Van alles en nog wat Over de vroegere toestand van de buurt herinnert Suzanne zich maar weinig. “In die tijd was ik nog jong en niet zo erg bezig met wat hier allemaal gebeurde,” legt ze uit. Ze weet wel dat er in de onmiddellijke buurt zowat van alles aanwezig was: een haarkapper aan de brug over de Dijle, Theo heette die. Voor het (nu alweer afgedankte) gebouw van de brandweer werd gebouwd, was daar een beenhouwerij, een kolenboer en een tegelhandel. Uiteraard bestond toen het café de Lantaarn al, en nog een café op de hoek van de Minckelersstraat met de Vaartstraat. Waar nu de ringweg loopt, naast het hoofdkantoor van AB Inbev, had je een smid, twee tot drie café’s, een vishandel en een mosselboer. Aan de overkant van de Vaart waren het meestal handelszaken in graan. Ze herinnert zich nog goed dat de Vaart twee keer gebombardeerd werd tijdens Wereldoorlog II en dat daarom enkele bedrijven zijn weggegaan. Andere investeerden opnieuw en kenden toch een mooie groei. Uiteraard zijn er veel zaken verdwenen. Ook het intense spoorverkeer aan het Engels Plein en rond het Entrepot herinnert ze zich nog goed.
Feest vieren Van haar vader heeft Suzanne horen vertellen dat er in zijn jonge tijd aan de Vaart elk jaar een kermis was. Hoe dat eruit zag, weet ze niet. “Het had zeker niet de omvang van die wat nu op het Ladeuzeplein staat,” zegt ze lachend. “Mijn vader vertelde ook dat in het begin van de jaren 1900 het ooit zo hard winterde dat die kermis op het ijs in de Vaartkom werd gezet. Heel de Vaart was tot in Mechelen dichtgevroren.” Het mooiste feest dat ooit aan de Vaart plaatsvond, was voor Suzanne de viering van 550 jaar stadhuis in 1998. Het stadhuis werd gebouwd in de helft van de 15de eeuw en veel van de stenen voor de gevel kwamen uit het noorden van Frankrijk. Die werden via de Dijle aangevoerd. Zoveel honderden jaren later wilde men dat nog eens overdoen. Uit de ondergrondse groeve van Avesnes-le-Sec werden enkele stenen naar Leuven gebracht met een vloot antieke schepen. Die kwamen hier dan in de Vaartkom aan en de stenen werden in een feestelijke stoet naar het stadhuis gebracht. Die boten zijn enkele dagen blijven liggen en dat was echt mooi om zien, aldus Suzanne.
48 Vaartkom Weerspiegeld
