De witte gevel van het nieuwe buurthuis
Dag Wim, jij woont in de Riddersstraat, recht tegenover het nieuwe buurthuis van buurtwerk ’t Lampeke. Stel je jezelf even kort voor?
Je hebt je hulp aangeboden en gezorgd voor heel wat foto- en filmmateriaal. Hoe kwam je erbij om dit stevig engagement aan te bieden aan de organisatie?
Dag Lieven!, Ik woon hier nu 36 jaar. Inmiddels ben ik 75 geworden en dus officieel 10 jaar op pensioen. Ik run sinds 1993 een klein bedrijf in videoproducties en die creatieve activiteit doe ik vandaag nog steeds, zij het wel aan een lager ritme dan in vroegere jaren.
Tijdens de verbouwingen zag je heel veel activiteit in het nieuwe buurthuis. Wat zag je allemaal gebeuren? Wat deed dat met jou?
Inderdaad, vanuit mijn montagestudio heb ik zicht op de volledige gevel van jullie pand en zag dus dagelijks de werken aan de buitenkant. Ik ken dit pand al 36 jaar en dus heb ik ook de verschillende invullingen ervan meegemaakt.
Uiteraard zag ik ook ploegen die binnen actief waren en dus nam ik regelmatig een kijkje en leerde zo ook jullie medewerkers kennen.
was
Het filmisch registreren van de werken met af en toe wat korte interviews is in feite organisch gegroeid. Toen men op een dag beton kwam storten met kranen op grote hoogte en wat later de immens grote ramen voor het lifthuis geleverd en geplaatst werden, vond ik dat visueel zo interessant dat ik dat heb gefilmd. Met een grote kraan werden die elementen van boven de dakgoot geleidelijk naar beneden geschoven en ik vond dat werk zo impressionant dat ik er ook drone-opnames van maakte. En zo groeide de interesse om met regelmaat sommige werken te filmen. Van die activiteiten monteerde ik dan korte filmfragmenten met muziek, die ik op Facebook plaatste en die toch wel intensief bekeken werden.
Bekijk via deze QR-code de film, die Wim heeft gemaakt
Hieronder enkele sfeerbeelden op foto
Als je drie speciale momenten zou mogen uitkiezen, wat zou je dan kiezen en waarom?
Speciale momenten zijn uiteraard spektakelmomenten zoals aangehaald maar wat zeker speciaal en indrukwekkend was, is de wijze waarop de organisatie van ‘t Lampeke vele vrijwilligers wist te enthousiasmeren. In de weekends kwamen vaak mensen uit de bedrijfswereld om te schilderen, vloeren te egaliseren en veel andere belangrijke klussen te doen. Ook familie van de vaste medewerkers kwam regelmatig uit o.a. het verre Limburg om hun vaak vakkundige bijdrage ten dienste te stellen voor de renovatie. Ontgoochelend was soms de langzame en minder punctuele opvolging van sommige bedrijven die contractueel ingeschakeld waren. Dat heeft de werken ook aanzienlijk vertraagd.
Maar het engagement van velen heeft veel goedgemaakt.
Buiten al die fantastische engagementen vielen me twee mensen speciaal op. Vrijwilliger en ingenieur Frank, die trouw quasi iedere voormiddag de hele elektriciteitsinstallatie voor zijn rekening nam en die terzelfdertijd jullie vaste klusjesman Lobsang een opleiding gaf in het hoe en waarom je elektrische installaties plaatst. Een prachtig voorbeeld van samenwerken en leren.
Frank zorgde op vrijwillige basis voor ons elektriciteitsplan: hij legde zelf kilometers kabels voor de elektriciteit, zorgde voor tientallen aansluitingen en begeleidde onze klussenploeg om hieraan te werken. Lobsang is (met mondmasker) aan het werk met de siliconespuit.
Ook tijdens het openingsfeest in maart ’25 was je aanwezig met foto- en filmmateriaal te maken. Wat vond je van dit openingsfeest?
Een openingsfeest of inauguratie is altijd een vieren van iets.
Er was heel wat volk van om en rond Fabota, en een uitbundige sfeer.
Puntje van aandacht is het feit dat de mensen in de straat die rondom mij wonen, nog niet echt allemaal betrokken zijn bij het buurtwerk en de werking.
Je springt ook regelmatig binnen in het buurthuis. Wat is volgens jou het belang van dit nieuwe buurthuis? Wat is je boodschap aan de buurtbewoners in de Ridderbuurt?
Ja, het buurthuis kan niet korter bij me liggen dan nu het geval is. Het vroegere buurthuis, verder in de straat heb ik amper gekend. En nu loop ik regelmatig eens binnen voor een babbeltje en een kop koffie. Inmiddels ken ik toch al wat vaste bezoekers en natuurlijk ook het team dat het buurthuis leidt.
Het belang ligt natuurlijk in de veelzijdigheid van diensten, hulp en informatie die ’t Lampeke biedt aan mensen in kwetsbare situaties uit de buurt.
Spijtig dat door organisatorische en budgettaire redenen het buurthuis maar beperkt open is. Vier dagen per week is al heel wat… maar ik hoor toch regelmatig van bezoekers dat ze natuurlijk ook graag komen eten op de andere dagen, wat momenteel niet mogelijk is.
De boodschap aan andere buurtbewoners is eenvoudig. Laat je op alle manieren kennen aan de buurt, organiseer meer ’s avonds want de meeste van mijn buren hebben nog een voltijdse dagactiviteit. Maar ik geloof dat dit door de tijd heen wel in orde komt.
Steun de renovatie van het nieuwe buurthuis!!!
Wij zoeken nog steeds heel wat geld om de renovatiekosten te betalen. Bij de verbouwing ging veel aandacht én veel geld naar:
• Toegankelijkheid (het gebouw is echt toegankelijk voor iedereen)
• duurzaamheid (isolatie, fossiel-arm, zonnepanelen …)
• veiligheid
• erfgoed en geschiedenis (heel veel mooie elementen van vroeger zijn behouden en hersteld)
Elke bijdrage is meer dan welkom. Dit kan door door te storten op rekeningnummer BE86 8939 4407 0450 met vermelding 402 ’t Lampeke/pand57.
Voor giften vanaf 40€ krijg je een fiscaal attest. Met dank! Vanaf 2024 moet je ook je rijksregisternummer vermelden.
TWEE KEER THEATER VAN CIE TARTAREN IN LEUVEN: OVER LIEFDE EN LOSKOMEN
Dit najaar pakt sociaal-artistieke werkplaats Cie Tartaren uit met twee voorstellingen in Leuven. De ene is een herneming vol warmte en humor, de andere een frisse, kritische blik op een theaterklassieker. Twee keer rake maatschappijkritiek.
Alle foto’s © Yuri van der Hoeven
1. Een kosmische catastrofe – een godin neemt ontslag
“Goeienavond. Mijn naam is Afrodite. Godin van de liefde, schoonheid, vruchtbaarheid, seksualiteit. Daar had u zich misschien iets anders bij voorgesteld. Dat hoor ik wel vaker. Dat Afrodite toch jonger is, blonder, sexyer, liever, meegaander. Tjah, nee dus.”
In Een kosmische catastrofe neemt de godin van de liefde ontslag. Maar wie neemt haar plaats in? En wat voor liefde heeft onze samenleving vandaag nodig? Met scherpe tekst, humor en een flinke portie fysieke overgave onderzoekt Cie Tartaren wat liefde betekent.
Regisseur Axelle Verkempinck: “Ik wilde al lang iets over liefde maken, omdat dat voor mij aan de basis ligt van alles. Het stuk gaat niet alleen over romantische liefde, maar ook over liefde als
maatschappelijke kracht. Ik geloof sterk dat liefde politiek kan zijn. Dat in een samenleving waarin we steeds meer tegen elkaar opgezet worden, elkaar aanraken misschien wel de grootste vorm van verzet is.“
2. En dan nu Nora – een klassieker in een nieuw jasje
In En dan nu Nora brengen Sofie Palmers en Cie Tartaren een herwerking van Ibsens Een poppenhuis. Nora, de huisvrouw in het verhaal, is het beu haar rol te spelen. Ze neemt de touwtjes in handen en bepaalt zelf haar toekomst. De voorstelling barst van scherpe maatschappijkritiek, humor en menselijkheid. Hoe kijken de personages – én de acteurs – naar de samenleving waarin ze leven? Wat willen ze veranderen?
Regisseur Sofie Palmers: “Het stuk gaat over Nora, een vrouw die iets gedaan heeft dat niet mocht. Maar ze deed dit met de beste bedoelingen. Als haar man dit ontdekt, is zijn reactie niet die waarop ze gehoopt had. Dan neemt ze de drastische beslissing haar gezin te verlaten.
Voor mij gaat het stuk over je eigen pad zoeken. Loskomen van wat anderen van je verwachten, of wat je zelf verwacht. Het gaat over een meisje dat volwassen wordt, maar het is ook een verhaal over de relatiebreuk tussen een man en een vrouw. Hoewel Een poppenhuis uit de 19e eeuw stamt, blijft het verrassend actueel. Sofie: “Ik had graag gezegd dat iedereen altijd en overal zijn of haar ding kan doen in de wereld van nu; dat we allemaal gelijk zijn en dat alles mooi verdeeld is… Maar dat is helaas niet het geval.”
Practische informatie & Meer weten of tickets reserveren?
www.tartaren.be
Een kosmische catastrofe: wo 12 nov 2025, 20u, OPEK, Leuven do 13 nov 2025, 20u, OPEK, Leuven vanaf 17 oktober op tournee door Vlaanderen (start in GC De Wildeman, Herent)
En dan nu Nora: wo 3 dec 2025, 20u, 30CC/Wagehuys, Leuven do 4 dec 2025, 20u, 30CC/Wagehuys, Leuven vr 5 dec 2025, 13u30, 30CC/Wagehuys, Leuven za 6 dec 2025, 20u, 30CC/Wagehuys, Leuven
