FOCUS OP EEN BUURT
HERDERSEM
Antoon Roggeman:
“Ik ben niet echt een chauvinist”
“Even claxonneren en dan komt er U iemand begroeten. In principe ben ik dat, want een waakhond aardt hier niet zo goed”, zo liet Antoon Roggeman ons vooraf weten. Onnodig zo blijkt, want wanneer we aankomen staat de ‘traktortroubadour’ ons al glimlachend op te wachten in zijn deurgat. We betreden huis ‘De Zaligmaker’, zo vertelt ons een smeedijzeren geveltekst. “Een werk van de beste kameraad van mijn vader”, legt Antoon uit. “Dit was vroeger een boerderij. Zelf landbouwer worden zie ik niet zitten, je bent echt gebonden aan teveel regeltjes. Van opleiding ben ik vertaler-tolk, maar momenteel leef ik van mijn optredens links en rechts en van wat ik verdien als straatmuzikant. Daarmee kom ik rond en dat volstaat. Een leefloon aanvragen doe ik niet, ik leef op niemands kap.”
38
Met ‘Moeskopperij’ heeft Antoon net een nieuwe dubbelcd uit. “Met dank aan mijn muzikale mentor Fernand Bernauw, een multi-instrumentalist uit Erembodegem”, zegt Antoon terwijl de cd-speler start. Het vrolijke deuntje van openingsnummer ‘Wijze tongen’ steekt bewust cynisch af tegenover de tekst. Hier en daar een kwinkslag, maar met maatschappijkritische ondertoon. “Een representatief nummer”, beaamt Antoon.
“Soms moet ik zelfs wat ingetoomd worden. Ik bén eigenlijk gene plezante.” (lacht) De kiem van zijn muzikale carrière legde Antoon rond het kampvuur van de KSA. “Die verbondenheid met de Herdersemse verenigingen is er nog”, vertelt Antoon. “Ik voetbalde jarenlang bij de ‘Patro’ en zat in de organisatie van Herderrock. Ik voel mij nog altijd een echte Meiviskop, ondanks de fusie met Aalst in 1977. En toch ben ik geen echte chauvinist. Herdersem vind ik alleszins niet het mooiste dorp. De Grote Baan zorgt ervoor dat we geen echt dorpsplein hebben rond de kerk, zoals het hoort. Ik woon hier wel graag, maar ik neem even graag af en toe wat afstand.” Afstand nemen doet Antoon bijvoorbeeld bij een bevriende boer in Oostenrijk. “Met hem reisde ik 12 jaar geleden met de tractor van Oostenrijk naar Moskou. We waren benieuwd naar de Oost-Europese toetredingslanden van de Europese Unie. Als ik er de tijd voor heb zou ik het opnieuw doen.” Voor de foto klimt Antoon op zijn tractor en hevig pruttelend komt de groene ‘Steyr’ uit 1951 in beweging. Zo is het beeld van de artiest Antoon compleet: met tractor, gitaar, strohoed en klompen. Voor de soundtrack zorgt hij zelf met een eigen versie van ‘Alle kleuren’ van K3, het leven door een roze bril mét weerhaakjes.