KNMG
20
Fouten bij samenwerking moeten worden voorkomen De kwaliteit van zorg kan in gevaar komen als de samenwerking tussen zorgverleners niet goed loopt. Een breed gedragen ‘Handreiking verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerking in de zorg’ moet hierin verandering brengen. Goede onderlinge communicatie en duidelijke afspraken over de regie zijn essentieel bij samenwerking tussen zorgverleners. Helaas wordt in de praktijk nog niet altijd aan deze voorwaarden voldaan. De kwaliteit en de veiligheid van
“Deze Handreiking kan worden gezien als een checklist voor zorgverleners die een samenwerking aangaan rond een cliënt”
Ordenieuws • maart 2010 • nummer 1
de verleende zorg kan daardoor in gevaar komen. Op verzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft een groot aantal organisaties van zorgaanbieders en patiënten gezamenlijk een ‘Handreiking verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerking in de zorg’ opgesteld,
die op 26 januari 2010 verschenen is. Deze Handreiking kan worden gezien als een checklist voor zorgverleners die een samenwerking aangaan rond een cliënt. Centraal staat het aandachtspunt dat voor cliënten altijd duidelijk moet zijn wie het aanspreekpunt is voor hun vragen, wie inhoudelijk (eind)verantwoordelijkheid is en wie de zorgverlening coördineert. Ook behoren bij samenwerking afspraken te worden gemaakt over een actueel zorg- of behandelplan, informatie-uitwisseling tussen betrokken hulpverleners, gezamenlijke dossiervoering, de verdeling én goede overdracht van taken en verantwoordelijkheden, het tijdig doorverwijzen naar andere zorgverleners en het creëren van momenten voor overleg en evaluatie. In de Handreiking staat dat bij knelpunten in de samenwerking naar adequate oplossingen moet worden gezocht. De Handreiking is dus niet vrijblijvend. Brancheen koepelorganisaties kunnen een belangrijke rol spelen bij het vertalen van aandachtspunten naar concrete afspraken op hun gebied over verantwoordelijkheidsverdeling tussen beroepsbeoefenaren en instellingen bij samenwerking. De Handreiking wordt onderschreven door de organisaties van artsen (KNMG), algemene ziekenhuizen (NVZ), academische ziekenhuizen (NFU), verpleegkundigen (V&VN), verloskundigen (KNOV), fysiotherapeuten (KNGF), psychologen (NIP), apothekers (KNMP) en instellingen voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ Nederland). Ook de Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie (NPCF) steunt de Handreiking. ■
‘Groene boekje’ herzien Wanneer mag ik mijn beroepsgeheim doorbreken? Welke gegevens kan ik beter niet in een medisch dossier bewaren? Hoe lang moet ik een medisch dossier bewaren? Als de politie om beelden van de bewakingscamera vraagt, moet ik die dan zonder meer afgeven? U vindt het antwoord in het ‘groene boekje’ waarin sinds 1 januari 2010 de herziene KNMG-Richtlijnen inzake het omgaan met medische gegevens staan opgenomen. Deze richtlijnen geven aan hoe –met inachtneming van het beroepsgeheim– artsen met medische gegevens moeten dan wel mogen omgaan. Voorbeelden van wijzigingen ten opzichte van de versie uit 2003 zijn de wettelijke bewaartermijn van medische dossiers (§ 1.9) en het geactualiseerde blokkeringsrecht (§ 3.9). Nieuwe onderdelen zijn onder meer: • de verwijsbrief en de specialistenbrief (§ 3.4) • gegevensverstrekking bij letselschade en private schadeverzekeringen (§ 3.12) • omgaan met elektronische medische gegevens (§ 3.16) • omgaan met beeld- en geluidopnamen (§ 3.18) • Verwijsindex Risicojongeren, Kindermishandeling en Huiselijk geweld (§ 3.22) ■