Die Mutti ist immer dabei… Nou ja, als het effe kan; ik spreek over de Crosslauf Teverener Heide op zaterdag 14 november. Een kleine wedstrijd door het bos 4.6 of 9.2 km. Ik liep de “lange cross” samen met Paul, Carmen en Ellis en nog 33 anderen. Wim, Herman, Marcel van de Pol, Arno en Kristi waren o.a. aaanmoedigers. Poe best even zwaar 4 x een helling op maar het is achteraf ook weer zo voorbij. Je bent derde vrouw, werd onderweg gezegd en toen ik binnenkwam zei ik: ‘ ja van de drie’. Na afloop was het superleuk. Gezeten in een tentje met een biertje werd de prijsuitreiking gedaan. De uitslag: Ellis 1e, Carmen 2e en ik werd niet genoemd.
Even ter verduidelijking; het is me niet om een prijs te doen maar wanneer heb je bij een wedstrijd zo`n uitslag? Maar zoals dat gaat in Duitsland zijn er altijd categorieën en omdat ik al de gezegende leeftijd van 55 heb (echt waar) was ik 1e in deze categorieën. Mocht ik toch nog naar voren komen en kreeg ik een paar handschoenen. Paul was ook 1e in zijn categorie (ook 55 jaar!) wat (VATI) een paar sokken opleverde. Uiteindelijk werd iedereen naar voren geroepen voor zijn/haar urkunde. Bij mij sprak Wim de gevleugelde woorden ‘DIE MUTTI IST IMMER DABEI’. Ik hoop dat ik nog veel wedstrijdjes kan, mag lopen en liefst met de andere Jacobsen. Maar ook met veeeeel STB ers. Groetjes Lenie Jacobs (is de naam, ha ,ha)
41