Sponsor in beeld Wim Jansen Assurantiën

We reizen dit keer af naar de Lentfersweg in Rijssen en hebben rond 12 uur afgesproken met Dennis ter Harmsel van Wim Jansen Assurantiën. Aangezien dit voor de meeste mensen rond lunchtijd is, werd de subtiele hint gegeven dat we wel wat zouden lusten. Op het moment dat we arriveerden kwam net medewerker Jeroen de Groot aanrijden met een grote zak vol gehaktballen. Hiermee werd een succesvolle grap bij Dennis uitgehaald door te doen alsof wij die zelf mee hadden genomen, hij had de telefoon al in de hand om Jeroen te bellen dat de ballen niet meer nodig waren en de toon was gezet. De gehaktballen hebben goed gesmaakt, waarvoor nogmaals hartelijk dank.

Even een korte introductie: Dennis woont in Enter, is getrouwd met Sabine en heeft twee kinderen, een tweeling,

Stijn en Esmee. Stijn voetbalt bij Enter Vooruit en Esmee volleybalt bij Holyoke.

Dennis, wat kun je ons vertellen over Wim Jansen Assurantiën?

“Wim Jansen, de oud-eigenaar, is geboren in Rijssen op 13 oktober 1935. Hij begon een eigen assurantiekantoor aan de Piet Heinstraat 8, in de garage op 1 januari 1978. Dat is uitgegroeid tot een begrip in Rijssen en omstreken en we bestaan nu 45 jaar. Arjan en Gerrit, de zoons van Wim, zitten bij in het bedrijf. Daarnaast is er ook nog Maarten Dangremond, dus je zit hier wel in het ‘rooie hol’, hier zijn ze allemaal voor Excelsior ‘31. De zoons van Gerrit en Arjan spelen daar in het tweede en Maarten (ook een ‘Tuute’) sinds kort ook. Hij heeft vroeger nog met mijn broer Sander in het eerste gevoetbald.

Maarten is in het bedrijf gerold als stagiair en blijven hangen. Hij is getrouwd met mijn nichtje, van mijn moeders kant, en zodoende heeft hij gezegd: “Dennis, wij doen geen hypotheken, wil jij bij het bedrijf komen?” Toen heb ik gezegd dat ik dat wel wil, maar dan wil ik ook medeeigenaar worden, dus nu zijn we met zijn vieren eigenaar. Vervolgens werd het maar drukker en drukker en hebben we Jeroen de Groot en Mark Lohuis erbij aangenomen. Jeroen heeft nog in het eerste van Den Ham gevoetbald toen Henk Mennegat daar trainer was. Wim is dus in zijn eentje begonnen en nu zijn we met zijn zessen. Wim zelf komt niet meer bij het bedrijf, hij is inmiddels al 87 jaar en geniet van zijn pensioen.”

“Naast hypotheken doen we ook MBK en verzekeringen voor particulieren

(auto, pensioenen, etc.). We werken met alle geldverstrekkers die in Nederland beschikbaar zijn. Hypotheken doen we alleen bij de grote instellingen. We kijken per klant wat het beste is en dat kan per dag verschillen. Soms wil een klant wel eens iets wat ik niet adviseer, maar als ik het zelf te risicovol vind, dan doe ik het niet.”

Wat is de reden dat je nu sponsor bent geworden bij Enter Vooruit? “Omdat ik bij Enter Vooruit voetbal, dat doe ik al vanaf mijn zesde.”

En dan ben jij veruit de minste? Je broers voetballen toch ook bij Enter Vooruit?

“Ik ben veruit de beste, wat alle trainers die ik gehad heb niet hebben gezien. Eén trainer heeft mij wel opgehaald, bij de gratie Gods, die zag het toen wel, maar hij heeft mij ook weer weggestuurd. Dat was Eric Looijen. Later ben ik weer teruggehaald en daarna werd er verjonging toegepast en ben ik vrijwillig weggegaan naar het derde. Al met al heb ik ongeveer 10 jaar in het eerste gevoetbald. Met het derde zijn we direct kampioen geworden, dus kon ik gelijk laten zien dat ze het fout hadden. Daarna ben ik bij het vierde gaan voetballen omdat Wim ten Brinke mij aan de mouw bleef trekken. Het leek mij ook wel leuk om met een team van oud-eerste spelers te voetballen. Dat kwam eigenlijk puur toevallig omdat er vijf bij het oude zuuwnde gestopt waren en toen had Wim ook Freek, Ad, Sander, Ruben en Jan-Kees gevraagd. We mochten eigenlijk geen oud-eerste team maken van het bestuur, omdat we dan de as bij meerdere elftallen weghaalden, maar omdat er vier nieuwe leden bij kwamen kon het wel.”

“Ik kon dus met mijn broers voetballen, maar dat heeft niet lang geduurd, want Ruben kreeg weer last van zijn knie en Sander vond het te veel ‘geschreeuw en gedoe’. Hij had gehoopt dat het meer gewoon lekker ballen zou zijn en niet iemand met opzet onderuit schoppen of een grote bek tegen een gepensioneerde scheidsrechter hebben.”

Daar ben jij wel een voorbeeld in, jij schopt ook nooit.

“Ik? Nee, ik zaag altijd, dat was ook mijn bijnaam, ‘de zaag’. Ik schop nooit, ik ga gewoon fel het duel aan en dat is niet heel zuinig. Maar laatst wist na 40 jaar iemand mij te grazen te nemen.”

Je bent ook nog leider?

“Ik ben al zo’n acht jaar leider van Stijn, nu bij de JO13-3. Vroeger was ik ook al leider, we hadden de verplichting om als eerste speler een taak bij de club te vervullen. Bijvoorbeeld vuilnis opruimen, vlaggen ophalen en goals omhoog doen, helpen bij verbouwingen. De broodjes worden voor je klaar gezet, een bus geregeld, biertjes getapt, etc.

Daar mag best iets tegenover staan. Ik vind dat je die verplichting nu ook weer moet introduceren bij de selectie.”

En jouw vader is ook een legende. ”Ja, mijn vader (Gerrit, red.) heeft er ook al een hele etappe opzitten. Hij is erelid en nu weer trainer van mijn zoon geworden omdat er een tekort aan trainers was. Maar hij is daar nu ook wel weer zat van, want hij vindt dat de jeugd niet goed genoeg luistert. Daarnaast is mijn broer Thijs nu ‘lid van verdienste’ geworden, dus bij ons is Enter Vooruit met de paplepel ingegoten. Dat kon ook niet anders, want we hadden het in de postcode staan: 7468 EV. Het moest zo zijn, het zit in ons DNA.”

“Bijvoorbeeld in de corona tijd waren we als leiders van JO13 het niet eens met het bestuur. Ons elftal werd veel te hoog ingedeeld. Mijn mede-leiders vonden dat er niet naar ze werd geluisterd en zijn halverwege het seizoen gestopt. Ze vroegen waarom ik niet stopte, waarom ik ze niet half stond, maar dat is het Enter Vooruit DNA. Dan stop je niet, je laat de club niet vallen en maakt het seizoen af. Dat is wat je bij Enter Vooruit heel sterk hebt. Ik vind het wel jammer dat de sfeer nu anders is dan vroeger. Toen probeerde je op een meer subtiele manier iets duidelijk te maken, bijvoorbeeld met witte zakdoekjes zwaaien naar de hoofdtrainer in de kantine. Dingen werden op een meer plezierige manier gebracht. Er werden ook meer dingen georganiseerd door elftallen zelf. Nu vinden we het heel normaal dat we een gehaktbal en patatje kunnen halen, maar als we dan zelf wat moeten doen… Ik vind het heel normaal dat je je tafel opruimt als je weggaat bij de club. Als leider ben ik heel simpel: maak je rotzooi of breek je wat af, dan ben je gewoon een week geschorst. Er moet veel meer discipline komen. We hebben best veel vrijwilligers, maar die beginnen zich eraan te storen dat mensen die alles gepresenteerd krijgen zich zo misdragen. Of bijvoorbeeld spelers die pas een week voor de wedstrijd melden dat ze met zes man op wintersport zijn. Had dat dan eerder gezegd, zodat de TC beter kan schakelen.”

Waarom ben je nog steeds zo trots op de club dan?

“Met zijn allen hebben we wel iets moois opgebouwd. En in het verleden heb ik veel meegemaakt met de club. Met Folkert Velten, dat je bovenop de bus zat met een EV vlag, Rieks als chauffeur, dat soort dingen. We hebben tegen PSV gevoetbald, er was een crossloop waar je een medaille of beker kon winnen. Dat vond ik helemaal geweldig. En een dropping met Rieks in de bus. Werd je er bij Hoge Hexel uitgezet en zie maar dat je terugkomt.”

Wat zou je nog graag veranderd zien bij EV?

“Misschien moet je in de kantine, bijvoorbeeld voorafgaand aan de verloting, eens benoemen wat er fout is gegaan, met foto’s. We zaten laatst bijvoorbeeld na een ander team in de kleedkamer en dat team had er een puinhoop van gemaakt. Toen heeft Gerrit Baan die club benaderd. Maar dat soort dingen doen wij ook wel eens bij andere clubs en daar moet je wat mee doen. Je moet elkaar erop blijven wijzen. Dat gebeurt wel bij een ALV, maar daar zijn alleen serieuze mensen. En ik vind dat je ook wel eens de scheidsrechters bij elkaar mag roepen om ze te bedanken voor de hele kantine. We hebben dat best goed voor elkaar, ze lopen netjes in tenue en zijn op tijd.”

“Naast EV sponsoren we uiteraard Excelsior ‘31, daar zijn we goudsponsor. En we sponsoren de motorclub, het mannenkoor en nog wel een paar andere clubs. Ik vind sport gewoon belangrijk, als je daarin kunt investeren en de jeugd daarvan kan profiteren. Bij EV hebben we het gewoon goed voor elkaar met de sponsoren. Ik zou het wel mooi vinden als je als sponsor iets meer kunt met het sponsoren van tassen en kleding. Dat is ook waarom je sponsor bent, dat je zelf in beeld komt. Daarmee kun je bedrijven meer stimuleren om sponsor te worden. Bedrijven halen echt wel wat uit sponsoring.”

Er wordt wat gegeind over dat ze bij Excelsior goudsponsor zijn en bij Enter Vooruit zilversponsor en we sluiten af met de wens dat Dennis zijn medeeigenaren zover krijgt dat Wim Jansen Assurantiën in de toekomst ook goudsponsor mag worden bij EV.