Δημήτρης Χρήστου με μεγάλη εμπειρία στην τοπική αυτοδιοίκηση έχει «κλέψει» πολλές φορές τις εντυπώσεις στα δημοτικά συμβούλια με θέσεις και ερωτήσεις που φέρνουν σε δύσκολη θέση την δημοτική αρχή. Το ίδιο αιχμηρός είναι και στην συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «Πολιτική»
u Κύριε Χρήστου, είστε από τους πιο παλιούς του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Σουλίου. Ποιο ήταν το κίνητρο σας για να ασχοληθείτε με τα κοινά; Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την τοπική αυτοδιοίκηση εδώ και 15 χρόνια. Έτυχε να εκλεγώ νέος ως δημοτικός σύμβουλος, είναι πολύ δύσκολο να μπορέσεις να εκλεγείς νέος. Δεν το φέρω στην τύχη αλλά στην εργατικότητα και στην όρεξη που έχουμε για τον τόπο μας. Ξεκινήσαμε από φτωχές οικογένειες, ζούσαμε στο σπίτι δέκα άνθρωποι κάτω στο χωριό μας, ασχολούμασταν με τα αγροτικά και κτηνοτροφι-
κά… δύσκολα χρόνια. Σιγά σιγά οι κοινότητες έγιναν δήμοι και ο δήμος Αχέροντα με τους ανθρώπους που είχε τότε έδειξε μία ανάπτυξη, φτιάχτηκαν δρόμοι, φτιάχτηκαν πεζοδρόμια, δούλευαν τα ΤΟΕΒ καλά, οι κτηνοτρόφοι είχαν περισσότερα έσοδα, οι αγρότες το ίδιο, και μέσα από την αυτοδιοίκηση είπα ότι μπορώ να βοηθήσω και εγώ.
Ξεκίνησα από τον δήμο Αχέροντα και στην συνέχεια δήμο Σουλίου με στόχο πάντα το καλύτερο μέλλον του δήμου μας.
u Μας είπατε ότι είστε από οικογένεια του πρωτογενή τομέα. Σε ποια κατάσταση είναι ο πρωτογενής τομέας στον δήμο Σουλίου: ΤΟ πρωτογενής τομέας είναι ένα δύσκολο κομμάτι για τους νέους αλλά και για τους παλιούς. Εδώ πρέπει να «αγοράσεις» το μεροκάματο σου, δηλαδή πρέπει να αναπτύξεις κτηνοτροφική μονάδα, μηχανήματα, ώστε πάνω σε αυτό να κάτσεις να δουλέψεις. Ο πρωτογενής τομέας του δήμου Σουλίου έχει σοβαρό πρόβλημα διότι οι άνθρωποι που διοικούν τον δήμο
καταλάβουν γιατί δεν ασχολούνται με αυτό το αντικείμενο. Ο κάμπος της Παραμυθιάς πριν 10-12 χρόνια ζούσε από αγρότες και κτηνοτρόφους, καλλιεργούταν όλη η πεδιάδα. Ο κάμπος του Αχέροντα συνεχίζει να λειτουργεί, είναι πιο ευέλικτος καθώς δουλεύει και με άλλες καλλιέργειες όπως είναι τα δέντρα, όπως είναι τα ακτινίδια. Αυτή τη στιγμή παλεύουμε να αναπτύξουμε τις νέες καλλιέργειες, εκτός από αυτές που ανάφερα, όπως το σπαράγγι, το μανταρίνι, το πορτοκάλι, τα κηπευτικά, έχω φίλους που ασχολούνται με την ντομάτα, έχουν θερμοκήπια με υδροπονία. Με μικρές καλλιέργειες να μπορεί κάποιος να έχει μεροκάματο να ζήσει την οικογένεια του και να μείνει η γενιά μας, η οποία διοικεί αυτήν την στιγμή, για να φτιάξει αυτόν τον τόπο. Να μείνουν οι νέοι, τα παιδιά μας, αν υπάρχει ένα χαμόγελο πάνω σε αυτό που λέγεται πρωτογενής τομέας. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε ανθρώπους, αυτοί οι άνθρωποι που ασχολούνται σήμερα με την αυτοδιοίκηση, εκτός από την περιφέρεια, το μόνο που κάνουν είναι να πε-
ριμένουν πότε θα βρέξει για να δουν αν θα καθαρίσουν τον αύλακα κλπ. Δεν έχουμε έναν ηγέτη γιατί ένας δήμαρχος πρέπει να είναι ηγέτης, να ακούει μεν τους συμβούλους τους αλλά μετά να κάτσει κάτω και να κάνει ένα πρόγραμμα ώστε να μπορέσει να βοηθήσει τον κόσμο. Να αναπτύξουμε την περιοχή μας και να μην έχει ανάγκη κάποιος να παρακαλάει τον δήμαρχο για μια μικροβλάβη ή λίγο τσιμεντάκι. Αυτήν την στιγμή ο πρωτογενής τομέας παρόλο που παρόλο που υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που μας βοηθάν και κάποιοι γεωπόνοι, από την τοπική αυτοδιοίκηση είναι νεκρός.
u Είπατε ότι η περιφέρεια σας βοηθάει… Με ποιον τρόπο; Ευτυχώς η περιφέρεια και ο κ. Καχριμάνης είναι παρών στον πρωτογενή τομέα, παρών στον κτηνοτρόφο, παρών στον καλλιεργητή, παρών στα ΤΟΕΒ. Να ξέρετε ότι αν τα ΤΟΕΒ δουλεύουν στον νομό Θεσπρωτίας – καλά στον δήμο Σουλίου το ένα ΤΟΕΒ λειτουρ-
γεί γιατί έχει σωστή διαχείριση, τα υπόλοιπα έχουν προβλήματα – οφείλετε στον κ. Καχριμάνη που προσπαθεί με τις παρεμβάσεις να λύσει αυτά τα προβλήματα ώστε να μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε τον τόπο. Αν δεν υπήρχε η περιφέρεια στον δήμο Σουλίου ο μέσος όρος ηλικίας θα ήταν πάνω από 60 χρονών. Νέος δεν θα υπήρχε στον τόπο μας. Και ευχαριστούμε και τον ευχαριστούμε που βοηθάει στον πρωτογενή τομέα.. u Η γνώμη σας για τον τουρισμό στον δήμο Σουλίου ποια είναι; Τουρισμός…. Έχουμε αυτήν την στιγμή έχουμε ένα χωριό, την Γλυκή, που έχει τον ποταμό Αχέροντα. Ο ποταμός Αχέροντας είναι η ζωή του δήμου Σουλίου. Από τον Αχέροντα αρδεύεται όλη η πεδιάδα της Παραμυθιάς. Άρα είναι η ζωή μας.
Τα τελευταία χρόνια από μόνος του ο κόσμος και από μόνοι τους οι κάτοικοι της Γλυκής έχουν καταφέρει να αναπτύξουν τον τουρισμό στο χωριό. Από την άλλη η δημοτική αρχή δεν έχει καταφέρει να κάνει απολύτως τίποτα. Και το πολεμάει αυτό που γίνεται σε αυ-
Απευθείας αναθέσεις: Εργαλείο
ή
μάστιγα;
Τόσο στην κεντρική κυβέρνηση όσο και στην τοπική αυτοδιοίκηση οι απευθείας αναθέσεις και η κατάτμηση των έργων, αντί για μια μέθοδος έκτακτης ανάγκης, έχει γίνει η συνηθισμένη πρακτική. Η κυβέρνηση σύμφωνα με τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης έχει δώσει πάνω από 5 δισεκατομμύρια ευρώ σε απευθείας αναθέσεις!!!!
Είναι ένα ποσό τεράστιο…..
Ανάλογη πρακτική ακολουθούν και οι δήμοι, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο.
Είναι νόμιμη διαδικασία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και ηθική ή ότι είναι προς το δημόσιο συμφέρον. Συνήθως ένα έργο που δίνεται με απευθείας
ανάθεση θα κοστίσει περισσότερο από ότι αν δι-
νόταν με διαγωνισμό. Οι πολίτες βλέποντας τον μεγάλο αριθμό απευθείας αναθέσεων λογικά αναρωτιούνται για το πόση ζημιά μπορεί να υπέστη ο δήμος ή το δημόσιο γενικότερα και σε κάποιες περιπτώσεις να έχει αμφιβολίες και για την σκοπιμότητα. Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει, τουλάχιστον εύκολα, ότι πίσω από κάποιες απευθείας αναθέσεις κρύβονται μίζες. Αλλά ο καχύποπτος πολίτης θα μπορούσε να το σκεφτεί. Πολύ περισσότερο αν ένα έργο που κοστίζει 10 ευρώ δοθεί με 12 ευρώ ή 15 ευρώ ή 20 ευρώ!!! Σε αυτήν την περίπτωση καταρχήν νόμιμα βεβαίως το δημόσιο χάνει
2 ή 5 ή 10 ευρώ. Τα οποία τα κερδίζει ο επιχειρηματίας που πήρε την ανάθεση. Τα κερδίζει όμως μόνο ο επιχειρηματίας; Αυτή είναι μια ερώτηση που χωρίς ατράνταχτες αποδείξεις παραμένει ρητορική…. Ακόμα και αν οι ψίθυροι διασχίζουν την ατμόσφαιρα. Κατά την γνώμη μας λοιπόν οι απευθείας αναθέσεις θα πρέπει να αποφεύγονται και να γίνονται σε πραγματικά έκτακτες περιπτώσεις όταν ο χρόνος της διαγωνιστικής διαδικασίας να είναι εμπόδιο για ένα έργο που πρέπει να γίνει άμεσα. Και αυτό ισχύει και για την κεντρική κυβέρνηση και για τους δήμους.
Είναι λιγάκι “άκομψο” και άβολο να γράφεις θετικά για τον εαυτό σου. Από την άλλη θέλεις να μοιραστείς την χαρά σου. Λοιπόν, το δώρο για την γιορτή μου ήρθε από τις εκδόσεις Ηλιακτίδα, οι οποίες συμπεριέλαβαν το διήγημα μου “Αόρατος εχθρός” στην συλλογική έκδοση με τίτλο “Το φως της Ηλιακτίδας”, βραβεύοντας το με αυτόν το τρόπο. Το διήγημα είχε πάρει μέρος σε πανελλήνιο διαγωνισμό και επιλέχθηκε μαζί με άλλα 27 για να εκδοθεί. Ο “Αόρατος εχθρός” δεν είναι πια μόνο μέσα μας ή δίπλα μας αλλά και σε βιβλίο. Μετά την έκδοση του βιβλίου μου πριν λίγα χρόνια με πολιτική σάτιρα “τέσσερα χρόνια μνημονίου είναι λίγα πολύ λίγα”, το διήγημα αυτό είναι ένα “εσωτερικό” κείμενο θα έλεγα. Ευχαριστώ τις εκδόσεις Ηλιακτίδα καθώς και την επιτροπή που έκρινε ότι το διήγημα μου αξίζει να βραβευτεί και να είναι στην συλλογή! Σχετικές πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο σύνδεσμο: https://ekdoseisiliaxtida.gr/product/ fos-iliachtidas/.
Από την σελίδα των εκδόσεων ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Είκοσι οχτώ διηγήματα γραμμένα με ευαισθησία και χιούμορ, από αξιόλογους συγγραφείς. Ευχαριστούμε θερμά όλους τους συγγραφείς μας, για τη συμμετοχή τους και την άψογη συνεργασία μας.! Όλοι οι συγγραφείς που συμμετέχουν στο συλλογικό διήγημα με τίτλο «Το φως της Ηλιαχτίδας» έχουν βραβευτεί στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό 2020-2021
περιοδικό Step κυκλοφόρησε ως free press περιοδικό στην Ήπειρο και αγαπήθηκε από τους αναγνώστες. Λόγω των έκτακτων καταστάσεων και με δεδομένο το μεγάλο του κόστος, καθώς η ποιότητα του είναι αδιαπραγμάτευτη για εμάς, η κυκλοφορία του σταμάτησε τον Οκτώβριο του 2020. Πολλοί αναγνώστες μας ρωτάν αν θα κυκλοφορήσει ξανά. Εμείς θέλουμε αλλά το κόστος είναι απαγορευτικό. Εκτός και αν γίνει κατά βάση συνδρομητικό. Και θα το προσπαθήσουμε. Για να είναι βιώσιμο και ανθεκτικό το περιοδικό χρειάζεται να αποκτήσει 850 - 1000 συνδρομητές. Το ετήσιο κόστος είναι 30 ευρώ, ένα ποσό εφικτό για να έρχεται το περιοδικό στο σπίτι σας. Αρχικά δεν ζητάμε να κάνετε συνδρομή αλλά να δηλώσετε αν είστε διατιθεμένοι, να γίνεται συνδρομητές. Πως μπορείτε να δηλώσετε την επιθυμία σας για συνδρομή; Στέλνοντας μας ένα email στο step.periodiko@gmail.com με τα στοιχεία σας ώστε να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε όταν έρθει η ώρα για να συνεννοηθούμε για
Ηαναποτελεσματικότητα των εφαρμοζόμενων πολιτικών, σε κυβερνητικό, περιφερειακό και αυτοδιοικητικό επίπεδο οδηγεί τον κεντροδεξιό πόλο σε αδιέξοδο θέτοντας την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών σε οικονομική δυσπραγία με κίνδυνο απώλειας των οικογενειακών τους περιουσιών
Οι πολιτικές εξελίξεις, άσχετα με το πότε θα διεξαχθούν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές, αναμένεται να οδηγήσουν στην κυβερνητική αλλαγή με έντονο κεντροαριστερό χρώμα. Με το ΚΙ.ΝΑΛ να ανακάμπτει και τον ΣΥΡΙΖΑ να κυριαρχεί η Ν.Δ. οδηγείται στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων άσχετα από το ποσοστό που θα πάρει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Ο κίνδυνος για την Ν.Δ. δεν προέρχεται μόνο από, την πολυδιάσπαση του του κεντροδεξιού πόλου που είναι ορατή σε όλες τις εκφάνσεις, αλλά κυρίως από τις κοινωνικές αλλαγές που επιφέρουν οι, σε όλα τα επίπεδα, εφαρμοζόμενες πολιτικές. Αυτές οδηγούν τις ηλικίες των άνω των εξήντα, που με μεγάλη πλειοψηφία
την στήριζαν επί δεκαετίες, σε πολιτικές επιλογές εκτός Ν. Δ. Οι ηλικίες
αυτές καθώς και η νεολαία από 18 έως 30 ετών, που βλέπει το μέλλον της να χάνεται οδηγείτε στην μετανάστευση και εναντιώνετε μαζικά στις εφαρμοζόμενες από την Ν.Δ. νεοφιλελεύθερες πολιτικές, άσχετα
από το γεγονός ότι, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αν και νομίζω το αποχαύνωσης ταιριάζει καλύτερα, δεν αναφέρεται τίποτα. Οι μεταναστευτικές ροές της νεολαίας μας αποδυναμώνουν τις προσπάθειες
όλων των πολιτικών κομμάτων να ανανεώσουν το πολιτικό τους προσωπικό και ιδιαίτερα της Ν.Δ. που παραμένει προσκολλημένη σε στελέχη με νοοτροπία παλαιοκομματική, που ενδιαφέρονται πρωτίστως για να διορίσουν τα παιδιά τους στο δημόσιο και να αποκατασταθούν επαγγελματικά και επιχειρησιακά από κρατικούς και ευρωπαϊκούς πόρους που εξασφαλίζουν την μεσοπρόθεσμη κερδοφορία τους. Ζούμε σε χώρες καπιταλιστικές με μικτή οικονομία και πολλοί τομείς της οικονομίας μας οδηγούνται σε αναγκαστική ιδιωτικοποίηση, που επιβάλλουν οι μνημονιακές πολιτικές, λόγω της υπερχρέωσης της χώρας μας. Η Ν.Δ., όμως το έχει τερματίσει ιδιωτικοποιώντας σχεδόν τα πάντα, ακόμα και κρατικές υπηρεσίες
μετατρέποντας π.χ. το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας σε Ανεξάρτητη Αρχή ενώ και στο ΕΦΚΑ τοποθετεί Δικηγόρους και Λογιστές για να εκδώσουν τις συντάξεις με τις καθυστερήσεις στην έκδοση των συντάξεων να ακουμπούν τον μαγικό αριθμό των 400.000,00 χιλιάδων. Η απογραφή που ανά δεκαετία διαρκούσε 12 ώρες τώρα γίνεται επί τρίμηνο και δεν λέει μα τελειώσει. Μια τριμελή οικογένεια σήμερα χρειάζεται να πληρώσει κοντά στις 7.000,00 χιλιάδες ευρώ για την κάλυψη μόνο της ΔΕΗ, των Τηλεφώνων, του νερού, της θέρμανσης καθώς και της διατήρησης ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου για την μετακίνηση της, χωρίς στα έξοδα αυτά να περιλαμβάνονται οι ανάγκες σίτισης, η εκπαίδευση των τέκνων, η αναψυχή, οι διακοπές κ.α. Αλήθεια κύριοι, εγώ θυμάμαι ότι με την δραχμή όταν δεν τηλεφωνούσαμε ο λογαριασμός ερχότανε μηδενικός, το ίδιο συνέβαινε και με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και του νερού. Πως γίνεται λοιπόν οι δικές σας νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που προωθούν τον ανταγωνισμό να αυξάνουν αντί να μειώνουν τα ποσά των εν λόγω λογαριασμών μας, Εκτός όλων των άλλων, τα τελευταία χρόνια μας προέκυψε και ο κορωνοιός, που ανέδειξε τα χρόνια
προβλήματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας καθώς και η αδυναμία αντιμετώπισης των βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων επιπτώσεων που δημιουργεί στους νοσούντες. Εμφανίζεται βέβαια, ως επιτυχία, εκ μέρους της κυβέρνησης οι συμμαχίες και οι συνεργασίες που γίνονται για την αντιμετώπιση της Τουρκικής απειλής, η οποία αναμένεται να επιβαρύνει την χώρα με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς έως τώρα να προβλέπεται καμιά μεταφορά τεχνογνωσίας και κατασκευής σε ελληνικές επιχειρήσεις, έστω και μέρους των εν λόγω εξοπλισμών.
Τηρουμένων των αναλογιών, μη σας φανεί παράξενο, εάν οι Ν.Δ. δεν αλλάξει πολιτικές και αρχηγό, να βρεθεί σε χειρότερη θέση από ότι, το ΠΑΣΟΚ της προηγούμενης δεκαετίας, και τα εναπομείναντα στελέχη της να ψάλλουν το γνωστό τροπάριο «ο Σώζων εαυτόν σωθήτω».
αλληλεξάρτηση δημιούργησε νέους λιμένες που με τη σειρά τους ανέπτυξαν μια σειρά από ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις για τις πόλεις που αναπτύσσονταν πέριξ αυτών.
Η λειτουργία των λιμένων προσέφερε στους κατοίκους αυξημένες εργασιακές θέσεις τόσο σε επαγγέλματα εντός αλλά και εκτός λιμένα, μια γενικότερη βελτίωση στο βιοτικό επίπεδο, με όρους οικονομικούς, και βελτίωσε τους τυπικούς οικονομικούς δείκτες όπως η ανεργία. Ακόμη, κατέστη δυνατό σε ορισμένες περιπτώσεις οι πόλεις να καρπωθούν αντισταθμιστικά οφέλη. Στον αντίποδα, η συχνότητα των δρομολογίων δημιούργησε προβλήματα ρύπανσης του αέρα και των υδάτων, κινδύνους για τη δημόσια υγεία και ορισμένες φορές μια υποβάθμιση της όμορης λιμενικής περιοχής. Στην σύγχρονη συζήτηση για τις πόλεις με λιμένες υπάρχουν αρκετές Μεσογειακές πόλεις που έχουν καταφέρει να ενσωματώσουν τη λιμενική δραστηριότητα στο περιβάλλον και την αστική ζωή των κατοίκων τους. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν η Βαρκελώνη και η Μασσαλία. Το λιμάνι εκεί αποτελεί ταυτόχρονα έναν μοχλό οικονομικής δραστηριότητας αλλά και χώρος πολιτιστικών και ψυχα-
γωγικών δραστηριοτήτων. Το λιμάνι της Ηγουμενίτσας οφείλει λοιπόν να κοιτάζει ταυτόχρονα προς δύο τουλάχιστον κατευθύνσεις. Αφενός να αναπτυχθεί πλήρως σε κόμβο οικονομικών δραστηριοτήτων με μεγέθυνση του οφέλους για την πόλη και αφετέρου να στοχεύσει σε δραστηριότητες ποιοτικής ανταπόδοσης προς την πόλη προσδίδοντας της μια «ελιτίστικη λιμενικότητα» αντίστοιχη με εκείνη των παραπάνω πόλεων σε μικρότερες κλίμακες. Στη μικρογραφία της Βαρκελώνης, η Ηγουμενίτσα μπορεί να προσφέρει οικονομικά πλεονεκτήματα σε επιχειρήσεις και καταναλωτές όπως το χαμηλότερο κόστος μεταφοράς και διαχείρισης εμπορευμάτων, καλύτερες τοπικές και περιφερειακές υποδομές και φυσικά περισσότερες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας. Μάλιστα, το κύριο αίτιο δημιουργίας μίας πόλης 4,5 εκ. κατοίκων όπως η Βαρκελώνη με υψηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας σε διεθνές επίπεδο είναι το λιμάνι και οι εκροές του προς την πόλη. Ακόμη, οι ρυθμιστικοί κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τη ρύπανση, αν εφαρμοστούν και ελεγχθούν σωστά, μπορούν σε μεγάλο βαθμό να μειώσουν την περιβαλλοντική υποβάθμιση του αέρα στην πόλη. Οι ευλίμενες πόλεις για την επιτυχία των παραπάνω θα πρέπει να έχουν ως στόχο την εξάλειψη του χάσματος μεταξύ της λιμενικής δραστηριότητας και των κατοίκων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη δημιουργία πρωτοβουλιών για την διάδραση μεταξύ
συνεργασίας. Η αμφίδρομη αυτή διαδικασία απαιτεί αφενός από το λιμάνι να εξηγήσει απλά και ξεκάθαρα ποιες είναι οι αξίες του και ποιες οι διαδικασίες διασφάλισης αυτών και αφετέρου από την πλευρά των κατοίκων να υπάρχει η αίσθηση ότι το λιμάνι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης και είναι εξίσου δικό τους όσο ένα πάρκο ή μια πλατεία. Για την επίτευξη των παραπάνω είναι κρίσιμο να δημιουργηθούν «χώροι αλληλεπίδρασης», που μπορεί να είναι φυσικοί ή εικονικοί, προσωρινοί ή μόνιμοι, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τα τρία κεντρικά σημεία που διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του λιμανιού: οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη. Έτσι, το λιμάνι μετατρέπεται σε χώρος πολιτιστικών, αθλητικών και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων (όπως η Κινέζικη Πρωτοχρονιά) ή φιλοξένει εμπορικές ή άλλες εκθέσεις (όπως το Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι της Βαρκελώνης). Επιπλέον, μπορεί να αναλάβει περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες, οι οποίες παρά το γεγονός ότι είναι άυλες έχουν άμεσο αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο. Από αυτή την άποψη, η ενεργειακή μετάβαση προς λιγότερο ρυπογόνα καύσιμα όπως το υγροποιημένο φυσικό αέριο, η δέσμευση για την ηλεκτρική κινητικότητα (όπως οι ηλεκτρικοί φορτιστές που έχουν τοποθετηθεί από τον ΟΛΗΓ) και οι προσπάθειες για τη διατήρηση της ιθαγενούς πανίδας και χλωρίδας αλλά και των ακτών (όπως το Δρέπανο) αποτελούν μέρος της σειράς μέτρων για την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του λιμανιού στην πόλη.
επικοινωνίας με την πόλη, με την απαραίτητη χρήση ενός σλόγκαν από την πλευρά του λιμανιού και η διάδραση του με την πόλη θα μπορούσε να δημιουργήσει στην Ηγουμενίτσα αυξημένες προοπτικές ανάπτυξης στο προσεχές μέλλον. Είναι βέβαιο, πως ένα σύγχρονο λιμάνι, λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς καλές πρακτικές, μπορεί να προσφέρει στην Ηγουμενίτσα πολλαπλά αντισταθμιστικά και αναπτυξιακά οφέλη. Όμως, πρέπει να αντιληφθεί πως το ίδιο είναι η καρδιά και η πόλη ο πνεύμονας για την επιτυχία του εγχειρήματος. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζει τους πολίτες της πόλης με σεβασμό και μετά από την ωρίμανση αυτής της σχέσης οι πολίτες να το αγαπήσουν, καθώς πλέον δεν θα είναι επιζήμιος παράγοντας για τη ζωή του, αλλά συγκριτικό πλεονέκτημα που θα «μεγαλώνει» πραγματικά
Με γοργούς ρυθμούς προχωράν τα έργα σύνδεσης της Εγνατίας με το Βιοτεχνικό Πάρκο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών και φυσικά αναλόγως και των καιρικών συνθηκών το έργο θα είναι έτοιμο την άνοιξη. Είναι ένα σημαντικό έργο που ήταν πάγιο αίτημα φορέων και κατοίκων από την πρώτη στιγμή που φτιάχθηκε η Εγνατία. Το έργο υλοποιείται από την περιφέρεια Ηπείρου.
Καταρχήν να πούμε ότι δεν έχουμε καμία αντίρρηση για έργα και παρεμβάσεις που κάνουν την ζωή των δημοτών πιο εύκολη. Ένα τέτοιο ρόλο παίζει, φανταζόμαστε και ο πεζόδρομος (ή ποδηλατόδρος;) που
φτιάχθηκε σε ένα σημείο στο Καρυώτι. Υπήρξε όμως μία επισήμανση στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Σουλίου που φαίνεται να έχει βάση. Η επισήμανση έχει να κάνει με το γεφυράκι που βλέπετε και στην φωτογραφία. Η κλίση που έχει σίγουρα δυσκολέυει τους πιο ηλικιωμένους να το περπατήσουν και πολύ περισσότερο να κάποιος προσπαθήσει να το περάσει με αναπηρικό καροτσάκι. Για το αν είναι απαραίτητο
το γεφυράκι με τέτοια καμάρα σε αυτό το σημείο ή αν θα μπορούσε το γεφυράκι να είναι σε ευθεία δεν το γνωρίζω. Θα υποθέσουμε ότι έπρεπε οπωσδήποτε να υπάρχει καμάρα. Δεν θα μπορούσε κατασκευαστικά η κλίση να είναι μικρότερη μεγαλώνοντας το γεφυράκι ώστε η κίνηση των πιο αδύναμων να είναι πιο εύκολη; Λεπτομέρεια θα μου πείτε....
Τον Νοέμβριο με ανακοίνωση του ο δήμος Φιλιατών μας πληροφορούσε ότι οι προσπάθειες της δημοτικής αρχής και
κανείς δεν θα αντιδράση σε αυτήν την ιστορία; Ούτε εμείς οι κάτοικοι, ούτε η δημοτική αρχή; Π όσο ακόμα θα υποβαθμίζουν την πόλη μας και θα το ανεχόμαστε; Δημότης Φιλιατών
Ζούμε καταπληκτικές στιγμές σε τούτη την ανέμελη και άριστη χώρα. Αυτό που έγινε στο νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης μάλλον δεν έχει προηγούμενο. Εν μέσω πανδημίας το υπουργείο Υγείας σταματάει τις εφημερίες για να γίνει εμβολιαστικό κέντρο. Αντιδρούν οι γιατροί καθώς δεν είναι και το καλύτερο στην κορύφωση της πανδημίας να σταματάς τις εφημερίες. Και αποφάσισαν απεργία. Με ένα αίτημα: Να γίνει εμβολιαστικό κέντρο όπως θέλει ο Πλεύρης αλλά να συνεχίσουν και οι εφημερίες. Δηλαδή ζητάν να δουλεύουν περισσότερο!!! Και ο Πλεύρης κατέφυγε στην δικαιοσύνη. Η οποία έβγαλε παράνομη την απεργία….. Και κάπου εκεί ο Ιονέσκο μοιάζει ατάλαντος!!!! Εκτός και αν η απόφαση της δικαιοσύνης έρχεται
μάθατε αλλά
Θεσσαλονίκη ακούγεται
υπόκωφος ήχος που δεν ξέρουν από πού προέρχεται. Τα κόκκαλα του Ιπποκράτη είναι…. Ο θόρυβος μέχρι εκεί φτάνει. Ο πρωθυπουργός είπε σε συνέντευξη του ότι ποτέ δεν διαφωνούσε με τον όρο «Βόρεια Μακεδονία».
Θα το θυμάστε και εσείς. Το έλεγε σε κάθε περίπτωση. Με το χρώμα του στυλό που θα υπέγραφαν είχε ένα θέμα. Ήθελε να είναι μπλε και όχι μαύρο το χρώμα.
απευθείας
Ε
είπε
ίδια συνέντευξη ο πρω-
Αλήθεια, αφού τα παγουρίνο ήταν ένα μεγάλο όπλο κατά του κορονοϊού γιατί δεν έδωσαν και την επόμενη χρονιά; Έστω στα πρωτάκια…. ΥΓ. Σύμφωνα με ψίθυρους, περιφερειακός σύμβουλος από την Θεσπρωτία σκέφτεται να παραιτηθεί σύντομα.