannski næst. Besta pastað í Flórens fann ég síðasta kvöldið, á sætum stað rétt við hótelið, Trattoria la madia. Ég fór ein, með einbeittan vilja til að halda áfram pastaátinu. Mamma mia hvað þetta var gott, þjónarnir snarsnérust í kringum mig og einfalt rjómalagað tómatpasta bráðnaði í munni. Mæli með þessum hi stað, gestirnir voru flestir ítalskir, umgjörðin hlýleg og þjónustan góð.

Við héldum til Bergamó næsta dag og gnocchi pastað um kvöldið var ekki mjög eftirminnilegt. Kannski vegna þess að tiramisú eftirrétturinn sem ég fékk á eftir skyggði full­komlega á aðalréttinn.

Næsti pastaréttur var borðaður í fangelsi, eða fyrrum fangelsi sem búið er að breyta í veitinga­stað í Bergamó, Il Circolino.

Staðurinn er mjög stór og mikið að gera enda mjög vinsæll hjá heima­mönnum en allt gekk mjög hratt fyrir sig. Ég pantaði Linguine með brokkolí, ristuðum kartöflum og möndlum, burrata osti og fennelbrauðteningum, mjög bragðgott, en heillaði mig ekki upp úr skónum. Staðurinn gerði það hins vegar, og matseðilinn var mjög freistandi svo ég hefði örugglega getað lent á betra pasta.

Gamli bærinn í Bergamó er einstaklega fallegur, og maturinn ekki síðri en í Flórens. Næsti staður sem við fórum á til að borða er mjög vinsæll meðal heimamanna og yfirleitt uppbókaður. Ég fékk mér heimagert pasta fyllt með kjötsósu sem var sjúklega gott, mjög einfalt en ótrúlega bragðgott. Svo gott að ég held að ég verði yll að setja það í annað sæti með andapastanu í Flórens. Síðasta pasta tp ast a ferðarinnar var borðað úti í sólinni, á litlum ódýrum stað í Bergamó, þar sem pasta, vínglas og kaffi kostaði átta evrur. Pastað var frábært, klassískt í tómatsósu með basil, ekki það besta í ferðinni en sló samt dýra humarpastanu við. Það var úr nógu að velja að borða þessa 14 daga á Ítalíu, og þó ég hafi ekki fengið mér pasta á hverjum degi tók ég þetta verkefni föstum tökum og kom heim kílói ríkari, en hver spáir í það þegar maður hefur tvær vikur til að njóta þess besta í ítalskri matargerð. Þrátt fyrir alla þessa góðu pastarétti, þá er uppáhalds heimagerði pastarétturinn minn enn sá besti sem ég fæ. Rækjupasta með sítrónu, hvítlauk og basil... og smá skvettu af hvítvíni. Ef einhver er orðinn svangur við lesturinn þá mæli ég með að prófa pastaréttinn í upphafi greinarinnar, mér tókst ekki að finna neinn betri á Ítalíu…þrátt fyrir mikla leit.

Buon appetito

cc

F

pa at m Tó

st a

b e r g a m ó embla 11

Snjótoppur

Hér er hlý og góð skólapeysa fyrir öll kyn. Nafnið Snjótoppur og innblásturinn að þessari peysu kemur frá snævi þöktum toppi Esjunnar eftir að fyrsti snjórinn féll. Leiðbeiningarnar eru ekki fyrir byrjendur í prjóni, reiknað er með að sá sem prjónar kunni t.d. að sameina bol og ermar svo það er ekki skýrt út, en fyrir vanan prjónara er þessi peysa einföld og fyrirtaks sjónvarpsprjón.

Garn: Ég notaði 1 þráð af Brushed alpaca silk frá Drops og 1 þráð Isager Tweed. prjónar nr 5 1/2, bæði í stroff og slétt prjón.

Prjónfesta hjá mér er: 10X10 cm = 14 lykkjur á breidd og 27 umferðir.

Stærð M. Vídd á bol 104 cm, sídd frá hálsi 69 cm, ermalengd frá handvegi 47 cm, vídd um upphandlegg 36 cm. Þessar ermar eru óvenju langar, það er sniðugt að mæla ermalengdina á uppáhaldspeysunni og miða við það.

Bolur Fitjið upp 150 lykkjur í svörtu. Prjónið stroff, 1 l. slétt og 1 l. brugðna til skiptis í 3 cm. Ég fór aftan í sléttu lykkjuna svo hún snúist og lokist betur í stroffinu.

12 embla

Skiptið yfir í ljóst Isager tweed en haldið áfram með svarta þráðinn af Brushed alpaca og prjónið slétt prjón þar til bolurinn mælist 45 cm. Fellið af 5 lykkjur í byrjun næstu umferðar, prjónið 65 lykkjur, fellið af 10 lykkjur prjónið 65 l. og fellið af síðustu 5 lykkjurnar. Geymið bolinn.

Ermar Fitjið upp 36 lykkjur á sokkaprjóna, prjónið 3 cm svart stroff eins og á bol og skiptið yfir í ljóst isager garn en haldið áfram með svarta þráðinn af Brushed alpaca. Prjónið slétt eina umferð. Aukið jafnt út um 10 lykkjur í næstu umferð, þá eru 46 lykkjur á prjónum. Prjónið áfram slétt prjón og aukið út um eina lykkju í byrjun umferðar og eina í enda, alls 6 sinnum með jöfnu millibili fyrir ykkar ermalengd. (Miðað við 47 cm er það með 6 cm millibili) Þegar ermin mælist í réttri lengd eru 58 lykkjur á ermi. Fellið af 5 fyrstu lykkjur í byrjun umferðar og 5 síðustu lykkjurnar Geymið þessa ermi og prjónið aðra eins.

Texti og myndir: Guðrún Kristín Sveinbjörnsdóttir

Axlastykki Sameinið ermar og bol á einn prjón, alls 226 lykkjur. Setjið prjónamerki alls staðar þar sem ermar og bolur mætast. Notið áfram sama garn og prjónið 3 umferðir. Skiptið svo yfir í svart Isager garn. Prjónið 10 umferðir með svörtu. Skiptið yfir í ljóst garn, bæði Isager og Drops alpaca silk, prjónið eina umferð og hefjið svo laskaúrtöku. Úrtaka: Tekið er úr sitt hvoru megin við prjóna­ merkin, alls 8 lykkjur í úrtökuumferðum. Byrjað er á umferð við prjónamerki.

Vinstri úrtaka: 1 lykkja prjónuð, næsta lykkja tekin óprjónuð, 1 lykkja prjónuð og óprjónuðu lykkjunni steypt yfir. Prjónað áfram þar til 3 lykkjur eru að næsta prjónamerki, þá er hægri úrtaka: 2 lykkjur prjónaðar saman, ein lykkja prjónuð og svo vinstri úrtaka aftur.

Hægri úrtaka h.m. við merki, vinstri úrtaka v.m. við prjónamerki.

Takið úr í 3 hverri umferð, alls 19 sinnum, þá eru 74 lykkjur eftir á prjónum, prjónið 2 umferðir slétt og svo stroff í hvítu eins og á bol í 12 cm.

Fellið laust af. Lykkið eða saumið saman opið undir höndum og gangið frá endum. Ég er vön að þvo peysur og láta þær þorna liggjandi á handklæði. Ég vona að peysan nýtist vel um ókomin ár.

Að koma tölvunni í lag er okkar fag Tölvuviðgerðir Vírushreinsun Uppsetning Ráðgjöf Afritun

TÆKNI ◦ Klettagörðum 12 ◦ 104 Reykjavík www.taekni.is ◦ taekni@taekni.is ◦ sími 599 1234

embla 13

Hjalti Karlsson er grafískur hönnuður sem hefur notið mikillar velgengni á Manhattan þar sem hann rekur hönnunarfyrirtækið Karlssonwilker ásamt vini sínum. Í augum nýútskrifaðra nema í grafískri miðlun, er ferill hans draumi líkastur. Hjalti ræddi við Grím Kolbeinsson og er viðtalið endurbirt hér að hluta til með leyfi Iðunnar.

Texti og mynd af Hjalta birt með leyfi Iðunnar. Listasafn Reykjavíkur, mynd birt með leyfi Listasafnsins.

SPENNANDI ÞRÓUN Í MIÐLUNARGREINUM Hjalti var rétt rúmlega tvítugur þegar hann fór til náms á Manhattan í New York í Parsons School of Design. Hann var staðráðinn í því að verða hönnuður en fann ekki sína fjöl á Íslandi í námi. Það gerði hann heldur betur í Parsons og þótt hann hafði aldrei ætlað sér að flytjast til New York undu ævintýrin upp á sig. „Ég virkaði miklu yngri en ég var þegar ég flutti út, ég bjó þá enn hjá mömmu og pabba, var rosa feiminn. Maður sér krakka í dag, kannski var maður bara seinþroska?

En það var hópur Íslendinga í skólanum sem bjó í sama hverfi og það hjálpaði auðvitað. Hægt og rólega kynnist maður svo nýju fólki,“ segir Hjalti um fyrstu skrefin á erlendri grundu.

Penthouse í næsta bás Eftir námið fékk Hjalti ársatvinnuleyfi sem hann nýtti vel og fékk framlengingu. Á þessum árum rétt fyrir síðustu aldamót einkenndist bransinn af miklu harki fyrir nýútskrifaðan hönnuð. „Fyrsta vinnan mín var á tímariti, það var gefið út fyrir eldra fólk og hét Langlífi. Útgáfufyrirtækið átti líka tímaritið Penthouse. Ég var þarna í einhverjum bás að gera layout með gömlu fólki en svo var fólkið í næsta bás að vinna í aðeins öðru!” „Þetta var ekki góður tími að fá vinnu. Bransinn kemur alltaf í bylgjum. Það var mjög algengt á meðan þú varst enn í skóla, að þú gast unnið á einhverri stofu en fékkst kannski engin laun, kannski samloku. Það voru margir að misnota þetta og það var kannski einhver aðili að vinna þarna 8–9 tíma um helgar á engum launum. Þetta var allt saman tekið í gegn.

Nú fá allir borgað!“

14 embla

Sækir í Ísland Fyrirtæki sitt Karlssonwilker rekur Hjalti með vini sínum Jan Wilker sem hann kynntist á þessum annasama tíma að námi loknu. Síðan þá hafa þeir unnið fyrir MTV, New York Times, Time Magazine, Bloomberg og MoMA. Hjalti er ófáanlegur til að gera upp á verkefna sinna og segir þau öll hafa verið gefandi enda fjölbreytt. Hann segist einnig sækja í verkefni á Íslandi. „Ég er rosalega tengdur Íslandi. Ég kem að meðaltali fimm, sex sinnum á ári og er alltaf með kúnna hér og flakka því á milli.“ Hægt er að sjá ummerki hönnunar Hjalta víðsvegar. Hjalti og Jan endurhönnuðu til dæmis alla markaðsásýnd Listasafns Reykjavíkur, Loksins barinn í flugstöðinni þekkja margir og þá hafa þeir hannað ýmislegt fyrir GusGus. Sterkt trend og frumkvöðlahugsun Hjalti segir þróun í prent- og miðlunargreinum hraða og frumkvöðlastarfsemi sé áberandi. „Þegar ég var í skólanum þá var þetta allt saman rosalega aðskilið. Það var sér ljósmyndadeild og mér fannst það skrýtið og engin tengsl á milli deilda. Í dag er þetta svo vítt hvað fólk er að gera. Ég sé trend og það er að stofurnar hafa eigin verkefni. Eru kannski sjálfir að hanna vöru og reyna að selja hana. Mörg hönnunarstúdíó í dag bera einkenni frumkvöðlastarfsemi og þá eru um 20% af tekjunum af þeirra eigin verkum en ekki frá kúnnum. Þau eru sjálf kúnninn. Í nokkrum tilfellum hefur þetta gengið svo vel að það hefur tekið yfir stofuna,“ segir Hjalti sem finnst þróunin augljóslega spennandi.

F

FORVINNSLA

Hjá okkur er flæðið í lagi allt er hægt og mjög hratt Alhliða og fullkomin prentþjónusta Við prentum bæklinga, boðskort, kiljur, dagatöl eða hvað annað sem þér dettur í hug, allt er hægt.

FORVINNSLA

PRENTUN

FORVINNSLA

PRENTUN

FRÁGANGUR

PRENTUN

FRÁGANGUR

FRÁGANGUR

UMHVERFISVOTTUN

Skemmuvegi 4, blá gata, 200 Kópavogi litlaprent@litlaprent.is www.litlaprent.is

embla 15

ÞÍN RÉTTINDI – OKKAR MÁL

Ferðastyrkir Kjaramál Lífeyrissjóður Lögfræðiaðstoð Námsstyrkir Fræðslusjóður Kauptaxtar Upplýsingar Sjúkrasjóður Orlofshús

16 embla

Stórhöfða 31, 3. hæð, 110 Reykjavík | Sími 5400 100 | grafia@grafia.is