(Bob Pardon)
Privécollectie
Voor wie nu in het Nieuw Kwartier woont, is het bijna niet te geloven hoeveel winkels en café’s er vroeger in de buurt waren. Ongeveer elk hoekhuis was een winkel. Zo was er in het hoekhuis Giraudstraat-Van Arenberghstraat een groentewinkel, net zoals in het hoekhuis Van Arenberghstraat-Meunierstraat (waar nu kinesist Bomans woont). Op de hoek van de Meunierstraat was café De Kroon. Op de hoek van de Gilbertstraat met de Naamsestraat was ook een groentewinkeltje. Op de hoek van het pleintje was een spiegelwinkel. Er was in de buurt ook een behangerszaak en een snoepwinkeltje.
Koperen plaatje van de smidse Inventa van Louis Vanmeulebrouck in de Giraudstraat.
Winkelen kon je heel dichtbij: er was een beenhouwer, een apotheker, een aantal kruidenierszaken, een bakker. Verder werd er ook veel aan huis gebracht. Er kwam een hondenkar langs met ‘bokstring’ (haring) en een andere hondenkar met melk. Ook de scharensliep en de brouwer kwamen aan de deur. Op de hoek van de Parkstraat met de vest, waar lange tijd een tankstation was, was toen een cinema. Die had niet zo’n goede reputatie, want als kind mocht ik daar niet langs lopen. (Agnes Vandessel)
Leuvenaars en studenten In het Nieuw Kwartier woonden en wonen veel studenten. Nu betrekken ze samen een huis of huren ze een kamer of een studio. Vroeger leefden ze mee met het gezin van de kotmadam. Vele vrouwen zorgden voor 2, 3 of 4 studenten in hun huis als bijverdienste of soms uit bittere noodzaak. Sommige vrouwen waren gedurende 40 jaar kotmadam. Uit gesprekken met buurvrouwen kregen we een beeld van de goedgevulde dagtaak van de kotmadam: ‘s morgens kregen de studenten een ontbijt geserveerd. ‘s Avonds werd een warme maaltijd klaargemaakt. De studenten schoven mee aan tafel. Ondertussen droeg de kotmadam kruiken water naar boven voor de waskom van de studenten. Daarna moesten er ook kolenkitten naar boven gesjouwd worden voor de kachels op elke kamer. In de voormiddag maakte ze de bedden op en bracht de assen en het vuile water terug naar beneden. Vele studenten hielpen wel een handje. ‘s Zaterdags werden de kamers gepoetst ‘als de studenten zelf opgeruimd hadden’. Na de oorlog was het kotmadamleven comfortabeler door het gebruik van mazoutkachels of gaskachels of centrale verwarming. Met de komst van het studentenrestaurant Alma werden er geen warme maaltijden
51
