UIT HET HART
WIJKKRANT HEILIG HARTWIJK
‘In De Parel’ p12
v.u. Dirk Schuermans, Prinsenstraat 21, 3500 Hasselt
Woordje van de burgemeester en schepen
Beste buurtbewoner,
Het voorjaar is in aantocht, en met de lente komt niet alleen het nieuwe groen en de bloei van bloemen, maar ook de frisse energie die ons allemaal doet verlangen naar buiten. Het is de tijd van het jaar om buiten te genieten en verbinding te maken met je omgeving. In deze editie van de wijkkrant nemen we je mee in alle interessante verhalen, toffe activiteiten en weetjes over jullie wijk.
Veel leesplezier!
Tom Thijsen Steven Vandeput
Schepen Burgemeester
Buurtboetiek
De Hasseltse wijkmanagers organiseren twee keer per jaar een buurtboetiek, waar kleine en grote buurtcomités, wijk- en dorpsraden, vrijwilligers en andere geëngageerde Hasselaren elkaar ontmoeten, inspireren en van elkaar leren. Noteer alvast 1 april in je agenda. We ontvangen je die dag opnieuw op een unieke locatie in Hasselt. Wil je erbij zijn? Meer informatie en de mogelijkheid om in te schrijven vind je op www.hasselt.be/buurtboetiek .
Buitenspeeldag
Op woensdagnamiddag 23 april gaan de favoriete televisiezenders voor kinderen de hele namiddag op zwart, want het is Buitenspeeldag! Deze dag willen wil de stad het belang van buiten spelen, bewegen, sporten en ravotten extra stimuleren en in de schijnwerpers zetten. Je kunt terecht in het Kapermolenpark, Domein Kiewit en Park Fauconval, je moet niet inschrijven en alle activiteiten zijn gratis. Extra details via www.hasselt.be/uitinhasselt/buitenspeeldag.
Dag van de Buren
Op vrijdag 23 mei vieren we de Dag van de Buren in alle Hasseltse wijken en deelgemeenten. Dit is een perfecte gelegenheid om elkaar beter te leren kennen, nieuwe vriendschappen te sluiten en samen de gezelligheid van je buurt te beleven. Deelnemen kan door met twee buren uit je straat of buurt in te schrijven. Alle feestjes die meedoen, ontvangen een feestpakket met uitnodigingen, raamaffiches, versieringen en lekkere versnaperingen. Bovendien maken vijf burenfeestjes kans op een bezoek van een ijskar. Wil je een buur in de bloemetjes zetten? Deel je verhaal, want vijf hartverwarmende verhalen worden geselecteerd en mogen een bloemenboeket ontvangen tijdens Dag van de Buren. Dus trek je feesthoed aan en doe mee. Meer weten? Kijk op www.hasselt.be/ dagvandeburen.
Inhoud
p2
Burgemeester en schepen
p3 Inhoud – Colofon
p4-6 Windmolenveld
p7 Straatnaam: Weyer steeg
p8-9 Geschiedenis van de kerk – deel 3
p10-11 Wijkraad komt onder stoom
p12-13 Smaakverhaal ‘In De Parel’
p14-15 Stille kunstenares Kris Nagels
p16 Repair café is verhuisd
p17
Groetjes uit Nieuw-Zeeland!
p18-19 Zachte berm: Luc van de Blue Lofts
p20-21 Rugbyclub Hasselt
p22 Fietsherstelplaats Café Anoniem
p23 Receptendialoog
p24 Werken trambus
Colofon
Deze wijkkrant is een initiatief van de dienst Wijkopbouw van Stad Hasselt i.s.m. dit vrijwillige redactieteam:
Hoofdredactie: Dirk Schuermans (dirk.schuermans@telenet.be) en Raymond Rutten (raymond.rutten@telenet.be)
Teksten: Annemie Reysen, Willy Cosyns, Lander Bikkembergs, Gudrun Bongaerts, Robby Timmermans, Dirk Schuermans, Raymond Rutten
Fotografie: Roland Brans, Raymond Rutten, Willy Cosyns, Seppe Vanhex, Caroline Van Bommel, Gudrun Bongaerts, Annemie Reysen, Curieus vzw, Dirk Schuermans, PCP Architects / Philippe van Gelooven’
Vormgeving: Stad Hasselt
Drukwerk: Realise Printing
Wil je jouw informatie over een evenement, gebeurtenis,… in de wijkkrant laten opnemen? Stuur dan voor 19 mei 2025 een mailtje naar raymond.rutten@telenet.be
Tuinwijk Windmolenveld viert haar honderdjarig bestaan
Honderd jaar geleden namen de eerste bewoners van de tuinwijk hun intrek in de woningen op het Windmolenveld. Dit is zeker een reden om te feesten. Ter gelegenheid van dit eeuwfeest organiseert onze buurt, in samenwerking met het Stadsmus, in de zomer hierover een tentoonstelling.
Losstaande toren
D e naam van onze tuinwijk is afgeleid van het toponiem Windmolenveld. Dit veld wordt begrensd door de Burgemeester Bollen- en Gazometerstraat, de Melkvoetstraat en de Lazarijstraat. De benaming Windmolenveld verwijst naar de houten standaardmolen die hier ooit stond om koren te malen.
In de 16de eeuw werd dit veld door het stadsbestuur geschonken aan de kolveniers, de toenmalige stadswacht. Wij kennen hen beter onder de naam van “musketiers”. De kolveniers waren leden uit vooraanstaande Hasseltse families. Ze waren gekleed in een reflecterend borstharnas en droegen een rode kaproen met witte pluim. Binnen de Hasseltse schuttersgroep vormden zij een aparte groep met specifieke opdrachten. Zo hadden ze niet alleen de taak om de stad te beveiligen, maar fleurden ze ook de feesten in de stad op. In 1568 telde deze groep al honderd leden. De stadsmagistraat deed maar al te graag beroep op hen.
Schuld afbetalen
Met deze schenking betaalde de stad haar schuld af aan de gilde van de kolveniers. Ter gelegenheid van de Virga Jessefeesten had de stad extra kosten gemaakt. In de hiervoor opgestelde akte van 1567 staat het geschonken veld beschreven als een locatie waar voorheen een windmolen stond. Vanaf dan werd dit een oefenen schietterrein voor de kolveniers. In de 19de eeuw werden de velden ten westen van de stad opgekocht door vooraanstaande burgers die er een buitenverblijf bouwden, hun ‘jardin de plaisir’ (waarover we eerder al schreven, red.). En om een verdere
wildgroei tegen te gaan, werd in het begin van de 20ste eeuw een urbanisatieplan voor onze wijk uitgetekend.
Onteigening
Omdat de stad het plan had om de woningnood te lenigen door de aanleg van een tuinwijk, werden de grondpercelen op het Windmolenveld onteigend. In maart 1923 kocht de Hasseltse Samenwerkende Bouwmaatschappij alvast 2 hectare grond aan. De bouwopdracht werd toevertrouwd aan de Hasseltse architect Sylvain Brauns. Deze had met succes een eerdere opdracht aan de Oude Kuringerbaan en Kuringersteenweg uitgevoerd. Deze reeks huisjes werden gepromoot als ‘villaatjes in het groen’, uitgerust met het grootst mogelijk comfort.
Vanuit het Tuinwijk-gedachtengoed, ontwierp Sylvain Brauns vervolgens een tuinwijk met 80 woningen. Grenzend aan de Lazarijstraat ontwierp hij een stratenplan waarbij rechte straten naar een centraal plein toeliepen. Voor de uitvoering van de woningen had hij bijzonder veel aandacht voor de architecturale stijl.
Uitgesteld startschot
De werken konden echter niet van start gaan zolang de Nationale Maatschappij voor Goedkope Woningen in Brussel dit niet goedkeurde. Aan de kanaalkom stapelden zich ondertussen de aangevoerde bakstenen almaar verder
op en dreigden een belemmering te worden voor het verkeer. De Hasselaren vroegen zich terecht af wanneer met de bouw van start zou worden gegaan. Dankzij het krachtig optreden van de heer Vanstraelen, de voorzitter van de Hasseltse Samenwerkende Bouwmaatschappij, werd op 8 maart 1924 het startschot gegeven voor de bouw van een eerste reeks woningen. Onder het bouwkundig toezicht van Sylvain Brauns en aannemer Vandervoort van Meerhout kregen de eerste woonblokken vorm.
Betaalbaar wonen
De aankoopprijs van een woning lag toen amper op 22.000 Belgische frank (omgerekend ongeveer 550 euro, red.) met een eerste aanbetaling van 5.000 frank. Deze woningen werden zonder winst verkocht. Al snel kwamen de eerste liefhebbers opdagen.
© Frieda Schlusmans – Beeldenbank Onroerend Erfgoed
Ze konden de hele aankoopsom ineens op tafel leggen. Minder kapitaalkrachtigen daarentegen konden een woning verwerven via een huurkoop. De toekomstige eigenaar diende zich dan wel akkoord te verklaren dat zijn aankoop enkel was bedoeld voor eigen huisvestiging.
In het totaal werden tussen 1924 en 1930 85 woningen gerealiseerd in de tuinwijk.
(Annemie Reysen)
Oproep
Om de geschiedenis van deze wijk nog beter in beeld te brengen, vragen we jullie hulp.
We zijn op nog altijd op zoek naar verhalen, gebeurtenissen, voorwerpen en foto’s van mensen die als kind in de tuinwijk opgroeiden. Wij komen graag langs om jullie herinneringen mee te nemen in onze tentoonstelling of in een boek over de geschiedenis van de wijk. Je foto’s worden gescand en nadien terugbezorgd.
Neem gerust contact op met:
Annemie Reysen
Eerste Eeuwfeeststraat 9
Jan Martens
Eerste Eeuwfeeststraat 11 0479 54 00 73 0474 48 51 48 reysen.annemie@gmail.com
janmar13@skynet.be
Waar lag de Weyer steeg?
De Weyer steeg is de oude benaming voor de huidige Burgemeester Bollen- en Gazometerstraat. Zoals te zien is op de kaart uit 1778 van landmeter Charles Lecomte liep de weg langs de stadswal op en was er nog geen sprake van de Manteliusstraat.
De Weyer steeg verbond al sinds de middeleeuwen de Kuringerbaan met de wijer aan de Broekermolen. Het woord ‘wijer’ is afgeleid van het Latijnse woord ‘vivarium’ en betekent visvijver. Aan deze weg onderhielden stadsbewoners hun groententuintjes. Aan de overzijde van de Weyer steeg lag het uitgestrekte Windmolenveld dat reikte tot aan de Lazarijsstraat.
(Annemie Reysen)
Op wandel in de wijk
Wie meer wil weten over het ontstaan en de groei van de H. Hartwijk kan op zondag 23 maart meewandelen met stadsgids Annemie Reysen.
De start is voorzien om 14u30 aan het Vrijwilligersplein. De wandeling wordt georganiseerd door de Hasseltse Toeristische Gidsen. De bijdrage is 8 euro per persoon, kinderen wandelen gratis mee met hun ouders. De wandeling is ongeveer 3 km lang en eindigt om 16u.
Inschrijven: stadsgidsreysen@gmail.com
Noteer nu al...
Van juni 2025 tot 14 september 2025 gaat in het Stadsmus een tentoonstelling door over de gschiedenis van honderd jaar tuinwijk en haar bewoners. De juiste datums vind je in het volgende nummer!
Op zondag 24 augustus wordt in het Stadsmus een gegidste rondleiding voorzien tussen 14u30 en 16u.
Mooie toekomstverhalen rijpen in de kelder
Op 31 december 2024 ging de kerkdeur van de Heilig Hartkerk definitief op slot. Seppe Vanhex vertegenwoordigt echter een werkgroep van gedreven wijkbewoners die niet bij de pakken gaat zitten en nu met een ambitieus plan op de proppen komt. Beschouw dit artikel dus als deel 3 van ons verhaal over de geschiedenis van de kerk: dat van een toekomst met een inspirerend, open einde.
De wijkwerkgroep die zich met dit herbestemmingsproject bezig houdt, bleef de voorbije maanden niet stil zitten. Eind november stuurde Lieve Proost nog een update-mail rond, waarin ze een aantal afsluitende evenementen en acties aankondigde. Helaas vind je hiervan geen verslag omdat de deadline voor dit winternummer verkeerd viel. Toch willen we op deze manier deze werkgroep voluit ondersteunen.
“We willen tegen dit najaar letterlijk de sleutel in handen krijgen en het beheer van de kerk naar ons toe trekken”, maakt Seppe die ambitie meteen duidelijk.
“We stellen duidelijk vast dat er een dringende nood is aan één vaste, centrale plek in onze wijk van waaruit aan de ene kant allerlei mooie en belangrijke initiatieven kunnen verder werken. Denk daarbij aan onder andere
het Repair café of aan de voedselhulp van Sint-Vincentius. Aan de andere kant hebben de voorbije jaren ook al diverse nieuwe initiatieven mensen in en rond de kerk bij elkaar gebracht tijdens evenementen en activiteiten, zoals de Langste Eettafel, allerlei kinderevents, de 11.11.11 en 17/10-acties, rommelmarktjes of de nieuwjaarsrecepties.”
Win-win
“Al die initiatieven dreigen nu versnipperd te geraken doorheen de hele wijk en aan verbindingskracht te verliezen. Terwijl al deze samenwerkingen toch duidelijk maken dat onze wijkbewoners enthousiast zijn om van alles te organiseren? Eén vaste, centrale plek met daarin een vaste werking, een plek waar iedereen bijvoorbeeld kan komen vergaderen of nieuwe ideeën lanceren, naast regelmatige, vaste initiatieven lijkt me dan ook heel logisch. En iedereen denkt dan vandaag automatisch of in de eerste plaats sowieso aan onze kerk. Bovendien voorkomen we zo dat het gebouw langzaam in verval geraakt of de prooi wordt van allerlei toestanden die we allemaal willen vermijden. Ik zie ons voorstel daarom als een heel goed alternatief waar alle partijen – de wijk, de stad en de kerkraad – wel bij varen.”
Drukke tijden
De komende twee maanden plant de werkgroep alvast verschillende overlegmomenten en gesprekken – met de overkoepelende stadsdiensten en betrokken schepenkabinetten, met de gefusioneerde kerkraad ‘Heilig Hart en Sint-Quintinus’ en met de wijkraad –, naast de eigen onderlinge vergaderingen.
Daarnaast zijn er ook al mensen bezig met de organisatie van een hele resem aan activiteiten die telkens aan of rond de kerk zullen plaatsvinden, vertelt Seppe. “Zo is er een Paaseierenraap op 21 april bijvoorbeeld en een nieuwe Langste Eettafel op 28 mei. Verder willen we deelnemen aan het geplande zomerfeest van de wijkraad eind juni en denken we aan een heuse zomerbar die gedurende een hele week open wil zijn in de laatste week van augustus. Denk bij dat laatste in de aard van de geliefde Bar Baroussel die tot 2023 doorging in Runkst. “Het gaat de komende tijd dus nog druk worden op de trappen en het voorplein van de kerk!”, lacht Seppe.
Eigen budget
De werkgroep ontving recent een aanzienlijk bedrag van De Warmste Week. “Daarmee hebben we dus wel wat geld om al die activiteiten te bekostigen. Dat was trouwens ook de opzet van onze deelname aan die gekende actie van vorig jaar: activiteiten ontplooien die de sociale
cohesie in de wijk versterken en mensen bij elkaar brengen.”
Vooral de zijkant en de kapel onder in de kelder zijn de ruimtes waar de werkgroep in de eerste plaats naar kijkt. “Het schip van de kerk, de grote ruimte, zouden we dan heel flexibel gebruiken bij grotere vragen. Maar dan moeten wel eerst de banken eruit (lacht).” Ook op dat vlak maken een aantal professioneel creatieve mensen deel uit van de werkgroep, vertelt hij. “Met onze eigen centen en eventueel met wat externe middelen zouden we dan ook kunnen bekijken hoe we die kelderruimten kunnen verfraaien en de kosten van verwarming en elektriciteit betalen. Daar is eigenlijk niet zo veel voor nodig.”
“Die vaste plek waar mensen nu spontaan naar verwijzen als ze iets willen organiseren – en, nogmaals, die er nu dus niet is –, daar gaat het om”, besluit hij. “We hebben een heel bruikbaar en door iedereen gekend gebouw. En uit een kelder groeien soms de mooiste verhalen.” (ds)
Wijkraad Heilig Hart komt onder stoom
Nu het administratieve luik rond de oprichting afgehandeld is, kunnen negen mannen en twee vrouwen samen als officiële wijkraad van de Heilig-Hartwijk aan de slag. Dat ze er goesting in hebben om heel uiteenlopende uitdagingen stapsgewijs en in breed overleg aan te pakken, is intussen wel heel duidelijk.
“In de eerste plaats is het nu belangrijk dat de mensen uit de wijk weten dat we bezig zijn”, vertelt voorzitter Bruno Van Dijck. “Via Hoplr, Facebook en deze wijkkrant proberen we nu eerst ons bestaan aan zo veel mogelijk mensen te melden. Want daarmee begint natuurlijk alles.”
De wijkwerkgroep die zich met dit herbestemmingsproject bezig houdt, bleef de voorbije maanden niet stil zitten. Eind november stuurde Lieve Proost nog een update-mail rond, waarin ze een aantal
schrijven van dit vervolgverhaal? (ds)
Jong engagement
De elf wijkbewoners die zich engageerden om in dit officieel erkende adviesorgaan te stappen, reflecteren alvast een brede verscheidenheid qua professionele achtergrond en leeftijd. “Ik ben blij dat de jongere generatie, zeg maar tussen 18 en pakweg 30, de ruime meerderheid vormt. Wie dacht dat hier enkel gepensioneerden aan gingen deelnemen, vergist zich toch!”, lacht hij. Slechts twee deelnemers zijn immers gepensioneerd, en niemand is 65+. “Maar toch hopen we dat er nog deelnemers aansluiten vanuit bijvoorbeeld Quartier Bleu of de stationsomgeving, uit verenigingen met adres in onze wijk, en zeker ook vrouwen en inwoners van niet-Belgische origine.”
Werkgroepen
Intussen zijn er ook al enkele werkgroepen ontstaan of op komst, vertelt Bruno verder. “Eén werkgroep houdt zich enkel bezig met de organisatie van een nieuw Zomerfeest, dat we kleinschalig willen houden ergens rond einde juni of begin juli. Verder is een andere werkgroep al bezig rond ons eerste Open Forum, vermoedelijk eind september.” Specifiek rond mobiliteit wil de wijkraad trouwens ook heel graag een aparte werkgroep organiseren.
Elke werkgroep vergadert verder los van de algemene wijkraad. “En over de herbestemming van de kerk lijkt het ons ook heel nuttig om alle wijkkrachten te bundelen.”
Open forum
“Tijdens ons eerste Open Forum komen hopelijk heel veel wijkbewoners vertellen wat ze goed of fout vinden, wat beter kan of helemaal niet veranderd moet worden, en dat op alle vlakken. Mobiliteit, groen, mogelijke overlast, noem maar op. We brengen dan nadien in kaart waarrond we gaan werken en communiceren dat even snel, zodat mensen merken dat we direct met hun input aan de slag gaan”, benadrukt Bruno. “Vergeet niet: wij zijn
Oproep
de derde grootste wijk van Hasselt, we hebben vijf scholen en de dichtste bebouwing én we zijn als wijk in volle expansie. Werk genoeg, dus, samen!”
Overleggroep wijkraden
Intussen nam een delegatie van onze wijkraad begin februari ook al deel aan een bijeenkomst van alle erkende wijkraden in Hasselt. “Ook die samenwerking met andere wijkraden vinden we heel belangrijk”, besluit Bruno. “We zijn nieuwkomers, dus we proberen ook zoveel mogelijk te leren uit ervaringen van andere wijken. Want we streven uiteindelijk allemaal naar hetzelfde: een aangename leefbuurt voor iedereen!” (ds)
Wil je zelf graag meedoen of meedenken met de wijkraad? Dan ben je uiteraard welkom! Je kan daarbij aangeven of je dat wil doen binnen de algemene wijkraad, of binnen een bepaalde werkgroep. Voor de concrete organisatie van het zomerfeest en het open forum zijn extra handen en hoofden alvast snel welkom.
De wijkraad vergadert elke eerste dinsdagavond van de maand.
Meld je aanwezigheid als nieuweling of geïnteresseerde wel even op voorhand aan Bruno via zijn gsmnummer 0478 98 16 23 (bellen of Whatsapp) of via het mailadres wijkraadheilighart3500@gmail.com.
Je kan natuurlijk ook altijd reageren via hun berichten op Hoplr of Facebook (zoek op Wijkraad Heilig Hart).
De mosselen van In De Parel
Zeg tegen iemand “In De Parel” en er is 99 procent kans dat het antwoord luidt: “Ah, de beste mosselen van heel Hasselt, en ver daarbuiten!” Alfonsina van Schaïk stond inderdaad jarenlang bekend om haar uniek gekruide mosselen die ze serveerde in haar frituur-restaurant langs de Kuringersteenweg. Haar zoon, Guido Daemen, blikt terug op een heel warm en lekker stukje Hasselts erfgoed.
“Het eenvoudige concept was de grote aantrekkingskracht”, vertelt Guido. “Een kleine kaart, verse mosselen en veel ambiance: zo herinneren veel
Hasselaren zich het restaurant. Door de late openingsuren trokken de Hasseltse schepenen na de gemeenteraad op dinsdag steevast naar In De Parel. Maar ook bekende artiesten kwamen langs na hun optreden in het Cultuurcentrum.
We behandelden daarbij iedereen op dezelfde, hartelijke manier. Dat werd enorm geapprecieerd.”
Als het te druk was, kon je bovendien gewoon in het salonnetje in de keuken wachten en een drankje uit de frigo nemen. “Er waren zelfs klanten die hielpen bij de afwas”, herinnert Guido zich verder nog. “Waar kom je dat tegen? Maar bij ons was dat heel normaal.”
Nationaal beroemd
De brede bekendheid begon bij een culinair journalist van het tijdschrift Knack die op een dag zijn voeten onder de tafel stak en niet wist wat hem overkwam. “Mosselen puur natuur, romig en sappig, met eventueel wat mosterdsaus zijn parels voor de ware amateur”, schreef hij in zijn artikel. Dat stond trouwens naast een recensie van een heel bekende zaak en ‘mosselambassadeur’ in Brussel. Gevolg: mensen uit heel het land – zelfs van de kust –vonden hun weg naar het eenvoudige restaurant langs de Kuringersteenweg.
Alfonsina begreep daar niks van: “Hebben ze dan aan de zee geen frituur waar ze mosselen serveren?” Ze was immers gestart als een café met frituur, want als alleenstaande mama wilde ze gewoon zorgen dat haar kinderen eten op hun bord hadden.
Maar als haar late klanten nog honger hadden, dan dook ze haar keuken in en kwam ze terug met een portie verse soep of een ander gerecht – waaronder dus ook mosselen.
Geld tegen het plafond
Volgens Guido zullen veel mensen zich het opgooien van geldbriefjes richting het plafond voor een goed doel nog herinneren. “Ongelofelijk hoeveel mensen me daar nog steeds over aanspreken. Het idee kwam van wijlen Italo Fabbro van restaurant Roma, en we haalden er 10.000 euro mee op. Mijn moeder steunde heel graag goede doelen. Geen wonder dat er altijd zo’n warme sfeer hing in de zaak.”
‘In De Parel’ sloot intussen elf jaar geleden de deuren. Alfonsina stond er zelf tot haar 79ste achter het fornuis. Ze overleed in een Hasselts woonzorgcentrum in juni 2023. (ds)
Eind februari lanceerde de stad haar nieuwe toeristische strategie, ‘Hasselt Smaakstad 2.0’. Eén van de projecten binnen die nieuwe strategie is een zoektocht naar warme smaakverhalen.
“We roepen iedereen op om hun meest smaakvolle herinnering aan Hasselt met ons te delen: een familierecept, een legendarische horecazaak of die ene markante chef die je nooit vergeet.” Heb jij ook zo’n smaakverhaal? Deel het dan via hasselt.be/smaakverhalen .
Stille kunstenares
Wars van veel publiciteit is ze, maar niet minder artistiek: Kris Nagels. Ze schildert op keramiek en op doek.
Geboren en getogen Heilig-Hartster
In de jaren zestig ziet Kris het levenslicht en groeit op in het ouderlijk huis op de Oude Kuringerbaan. In die tijd is haar familie vooral actief in het onderwijs en ligt aan de oorsprong van uitgeverij ‘Heideland’. Die geeft onder meer de ‘Grote Nederlandse Larousse Encyclopedie’ en de ‘Vlaamse pockets’ uit en exploiteert tot 1987 op de Grote Markt in Hasselt een alom gekende boekenwinkel.
Cultuur wordt de kleine Kris met de paplepel ingegoten. Nu nog bewaart ze mooie herinneringen aan die tijd. “… zoals toen ik als jongste van zes kinderen, teruggetrokken in een donker hoekje naar illustraties in boeken zat te snuisteren”, getuigt ze met twinkels in de ogen.
Ware lotsbestemming
Na haar blijmoedige scoutsperiode en haar studies komt ook zij een tijdje terecht in het onderwijs. Maar het zijn haar latere opleidingen ‘plastische opvoeding’ te Brussel en ‘schilderkunst’ aan de Hasseltse academie die leiden tot haar ware lotsbestemming: die van kunstenares.
In de Tweetorenwijk houdt ze een tentoonstelling met aquarellen en kinderboekillustraties. Op haar 35ste start ze een galerij voor beginnende kunstenaars in de Maastrichterstraat.
Vijf jaar later verhuist het gezin tijdelijk naar Breda en wordt de galerij met veel spijt in het hart gesloten.
Artistieke ontplooiing
Kris’ volwassen leven loopt niet altijd over rozen. Na een omweg naar Stevoort, keert ze een tiental jaar geleden terug naar haar roots: de Heilig-Hartwijk.
Naast haar leven met Luc en haar rol als mama en oma ‘Kiki’ gooit ze zich nu met veel toewijding op de ontplooiing van haar talenten: schilderen op doek, maar ook op keramiek of porselein, groot of klein, sierkeramiek, levensschalen, geboortesetjes,…
Van wie haar en haar kunst kent, krijgt ze al eens een opdracht voor een schilderwerk op keramiek. Die keramiek maakt ze niet zelf maar bestelt ze in de Verenigde Staten, Portugal en Nederland. “Ik beschilder die dan met kleurglazuur, drie lagen per kleur. Voor eetkeramiek leg ik er voor de veiligheid nog twee lagen doorschijnend blauwglazuur bovenop”, legt ze uit.
”Dan gaat de beschilderde keramiek in de kelder in de oven die tot 1.020 graden is opgewarmd, en komt er pas uit na 48 uur geleidelijke afkoeling.”
Op haar schilderijen zit al eens een authentiek stukje toepasselijke of diepzinnige tekst geplakt, meestal gedeeltelijk overschilderd. Misschien komt ze nog wel eens met haar schilderijen op een tentoonstelling naar buiten, denkt ze luidop.
“
Met rustige vastheid’ gaat Kris te werk. We horen zeker nog van haar.
Willy Cosyns ”
Gedeelde kunst en kunde
Bijwijlen geeft Kris in haar kleine kunstatelier ‘ikkemaak’ of in haar living een workshop ‘schilderen op keramiek’ voor een zeer beperkt aantal deelnemers. “Cursisten worden verrast door de huiselijke en gezellige sfeer en komen er tot rust. Zo kunnen ze ontspannen focussen op wat ze graag schilderen en er volop de tijd voor nemen.” Van die workshops geniet ze zelf misschien nog het meest: “Ik vind het geweldig om in een groepje met dezelfde interesse samen bezig te zijn”, lacht ze.
(Willy Cosyns)
Klaslokaal, of Repair café?
Het Repair café van onze wijk is na een half jaar werking noodgedwongen verhuisd van de sacristie van de Heilig Hartkerk naar de methodeschool Van Veldeke, het vroegere lyceum.
“Doordat de kerk nu gesloten is, moesten we op zoek naar een nieuwe locatie. Die hebben we gelukkig heel snel gevonden”, glundert René Bemelmans. “ We hebben een mooie grote en lichte ruimte ter beschikking gekregen van de school, waarvoor we hen heel dankbaar zijn.”
Het herstelteam telt ondertussen 10 vrijwilligers en kreeg sinds de start in juli vorig jaar 132 vragen voor herstellingen.
“We hebben 60% daarvan kunnen herstellen”, vertelt René. “Meestal gaat het om kleine elektrische apparaten zoals stoomstrijkijzers, koffiezetapparaten of stofzuigers.” Gemiddeld komen een 15 à 20 mensen langs. Hoe meer herstellers er aanwezig zijn, hoe hoger de herstellingskansen liggen natuurlijk en hoe vlugger iedereen geholpen is. Al vliegt de wachttijd natuurlijk ook voorbij tijdens een aangename babbel met koffie.
Van nukkige elektronica...
De papierlade van een nukkige printer zorgt bij Ludo voor het betere zuchtwerk, omdat de geleiders moeilijk bereikbaar zijn. De printer geeft zich niet meteen gewonnen, maar Ludo evenmin. “Ik probeer dit kleine probleem eerst hier te laten herstellen, want dan kost
het mij bijna niks”, vertelt de eigenaar van de printer. “Bij een professionele hersteldienst kost je dat meteen een klein fortuin. En behalve die papierlade werkt dit toestel nog prima, dus waarom zou ik meteen een nieuwe printer kopen?” Ludo glimlacht en haalt een andere schroevendraaier boven.
… tot broeken en fietsen
Een paar tafels verder zit Lieve heel geconcentreerd achter haar naaimachine. De zoom die ze herstelt, lijkt beter mee te werken. “Ook broeken omzomen staat bovenaan het to-do-lijstje”, vertelt René hierover. “En daarnaast herstellen we ook fietsen, maar daar is voorlopig nog weinig vraag naar. Vermoedelijk weten de mensen nog niet dat ze met een fiets ook in het Repair café terecht kunnen.”
Elke maand
Het Repair café is elke derde woensdagnamiddag van de maand open tussen 14u en 16u30. De herstellingen zijn gratis, maar een vrije bijdrage wordt gewaardeerd. Uiteraard blijven handige Harry’s en Henriettes altijd welkom om bij het team aan te sluiten.
Info
René Bemelmans, 0486 54 36 13
Op weg naar Fiji
Onze wijkgenoten Caroline en Kurt zaten eind januari aan de helft van hun trektocht door Nieuw-Zeeland, Vietnam en Cambodja. Met Halloween staken ze over naar het zuidelijke eiland van Nieuw-Zeeland.
“Een verademing”, laat Caroline weten. “Minder verkeer dan op het noordelijke eiland, minder mensen en veel meer natuur! We hebben ontzettend genoten van onze vele wandelingen en ook van de uitstekende wijn. Een van de mooiste wandelingen was een vierdaagse tocht naar een meer met het helderste water dat je je kan voorstellen. Je kan er zelfs de bodem, op 7 meter diepte, haarscherp zien. We kijken ook terug op enkele once-in-a-lifetime ervaringen zoals een helikoptervlucht boven de gletsjers, en een skydive. Die stond al lang op mijn bucket list.”
Zeldzame pinguins
“Verder hebben we erg genoten van de fauna”, vertelt ze verder. “Zo hebben we walvissen, dolfijnen en massa’s zeehonden gespot vanuit een klein vliegtuigje. Zoveel zeldzame vogels observeren met onze verrekijkers was een supertoffe ervaring, net als het pinguïn spotten. We hadden het geluk om twee soorten te zien: de zeer zeldzame geeloog pinguïn, waarvan er nog maar 600 zijn in de hele wereld, en de blauwe dwerg pinguïn.”
“Ondertussen zit onze reis in Nieuw-Zeeland er na vijf maanden op. Eigenlijk was het de bedoeling om er zes maanden te blijven, maar we hoorden hier dat Fiji ook erg de moeite waard is. Daarom gaan we eerst nog drie weken naar die eilandengroep vooraleer we verder trekken naar Vietnam en Cambodja voor het laatste deel van onze reis.”
(Caroline Van Bommel/Raymond Rutten)
Luc van The Blue Lofts
In de Zachte Berm wandelt Gudrun met haar hondje Gaston een eindje mee met een inwoner van de Heilig-Hartwijk.
Gastonneke en ik komen hem tegen aan de parking van The Blue Lofts: buurman Luc Vannitsen . Hij vertrekt net om zijn dagelijks koffietje te gaan drinken in het centrum van de stad. Zo geraakt hij aan zijn 10.000 stappen. Ik loop een eind mee. Gastonneke kan het tempo nauwelijks bijhouden, met zijn korte pootjes. Tegen elk boompje plassen zit er ook even niet in.
Luc heeft een emotioneel zwaar jaar achter de rug, maar kan nog even enthousiast vertellen. Hij zoekt manieren om rust te vinden in zijn hoofd, geeft hij aan. Als jongste van vier kinderen hielp hij zijn moeder altijd in de keuken. Hij denkt er met veel plezier aan terug. Toen hij enkele jaren geleden zijn zaak (een call center, red.) goed kon verkopen, kwam er ook meer plaats in zijn leven voor het koken, het zorgen.
Die liefde voor het koken, bakken en grillen voor en met vrienden werd een passie. Ondertussen heeft Luc zelfs een extra locatie gekocht in Diepenbeek om er workshops te organiseren. Hij ontvangt er groepen die Italiaans willen leren koken. Het kookprogramma met Antonio Carluccio op Njam was indertijd zijn grote inspiratie. Het mooiste vindt hij de workshops met
hele families. Zo ontving hij onlangs een persoon die zijn pensionering met zijn gezin en kleinkinderen wilde vieren. Iedereen vervulde zijn taken met veel plezier. Zo’n workshop duurt gemiddeld vier uur. Luc houdt van organiseren. Zo verzorgt hij ook elk jaar een gezellige nieuwjaarsreceptie in The Blue Lofts. Luc is wel een beetje ongerust over de nieuwbouwplannen aan de overkant, ter hoogte van de Gelatinefabriek. “Het is nu zo fijn wonen hier, beter kan het niet worden.”
Luc woont ondertussen al 17 jaar in The Blue Lofts, van bij de oplevering van het renovatieproject dus. Voorheen deed het gebouw aan de Lazarijstraat 156 dienst als opslagloods van Belgacom. The Blue Lofts tellen nu 33 eenheden en er wonen in totaal maar liefst 100 bewoners. Ze parkeren allemaal onder het gebouw, vandaar dat er zo weinig auto’s voor de residentie staan. Daar zijn strikte afspraken over onder de bewoners. De klanten van het makelaarskantoor en het verzekeringsbureau vooraan moeten kunnen parkeren. Op tijd en stond parkeert er ook een vrachtwagen die het containerparkje van The Blue Lofts leeg haalt.
©PCP Architects / Philippe van Gelooven
Gebeten door de rugbymicrobe
Al 15 jaar wordt er in Hasselt gescrubd, getackeld en gescoord met een try of een conversion. Inderdaad, onze stad heeft een rugbyclub, RC Hasselt. En in die club zijn ook sportievelingen van onze wijk aan de slag. Wij gingen op bezoek bij Joris Hermans in de Rubenslaan, die een jaar of vijf geleden door de R-microbe werd gebeten.
“Ik was met mijn vrouw Niki op een babyborrel in Duitsland en daar was toevallig nog iemand uit Hasselt die rugby speelde. ‘Dat is echt iets voor u’, zei hij en hij nodigde ons prompt uit om eens te komen meetrainen. Nu, als IT’er heb ik een zittend leven en wat beweging zou me geen kwaad doen, dacht ik. Dus trok ik, samen met Niki, naar het rugbyveld om kennis te maken met deze fascinerende sport. Niki vond het niet haar ding, maar ik had de smaak direct te pakken.”
Samen afzien is top
De wijkwerkgroep die zich met dit herbestemmingsproject bezig houdt, bleef de voorbije maanden niet stil zitten. Eind november stuurde Lieve Proost nog een update-mail rond, waarin ze een aantal afsluitende evenementen en acties aankondigde. Helaas vind je hiervan geen verslag omdat de deadline voor dit winternummer verkeerd viel. Toch willen we op deze manier deze werkgroep voluit ondersteunen.
Los van hun activiteiten organiseerde Lander Bikkembergs tenslotte ook nog een laatste rondleiding in de kerk en langs het orgel, voordat de deuren definitief op slot gaan op 31 december.
Steun en engagement in 2025 (en nadien) zijn de grootste wensen van de werkgroep om het kerkgebouw een rijkgevuld tweede leven te bezorgen. Wie helpt hen bij het schrijven van dit vervolgverhaal? (ds)
“Rugby is een fantastische sport”, gaat Joris enthousiast verder. “Je kan er je snelheid en kracht tonen en je kan er je energie en je agressie kwijt in een vriendschappelijke sfeer. Wat ik vooral leuk vind is de ploeggeest. Op het rugbyveld heb je een soort ‘bandof-brothers-gevoel’. Samen afzien schept een geweldige band. En de vriendschap met zowel medespelers als tegenstanders na de match is super.
Wat die ploeggeest betreft, kan ik je nog vertellen dat je met vijftien middelmatige spelers en een goede ingesteldheid kan winnen van een team met veel betere spelers maar een mindere teamgeest. Ook dat maakt rugby zo bijzonder. Ik hoop dus nog heel lang te kunnen spelen.”
Laagdrempelig
De MIXAR-werking van de club verdient zeker een vermelding, waarbij die afkorting staat voor ‘Mixed Ability Rugby’. Het biedt een laagdrempelige manier om kennis te maken met de sport en staat open voor personen met en zonder beperking. “Hier staat plezier voorop”, benadrukt Thimo Schepers van het promoteam van de club.
De eerste ploeg van RC Hasselt traint twee keer per week en speelt een competitiewedstrijd op zondag. Alle rugbytrainingen gaan door in het sportcomplex aan de Heksenbergstraat in de Banneuxwijk.
Meer info: www.rchasselt.be
Is rugby misschien jouw ding?
Rugbyclub Hasselt is altijd op zoek naar enthousiaste nieuwe spelers om de verschillende teams te versterken. “Of je nu jong bent of al wat ouder, ervaren of nieuw in de sport, wij hebben een plek voor jou!”
Senioren
Training: woensdag 20–21.30 uur & vrijdag 19.30–21 uur.
Mixar
Training: vrijdag 19.30–21 uur.
Zeg niet langer ‘Jeli’, maar ‘Kabir’
Sinds 26 februari is onze buurtwinkel weer open. Lydia en Pros lieten hun gekende en geliefde Jeli over aan Kabir Singh , een enthousiaste 21-jarige die aan de UCLL afstudeerde als bedrijfsmanager.
De ouders van Kabir emigreerden in 1989 vanuit Indië naar België. Zij baten in Hoepertingen ook twee superettes uit.
“Ik had gehoord dat de Jeli te koop stond en toen ik met mijn vader een kijkje kwam nemen, was ik direct verkocht”, vertelt Kabir. “Een heel mooie zaak en een erg gezellige buurt, dat voelde ik meteen. Lydia en Pros gaven me ook een heel goed advies: verkoop alleen de beste kwaliteit, en zorg voor goede babbels met de klanten.
Dat zullen we zeker ter harte nemen!”
Op de openingsdag kwamen tal van vaste klanten van Jeli alvast kennismaken.
Jeugd
Perfect voor energieke kinderen die willen groeien in een team. Training (6-16 jaar): woensdag 18.30–20 uur & zaterdag 10–12 uur / U16-U18: vrijdag 19.30-21 uur.
Kabir breidde het aanbod in de winkel flink uit. “Zo hebben we tien vriezers geïnstalleerd. En de verse groenten vind je voortaan in een koelcel.” Verder is de winkel ook 7/7 open en bovendien veel langer dan vroeger.
“Vanaf september ga ik wel nog verder studeren”, vertelt de nieuwe eigenaar ten slotte. “Daarom zoek ik nog mensen die in de voormiddag en tot 14 of 15 uur de winkel willen openhouden.”
Interesse? Contacteer dan Kabir via het nummer 0465 54 39 37.
(Raymond Rutten)
Café Anoniem
Bij Café Anoniem wordt binnenkort een container geplaatst die zal dienen als fietsherstelplaats voor de eigen bezoekers. Dit initiatief komt voort uit een fietsherstelproject dat sinds de lockdown in de Covid-periode wordt georganiseerd. Het project ontstond toen bezoekers duidelijk maakten dat ze graag een fiets wilden hebben voor hun eigen vervoer en ook die fiets wilden leren herstellen.
Vandaag nemen enkele bezoekers samen met de opbouwwerkers de organisatie van dit fietsproject op zich. Met de komst van de container krijgen ze de komende vijf jaar een eigen plek waar ze makkelijker aan de slag kunnen. De nieuwe fietsherstelplaats biedt dus niet alleen een praktische oplossing voor fietsreparaties, maar biedt de kans om nieuwe vaardigheden te leren en zelfredzamer te worden.
Wijkbewoners kunnen hier niet terecht voor reparaties, voor alle duidelijkheid. Wanneer
Café Anoniem verhuist naar een nieuwe locatie, zal de container opnieuw verdwijnen en integreert men de fietsherstelplaats in het nieuwe gebouw.
Dit fietsherstelproject is in elk geval een prachtig voorbeeld van hoe een eenvoudige behoefte kan uitgroeien tot een waardevol initiatief dat levens positief beïnvloedt. Met deze nieuwe container als vaste locatie kunnen de bezoekers van Café Anoniem hun fietsen nu nog beter onderhouden en repareren, wat bijdraagt aan hun mobiliteit en onafhankelijkheid.
Buren zijn altijd welkom in Café Anoniem voor een antwoord op eventuele vragen.
(Stad Hasselt/ds)
Leerlingen HAST ruimen zwerfvuil op
Leerlingen van de middelbare school HAST Hasselt verzamelden midden februari op twee dagen tijd liefst 40 kilogram zwerfvuil in de buurt van hun school. Daarmee haalden ze terecht het TVL-nieuws. Ze willen langzaamaan een mentaliteitsverandering op gang brengen bij hun collega-leerlingen van het middelbaar.
Zwerfvuil is in het secundair namelijk een groter probleem dan in het lager onderwijs,
en dat moet veranderen, vindt deze projectgroep van HAST.
De actie kwam er op initiatief van Mooimakers, en de deelnemende leerlingen vinden die alvast voor herhaling vatbaar, vertelden ze aan de tv-reporter. Ze beseffen dat de 1400 leerlingen van hun school wegen op de directe omgeving, en op deze manier willen ze iets teruggeven aan hun buren.
Wat eten mijn buren vandaag?
Curieus vzw daagt buren in heel Vlaanderen uit tot een Receptendialoog. “In elke straat schuilt wel een verborgen chef”, redeneert de vereniging. “En je ontdekt deze favoriete recepten via een raamposter – of andere keukengeheimen, tijdens een babbel.”
“De Receptendialoog is een eenvoudige en creatieve manier om met je buren in contact te komen en tegelijkertijd heerlijke recepten uit te wisselen”, vertelt Peter Driesen, de Limburgse community builder van Curieus. “Het principe van deze dialoog is heel eenvoudig: schrijf gewoon je recept op de affiche die je van onze website kan downloaden. Hang die affiche zichtbaar aan je raam en nodig anderen uit om hetzelfde te doen. Als je dan zelf bij de buren gaat ‘gluren’, krijg je niet alleen nieuwe kookinspiratie, maar ook de kans om je buur(t) een beetje beter te leren kennen.”
“Je kan zelfs nog een stapje verder gaan en een uniek buurtkookboek maken, samen met je buren”, voegt Peter daar nog aan toe. “Want als je meerdere mensen overtuigt om mee te doen aan de Receptendialoog, dan helpt Curieus jullie graag om al die heerlijke gerechten in een uniek kookboek te bundelen. Stuur dan gewoon vóór 5 mei 2025 een duidelijke scan of foto van elke ingevulde affiche, plus een foto van de kok met het gemaakte recept of met de ingevulde affiche. Wij doen de rest!”
Zaterdag 24 mei 2025 wordt voor Curieus een belangrijke dag, want dan organiseren ze hun 100in1Day Belgium. “Dan roepen ze heel Vlaanderen en Brussel op om een positieve en verbindende actie op te zetten in je eigen buurt”, vertelt Peter hierover. “De Receptendialoog is een perfecte manier om samen met je buren een verbindende actie te organiseren. Wie zo’n buurtkookboek aanvraagt, ontvangt dit trouwens in de week voor 100in1Day.”
Dat weekend van mei kan daarmee trouwens uitmonden in een heel leuk en (letterlijk) lekker lang burenweekend. Want één dag eerder, op vrijdag 23 mei, is er in heel Vlaanderen de intussen gekende Dag van de Buren. Ideaal toch, als aanloop naar de zomer?
Nog vragen over de Receptendialoog, 100in1Day of de activiteiten van vzw?
Contacteer dan Peter Driesen (peter. driesen@curieus.be). Of laat je inspireren door hun website www.curieus.be.
Werken aan trambushalte
Ze zijn je waarschijnlijk al opgevallen, de graafmachines aan het busstation in Hasselt. Dat heeft alles te maken met de aanleg van de beginhalte van de trambus. Tijdens en na de werken zijn er wel een flink aantal veranderingen.
Let wel: dit is nog niet de definitieve heraanleg van het hele stationsplein, benadrukt de stad. Die gebeurt pas later in opdracht van De Lijn, want het ontwerp ervan ligt nog niet vast. Het station en de bushaltes blijven tijdens deze werken uiteraard altijd bereikbaar.
Zonder eventuele vertragingen is in september van dit jaar alles klaar.
De werken gebeuren in fasen.
• In de Grote Breemstraat komt een middenspanningscabine die stroom zal leveren aan de oplaadstations van de elektrische trambussen.
• Vanaf de Koningin Astridlaan tot en met de Tramstraat asfalteert men de aparte busbaan.
• Er komen nieuwe schuilhuisjes en een laadstation voor de trambussen.
• De aansluiting tussen het Monseigneur Broekxplein, de Tramstraat en de busbaan wordt aangepast.
• De asfaltverharding rondom de busperrons wordt vernieuwd. Dat gebeurt maximaal tijdens de grote schoolvakantie.
• Er komt een wandelpad in kleiklinkers tussen het stationsgebouw en de Koningin Astridlaan. Ook de voetpaden rondom het stationsplein worden opnieuw aangelegd.
• Er komt ook een nieuw perron voor lijnbussen en een zone voor Flixbussen.
• De kiss & ride zone verhuist definitief naar de Frans Massystraat.
• De Cambio-auto’s verhuizen tijdelijk naar het Heilig-Hartplein en de Breestraat.
• Auto’s kunnen voortaan niet meer rond de busperrons rijden. Wie via de Frans Massystraat inrijdt, maakt een lus over de taxizone en rijdt zo terug weg.
• In de Grote Breemstraat geldt tijdens fase 1 een gedeeltelijk parkeerverbod. Het voetpad wordt ook aan een straatkant onderbroken.
Meer info over de verschillende werk- fasen via hovhasseltmaasmechelen.be/gestart/ hasselt-station/ of scan de QR-code hieronder.
