Flowzine, januari 2017 by Study Association Flow

FLOWZINE UITGAVE NUMMER 10 EDITIE JANUARI 2017

HET MAGAZINE VAN STUDIEVERENIGING FLOW

LAURA VAN GELDER REDACTEUR BIJ DE SPELD.

MARTINE HEEMSKERK VLOGGER BIJ 2WMN.

ELKE BOERTIEN OVER HAAR IT-TRAINEESHIP VIA BRUNEL.

Inhoudsopgave © Mariska van Grotografie

Interview met 2WMN

De Tilburgse bucketlist

Interview met Laura van Gelder

2 Bestuurscolumn 7 Verbeterde voornemens 8 What’s my why? 11 Partijprogramma 20172018 1

Elke Boertien is IT trainee bij APG

17 CIW’er en ZZP’er 18 Kuddes vol wetenschapen 22 What happens in.. 25 Mastertracks

Voorwoord

Bestuurscolumn

De helft van jullie lag afgelopen augustus lekker op het strand, was aan het backpacken of citytrippen. De andere helft vloog net als ik het terras op en neer in de Hollandse zomer om wat bij te verdienen. Je kent het wel, maximaal 20 graden, zonnebril op en zeuren dat de latte geen drie laagjes heeft. Er zijn van die momenten die je een lange tijd bijblijven en die dag was er zo een. Op aandringen van mijn baas belde ik het nummer terug na vijf gemiste oproepen. Het beste wat ik die dag had kunnen doen, want mijn mond viel open bij het horen dat ik tot commissaris van de mooiste commissie van Flow was benoemd.

Mijn moeder zegt regelmatig tegen haar vriendinnen dat ze niet snapt waar mijn collegegeld naartoe gaat. “Het is maar stappen en feesten, over hele dagen in de collegezaal hoor ik haar nooit!” Nu heb ik inderdaad nog nooit een hele dag in de collegezaal door hoeven brengen (welkom op de universiteit), maar ik had er best wat vaker mogen zijn als het wél moest.

Nog enthousiaster werd ik na het samenstellen van de commissie zelf, bestaande uit veelzijdige, getalenteerde en kritische leden. Met Sara van der Boon als eerste stuurman en solide sparringpartner was de commissie zeewaardig bevonden. Dat ze stuk voor stuk ook nog eens over stalen zenuwen bleken te bezitten hebben ze ruimschoots bewezen tijdens het maken van deze Flowzine. Want wat werd het spannend. Dat er meer dan 24 uur in een dag kunnen zitten wisten we tot op dat moment nog niet. En wat ben ik trots op het resultaat wat we met zijn allen hebben neergezet. Om Guus er maar weer bij te halen: ‘Schouder aan schouder’ én op afstand met een commissielid in het buitenland! Omdat dit richting sentimentele superlatieven dreigt te gaan schakel ik snel over naar hetgeen wat er echt toe doet. Het Flowzine wat je nu in je handen hebt. We wensen je veel leesplezier en hef een glas op misschien wel de meest ondergewaardeerde commissie van Flow! - Lotte Wijnans

Als ik de avond van tevoren een biertje ging drinken met vrienden en vervolgens een hele dag misselijk in bed lag. En dat alles om mijn sociale verplichtingen te vervullen. Minstens net zo belangrijk als studeren. Ik raad het niemand aan om deze gezellige, misschien zelfs legendarische, avonden over te slaan. Als student ben je tenslotte hartstikke young, wild and free. Die tijd krijg je nooit meer terug! Wat ik wel aanraad is om af en toe een avondje niet te drinken. De voordelen zijn eindeloos: je bent die coole persoon die ook zonder alcohol op de bar danst, je bent die coole persoon die op het einde van de avond nog steeds mooi op foto’s staat, je bent die coole persoon die je vriendin redt als ze haar beste vriend begint te versieren.. Ik kan nog wel even doorgaan. Kortom, je bent een cool persoon en duizend coole mensen willen je vriend zijn. En dit alles zonder kater! Win-win! Sara van der Boon

Colofon: Flowzine 10e editie, januari 2017 Studievereniging Flow Esplanade building 204 Adres: Warandelaan 2 5037 AB Tilburg E-Mail: info@svflow.nl

Vind ons op: Twitter, Facebook, YouTube & LinkedIn. Dit nummer is gemaakt door: Sara van der Boon (bestuursbuddy), Lotte Wijnans (commissaris), Marijn Brokx, Anneloes Meijer, Tessa Visser, Evi van der Weegen, Iris Weijers.

Tekst: Marijn Brokx

2WMN In augustus 2014 besloten Willemijn van Lochem en Martine Heemskerk hun baan als logopedist op te zeggen om fulltime te gaan bloggen. Sinds september 2014 is 2WMN een feit: een blog voor alle vrouwen over alle aspecten van het leven. Inmiddels is daar vloggen bij gekomen. Martine vertelt over de keuze voor vloggen en de balans tussen hun blogs en vlogs over koken, reizen, liefde & relaties, entertainment en persoonlijke verhalen.

“In het begin sprak het idee van blogs schrijven ons aan omdat we graag informatie wilden delen. We reviewden destijds veel producten en wilden anderen voor een miskoop behoeden. Nu we niet meer bloggen over beauty is vooral het doorbreken van taboe’s en bespreken van gevoelige onderwerpen door middel van onze blogs (bijvoorbeeld over seksueel misbruik, moederliefde, depressie, menstruatie, seks) hetgeen wat ons bezig houdt. Voor ons gevoel maken we de wereld met onze artikelen en vlogs een stukje beter door taboe’s/gevoelige onderwerpen bespreekbaar te maken. Hoe vaak we wel niet bedankt zijn voor onze openhartige artikelen of mensen die zeggen dat ze door onze vlogs zich niet zo eenzaam voelen zijn ondertussen niet meer op twee handen te tellen. Hoe mooi is dat? Daar zijn we enorm dankbaar voor dat wij dit kunnen doen door middel van onze blogs en vlogs.” De universiteit gaat per augustus 2017 de master New Media Design aanbieden. Na het volgen van deze master zou je professioneel blogger/vlogger kunnen worden. Wat vinden jullie hiervan? Kun je bloggen/vloggen leren en hier je beroep van maken of is het iets wat je hebt of juist niet hebt? “Ik denk dat dit met ieder beroep zo is. Je kunt het allemaal leren maar of je daarin succesvol zult worden is de vraag. Ik vergelijk het maar even met het beroep vrachtwagenchauffeur. Iedereen kan leren een vrachtwagen te besturen, maar kun je net zo recht inparkeren met een dubbele trailer als je collega die er van nature een enorme passie voor heeft? Voel je zelf een passie voor dit beroep? Als je je eigen talenten en passies weet te ontdekken, dan weet je ook in welk (zelfver-

zonnen) beroep je dit tentoon kunt spreiden. Voor ons staat of valt alles met passie en talent voor je werk. Als je dit namelijk niet hebt als blogger/vlogger dan is het publiek snel uitgelezen of gekeken. Bij ons was bloggen jaren geleden begonnen als hobby omdat we het simpelweg zo leuk vonden om te doen. En blijkbaar hadden wij van nature samen zo’n leuke chemie op camera dat dit opgemerkt werd. Heel tof trouwens dat je nu gewoon daar voor kunt kiezen! Bijzonder dat er gewoon een beroep gecreëerd is. Ik denk dat de vraag die je jezelf kunt stellen is: Als ik blogger/vlogger wil worden: wat wil ik dan precies bereiken bij het publiek? Wat is mijn uitgangspunt? Is het entertainment? Is het informatie delen? Is het taboe’s doorbreken? Is het van alles wat? Past dat bij mij? Is het diep in mijn hart iets wat ik wil? Zie ik het zitten om daar ook een deel van mijn privéleven voor op te geven als ik straks word herkend op straat doordat mijn blog/YouTubekanaal steeds groter gaat worden?” Jullie werken veel samen met bedrijven om producten en diensten te promoten. Wat is het gekste waarvoor jullie ooit gevraagd zijn om het te reviewen? “Via Instagram zijn we wel eens benaderd om voor een seksshop spullen te testen waar piemelkoekjes bij zaten. De bedoeling was dat je die koekjes naar een vriend(in) kon versturen om hem of haar een hak te zetten. We hebben ons rot gelachen en vriendelijk bedankt.” Krijgen jullie weleens commentaar van een bedrijf wanneer jullie een review hebben geschreven?

“Als bedrijven iets opsturen wil dat niet zeggen dat wij er iets over schrijven. Dat doen we alleen als we het zelf echt leuk vinden. Bedrijven kunnen ons iets vrijblijvend opsturen en weten dit ook. We krijgen vrijwel alleen maar positief commentaar als we iets over hen of hun producten schrijven, aangezien zij dan gratis promotie krijgen. Ooit heb ik eens commentaar gehad omdat ik een negatieve review schreef over een huidverzorgingsproduct. Het desbetreffende PR bureau belde mij toen op dat de vertegenwoordiger van het merk mij wilde spreken. Prima, maar daar heb ik nooit meer iets van gehoord. Ik had dan ook aan het PR bureau uitgelegd dat dat is hoe bloggen werkt en dat ik absoluut mijn mening niet ging bijstellen. Het product vond ik gewoon slecht. Eerlijk en transparant zijn staat bij ons op nummer een en dat wordt erg gewaardeerd.” Bij veel opleidingen leer je van alles over marketing- en communicatiestrategieën om een ‘consument’ te overtuigen een bepaald product te kopen. Denken jullie dat bloggers en/of vloggers zulke strategieën ook toepassen? “Hele goede vraag, dat weet ik niet. Wel kan ik me voorstellen als je hier kennis van hebt dat je het toepast. Heel slim om dat te doen! Anderzijds hebben veel bloggers/vloggers een mediabureau of agency waarbij ze aangesloten zijn.

Die hebben natuurlijk wel de kennis over marketing- en communicatiestrategieën. Daarom heb je dat als blogger/ vlogger ook niet zo nodig denk ik.” Wanneer jullie een vlog maken, schrijven jullie dan vooraf een script? Of komt de inspiratie ter plekke? “Nee, sterker nog: wij haten scripts. We zijn er ook totaal niet goed in. Alles wat je in onze vlogs ziet is zoals wij zijn. Niet gemaakt, maar puur en oprecht. Je moet het zien als dat je met een goede vriendin aan het kletsen bent over een onderwerp zoals je normaal zou doen, alleen nu staat er een camera bij. Wij varen op gewoon doen en improvisatie als dat nodig is.” Denken jullie dat bloggers soms ‘leuke’ dingen doen puur zodat ze het kunnen laten zien? Vinden jullie het lastig om te bloggen/vloggen in een wat meer ‘lege’ week? “Dat vinden wij niet lastig. Het is natuurlijk leuker op beeld als je echt iets kunt laten zien, maar we gaan het niet forceren. Dat is zo nep, vreselijk. Sommige bloggers/vloggers hebben nu eenmaal een meer feestelijk en bruisend leven dan dat wij hebben. Wij zijn ook maar twee ‘saaie boerentrienen’ uit het hoge Noorden haha!”

Het lijkt erop dat jullie veel minder negatieve reacties krijgen dan sommige andere bloggers. Waardoor denken jullie dat dat komt? “Onze doelgroep is wat ouder, (jong)volwassen. Die zijn met ons meegegroeid. Verder gaan we ook altijd op een eerlijke en/of humoristische manier om met negatieve reacties. We gaan vrijwel nooit in discussie, zijn heel downto-earth en volledig onszelf. Dan krijg je misschien ook wat minder snel negatieve reacties. We hebben beiden een open en vriendelijke persoonlijkheid en ik denk we daardoor ook een soortgelijk publiek aantrekken.” Jullie laten vrij veel zin in de vlogs. Waar trekken jullie de grens tussen werk en privé? Zijn jullie wel eens echt vrij?

Meerdere bloggers en/of vloggers hebben hun blog op een lager pitje gezet (Teskuh.nl) of zijn zelfs helemaal gestopt (Beautygloss) en focussen zich nu vooral op het maken van vlogs. Hoe zien jullie de toekomst voor 2WMN?

“Als je je eigen talenten en passies weet te ontdekken, dan weet je ook in welk (zelfverzonnen) beroep je dit tentoon kunt spreiden.”

“Beiden hebben we onze persoonlijke grenzen. We vertellen niet uitgebreid over ons seksleven, Willemijn laat het gezicht van haar zoontje zoveel mogelijk uit beeld, mijn vriend en schoonmoeder willen ook niet in beeld. Als iemand binnen onze familie of vriendengroep (ernstig) ziek is melden we dat ook niet. Daarnaast duurt een weekvlog ongeveer vijftien minuten, terwijl een week 24/7 duurt. Het is dus onmogelijk om alles te laten zien. Tegelijkertijd geef je als blogger/vlogger ook veel van je

privéleven prijs, maar er zijn voor ons zeker grenzen. We zijn ook wel eens vrij, maar daar tegenover staat dat je wel extra hard moet werken. Een beetje krom is het wel: dubbel zoveel werken om vrij te kunnen nemen. In die zin missen we wel eens de luxe om voor een baas te werken. Maar we krijgen er natuurlijk zoveel mooie dingen voor terug.”

“Onze focus ligt niet op kanalen als YouTube en bij de vloggers die je noemt wel. De focus heeft altijd op onze blog gelegen en wij zijn niet bang voor de toekomst. Willemijn en ik zijn meer mensen die zich laten meevoeren met de stroming. Er zullen altijd mensen blijven die het kijken van vlogs leuker vinden en mensen die het heerlijk vinden om blogs te lezen. Voor ieder is er wat wils.

Wij blijven in ieder geval doen wat goed voelt voor ons en waar wij gelukkig van worden. En als er zich mooie kansen voordoen, dan grijpen we die. Wie weet kun je ons over een aantal jaar terugvinden op YouTube of een ander platform. Maar eerlijk gezegd zijn we voor nu nog lang niet klaar met schrijven en inspireren.”

Sommige bloggers zijn regelmatig op tv te zien. Zijn jullie wel eens gevraagd voor een programma? Zouden jullie bijvoorbeeld mee willen doen aan expeditie Robinson? “Wij zijn nog nooit gevraagd voor een tv programma. Het zou wel ontzettend tof zijn om een langdurige samenwerking aan te gaan. Weet je wat ons fantastisch lijkt? Om als duo mee te doen aan Heel Holland Bakt haha, ik denk dat dat echt geweldig zou worden!” Willemijn is zwanger van een tweede en bij jou begint het ook te kriebelen vertelde je laatst in een blog. Veel vrouwen hebben moeite met het combineren van hun carrière en een kind. Hoe kijken jullie hier tegenaan? “Dat begrijpen we heel goed. Er ligt ook nog steeds wel een taboe op vrouwen die fulltime willen werken ondanks dat ze moeder zijn. Ook daarin is er nog (te) weinig gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Neem nu een ‘papa-dag’, een dag in de week waarop vaders vrij krijgen om thuis te zijn en voor hun kind te zorgen. Wat een flauwekul, het is immers iedere dag ‘mama-dag’. Het komt immers niet vaak voor dat vaders ervoor kiezen om thuis te blijven in plaats van moeders. Het zou leuk zijn als de verdeling in de toekomstige maatschappij meer 50/50 zou kunnen worden. Op dit moment verkeren wij natuurlijk in een luxe positie. In een werkdag kunnen we alle content voor die week afmaken. Het schrijven en bewerken kunnen we gewoon de rest van de week thuis doen wanneer de kinderen er zijn. Willemijn doet dat bijvoorbeeld als haar zoontje slaapt. Hierdoor kan zij haar volle aandacht en aan ons werk en aan haar kind besteden.”

Wat voor carrière tips en/of advies willen jullie aan studenten en (bijna) alumni meegeven? “Dat in welke richting je ook afstudeert, durf ook af te wijken van je diploma als je straks gaat werken en merkt dat dit toch niet is waar jouw hart ligt. Uiteindelijk ben jij degene die jaar in jaar uit iedere dag naar zijn/haar werk moet en niet je omgeving die misschien veel waarde hecht aan je papiertje. Mocht je dit herkennen: je bent niet de enige die afgestudeerd is en er achter komt dat het misschien toch niet zo leuk is als je dacht. Er zijn heel veel mensen die in zo’n zelfde situatie zitten, alleen is het moeilijk om dit uit te spreken. Plus, er zijn er maar weinig die zo dapper zijn om verder te gaan zoeken naar een baan in dezelfde sector met een andere functie, of een totaal andere richting waarin ze wel hun kwaliteiten kwijt kunnen. Het is alsof je van een berg springt en tijdens de val hoopt dat je parachute open gaat. Een prachtig boek om te lezen is ‘The Crossroads of Should and Must’. Dat laat op een laagdrempelige manier zien hoe je alles uit jezelf kunt halen en hoe je je dromen op een eenvoudigere manier na kunt jagen. Dit betekent niet dat je meteen je baan op moet zeggen, dat is wel het mooie van dit boek. Verder willen we als tip meegeven om je werk altijd vanuit passie te doen. Zorg dat je een baan vindt waar ruimte is om je talenten te ontdekken, te ontwikkelen en te laten groeien.”

Tekst: Iris Weijers

Verbeterde voornemens Ah goede voornemens. Ieder jaar schrijven we erover hoe iedereen ze steeds weer maakt en vooral over hoe iedereen binnen drie dagen na kerst de helft alweer gebroken heeft. Natuurlijk denken we allemaal dat het realistisch is om voortaan nooit meer chocolade te eten, maar we weten allemaal dat we binnen drie dagen allemaal huilend chocolade naar binnen zitten te proppen in onze post-Nieuwjaars existentiĂŤle crisis. Daarom brengt Flow wat verbeterde voornemens die je ook werkelijk kunt halen. Afvinken maar! Jezelf voornemen om jezelf goede voornemens voor te nemen (check! Goed begin!) Minder dan twintig kilo aankomen. Je mond een keer houden als iemand een taalfout maakt in plaats van als een of andere taalnazi over de campus te stampen en iedereen te pas en te onpas met het ABN om zijn oren te slaan. Een keertje een halfuur lang stil zijn en luisteren naar hoe mooi de wereld om je heen eigenlijk is. Vooral in de stiltecoupe op het traject Tilburg Universiteit â&#x20AC;&#x201C; Eindhoven. Ook een keer daadwerkelijk op date gaan met een tindermatch in plaats van een soort harem te onderhouden dat nooit echt ergens heen gaat en de arme sloebers vervolgens te negeren zodra ze een beetje serieus worden omdat je een diepgewortelde bindingsangst hebt en single zijn achteraf wel een prima idee vindt. Eetschema: vijf dagen fastfood en twee dagen gezond. Het leven is al duur genoeg. Jezelf inschrijven als commissielid of commissaris bij Flow en daarmee een bijdrage leveren aan onze supergeweldige studievereniging.

What’s my why? Beste Lezer, Een van mijn favoriete filmpjes op Youtube is van een hiphop predikant genaamd Eric Thomas. Deze man heeft er 12 jaar over gedaan om zijn bachelor, master en zijn PhD te halen. Buiten het feit dat deze man een levende legende van de langstudeerders is, heeft deze man, Dr. Eric Thomas een missie: zijn levensverhaal gebruiken om mensen te motiveren het beste uit zichzelf te halen. En dat doet Dr. Thomas met een bevlogenheid en passie die zijn bijnaam ‘The Hip Hop Preacher’ eer aan doet. Vreselijk Amerikaans, vreselijk commercieel, heerlijk. Het filmpje van deze man dat mij zo aanspreekt is getiteld: ‘WHAT’S YOUR WHY?’ (Ja de titel is met hoofdletters). Waarom doe ik wat ik doe en waarom doe ik het met zoveel passie? Wat is mijn waarom? What’s my why? Tot op heden ben ik er in ieder geval nog steeds niet achter. Wat vind ik leuk, wat wil ik later zijn, waar wil naartoe werken? Voor mijn toekomst is er nog geen duidelijk pad. En telkens als ik over mijn toekomst probeer na te denken blijven die woorden van Dr. Eric Thomas door mijn hoofd spoken. What’s your why? Waarom wil later een goede baan krijgen en hogerop komen? Waarom wil ik ambitieus zijn? Waarom wil ik überhaupt iets met mijn studie gaan doen? Zoveel vragen. Zoveel antwoorden. Zoveel keuzes. Het lijkt wel een Chinese puzzeldoos. Lange Frans sprak er laatst ook over. Misschien is dat wel de druppel. Want als een Nederlandstalige Rapper gaat praten over de keuzeproblemen in het onderwijs, dan moeten we misschien iets meer gaan luisteren naar onze wetenschappers. Of gewoon eens gaan luisteren naar onszelf. Of moeten we de keuzelast eens van ons afschuiven, eens ontsnappen uit het keurslijf van deze prachtige maatschappij? Met een universitaire student zal het toch wel goed komen, toch? Als we maar niet platzak op 32-jarige leeftijd bij onze ouders aankloppen en vragen om onderdak dan is er altijd nog hoop. Deze hoop biedt een cultheld uit Hong Kong in ieder geval voor de student communicatie- en informatiewetenschappen: “Running water never goes stale, so you just have to keep on FLOWing” - Bruce Lee.

Op 7 december 2016 daalde Thor Odinson, de dondergod, neer op aarde. Met Mjölnir aan zijn zijde veilde hij die dag verscheidene items, waaronder een heel speciaal exemplaar: een column in de FlowZine. Na een korte strijd werd de overeenkomst bezegeld met ferme hamerslag en Thor Odinson keerde die dag terug naar Asgard, blij en nietsvermoedend. Hoe kon deze machtige god zo naïef zijn? Heeft hij, met al zijn bestuurservaring, mijn bedoelingen niet kunnen doorgronden? Wordt dat ene moment van zwakte de nekslag van velen, al dan niet van mijzelf? De tijd zal het leren. Mijn naam is Jeroen Aben en dit is mijn toevoeging aan de FlowZine. Enjoy!

Ik wens iedereen succes dit jaar, met tentamens, keuzes en alle andere zaken die op je pad komen. Keep on FLOWing!

Tekst: Evi van der Weegen & Marijn Brokx

De Tilburgse bucketlist Zien en gezien worden Dobbelen bij Bolle, Pijpen bij de Boekanier of de Jongens van Je Weet Wel bij Polly Maggoo, we kennen het nu wel. Tilburg is zoveel meer dan dat. Kom uit die vertrouwde bubbel van je en ga eens iets nieuws proberen. Omdat we je niet teveel willen belasten -je hebt het al druk genoeg met het bijhouden van 26 series, dronken appjes sturen naar je ex en je slecht betaalde bijbaan- hebben wij alvast een overzichtje gemaakt.

Pubquiz bij Polly

De woensdagavond bij café Polly Maggoo is vaste prik in de gemiddelde stapweek van studenten. Dat betekent niet dat er de rest van de week niks te beleven valt. Trommel op maandagavond je slimste vrienden op en doe mee aan de pubquiz. Alle onderwerpen komen voorbij, dus de kans is klein dat je écht niks weet. Schrik echter niet als je aan het eind van de avond onderaan de scorelijst bungelt. De pubquiz wordt namelijk al sinds mensenheugenis gedomineerd door teams als de Heino’s en de Spaceballs. Wil je beslagen ten ijs komen? De zondag ervoor worden hints op Facebook geplaatst, dus leer alvast die Wikipediapagina’s. uit je hoofd.

2 3 9

RAW

Roti Ray

Misschien heb je hem onbewust weleens gezien toen je haastig over het zebrapad bij het Dante gebouw snelde: Ray. Ray is bijna elke dag rond het middaguur net buiten het campusterrein te vinden. Terwijl hij gezellig met je kletst maakt hij een overheerlijk Surinaams hapje voor je, op maat; wil je pittig of juist wat minder, Ray is je man. Geliefd door menig vaste klant die hij bij naam kent. Wij zeggen: haal ook eens roti bij Ray!

Ken je alle cafés aan de Korte Heuvel inmiddels op je duimpje? Tijd om te verplaatsen! In een oude treinloods in de Spoorzone is tegenwoordig RAW te vinden. Je kan er heerlijk eten, genieten van live muziek of losgaan tijdens Rawtatouille. Het is de ideale plek om je eigen kleine bierproeverij te houden, onder het genot van een bord nacho’s en een bordspel. Je moet wel tegen een flink dosis hipster kunnen, want de inrichting is lekker industrieel.

4 5 6 7

Bank15

Bank15: Wat is het eigenlijk niet? Bank15 is een nieuw platform in Tilburg, waar alles bij elkaar komt in één creatief epicentrum aan de Spoorlaan. In het pand van Bank15 wisselen startups elkaar af. Denk bijvoorbeeld aan: een bierbrouwer, food stand, escape rooms, flex plekken, experience rooms, pop-up ruimte, retail, leerplekken, expositie en events. Ben jij een trendmaker of trendvolger (lees: zelfbenoemd vakhipster), kom dan zeker eens checken wat Bank15 te bieden heeft.

Foodhall 88

Nog zo’n hip verborgen pareltje in Tilburg: Foodhall 88. Je hoeft heus niet helemaal naar de markthal in Rotterdam om eens wat anders te eten dan een AH maaltijdsalade. Onder de rivieren zijn we namelijk ook helemaal up-to-date met de foodtrends! Iedere vrijdag, zaterdag en zondag kun jij genieten van een hapje met een borrel. Niet alleen de hapjes en drankjes zijn in overvloed aanwezig, je kunt ook nog een dansje wagen op de hits waar je ouders mee groot zijn geworden. Trek je bourgondische dansschoenen aan en ga los op de deuntjes van de Funk Karavaan. Fuck Rotterdam, Tilburg here I come (of juist, stay)!

Cinecitta

Vind je de Euroscoop ook zo’n akelig eind fietsen en heb je een hekel aan die eindeloze trap bij de Pathé? Pak dan eens een filmpje bij Cinnecitta. Wil je echt indruk maken op die chick die je hebt leren kennen tijdens je minor Cultuurwetenschap, neem haar dan mee naar Cinnecitta. Je waant je even terug in de tijd wanneer je de zaal binnenloopt en plaatsneemt in de klassiek rode stoelen. Er draaien weinig mainstream films dus achteraf kan je trots zijn dat je zo cultureel verantwoord bent geweest. Waarschijnlijk had je het al door: wij vinden lekker eten héél belangrijk; ook op dit gebied niet getreurd, bij Cinnecitta zit ook een ristobar.

Esplanade

Je bent er al honderden keren voorbij gefietst, gelopen of gerend, maar misschien nog niet binnen geweest. Dat is zonde. Het café op onze eigen campus biedt je een vlucht uit de cortisolwalm die, vooral aan het eind van het semester, over de universiteit zweeft. De inrichting is niet zo hipster als de andere tips op deze pagina, maar een gezellige sfeer hangt er wel. Dit in contrast met de ijzige ambiance van gebouw C. Doe er gezellig een biertje op het terras (als het kwik het weer toelaat) of ga er lekker lunchen (best goedkoop!). Je zal positief verrast zijn.

Tekst: Sara van der Boon, Fractie SAM en Fractie Front

Partijprogramma 2017-2018 Bepaal met de Flowchart naar wie jouw stem moet gaan Ze lijken nog ver weg, maar de oplettende kijker ziet dat Fracties SAM en Front achter de schermen al bezig zijn met de voorbereidingen van de verkiezingen voor 2017-2018. Gefrustreerde studenten mogen zich echter best realiseren dat stemmen op het knapste kopje niet the way to go is. De fracties werken zich een heel jaar lang uit de naad om belangen van iedereen op de universiteit te behartigen. En daar zouden wel eens heel goed punten tussen kunnen zitten die veel onwetende stemmers aangaan.

Fractie SAM Onze hoofdprioriteit is het vergroten van de waarde van een diploma aan Tilburg University. In het afgelopen jaar hebben we onder andere vier initiatieven in het Tilburg Onderwijs Profiel verwerkt. Dit waren onder andere een collegevrije week voorafgaand aan de tentamens, de mogelijkheid tot het volgen van een stage binnen het curriculum en dat papers en opdrachten vanaf 2018 alleen digitaal moeten worden ingeleverd. Natuurlijk houden we ons niet alleen bezig met onderwijs en onderwijskwaliteit. Zo hebben we afgelopen jaar meerdere keren het werkplekkenprobleem aangekaart en met succes: vanaf april komen er 60 werkplekken bij! En dan hebben we het grootste succes nog niet genoemd: vanaf 1 september staat er een gloednieuwe sportkantine bij de velden! SAM onderscheidt zich ook steeds meer door het tonen van maatschappelijke betrokkenheid. We kaarten zaken als gender equality en de milieuvriendelijkheid van de universiteit aan. Daarnaast zijn we nauw betrokken bij ‘the Green Office’, die over het milieubeleid van de universiteit gaan.

Het is niet allemaal inhoudelijk wat we doen. SAM organiseert nu al voor het vierde jaar op rij Night of the Profs, een feest waar professoren de DJ’s zijn voor het goede doel. Dat doen we met succes: dit jaar hebben we ruim 1000 euro opgehaald, zodat kinderen met een levensbedreigende ziekte even een onbezorgde tijd kunnen hebben in de Efteling met hun familie. Ook volgend jaar willen we weer voor jullie gaan vechten, dus horen we graag waar jullie mee zitten. Dus sla op weg naar de Flowkamer eens af naar links, loop de donkerblauwe gang door en geef ons je mening!

Fractie Front Fractie Front is de grootste studentenfractie van Tilburg University en wij vertegenwoordigen jullie in de universiteitsraad. Buiten de verkiezingsweek om zetten wij ons namelijk in voor de actieve student (dat zijn jullie), communicatie en internationalisering. Als fractie hechten wij er waarde aan dat studenten de mogelijkheid hebben en blijven krijgen om naast hun studie actief te zijn op welke denkbare manier dan ook. Internationalisering heeft betrekking op het verbeteren van de mogelijkheden om op exchange te gaan. Maar daarnaast ook op het optimaliseren van de omstandigheden voor internationale studenten op Tilburg University.

bezig met het verbeteren van de informatiestroom van de universiteit naar de student. Zo weet de student waar hij aan toe is en waar informatie gemakkelijk te vinden is. Mochten jullie nog een klacht of gouden tip hebben op het gebied van communicatie, let us know! Als student vertegenwoordigers achten wij het noodzakelijk dat het belang van de student ten alle tijden voorop staat. Want zonder studenten geen universiteit. We are Student Party Front and we are PROUD to represent you!

Naast dat een actief studentenleven erg leuk is, is het tegenwoordig ook noodzakelijk. Bedrijven vragen namelijk steeds vaker om studenten met veel nevenactiviteiten op hun cv. Daarom doet Front er alles aan om dit mogelijk te maken. Wij hoeven jullie, als experts op het gebied van communicatie, niet uit te leggen dat het aan goede communicatie weleens ontbreekt op deze universiteit. Fractie Front is constant

‘‘Nepnieuws en satire zijn twee totaal verschillende dingen.” 13

Tekst: Iris Weijers

Laura van Gelder De Speld: de satirische nieuwswebsite die verantwoordelijk is voor onze gezonde dosis cynisch amusement tussen alle ellende in de wereld door. Toch wel hét bekendste satireplatform dat Nederland kent. De kans om een redacteur hiervan te interviewen lieten we natuurlijk niet aan onze neus voorbijgaan. Met trots presenteert de inFlow het interview met Laura van Gelder (27), redacteur bij de Speld.

De vraag die op iedereens lippen brandt is natuurlijk: hoe kom je op een functie als redacteur bij een satirische website terecht? Het antwoord: via een stage.

k was bijna klaar met studeren en wilde graag nog een stage lopen. Het leek me leuk om dat op een redactie te doen. De Speld vond ik heel tof en las het altijd graag, dus ik heb daar gesolliciteerd en werd aangenomen. Tijdens mijn stage bleek dat ik er goed op mijn plek was en dus mocht ik blijven. Op de term ‘nepnieuws’ als benaming voor De Speld wordt meteen scherp gereageerd. “De Speld is geen nepnieuws, maar satire! Dat is iets anders ;-).” Laura begon in 2015 met haar stage bij de Speld. “In die tijd was De Speld al heel bekend. We zijn sindsdien wel gegroeid en nieuwe dingen gaan doen, zoals Nederland Gezellig, De Speld Magazine en sinds kort ook animatiefilmpjes.” Het werk op de redactie van het platform blijkt ook meer in te houden dan enkel artikelen schrijven.

“Als redacteur schrijf ik voornamelijk stukken voor de website, maar ik schrijf ook mee aan scripts en ik bedenk magazine covers. We werken veel samen bij De Speld, dus je schrijft bijna nooit ergens alleen aan. Meestal werk je met z’n tweeën aan een stuk. Je bent ook veel aan het brainstormen over ideeën. Er wordt ook wel eens flink gediscussieerd, want bij De Speld lopen mensen met heel verschillende meningen en politieke voorkeuren rond. Maar dat maakt het juist zo interessant.” Schrijven voor een platform als De Speld vergt meer dan enkel een vlotte pen. “Het moet je denk ik een beetje liggen. Natuurlijk is het belangrijk dat je enigszins kunt schrijven, maar je moet vooral kunnen aanvoelen waar de schoen wringt. Wat is er aan de hand, wat is er gek aan, waarom vind je iets stom of raar of kwalijk? Soms is het best lastig om erachter te komen waar precies de satire zit in een verhaal of een nieuwsbericht. En vervolgens moet je dat zere punt bloot kunnen leggen met een grap, dus je moet ook een beetje grappig zijn.”

Hoe komt een artikel tot stand? Sla je ‘s ochtends vroeg de kranten al meteen open? Schrijf je met meerdere mensen aan een artikel? “‘s Ochtends lees ik de Volkskrant. Op de redactie zitten we met twee of drie redacteuren en de stagiaire aan een grote tafel, dus we hebben veel contact met elkaar. Dat gaat redelijk vanzelf, want je zit niet allemaal afgezonderd achter je eigen bureau. Eerst lezen we wat nieuwsartikelen en daarna brainstormen we over ideeën. We werken in Google docs, dus we schrijven vaak tegelijkertijd aan hetzelfde stuk. Lang niet elk artikel wordt uiteindelijk ook echt geplaatst. Alleen de stukken die genoeg steun krijgen van de rest van de redactie halen de website. Moeilijk om te benoemen welk artikel mijn favoriet is. Persoonlijk houd ik van de wat meer inhoudelijke stukken, die over zware of grote onderwerpen gaan. Woordgrapjes vind ik al snel flauw en ik denk dat ook dat De Speld als satirisch medium er tijdens belangrijke momenten meer toe doet. Na de Brexit bijvoorbeeld, of de winst van Trump of na een terroristische aanslag. De stukken die we over die onder-

“Stukken als ‘Giel Beelen onderbreekt zijn eigen gelul’ en ‘Vloggermeppers overal uitverkocht’ vind ik stiekem ook heel leuk.”

werpen hebben geschreven maken mij vooral trots om deel van De Speld uit te maken. Maar stukken als ‘Giel Beelen onderbreekt zijn eigen gelul’ en ‘Vlogger-meppers overal uitverkocht’ vind ik stiekem ook heel erg leuk.” Zijn er onderwerpen die jullie vermijden? “Nee, eigenlijk niet. In principe schrijven we overal over. Sommige onderwerpen zijn natuurlijk wel lastiger dan andere, omdat ze gevoelig liggen bijvoorbeeld. We hebben weleens een stuk geplaatst met de kop: ‘Inspirerend:

kanker wint gevecht tegen Harm’. Iedereen plaatste meteen boze reacties op Facebook, maar dat stuk leverde naar mijn idee terechte kritiek op het oorlogstaaltje dat aan kanker kleeft.” Het gebeurt volgens Laura nog steeds ‘geregeld’ dat mensen de artikelen van de Speld voor waarheid aanzien: “Op Facebook reageren mensen wel eens verontwaardigd, of ze gaan ergens heel serieus op in. Dat is soms wel grappig om te zien.” Ze vertelt dat berichten van De Speld voorheen weleens werden opgepikt door serieuze media. Ze geeft het ‘Patatje Holocaust’ als voorbeeld: “[dat] heeft bijvoorbeeld voor reuring gezorgd toen de Telegraaf het oppikte. Maar dat was in 2009, toen was De Speld nog een stuk minder bekend. Tegenwoordig gebeurt het nauwelijks nog, de grote media kennen De Speld inmiddels wel.” Nepnieuws lijkt steeds populairder te worden. Volgens Buzzfeed heeft nep-

nieuws bijgedragen aan de verkiezings-uitslag in de VS. Laura heeft daarentegen een duidelijke mening over nepnieuws in verhouding tot De Speld. “Nepnieuws en satire zijn twee totaal verschillende dingen. Het nepnieuws dat de verkiezingsuitslag in de VS zou hebben beïnvloed is niet grappig. Het is niet bedoeld om mensen aan het denken te zetten, maar om ze op het verkeerde been te zetten.” De scherpe correctie op mijn eerdere aanduiding van De Speld als ‘nepnieuws’ wordt nu helder: “Daarom steekt het een beetje als mensen berichten van De Speld ‘nepnieuws’ noemen. Zeker nu nepnieuws een steeds groter probleem lijkt te worden en de betekenis dus ook steeds negatiever wordt, is het belangrijk om onderscheid te maken tussen nepnieuws en satire.” Voelen jullie een zekere maatschappelijke verantwoordelijkheid in het uitbrengen van jullie artikelen? Breng je ook je eigen politieke standpunten in, of willen jullie neutraal blijven? “Zeker. Maar de redacteuren die voor De Speld schrijven hebben uiteenlopende politieke standpunten, dus er zijn maar weinig dingen waar de voltallige

redactie het over eens is. Dat is denk ik ook alleen maar goed. We laten verschillende geluiden horen, belichten politieke issues van verschillende kanten en sparen geen enkele partij of ideologie.” Goed nieuws voor grote fans van De Speld: het platform blijft evolueren en uitbreiden. “We zijn altijd aan het nadenken over nieuwe formats. De laatste tijd doen we vooral veel met video. We hebben nu een Koffietijd-parodie en we zijn bezig met animatiefilmpjes. Maar we experimenteren ook veel met nieuwe rubrieken, tekstvormen en schrijfstijlen. Op die manier blijft De Speld interessant, zowel voor onszelf als voor ons publiek.”

Wie is Laura van Gelder? Laura van Gelder studeerde anderhalf jaar geleden af in Vergelijkende Literatuurwetenschappen in Leiden. Geboren en getogen in Rotterdam, maar reist een of twee per week af naar de redactie van De Speld in het centrum van Amsterdam om daar als redacteur aan het werk te gaan. Ze schrijft artikelen voor de Speld en is verantwoordelijk voor De Speld magazine. Ze kan je daarnaast bekend voorkomen van de Univers: hier werkt ze als international editor.

Mathijs Leenheer CIW’er en ZZP’er Het is voor studenten niet ongewoon om bijbaantjes te hebben om de maandelijkse huur, de wekelijkse boodschappen en natuurlijk de drankjes voor tijdens het stappen te bekostigen. Veel studenten reizen op en neer tussen Tilburg en hun oude woonplaats, terwijl het veel simpeler kan: werken op de universiteit zelf! Tweedejaars Bachelorstudent Mathijs Leenheer (21) is bijvoorbeeld zo’n student, en legt je graag uit wat hij doet en hoe hij hierbij is gekomen. “Als vrijwilliger ben ik veel tijd kwijt met werkzaamheden bij voetbalclub RVVH waar ik bijna wekelijks een videoreportage maak voor RVVH TV, samen met mijn vader. Hierbij is het de uitdaging om een zo goed mogelijke samenvatting te maken om uiteindelijk bij de betere club TV’s van Nederland te behoren. Verder heb ik veel interesse in technologie en verdiep ik me graag in bijvoorbeeld nieuwe gadgets. Dit zal deels verklaren waarom ik waarschijnlijk de HAIT/CSAI kant van de studie op zal gaan.”

Je bent werkzaam bij Tilburg University, wat doe je precies voor hen? “Naast het studeren heb ik diverse werkzaamheden op de universiteit. Zo zit ik in de Studenten Adviesraad Library and IT Services (SALIS). Deze adviesraad, onderdeel van de afdeling Library & IT Services van de universiteit, komt een aantal keer per jaar bij elkaar en studenten worden hierin om advies gevraagd over bijvoorbeeld werkplekken op de campus of de faciliteiten die de universiteit heeft rondom de digitale infrastructuur. Daarnaast ben ik actief als werkstudent videoregistratie bij de AV-support op de universiteit. Dit is een pool van studenten die ingedeeld worden om colleges op te nemen. Deze colleges komen vervolgens op BlackBoard te staan zodat studenten thuis de colleges kunnen bekijken. Ook ben ik sinds kort betrokken bij enkele projecten van het Tilburg Cobbenhagen Center. Recent heb ik hiervoor een workshop tijdens Night University opgenomen. Deze video staat op het YouTube-kanaal van de universiteit en dat is natuurlijk erg leuk om te bereiken. Inmiddels ben ik nog bij een aantal andere projecten van het Tilburg Cobbenhagen Center betrokken. Tot slot heb ik de Studiereiscommissie van Flow de afgelopen twee jaar geholpen met het maken van de

video waarin ze de reisbestemming bekend maken. De filmdagen voor de Studiereiscommissie waren natuurlijk ook erg leuk met uiteraard veel bloopers.”

Hoe ben je erop gekomen om je op deze manier in te zetten voor de universiteit? “Dat is een heel goede vraag, ik zou het zelf ook niet meer weten. Ik denk dat het vanzelf ging. Al vrij snel werd aan mij gevraagd om een filmpje te maken voor de studiereiscommissie van Flow en deze extra activiteit beviel me wel. Over een periode van een aantal maanden kwamen steeds meer werkzaamheden op mijn pad waardoor ik nu zoveel extra projecten op de universiteit doe.”

Wat heb je tot nu toe geleerd van je werk? “Via de SALIS en opleidingscommissie zie je beter in waarom bepaalde dingen zo lopen op de universiteit en snap je beter hoe de organisatie in elkaar zit. Ook leer je hoe je het beste advies uit kan brengen en je suggesties moet aanbieden. Bij de filmprojecten is het de grootste uitdaging om de wensen van de ‘opdrachtgever’ om te zetten naar een concreet plan van aanpak. De meeste mensen hebben niet echt een idee wat ze moeten verwachten wanneer ze vragen om een filmpje. Zo

denken ze dat je in een half uur veel kan opnemen. Dat valt meestal wel tegen. Het is belangrijk om dan de juiste verwachtingen te scheppen. Dit kan wel een uitdaging zijn. Daarnaast heb ik nooit een filmopleiding gedaan en werk ik met relatief beperkte middelen. Dat maakt het filmen erg leerzaam omdat je creatief met je middelen moet omgaan. Ik wil mezelf continu doorontwikkelen om een zo goed mogelijk resultaat te bereiken. Zodra ik iets nieuws heb geleerd en een mooi resultaat heb gemaakt, ben ik tevreden.”

In hoeverre raad je anderen aan om ook dit soort werk op te pakken? “Ik kan het iedereen aanraden om naast de studie extra werkzaamheden te doen. Persoonlijk ben ik van mening dat je hierdoor meer uit je studie kunt halen. Naast de vaardigheden die je op doet bouw je ook een netwerk op. Veel van mijn werkzaamheden zijn op vrijwillige basis (of leveren een kleine vergoeding op) waardoor het uiteindelijk minder oplevert dan ander werk. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat ziet zitten. Toch is dat voor mij niet echt een groot probleem omdat de diverse werkzaamheden naast het leerzame aspect vooral ook erg leuk zijn. Ook zie ik het als een soort investering in mezelf. Er zijn zoveel werkzaamheden mogelijk op de universiteit dat er voor iedereen wel iets is!”

Column: Iris Weijers

Kuddes vol wetenschapen

“Wetenschapen.” Het was een woord dat ik tegen kwam in mijn eigen tekst. Een woord dat tot stand was gekomen door een tikfout en in een perfecte wereld niet eens zou mogen bestaan. Toch voelde ik me in een ongemakkelijke mate aangesproken door dit woord. “Wetenschapen” klinkt als de naam voor een verzameling van vreemde wezens die de naam “Wetenschaap” dragen. Langzaam drong zich aan mij een duistere realisatie op: ik ben een Wetenschaap.

Na mijn gymnasium heb ik niet eens nagedacht over het hbo of zelfs het mbo. Ik had gymnasium gedaan en dus ging ik naar de universiteit. Punt. Als een braaf wetenschaapje meldde ik mij bij de wetenschap en als braaf wetenschaapje draaf ik nu samen met mijn andere wetenschaapjes van college naar college. Of we dat wat we leren, methodologie en statistiek, ooit nodig zullen hebben, weten we niet.

We zijn allemaal eigenlijk een beetje wetenschapen. De meesten op de universiteit zullen hierheen zijn gegaan ‘niet omdat het moet, maar omdat het kan’. Niet zozeer omdat we een passie hebben voor wetenschap of omdat we graag onderzoek willen doen, maar omdat het zo hoort. Omdat we dan tegen de minderbedeelde schapen kunnen blaten over onze opleiding. Omdat onze wol dan een keurmerk krijgt. De universiteit loopt vol van ex-hbo studenten die ons zijn gevolgd. Als er één schaap over de dam is..We blaten nu samen APA en kweken onze wol vol van kennis. Of het gras hier werkelijk groener is weten we niet. Slechts een handvol wetenschapen zal zich uiteindelijk ontpoppen tot wetenschapper. De rest mag straks, wanneer er geen gras meer is op de wei, goedmoedig proberen zijn wol te verkopen. Met keurmerk, dat dan weer wel.

Tekst: Lotte Wijnans

Elke Boertien IT-trainee via Brunel bij APG Elke Boertien (25) moest nog afstuderen toen ze een contract in de wacht sleepte bij detacheringsbureau Brunel. Opgeleid tot communicatiespecialist, maar de liefde vond ze in de IT-sector. Sinds 1 april is Elke in dienst bij Brunel en per 1 augustus gedetacheerd als NextGen Trainee bij APG, een van de grotere pensioenuitvoerders in Nederland. Mogen we eigenlijk nog wel hokjesdenken? Kan de communicatiewetenschap nog wel los gezien worden van informatiewetenschappen? Het antwoord komt van de fysieke samensmelting van onze opleiding.

Je handtekening zetten onder een contract voordat je deze onder je diploma zet. Dat lijkt mij de omgekeerde volgorde? “Brunel organiseert ieder jaar in samenwerking met Flow een sollicitatietraining, waarvoor ik me had opgegeven. Op basis van de oefenvacature had ik een cv ingestuurd en daarna mocht ik net als de anderen op sollicitatiegesprek komen. Na afloop vroeg de recruiter of ze mijn gegevens mocht doorsturen naar haar collega om te kijken of Brunel wellicht iets voor mij kon betekenen. Een week later zat ik dus weer bij Brunel, maar dit keer voor een echt sollicitatiegesprek waarbij er meer op het spel stond.

Vanuit Brunel ben ik gedetacheerd bij APG, een pensioenuitvoerder die verantwoordelijk is voor het pensioen van 1 op de 5 mensen in Nederland. Op dit moment zit ik bijna aan het einde van mijn eerste opdracht, die in totaal acht maanden duurt. Het traineeship zelf duurt twee jaar, dus in totaal doorloop ik drie opdrachten van acht maanden. Tijdens mijn werk krijg ik trainingen van Brunel en specifieke cursussen bij APG. Daardoor kan ik mij naast het traineeship ook blijven ontwikkelen. Na afloop is het de bedoeling dat ik uitstroom als werknemer bij de IT-afdeling van APG.

“Zoek naar iets wat dichtbij je staat. Als dat net buiten je comfortzone ligt is dat ook prima.”

Het oefengesprek was heel nuttig, want nu wist ik veel beter wat mij te wachten stond. Niet alleen kreeg ik een beoordeling over het ingestuurde cv, maar ook hoe ik mij gedroeg tijdens het gesprek. Verder kreeg ik nog tips voor een toekomstig sollicitatiegesprek. Dat ik die tips sneller dan gedacht nodig zou hebben wist ik toen natuurlijk nog niet! Na het ‘echte sollicitatiegesprek’ volgde een vervolggesprek met twee recruiters. Een paar dagen later werd ik teruggebeld met de mededeling dat ze mij een baan konden aanbieden. Ik ben toen proactief aangenomen, wat betekent dat ze geen opdracht hadden maar wel potentie in mij zagen. In die periode moest ik tijdelijk intern certificaten halen die gericht waren op IT. Dus inderdaad, de inkt van mijn contract was bij wijze van spreken nog nat toen ik mijn diploma in ontvangst nam.

Bij APG zit ik in een programma waar ik veel van het hele bedrijf meekrijg, dus niet alleen IT. Dat is heel interessant, maar soms ook overweldigend. Het is het eerste bedrijf waar ik echt in dienst ben en op de IT-afdeling van APG werken alleen al zo’n 500 mensen. Omdat het bedrijf gevestigd is in Heerlen, reis ik van deur tot deur iedere dag anderhalf uur heen en anderhalf uur terug. In totaal werk ik dus 38 uur. Mijn functie is eigenlijk tweezijdig: ik ondersteun namelijk bij de communicatie over het programma en werk ook voor het IT-component Quality Assurance. In dat opzicht heb ik een goede balans gevonden tussen mijn Communicatie- en Informatiewetenschappen achtergrond. Kun je binnen Brunel nog makkelijk switchen van functie? Of blijf je doorgaans in de richting die je bent ingegaan? Ik blijf wel werkzaam binnen het vakgebied van IT inderdaad.

De intentie is er om na dit traineeship uit te stromen bij APG en dan dus Brunel te verlaten. Maar mocht er geen functie of opdracht binnen APG vrijkomen, dan zal ik binnen Brunel op zoek gaan naar een nieuwe opdracht. Brunel heeft naast APG nog meer grote opdrachtgevers, dus ik kan sowieso elders terecht. IT heeft altijd wel mijn interesse gehad denk ik. De master Bedrijfscommunicatie & Digitale Media heb ik gecombineerd met HAIT vakken. Plus mijn vader komt uit de IT-wereld, dus ik ben denk ik in de positieve zin ook erfelijk belast. Daarnaast ben ik nog steeds heel tevreden over het traineeship dat ik nu volg. Ik weet zeker dat het mij nog heel veel kan bieden, dat ik echt nog kan groeien.

mijn functie? Nee? Oké, dan is het goed. Kijk, het is natuurlijk jammer dat er voornamelijk theorieën behandeld worden en dat er weinig gelegenheid is om praktijkervaring op te doen. Social Aspects of New Media sloot niet per se aan op mijn functie, maar het was wel heel interessant. In de master heb ik Online Marketing, Social Media Marketing en Web Analytics gevolgd, dus de theorieën die ik heb gehad kan ik wel toepassen binnen het communicatie aspect van mijn opdracht. Hoe kan ik ervoor zorgen dat medewerkers berichten daadwerkelijk lezen? Hoe zorg ik ervoor dat zij het gewenste gedrag gaan vertonen? Die vraagstukken kan ik op me nemen dankzij de bagage vanuit mijn opleiding.

In eerste instantie had ik me ingeschreven voor de bachelor Psychologie, wat me heel goed beviel. Maar het was gewoon veel stampwerk en ik kon er moeilijk vat op krijgen. Via via hoorde ik over CIW en zonder een open dag bezocht te hebben – alleen even op de website gekeken – heb ik me ingeschreven. Destijds woonde ik ook in Tilburg, dus toen ik mij inschreef voor CIW heb ik ook niet verder gekeken naar andere universiteiten. Achteraf gezien viel alles op zijn plek en heb ik echt het juiste gedaan. Die combinatie van BDM met HAIT vakken heeft heel goed uitgepakt. CIW is sowieso een hele prettige studie, met prettige mensen, bekwame professoren en goede opdrachten. Maar ik merk wel dat er nu vakken worden gegeven die relevanter en kwalitatief beter zijn dan in mijn eigen studietijd. Praktijkvakken zoals Webcare, die heb ik wel gemist. Is het raar als ik vastbesloten klink wanneer ik zeg dat de vakken die ik toen heb gekozen het beste aansluiten bij

De praktijkvoorbeelden uit het vak Advertising and Persuasion vond ik heel interessant, omdat je er echt een goed beeld bij kon vormen. Social Media at Work and Play is ook toepasselijk gebleken. Ik let er nu ook beter op als ik iets post op social media, wat daarvan de gevolgen kunnen zijn zowel intern als extern. Maar onderaan de streep, doe ik nu een IT traineeship en komt er niet heel veel terug van de vakken in mijn functie. Daarvoor heb je echt iets meer kennis van IT nodig. Hoe was jouw tijd bij Flow? Was je actief lid? In mijn tweede jaar ben ik pas actief lid geworden bij Flow. In de periode 2013-2014 eerst als lid bij de inFlowcommissie en het jaar erna als Webcommissaris. En aan de studiereizen naar Manchester en Lissabon heb ik mooie herinneringen en vriendinnen overgehouden. Met de Webcommissie hebben we

in mijn jaar als commissaris ook de Flowmissie gewonnen, dat heb ik geheel aan hen te danken. Mijn commissie was een hecht team dat altijd actief meedeed aan de activiteiten. Voorafgaand aan de sollicitaties had ik met Teun Vugts (Vicevoor-zitter 2011-2012, red.) afgesproken dat we voor de Flowmissie zouden gaan. Onze commissieleus was dan ook ‘Alles voor de web’. In het jaar dat ik Webcommissaris was heb ik veel geleerd. Leidinggeven aan een commissie, overzicht houden en mensen continu enthousiast maken en houden. Natuurlijk ook omdat ik als doel had met de Webcommissie de Flowmissie te winnen, vond ik dat ik een commissaris moest zijn waarbij mensen zich op hun gemak voelden. Dat ze zowel voor serieuze maar ook voor minder serieuze zaken bij mij terecht konden. Maar ook dat ze het leuk vonden om met mij mee te gaan naar een activiteit of borrel. Daarnaast heb ik geleerd om echt te luisteren naar de mening van een ander. Maar ook om op tijd aan de bel trekken als er iets mis dreigde te gaan. Je moet wel luisteren naar de beweegredenen van iemand, wanneer iemand het te druk heeft of als het gewoon te veel werk is. Dan moet je gewoon stappen ondernemen. Naast het actief lidmaatschap bij Flow heb ik nog een periode de social mediakanalen van een bedrijf bijgehouden. Maar dat was niet echt op hoog niveau of heel intensief. Heb je nog adviezen voor Flow’ers en bijna alumni?

De sleutel tot groei is heel cliché maar waar: zoek naar iets wat dichtbij je staat. Wat je elke dag zou willen en kunnen doen. Als dat iets is wat net buiten je comfortzone ligt is dat ook prima. Zelf ben ik de IT ingerold en ik vind het heel leuk, maar het is wel iets heel anders dan hetgeen waarvoor ik opgeleid ben. De verschillen tussen mensen, de verschillen in manieren van communiceren, maar ook de vraag hoe activeer ik mensen. Dat maakt mijn vakgebied zo interessant. Natuurlijk is het positief om ergens te mogen beginnen, als je maar een doel voor ogen hebt. Als je een specifiek doel op een bepaald moment in je leven bereikt wilt hebben, ga ervoor! Hard werken en dan komt het vanzelf. Maar de sollicitatie-training van Brunel raad ik echt aan. Je krijgt tips en tricks waar je mee aan de slag kan. Inmiddels werken er veel oud-Flow’ers, dus ik zou Brunel in de gaten houden.” Brunel is een detacheringsbureau dat mensen aanneemt op projectbasis met de garantie van een vast contract. Het bureau heeft een internationaal netwerk met toegang tot zowel multinationals als regionale organisaties. Verder bieden zij opdrachtgevers specialisten met achtergronden in Engineering, IT, Finance, Legal, Marketing & Communicatie en Sales. Brunel detacheert werknemers bij opdrachtgevers waarvoor ze traineeships gedeeltelijk verzorgen.

Tekst: Anneloes Meijer

What happens in.. Neem een kijkje in het beroemde én beruchte Flow huis Het huis op de Van Hogendorpstraat heeft al vele generaties Flow’ers mogen verwelkomen en opvangen. Zo bijvoorbeeld Wout Spierts, alumnus van de Universiteit, maar ook Maaike Beldhuis, nu eerstejaars CIW’er. Van Vera van der Laan en Danique Rietman tot Donny Batenburg, van Anneloes Meijer tot Stephanie Kruythof..Allemaal oud-bewoners van dit pareltje!

Wanneer je rechts afslaat op de Ringbaan West, dan de Kwaadeindstraat af fietst totdat je links de Hasseltstraat op kan, waar je de prachtige kerk bewondert alvorens rechts af te slaan naar de Van Hogendorpstraat en deze helemaal uitfietst.. dan ben je te ver. Keer om en ga een stukje terug, naar nummer 91 welteverstaan. Want daar vind je een huis waar menig Flow’er reeds zijn thuis van heeft gemaakt. Stel jezelf eens voor, wie wonen er achter de voordeur van nummer 91?

Wout Spierts: Ik ben Wout en begin 2016 ben ik afgestudeerd. Inmiddels dus al een jaar alumnus en oud-Flow’er.

Maaike Beldhuis: Ik heet Maaike, 17 jaar en eerstejaars student CIW. Ik kom uit Elst, maar woon sinds kort in Tilburg. In het weekend werk ik bij de HEMA. Verder vind ik het leuk om te sporten, zo doe ik aan fitness en hockey. Daarnaast houd ik ook zeker van een feestje. Stephanie Kruythof: Ik ben Stephanie Kruythof. Donny Batenburg: Mijn naam is Donny Batenburg, 22 jaar oud (of 23, als je dit Flowzine leest op 31 januari of later) en tweedejaars Masterstudent CIW. Ik kom uit Rotterdam, maar woon inmiddels al een tijdje in Tilburg. Verder maak en luister ik veel muziek en ben ik regelmatig te vinden op activiteiten van Flow.

Anneloes Meijer: Ik ben Anneloes, tweedejaars CIW’er. Mijn roots liggen in Rotterdam, maar ben een paar maanden geleden in Tilburg komen wonen. Ieder weekend ga ik terug naar mijn mooie thuisstad om te werken bij de McDonald’s, te repeteren voor de musical Petticoat en voor m’n ouders natuurlijk. Waar kunnen de andere Flow’ers je van kennen?

Wout: Door de jaren heen ben ik actief geweest in een aantal commissies en zat ik in 2013-2014 in het bestuur van deze mooie vereniging. En o ja, mijn naam hangt nog steeds op het Club van 50 bord op de Flowkamer, dus daar zou de nieuwe generatie Flow’ers mijn naam van kunnen herkennen. Maaike: Als eerstejaars student zou je mij kunnen herkennen omdat ik in een van de leukste studentenhuizen van Tilly woon! Stephanie: Ik maak dit jaar deel uit van het Dagelijks Bestuur van Flow. Donny: Dit jaar is mijn vierde jaar als actief lid binnen Flow van de vijf jaar die ik hier rondloop in Tilburg. In mijn tweede jaar ben ik actief lid geworden bij de inFlowcommissie. In dat jaar is het idee voor het Flowzine geboren en ook de eerste editie uitgekomen. Het jaar erop mocht ik commissaris worden van die mooie commissie. Dat hield in dat ik verantwoordelijk was voor de nieuwsbrief en het Flowzine, maar ook voor de boeken- en samenvattingenverkoop.

Het jaar erna mocht ik nog een stapje verder groeien binnen Flow: het Dagelijks Bestuur! Samen met Dennis, Arjen en Evi als bestuursgenootjes en natuurlijk alle andere Flow’ers was het echt een jaar om nooit meer te vergeten. Dit jaar ben ik nog actief in de Studiereiscommissie, omdat ik Flow nog niet los kan laten.

Anneloes: In mijn eerste jaar ben ik meteen actief lid geworden, namelijk bij de inFlowcommissie! Ik houd erg van schrijven en kon de inFlow nog niet loslaten, vandaar dat ik hier dit jaar ook weer te vinden ben. Dit jaar wilde ik iets actiever zijn bij Flow, dus zit ik ook bij de IFAC. Je kunt mij kennen van de borrels, de activiteiten of de stukjes in de maandelijkse nieuwsbrief en het Flowzine. Hoe lang woon je/heb je in het huis gewoond?

Wout: Pfoe, ik denk toch wel een jaar of drie. Volgens mij ben ik er in mei 2012 gaan wonen en in de zomer van 2015 weggegaan, dus ruim drie jaar inderdaad. Maaike: Ik woon er nu sinds november, dus ongeveer 2,5 maand. Stephanie: Ik heb vijf maanden in het huis gewoond. Donny: Een jaar en vijf maanden! Anneloes: Niet heel lang, een maandje of drie maar.

Wees eerlijk: is het hier altijd citroentjesfris?

Wout: Nou, in de tijd dat ik er woonde viel het opzich reuze mee. We hielden toen onze eigen kamers altijd goed schoon, maar de gezamenlijke ruimtes waren een heikel punt. Uiteindelijk werd er een poetsschema ingevoerd inclusief boetes waarna het iets beter ging. In de praktijk kwam het erop neer dat degenen die ook in het weekend bleven (meestal ik en een andere huisgenoot), er maar eens met de stofzuiger en dweil doorheen gingen. Maar als ik het met andere studentenhuizen vergelijk was het bij ons aardig schoon. Maaike: Hahaha, voor een studentenhuis valt het volgens mij mee. Af en toe staat er nog oude afwas in de keuken en de douche verdient ook wel een opschoonbeurtje. Maar ik denk dat dat ook wel normaal is in een studentenhuis. Stephanie: Als je van hordes fruitvliegjes en naaktslakken houdt best wel. Donny: Nee, dat zeker niet, maar het is niet zo erg als de studentenhuizen die je altijd op Internet ziet. Er is een moment geweest in de tijd dat ik er woonde dat het huis echt een zooitje was. Dat was in de TOP Week van 2015. Als Kandidaatsbestuur wilden we toen een BBQ organiseren voor alle TOP kindjes van CIW, wat neerkwam op zo’n 60 mensen in huis en in een gedeelte van de tuin. Het regende ook nog, dus het vlees moest gebarbequed worden in de schuur (lees: vier planken met een dak erop) en heel het huis stond vol met moddervoetstappen. Het was uiteindelijk heel gezellig, alleen het opruimen de volgende dag was iets minder. Anneloes: ‘Schoon’, dat is het niet. ‘Leefbaar’, dat wel. Als je niet kijkt naar de afwas, de strepen op de vloer of de tuin is het best netjes. O ja, de vliegenstrips waren ook wat minder (tenzij je vrienden er een wedstrijd van maken om zo veel mogelijk bierdopjes op de strips te schieten, dan zijn ze wel leuk). Nee hoor, het was best te doen. Wat is het gekste dat je in dit huis hebt meegemaakt?

Wout: Een van de oud-huisgenoten heeft een keer na het stappen met zijn dronken kop vuurwerk in de gang afgestoken. Ik lag zelf al te slapen, maar ik ben nog nooit zo snel uit mijn bed gesprongen als toen. Maaike: Aangezien ik hier nog niet heel lang woon heb ik nog niet echt iets geks meegemaakt. Wel hebben we gekke brandalarmen: soms gaan ze ineens uit zichzelf af terwijl er geen brand is en de batterijen ook nog vol zijn. Stephanie: Nou, dat is best een grappig verhaal. Het was 30+ graden, waardoor wij de achter- en voordeur open hadden staan om te koelen. Er kwam een (in mijn ogen betrouwbaar uitziende) meneer voorbij met een fiets. Hij vroeg mij of ik die wilde kopen (erg mooie fiets, met panterprint). Ik vroeg wat hij daarvoor wilde hebben en na wat onderhandelen kwamen we uit op €15,-. Toen ik hem contant betaalde (met

een briefje van €20,- waarop hij antwoordde dat hij slechts €2,- wisselgeld had) en de fiets naar binnen reed, keken mijn huisgenoten me toch wel een beetje gek aan. Kennelijk was ik een beetje naïef geweest en was de meneer met de fiets toch niet helemaal betrouwbaar. Toen ik me had laten overhalen door Vera om de politie te bellen om te checken of de fiets als gestolen geregistreerd stond, konden mijn huisgenoten hun lachen niet meer inhouden. Het bleek dat hij (nog) niet geregistreerd stond als gestolen. Maar het duurde even voordat ik er daadwerkelijk op durfde te fietsen. Inmiddels fiets ik heel Tilburg door op mijn geliefde panterfiets.

Donny: Een paar weken voordat ik aan de Van Hogendorpstraat kwam wonen, was er een huisfeest. Ik wilde er graag heen, maar had nog geen slaapplek. Ik kreeg van Wout, die er toen nog woonde, een slaapplek aangeboden in een leegstaande kamer. Danique had zelfs voor een matras en een kussen gezorgd, dus alles was geregeld. De volgende ochtend werd er echter om 8 uur ‘s ochtends (iets te vroeg na een huisfeest) op de deur geklopt, waarna de huisbaas binnenkwam. Ik moest me toen met slaperige ogen voorstellen aan hem, wat best raar was. Hij vroeg wie ik was en waarom ik hier lag: een nogal ongemakkelijke kennismaking met je toekomstige huisbaas dus. Anneloes: Ik heb natuurlijk niet heel lang in het huis gewoond, dus ik heb niet veel gekke dingen meegemaakt. Voordat ik er woonde ben ik er wel een paar keer geweest, waarvan een keer om Danique en Donny thuis te brengen na de studiereis naar Madrid. We werden verwelkomd door een paar keihard piepende brandalarmen. Ik vergeet nooit meer hoe Danique en ik op stoelen stonden om de alarmen uit te krijgen (lees: slaan) en hoe Donny het hele huis doorrende om te controleren of er eigenlijk daadwerkelijk ergens brand was (was er niet).

Tekst: Tessa Visser & Lotte Wijnans

Mastertracks Studenten over hun keuze Bachelor in de pocket, op naar je Master. Maar wat schuilt er achter al die absurdistische, intergalactische namen? En nog belangrijker: wat kun je er na je afstuderen mee? Wij gingen op onderzoek uit en vonden vier studenten die eigenlijk een vrij goed beeld hebben van hun beroepsperspectief. En omdat alles en iedereen een (tweede) kans verdient: onze Mastertracks.

Track: HAIT (Per augustus 2017 Cognitive Science and Artificial Intelligence) Wie: Paul Poos & Sherilyn Dunk Paul: “Ik heb vooral gekeken naar vakken die ik leuk vond. Uiteindelijk zijn dat op een na allemaal HAIT vakken geworden ja. Mijn interesse in IT komt ook terug in een aantal vakken zoals het werken met SPSS, datasets, kijken hoe mensen omgaan met nieuwe technieken zoals een robot. Daar schrijf ik momenteel samen met Sherilyn mijn masterscriptie over. Uiteindelijk wil ik graag iets in de IT-sector gaan doen als ik klaar ben, consultancy of zoiets dergelijks.” Sherilyn: “Tijdens mijn vorige opleiding (HBO Mediatechnologie) heb ik vooral geleerd over het programmeren van software, websites en apps, waarin de gebruiker centraal stond. Nu vond ik het programmeren minder leuk, maar wilde wel verder in deze richting. Zo kwam ik terecht bij deze Premaster en nu dus de HAIT specialisatie: menselijke aspecten van IT. In ieder geval wil ik me richten op online en dan in de commerciële sector. Werken voor een internet-, marktonderzoeksbureau of fullservice internetbureau bijvoorbeeld. Mijn ambitie is om informatie toegankelijk te maken voor verschillende online doelgroepen.”

Univers ©

Track: Communicatie-design Wie: Lisanne van den Eijnden Lisanne: “Ik heb voor deze track gekozen omdat ik in mijn Bachelor de richting Tekst en Communicatie gedaan heb en die richting beviel mij goed. Communicatie-design richt zich ook op tekst, dus dit leek mij een logische keuze. Ik houd echt van schrijven. Het is mijn passie om duidelijke, overtuigende maar originele tekstuele boodschappen te schrijven die passen bij een specifieke doelgroep. Wat ik precies na het behalen van mijn Master wil gaan doen weet ik nog niet. Mijn hele verdere leven wijden aan wetenschappelijk onderzoek zie ik niet zitten. Maar voor een organisatie onderzoek doen naar effectieve communicatie, dat lijkt mij wel leuk. Dus ik zou me graag richten op de schrijvende kant van communicatie. En dan het liefst voor een non-profit organisatie of (semi-)overheid. Ik heb niet zoveel met diehard marketing. (Non)fictie schrijven lijkt mij ook erg tof, misschien wordt ik wel auteur of wetenschapsjournaliste.”

Track: Datascience: Business and Governance Wie: Arjen Traas Arjen: “Eigenlijk wist ik niet welke Master ik wilde gaan doen na m’n Bachelor. De reguliere CIW mastertracks waren opzich wel interessant, maar ik vond ze niet geweldig. In mijn derde jaar kwam ik in aanraking met het vak Seminar Data Processing, waarbij je gaat programmeren in talen zoals Matlab en Python. Dat lag mij goed en bovendien vond ik het ook erg leuk om te doen. Het jaar erop (2015) werd de Master Data-science: Business and Governance voor het eerst aangeboden en daar ben ik maar meteen voor gegaan. In deze Master leer je veel programmeren, samen met een meer bedrijfs- en rechtsperspectief. Dat heeft mij echt aangetrokken. Een specifieke richting weet ik nog niet helemaal zeker, maar wel dat ik in een groot bedrijf wil gaan werken. KPN, Philips of een bedrijf als Tweakers. Het lijkt me leuk om de tussenpersoon te zijn tussen de programmeur en het bedrijf. Je zou in staat zijn om de programma’s te lezen en die te vertalen naar een competitief voordeel. Daarnaast zou ik ook graag mijn eigen programmeerwerk willen doen: uit grote hoeveelheden data nuttige informatie halen.”

Volgend Flowzine: Mei 2017

Met medewerking van: Jeroen Aben, Donny Batenburg, Maaike Beldhuis, Elke Boertien, Sara van der Boon, Marijn Brokx, Sherilyn Dunk, Lisanne van den Eijnden, Fractie Front, Fractie SAM, Laura van Gelder, Martine Heemskerk, Stephanie Kruythof, Mathijs Leenheer, Anneloes Meijer, Paul Poos, Wout Spierts, Arjen Traas, Tessa Visser, Evi van der Weegen, Iris Weijers, Lotte Wijnans

Flowzine wordt gemaakt door Studievereniging Flow