Uvod »Habsburg postcolonial« – Istorijsko naslijeđe Habsburškog Carstva iz postkolonijalne perspektive? Posljednjih decenija je znatno poraslo kako javno tako i naučno interesovanje za kulturno i istorijsko naslijeđe nekadašnje Habs burške Monarhije. Pri tom se, čini se, naročito i rado naglašava multietnički i multikulturni karakter pozne Dunavske Monarhije koja je, zahvaljujući njenoj dualističkoj strukturi, nastaloj Nagodbom (Ausgleich) iz 1867. godine, poznata i kao Dvojna Monarhija. Kao što je to često slučaj kad je u pitanju istorijsko naslijeđe (historical legacy)1 jedne imperije, različite interpretacije istorijske i kulturne baštine Dvojne Monarhije se nisu formulisale samo u okviru postojećih vodećih naučnih koncepata, to jest različitih teorijskih i metodoloških pristupa koji se u određenom trenutku smatraju savremenim i perspektivnim već i u dosluhu s političkim dnevnikom zemalja–nasljednica bivšeg Habsburškog Carstva. Nerijetko je reprezentacija istorijskog i kulturnog naslijeđa Dunavske Monarhije bila uključena i u aktuelne rasprave oko identiteta određenog geo grafskog prostora ili pojedinačne zemlje a ponekad se čak i preplitala s političkim pitanjima na evropskom (na primjer proširenje Evropske unije) ili međunarodnom nivou (kraj Hladnog rata, pad Berlinskog zida i gvozdene zavjese). 1
Detaljnije o ovom pojmu vidjeti Todorova 2005a, kao i autoričin predgovor drugom srpskom izdanju knjige Imaginarni Balkan, Beograd 2007, Biblioteka XX vek, str. 21–31.
9