Ang Pagsasalin Si Antoon Postma ay isáng lalaking tagáHolland na dalubhasà sa mga lumang sulat ng Pilipinas lalò na sa mga sulat ng mga Mangyán. Siyá ang patnugot ng Mangyán Assistance & Research Centre sa Panaytayan, Mansalay, Silangang Mindoro. Matagál na siyáng nakatirá sa Pilipinas at tuwíng nasa Maynilà siyá, dinadalaw niyá ang Ang Kasulatang Tansô ng Laguna kaniyáng mga kaibigan sa National Museum. Noóng 1990, ipinakita nilá kay Postma ang kasulatang tansô. Nagkainterés si Postma kayâ humingî siyá ng mga larawan nitó at sinimulán niyá ang pagsasalin.
Noóng una, inakalà ni Postma na ang kasulatan ay mulâ sa Indonesia dahil nakasulat itó sa Kawi, ang sinaunang sulat doón at ang petsa nitó ay 822 sa kalendaryong Sanskrit o 900 A.D. Upang makatiyák na hindî huwád ang kasulatan, sumanggunì siyá sa kaniyáng kababayang si Dr. J.G. de Casparis, ang batikáng dalubhasà ng mga lumang sulat ng Indonesia. Ayon kay de Casparis, ang sulat at mga salitáng ginamit sa Kasulatang Tansô ng Laguna ay siyá na rin yaóng ginagamit sa Java noóng naturang panahón. Ngunit may pagkakáibá ang kasulatang itó kung iháhambíng sa mga kasulatan ng Java. Una: Ang ugalì noón sa Java ay laging banggitín ang pangalan ng harì sa mahahalagáng kasulatan. Hindî binanggít sa kasulatan ng Laguna si Haring Balitung, ang harì ng Java noón. Pangalawá: Kakaibá ang wikà nitó dahil may mga kahalong salitáng Sanskrit, Lumang Javanese, Lumang Maláy at Lumang Tagalog. Pangatló: Ibá ang paraán ng pagsulat. Noóng araw sa Java, ang mga titik ay idinídiín sa tansô habang mainit itó, samantalang pinukpók na lamang ang mga titik sa Kasulatang Tansô ng Laguna.
LCI - LAGUNA COPPERPLATE INSCRIPTION
15