Jubileummagazine 25 jaar Stichting Opkikker

25 jaar

STICHTING OPKIKKER

25 JAAR STICHTING OPKIKKER Speciale jubileumuitgave boordevol herinneringen over 25 jaar Stichting Opkikker, leuke weetjes, speel- en kleurplezier, fotoreportages, interviews en nog veel meer.

KIK2020_01_Cover.indd 1

9/23/2020 11:02:26 AM

Dit jubileummagazine is van:

KIK. JUBILEUMEDITIE

2

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotospread opener.indd 2

9/23/2020 10:29:49 AM

KIK. JUBILEUMEDITIE

3

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotospread opener.indd 3

9/23/2020 11:01:38 AM

Hoofdredactie: Kelly Loup, Ruby Oudejans, John Alosery Eindredactie: Arnold le Fèbre Art direction: iMediate Vormgeving: Natalie Moorelisse, Tessa Geers, Tim van den Berg Coverbeeld: Adrian Sommeling Uitgever: Stichting Opkikker Directeur Stichting Opkikker: Ruud Sliphorst Aan dit nummer werkten mee: Ruud Sliphorst, John Alosery, Kelly Loup, Ruby Oudejans, Marene Hendriksen, Brenda van den Berg, Adrian Sommeling, Justa van Bergen, Isabel Sanchez Olid, Arjan van der Plaat, Maureen Du Toit, Danielle Schothorst, RenÊ Speelman, The Oddshop, Jeroen van Steijn, Rowin Ubink, Iris van Hoek, Ingrid Hofstra, Harold Pereira.

Met dank aan: Jim Bakkum, Gert-Jan van den Ende, Rutger van den Broek, Roy en Justin Huiskens, Anco van Geffen, Sogeti en het AMC. Dit jubileummagazine van Stichting Opkikker is een uitgave van KIK. magazine.

KIK. magazine wordt normaal gesproken twee keer per jaar exclusief verspreid onder de ambassadeurs van Stichting Opkikker en in verschillende ziekenhuizen in Nederland.

Het magazine wordt kosteloos ontwikkeld dankzij de vrijwillige inzet van freelancers.

Adverteren: Redactie@opkikker.nl Vragen, opmerkingen of corrigeren van gegevens Redactie@opkikker.nl Stichting Opkikker Versterkerstraat 3C 1322 AN Almere 036-5386660 www.opkikker.nl Rek. nr.: NL44RABO0157182622

stichting.opkikker

Niets uit deze uitgave mag openbaar worden gemaakt of gereproduceerd door middel van druk, fotokopie, film, internet of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Wijzigingen en (spel)fouten voorbehouden.

KIK. JUBILEUMEDITIE

4

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Voorwoord.indd 4

9/25/2020 9:04:14 AM

Ruud Sliphorst Oprichter en directeur van Stichting Opkikker

Keten van kracht

Graag wil ik jullie via deze weg feliciteren met het 25-jarig bestaan van Stichting Opkikker! 25 jaar Opkikker, het is als een rollercoaster voorbijgetrokken. Zoveel hoogtepunten, maar ook verdrietige gebeurtenissen passeren de revue als ik hierover nadenk. Ieder jaar zijn dit er tientallen! Natuurlijk zou ik het liefst willen dat we morgen kunnen stoppen omdat er geen zieke kinderen meer zijn. Helaas is dit een utopie en precies daarom ben ik iedereen dankbaar die Stichting Opkikker, op wat voor manier dan ook, een warm hart toedraagt. Dankbaar voor de steun van de mensen die mij en de stichting in het verleden, het heden en de toekomst in staat stellen om iets ‘onbetaalbaars’ te betekenen in het leven van gezinnen die dit goed kunnen gebruiken. Als boegbeeld mag ik overal vooraan staan en ontvang ik het ene bedankje na de andere. Als hoogtepunt mocht ik in dit jubileumjaar zelfs mijn tweede Koninklijke onderscheiding ontvangen! Ik kan jullie verzekeren: dit maakt indruk, maar geeft soms ook een ongemakkelijk gevoel. Want ík ben niet Stichting Opkikker. Stichting Opkikker zijn wij allemaal! Met alle donateurs, vrijwilligers, ambassadeurs, medewerkers, sponsoren, relaties en families vormen wij een keten van kracht en samen hebben we dit prachtige jubileum bereikt!

Ook in deze moeilijke coronatijd vinden wij onze weg en blijven we vele lichtpuntjes verzorgen. In dit magazine nemen we je terug in de tijd, naar 25 jaar Opkikker! Zo blikken we terug op één van onze allereerste Opkikkerdagen in 1996, gaan we in gesprek met oud-ambassadeur Jim Bakkum en kondigen wij vol trots onze exclusieve jubileummunt aan.

Pas goed op jezelf en blijf naar elkaar omkijken. Een enorme Opkikkergroet voor iedereen en gefeliciteerd met onze mooie Stichting Opkikker!

Ruud Sliphorst Oprichter en directeur van Stichting Opkikker

KIK. JUBILEUMEDITIE

5

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Voorwoord.indd 5

9/25/2020 9:04:20 AM

16

8

28 18

40

70

46

Kids 52

22 Invulverhaal 58 Bas Brokkenpiloot 70 B eroep in beeld: illusionisten Roy & Justin

74 Puzzels 75 Kleurplaat 90 De Opkikker strip 96 Doe de test: hoe goed ken jij 84

92

KIK. JUBILEUMEDITIE

Stichting Opkikker?

6

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Inhoud.indd 6

9/25/2020 12:43:37 PM

KIK.

ie

Jubileumedit

Inhoud

8

DE OPKIKKER BRUILOFT VAN JOYCE

In 1996 beleefden Joyce en haar gezin één van de allereerste Opkikkerdagen ooit! Tijdens de Opkikkerdag maakten we haar grote droom waar: trouwen. Co en Ria, de ouders van Joyce, vertellen over hun herinneringen aan deze prachtige dag.

16

RELATIES AAN HET WOORD

Als koetsier van de Sprookjeskoets, piloot van de helikopter, lakei van het Opkikkerpaleis en aanspreekpunt van Defensie vertellen Armando, Nick, Pieter en Cor over hun ervaringen tijdens de Opkikkerdagen op Center Parcs de Eemhof.

78

VOORMALIG BESTUURSVOORZITTER JAN-WILLEM AAN HET WOORD

Alleen al de herinneringen van Jan Willem aan de stichting kunnen we een boek vullen. Van het regelen van het CBF-keurmerk tot het uitdelen van onderscheidingen aan ambassadeurs: Jan-Willem was erbij!

80

HET BEGIN VAN DE ‘SUPER OPKIKKERDAG’

In 2005 was het zover: de allereerste ‘Super Opkikkerdag’ op Center Parcs de Eemhof. Anco van Geffen was op dat moment General Manager en besloot met Ruud in zee te gaan.

82

18

HOE GAAT HET NU MET ERNST EN BOBBIE?

OUD-AMBASSADEUR JIM BAKKUM

Van 2003 t/m 2012 was Jim Bakkum niet weg te denken bij Stichting Opkikker. Als ambassadeur draaide hij zijn hand nergens voor om. Hoe gaat het nu met Jim?

Samen met Erik begon Gert-Jan in 1998 de kinderserie Ernst, Bobbie en de rest. In datzelfde jaar werden zij ambassadeur van Stichting Opkikker. Hoe gaat het nu met ze?

24

92

34

94

VAN OPKIKKERGEZIN TOT VRIJWILLIGER

VRIJWILLIGERS VAN HET EERSTE UUR

Twee totaal verschillende vrouwen, maar samen hebben ze als vrijwilligers bij Stichting Opkikker al heel wat meegemaakt. Dinie (71) en Martha (82) gaan met elkaar in gesprek en halen herinneringen op.

LEVEN MET INVALIDERENDE CHRONISCHE CLUSTERHOOFDPIJN

Tijdens de Opkikkerdag van zijn eigen gezin kwam Elmer tot de ontdekking dat er veel van zijn collega’s rondliepen. Sindsdien helpt hij zelf ook een aantal keer per jaar als politie vrijwilliger tijdens de Opkikkerdagen.

VRIJWILLIGER HARRY AAN HET WOORD

Celine vertelt over haar leven met ‘Neurologie van Horton’, oftewel invaliderende chronische clusterhoofdpijn. De Opkikkerdag en het ambassadeurschap brachten haar kracht en plezier.

Sinds zeven jaar is Harry een trouwe vrijwilliger van Stichting Opkikker. Hij houdt het amper droog als hij terugdenkt aan de vele, fantastische Opkikkerdagen die hij heeft beleefd.

40

25 JAAR OPKIKKER, 25 JAAR RUUD SLIPHORST

Vanaf zijn zolderkamer begon Ruud Sliphorst, 25 jaar geleden, samen met andere initiatiefnemers Stichting Opkikker. Hij neemt je mee van 1995 naar zijn dromen voor de toekomst!

En verder 12

52

DE ERVARINGEN VAN EEN OPKIKKERDAG SPONSOR: SOGETI

Wist je dat over 25 jaar Opkikker?

20 Opkikker in de media 28 Opkikkerdag in beeld: familie Jager 46 Recepten Rutger Bakt 51 Jabbertje 55 De Jubileummunt 60 Jubelsokken 62 Portretserie: 5 brusjes vertellen 84 Opkikkerdag in beeld: familie Hof 99 Gedicht

In 2019 vierde Sogeti een bijzonder jubileum: al 10 jaar sponsor van de Opkikkerdagen. Rene Speelman heeft niet één van deze Opkikkerdagen gemist en vertelt over zijn ervaringen als sponsor.

56

IN GESPREK MET HET AMC

Als leden van het team pedagogisch zorg van het AMC werden Carola en Jeanette als eerste benaderd door Stichting Opkikker voor een samenwerking. De twee oud-collega’s halen samen herinneringen op.

KIK. JUBILEUMEDITIE

7

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Inhoud.indd 7

9/25/2020 12:43:38 PM

ÉÉN VAN DE EERSTE OPKIKKERDAGEN

‘Mensen beseffen niet half hoeveel die

bijzondere dag voor ons en ons gezin heeft betekend’

Met lang golvend haar en een grote glimlach op haar gezicht danste tiener Joyce door het leven, zelfs tijdens haar ziekte. Haar bijzondere karakter maakte op iedereen indruk. Ook op ons, toen wij het gezin zo’n 25 jaar geleden in het zonnetje zetten tijdens één van de eerste Opkikkerdagen. Na haar overlijden bleven haar dierbaren achter met bijzondere herinneringen en levenslessen. ‘Blijf trouw aan jezelf en geniet’, was het motto van Joyce. Dat doen haar ouders Co en Ria Putters dan ook dagelijks.

Even voorstellen □ Co (66) en Ria (67) □ Ouders van Joyce

Door het hele huis zie je liefdevolle sporen van

vinden, maar probeerde daarnaast zo veel mogelijk

Joyce. Bij binnenkomst stuit je direct op een foto

leuke dingen te ondernemen. Co: “Ik herinner me

van het lachende meisje. Haar lange, blonde krullen

nog die keer dat Joyce graag een leren jas wilde

vallen speels langs haar gezicht en ze heeft een

hebben. Stad en land zochten we die middag af.

ondeugende blik in haar ogen. In de kast die in de

Uiteindelijk vonden we een prachtig exemplaar er-

woonkamer staat, heeft haar urn het mooiste plek-

gens in een leerwinkel in Utrecht. Om op te vreten

je gekregen. “Sommige mensen vinden de foto en

was ze met haar jack aan. Zulke spontane dingen

haar urn confronterend, maar ik vind het juist heel

bleven we gewoon doen in die tijd.’’

fijn”, vertelt haar moeder Ria. Samen met Joyce en haar jongere zusje Esther is het gezin altijd heel

Een sprankelend meisje

erg hecht geweest. Toen Joyce op haar veertiende

Door de jaren heen werd Joyce lichamelijk zieker,

ziek werd, was dit dan ook niet anders. Hun leven

maar haar bijzondere karakter werd alsmaar ster-

één van de eersten

stond toen helemaal in het teken van Joyce en

ker. Ze bleef sprankelen, zelfs na alle tegenslagen.

een Opkikkerdag

haar ziekte. Het gezin was vaak in het ziekenhuis te

Co: “Soms was ik zo boos. Uit onmacht liep ik dan

en Esther

□ Joyce beleefde als

KIK. JUBILEUMEDITIE

8

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_eerste opkikkergezin.indd 8

9/25/2020 9:17:54 AM

vloekend door het huis. Ik wilde met stoelen gooien en alles bij elkaar schreeuwen. Joyce was dan degene die me kalmeerde en me terechtwees. Zo was ze ook als mensen haar kwamen bezoeken. Hoe slecht ze zich die dag ook voelde, mensen zouden altijd met een goed gevoel ons huis verlaten.”

Tussen de ziekenhuisbezoeken door probeerde Joyce zoveel mogelijk door te gaan met haar leven.

Ria: “Na een hele dag chemo kwam ze thuis en trok ze haar uitgaanskleding aan. Met het infuus nog in haar hand ging ze dan de stad in. “Mam, ik heb maar tien minuten geluk per dag nodig”, zei ze dan. Dat vond ik zo knap van haar.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

9

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_eerste opkikkergezin.indd 9

9/25/2020 9:18:01 AM

Ja, ik wil!

kamer was omgetoverd tot een ware dansvloer

“Toen Joyce al een aantal jaar ziek was, werden

en een band zorgde voor vrolijke muziek. Alles

wij via het UMC in contact gebracht met Stichting

was tot in de puntjes geregeld. Er was een buffet

Opkikker. Met twee man sterk kwamen ze bij ons

aanwezig en zelfs onze slaapkamer was helemaal

thuis langs. Ik zie ze nog staan met hun zwarte

omgetoverd tot bruidssuite. Waar wij die nacht zelf

multomapje als enige houvast”, vertelt Co.

sliepen, weet ik niet eens meer. Misschien wel op

Stichting Opkikker ging toen nog persoonlijk

de bank.”

bij het gezin langs voor een kopje koffie en een

Drie maanden na de Opkikkerdag is Joyce ge-

gesprek. Ook lag de aandacht grotendeels bij het

storven. Ria: “Ze was moe, ze kon niet meer. Veel

zieke kind in plaats van bij het hele gezin. Joyce

vrienden hebben haar op de bruiloft voor het laatst

kreeg die middag een map met ideeën voor haar

gezien. In haar witte jurk zwaaide ze naar iedereen

Opkikkerdag. Ze zag een foto van een meisje in

terwijl ze samen met Raymond de trouwlocatie

een trouwjurk en wist gelijk dat haar Opkikkerdag

verliet. Dat moment staat bij veel mensen nog in

een bruiloft moest worden.

het geheugen gegrift.”

In die periode wist Joyce al dat ze waarschijnlijk zelf nooit zou gaan trouwen. Aangezien ze wel

Dankbare herinnering

een vriendje had, leek haar dit de uitgelezen kans

Door de jaren heen blijft de Opkikkerdag een

om deze bijzondere gebeurtenis toch te beleven.

dankbare herinnering. Zo werd er een film gemaakt

Co: “Ik denk dat Stichting Opkikker helemaal

van de trouwdag die het gezin jarenlang op de

niet besefte waar ze ‘ja’ tegen zeiden in die tijd.

sterfdag van Joyce met vrienden en familie heeft

Het leek alsof er geen grens was, kosten noch

bekeken. De taarttopper die de bruidstaart van

moeite werden gespaard en het groeide uit tot

Joyce gesierd had, stond ook weer op de taart van

een grootse dag. Zo kwam er een vrijwilligster die

jongste dochter Esther. En de bruidsboog die bij

goed kon naaien langs om de maten van Joyce op

het huis was gezet ter versiering, heeft na al die

te nemen om een bruidsjurk voor haar te maken.

jaren zijn plek niet verlaten. Ria: “Na afloop van de

Iemand anders ontwierp de trouwkaart en heel

Opkikkerdag werd er een witte rozenstruik uitge-

Leusden werd opgetrommeld. We stonden er

deeld. Deze plant werd later in de tuin gezet. Elk

versteld van hoeveel mensen mee wilden werken

jaar bloeit hij weer in al zijn schoonheid. Dat is een

aan de bruiloft. Een plaatselijke bloemist verzorgde

fijne manier om aan haar herinnerd te worden. Tien

een prachtig bruidsboeket en de corsages met

jaar na de dood van Joyce hebben we alle vrienden

witte bloemen. In een bakkerij in Leusden werd een

en familie ook een witte rozenstruik gegeven. Nu

imposante taart van meerdere lagen gebakken.

ontvangen we ieder jaar op haar sterfdag ver-

Prachtig was dat!”

schillende foto’s van de rozen in tuinen door heel Nederland”.

Tot in de puntjes geregeld Joyce en haar vriend Raymond kwamen in een

Toen er vanuit het werk van Co een goed doel

prachtige, witte koets aan op de trouwlocatie.

gekozen moest worden om dat jaar te gaan steu-

Hier werden ze ontvangen met champagne. Ook

nen, vertelde hij over Stichting Opkikker. Iedereen

werd er een mooie dienst gehouden, waarbij alle

was eigenlijk direct overtuigd. Co: “We zamelen

familieleden en vrienden van Joyce en Raymond

fanatiek geld in. Het voelt goed om iets terug te

aanwezig waren. Toen ze Leusden weer binnenre-

kunnen doen. Mensen beseffen niet half hoeveel

den, werden ze verrast door vlaggen die rondom

die bijzondere dag voor ons en ons gezin heeft be-

bomen waren gewikkeld en stoeptegels waar

tekend. Daar zijn we Stichting Opkikker nog altijd

spreuken op waren geschreven. Ria: “Onze woon-

dankbaar voor.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

10

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_eerste opkikkergezin.indd 10

9/25/2020 9:18:06 AM

‘Veel vrienden hebben Joyce op de bruiloft voor het laatst gezien. In haar witte jurk zwaaide ze naar iedereen terwijl ze samen de trouwlocatie verlieten. Dat moment staat bij veel mensen nog in het geheugen gegrift’ KIK. JUBILEUMEDITIE

11

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_eerste opkikkergezin.indd 11

9/25/2020 9:18:11 AM

Wist je dat Stichting Opkikker in haar eerste jaar is gestart met het organiseren van 5 Opkikkerdagen

20.000

keer een gezin Dat we in de afgelopen 25 jaar bijna

met een ziek kind hebben opgekikkerd ‘Opkikkerdagen’ eerst ‘Verwendagen’ werden genoemd

In

juli 2000 Stichting Opkikker voor het eerst het CBF-keurmerk heeft gekregen

Stichting Opkikker vroeger Stichting de Opkikker heette

2011

In Opkikkerland 1 werd geopend Stichting Opkikker vroeger een aantal keer een

Piratendag en Fantasydag georganiseerd heeft

2017

De laatste individuele Opkikkerdag in georganiseerd werd In 2007 voor de eerste keer

het logo is veranderd Jim Bakkum en Froukje de Both ambassadeur van Stichting Opkikker waren In 2005 de eerste ‘Super Opkikkerdag’ plaatsvond, waar meerdere gezinnen voor werden uitgenodigd Er per jaar

1870 vlaggen worden opgehangen op de Eemhof KIK. JUBILEUMEDITIE

12

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Wist je dat.indd 12

9/25/2020 9:30:44 AM

Er voor het 25-jarig jubileum van de stichting speciale Jubelsokken zijn ontworpen De stichting samenwerkt met andere goede doelen,

zoals Stichting Droomdag, Dream4Kids en Wens op Wielen Bij een Opkikkerdag voor 20 gezinnen er 18 activiteiten zijn In het geval van 55 gezinnen zijn dit er 35 Er per jaar

Er

5235 gebakjes worden gegeten tijdens de Opkikkerdagen

Het AMC het eerste ziekenhuis was waarmee

Stichting Opkikker samenwerkte helikoptervluchten plaatsvinden tijdens een Opkikkerdag voor gezinnen

100

50

Bij een Opkikkerdag voor 20 gezinnen er 62 draaiboeken in omloop zijn In het geval van 55 gezinnen zijn dit er ruim 105 We 8 weken voor een Opkikkerdag al starten met de voorbereidingen De meest gekozen activiteit tijdens een Opkikkerdag een vlucht met een helikopter is

20

95

gezinnen er vrijwilligers in touw zijn Bij een Opkikkerdag voor In het geval van gezinnen zijn dit er

55

KIK. JUBILEUMEDITIE

150

13

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Wist je dat.indd 13

9/25/2020 9:30:45 AM

2002

Opkikkerdag

KIK. JUBILEUMEDITIE

14

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Uit de oude doos_Fotopaginas.indd 14

9/25/2020 9:54:41 AM

□ Ruud Sliphorst

“We denken dat we dit jaar veertig gezinnen uit het AMC een dagje uit kunnen bieden, maar we hopen natuurlijk dat we op den duur alle langdurig zieke kinderen in Nederland en hun gezinsleden een onvergetelijke Verwendag kunnen bezorgen.”

1996

KIK. JUBILEUMEDITIE

15

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Quote Ruud.indd 15

9/25/2020 8:07:28 AM

RELATIES AAN HET WOORD

Cor van ‘t Wout - Defensie

Pieter de Jager – Lakei

"Deze dagen geven zoveel energie!”

“Veel momenten zullen mij altijd bijblijven”

Inmiddels is het vaste prik voor de afdeling Opleidingsen Trainingscentrum Manoeuvre, oftewel OTCMan, van Defensie. Twee keer per jaar komen ze met een team van twaalf man naar een Opkikkerdag. Cor van ‘t Wout is de persoon die dit allemaal regelt, samen met zijn collega Wim Knijnenburg. “De lach van die kinderen, daar doe ik het voor!”

In het dagelijks leven is Pieter trainingsacteur, tijdens de Opkikkerdagen is hij een koninklijke lakei. En dat al sinds de állereerste Super Opkikkerdag in 2005. Ons Opkikkerkasteel voelt voor Pieter inmiddels dan ook als zijn tweede thuis. “Het gevoel dat ik met mijn bijdrage een verschil kan maken voor deze gezinnen, is echt de drijfveer die ervoor zorgt dat ik er iedere maand weer sta!”

“Tien jaar geleden kwam ik voor het eerst in contact met

“Mijn belangrijkste rol is misschien wel die aan het begin van

Stichting Opkikker. We kregen een aanvraag voor deel-

de Opkikkerdag. Als gastheer is het mijn taak om voor een

name aan een Opkikkerdag en mijn commandant vroeg of

goede start te zorgen, zowel voor de gezinnen als voor de

ik het wilde oppakken. Ik weet het nog goed. Ik ging er met

vrijwilligers langs de rode loper. Zodra de kinderen doorkrij-

lood in mijn schoenen naartoe. Ik had eigenlijk verwacht

gen dat zij een applaus mogen verzinnen, worden ze met-

dat ik het heel zwaar zou vinden om met zieke kinderen te

een enthousiast. Het resultaat? Een wave en dans tegelijker-

werken. Het tegendeel bleek waar: aan het eind van de dag

tijd of een prinsessenapplaus met een dino-brul erdoorheen.

dacht ik alleen maar: wauw!”

Je moet de vrijwilligers eens zien staan, geweldig!”

“Sindsdien komen we twee keer per jaar met een heel team

“Tijdens mijn activiteit in het kasteel probeer ik enerzijds de

naar een Opkikkerdag. Meestal met twee fenneks (pant-

kinderen te laten genieten en het gevoel mee te geven hoe

serwagens), een brandweerwagen, takelwagen en een tent

het is om bediend te worden door een lakei. Anderzijds pro-

met defensiegoodies. We laten ze alles zelf ervaren, zoals

beer ik er wat volwassen humor doorheen te gooien voor

het meerijden in de fennek. Een deel van dit team bestaat

de ouders. In mijn looptijd als lakei is mijn repertoire steeds

uit ‘oud-gedienden’ en een deel maakt de Opkikkerdag

verder uitgebreid. Waar ik vroeger begon met het brengen

voor het eerst mee. Keer op keer blijkt dat iedereen deze

van eten en drinken, doe ik nu dansjes, zing ik liedjes met

dag net zo ervaart als ik. Het geeft zoveel energie!”

mijn ukelele, vertel ik moppen of doe ik goocheltrucs.”

“Ik raad mijn team altijd aan om te blijven tot na het uit-

“De Opkikkerdagen blijven bijzonder. Geen dag is hetzelfde

zwaaien. Dat vind ik zo mooi. Papa en mama die voorin

en geen gezin is gelijk. Natuurlijk zijn er vaste ingrediën-

de auto geëmotioneerd zijn en de kinderen die achterin

ten, maar of en hoe je die brengt is echt afhankelijk van de

óf voor pampus liggen óf heel enthousiast aan het juichen

interactie met het gezin. Veel momenten zullen mij altijd

zijn. Stiekem pink ik dan vaak wel een traantje weg.”

bijblijven. Bijvoorbeeld die keer dat een meisje met het belletje rinkelde en vroeg of ik haar beter kon maken. Op zo’n moment moet je wel even slikken. Of die keer dat een jongetje zó hard moest lachen, dat hij er niet meer uit kwam. We moesten toen even pauzeren, omdat het té grappig was.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

16

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_relaties aan het woord.indd 16

9/25/2020 9:24:57 AM

Armando Fluit - Koetsier Sprookjeskoets

Nick van der Meer - Ryfas Helicopters

“De pony’s hebben een ongelooflijke aantrekkingskracht op de kinderen”

“We zijn echt een grote familie”

Tijdens een ritje met de Sprookjeskoets zit er niet

In de 23 jaar dat Nick voor Stichting Opkikker vliegt, heeft hij eigenlijk nog nooit een Opkikkerdag aan zich voorbij laten gaan. Nick: “Het geeft zo’n goed gevoel om onderdeel te zijn van een Opkikkerdag. Voor mijn werk vlieg ik bijna iedere dag, maar elke keer als er een Opkikkerdag aankomt, denk ik: Há leuk, daar gaan we weer!”

zomaar iemand op de bok. Armando werkt namelijk bij de Koninklijke Stallen en bestuurt eens in de twee jaar de koets op Prinsjesdag met daarin de koning en de koningin! Armando: “Op een Opkikkerdag is het ritje met de Sprookjeskoets vaak een oase van rust. Even alleen met het gezin, een momentje van bezinning.”

“Tijdens de Opkikkerdagen ontvangen wij de gezinnen op

“Precies 23 jaar geleden begonnen wij met het verzorgen

de patio. De gezinnen zijn dan omgetoverd tot koninklijke

van vluchten tijdens individuele Opkikkerdagen. In die tijd

familie en worden naar de koets begeleid door de lakei

kregen wij ontzettend veel aanvragen van goede doelen,

en hofdame, ik zit op de bok. We hebben er bewust voor

maar ook van particulieren die iets wilden doen voor een

gekozen om de koets door pony’s in plaats van paarden

ziek kind of familielid. Stichting Opkikker was anders. Zij

te laten trekken. De kinderen kunnen de pony’s recht in

wilden van het ziekenhuis weten welke gezinnen een Opkik-

de ogen kijken en ze bijvoorbeeld een kusje op de snuit

kerdag konden gebruiken. Ik vond dat zo’n mooi gegeven.

geven. Als de pony’s begroet zijn, helpt de lakei het gezin

Eigenlijk zijn we meteen met de stichting in zee gegaan en

met instappen. De hofdame legt het gezin uit hoe ze

de samenwerking is alleen maar beter geworden.”

koninklijk moeten zwaaien. Heel belangrijk natuurlijk! Vervolgens rijden we een rondje over het park. Dit is voor het

“De Opkikkerdagen zijn altijd ontzettend waardevol. Voor-

gezin vaak even een momentje van bezinning. Ze zijn al-

heen vlogen we af en toe voor de stichting. Dan spraken

leen met elkaar en kunnen even helemaal tot rust komen.”

we één op één met het gezin af en was het contact met het gezin ook intenser. Nu zien wij de gezinnen veel vluchti-

“Van de heftige verhalen probeer ik me tijdens een Opkik-

ger. Soms maken we wel 100 vluchten per dag! Ik vind dat

kerdag een beetje af te sluiten. De gezinnen komen voor

persoonlijk erg fijn. Nu zien wij alleen de blije gezichten.

een leuke en positieve dag: dáár wil ik aan bijdragen. We

Daarnaast kunnen we nu veel meer gezinnen blij maken en

hebben het dan niet over ziek zijn. De pony’s hebben een

in het zonnetje zetten.”

ongelooflijke aantrekkingskracht op de kinderen. Ik kan me nog heel goed herinneren dat er ooit een jongetje

“Er komt best veel kijken qua organisatie en planning van

met ons meereed. Toen hij na een volgende activiteit de

een Opkikkerdag, maar we hebben het er allemaal graag

pony’s weer in zijn vizier kreeg, rende hij op ze af en knuf-

voor over. Het is heel bijzonder om deel uit te mogen maken

felde ze helemaal plat. Hij wilde ze niet meer loslaten. Dat

van een evenement waarbij iedereen het zo naar zijn zin

zijn van die kleine momentjes waar je het voor doet.”

heeft. We zijn dan echt één grote familie. Als het weer die dag ook nog een beetje heeft meegewerkt, ben ik helemaal een blij mens!”

KIK. JUBILEUMEDITIE

17

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_relaties aan het woord.indd 17

9/25/2020 9:24:59 AM

Interview Van 2003 tot en met 2012 was Jim Bakkum niet weg te denken bij Stichting Opkikker. De opening van het nieuwe kantoor, een cheque ophalen bij een bakkerij of helpen tijdens een Opkikkerdag, als ambassadeur draaide Jim zijn hand nergens voor om. Acht jaar later heeft hij zelf drie kinderen en kijkt hij met een warm hart terug op zijn tijd bij de stichting.

OUD-AMBASSADEUR

JIM BAKKUM Hoe kijk jij terug naar jouw tijd als ambassadeur van Stichting Opkikker?

“Ik heb echt hele fijne herinneringen aan die tijd. Vanaf het moment dat ik in aanraking kwam met Stichting Opkikker, draag ik deze stichting een warm hart toe. Wat ik vooral heel erg mooi vind, is dat de stichting zich niet alleen inzet voor zieke kinderen, maar ook voor de overige gezinsleden. Dat benadrukte ik ook altijd in de interviews die ik toen gaf. Het is zo belangrijk dat Stichting Opkikker hen ook steunt.”

Kijk je anders tegen Stichting Opkikker aan nu je zelf drie kinderen hebt?

“Absoluut! Toen ik begon als ambassadeur was ik pas 15 jaar en had ik net de talentenjacht Idols gewonnen. Ik heb veel met kinderen en heb me altijd betrokken gevoeld bij de stichting. Maar nu ik zelf kinderen heb, weet ik wat gezinnen doormaken. Zo heeft ons derde kindje Molly twaalf dagen in het ziekenhuis gelegen. De spanning die wij toen voelden, hoop ik nooit meer mee te maken. Wat was dat heftig! Ik kan me nu dus meer dan vroeger voorstellen wat die gezinnen door moeten maken.”

Sinds jouw ambassadeurschap heb jij heel veel ontwikkelingen doorgemaakt, zowel privé als in jouw carrière. Hoe gaat het nu met je?

“Het gaat heel erg goed met mij. Ik voel me vereerd dat ik het leven mag leiden waar ik altijd van gedroomd heb. Mijn leven is echter wel

Even voorstellen □ Jim Bakkum (33) □ Ambassadeur van Stichting Opkikker van 2003 t/m 2012 □ Acteur, presentator en zanger □ Vader van Lux, Posy & Molly

hectischer dan ooit, met zowel een gezin als een druk werkleven.

Soms zou ik dus stiekem wel iets meer adem willen hebben. Niet letterlijk, maar in mijn agenda.”

Hoe combineer jij jouw drukke werkleven met jouw gezin?

“Heel simpel: mijn gezin is altijd prioriteit nummer één. Natuurlijk moet er gewerkt worden. Sterker nog, in dit vak kun je iedere dag wel iets doen. Daarom werk ik met prioriteiten en zeg ik vaker nee.

Zo zal je mij niet snel treffen op feestjes of premières en heeft het

KIK. JUBILEUMEDITIE

18

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_Jim Bakkum.indd 18

9/25/2020 9:40:10 AM

meedoen aan een quiz op tv voor mij geen hoge prioriteit. Ik probeer tijdens drukke periodes iedere week minimaal één volledige dag met mijn gezin door te brengen.”

Wat doe je het liefst als je een dagje met het gezin bent?

“Ik ben iemand die het liefst op pad gaat. Ook al is dat soms wel een behoorlijke onderneming met twee kinderen en een baby. Bijvoorbeeld lekker wandelen en ergens een lekkere kop warme chocolademelk drinken. Bij wijze van spreken dan, want zelf houd ik eigenlijk niet van chocolademelk. Het liefst ruim ik alles goed op voor we op pad gaan, zodat we in een lekker opgeruimd huis thuiskomen.”

Wat staat er de ­komende tijd voor jou op de planning?

“Op dit moment ben ik veel te vinden op de filmset voor de opnames van het tweede deel van ‘Zwaar Verliefd’ en zijn we druk bezig met mijn theatertour ‘Klein’. Voor volgend jaar staat er overigens weer een nieuwe tour op de planning. Daarnaast heb ik nog heel wat andere leuke plannen, maar daar kan ik helaas nog niets over zeggen.”

En je fotografeert ook nog. Welke foto heb je onlangs geschoten?

“Ja, fotograferen is echt een grote passie van me. Ik kan niet geboekt worden voor fotoshoots, maar ­fotografeer echt alleen wat ik leuk vind. Onlangs heb ik bijvoorbeeld de foto voor de albumcover van Maan geschoten, die nu in de winkel ligt. Ik ben echt trots als ik die foto dan op haar gouden plaat zie staan of bijvoorbeeld op Spotify!”

‘Mijn gezin is prioriteit nummer één!’

Blijft dat trotse gevoel nu je al zoveel hebt bereikt in je carrière?

“Het stomme is: in mijn omgeving wordt dit steeds minder, mensen raken eraan gewend, maar bij mij wordt dat trotse gevoel alleen maar meer! Ik denk dat dit komt omdat ik ouder word en besef dat ik heel erg dankbaar moet zijn voor veel dingen.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

19

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_Jim Bakkum.indd 19

9/25/2020 9:40:15 AM

Kost een paar centen.

Maar Mehtap heeft ook wat.

Word 2010 donateur!

2010 -00064_abri_M_1185x1750mm.indd 1

2011 www.opkikker.nl 02-06-2009 12:24:31

De campagnes van Stichting Opkikker In de afgelopen 25 jaar hebben we ontzettend veel meegemaakt. Om in al die jaren de naamsbekendheid van de stichting te vergroten en donateurs aan ons te binden, hebben wij veel mooie, leuke en ontroerende campagnes bedacht. De laatste jaren vaak in samenwerking met The Odd Shop.

2002

2006

­Artiesten als Laura Vlasbom, Bastiaan Ragas, Linda Wagen-

Het was de eerste keer dat wij zo massaal door heel het

makers en Edwin Jonker maakten eigentijdse versies van

land hingen met onze eigen abri’s. Op de posters werd een

kerstliedjes als ‘White Christmas’ en ‘Winter Wonderland’

ziek kind afgebeeld met daarbij de tekst ‘Een dag om te

en brachten deze uit op de cd ‘X-mas feelings’. De cd was

­vergeten’. De posters waren erg indrukwekkend en zorg-

exclusief verkrijgbaar bij Stichting Opkikker.

den voor veel publiciteit.

2004

2008

namelijk onze eerste landelijke campagne: “Ik ben ziek en

konden meekijken met kinderen die opgenomen waren

mijn hele familie mag meegenieten.”

in het ­Flevoziekenhuis en het Academisch Ziekenhuis te

Grote musicalsterren sloegen de handen ineen en maakten in 2002 een kerst-

Op ruim 2500 abri’s door heel Nederland waren wij in 2006 te zien; op tal van

cd waarvan de opbrengst naar Stichting Opkikker ging.

stations, in bushokjes en op andere prominente plaatsen!

Sloeg je in 2004 een krant open, dan was de kans groot dat je een advertentie van

Stichting Opkikker tegenkwam. In dit jaar lanceerden wij

In 2008 maakten wij in samenwerking met een productiemaatschappij drie

documentaires genaamd ‘Een dag om te vergeten’. Kijkers

Maastricht. Sommige kinderen bezochten het ziekenhuis

2005

De zevendelige documentaireserie

maar kort, terwijl anderen er door hun ziekte kind aan huis

­Wishkids werd in 2005 uitgezonden. Elke

waren. De Opkikkerdagen die deze gezinnen kregen, ston-

aflevering toonde het verhaal van één of meerdere zieke

den centraal. We waren (en zijn) ontzettend trots op deze

kinderen uit een gezin dat dankzij Stichting Opkikker even

documentaires, die werden uitgezonden door de EO.

de zorgen van alledag konden vergeten. Naast de Opkikkerdag zelf werd ook een groot deel van het ziekteproces vastgelegd. Zo was ook te zien welke impact de ziekte van een kind heeft op het hele gezin.

2010

Stichting Opkikker en SBS 6 bestonden ­allebei 15 jaar en dat vierden we samen! Eén

van de Super Opkikkerdagen kreeg een echt SBS-sausje.

KIK. JUBILEUMEDITIE

20

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Tijdlijn commercials.indd 20

9/25/2020 9:47:45 AM

2013

2016

2020

Zo konden de gezinnen in een speciale Popstars-bungalow

mix met niemand minder dan Ferry Corsten. De radio-

auditie doen voor jurylid Henkjan Smits en Nance Coolen,

campagne die vervolgens ten gehore werd gebracht was

konden ze Shownieuws presenteren in een nagebouwde

verbluffend. De remix van Yanan en Ferry Corsten is hon-

Shownieuws-studio en kon er gekookt worden met Rob

derden keren voorbij gekomen op alle grote radiostations.

Geus van de Smaakpolitie.

2013

Stichting Opkikker sloeg de handen ineen

2010

‘Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat’, was de slogan van de campagne die

met Ajax om Jay Jay de dag van zijn leven

te geven. Wat begon als een ‘standaard’ rondleiding door

wij in 2010 lanceerden. Het was onze eerste commercial

de Amsterdam Arena mondde uit in zijn grote droom:

voor de radio en we maakten hem in samenwerking met

­spelen bij Ajax. Jay Jay mocht namelijk meetrainen met

onder andere Jim Bakkum, die toen ambassadeur van de

zijn helden, waar zijn kwaliteiten direct opvielen en Frank

stichting was. Naast de radiocommercial was de campagne

de Boer hem presenteerde als nieuwe speler voor de wed-

ook te zien in diverse dagbladen en kranten.

strijd tegen NAC Breda. Hij werd zelfs als officiële speler voorgesteld op de grote schermen aan het publiek. De

2011

Dit jaar werd alles uit de kast gehaald voor

campagne ging viral en is ruim een miljoen keer bekeken.

Bas. Zijn wens was namelijk om de hoofdrol

Daarnaast werd de campagne genomineerd voor de STER

te spelen in zijn eigen Home Alone-film. Als een echte filmster werd Bas samen met zijn gezin onthaald door visagisten, regisseurs en producenten. Alle betrokkenen hadden enorm hun best gedaan om de Home Alone film zo goed mogelijk na te bootsen. En met resultaat, want zelfs

Gouden Loeki.

2016

Op 20 januari werd er voor Guus een Opkikkerdag georganiseerd. Al zijn familie,

vriendjes en (oud)klasgenootjes waren aanwezig. Op

de echte kenners dachten dat er stukken uit de originele

dat moment lag Guus al meer dan 7 maanden in het

film waren gebruikt! De campagne die hieruit volgde, was

ziekenhuis en het was dus de hoogste tijd om hem even

indrukwekkend en kreeg veel publiciteit. In 2012 werd hij

in het zonnetje te zetten! Zo gezegd, zo gedaan en de

zelfs beloond met een Gouden Giraffe. Helaas heeft Bas

gymzaal van zijn basisschool werd tot een ware disco-

de uitreiking zelf niet mee mogen maken, omdat hij vlak

theek omgebouwd. Guus, alias DJ Stuiter, zorgde ervoor

daarvoor is overleden.

dat iedereen helemaal uit zijn dak ging. Wij hebben alles gefilmd en van deze opnames is een landelijke commer-

2011

Babette wilde tijdens haar Opkikkerdag niets liever dan een dagje schitteren als fotomodel.

Onder begeleiding van de beste visagisten en een fotograaf werd deze droom werkelijkheid. De campagne die hieruit volgde, overtrof ieders verwachtingen. De prachtige poster

cial gemaakt.

2020

Onze laatste campagne is begin dit jaar live gegaan. Deze keer in samenwerking

met ruim 320 ambassadeurs! Tijdens een, speciaal hiervoor

van Babette en haar zus was te zien op ruim 1650 abri’s

georganiseerde, kleurdag hebben de ambassadeurs vol

door heel Nederland. Ook verscheen de campagne in onder

enthousiasme de kleurplaten ingekleurd, die door een pro-

meer De Telegraaf, Algemeen Dagblad en de Volkskrant.

fessionele illustrator waren gemaakt. Al deze ingekleurde

2011

kleurplaten zijn vervolgens achter elkaar gezet en zo is er

De droom die wij voor Yanan hebben laten

een commercial ontstaan waar de kleuren vanaf spatten!

uitkomen, was het opnemen van een dance-

Heb jij de commercial al voorbij zien komen?

KIK. JUBILEUMEDITIE

21

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Tijdlijn commercials.indd 21

9/25/2020 9:48:17 AM

Invulverhaal

Feest!

Stichting Opkikker bestaat dit jaar 25 jaar. Daarom organiseert de Opkikker een feest! Hij vraagt of jij hem wil helpen om een plan te maken. Natuurlijk doe je dat! Je stapt meteen op jouw ..... (1) en racet zijn kant op! “Wie zullen we allemaal uitnodigen?”, vraagt de Opkikker. Daar hoef jij niet lang over na te denken: “..... (2), ..... (3) en natuurlijk ..... (4)!” “Zullen we ..... (5) ook vragen?”, vraagt De Opkikker. Jij wordt meteen zo rood als een ..... (6) en begint te stotteren: “Eh, ja, ehhh.” De Opkikker klapt in zijn handen.

“De gastenlijst is rond!” De rest van de dag werken jullie zo hard als een ..... (7) om ervoor te zorgen dat alle voorbereidingen gedaan zijn. Goh, wat hoop jij dat ..... (8) komt optreden!

De dag van het feest is aangebroken. Jij trekt jouw mooiste ..... (9) aan en staat voor de spiegel. Stel je voor dat ..... (5) er ook is? Je doet nog snel je haar goed en dan gaat de bel al. Daar staat de Opkikker, samen met ..... (2), ..... (3) en ..... (4). Wat leuk dat ze allemaal gekomen zijn! In een ..... (10) vertrekken jullie om ..... (11) richting het feest. Als jullie aan komen rijden, kijken jullie je ogen uit. De ..... (12) ziet er nog groter en mooier uit in het echt. Zodra jullie binnenkomen, hoor je het meteen, dat is geen ..... (8), maar ..... (13)! Hoe kan dat nou? Je ..... (14) meteen naar de Opkikker toe om verhaal te halen, maar struikelt over een ..... (15) en komt regelrecht in een plas ..... (16) terecht!

Iemand pakt jouw hand en trekt jou overeind. Nog een beetje verward sta je op en blijk je recht in de ogen te kijken van ..... (5)! Het liefst zou je nu zo hard mogelijk wegrijden op jouw ..... (1). In plaats daarvan word je natuurlijk weer zo rood als een ..... (6). Maar ..... (5) laat jouw hand niet los. Samen lopen jullie richting de danszaal en beginnen jullie te dansen. Net op dat moment stopt ..... (13) met zingen en wordt er een nieuwe artiest aangekondigd: ..... (8)! Het kan niet anders: dit wordt de mooiste avond van je leven!

(1)

Speelgoed waarmee je je kunt voortbewegen

(9)

Kledingstuk

(2)

Jouw beste vriend(in)

(10)

Coolste voertuig

(3)

Jouw buurjongen of –meisje

(11)

Bedtijd

(4)

Jouw juf/meester

(12)

Stadion van jouw favoriete voetbalclub

(5)

Degene op wie jij verliefd bent

(13)

Artiest waar je een hekel aan hebt

(6)

Rood voorwerp

(14)

Manier om je voort te bewegen

(7)

Een dier

(15)

Voorwerp

(8)

Jouw idool

(16)

Drinken

KIK. JUBILEUMEDITIE

22

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Invulverhaal.indd 22

9/25/2020 9:59:09 AM

2005

Onze allereerste Super Opkikkerdag

KIK. JUBILEUMEDITIE

23

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Uit de oude doos_Fotopaginas.indd 23

9/25/2020 9:54:44 AM

Interview

De eerste twee vrijwilligsters Dinie & Martha

‘Mijn werk vond ik leuk, maar de stichting deed iets met mij’ Twee totaal verschillende vrouwen. De één een rasechte Amsterdammer, de ander komt uit Ermelo. Toch hebben ze één fundamenteel ding gemeen: Stichting Opkikker zit niet alleen in hun hart, maar stroomt door hun hele lichaam. En dat al 25 jaar lang.

Een gesprek over de gedeelde passie van Dinie Groen (72) en Martha Conradie (83).

KIK. JUBILEUMEDITIE

24

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_Dinie_en_Martha.indd 24

9/25/2020 10:04:00 AM

Martha Conradie

Dinie Groen

□ Dinie (72) en Martha (83) □ Vrijwilligsters van het eerste uur □ Hebben al 25 jaar een passie voor Stichting Opkikker

KIK. JUBILEUMEDITIE

25

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_Dinie_en_Martha.indd 25

9/25/2020 10:04:03 AM

KIK. JUBILEUMEDITIE

26

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_Dinie_en_Martha.indd 26

9/25/2020 10:04:06 AM

Martha: “25 jaar geleden stuitte ik op een krantenartikel. Een

Martha: “Dat is het enige wat ik nooit gedaan heb. Dat vond ik te

organisatie was op zoek naar vrijwilligers voor het organiseren van

moeilijk.”

leuke dagen voor zieke kinderen. Ik reageerde meteen.”

Dinie: “Dat snap ik wel. Ik zag zulke momenten als een soort afslui­

Dinie: “Ik ben ook via dat krantenbericht bij de stichting gekomen.

ting. En de dankbaarheid van de ouders omdat je bij de dienst

Achteraf hoorde ik dat dat eigenlijk niet de bedoeling was. Ruud

aanwezig was, is onbeschrijfelijk. Ik ben eens naar de begrafenis

dacht dat de advertentie alleen lokaal zou worden opgepakt, maar

gegaan van een zestienjarig meisje. Ik wilde me niet opdringen,

hij werd ook in de Telegraaf geplaatst. Ik woonde toen ook al in

dus ik nam plaats achterin de zaal. Zodra de ouders van het meisje

Ermelo, maar dat weerhield mij er niet van om een kijkje te gaan

mij zagen, liepen ze direct op me af. Ze hadden voorin een plekje

nemen in Amsterdam. In een kantoor op de Prinsengracht ont­

voor me vrijgehouden. Bijzonder was dat. Zo gaat het ook tijdens

moette ik Ruud en jou.”

Opkikkerdagen. De mooie, dankbare momenten overheersen. Na

Martha: “Dat klopt! Wij zijn toen als eerste twee vrijwilligers gaan

bijna elke Opkikkerdag kwam ik uitgelaten thuis en dan vertelde ik

helpen. Dat ging heel anders dan nu. Alles moesten we zelf rege­

mijn man vol enthousiasme over hoe geweldig de dag was. Na een

len. We moesten organisaties bellen, leenauto’s regelen en soms

tijdje zei hij: ‘Dat zeg je altijd!’ Maar zo was het wel.”

op de fiets naar de kostuumwinkel om de mooiste pakken te be­

Martha: “Dat is waar! Ik kan me geen dag herinneren die niet

machtigen. En het liefst voor zo min mogelijk geld. Als ik er zo aan

prachtig was. Allemaal zijn ze uniek en brengen ze iets bijzonders

terugdenk, dan waren we hartstikke druk in die tijd.”

bij ons en het gezin naar boven.”

Dinie: “Dat waren we ook! Maar aan het einde van de dag was het

Dinie: “Toch is de functie van vrijwilliger bij de stichting niet voor

een echte kick als je weer wat bijzonders voor elkaar had gekre­

iedereen weggelegd. Zeker de eerste tien jaar hebben wij samen

gen. Je probeerde ook steeds meer te bereiken. Waar je in het

met de andere vrijwilligers heel hard gewerkt.”

begin tevreden was met een gratis voorgerecht in een mooi restau­

Martha: “Dat klopt helemaal. Ik denk dat niet iedereen het kan om­

rant, probeerde je een paar maanden later een driegangenmenu te

dat je jezelf volledig moet kunnen wegcijferen. Het draait tijdens

regelen. Natuurlijk niet voor jezelf, maar voor het gezin.”

een Opkikkerdag niet om jou.”

Martha: “Ik weet nog dat ik eens vijf vrijkaarten voor een musical

Dinie: “Inderdaad. Je moet beseffen dat jij die dag op de achter­

wist te bemachtigen. Zo trots was ik! Toen daar ook nog een gratis

grond staat. Dat jij niet belangrijk bent. Het enige wat telt is het

lunch aan toe werd gevoegd, was ik helemaal door het dolle heen.

gezin. Het doen vergeten van de witte jassen is het belangrijkste

Mijn man zei dan grappend: ‘Had dit jaren eerder gedaan, dan had

doel. Na al die jaren zit de stichting in mijn hart.”

ik nooit hoeven werken.’”

Martha: “In je hart? Het stroomt door heel mijn lijf. Ik heb zelfs mijn

Dinie: “Ja, dingen voor elkaar krijgen, dat kon jij wel. Werkelijk alles

vriend en al mijn familie gek gemaakt van de stichting. Het bete­

wist jij te verkopen! We gingen ook altijd voor het hoogst haalbare.

kent heel erg veel voor mij.”

Dan pakten we de telefoon en belden gewoon de duurste hotels.

Dinie: “Dat klopt helemaal Martha, zo voel ik het ook. Ik ben zelfs

Gek genoeg lukte het dan vaak ook nog.”

gestopt met mijn werk bij de peuterspeelzaal omdat ik het niet

Martha: “Ik weet nog dat ik op een dag naar een kleding­

meer kon combineren met Stichting Opkikker. Mijn werk vond ik

verhuurbedrijf ging om piratenpakken te regelen voor een Opkik­

leuk, maar de stichting deed iets met mij. Dat gevoel had jij toch

kerdag. Ik vertelde dat ik er zo’n vijftien nodig had en vroeg toen

ook?”

aan de eigenaar hoeveel dat zou gaan kosten. Het enige wat die

Martha: ”Dat klopt. Ik kreeg tijdens mijn vrijwilligerswerk voor de

man vroeg, was of ik goed appeltaart kon bakken. ‘Natuurlijk’, riep

stichting een baan aangeboden. Even heb ik getwijfeld of ik hem

ik blij. Zo probeerde je met weinig middelen, van alles te regelen.”

moest aannemen. We hadden het thuis niet breed en mijn werk

Dinie: “Maar het was niet altijd leuk, hoor. Soms was het zwaar,

voor Stichting Opkikker

vond je niet?”

was vrijwillig. Met die baan

Martha: “Klopt! Ik weet nog dat wij samen een Opkikkerdag or­

konden we misschien op

ganiseerden voor een meisje van een jaar of zestien. Het kwam in

vakantie gaan of een nieuw

die tijd voor dat een Opkikkerdag twee dagen duurde. Wij sliepen

bankstel kopen. Mijn man

daarom een nachtje in het hotel samen met het meisje en haar

bracht me al snel terug naar

vriendinnen. Die avond is ze stiekem met haar vriendinnen weg­

de realiteit. Hij zei: ‘Droom

geglipt om uit te gaan. Razend waren we. Na een tijdje kwam ze

maar even verder, ik weet

doodleuk het hotel weer binnenlopen. Ik ben nog nooit zo opge­

wel waar je voor kiest.’ Hij

lucht geweest, denk ik.”

had gelijk. Geld interesseert

Dinie: “Dat was me wat. In alle staten waren we. Zulke gebeurte­

mij niet zo veel en Stichting

nissen maak je soms ook mee.”

Opkikker maakte iets in mij

Martha: “Gelukkig kunnen we er nu om lachen. Dat heb je niet

los. Ik heb de baan afgewe­

altijd helaas. Ook de moeilijke momenten blijven me voor altijd bij.”

zen. Van die keuze heb ik in

Dinie: “Dat klopt. Bijvoorbeeld als het kind waar je de Opkikkerdag

al die jaren nooit spijt gehad.

voor organiseerde, kwam te overlijden. Als de dag kort daarvoor

De stichting heeft mij zo veel

was geweest, probeerde ik altijd naar de begrafenis te gaan.”

gebracht.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

‘Ik kan me geen dag herinneren die niet prachtig was.

Allemaal zijn ze uniek en brengen ze iets bijzonders bij ons en het gezin naar boven’

27

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview_Dinie_en_Martha.indd 27

9/25/2020 10:04:07 AM

DE OPKIKKERDAG VAN JORIAN EN ZIJN GEZIN

‘Alsof je op dat moment weer landt op aarde’ Het leven van Daniel, Bianca en hun zoons Jorian (9) en Renze (6) staat al een paar jaar volledig op zijn kop. Jorian heeft namelijk een opticus glioom, oftewel een hersentumor. “Ik heb kanker”, zegt Jorian moedig. Het is een zware tijd, waarin hun Opkikkerdag voor een lichtpuntje zorgde.

KIK. JUBILEUMEDITIE

28

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Arjan.indd 28

9/25/2020 10:13:48 AM

KIK. JUBILEUMEDITIE

29

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Arjan.indd 29

9/25/2020 10:13:52 AM

“Toen Jorian een jaar of 3 was, hebben dokters eigenlijk per toeval de hersentumor ontdekt”, vertelt Bianca.

“Helaas is de tumor zo ingegroeid dat hij niet verwijderd of bestraald kan worden zonder belangrijke zenuwen te raken.

De opticus glioom kan alleen geremd worden door middel van chemo. Wat de toekomst brengt, is dan ook nog niet duidelijk. Toch blijven we positief. De hele situatie heeft ons als gezin heel sterk gemaakt. Jorian en Renze gaan echt voor elkaar door het vuur.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

30

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Arjan.indd 30

9/25/2020 10:13:56 AM

Daniel: “De ziekte van Jorian heeft het gezinsleven wel een beetje ontwricht.

Voor de behandelingen werd Jorian één keer per maand 3 tot 4 dagen opgenomen in Groningen. Dan wilden we natuurlijk dicht bij hem zijn en was één van ons bij Jorian en de ander thuis bij de jongste. Het is heel moeilijk om je aandacht te verdelen. De Opkikkerdag kwam daarom als geroepen, want tijdens deze dag draaide het vooral om tijd doorbrengen met het hele gezin!”

KIK. JUBILEUMEDITIE

31

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Arjan.indd 31

9/25/2020 10:14:01 AM

KIK. JUBILEUMEDITIE

32

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Arjan.indd 32

9/25/2020 10:14:04 AM

“Het is heel moeilijk om aan een ander uit te leggen wat een Opkikkerdag betekent”, vertelt Daniel. “Je zou kunnen zeggen ‘allemaal leuke dingen doen’, maar het is veel meer dan dat. Je vergeet echt even al je zorgen en je kind kan weer een dagje kind zijn.”

“Het uitzwaaimoment aan het eind van de dag vatte eigenlijk alles samen”, vult Bianca aan. “Alle vrijwilligers staan daar met zoveel gevoel en passie. Je kijkt naar ze en weet het zeker: ‘Zij hebben er alles aan gedaan om ons de dag van ons leven te bezorgen.’ Je zag auto’s na dit uitzwaaimoment stilstaan om even bij te komen. Alsof je op dat moment weer landt op aarde.”

‘Je vergeet echt even al je zorgen en je kind kan weer een dagje kind zijn’ KIK. JUBILEUMEDITIE

33

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Arjan.indd 33

9/25/2020 10:14:08 AM

Ambassadeur Celine

‘Ik voel me meer dan alleen ziek. Ik voel me vooral Celine, die heel

vrolijk en positief kan zijn’ Celine is veertien jaar als ze een bezoek brengt aan de huisarts. Ze heeft veel hoofdpijn en tijdens het sporten is ze opeens niet meer zo snel. Na een groot aantal onderzoeken blijkt dat ze lijdt aan chronische clusterhoofdpijn. Haar leven staat volledig op zijn kop. Celine: “Het verschil tussen de oude en de nieuwe Celine kun je je bijna niet voorstellen” Wij spraken haar over haar ziekte, haar Opkikkerdag en de toekomst.

Twee keer per nacht een aanval

Dat is verschrikkelijk. Gelukkig heb ik tegenwoor-

“Op mijn veertiende kreeg ik een lichte kriebeling

dig een zuurstoftank naast mijn bed staan. Bij een

achter mijn oog en had ik erg veel last van hoofd-

aanval gebruik ik de zuurstoftank en dan neemt de

pijn. Na twee weken besloten mijn ouders dat ik

pijn sneller af.”

naar de huisarts moest. De arts verwees ons al snel daar naar het Amalia kinderziekenhuis in Nijmegen.

Van acrobatische gymnastiek naar korte wandelingetjes

Na onderzoek kreeg ik daar de diagnose cluster-

“Het verschil tussen de oude en de nieuwe Celine

hoofdpijn. Na negen maanden werd dit aangepast

kun je je bijna niet voorstellen. Voorheen was sport

naar chronische clusterhoofdpijn. Nu heet het

een belangrijk onderdeel van mijn leven. Ik deed

officieel invaliderende chronische clusterhoofdpijn.

aan turnen, acrobatische gymnastiek en survival. Ik

Toen ik dat hoorde, was ik in eerste instantie heel

had zelfs een sixpack! Nu kan ik amper functione-

door naar het Slingeland in Doetinchem en vanuit

erg opgelucht. Ik was blij dat mijn ziekte einde-

ren. Hele dagen zit ik thuis. In de middag maak ik

lijk een naam had. In het ziekenhuis vertelden de

een kleine wandeling met de honden. Driehonderd

artsen mij dat er met mijn ziekte, met behulp van

meter van ons huis hebben we een rieten stoel neer-

medicijnen, goed valt te leven. Helaas werken de

gezet. Daar wandel ik naartoe, terwijl ik ondertussen

medicijnen bij mij niet. Ik heb de hele dag een

geniet van de buitenlucht. Vervolgens ga ik weer

drukkend gevoel bij mijn slaap en twee keer per

naar huis. Dat is eigenlijk mijn dag. Het meest mis ik

nacht krijg ik een aanval. Dan heb ik het gevoel

de kleine dingen. Gewoon met vriendinnen op pad

alsof iemand met een mes achter mijn ogen steekt.

gaan zonder dat je van tevoren en na afloop moet

KIK. JUBILEUMEDITIE

34

25 jaar Opkikker

KIK01_interview Celine.indd 34

9/25/2020 11:35:16 AM

□ Celine (22) □ Heeft invaliderende chronische clusterhoofdpijn

□ Beleefde in 2013 een Opkikkerdag □ Is sindsdien ambassadeur

KIK. JUBILEUMEDITIE

35

25 jaar Opkikker

KIK01_interview Celine.indd 35

9/25/2020 11:35:20 AM

‘De Opkikkerdag heeft mij veel kracht en plezier gegeven’ uitrusten. Dat je zonder erbij na te denken op de fiets kunt springen en kunt gaan. Het spontane is volledig uit mijn leven verdwenen.”

Een Opkikkerdag voor het hele gezin “Een jaar na mijn diagnose kwam ik in aanmerking voor een Opkikkerdag. Er stonden twee vrijwilligers voor de deur die vroegen wat mijn wensen waren.

Ik wilde iets doen dat voor het hele gezin leuk zou zijn. Altijd als ik in het ziekenhuis lig, dan slaapt mijn moeder bij mij. Je leeft daardoor als gezin heel erg gescheiden. Er gaat meer aandacht naar mij en dat is gewoon niet hoe ik het zou willen. In die tijd was ik ook al fan van turnen en koken. Het leek mij leuk als dat in de Opkikkerdag een plek zou krijgen.”

“Aan het begin van de Opkikkerdag ontving ik een brief van de bekende turners Céline van Gerner en Epke Zonderland. Fantastisch vond ik dat. Die brieven heb ik nog, ze staan ingelijst op mijn kamer. We zijn toen met een limousine naar Arnhem gereden waar we ‘Wie is de mol?’ hebben gespeeld en vervolgens een fotoshoot kregen. Mijn broertje en vader zijn daarna afgezet bij de dierenambulance. Mijn moeder, zus en ik hebben in een limousine mijn vriendinnen opgehaald. Samen zijn we naar een restaurant gereden, waar we mochten

KIK. JUBILEUMEDITIE

36

25 jaar Opkikker

KIK01_interview Celine.indd 36

9/25/2020 3:39:16 PM

KIK. JUBILEUMEDITIE

37

25 jaar Opkikker

KIK01_interview Celine.indd 37

9/25/2020 11:35:32 AM

‘Leuke dagen duren net wat langer dan de vervelende’

naar feestjes, dat kan ik helaas niet. Ik gun ze dat

koken en eten. Aan het einde van de dag gingen

durig zieke jongeren zich ook zo voelen. Ik ben

we onder politiebegeleiding weer naar huis. De

dankbaar voor de vriendinnen die ik nog wél heb.

Opkikkerdag heeft mij veel kracht en plezier ge-

Met de vriendinnenclub van de basisschool heb ik

geven. Dat maakt echt wel een verschil. Het klopt

nog steeds contact. Die meiden komen eens per

gewoon dat de leuke dagen nét wat langer duren

jaar, als er bij ons in het dorp kermis is, bij mij thuis

dan de vervelende. Dat geldt voor mij ook. Ik gun

indrinken. Dat vind ik altijd hartstikke gezellig, ook

alle zieke kinderen een Opkikkerdag zoals die van

al drink ik zelf geen alcohol. Na een paar uur gaan

mij. Jaren later kun je er nog op terugkijken. Zo pak

zij stappen en dan ga ik naar bed.”

allemaal, maar voor mij is het soms lastig. Ik voel me best eenzaam. Vaak hoor je dat oude mensen eenzaam zijn, maar ik geloof dat heel veel lang-

ik mijn fotoboek er soms nog bij of kijk ik naar de handtekeningen. Ook heb ik het er nog regelmatig

Een nieuwe opleiding

over met mijn ouders. Dan halen we herinneringen

“In april heb ik een neuromodulatie-behandeling

op en spreken we over hoe geweldig die dag was.”

ondergaan. Dit is een behandeling die pas sinds kort in Nederland wordt aangeboden. Tijdens een

‘Neem gewoon een aspirine’

operatie is er een elektrode geplaatst onder de

“Je ziet niets aan mij. Soms is dat lastig omdat

zenuw in mijn achterhoofd. Vanuit deze elektrode

mensen dan de ernst van mijn ziekte niet zien,

lopen er draden door mijn rug naar een batterij

maar het kan ook heel fijn zijn. Dan ben je niet

in mijn buik. De elektrode geeft stroom af aan de

direct dat zieke meisje. Ik voel me meer dan alleen

zenuw waardoor deze als het ware overprikkeld

ziek. Ik voel me vooral Celine, die heel vrolijk en

raakt. Helaas is het erg lastig om de juiste stroom-

positief kan zijn. Dat het woord ‘hoofdpijn’ in mijn

sterkte van de elektrode te bepalen en daarom

diagnose zit, maakt het begrip voor mijn ziekte

moet ik nu steeds naar het ziekenhuis om de instel-

niet groter. Het geeft mensen het idee te weten

lingen aan te passen. Daarom merk ik nu nog geen

wat ik voel. ‘Ik heb soms ook hoofdpijn’ of ‘Neem

verbetering. Het kan wel een jaar duren voordat

gewoon een aspirine’, zeggen ze dan. Daar word

we de juiste instellingen hebben gevonden. De

ik wel verdrietig van. Hoofdpijn is onbegrepen en

behandeling kan me niet genezen, maar het kan

het is ook eigenlijk niet de goede benaming. Het

wel de scherpe randjes van de pijn weghalen. Elke

is meer zenuwpijn. Artsen noemen het ook wel

verlichting is al mooi.”

Neurologie van Horton. Zo zou het overal moeten heten. Als je dat zegt, kweek je meer begrip.”

“Vorig jaar ben ik begonnen met de MBO opleiding Apothekersassistent. Het bevalt me heel erg goed,

Blij met mijn vriendinnen

want ik vind het heel erg interessant. Ik heb mijn

“Door de jaren heen ben ik een aantal vriendinnen

HAVO-diploma, dus deze MBO opleiding is iets

verloren. Dan zeiden ze dat het ziekzijn nu wel heel

onder mijn niveau. Eigenlijk is dat heel erg fijn.

erg lang duurde en dat ze een ‘normale’ vriendin

Zo hoef ik bepaalde vakken niet te volgen en kan ik

wilden hebben. Dat zijn momenten dat je opeens

het tempo nu goed bijhouden. Ik ga dit jaar stage

heel erg met je ziekte geconfronteerd wordt. Ik

lopen in de apotheek bij ons in de buurt. Ik heb al

krijg van de vriendinnen die ik nog wel heb weinig

kennisgemaakt en het klikte heel erg goed. Ik heb

mee. Zij gaan studeren, krijgen vriendjes en gaan

er heel veel zin in!”

KIK. JUBILEUMEDITIE

38

25 jaar Opkikker

KIK01_interview Celine.indd 38

9/25/2020 11:35:38 AM

2008

Super Opkikkerdag met Jeroen van der Boom

KIK. JUBILEUMEDITIE

39

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Uit de oude doos_Fotopaginas.indd 39

9/25/2020 9:54:56 AM

OPRICHTER RUUD AAN HET WOORD

’onbaatzuchtig bezig zijn voor anderen’

Met een flinke dosis passie en één computer begon Ruud Sliphorst, 25 jaar geleden, Stichting Opkikker. Vanaf zijn zolderkamertje in Almere stuurde hij brieven en legde hij belangrijke contacten. De stichting is zijn levenswerk. Trots? Dat vindt hij maar een lastig woord. Zijn droom? Het helpen van alle 200.000 zieke kinderen die Nederland telt. Ruud: “Het voelt goed om iets te betekenen voor een ander en op die manier een zinvolle invulling te kunnen geven aan je leven en tijd.”

Even voorstellen □ Ruud Sliphorst (59) □ Eén van de oprichters van Stichting Opkikker □Z et zich al 25 jaar met hart en ziel in voor de stichting

Achterop de brommer

andere stichting zocht op dat moment vrijwilligers.

“30 jaar geleden werd mijn neefje, de zoon van

Daar ben ik gaan helpen, maar na vijf jaar kwam

mijn zus, getroffen door leukemie. Wij hadden een

ik tot andere inzichten. Zo richtte die stichting

hele goede band, maar helaas mocht hij nog geen

zich alleen op kinderen die levensbedreigend ziek

zestien jaar oud worden. Het was een ontzettend

waren en wilde ik juist iets doen voor een bredere

moeilijke periode. Toen we beseften dat hij niet oud

doelgroep. Daarnaast had ik ook kostentechnisch

ging worden, zijn we een leuke dag voor hem gaan

een ander idee. Ik was ervan overtuigd dat je met

organiseren. Zo was hij dol op brommers en was

minder kosten, meer gezinnen kon helpen. Zo ben

het zijn grote droom er ooit één te besturen. Voor

ik gaan nadenken over een eigen stichting. Ik vond

je zestiende mag je natuurlijk nog helemaal geen

vijf mensen die net zo ambitieus waren als ik. We

brommer rijden, dus we hadden ervoor gezorgd dat

zijn samen gaan zitten en ‘Stichting Opkikker’ werd

de politie in Alkmaar een oogje dichtkneep. Die dag

geboren.”

ben ik samen met hem een ritje gaan maken. De aanblik die je dan onderweg ziet als je in de grote

Ambtenaar bij het kadaster

ramen kijkt; hij met een brede glimlach voorop en ik

“In die tijd werkte ik als ambtenaar bij het kadaster

angstig achterop de brommer. Dat heeft zo’n diepe

van Amsterdam. Al zeventien jaar was ik een loyale

indruk op mij gemaakt. Vanaf die dag wist ik dat ik

werknemer. Als mijn neefje niet ziek was geworden,

iets wilde gaan betekenen voor zieke kinderen. Een

dan was ik daar waarschijnlijk tot mijn 65e blijven

KIK. JUBILEUMEDITIE

40

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Verhaal Ruud.indd 40

9/25/2020 11:23:27 AM

werken. Ik hoorde dat het kadaster verzelfstandigd werd en las in het bedrijfsblad dat er creatieve manieren werden bedacht om mensen bereid te krijgen een andere baan te zoeken. Toen ben ik bij de directie naar binnen gestapt en heb ik gezegd dat als zij mij drie jaarsalarissen meegaven, ik zou vertrekken. Dat was wat kort door de bocht. Zo makkelijk ging het uiteraard niet. Ze wisten wel dat ik met Stichting Opkikker bezig was en wilden graag meehelpen. Ik mocht de studie Sociale Dienstverlening volgen en zou voor de helft van mijn werk worden vrijgesteld. Die tijd kon ik goed besteden aan het opzetten van de stichting. In mijn tweede studiejaar kreeg ik de kans om de laatste twee jaar in één jaar te combineren. Toen mijn werk ook daar akkoord mee ging, was ik feitelijk volledig vrijgesteld van werk. De studie heb ik goed afgerond, waardoor ik alsnog een jaarsalaris mee kreeg en ik vertrok. Van dat geld heb ik een jaar kunnen leven en aan de stichting kunnen werken.

In die drie jaar hebben we de stichting grotendeels opgezet.”

Praten met het AMC “De eerste periode regelde ik vrijwel alles vanaf

KIK. JUBILEUMEDITIE

41

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Verhaal Ruud.indd 41

9/25/2020 11:23:32 AM

KIK. JUBILEUMEDITIE

42

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Verhaal Ruud.indd 42

9/25/2020 11:23:43 AM

‘Ik ben heel erg dankbaar voor de onvoorwaardelijke steun van mijn familie’

van mijn familie. In de beginjaren was ik 24/7 met Stichting Opkikker bezig. Thuis wisten ze niet beter.

Ze zijn erin meegegroeid en daarom snapten ze waarom ik het deed. Mijn vrouw en kinderen hebben altijd volledig achter mij gestaan. Natuurlijk vinden

mijn zolderkamer. Met enkel een computer en de

ze het jammer als ik er niet ben en ook maakt mijn

hulp van mijn compagnon Patricia Boddy werden

dochter er soms een opmerking over als ze boos is.

donateurs gezocht, sponsoren benaderd en

Toch steunen zij mij onvoorwaardelijk. Ook zijn veel

documenten in orde gemaakt. Ik heb veel aan haar

familieleden al vrij snel gaan helpen. Mijn broer en

gehad in die periode. Na een jaar van formaliteiten

neef hebben bijvoorbeeld tijdens Opkikkerdagen

afhandelen, waren we klaar om met het echte werk

veel geholpen en ook zijn de meeste familieleden

te gaan beginnen. Als eerste zijn we gaan praten

altijd donateur geweest. Mijn neefje heeft natuurlijk

bij het AMC in Amsterdam [Lees hier meer over op

een belangrijke rol gespeeld, dat zal ik nooit

pagina 56]. Het was van groot belang dat we met

vergeten.”

een goed verhaal kwamen. Dat bleek het geval, want er ontstond een fijne samenwerking. In het

De cultuur bewaken

eerste jaar hebben we vijf gezinnen een zogeheten

“Mijn werkzaamheden zijn verschoven.

‘Verwendag’ bezorgd. Per gezin kwam daar zo’n

Tegenwoordig bedenk ik meer dan dat ik uitvoer.

72 uur werk en 2.000 gulden bij kijken. Ik kan je

Ik heb minder te maken met de directe gang

vertellen dat het een behoorlijke kluif was om dat

van zaken, maar ik bewaak wel de cultuur. De

allemaal voor elkaar te krijgen, maar het was een

voldoening haal ik uit de vrijheid die het bestuur

succes! Het jaar erop hielpen we maar liefst twintig

mij altijd geboden heeft. Ik heb vele leuke

gezinnen en ook dat liep goed. Onze ambitie

projecten mogen bedenken die ik verder ben gaan

groeide en al snel gingen we in gesprek met andere

ontwikkelen. Daar bleek mijn talent te liggen. Ik blijk

ziekenhuizen waar we mee gingen samenwerken.

te beschikken over een hoop creativiteit. Gooi er

Het VU in Amsterdam werd het volgende ziekenhuis,

een kwartje in en ik begin te ratelen. Of het allemaal

gevolgd door het Medisch Centrum in Alkmaar,

realistisch is, dat laat ik even in het midden. Door

dat extra speciaal voor mij was omdat mijn neefje

bezig te zijn, word ik op honderdduizend ideeën

daar was behandeld. We werden steeds groter en

gebracht. Dat vind ik heel erg leuk om te doen.

verhuisden van mijn zolderkamer naar een echt

Daarnaast ben ik bij elke Opkikkerdag aanwezig.

kantoor en naast een aantal vrijwilligers [zie ook

Het maakt niet uit wanneer of waar ze zijn. Dat

pagina 24] namen we ook ons eerste personeelslid

laat ik me ook niet afpakken, het is ten slotte waar

aan. Door de jaren heen zijn we geleidelijk blijven

ik het voor doe. Ik wil geen directeur worden die

groeien. Er kwamen steeds meer ziekenhuizen,

zo ver van de werkvloer afstaat, dat hij er geen

personeelsleden en vrijwilligers bij. Op dit moment

plezier meer uithaalt. Je moet die passie houden.

werken we samen met alle ziekenhuizen van

Na 25 jaar staan nog steeds de tranen in mijn ogen

Nederland, hebben we zo’n achttien medewerkers in

bij het uitzwaaimoment, aan het einde van een

dienst en zijn er ruim 800 vaste vrijwilligers bij ons

Opkikkerdag. Als ik dan de geëmotioneerde ouders

aangesloten. Dat is geweldig.”

en de glunderende gezichtjes van de kinderen zie, dan houd ik het niet droog.”

Ontzettend dankbaar “Uiteraard ben ik trots op alles wat ik allemaal voor

Iets betekenen voor een ander

elkaar heb gekregen, maar ‘trots’ vind ik ook een

“Er zijn verschillende manieren waarop je mensen

moeilijk te verteren woord. Het is ergens misplaatst,

kunt helpen. Daarbij kun je het zo groot of klein

want de reden waarom ik dit ben gaan doen, is de

maken als je zelf wilt. Bij ons is de persoonlijke

ziekte van mijn neefje. Of je daar trots op moet zijn,

aandacht, die wij de gezinnen geven, het meest

dat weet ik niet. Ik ben wel trots op alle mensen

belangrijk. Daarnaast is het onbaatzuchtig bezig

die ik ben tegengekomen en die mij in alles hebben

zijn voor anderen een bijzonder gegeven. Ik vind

gesteund. Zij hebben de stichting gebracht waar zij

het mooi dat wij een platform hebben dat mensen

nu is. Dat is niet alleen mijn verdienste. Ook ben ik

de gelegenheid biedt om goed te kunnen doen.

heel erg dankbaar voor de onvoorwaardelijke steun

Geven is zoveel leuker dan ontvangen. Dat is een

KIK. JUBILEUMEDITIE

43

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Verhaal Ruud.indd 43

9/25/2020 11:23:45 AM

fijn gevoel voor iedereen. Hoewel, ik zeg natuurlijk geen ‘nee’ tegen de vijf miljoen van de loterij...

Maar het voelt gewoon goed om iets te betekenen voor een ander en op die manier een zinvolle invulling te kunnen geven aan je leven en tijd. Het is bijzonder dat verdrietige omstandigheden, zoals de ziekte van mijn neefje, zoveel kracht kunnen geven.

Dat zie ik ook bij mensen om mij heen gebeuren.

We hebben gezinnen en ambassadeurs die door droevige omstandigheden met ons in aanmerking zijn gekomen. Vervolgens storten ze zich volledig op Stichting Opkikker, waardoor het een soort levensstijl wordt. Ik denk dat het ook een vorm van verwerking is. Dat geldt ook voor mij. Ik zeg vaak gekscherend dat ik na al die jaren nog steeds de gebeurtenis met mijn neefje aan het verwerken ben. Wie zal het zeggen?”

Mijn toekomstdroom “In Nederland zijn er ongeveer 200.000 kinderen ziek, die niet per se allemaal onder behandeling staan in het ziekenhuis. Het is soms lastig te bepalen welke kinderen wel of geen recht hebben op een Opkikkerdag. Het is appels met peren vergelijken. Er zijn zoveel momenten in het leven van mensen waarop een stukje aandacht van toegevoegde waarde is, dat laat zich niet altijd meten. Daarom zou ik niet alleen voor de kinderen die onder behandeling staan, iets willen betekenen.

Ik zou ooit al die 200.000 zieke kinderen willen helpen. Dat is misschien een droom, maar die blijf ik stiekem koesteren.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

44

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Verhaal Ruud.indd 44

9/25/2020 11:23:53 AM

□ Patricia Boddy □ Medeoprichter Stichting De Opkikker

“Een ziek kind vraagt veel van een gezin.

En een langdurig ziek kind vraagt zeer veel. Dat is voor zo’n gezin of verzorger heel zwaar. Geen vijf minuten vrij, en je weet dat die er ook morgen niet zullen zijn, en overmorgen ook niet. Dat is slopend. Als je maar een keer even op adem zou kunnen komen. Dan zou je ook een nieuwe periode weer beter aan kunnen.”

13 september 1995

KIK. JUBILEUMEDITIE

45

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Quote Patricia.indd 45

9/25/2020 8:21:23 AM

Een taartje hoort erbij!

De 25e verjaardag van Stichting Opkikker kan natuurlijk niet voorbij gaan zonder een feestelijke taart of iets anders lekkers! Rutger deelt daarom een aantal héle lekkere recepten, zodat ook jij er thuis een feestje van kunt maken. Rutger van den Broek was de winnaar van het eerste seizoen van Heel Holland Bakt en is sindsdien niet meer weg te denken uit de Nederlandse bakwereld. Op zijn blog en social media-kanalen ‘Rutger Bakt’ deelt hij een aantal keer per week recepten om je vingers bij af te likken.

Drie van deze heerlijke recepten vind je op de volgende pagina’s.

Ga jij voor de appel-notentaart, de sinaasappel-amandeltulband of de honing-bramenslof?

KIK. JUBILEUMEDITIE

46

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_recepten.indd 46

9/25/2020 1:24:15 PM

Appel-notentaart Recept zie pagina 50

Amandelspijs In twee van de recepten komt ook amandelspijs voor. Amandelspijs kun je natuurlijk in de winkel kopen, maar je kunt het heel gemakkelijk zelf maken. Doe 250 gram amandelen met 250 gram suiker en de rasp van een halve citroen in een keukenmachine met hakmessen en hak alles fijn. Voeg 1 ei toe en mix verder tot er een samenhangend geheel is ontstaan. Wikkel het amandelspijs in plasticfolie en laat het indien mogelijk enkele dagen rusten in de koelkast, zodat de smaak zich goed kan ontwikkelen. Je kunt zelfgemaakt amandelspijs ook heel goed invriezen.

KIK. JUBILEUMEDITIE

47

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_recepten.indd 47

9/25/2020 1:24:22 PM

Sinaasappelamandeltulband Recept zie pagina 50

KIK. JUBILEUMEDITIE

48

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_recepten.indd 48

9/25/2020 1:24:39 PM

HONING-BRAMENSLOF Voor 12 personen (6 stukken per slof)

INGREDIËNTEN

Voor de topping

Voor het deeg

□ 125 gr zure room □ 250 gr

□ 250 gr bloem □ 2 tl bakpoeder □ 180 gr boter □ 100 gr suiker □ 80 gr donkerbruine

mascarpone

□ 100 gr honing □ 400 gr bramen

basterdsuiker

Verder nodig

□ 1 eidooier □ rasp van ½ citroen □ ¼ tl zout

□ boter, om in te

Voor het

vetten

□ poedersuiker, om te bestuiven

spijsmengsel

□ 175 gr amandelspijs □ ½ tot 1 ei

BEREIDING 1. Kneed alle ingrediënten voor het deeg tot je er een samenhangende bal van kunt maken. Verpak het deeg in huishoudfolie en laat het minimaal 1 uur rusten in de koelkast. 2. Verwarm de oven voor op 180 °C. 3. Meng het spijs met het halve of hele ei om het wat dunner te maken, het moet smeerbaar worden. Rol het deeg op een bebloemd werkblad uit tot een dikte van 7 à 8 millimeter. Druk met een ingevette sloffenring van 24 bij 9 centimeter een passende deegplak uit het deeg. Verwijder het omliggende deeg en doe hetzelfde voor de tweede slof. Plaats de deegplakken op een met bakpapier beklede bakplaat en plaats de ingevette sloffenvormen eromheen. Verdeel het spijsmengsel op de Tips

deegplakken tot 1,5 centimeter van de rand

- Als je de slof wat eerder

af. 4. Bak de sloffen in 23 tot 28 minuten

wilt maken, voeg dan een

gaar. Verwijder de sloffenring direct na het

zakje slagroomversteviger

bakken en laat de sloffen afkoelen. 5. Klop

toe aan de mascarpone

de zure room samen met de mascarpone

en zure room zodat de

luchtig. Voeg de honing daaraan toe en

vulling langer stevig blijft.

klop dit verder door. Doe het mengsel in

- Als je geen sloffenvorm

een spuitzak met een gladde spuitmond

hebt kun je ook de rand

van 1 centimeter. Spuit de honingmousse

van een springvorm ge-

op de afgekoelde bodem, maar houd 1,5

bruiken, je maakt dan een

centimeter aan de rand vrij. Je kunt het

ronde taart in plaats van

honingmengsel ook met een lepel over de

de twee sloffen.

sloffenbodem verdelen. Garneer de sloffen met de verse bramen en bestuif de sloffen voor het serveren met poedersuiker.

KIK. JUBILEUMEDITIE

49

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_recepten.indd 49

9/25/2020 1:24:49 PM

APPEL-NOTENTAART

SINAASAPPEL-AMANDELTULBAND

Voor 10-12 punten

Voor 12-16 plakken

INGREDIËNTEN

Voor de vulling

INGREDIËNTEN

Voor het deeg

□ 5 à 6 grote goudrenetten of

Voor de cake

□ 265 gr bloem □ 1 ½ tl bakpoeder □ ½ citroen, rasp □ ¼ tl zout □ 1 tl vanille-extract □ 130 gr witte basterdsuiker □ ½ ei, losgeklopt □ 185 gr boter, op kamertemperatuur

□ 275 gr suiker □ 275 gr boter, op kamertemperatuur □ 1 tl vanille-extract □ ¼ tl zout □ rasp van 1 sinaasappel □ 5 eieren, op kamertemperatuur □ 200 gr bloem □ 100 gr amandelmeel □ 2 tl bakpoeder □ 75 ml sinaasappelsap

jonagolds, in partjes

□ 2 tl kaneel □ 3 el custardpoeder □ 2-4 el witte of bruine basterdsuiker

□ 60 gr donkere rozijnen Verder nodig

□ boter, om in te vetten □ 225 gr ongezouten gemende

Voor op de bodem

noten (bijvoorbeeld amandelen,

□ 135 gr amandelspijs □ ½ ei, losgeklopt

hazelnoten, cashewnoten,

Verder nodig

pecannoten)

□ 100 gr abrikozenjam

□ boter, om in te vetten □ poedersuiker, om te bestuiven

BEREIDING

basterdsuiker. Voeg als alles goed

BEREIDING

1. Doe alle ingrediënten voor het

gemengd is de rozijnen toe en doe

1. Verwarm de oven voor op 160 °C en vet een

deeg in een kom en kneed er een

de appelvulling in de taartvorm.

tulbandvorm in.

samenhangend deeg van. Kneed

Druk de appelvulling stevig aan.

2. Doe de suiker, boter, het vanille-extract,

vooral niet te lang. Zodra je een

Bak de appeltaart in 65 tot 80

zout en de sinaasappelrasp in een kom en

bal van het deeg kunt vormen,

minuten goudbruin. Indien je oven

klop deze enkele minuten tot een romig

is het goed. Verpak het deeg in

beschikt over de functie ‘alleen

geheel. Voeg één voor één de eieren

plasticfolie en laat het minimaal 1

onderwarmte’, gebruik die dan

toe, terwijl je doorklopt. Als alle eieren

uur rusten in de koelkast.

de laatste tien minuten zodat de

zijn opgenomen, spatel je de bloem, het

2. Verwarm de oven voor op 180

bodem echt goed gaar is. Laat de

amandelmeel en het bakpoeder door dit

°C. Vet een springvorm van 24

taart vervolgens helemaal afkoelen.

mengsel. Probeer daarbij de luchtigheid

centimeter doorsnede in met boter

5. Spreid de noten uit over een

te behouden. Spatel als laatste het

en bekleed de bodem met een

bakplaat en rooster ze in 9 tot 13

sinaasappelsap door het beslag.

stuk bakpapier. Kneed het deeg

minuten op 180 °C.

3. Doe het beslag in de tulbandvorm en bak

nog kort door en rol het uit tot

6. Doe de abrikozenjam in

deze in 60 tot 70 minuten goudbruin en gaar.

een dikte van 4 millimeter. Bekleed

een steelpannetje en verwarm

Laat de tulband 10 minuten afkoelen in de

hiermee de bodem en zijkant van

deze al roerende. Bestrijk de

vorm en stort deze vervolgens op een rooster

de springvorm.

afgekoelde appeltaart met de

om verder af te koelen. Bestuif de afgekoelde

3. Meng het amandelspijs met het ei

warme abrikozenjam. Verdeel

tulband met poedersuiker.

en verdeel dit over de bodem.

de geroosterde noten over de

4. Doe de appelpartjes in een

taart en bestrijk ook deze met de

Tip Voor een extra diepe sinaasappelsmaak

kom en meng deze met de

abrikozenjam om ze mooi te laten

kun je 25 milliliter van het sinaasappelsap

kaneel, het custardpoeder en de

glimmen.

vervangen door sinaasappellikeur.

KIK. JUBILEUMEDITIE

50

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_recepten.indd 50

9/25/2020 1:24:52 PM

KIK. JUBILEUMEDITIE

51

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Jabbertje.indd 51

9/25/2020 11:28:10 AM

SPOTLIGHT

SOGETI Alweer voor de elfde keer op rij sponsort IT-bedrijf Sogeti een Opkikkerdag. Wij spraken René Speelman, die tien jaar geleden contact met de stichting opnam en sindsdien geen enkele, door Sogeti georganiseerde, Opkikkerdag heeft gemist. “Tijdens een Opkikkerdag komt het allemaal samen: op een mooie en eenvoudige manier iets voor iemand anders betekenen.”

“Ruim tien jaar geleden kwam er op een middag

bedrijf. Het geeft een boost. We zijn op zo’n dag

een collega naar mij toe. Hij had dat weekend

met 60/70 vrijwilligers vanuit Sogeti in touw voor

samen met zijn zoontje en Opkikkerdag beleefd

het goede doel. Wij hechten hier ontzettend veel

en vroeg zich af of wij, vanuit Sogeti, iets voor de

waarde aan.”

stichting konden betekenen. Ik kende de stichting nog niet, maar besloot naar een Opkikkerdag te

“Als de gezinnen ’s ochtends aankomen, merk ik

gaan en was eigenlijk direct verkocht. Ik vond het

altijd dat het eerst een beetje onwennig is. De

heel bijzonder om met eigen ogen te zien wat de

gezinnen vinden het spannend, zij weten immers

stichting voor gezinnen doet: laten voelen dat ze

niet wat er die dag op het programma staat. De

er niet alleen voor staan, de zorg eventjes wegne-

vrijwilligers zijn soms bang dat het niet klikt met

men. Daarnaast zijn de Opkikker­momenten, zoals

een gezin. Toch zie ik het keer op keer weer ge-

ik ze noem, ook ontzettend waardevol voor ons als

beuren; binnen een uur is de vrijwilliger één met

KIK. JUBILEUMEDITIE

52

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview Rene_spotligh sogeti.indd 52

9/25/2020 1:21:47 PM

het gezin. Kinderen zijn dan zo ontwapenend. Als

alle vrijwilligers maken we dan een erehaag

een kind zijn of haar vertrouwen geeft, dan is dat

waar de gezinnen doorheen rijden met de

onvoorwaardelijk. Binnen een mum van tijd zie

auto. Daar maken we zo’n groot feest van! Wel

je collega’s lopen achter een rolstoel of met een

met een lach en een traan, want het is ook een

kind op de nek. Ook jonge collega’s, die zelf nog

emotionele gebeurtenis. Op dat moment krijg

geen kinderen hebben, weten in no time contact

je heel veel terug van de gezinnen en merk je

te maken met het gezin. Het is hartverwarmend.

de dankbaarheid. Eigenlijk zou ik alle bedrijven

Vaak krijg ik de maandag na een Opkikkerdag al

willen vragen een keer te komen kijken tijdens

□ I T-bedrijf Sogeti □ Al 11 jaar sponsor van Opkikkerdagen □ Maken altijd een groot feest van het uitzwaaimoment

een Opkikkerdag. Loop een rondje over het ter-

de vraag of ik weet wanneer de volgende is.”

rein, binnen een uur ben je enthousiast en sta je “Wat altijd bijzonder blijft, is het uitzwaaimo-

te popelen om iets voor de stichting te doen. Ik

ment aan het einde van een Opkikkerdag. Met

weet het zeker!”

KIK. JUBILEUMEDITIE

53

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview Rene_spotligh sogeti.indd 53

9/25/2020 1:21:54 PM

2011

Piratendag

KIK. JUBILEUMEDITIE

54

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Uit de oude doos_Fotopaginas.indd 54

9/25/2020 9:54:52 AM

Binnenkort verwacht:

Jubileummunt Stichting Opkikker Liefhebbers en verzamelaars opgelet! Speciaal voor de 25e verjaardag van Stichting Opkikker wordt er een exclusieve jubileummunt uitgebracht op woensdag 18 november 2020! Zet deze datum alvast in je agenda, want met een exclusieve oplage van slechts 5.000 stuks, verwachten wij dat deze munt binnen mum van tijd is uitverkocht.

In samenwerking met de Koninklijke Nederlandse Munt hebben wij een prachtige munt ontworpen, wat in officiële termen een ‘penning’ wordt genoemd. Deze munt is geen wettig betaalmiddel, maar een verzamelaarsitem van hoge kwaliteit. Hoe deze munt eruit komt te zien, kunnen wij nog niet verklappen. Wat wij wél kunnen verklappen is dat wij zelf ontzettend trots zijn op hoe het uiteindelijke ontwerp is geworden en dat dit ontwerp een bijzonder verhaal heeft.

Officiële uitgifteprijs: Uitgifte: Materiaal: Kwaliteit: Max. oplage: Bestelbaar vanaf:

€ 12,50 Penning in coincard Cupronickel (Cu/Ni) Brilliant Uncirculated via 5.000 stuks 18 november 2020 op www.knm.nl/opkikker

KIK. JUBILEUMEDITIE

55

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Jubileummunt.indd 55

9/25/2020 8:04:35 AM

KETEN VAN KRACHT

Pedagogisch medewerkers van het AMC Als leden van het team pedagogische zorg van het AMC werden Carola en Jeannette als eersten benaderd door Stichting Opkikker. Inmiddels werkt de stichting al jaren samen met het AMC. ‘‘Het ziekzijn wordt even losgelaten door de kinderen, maar ook door ons. Dat vind ik waardevol’’, zegt Jeannette. De twee oud-collega’s halen herinneringen op. □ Carola & Jeanette □ (Oud)leden van het team pedagogische zorg AMC □ Werkten vanaf dag 1 samen met Stichting Opkikker

Carola & Jeannette Carola: “Ik weet nog dat Stichting Opkikker mij 25 jaar geleden belde. Ik had contact met Ruud en hij was ontzettend enthousiast. Hij vertelde kort over zijn plannen, waarna we al snel een afspraak inplanden.”

Jeannette: “Bij dat bezoek was ik ook aanwezig. Ik herinner me nog het kleine kamertje in het ziekenhuis waar we plaatsnamen. Wij waren heel ontvankelijk voor de plannen van de stichting. Er waren toen veel initiatieven voor terminaal zieke kinderen, maar er waren nog veel meer zieke kinderen voor wie nog niets werd gedaan.”

Carola: “Ik kan me ook herinneren dat we vrij terughoudend waren. Kort daarvoor hadden we een teleurstellende ervaring gehad met vrijwilligers die ook iets leuks voor de kinderen wilden organiseren. We gingen dus niet zomaar met iedereen in zee.”

Jeannette: “Dat was zo. Ik herinner me nog goed het enthousiasme van Ruud. Tijdens het gesprek luisterde hij echt naar ons. Hij was aan het polsen hoe wij er tegenover stonden en wat het beste zou zijn voor de kinderen. Die houding vond ik heel prettig.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

56

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_interview AMC Pmers.indd 56

9/25/2020 11:51:15 AM

‘Wat het kind wil, is het allerbelangrijkst.’

Carola: “Ik ook. Als hij dwingend was binnengeko-

ermee door te gaan.”

men, hadden we het denk ik niet gedaan. Het bleven

Carola: “Daar ben ik het mee eens. De terugkoppe-

wel ‘onze’ kinderen en gezinnen die we aan iemand

ling naderhand is fantastisch. Als kinderen opge-

toevertrouwden. We vonden het belangrijk dat het

nomen worden voor een behandeling, dan bepaalt

goed voelde en dat wij ook een vinger in de pap hiel-

het ziekenhuis hoe hun dag eruitziet: hoe laat ze

den. Als het mis zou gaan, dan waren wij daar ook

onderzoeken, prikken en operaties krijgen. Tijdens

verantwoordelijk voor. We waren erg voorzichtig.”

een Opkikkerdag hebben zij het voor het zeggen. Dat

Jeannette: “Bovendien werden we vaak gebeld door

vind ik heel waardevol.”

mensen die iets wilden betekenen. We konden niet

Jeannette: “Daarnaast vind ik het ook waardevol dat

overal ‘ja’ op zeggen. Wat ik ook interessant vond

het ziekenhuis aan iets positiefs verbonden wordt. Je

aan de stichting, was de continuïteit. Niet eenmalig

bent als ziekenhuis de brenger van iets ‘leuks’, waar-

iets organiseren, maar juist terugkerend en voor veel

door het kind toch een andere associatie met het zie-

gezinnen.”

kenhuis krijgt. Ik vind dat een hele positieve wending.

Carola: “Die middag besloten we het een kans te

Het vertrouwen in elkaar wordt vergroot.”

geven. We zijn dat jaar begonnen met vijf gezinnen.

Carola: “Je krijgt inderdaad een ander soort band

Wat ik altijd mooi vond, was dat het soms om een

met elkaar.”

kleine wens kon gaan. Bij andere stichtingen werden

Jeannette: “Ik vind het ook belangrijk eens niet te

de meest dure en grootse wensen waargemaakt,

kijken naar het ‘zieke’ kind. In het ziekenhuis ben je

maar dat hebben gezinnen niet eens nodig. Dat in-

ziek en moet je van alles ondergaan, maar wie ben jij

tieme, samen iets doen, is vaak veel meer waard.”

als kind en wat vind je leuk? Het ziekzijn wordt even

Jeannette: “Klopt! Ik heb dat ook altijd bijzonder ge-

losgelaten door de kinderen, maar ook door ons. Het

vonden. Kinderen die een dag boef of prinses mogen

blijven kinderen, gelukkig. Zij willen lekker spelen en

zijn, leuker kan toch niet? Daar word ik enthousiast

leuke dingen doen.”

van.”

Carola: “Ik denk dat mensen sowieso een te zwaar

Carola: “Inderdaad, of het bakken van een taart. Ge-

beeld hebben bij kinderen in het ziekenhuis. Ze heb-

weldig! Eerst denk je: dat kun je thuis toch ook? Maar

ben het gevoel dat alle kinderen doodziek in bed

er wordt iets moois, iets groots van gemaakt. Wat

liggen. Terwijl ze hier net zo goed over de gang racen

het kind wil, is het allerbelangrijkst.”

met hun fiets of aan het voetballen zijn.”

Jeannette: “Inderdaad! Na die dagen is er altijd één

Jeannette: “Door het saamhorigheidsgevoel vanaf dag

ding duidelijk: de ouders en kinderen zijn allemaal

één voelen wij ons ook erg betrokken bij de stichting.

dolenthousiast. Ze komen op de afdeling met foto-

Daarom wil ik elk moment graag meemaken. We wa-

boeken en verhalen en blijven ons maar bedanken.

ren bijna overal bij.”

Dan kruip ik weer naast een kindje op het zieken-

Carola: “Och ja, bij elk jubileum stonden wij voor-

huisbed en kijk vol bewondering naar de foto’s. Ik

aan. 5, 10, 15 en 20 jaar - wij waren van de partij. Ik

heb door de jaren heen heel wat fotoboeken door-

kijk uit naar het 25-jarig bestaan, dat wordt weer een

gebladerd. Die positieve ervaringen sterkten ons om

bezoekje!”

KIK. JUBILEUMEDITIE

57

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_interview AMC Pmers.indd 57

9/25/2020 11:51:31 AM

KIK. JUBILEUMEDITIE

58

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Bas Brokkenpiloot.indd 58

9/25/2020 11:52:40 AM

BAS BROKKENPILOOT

Sokken

“Bas!”, roept de vader van Bas geïrriteerd vanaf zolder. Hij

de keukentafel leeg?”

is de was aan het doen. “Waar blijven in hemelsnaam toch

De rest van de middag zijn ze druk aan het knippen, plak-

al jouw sokken?” Bas komt nieuwsgierig uit zijn kamer en

ken en naaien. Bas gebruikt textiellijm. Hij vindt werken

kijkt langs de zoldertrap omhoog. Hij ziet het rode hoofd

met naald en draad te moeilijk. Bovendien prikt hij zich

van zijn vader. Hij zwaait met twee handen vol sokken,

anders voortdurend. Ze maken samen een hele dierentuin.

waarvan er een paar naar beneden vallen. Het regent sok-

Slangen, leeuwen en olifanten!

ken.

De brievenbus van de voordeur kleppert en Bas rent “Wat is het probleem?”, lacht Bas. “Genoeg sokken toch?”

meteen naar de gang. Het tijdschrift van ‘Stichting Opkikker’ ligt op de mat. Bas bladert en ziet wat grappigs.

“Dit zijn allemaal verschillende sokken”, puft de vader van “Pap, kijk! Sokken met kikkers! Die zijn cool! Iets met een

Bas. Het is duidelijk warm op zolder.

jubileum...” ‘”Van elke sok heb ik er eentje, niks past nog bij elkaar.” Zijn stem is veranderd van geïrriteerd naar oprecht verbaasd.

De vader van Bas kijkt mee. “Ah, wat leuk. Ze bestaan

“Het is een mysterie”, mompelt hij. “Wat moet ik daar nou

25 jaar. Daarom heten ze ‘Jubelsokken’. Die ga ik voor je

mee?”

regelen. Een mooi paar sokken en ook nog eens voor het goede doel! Hé, we hebben nog geen kikker gemaakt. Aan

“Ook wel zielig”, grinnikt Bas. “Allemaal eenzame sokken”.

de slag!”

“Weggooien is zonde”, piekert de vader van Bas. “We kunnen er sokpoppen van maken!”, roept Bas. “Dan horen ze allemaal weer bij elkaar!”

De vader van Bas grijnst. “Daar gaat mijn vrije woensdagmiddag! Ik hang even de rest van de was op. Maak jij alvast

KIK. JUBILEUMEDITIE

59

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Bas Brokkenpiloot.indd 59

9/25/2020 11:52:43 AM

n e k k o s l e b Ju H E B J I J Z E A L?

Dit jaar bestaat Stichting Opkikker 25 jaar! Om dit te vieren, hebben wij - samen met onze ambassadeursraad - de enige echte Jubelsokken ontworpen. Vrolijke stappers die gegarandeerd voor een glimlach zorgen. Je krijgt de Jubelsokken kado bij een donatie van 25 euro, waarbij iedere euro gelijk staat aan de jaren dat wij gezinnen een Opkikkerdag hebben mogen geven. We gebruiken jouw donatie voor het organiseren van nog meer Opkikkerdagen in de toekomst.

Doneer nu en krijg de enige echte Jubelsokken kado!

Ga naar www.opkikker.nl/jubelsokken

KIK. JUBILEUMEDITIE

60

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Jubelsokken.indd 60

9/25/2020 12:19:53 PM

WIST JE DAT... je als klant van Vattenfall ook jouw gespaarde punten kunt doneren? Je kunt bij Vattenfall namelijk gratis punten sparen via het spaarprogramma van Vattenfall Exclusief. Het enige wat je hiervoor hoeft te doen, is je aanmelden voor dit programma, de rest gaat vanzelf! Hoe langer je klant bent, hoe meer punten je spaart.

Deze punten kun je vervolgens inwisselen voor diverse doeleinden.

Doneer jouw punten aan Stichting Opkikker en ontvang bij 400 punten de Jubelsokken!

KIJK VOOR MEER INFORMATIE OP: exclusief.vattenfall.nl/ cadeaus/detail/ stichting-opkikker

Of scan de QR-code

KIK. JUBILEUMEDITIE

61

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Jubelsokken.indd 61

9/25/2020 3:40:09 PM

PORTRET

Het verhaal achter de brusjes Broertjes en zusjes aan het woord

Sophie

Siënna

Finn

KIK. JUBILEUMEDITIE

Bram

Nienke

62

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_portretserie brusjes.indd 62

9/25/2020 12:21:52 PM

SOPHIE 6 jaar en het zusje van Finn (10) en Luc (13). Luc heeft een ontwikkelingsachterstand, epilepsie en luchtwegproblemen. “Mijn vader zegt dat ik de grapjas ben van de familie. Maar dat ben ik niet hoor! Ik houd van dansen, knutselen en zwemmen. Als ik later groot ben, dan wil ik het liefst kind blijven. Of anders wil ik graag prinses worden.

Dat mocht ik ook een dagje zijn tijdens onze Opkikkerdag, die wij kregen vanwege mijn broer Luc. Luc is lief en gehandicapt. Luc knuffelt heel graag en ik vind het heel leuk om hem kusjes te geven. Als hij een aanval heeft gehad, dan knuffel ik met hem en geef ik hem een aai over zijn bol. Ook help ik papa en mama met opruimen, lukt het mij om de voedingspomp van Luc aan en uit te zetten en vind ik het leuk om de wandelwagen van Luc te duwen. Mijn andere broer Finn en ik maken soms zelfs ruzie over wie dat mag doen. Wat ik het allerliefste doe is make-uppen.

Op een dag, toen papa en mama even niet aan het opletten waren, heb ik Luc ook opgemaakt. Dat was heel erg leuk, maar papa en mama waren er niet zo blij mee.�

KIK. JUBILEUMEDITIE

63

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_portretserie brusjes.indd 63

9/25/2020 12:22:25 PM

SIËNNA 13 jaar en de zus van Angèlina (9). Angèlina heeft het Infantiel Leverfalen Syndroom ILFS-1.

“Mijn zusje Angèlina heeft een DNA-foutje. Dit DNA-foutje zorgt ervoor dat ze de zeldzame ziekte Infantiel Leverfalen Syndroom (ILFS1) heeft, waardoor er van alles fout gaat in haar lichaam. Het gevolg hiervan is dat ze acuut ziek kan worden door bijvoorbeeld virussen.

Ze krijgt dan koorts en vervolgens een epilepsieaanval, ook wel insult genoemd, waar ze niet zelfstandig uit kan komen. We hebben al heel vaak 112 moeten bellen om zo snel mogelijk met Angèlina naar het ziekenhuis te gaan. Door deze ziekte worden veel van haar organen in de loop der tijd aangetast. De laatste keer kreeg ze er bijvoorbeeld een hersenontsteking bij, met alle gevolgen van dien. Ik maak mij veel zorgen om haar en heb veel slapeloze nachten gehad. Dit komt mede doordat ik soms wakker word omdat mijn zusje huilt van de pijn die ze in haar benen heeft. Tijdens haar laatste opname sliepen wij in het Ronald McDonald ziekenhuis.

Dit was een intensieve periode. Ik probeer er altijd voor mijn zusje te zijn, bijvoorbeeld om haar te kalmeren of haar te helpen met sondevoeding, overdag en ‘s nachts. Ik denk dat dat onze band misschien alleen maar sterker heeft gemaakt. Ondanks alles is Angèlina altijd energiek, vrolijk, grappig, sterk en vooral: straight to the point. Ze blijft vechten. Voor alles.

Ik koester de kostbare momenten die ik met haar heb gedeeld, zoals onze Opkikkerdag.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

64

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_portretserie brusjes.indd 64

9/25/2020 12:22:43 PM

FINN 10 jaar en het broertje van Luc (13) en de broer van Sophie (6). Luc heeft een ontwikkelingsachterstand, epilepsie en luchtwegproblemen.

“Luc is denk ik de liefste thuis. Hij is mijn grote broer en hij is heel erg gehandicapt. Door zuurstoftekort tijdens zijn geboorte kan hij eigenlijk bijna niets. Zo kan hij bijvoorbeeld niet lopen of praten. Maar hij kan wel emoties tonen, zoals lachen, luisteren, huilen en schreeuwen. In het echt is hij 12 jaar, maar in zijn hoofd is hij pas 3 maanden. Ik ben altijd super blij als ik Luc weer zie en dat hij er nog steeds is. Ik probeer hem daarom altijd te helpen. Zo zet ik bijvoorbeeld zijn nek weer recht als zijn hoofd gaat hangen of help ik bij het aan en uitzetten van de sondevoeding. Het liefst zou ik nóg meer helpen dan ik nu doe, maar dat mag niet van papa en mama, omdat ik ‘nog kind moet zijn’. Mijn ouders zijn heel erg beschermend geworden, vanwege Luc. Dat snap ik wel, want afgelopen zomervakantie was hij bijvoorbeeld bijna gestikt. Dit zorgt er wel voor dat we niet altijd alles kunnen doen. Zo gingen we onze laatste vakantie niet zwemmen, omdat Luc ook mee was. We moeten ons veel aanpassen, maar ik ben erg flexibel. Sterker nog, soms heb ik juist geluk met een broer als Luc! Want wie wordt er nu uitgenodigd voor speciale dingen, zoals een Opkikkerdag? En toen we met Luc naar een wedstrijd van PSV gingen, zaten we in de skybox, omdat het in het stadium te druk was voor hem. Mijn grootste droom is een lang leven voor mij en mijn familie.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

65

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_portretserie brusjes.indd 65

9/25/2020 12:23:09 PM

BRAM 7 jaar en de grote broer van Joep (5). Joep heeft het zeldzame 1qtermicrodeletie syndroom “Volgens mama ben ik een ontzettend lieve, maar ondeugende jongen. Ik houd ervan om mijn broertje aan het lachen te maken. Mijn broertje heet Joep en hij is gehandicapt. Hij heeft een hele zeldzame ziekte, die maar 15 kinderen over de hele wereld hebben.

Hij kan niet eten en lopen. Ook ziet en hoort hij heel slecht. Ik kan daarom niet met hem spelen, zoals andere broers en zussen dat wel kunnen.

Maar dat maakt voor ons niet uit, we hebben een heel goede band. Ik vind het erg fijn om met hem samen te snoezelen in zijn snoezelkamer, waar hij een speciaal warmwaterbed heeft, waardoor hij bijvoorbeeld het ritme van de muziek kan voelen. Dit doen we elke week wel een keer. In zijn rolstoel rijd ik hem overal naartoe.

Bijvoorbeeld in huis, dan gaan we bij iedereen kusjes halen. Of die keer dat we samen door de sproeiers renden en omvielen. Wij vonden dat hilarisch, maar mama was er niet zo blij mee. Ook probeer ik hem en papa en mama zo veel mogelijk te helpen.

Ik breng Joep boven met de traplift, weet hoe ik de voedingspomp moet bedienen en pak boven doekjes als hij gespuugd heeft. Een dagje weg naar bijvoorbeeld Ballorig of de bioscoop doen wij eigenlijk nooit met het hele gezin, omdat hier te veel prikkels zijn voor Joep. Maar ik hoop dat er op een dag een achtbaan ontwikkeld wordt voor kinderen in een rolstoel, zodat we samen in de achtbaan kunnen!�

KIK. JUBILEUMEDITIE

66

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_portretserie brusjes.indd 66

9/25/2020 12:23:49 PM

NIENKE 13 jaar en de zus van Femke (10).

Femke heeft een verstandelijke beperking en heeft blaasproblemen.

“Ik ben een zorgzaam type. Dat blijkt ook wel, want later zou ik het liefst in de zorg willen gaan werken. Bij ons thuis komt dit ook wel goed van pas. Mijn zusje Femke heeft namelijk een verstandelijke beperking en heeft problemen met haar blaas. Ze is eigenlijk 10 jaar oud, maar in haar hoofd is ze ongeveer 5 à 6 jaar. Dit resulteert soms in boze buien. Gelukkig lukt het mij goed om haar op te vrolijken en haar uit deze boze bui te halen. Dan wordt het weer het zusje zoals ik haar het liefst zie: lief, grappig en creatief! Ik begrijp dat de gezondheid van Femke voor alles gaat, maar soms vind ik het wel lastig. Dan denk ik stiekem ‘hallo, ik ben er ook nog.’ Als we een dagje weg willen, moeten mijn ouders bijvoorbeeld opletten of alles goed gaat, waardoor er veel aandacht naar Femke gaat. Tijdens de Opkikkerdag was dit even anders. Het was supergezellig en mijn zusje was ook nog eens in haar ‘hyper-modus’, wat het nog leuker maakte! Mijn grootste droom is dat mijn zusje zoals ‘andere mensen’ is en een gelukkig leven heeft.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

67

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_portretserie brusjes.indd 67

9/25/2020 12:24:15 PM

□ Jony Roeffen, moeder van Tess en Cas

“Je ziet zoveel vrijwilligers staan die jouw gezin een fijne dag willen bezorgen.

Dat is onbeschrijfelijk en heeft heel veel indruk gemaakt.”

Opkikkerdag 9 maart 2019

KIK. JUBILEUMEDITIE

68

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Quote.indd 68

9/25/2020 8:20:51 AM

2017

De Dam tot Damloop

KIK. JUBILEUMEDITIE

69

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Uit de oude doos_Fotopaginas.indd 69

9/25/2020 9:55:07 AM

BEROEP IN BEELD

Illusionisten Roy en Justin Huiskens

‘Het maakt niet uit wat je doet, maar hoe je het doet ’ In 2004 beleefden Roy en Justin een Opkikkerdag met het hele gezin. Justin had namelijk jeugdreuma, waardoor hij een lange tijd niet kon lopen. Deze dag heeft een grote indruk op hen achtergelaten en was voor Justin een motivatie om door te zetten.

Hij twijfelde dan ook geen moment toen hij gevraagd werd om ambassadeur te worden van Stichting Opkikker. De broers wonnen in 2019 de Nederlandse Goochelkampioenschappen in de categorie illusionisme, een prijs die al negen jaar niet meer was uitgereikt!

Binnenkort staat er dan ook een tripje naar Barcelona op de planning voor de Europese Kampioenschappen! We vroegen ze het hemd van het lijf over hun leven als illusionist.

KIK. JUBILEUMEDITIE

70

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_BeroepinBeeld_RJH_NIEUW.indd 70

9/25/2020 12:11:55 PM

KIK. JUBILEUMEDITIE

71

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_BeroepinBeeld_RJH_NIEUW.indd 71

9/25/2020 12:12:04 PM

□ Roy (21) en Justin (19) Huiskens □ Ambassadeurs van Stichting Opkikker sinds 2015 □ Nieuwe generatie illusionisten □ Nederlands Kampioen 2019

Hoe zijn jullie in aanraking gekomen met het vakgebied

(Marc Forno), kledingontwerper (Tycho Boeker), assisten-

illusionisme?

tes, backstage crew, technische crew en noem het maar

“Eigenlijk is Roy er mee begonnen. Toen hij jong was, zat

op! Best een groot team voor onze leeftijd natuurlijk.”

hij bij een jeugdcircus. Op 10-jarige leeftijd begon hij zijn eerste illusie zelf thuis te bouwen. Kort daarna kwam ik

Hoe is het om samen als broers deze shows te doen?

erbij en is het duo Roy & Justin ontstaan. In 2012 deden

“We doen werkelijk alles samen en dat is echt uniek. Ster-

we mee aan de jeugdkampioenschappen, waar we tweede

ker nog, achter de schermen werkt de hele familie mee!

werden. Dit was een goede motivatie om nog harder te

Onze broer Dylan is bijvoorbeeld onze manager. Hij regelt

werken en het later nog een keer te proberen!”

alles, maakt de website en zorgt ervoor dat alle shows geregeld zijn. Echt een onmisbare kracht dus!”

En in 2019 wonnen jullie zelfs de Nederlandse Kampioenschappen! Hoe was dit moment voor jullie?

Jullie hebben een eigen theater in Aalsmeer. Kunnen jul-

“We hadden vier jaar lang gewerkt aan deze act. Alle

lie hier wat meer over vertellen?

illusies hadden we met ons team zelf verzonnen en uitge-

“Eigenlijk is ons theater een uit de hand gelopen oefen-

werkt. De kampioenschappen waren voor ons dan ook het

ruimte, die we hebben omgebouwd tot een klein theater.

begin van onze eigen ‘Roy & Justin-stijl’. Het was echt een

Omdat Roy begonnen was met illusionisme, heet het nog

spektakel, waar we werkelijk alles voor uit de kast hadden

altijd ‘Roy’s Magic Theater’, maar wie weet komt er ooit

gehaald. Je moet je voorstellen: voor een act van in totaal

een andere naam voor. We doen hier veel shows op aan-

7,5 minuten en 5 illusies, hadden we een vrachtwagen vol

vraag, zoals kinderfeestjes, high tea’s en dinershows.”

spullen bij ons! De prijs was negen jaar geleden voor de laatste keer uitgereikt aan illusionisten. Dat wij deze prijs na

Wat was een hoogtepunt voor jullie, naast het winnen van

zo’n lange tijd in de wacht hadden gesleept, was dus echt

de Nederlandse Kampioenschappen?

een hoogtepunt. In de jury zaten onder andere Victor Mids

“Jaarlijks organiseren we onze eigen dinershow: een avond

(bekend van Mindf*ck) en Sittah (bekende illusionist). We

vol eten, magie en gezelligheid! Dit is ieder jaar weer een

hebben hiermee een ticket gewonnen voor het Europees

groot succes en raakt steeds sneller uitverkocht. We orga-

kampioenschap in Barcelona. Dit is een mooie kans om ons

niseren deze dinershow in de gymzaal van de culinaire vak-

aan de rest van Europa te laten zien.”

school Hubertus & Berkhoff. Dit is dus meteen ook een heel leuk project voor de leerlingen, die het eten verzorgen.”

Jullie verzinnen alle illusies dus zelf?

“Jazeker! Je kunt illusies over de hele wereld

Hebben jullie een favoriete illusie?

kopen, maar wij willen graag een eigen stijl ontwikkelen.

“Justin doorzagen”, grapt Roy meteen. “Nee hoor, wij

De meeste illusies bedenken wij dus samen met ons team.

zoeken het gevaar niet op. Onze favoriete illusie is dat wij

Dit kost veel tijd en geld, maar het is een onwijs leuk pro-

dwars door een staalplaat heengaan! Deze gaan wij vast

ces. Ons team bestaat uit ongeveer twintig personen. Zo

en zeker een keer aan jullie laten zien tijdens de Ambassa-

hebben we een coach, illusiebouwer, kapper, choreograaf

deursdagen.”

Is er ooit een act misgegaan tijdens een show?

Roy en Justin beginnen direct te lachen. “Ooit was het de bedoeling dat we een beker water lieten verdwijnen boven het hoofd van Roy. Dit lukte niet, wat resulteerde in een natte Roy! Achteraf heeft het publiek hier juist enorm om gelachen. Als er iets fout gaat, en dat ligt in ons vakgebied altijd op de loer, proberen wij net te doen alsof er niets aan de hand is. Want vaak valt het niemand op!”

Wat is jullie grootste droom?

“Dromen hebben we genoeg! Een tour door Nederland, of

KIK. JUBILEUMEDITIE

72

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_BeroepinBeeld_RJH_NIEUW.indd 72

9/25/2020 12:12:05 PM

zelfs Europa, zou natuurlijk heel vet zijn! Net als het winnen van de Europese Kampioenschappen. Maar één van onze dromen gaat dit najaar in vervulling. Eind oktober openen wij namelijk onze eigen online Roy & Justin Magic Store! In onze online goochelwinkel op onze website staan allemaal gave en unieke goocheltrucs die iedereen kan leren. Daarmee kan je iedereen verbazen met een echte goocheltruc!

Omdat Stichting Opkikker 25 jaar bestaat, hebben wij voor alle lezers een speciale actie. Met de code ‘OPKIKKER25’ krijg je van oktober tot en met december 25% korting op alle goocheltrucs (te bestellen via de webshop op www.royjustinhuiskens.com)!

‘Jaarlijks organiseren we onze eigen dinershow’ KIK. JUBILEUMEDITIE

73

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_BeroepinBeeld_RJH_NIEUW.indd 73

9/25/2020 12:12:07 PM

Doolhof

Wat is het toppunt van geduld?

Welke weg moet de Opkikker vinden om feest te vieren?

Op je kop gaan staan en wachten tot je Jubelsokken afzakken!

Hoe noem je een kikker die op weg is?

Een pad!

Woordzoeker De overgebleven letters vormen de oplossing - Brandweer - Bruiloft - Diggydex - Eemhof - Helikopter - Jabbertje - Jubelsokken - Jubileum - Lakei - Limousine - Opkikker - Opkikkerland - Piratendag - Politie - Prinses - Sprookjeskoets - Verrassing - Verwendagen - Vijfentwintig - Vrijwilliger

Oplossingen Doolhof: De middelste ingang is de juiste Woordzoeker: Hoera Opkikker is 25 jaar!

KIK. JUBILEUMEDITIE

74

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Puzzel-Kleurplaat.indd 74

9/25/2020 12:22:12 PM

KETEN V AN KRACHT KETEN V AN KRACHT

KIK. JUBILEUMEDITIE

75

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Puzzel-Kleurplaat.indd 75

9/25/2020 12:22:14 PM

2011

Piratendag

KIK. JUBILEUMEDITIE

76

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Uit de oude doos_Fotopaginas.indd 76

9/25/2020 9:55:00 AM

KIK. JUBILEUMEDITIE

77

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Uit de oude doos_Fotopaginas.indd 77

9/25/2020 9:55:04 AM

‘Het is een belachelijk goede stichting’ KIK. JUBILEUMEDITIE

78

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_interview_JanWillem.indd 78

9/25/2020 12:03:48 PM

Als voorzitter van Stichting Opkikker was Jan Willem er altijd. Jarenlang peuterde hij bakken met geld los en vroeg bedrijven vriendelijk of ze niet nét nog wat meer geld wilden doneren. In totaal heeft hij ruim duizend bestuursvergaderingen bijgewoond. Alleen al zijn bijzondere herinneringen aan de stichting kunnen een boek vullen.

VOORMALIG BESTUURSVOORZITTER VAN STICHTING OPKIKKER

jan Willem “Via mijn werk als bestuurder van een vermogensfonds werd ik in 1998 door een collega op Stichting Opkikker gewezen. Mogelijk konden zij financiële ondersteuning gebruiken. Daar ging ik, op weg naar Almere. Ik herinner me die situatie nog goed. Ergens in een klein flatje zat het kantoor. Het was oud en had weinig weg van een kantoorpand. Als er een vergadering was, moesten er mensen op de prullenbak of op dozen zitten. Dat zag ik eigenlijk liever dan een gelikt kantoor met een secretaresse. Al snel bleek dat de stichting ook op andere gebieden hulp kon gebruiken. Voor ik het wist zat ik in het bestuur en kort daarna werd ik zelfs voorzitter.”

“Eén van de eerste zaken waar ik mee aan de slag ging, was het CBF-keurmerk: hét keurmerk voor goede doelen. Het was toen vrij nieuw allemaal. Het CBF was nog veel dingen aan het uitzoeken en je moest veel informatie aanleveren. Dat het lukte, was een mijlpaal!

De uitreiking was leuk, maar de volgende dag gingen we gewoon weer door. Dan moesten er weer andere dingen geregeld worden.

Het leukst vond ik het contact met onze ambassadeurs. Zo deelden we tijdens de Ambassadeursdagen onderscheidingen uit. Daar zat ik dan als een soort burgemeester het ene na het andere kind rode blosjes van trots te bezorgen. Ik vertelde de kinderen dan hoe belangrijk het was dat zij dit werk deden. Je had ze moeten zien, allemaal stralende gezichtjes. Dat vond ik toch wel heel bijzonder.

Bijna net zo bijzonder als het lustrum met koningin Máxima. Al eerder hadden we contact gehad met het Koninklijk Huis, maar van een ontmoeting met de koningin kwam het echter nooit. Deze keer

Even voorstellen □ Jan Willem Termijtelen □ Van 1999 tot 2016 voorzitter van het bestuur □H eeft ruim duizend bestuursvergaderingen bijgewoond

was het anders. De adjudant en hofdame kwamen langs om alles te bespreken. Het moest tot op de minuut gepland zijn. Er werden complete draaiboeken gemaakt. Maar goed, als er één club is die zaken tot op de minuut kan regelen, dan is het Stichting Opkikker wel.

Het werd een fantastische dag.”

“Ik ben nu al een aantal jaren niet meer werkzaam bij de stichting, maar ik blijf graag een beetje betrokken. Niet voor niets ben ik ongemerkt zeventien jaar blijven hangen. Het doel raakt mij nog steeds heel erg. Het is gewoon een belachelijk goede stichting.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

79

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_interview_JanWillem.indd 79

9/25/2020 12:03:52 PM

SPOTLIGHT

CENTER PARCS DE EEMHOF In 2005 was het zover: de allereerste ‘Super Opkikkerdag’ op Center Parcs de Eemhof. Anco van Geffen was op dat moment General Manager, oftewel de directeur van het park. Hij besloot met Ruud in zee te gaan. “Het ideaal van Stichting Opkikker sluit nauw aan op dat van Center Parcs: mensen gelukkig maken. De samenwerking was dus een logische match.”

Even voorstellen □ Oud-directeur Anco van Geffen (54) □ General Manager van Center Parcs de Eemhof van 2003 t/m 2008 □ Grondlegger eerste Opkikkerdag op de Eemhof

KIK. JUBILEUMEDITIE

80

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Spotlight Center Parcs.indd 80

9/25/2020 1:17:10 PM

“Ruim vijf jaar was Center Parcs de Eemhof mijn lust en

dagelijks leed even vergeten. Hij vertelde over zijn plan,

mijn leven. Als General Manager was ik verantwoordelijk

over de motoren, de sportauto’s en andere voertuigen

voor alles wat er op het park gebeurde. Het was mijn

die zouden komen, over de bungalows die ze nodig

taak om ervoor te zorgen dat er een juiste balans

zouden hebben, enzovoort. Ik besloot ervoor te gaan.

was tussen drie elementen: geld verdienen, de

Vervolgens was het aan mijn team om dat mogelijk te

verwachtingen van de gasten overtreffen en zorgen

maken, wat nog een aardige puzzel was. Zo moesten

dat de medewerkers lekker in hun vel zitten. Deze drie

we bungalows vrij zien te krijgen, gasten informeren

dingen hebben veel met elkaar te maken. Enthousiaste

over de eventuele geluidsoverlast en vrijwilligers

medewerkers zorgen er immers voor dat gasten

regelen. Met elkaar hebben we dat hele concept tot

tevreden zijn en bereid zijn om geld uit te geven. Op het

leven gebracht. Gelukkig was iedereen ook echt heel

moment dat ik General Manager was, werkten er 800

enthousiast. De band tussen Stichting Opkikker en

mensen, verhuurden we 53.000 bungalows per jaar en

Center Parcs de Eemhof werd steeds groter en warmer.”

zorgde alleen het zwembad al voor zo’n 2.500 bezoekers per dag in het weekend. Het is heel groot en omvangrijk

“In mijn tijd bij de Eemhof heb ik Stichting

en een hele kunst om dat allemaal bij elkaar te brengen.”

Opkikker steeds groter zien worden. Er werden op jaarbasis bijvoorbeeld steeds meer Opkikkerdagen

“Het eerste contact met Ruud kan ik mij nog heel goed

georganiseerd. De gedachte of we er een permanent

herinneren. Hij zat daar in zijn spijkerbroek, met een

park van zouden kunnen maken, groeide ook in die tijd.

sjekkie in zijn hand en legde mij zijn plan voor. Heel

Ruud en ik hebben vaak zitten filosoferen. Wat zou er

laagdrempelig dus. Het was zijn verhaal dat indruk op

beter of anders kunnen? Na mijn vertrek in 2008 kreeg

mij maakte. Iemand die zijn leven wil wijden aan het

dit steeds meer vorm en zijn onder andere leegstaande

helpen van mensen en die kar ook daadwerkelijk trekt.

gebouwen op het park omgetoverd tot permanente

Wat mij betreft verdienen mensen zoals Ruud echt

Opkikker-activiteiten: Opkikkerland I en II.”

een pluim. Hij zocht een omgeving waar mensen hun

Klein Opkikkerland 1 werd op 28 april 2011 officieel geopend. Na maandenlang schetsen, verbouwen en aankleden, was het eindelijk zover: vier bijzondere belevingen onder één dak! Sindsdien kunnen we tijdens onze Opkikkerdagen gebruikmaken van ons eigen kasteel, politiebureau, kabouterhuis én onze beautysalon. Nog steeds ontvangen wij hier jaarlijks honderden gezinnen voor een unieke belevenis!

Dit onderkomen wordt in bruikleen aangeboden door Center Parcs de Eemhof. Op de foto’s zie je de originele schetsen van alle ruimtes.

KIK. JUBILEUMEDITIE

81

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Spotlight Center Parcs.indd 81

9/25/2020 1:17:12 PM

In zijn gele vest en met zijn zwarte pet transformeert Gert-Jan in de kindervriend die inmiddels bij iedereen wel bekend is: Bobbie. Samen met Erik begon hij in 1998 de kinderserie Ernst, Bobbie en de rest. In datzelfde jaar begon ook een warme samenwerking met Stichting Opkikker. “Ruud weet heel goed hoe onze wereld in elkaar zit en andersom. We proberen elkaar te helpen en dat is leuk.”

HOE GAAT HET NU MET

ERNST & BOBBIE Weet je nog hoe jullie ambassadeur zijn geworden van Stichting Opkikker?

“Ja, zeker. Heel erg goed zelfs. Dat was in 1998. Ruud kwam bij ons langs in een wit Opkikkerbusje. Wij waren op dat moment net begonnen als Ernst & Bobbie, in de televisiestudio van het Julianaziekenhuis in Den Haag. Wij hadden dus al enige affiniteit met zieke kinderen. Toen Ruud zijn verhaal vertelde, waarbij het hele gezin centraal staat, viel voor ons alles op zijn plek. Hij heeft helemaal gelijk: alle gezinsleden hebben te lijden onder de ziekte van een kind.”

Hoe is het om ambassadeur te zijn van Stichting Opkikker?

“Door onze gezamenlijke start hebben we vanaf het begin al een hele goede band met Stichting Opkikker. Wij kozen er dus echt bewust voor om ambassadeur te zijn. We proberen te helpen waar mogelijk. Zo hebben wij het Opkikkerlied gemaakt en meerdere voice-overs ingesproken, bijvoorbeeld van de lasershow en het antwoordapparaat. En natuurlijk ontmoeten wij gezinnen tijdens hun Opkikkerdag. Vaak komen ze dan naar onze theatershow. Wij geven bijna ieder weekend een show door het hele land, waardoor dit makkelijk te plannen is. Naar de Opkikkerdag toekomen moet maar net passen in ons drukke schema. Maar als het past, dan zijn we er.”

Welke herinnering rondom de Opkikkerdagen is jou het meest bijgebleven?

Even voorstellen □ Gert-Jan van der Ende (57) □ Ambassadeur van Stichting Opkikker sinds 1998

□B ekend als Bobbie uit het

“Ik ben er iedere keer weer verbaasd over hoe warm het sfeertje is.

De lol die iedereen, zowel de gezinnen als de vrijwilligers, heeft, is aanstekelijk. Het concept van de Opkikkerdagen werkt gewoon heel erg goed, zoals al die scènes waar de kinderen in terecht komen.

Wat mij het meest bij is gebleven, is dat je op zo’n dag beseft dat het geluk niet in de grote dingen zit, maar juist in het kleine.

kinderprogramma Ernst, Bobbie

Bijvoorbeeld toen ik naar de Eemhof kwam voor een verrassingsact

en de rest

voor een gezin, waarvan het kind heel erg fan was. Erik kon er toen

□ Trots op zijn vrouw en kinderen

helaas niet bij zijn. Dus daar zat ik dan, met mijn gitaar. Het kind was zó blij. Ik heb alleen maar een petje op en een jasje aan. Het is magisch wat er dan bij zo’n kind gebeurt!”

Ernst & Bobbie bestaan inmiddels ook alweer 22 jaar. Hoe gaat het nu met jullie?

“Harstikke goed. Wij zijn op dit moment bezig met het schrijven

KIK. JUBILEUMEDITIE

82

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_HOE GAAT HET NU MET Ernst & Bobbie.indd 82

9/25/2020 12:09:45 PM

van onze nieuwe theatershow. Samen met Erik ben ik daarom

Wat doe je het liefst in je vrije tijd?

nu twee volle dagen in de week aan het schrijven op locatie.

“Daar hoef ik niet lang over na te denken: piano spelen.

Dat is altijd een dierbare tijd voor ons. Veel lachen en leuke

Dit doe ik het liefst iedere dag. Ik ben altijd op zoek naar

dingen bedenken. We zijn weer bezig met een belachelijk

nieuwe dingen; hoe je je vingers legt op de toetsen. Deze

verhaal, dat kan ik wel verklappen. Naast de theatershow van

nieuwe inzichten kan ik dan vaak ook weer gebruiken voor

Ernst & Bobbie, produceren we uit naam van ons bedrijf Trend

de liedjes van Ernst & Bobbie. Daarnaast loop ik graag hard

Media ook andere theaterproducties, waaronder Juf Roos,

door de duinen. Ik probeer altijd iedere vrijdag een afstand

Checkpoint en de Smurfen. We verzorgen alles rondom die

van 10 kilometer te lopen.”

theatertours, van het schrijven van de show tot het regelen

Wat is jouw grootste droom?

van alle benodigde attributen.”

“Een eigen cartoonserie van Ernst en Bobbie! We

Wat is tot nu toe echt het hoogtepunt van jouw carrière?

hebben hier onlangs een pilot voor gemaakt en ik zou

“De speelfilms van Ernst en Bobbie. Als je ooit de kans krijgt

het echt heel erg leuk vinden als dit gaat lukken. Al zou

om in een film te spelen, meteen ‘ja’ zeggen! Het leek alsof we

een musical, gebaseerd op de nummers van E ­ rnst en

in een soort dubbele werkelijkheid terecht kwamen. Er was

Bobbie, ook een droom zijn die uitkomt. En natuurlijk

zo’n groot budget, dat alles mogelijk leek te zijn! We gingen in

hoop ik dat Stichting Opkikker nog heel lang blijft doen

de visagie, er werd voor ons gekookt en we kregen zelfs een

wat ze doen. In een tijd waarin alles vluchtig is, vind ik het

eigen stuntteam! Deze mensen, verkleed als Ernst en Bobbie,

mooi om te zien dat Stichting Opkikker een volhouder is.

liepen over een koord en deden allemaal bizarre stunts. Het

Ik geloof heel erg in lange relaties. Mijn vader zei altijd:

was echt een bijzondere tijd, die ik zelfs twee keer heb mogen

‘Een beetje tegenwind heb je nodig om harder te gaan

meemaken!”

fietsen.’”

KIK. JUBILEUMEDITIE

83

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_HOE GAAT HET NU MET Ernst & Bobbie.indd 83

9/25/2020 12:09:48 PM

DE OPKIKKERDAG VAN JENS EN ZIJN GEZIN

‘We vielen van de ene verrassing in de andere’

‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ is niet voor niets het motto van Wendy, Tim, Roos en Jens. Het nuchtere gezin uit Friesland heeft de afgelopen jaren veel meegemaakt. Toch zijn het vooral hun positieve uitstraling en de grote lach van Jens die ons na het interview het meest zijn bijgebleven. Wij spraken met het gezin over de ziekte van Jens en hun Opkikkerdag.

KIK. JUBILEUMEDITIE

84

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Jens.indd 84

9/25/2020 12:30:09 PM

Wendy: “Toen Jens met 27 weken werd geboren, zijn er meteen scans van zijn hersenen gemaakt. In het begin zag alles er goed uit, maar helaas zagen de artsen op een gegeven moment dat het niet goed was. Toen Jens bijna 2 jaar was, kreeg hij de diagnose Cerebrale Parese: een aandoening waarbij kinderen moeite hebben met bewegen als gevolg van een hersenbeschadiging. We wisten dat er iets was met Jens, maar toch kwam de diagnose voor ons heel onverwacht.

Als ouder zie je niet goed wat je kind wel of niet kan. Ik weet nog heel goed dat Jens naar een therapeutische peutergroep ging toen hij 3 was. In eerste instantie dacht ik: wat doet hij hier? Terwijl hij motorisch één van de meest beperkte kinderen was.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

85

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Jens.indd 85

9/25/2020 12:30:18 PM

Tim: “De motorische ontwikkeling van Jens stagneert bij 6 jaar en kan vanaf dat moment achteruitgaan. Cerebrale Parese is geen progressieve ziekte, maar omdat Jens steeds groter en zwaarder wordt, krijgt zijn lichaam meer moeite en worden dingen heel zwaar voor hem om te doen.

Helaas zal Jens nooit kunnen lopen en is hij gebonden aan een rolstoel.

Hierdoor raken zijn hamstrings verkort, waardoor zitten steeds moeilijker wordt. Ook kan hij last van vergroeiingen krijgen. We proberen steeds verschillende behandelingen om het voor Jens allemaal wat dragelijker te maken en het maximale eruit te halen, zodat hij hopelijk ook zelfstandiger kan worden. Op dit moment heeft hij overal hulp bij nodig, als hij naar de wc gaat bijvoorbeeld of als hij zichzelf aan- en uitkleedt.�

KIK. JUBILEUMEDITIE

86

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Jens.indd 86

9/25/2020 12:30:27 PM

Wendy: “De ziekte van Jens heeft veel impact op ons dagelijks leven. Even snel een boodschap halen, dat gaat gewoon niet. Alles kost tijd, maar daar zijn we nu heel erg op ingespeeld. We vinden het heel erg belangrijk dat Roos niet lijdt onder de situatie. Daarom splitsen we ons vaak op. Doet de een wat met Jens en de ander wat met Roos. Toch doen we ook veel met het hele gezin, helemaal nu Tim ook minder is gaan werken. Dat geeft zoveel lucht, daardoor hebben we opeens écht weekend. De kinderen zijn gek op zwemmen en Party & Co. We zijn heel erg op elkaar aangewezen, maar genieten daar ook van. We zouden wel meer hulp kunnen krijgen, maar dat willen we op dit moment nog niet.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

87

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Jens.indd 87

9/25/2020 12:30:35 PM

Wendy: “We merken dat Jens nu op een leeftijd komt waarop hij zich dingen begint te realiseren. Met kerst waren Jens en ik aan het dansen in de huiskamer. Jens draaide in zijn rolstoel om mij heen. Op een gegeven moment werd Jens heel erg verdrietig omdat hij zich realiseerde dat hij nooit écht zou kunnen dansen. Dit heeft hem heel erg lang bezig gehouden.

Ook mag hij bijvoorbeeld nooit alleen naar buiten. Iets wat Roos wel mag. Gelukkig wonen we nu in een hele kindvriendelijke buurt met veel kindjes, die goed op Jens letten. Als Tim dan bijvoorbeeld in de tuin bezig is, kan Jens lekker buiten spelen.”

‘Het was echt fantastisch.

Ik gun iedereen zo’n dag! ’ KIK. JUBILEUMEDITIE

88

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Jens.indd 88

9/25/2020 12:30:43 PM

Tim: “In april werden we aangemeld voor een Opkikkerdag door kennissen van ons. Zij kenden de stichting al en gunden ons ook zo’n dag. En wat was het hartverwarmend. Zo hebben we gevlogen met een helikopter, in een limousine gereden en mochten we mee met de brandweer.

Aan het eind van de dag vroeg iemand aan mij of ik een beetje was bijgekomen. Ik was kapot! We vielen van de ene verrassing in de ander, je bent dan gewoon ’s avonds hartstikke moe. Ook hebben we veel lol gehad met onze gezinsbegeleider Christiaan. Het was echt fantastisch. Ik gun iedereen zo’n dag!”

KIK. JUBILEUMEDITIE

89

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Fotorepo Jens.indd 89

9/25/2020 12:30:50 PM

KIK. JUBILEUMEDITIE

90

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Strip the Oddshop.indd 90

9/25/2020 12:28:46 PM

KIK. JUBILEUMEDITIE

91

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Strip the Oddshop.indd 91

9/25/2020 12:28:50 PM

POLITIEAGENT

ELMER Tijdens de Opkikkerdag voor zijn chronisch zieke dochter Catootje kwam Elmer tot de ontdekking dat er heel veel van zijn collega’s rondliepen. Die dag had zoveel indruk op hem gemaakt, dat hij graag wat terug wilde doen voor de stichting. Sindsdien helpt hij een aantal keer per jaar als vrijwilliger tijdens de Opkikkerdagen om nu zelf gezinnen een leuke activiteit te bezorgen.

KIK. JUBILEUMEDITIE

92

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview Elmer.indd 92

9/25/2020 12:35:44 PM

“Toen onze jongste dochter Catootje geboren werd, veranderde ons leven enorm. Ze heeft vanaf haar geboorte een long- en slokdarmafwijking. Daardoor heeft ze

Even voorstellen

een chronische longontsteking en voedingsproblemen,

□ Elmer Kruger (38) □ Dienstverlenend politieagent □ Beleefde zelf een Opkikkerdag met zijn gezin □ Vader van Lot & Catootje

waardoor ze inmiddels voeding binnenkrijgt via een PEGsonde. Naast deze afwijkingen lijdt ze helaas ook aan het Syndroom van Turner, een chromosoomafwijking die alleen vrouwen kunnen krijgen. Dit zorgt ervoor dat ze hoogstwaarschijnlijk onvruchtbaar is en zonder hormonen niet langer wordt dan 1.50 meter. Door de jaren heen kunnen er nog meer bijkomende afwijkingen ontstaan, zoals

was en dat hij er ontzettend gelukkig van werd. Eenmaal

hart- en nierproblemen. In het begin was dit een schok.

thuis besloot ik deze collega te mailen. De Opkikkerdag

Je baalt dat jouw gezin dit overkomt en bent verdrietig.

had zoveel indruk op ons gemaakt en ik wilde zelf ook

Daarnaast moeten we ons leven goed plannen, want we

wat betekenen voor de stichting. Mijn teamchef was ook

hebben ook nog een andere dochter, Lot (7). Mijn vrouw is

meteen enthousiast en sindsdien helpen we een paar keer

om die reden een aantal jaar gestopt met werken. We lopen

per jaar bij Opkikkerdagen.”

vaak op ons tandvlees. Al die zorgen knagen aan je.”

“Veel kinderen vinden de politie spannend. Ze worden er

Onze Opkikkerdag

bang van. Het is belangrijk om zo snel mogelijk het ijs te

“De pedagogisch medewerkers van het Emma

breken. Je helpt ze bij het aantrekken van het politiepak

Kinderziekenhuis zagen onze zorgen en boden ons een

en vertelt ze dat ze die dag collega’s zijn. De enthousiaste

Opkikkerdag aan. Dat aanbod hebben wij natuurlijk met

reactie die dan volgt bij de kinderen is fantastisch. Dan

beide handen aangepakt. Deze dag was fantastisch. Het

kruipen ze al heel snel uit hun schulp en ontstaan er mooie

mooist vond ik dat je vanaf de eerste minuut op handen

situaties. Ze zetten alles op alles om je te helpen. Soms

wordt gedragen en als gezin echt even op een voetstuk

kom je ook stille kinderen tegen die alleen maar naar je

wordt gezet. Als je kind al heel lang ziek is, dan wordt het

kijken. Het is bijzonder om te merken dat het zoveel indruk

‘normaal’. Je raast altijd maar door. Tijdens de Opkikkerdag

maakt. Tijdens zo’n dag krijg je tevens de kans om de

werden we even uit de situatie gehaald. Ze besteden

politie goed op de kaart te zetten. Ik vind het belangrijk

aandacht aan de leuke dingen. Dat vond ik supermooi.

dat mensen weten dat er in het vak van politieagent warme

Onze oudste dochter Lot heeft best een knauw gekregen

mensen zitten met het hart op de goede plek.”

door de situatie met haar zusje. Als mensen ons zien lopen en een slangetje zien hangen, dan gaat meteen de

Veel voldoening

aandacht naar Catootje toe. Dat nu ook Lot volledig in het

“Ik haal ontzettend veel voldoening uit mijn

zonnetje werd gezet, was fantastisch.”

vrijwilligerswerk voor Stichting Opkikker. Op zo’n moment doe je er alles aan om iemand een onvergetelijke dag

Vrijwilligerswerk

te bezorgen. Ik zou meer agenten aanraden een keer

“In de tijd dat ik als politieagent werk, heb ik nooit

te helpen tijdens een Opkikkerdag. Je leert er veel van.

geweten dat Stichting Opkikker een eigen politiebureau

Als agent zie je veel rottigheid en ellende, zoals huiselijk

heeft nagebouwd op Center Parcs de Eemhof. We liepen

geweld. Opkikkerdagen verbreden je beeld van de

er tijdens onze Opkikkerdag langs en raakten aan de

maatschappij. Het leert je waarderen wat je hebt en hoe

praat met een agent. Hij gaf aan dat het vrijwilligerswerk

het ook anders kan. Het heeft mij echt veel gebracht.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

93

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview Elmer.indd 93

9/25/2020 12:35:48 PM

‘Stichting Opkikker voelt als familie’ KIK. JUBILEUMEDITIE

94

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview Harry.indd 94

9/25/2020 12:39:11 PM

Sinds zeven jaar is Harry een trouwe vrijwilliger van Stichting Opkikker. Hij houdt het amper droog als hij terugdenkt aan de vele, fantastische Opkikkerdagen die hij heeft beleefd: ‘‘Het gevoel hebben dat je iets hebt betekend en dat je een verschil kunt maken, dat is zo belangrijk. Ook voor jezelf.’’

VRIJWILLIGER

Harry “Toen ik gepensioneerd was, vond ik mezelf nog te jong om niets meer te doen. Een oud-collega vertelde mij dat hij vrijwilligerswerk deed voor Stichting Opkikker.

Ik zocht naar extra informatie en werd enthousiast. Het leuke aan de stichting vind ik dat je heel direct betrokken bent bij de mensen om wie het gaat. Je leert er veel van. Als je tijdens een Opkikkerdag met een gezin op stap bent, besef je dat je van geluk mag spreken als je (klein)kinderen gezond zijn. Dat is niet vanzelfsprekend.

Dat vergeet je soms te gemakkelijk, denk ik. Als ik dan ook nog de dankbaarheid en blijdschap bij de gezinnen zie, dat is ongelofelijk. Ik kan me niet voorstellen dat als je je hele leven met narigheid te maken hebt, je toch nog het zonnetje in huis kunt zijn. Dat is bijna tegendraads. Onvoorstelbaar. En toch gebeurt dat heel vaak.”

“Een herinnering die mij goed bij is gebleven, was tijdens een Opkikkerdag. Ik begeleidde een jongen van dertien. Hij was alleen met zijn moeder. Hij bleek een getalenteerde voetballer te zijn en was zelfs geselecteerd voor de jeugdopleiding van Ajax. Toen kreeg hij bericht dat hij een beginnend stadium van MS had. Hij zag zijn voetbalcarrière in rook opgaan. Aan het begin van zijn Opkikkerdag was hij boos en negatief. Zoveel onmacht voelde die jongen. Ik zou hem en zijn moeder de hele dag begeleiden en zag het al in een zware dag

Even voorstellen □ Harry Jonk (76) □A l zeven jaar vrijwilliger tijdens Opkikkerdagen □V erantwoordelijk voor de statiegeldacties

veranderen. Onze eerste activiteit was een bezoekje aan de sportauto’s. De mooiste exemplaren stonden uitgestald. Dat bleek een schot in de roos te zijn. Als een blad aan een boom veranderde hij. Onvoorstelbaar. Zo negatief als hij begon, zo enthousiast en vrolijk was hij de rest van de dag. Genoten hebben we met z’n drieën.

Dat zijn mooie dingen en daar doe ik het voor.”

KIK. JUBILEUMEDITIE

95

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Interview Harry.indd 95

9/25/2020 12:39:14 PM

? r e k k i k p O g n i t Stich WAT W E E T J I J OV E R

Wat is er ontzettend veel gebeurd sinds de oprichting van Stichting Opkikker in 1995! Waarschijnlijk ben je nu aan het einde gekomen van deze speciale jubileumeditie van KIK. en weet je nu alles over 25 jaar Opkikker!

Benieuwd wat je allemaal hebt opgestoken? Test dan je kennis en doe de quiz! Spieken of terugbladeren zien we voor deze ene keer door de vingers. Onderaan de pagina vind je de antwoorden.

1. Hoe werden de Opkikkerdagen vroeger genoemd? a.

Ontspandagen

b.

Wensdagen

c.

Verwendagen

d.

Kikkerdagen

2. Wat is de meest gekozen activiteit tijdens een Opkikkerdag? a.

Vliegen met een helikopter

b.

Rijden in een koets

c.

Een brand blussen met de brandweer

d.

Boeven vangen met de politie

3. Met welk ziekenhuis werkte de stichting voor het eerst samen? a.

LUMC

b.

VU Amsterdam

c.

Medisch Centrum in Alkmaar

d.

Het AMC

4. Welke bekende Nederlandse zanger was ambassadeur van de stichting? a.

Snelle

b.

Jamai Loman

c.

Marco Borsato

d.

Jim Bakkum

5. Welk rol vervult Pieter tijdens de Opkikkerdagen? a.

Lakei

b.

Boef

c.

Brandweerman

d.

Prinses

KIK. JUBILEUMEDITIE

96

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Doe de test.indd 96

28-10-20 09:57

6. Hoeveel draaiboeken zijn er voor een Opkikkerdag met 55 gezinnen in omloop? a.

10

b.

40

c.

90

d.

105

7. Wat is de echte naam van DJ Stuiter? a.

Stef

b.

Henk

c.

Guus

d.

Noah

8. Hoeveel gebakjes worden er per jaar gegeten tijdens de Opkikkerdagen? a.

239

b.

1255

c.

5235

d.

6098

9. Hoe heten de eerste twee vrijwilligers van Stichting Opkikker? a.

Martha & Dinie

b.

Leonie & Paula

c.

Truus & Wilma

d.

Anneke & Tinie

10. Welke droom van Joyce kwam uit tijdens haar Opkikkerdag in 1996? a.

Dag meelopen met de brandweer

b.

Zwemmen met dolfijnen

c.

Meerijden op een Harley-Davidson

d.

Trouwen met haar vriend

Goede antwoorden: 1. C 2. A 3. D 4. D 5. A 6. D 7. C 8. C 9. A 10. D

KIK. JUBILEUMEDITIE

97

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Doe de test.indd 97

9/25/2020 1:15:35 PM

2002

Opkikkerdag

KIK. JUBILEUMEDITIE

98

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_Uit de oude doos_Fotopaginas.indd 98

9/25/2020 9:55:11 AM

KIK. JUBILEUMEDITIE

99

25 jaar Opkikker

KIK2020_01_gedicht.indd 99

9/23/2020 10:29:07 AM

KIK2020_01_Backcover KIK.indd 100

9/23/2020 11:02:03 AM