Hoe vriendelijk is Leuven voor mensen met een beperking? Pauline Neerman, voorzitter adviesraad toegankelijkheid
‘Een toegankelijke stad is goed voor iedereen’ Hoe maak je een historische stad toegankelijk voor mensen met een beperking? Door ze bij het beleid te betrekken, vindt stad Leuven.
Pauline Neerman lijdt aan een aangeboren spierziekte. Ze zit in een rolstoel, die ze zelfstandig kan bedienen. Sinds twee jaar is ze voorzitter van de adviesraad toegankelijkheid, een officieel overlegorgaan dat bekijkt hoe de stad meer rekening kan houden met mensen met een beperking. Dat kan gaan over grote projecten als de herinrichting van de Hertogensite of aanpassingen aan historische monumenten als Abdij van Park, maar evengoed over de aanleg van nieuwe trottoirs. Pauline Neerman: ‘Onze adviezen zijn niet bindend, maar ze worden meer en
14
meer gevolgd. De stad stapt ook steeds vaker zelf op ons af, net zoals bijvoorbeeld de KU Leuven, andere organisaties en architecten.’ ‘Leuven is een voorloper: lang niet alle steden hebben zo'n adviesraad. We hebben nu zowat dertig leden rolstoelgebruikers, blinden en slechtzienden, doven en slechthorenden ... en nieuwe kandidaten zijn altijd welkom.’
RONDE KOPPEN Pauline woont op een steenworp van de Oude Markt. Als ze de deur uitgaat, komt ze snel een obstakel tegen.
‘Leuven is een historische stad: dat merk je onder meer aan de vele kasseien. Die hoeven absoluut niet weg, maar het helpt als ze meer gelijk worden gelegd en als de voegen worden opgevuld. Kinderkopjes kunnen worden afgeslepen, zodat ze minder bol staan.’ ‘Leuven is natuurlijk ook een studentenstad, en dat betekent helaas ook: fietsen op de stoep. Met de adviesraad zetten we geregeld sensibiliseringsacties op - zo kunnen studenten geblinddoekt of in een rolstoel een parcours volgen, zodat ze zelf merken hoe hinderlijk die fietsen zijn.