SportprijsSpecial2016_Utrechtse Sportkran

WIE WORDEN DE WINNAARS VAN DE SPORTPRIJS UTRECHT 2016?

Lars van der Haar

Kaj Hendriks

Kyra Wapperom

Jesse Puts

Inge Janssen

Dafne Schippers

Anna Jochemsen

Julian Rip

Tijmen Takke

Christiaan Hendriksen

Kampong Heren 1

Herman van den Berg

Alexander Cox

Geert-Jan van Dijken

Hans van Barneveld

RUS Dames 1

UZSC Heren 1

Gijs Ronnes

SVE Tafeltennis

Skatepark Utrecht

Taekwon Utrecht

Wijnand Vellekoop

ONZE LOCATIE In 2017 verhuizen we naar Herculesplein 285 | Utrecht Op sportcollege.nu zie je op welke locatie de open avonden zijn.

Top onderwijs op ‘n topsport locatie

OPEN AVONDEN Woensdag 8 maart

18.00 - 21.00

Maandag 10 april

18.00 - 21.00

Dinsdag 13 juni

18.00 - 21.00

STRAKS NAAR HET MBO? KOM NAAR HET SPORT COLLEGE IN GALGENWAARD! • Naast onze partners FC Utrecht, Kampong, sportcentrum Galgenwaard.

En vlakbij zwembad De Krommerijn en de atletiekbaan van Maarschalkerweerd • Nauwelijks lesuitval, sterke begeleiding • Docenten komen uit het werkveld van Sport en Bewegen • Versnelde opleiding niveau 4 en goede doorstroom naar hbo

Meer weten?

sportcollege.nu

Beste sportvereniging, 'De Utrechtse Sportkrant heeft iets met sport' en vult dat op verschillende manieren in. Met een team van ruim vijfentwintig journalisten, fotografen, vormgevers en bezorgers maken wij wekelijks een krant over sporters, verenigingen, vrijwilligers, ontwikkelingen, gezondheid en sportbeleid in de regio Utrecht. De Utrechtse Sportkrant wordt momenteel in circa 45 winkels in onze regio verkocht. Daarnaast hebben we een wekelijks groeiend aantal abonnees en een website die nog volop in ontwikkeling is.

Wij publiceren nieuws over sportverenigingen, maar ondersteunen deze ook op een andere manier: als een lid van uw vereniging een jaarabonnement op de Utrechtse Sportkrant afsluit, komt jaarlijks €10,- van het betaalde abonnementsgeld ten goede aan uw vereniging, voor de duur van het abonnement. Meer informatie vindt u op utrechtsesportkrant.nl/vereniging.

Om optimaal hiervan te profiteren kunt u kosteloos een promotiepakket van de Utrechtse Sportkrant bestellen, bestaande uit posters, kranten, een banner voor op de website en een aankondiging voor in de nieuwsbrief. Dit promotiepakket is via utrechtsesportkrant.nl/contact te bestellen.

Daarbij raden wij de volgende acties aan: • posters in de kantine ophangen • de banner op de website van uw vereniging plaatsen • kranten in de kantine verspreiden • deze actie in uw nieuwsbrief aankondigen • een mail met deze informatie aan uw leden sturen Mits een relatief groot aantal leden van uw vereniging een jaarabonnement op de Utrechtse Sportkrant afsluit, komt uw vereniging tevens in aanmerking voor een kosteloze eenmalige special op onze advertentiepagina in de krant. Met andere woorden: naast extra geld voor uw clubkas, levert de Utrechtse Sportkrant ook extra media-aandacht voor u op.

Heb je iets met sport?

Heeft u vragen?

Bel ons op 030 293 25 16 of mail naar info@utrechtsesportkrant.nl

Neem een abonnement op de Utrechtse Sportkrant.

De Utrechtse Sportkrant is het enige onafhankelijke sportblad en wordt elke vrijdag verspreid.

We publiceren artikelen over sport in onze regio, de vele verenigingen en andere aspecten van sport, zoals gezondheid en sportbeleid.

www.utrechtsesportkrant.nl/abonneren

Met vriendelijke groet De Utrechtse Sportkrant

VOORWOORD

TROTS OP UTRECHT! Met gepaste trots (op Utrecht) biedt de VSU u deze speciale editie van de Sportkrant voor de uitreiking van de Utrechtse Sportprijs 2016 aan. Met de feestelijke uitreiking op 15 februari wordt de gehele Utrechtse sport volkomen terecht in het zonnetje gezet. Dit is hét moment om niet alleen sporters, verenigingen en coaches, maar ook vrijwilligers, familie en vrienden voor hun prestaties en inzet te bedanken.

Foto: Femke Lockefeer

2016 was een fantastisch sportjaar met als hoogtepunt de Olympische en Paralympische Spelen in Rio, waar we ook onze Utrechtse sporters hebben zien schitteren. Daarnaast was het een jaar waarin veel verenigingen onnoemelijk veel werk hebben verzet om diverse

competities, wedstrijden en sport in het algemeen mogelijk te maken.

Voorafgaand aan de uitreiking zijn we met het team al maanden bezig met de voorbereidingen van de Sportprijs. Een onafhankelijke jury – bestaande uit Pim van Esschoten (namens de pers), Bert Kous (namens RTV Utrecht), Marian ter Haar (namens de breedtesport), Hans Spekman (oudwethouder sport en Utrechtse sportliefhebber) en oudshorttracker (en Sportman Utrecht 2014) Niels Kerstholt (namens de topsport) - heeft de verschillende voordrachten en prestaties deskundig beoordeeld. Ook voor de fotowedstrijd zijn we - samen met onze partner het Mulier instituut - druk doende om stapels ingezonden foto’s te beoordelen zodat we tijdens

COLOFON

PARTNERS SPORTPRIJS UTRECHT

Uitgave 3 februari 2017 In samenwerking tussen de VSU en de Utrechtse Sportkrant

Een knallend (sport)feest organiseer je niet alleen! VSU is de afgelopen periode dan ook op zoek gegaan naar regionale partners om de Sportprijs Utrecht - hét Utrechtse sportfeestje van het jaar - mede te realiseren. En met succes! Dit zijn de partners die de Sportprijs Utrecht 2016 mede mogelijk maken.

Teksten Pim van Esschoten en de VSU

TOPPARTNERS

Fotografie Ankie Hogewind – fotostudio Red Green Blue Gertjan Kooij, Erik van Leeuwen, Pjotr Wiese, Kees Jan Overbeeke, Beeldboot_ GertjanKooi, Femke Lockefeer

SUBPARTNERS

Concept en realisatie VSU, Aldo Elfrink en de Utrechtse Sportkrant Overname van artikelen is in beginsel toegestaan mits hieraan vooraf toestemming van de VSU wordt verkregen. Deze special is met de groots mogelijke zorgvuldigheid samengesteld. De VSU is niet aansprakelijk voor fouten en/of omissies in deze special van Sportprijs Utrecht.

SUPPLIERS

Redactieadres Sportprijs Utrecht Grebbeberglaan 5, 3527 VX UTRECHT (030) 284 07 70 sportprijs@sportutrecht.nl www.sportprijs-utrecht.nl

de Sportprijs de allermooiste sportmomenten van Utrecht nog even in beeld brengen.

Tevens willen we onze waardering uitspreken voor de nauwe betrokkenheid van zowel de gemeente als ook de diverse partners. Chapeau voor dit fijne teamwork.

Wij als VSU verheugen ons enorm op de uitreiking; wat een feest om met de collega’s zo midden in het sportieve speelveld van de verenigingen in Utrecht te staan en daarbij namen en rugnummers te mogen belonen voor hun betrokkenheid en prestaties in de sport.

In aanloop naar 15 februari alvast veel leesplezier gewenst!

Hanneke van der Marel, directeur VSU

SPORTPRIJS UTRECHT Sinds 1971 huldigt de gemeente Utrecht jaarlijks haar sportkampioenen tijdens de Sportprijs Utrecht.

De organisatie Op woensdag 15 februari 2017 organiseert de VSU – in opdracht van de gemeente - de Sportprijs Utrecht 2016 in het Mediaplaza van de Jaarbeurs. Het wordt een feestelijke avond waarbij de 7 prijswinnaars in de verschillende categorieën en de fotowedstrijd gehuldigd worden. Ook worden alle Utrechtse sportkampioenen van 2016 door wethouder sport Paulus Jansen in het zonnetje gezet.

Procedure Een onafhankelijke jury heeft per categorie de verschillende voordrachten en prestaties beoordeeld.

De jury en het publiek verdelen ieder 100 punten onder de genomineerden.

In iedere categorie wint de genomineerde met de meeste punten de Sportprijs Utrecht 2016. Het stemmen voor beste sportfoto verloopt via Facebook.

#sportprijs030 Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

Sportprijs Utrecht 2016 3

SPORTVROUW

INGE JANSSEN IS ER NOG NIET KLAAR MEE Commando's met één lettergreep. “Meer krijg je er niet uit tijdens zo'n race,” zegt Inge Janssen (27). Goud, had Chantal Achterberg halverwege de Olympische finale dubbelvier geroepen. “En ik dácht het. We lagen er bijna naast en vaak versnellen we op het einde nog iets.”

ANNA JOCHEMSEN MOET RISICO'S NEMEN Zeges in Europese wedstrijden boekte ze vaker, ook in 2016 weer toen paraskiër Anna Jochemsen (31) in Obersaxen (maart) en Landgraaf (november) de beste was. Maar bij de World Cups bleef ze steeds steken op zilver of brons. Tot afgelopen december toen ze in St. Moritz op de slalom haar eerste mondiale zege boekte. “Een mooie afsluiting van het jaar natuurlijk.”

Echt uitbundig was ze evengoed niet. “Ik kwam als tweede over de finish. Achteraf bleek dat Petra Smarzova een paaltje had gemist. Het liefst win je natuurlijk omdat je de snelste bent. Maar goed, ik heb er hard voor gewerkt. En al die tweede en derde plekken ben je op een gegeven moment ook zat.” Risico's nemen horen er bij, zegt ze. “Anders kom je niet op het podium. En dan kan het ook fout gaan. Dat is mij vaak genoeg overkomen, op de Paralympische Spelen in Sochi bijvoorbeeld. Ik miste daardoor een medaille.”

In september rondde de in Utrecht woonachtige studente aan de Wageningen University haar masters af (voeding en gezondheid) en stort zich sindsdien volledig op het paraskiën en de Spelen in Pyeonchang 2018. Skiën doet ze in alle (vijf) disciplines, maar de super combinatie en slalom liggen haar het best. “Ik weeg maar zo'n vijftig kilo, dan ben je op de afdaling in het nadeel. Hoe technischer het wordt, hoe beter voor mij.”

Jochemsen (haar rechter been is boven de knie geamputeerd) leerde het skiën van haar vader. Sinds tien jaar doet ze dat internationaal. “Voor een skiër is het natuurlijk heel belangrijk om veel in de sneeuw te staan. Als je studeert is dat lastig, je bent nu eenmaal minder flexibel. Maar nu kan ik meteen richting Oostenrijk als er sneeuw ligt.” Zo bezien kwam die Worldcup-zege niet eens uit de lucht vallen. “En het geeft natuurlijk ook vertrouwen voor Pyeonchang.”

Het pakte anders uit, het vlaggenschip van de Nederlandse vrouwen in Rio bleef steken op zilver. Janssen: “Die Duitsers waren tactisch sterk. Normaal gesproken gaan ze er vanaf de start volle bak in, nu niet. Ze hadden nog genoeg over.”

Die Duitsers... Het is de enige ploeg die de dubbelvier van Oranje nooit versloeg.

Als Janssen terugdenkt aan die race gaan haar gedachten als een pingpongballetje heen en weer. “Het gekke is dat ik diezelfde meiden in de skiff en dubbeltwee al wel heb verslagen. Maar in de dubbelvier vormen ze zo'n sterk collectief.” En toch: “Die kans om

ze te pakken krijg je nooit meer, we hádden ze kunnen verslaan.” En dan weer: “Maar niet in Rio, de omstandigheden waren er moeilijk.”

Een jaar geleden had Janssen - lid van A.U.S.R. Orca - nog geen idee of ze verder zou gaan met roeien. “Ik ben in het najaar een maand op vakantie geweest in Canada.

Toen ik terug kwam wist ik dat ik er nog niet klaar mee was. Wel, dat ik even uit de ploeg wilde. Ik zou niet vier jaar zó kunnen doortrekken naar Tokyo 2020. Alles ligt dan vast, dat past niet bij mij.”

Ze zit nu weer in de skiff. “Ik kan nog beter en sterker worden. Ik wil de Henley roeien, de mooiste wedstrijd van het jaar. Boston wel, al vijf keer. En gewonnen. Het vinkje achter Boston staat al wel. En dat vinkje moet er ook achter Olympisch goud komen.

Ik wil winnen, ik ben vaak genoeg tweede of derde geworden. Maar Tokyo... misschien dooft het vlammetje wel over twee jaar.”

Foto: Ankie Hogewind

DAFNE SCHIPPERS STAAT NIET STIL Ze pakte zilver op het WK-indoor in Portland op de 60 meter, niet eens haar specialiteit. Op diezelfde afstand evenaarde ze in Berlijn met 7.00 seconden het oude wereldrecord van Nelli Cooman. Ze sprintte naar fabuleuze tijden, prolongeerde met groot machtsvertoon haar Europese titel op de 100 meter in Amsterdam, won het klassement op de 200 meter in Diamond League. Maar ja...

Het ging in 2016 om de Olympische Spelen.

Het ging om goud. Dat verwachtte iedereen en voor minder was Dafne Schippers (24) ook niet naar Rio de Janeiro afgereisd.

Het werd een vijfde plek op de 100 meter, zilver op de 200. Elaine Thompson werd de sprintkoningin van Rio. De frustratie

bij Schippers balde zich samen in dat ene moment waarop ze woedend haar racemuiltjes tegen de grond kwakte.

Vraag Schippers er maar niet naar, het boek over Rio is dichtgeslagen. “Ik ben nu gewoon hard aan het trainen voor mijn nieuwe doelen dit jaar en sta nooit te lang stil bij vorige wedstrijden.”

De indoorbanen laat ze deze winter links liggen, zoals veel wereldtoppers in een post-Olympisch jaar. Dat maakt ook dat ze even in de luwte blijft. “Dat voelt best lekker, dat is waar. Tussen mijn wereldtitel in Beijing 2015 en Rio is er veel op me afgekomen. Begin 2016 liep ik veel indoorwedstrijden en presteerde goed.

Ook dat zorgde voor veel aandacht en

verwachtingen. Logisch ook, in de aanloop naar de Olympische Spelen. Nu ik even geen wedstrijden doe, is er ook minder te melden, denk ik.”

Toch zal er binnenkort een moment komen dat ze weer volop in de publiciteit komt, als de fietsbrug over 'haar' Amsterdam-Rijnkanaal wordt geopend. “Ik denk niet dat het vaak gebeurt dat er een brug naar je wordt vernoemd.

Ik vind het een eer dus ik wil wel graag bij die opening zijn.”

JAAR CATEGORIE

WINNAAR

SPORT

JAAR CATEGORIE

2015

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportcoach Sportvereniging Sportvrijwilliger

Lars van der Haar Dafne Schippers Ayman A. Idrissi Heren 1 UZSC Marieke Dijkstra Synergo Hans Galesloot

Veldrijden Atletiek Judo Waterpolo Zaalhockey Korfbal Worstelen

2013

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportcoach Sportvereniging Sportvrijwilliger

Kaj Hendriks Dafne Schippers Fleur den Dekker UBALL MU20 Gijs Ronnes De Halter Wim Snooy

Roeien Atletiek Judo Basketbal Beachvolleybal Krachtsport Voetbal

2014

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportcoach Sportvereniging Sportvrijwilliger

Niels Kerstholt Dafne Schippers Roos Haarman Heren 1 UZSC Marcel Houtzager Top Judo Utrecht Anneke Rothuizen

Shorttrack Atletiek Golf Waterpolo Judo Judo Aangepast zwemmen

2012

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportcoach Sportvereniging Sportvrijwilliger

Roderick Caia van Mike Havekotte RUS Dames 1 Khalid Elbaz AUSR Orca & USR Triton Theo Boere

Weusthof Hockey Maasakker Hockey Voetbal Rugby Zaalvoetbal Roeien Wielrennen

4

Sportprijs Utrecht 2016

WINNAAR

Foto: Erik van Leeuwen

Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

SPORT

SPORTMAN

SCHAKELFOUTJE NEKT LARS VAN DER HAAR Reed hij nu zó naar de wereldtitel?

Veldrijder Lars van der Haar had drie ronden voor de finish aangevallen, twee tellen later slipte Mathieu van der Poel en kwam met zijn voet vast te zitten in het voorwiel van Wout van Aert. Daar stonden de twee topfavorieten, ploeterend in de modder van Heusden-Zolder. En Van der Haar was gevlogen.

Eerlijk is eerlijk, de inhaalrace van Van Aert was prachtig. En toen kwam het laatste klimmetje voor de meet, met Van der Haar en de Belg samen op kop... “Ik schakelde niet op tijd naar het binnenblad en moest lossen. Eén foutje... Had ik kunnen aanpikken, zou het op een sprint zijn uitgedraaid. En sprinten kan ik wel.”

Met het zilver van het WK 2016 rustte de Woudenberger (lid van UW&TC De Volharding) uit. Tot hij twee weken tevoren werd opgeroepen voor Parijs-Roubaix.

“Mooi, prachtig. Maar mijn conditie was op dat moment nul-komma-nul. Na 200 kilometer was ik he-le-maal af.” Vallen deed hij niet, op techniek kon hij de valpartijen steeds ontwijken. Maar de helletocht van 264 kilometers uitrijden zat er niet in.

In de maanden die volgden reed hij ook veel wegkoersen. “Te veel, te zwaar.

Daarom kreeg ik eind van het jaar ook die blessures. Eerst de hamstring, later die spierscheur in mijn bovenbeen. Het heeft er mede toe geleid dat ik bij Alpacin-Giant ben vertrokken en nu bij Telenet-Fidea rijd, de ploeg van Sven Nys.” Eind 2016 verscheen hij pas in wedstrijden.

Verrassend dus dat hij de zege pakte in de Wereldbekerwedstrijd in Hoogerheide en

op zondag 29 januari nog vierde werd op het WK van 2017. Van der Haar (25) kijkt stiekem al naar de vólgende winter en het Wereldkampioenschap in zijn Valkenburg.

Niet helemaal hetzelfde parkoers als in de afgelopen jaren tijdens de WB-wedstrijden, maar toch: “Ik heb daar zes keer gereden en vijf keer gewonnen.”

Foto: Ankie Hogewind

HET ZIT KAJ HENDRIKS GEWOON NIET LEKKER Hij spreekt van unfinished business.

Weer waren de Britten en Duitsers sneller geweest. Het brons in Rio de Janeiro zit Kaj Hendriks (29) gewoon niet lekker.

“Omdat we er ook zo dichtbij waren.” En dus gaat hij door tot en met Tokyo 2020.

“Ik ben er nog niet klaar mee. Daarna wel, hoor. Ik denk dat ik dan ook wel over mijn top ben.”

Foto: Isosport

Direct na de race al spraken de mannen van de Holland Acht over gemengde gevoelens. “Dat is gebleven en komt ook geregeld nog terug. Ik heb genoeg afleiding, ben dagelijks negen à tien uur in het UMC Utrecht te vinden voor mijn coschappen. Ik denk er dus niet dagelijks meer aan.” Toch zit het er nog, net als de herinnering aan die laatste halen. “Die waren technisch niet goed. Niet goed genoeg, ongecontroleerd. De finale was onze beste race in Rio, maar niet de beste

van het seizoen. Dat was in Luzern, in mei.

We wonnen en wisten toen dat we veel kwaliteit in de boot hadden.”

In Rio verliep het allemaal niet vlekkeloos.

De dagelijkse gang van het Olympisch dorp naar de roeibaan duurde uren.

“Opgevouwen in een touringcar. Daardoor trainden we ook maar eens per dag, waar we twee trainingen gewend zijn.” En op het water viel het ook niet mee, soms sloegen de golven in de boot. “Maar goed, daarmee heeft iedereen te maken.”

Hendriks richt zich nu op zijn studie.

“Geneeskunde is fantastisch. Ik ben in 2006 al begonnen en mijn punten dreigen nu te vervallen. Ik heb haast. Maar het is ook fijn om even wat anders te doen. Als je er even tussenuit moet, dan maar aan het begin van een Olympische cyclus van vier jaar.” Bovendien, de Varsity wacht en de boegroeier van Triton won hem nooit.

Ook daar is Hendriks nog niet klaar mee.

TRAAN EN TITEL VOOR JESSE PUTS Zijn trainer roemt de instelling en wedstrijdmentaliteit bij Jesse Puts (22), de verrassende wereldkampioen 50 meter vrije slag (kortebaan). Herman van den Berg: “Jesse is prettig om mee te werken. We bespreken de dingen samen en als ik een aanwijzing geef, voert hij die ook uit. Hij voelt in het water meteen aan of ik gelijk heb. Zo bouw je ook vertrouwen op.”

Zo was het jarenlang. Toch ging hij in 2014 naar het Nationaal Trainings Centrum in Amsterdam. Puts: “Dat leek toen een logische stap, we waren het er allebei over eens. In zo'n NTC vind je de beste omgeving, was de gedachte. Achteraf toch niet. Ik heb er evengoed veel geleerd. En afgeleerd. Ook goede dingen.”

Terug bij zijn oude trainer werd het vizier op Rio gericht. Bij zijn laatste kans in Glasgow miste hij de Olympische limiet (22.00 seconden) op 0.03. “Ik laat niet zo gauw een traantje, maar toen wel.”Dat Puts evengoed op de goede weg was, bleek eind 2016. Behalve de wereldtitel (en zilver met de estafetteploeg) in Canada, verbeterde Puts de nationale records korte- (21.05) en langebaan (21.82) op de 50 meter, volgens hem de mooiste zwemafstand. “Omdat daarin het hardst wordt gezwommen.”

De wereldtitel leverde hem niet eens een A-status op bij NOC*NSF. Puts: “Omdat de kortebaan niet Olympisch is. Beetje belachelijk.” Financieel zijn ze er dus ook weinig mee opgeschoten. Van den Berg:

“Voor mij al helemaal niet. Jesse gaat nu naar mooie wedstrijden, het WK in Boedapest bijvoorbeeld, deze zomer. Als ik erbij wil zijn, moet ik maar gauw gaan sparen.”

Het tweetal werkt nu richting Tokyo 2020. Van den Berg: “Dat is uiteindelijk het doel.” Zegt Puts: “Nee Herman, goud is het doel.” Zo zijn sprinters dikwijls.

Uitgesproken, extravert. Puts wil ook als eerste zwemmer ooit onder de 20 seconden duiken.

De trainer, meer bedachtzaam: “Dat zal dan toch stap voor stap moeten.”

WINNAAR

Foto: Ankie Hogewind

JAAR CATEGORIE

WINNAAR

SPORT

JAAR CATEGORIE

2011

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportcoach Sportvereniging Sportvrijwilliger

Danny Rombley Annita van Doorn Yassin Ayoub Dames 1 SV Kampong Marloes van der Weide UVV Teja Willemse

Honkbal Shorttrack Voetbal Zaalhockey Roeien Honk- en softbal Korfbal

2009

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger

Sjoerd Hamburger Claudia Belderbos Dafne Schippers Dames 1 SV Kampong MHC Fletiomare Ad de Hartog

Roeien Roeien Atletiek Zaalhockey Hockey Toerfietsen

2010

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportcoach Sportvereniging Sportvrijwilliger

Lars van der Haar Annita van Doorn Floortje Plokker Vrouwen FC Utrecht Milan Kocken Zwaluwen Utrecht 1911 Ahmed el Jerari

Veldrijden Shorttrack Hockey Voetbal Schaatsen Omni sport Zaalvoetbal

2008

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportcoach Sportvereniging Sportvrijwilliger

Ibrahim Affellay Simone Koot Marlies Manders BC Star Herman Lenferink AV Phoenix Leo Witvliet

Voetbal Waterpolo Atletiek Bridge Atletiek Atletiek Atletiek

Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

SPORT

Sportprijs Utrecht 2016 5

SPORTVERENIGING

ZELFS DE IMAM ZIT OP TAEKWON UTRECHT

Foto: Ankie Hogewind

BLOEIEND SVE WIL NU OOK JEUGD Dit najaar organiseerde SVE een schooltoernooi. Jasper Graaff, voorzitter: “Dat was leuk, met 118 deelnemers. We hadden er ook veel energie ingestoken, met clinics op de scholen. Niet één van die 118 scholieren is lid geworden...” Zo was het ook met de vluchtelingen in de noodopvang in Overvecht, die werden uitgenodigd om te pingpongen. “Hebben we maar afgeblazen. Niemand kwam.”

Dat klinkt al met al wat treurig. Niks is minder waar. De tafeltennisclub aan de Loevenhoutsedijk groeit en bloeit. Landelijk keldert het aantal tafeltennissers, SVE schoot in vijf jaar van 140 naar 230 leden. “En vooral onder senioren groeit dat nog door. Eigenlijk met weinig inspanning. Bij de jeugd doen we juist veel, maar daar lukt het niet.” Graaff en bestuurslid Anton Boonen hebben een vermoeden: “Tafeltennis niet sexy, niet zichtbaar op tv ook. Een campingsport.”

De club met de fraaie, eigen hal met 13 tafels is financieel kerngezond. Met

dank aan de gezelligheid én de kantine.

De feestjes trekken liefhebbers van de sport uit wijde omtrek, tot Amsterdam en Brabant aan toe. Die sfeer trekt nieuwe leden, vooral studenten. Graaff: “Toch was het een paar jaar terug een beetje ingezakt. Ron van der Maarel, een van onze leden, zei toen; we gaan er wat van maken. Schouders eronder, beleidsplan maken, initiatieven opzetten. Dat zorgde voor die ledenexplosie. Zelfs onder vrouwen, hoewel die traditioneel niet aan tafeltennis doen. Vijftig hebben we er nu.”

Recreanten genoeg, maar SVE wil ook sportief vooruit. Met eigen jeugd. Het jeugdteam van SVE mag dit voorjaar favoriet zijn voor de landstitel. “Maar dat,” zegt Graaff, “is een ploeg met spelers van elders. We willen ze zelf opleiden, die scholieren vooral.” Nee, de hoop is nog niet opgegeven. Zeker niet sinds de komst van combinatiefunctionaris Martijn Spithoven. Hij moet wel de juiste snaar bij de jeugd zien te raken.

Respect en discipline. Bij Taekwon Utrecht zijn het kernwaarden. “Het gaat ons niet alleen om de motorische ontwikkeling van de jongeren, maar ook de sociale en cognitieve,” zegt Redouan Dahmane (26) die de club in 2013 oprichtte. Een club midden in de wijk en gemeenschap Hoograven, dat had hij voor ogen. Dat is hem verdraaid goed gelukt. Onder de tachtig kinderen zitten Marokkanen, Turken, Surinamers, Syriërs, Somaliërs.

“Jongeren die nooit op een sport hebben gezeten, ook geen voetbal.”

Bovendien traint hij een groep van 15 vaders. En zeven moeders doen aan aerobics. “We hebben ook bestuurders van de moskee hier. Ze steunen ons. Zelfs de imam doet nu aan taekwondo. Ja, daar staan de ouders ook versteld van. Mooi hè.”

Hij kent zijn jongeren, Dahmane komt zelf van Kanaleneiland. “Vaak hebben ze problemen op straat, op school. Soms

hebben ze angst, weinig zelfvertrouwen, je ziet hun schouders hangen.” Hij werd op z'n vijfde door zijn vader naar taekwondo gestuurd. “Die regels vond ik niet leuk.

Altijd de trainer en tegenstander groeten, nooit je band met je voet van de vloer vegen en je pak moest altijd gestreken zijn, anders kwam je er niet in. Maar de sport heeft me wel gemaakt tot wie ik ben. Je zult vaak verliezen, zeggen we. Maar je zult wel sterk in je schoenen staan.”

Dahmane - hij zat ook acht jaar in het bestuur van VV Hoograven met zijn 'voorbeeld' Paul Verweel - wil vanaf nu ook de oude inwoners van Hoograven bij de club betrekken. “We willen er voor iedereen zijn.” Hij heeft meer plannen: “Volgend jaar gaan we op reis met de rode banders, naar toernooien in het buitenland.” En hij heeft een droom. Nu het gymlokaaltje te klein wordt, wil hij een eigen gebouw. “Met Taekwon Utrecht boven de ingang.”

Foto: Ankie Hogewind

SKATEPARK UTRECHT IS IN TREK Je moet er even naar zoeken tussen de oude fabriekshallen nabij de Balijebrug.

Ook binnen is het rauw en stenig. Maar het past wel. “De hele uitstraling hier is urban,” zegt ook Sean Veerhuis, een van de drie beheerders van Skatepark Utrecht. Sinds augustus 2012 is het indoorpark met z'n rails en obstacles open. “Op dat moment waren we de enige in het midden van het land, we waren meteen in trek bij skateboarders uit het hele land. Van Zwolle tot Tilburg.”

Jaren van 'lobbyen en knokken' met de gemeente waren er aan de opening vooraf gegaan, zoals hij zegt. “Met die ramps in enkele parken in de stad, daar waren we klaar mee. In ons klimaat heb je een hal als deze gewoon nodig.”

Jaar Categorie JAAR CATEGORIE

Winnaar WINNAAR

2007

Sportman Sporttalent Sportploeg Sportcoach Sportvereniging Sportvrijwilliger

2006

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger

6

Op deze vrijdagmiddag is het skatepark gevuld met jonge kereltjes die gehelmd en wel door de hal schieten. “Vanaf zes jaar komen ze. Maar we hebben ook dertigers en veertigers die lekker een paar uurtjes komen skaten. Het is een leuke wereld. Het wordt allemaal wel wat professioneler, maar het blijft relaxed. Het is een bepaald slag mensen.”

De hal is van de gemeente, vertelt Veerhuis, en de stichting betaalt een maatschappelijke huur van € 30.000. Voor 1500 vierkante meter. “Peanuts,” zegt Veerhuis. “We krijgen wel een subsidie op de exploitatie. En we hebben eigen inkomsten van vrije bezoekers, lessen, evenementen en sponsors uit de skatewereld. Afgelopen jaar hadden we hier

Sport

alleen al zo'n 11.000 vrije skaters.”

Het is in Tokyo 2020 een van de vijf nieuwe sporten op het Olympisch programma.

“Dat verdeelt de skatewereld een beetje. De een vindt het fantastisch, de ander blijft bij dat creatieve. Als Skatepark Utrecht hebben we een talententeam dat meedoet aan wedstrijden. Ons doel is ook om meer mensen in beweging te krijgen,” zegt Sean Veerhuis. “Er zijn hier elke dag wel schoolklassen te vinden.”

Foto: Ankie Hogewind

SPORT

JAAR CATEGORIE

WINNAAR

SPORT

Robin van Aggele Erik Pieters Dames 1 SV Kampong Joop van Amerongen Orca Gerrit Pappeledam

Zwemmen Voetbal Zaalhockey Atletiek Roeien Omni vereniging

2005

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger

Sjoerd Hamburger Lisanne de Roever Ismail Aissati Dames URC/RUS The Dominators Carl Splinter

Roeien Hockey Voetbal Rugby American football Wielrennen

Peter Schep Annette Roozen Eva de Goede Mannen Triton-Orca 4 Ladyfit Tineke de Zeeuw

Wielrennen Atletiek Hockey Roeien Dansen Zwemmen

2004

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger

Wilco van Rooijen Karin Ruckstuhl Mike van den Brink FC Utrecht Stichting De Blauwe Vogel Peter van Kuijk

Berg Sport Atletiek Waterpolo Voetbal Gehandicapten Sport Tennis

Sportprijs Utrecht 2016

Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

SPORTTALENT

JULIAN RIP LEEFT ZIJN DROOM Als captain nam Julian Rip (18) afgelopen zomer met de Europese titel op zak afscheid van Jong Oranje (-18), van Nederland en zijn club UVV. Inmiddels woont, studeert en honkbalt hij op Hutchinson College in de VS. Dat was altijd al zijn droom en nu maakt hij in Kansas lange dagen voor zijn ultieme droom, die van prof in de Major League Baseball.

Met een driehonkslag in de finale tegen Italië (7-3) had hij zijn aandeel in de titel.

“Ik kon dit toernooi veel meer genieten van alles dan een jaar eerder op het EK. Ik voelde nu ook helemaal geen stress.”

Het EK was een hoogtepunt, dat was zeker ook zijn finaleplaats in de International Power Showcase in het stadion van de Miami Marlins tijdens de eerste dagen van 2016. “Tussen de top van de wereld staan in mijn leeftijdscategorie en dan de eerste ronde winnen, is echt magisch.” De finale waarin jonge sluggers hun slagkracht aan scouts van proforganisaties kunnen tonen won hij weliswaar niet met ‘slechts' drie homeruns, hij vestigde wel de aandacht op zich. “Ik heb daar veel met scouts gepraat.

En als je naam eenmaal rondgaat, blijft dat ook zo.”

Op de campus van Hutchinson College

staat hij dagelijks om half zeven op, gaat van acht tot één naar school en staat daarna ruim vier uur op het veld. Na het avondeten volgt nog een sessie in het krachthonk en huiswerk in de library. “En dan weer bijtijds naar bed, want om half zeven gaat de wekker weer.”

Met Facetime, Skype en Whatsapp onderhoudt hij het contact met familie en vrienden. Want die mist Rip eigenlijk wel.

“Net als de Hollandse nuchterheid. Soms doen ze de dingen hier over de top. Maar goed, als dat het enige is. Ik ben hier om mijn droom waar te maken. Ik heb mijn hele leven hard gewerkt om hier te komen.”

TIJMEN TAKKE, SLAGER EN SLAGMAN Tijmen Takke (17) geniet er nu nog van.

In de halve finale van het Europees Kampioenschap kreeg hij steeds opzettelijk vier wijd. De coach van Duitsland zei na afloop dan ook, dat ze bang waren geweest voor Takke. In de finale tegen Italië kwamen de ballen wél over de plaat. Met twee tweehonkslagen had hij een beslissende rol in de 7-3 zege. Hij keerde met indrukwekkende cijfers thuis; in zes duels sloeg hij negen man over de thuisplaat, scoorde zelf acht punten en had een slaggemiddeld van liefst 0.500.

Opvallend, Takke staat aan slag net zo makkelijk links als rechts van de plaat.

“Dat doe ik al sinds ik op mijn vierde jaar mijn eerste ballen sloeg, met zo'n plastic knuppeltje. Mijn vader heeft me dat geleerd.”

Het grote voordeel is dat hij altijd goed het oog heeft op de curveballen van de pitcher, of die nu links- of rechtshandig is.

Nog een paar toetsen en Takke is klaar met zijn mbo-opleiding als slager. Zijn toekomst ligt voorlopig niet in de slagerij van zijn vader, maar in het honkbal. Hij wil zijn maatje Julian Rip achterna, met wie hij vanaf de jongste jeugd bij UVV speelde. Vijf Amerikaanse colleges heeft hij op het oog, allemaal in staten waar het warm is. “Dan kun je het

hele jaar door spelen. De beste colleges en spelers zitten daar ook.” Maar het moet ook passen bij zijn studie, want hij wil verder in de voedingsleer.

Bij Jong Oranje zijn ze slapies. “We praten de hele dag over honkbal. Nou ja, soms niet. En om te relaxen neem ik altijd mijn PlayStation mee. Wat we dan spelen? Honkbal natuurlijk.” Takke krijgt ook tips van Rip over een leven op een college. “Kleine dingetjes.

Koop plastic borden, bijvoorbeeld. Het zijn lange dagen daar en als je dan ook nog de afwas moet doen...”

CHRISTIAAN HENDRIKSEN GAAT ALTIJD VOOR IPPON Aan bravoure geen gebrek bij Christiaan Hendriksen (14). “Als ik tegen iemand judo gaat 'ie op zijn rug. Dat probeer ik. Liefst dus met een ippon, dat is het mooiste.” Zijn favoriete technieken zijn de ippon seoi nage (schouderworp) en de sode tsurikomi goshi (schouder-/heupworp). Maar het mag ook met een tai otoshi, zoals in de finale van het NK (-66 kg).

Tactisch misschien niet altijd verstandig om steeds voor dat volle punt te gaan.

“Dat vinden we juist mooi,” zegt zijn coach Marcel Houtzager bij Top Judo Utrecht (TJU).

“Tactiek komt later wel. Op deze leeftijd moet je er voor gaan.”

Hilversummer Hendriksen begon op z'n zesde jaar met judo. Nu hij bij TJU zit en lid is van Judo Ryu Mackaay, traint hij vijf keer in de week. Om zijn doelen duidelijk te maken heeft Hendriksen niet veel woorden nodig. “Ik wil de beste worden. Ik wil naar de Olympische Spelen, al is het maar één keer.”

Ook als het misgaat, spreekt hij klare taal. Een jaar geleden verloor hij bij het internationale toernooi van Eindhoven in de halve finale. “Stom. Ik stond voor in de golden score (verlenging), maar dreigde een strafje te krijgen voor passiviteit. Ik maakte

dus een worp en werd overgenomen. Ik had die partij moeten winnen.”

Teddy Riner, de Fransman die in Rio zijn tweede Olympische titel pakte in de klasse +100 kg, is voor Hendriksen een voorbeeld.

“Hij is heel beweeglijk, ondanks zijn gewicht.

Ik word later ook zwaar en groot, misschien kom ik wel in dezelfde klasse uit.”

Sinds zijn Nederlandse titel in maart 2016 is Hendriksen 12 centimeter gegroeid (1.82) en tien kilo zwaarder (76) geworden en staat hij op de mat tegen oudere jongens (-18) in de klasse tot 81 kilo. Een groot verschil? “Maakt niet uit. Ze moeten op hun rug. Dat is alles.”

Foto: Ankie Hogewind

KYRA WAPPEROM IS GEEN WATJE MEER Met het doormidden slaan van houten plankjes heeft het niks te maken. Het is een cliché en Kyra Wapperom (17) heeft het ook nooit gedaan. Het is de combinatie van techniek, snelheid en kracht die haar aanspreken in karate. “En het duel aangaan.”

Wat ze ook leuk vindt: “Je mag mensen slaan zonder dat het verboden is. Nee, je moet zelf ook niet bang zijn. Die pijn voel je soms, maar daar kan ik goed mee omgaan. Niet toen ik begon op mijn elfde, ik was een watje. Karate is goed voor je zelfvertrouwen.”

Zegt haar moeder: “Toch hing je op je vijfde soms in een lantaarnpaal, als Spiderman.

Dan ben je toch geen watje.”

In 2016 werd de gymnasiaste Nederlands kampioen karate wado en pakte ze brons met de nationale ploeg op het EK. Ook was er internationaal succes met winst in de Sittard Cup en brons tijdens de Rotterdam Cup. Aan prijzen pakken had ze nooit gedacht toen ze elf was. “Ambities had ik niet, dat is een beetje zo gegroeid. Het is naar me toegekomen.” Wat niet wil zeggen dat het haar is komen aanwaaien. “Ze moet er juist hard voor werken,” zegt haar trainer

O’Neill Zuiverloon bij Karate030.

Daar, in Overvecht, traint ze eens per week. Op de zondagen doet ze dat met de nationale selectie in Leusden en drie keer in de week pakt ze de trein en traint bij Choku Zaandam. En dat voor iemand die met karate begon omdat het ‘wel leuk' was, maar vooral 'zo lekker dichtbij huis'. Voetbal vond ze eigenlijk leuker toen. “Maar nu niet meer.”

Karate is een van de vijf nieuwe sporten tijdens de Spelen van Tokyo 2020. Natuurlijk droomt ze van deelname, maar hoe reëel is het? De bond vergoedt al niet haar reis naar Curaçao voor het WK-jeugd, later dit jaar.

Kyra Wapperom: “Dat wordt dus sparen.”

Foto: Ankie Hogewind

JAAR CATEGORIE

WINNAAR

SPORT

JAAR CATEGORIE

WINNAAR

SPORT

2003

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger

Patrick van Balkom Eline Jurg Annabel van Hees FC Utrecht USVV Odysseus Hans van Echtelt

Berg Sport Bobsleeën IJsHockey Voetbal Voetbal Voetbal

2001

Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger Sporter

Bram ten Berge A 1 junioren SV Kampong DVSU Ria van der Zouw Esther Vergeer

Tennis Hockey Voetbal Worstelen Rolstoeltennis

2002

Sportman Sportvrouw Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger

Jochem Uytdehaage Jacqueline Poelman Remco Dörr FC Utrecht SV Kampong M.J. Laurijssen

Schaatsen Atletiek Handbal Voetbal Omni vereniging Schoolatletiek

2000

Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger Sporter

Rik Kruijs Jong FC Utrecht SV Kampong Cees Hiele Marijke van de Pas

Voetbal Voetbal Hockey Honk- softbal Bridge

Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

Sportprijs Utrecht 2016 7

SPORTCOACH

HET IS OKAY, GIJS RONNES

Foto: Ankie Hogewind

HERMAN VAN DEN BERG BLIJFT ER JONG BIJ Hij staat elke ochtend om 4.15 uur op, een uur later opent hij zwembad De Krommerijn. Zo doet Herman van den Berg (70) dat al 28 jaar. “Ach, zolang je het naar je zin hebt... Je blijft er jong bij.”

Goede zwemmers had hij in al die jaren al vaker onder zijn hoede. Robin van Aggelen bijvoorbeeld, Rutger Sturkenboom. Maar Puts was de eerste op een WK, laat staan wereldkampioen (50 meter).

Ze hebben een klik. “Herman is voor mij de ideale trainer,” zegt Jesse Puts. “We vertrouwen elkaar voor honderd procent, begrijpen elkaar, voelen elkaar aan.” Ook in de humor. Van den Berg: “Twee keer in de week trainen we op techniek op programma's van Sven de Jager, die nu in Oslo werkt. Die krijgen we in het Engels.

Jesse heeft me zo wijs gekregen dat ik die nu kan lezen. In het begin las ik dan iets

over een drill. Drill? Iets met apen of zo?”

De wereldtitel verraste Van den Berg volkomen. “Op een finaleplek had ik gerekend, maar de wereldtitel. Nu al?”

Thuis in Utrecht kreeg hij er overigens niks van mee. Internet, tv, telefoon; álles lag eruit in de nacht van 9 op 10 december.

Pas uren later las zijn vrouw het voor van de tv: Jesse Puts wereldkampioen. “Ik dacht dat ze me in de maling nam.”

Van den Berg ging van Zwemlust naar Aquarijn in 2014, hetzelfde jaar dat Puts ging trainen in het NTC in Amsterdam.

Na een jaar was hij terug. “Jesse heeft daar wel wat geleerd, maar in het echte sprintwerk kwam hij te kort. Juist waarin hij zo goed is.” De aanpak is anders, meer gericht op techniek en moet leiden naar Tokyo 2020. Dat zijn nog heel veel dagen dat Van den Berg voor dag en dauw uit de veren moet.

“Als het even kon pakten we een taxi vanuit het Olympisch dorp, reden een kwartiertje en volleybalden op een rustig strandje met wat locals. Die vonden dat prachtig natuurlijk.

En na afloop dronken we een kokosnootje.”

Voor coach Gijs Ronnes (39) van Beach Team Holland was ontspanning een van de sleutels in Rio, die leidde tot brons voor Robert Meeuwsen en Alex Brouwer.

Memorabel was zeker ook de kwartfinale tussen zijn twee koppels op de Copacabana. Vier wereldtoppers, met wie Ronnes dagelijks in het zand staat; Nummerdor/Varenhorst versus Brouwer/ Meeuwsen. Niet voor het eerst, maar in Rio was het speciaal.

“Ik zat ergens op de tribune, zoals altijd. Ik zag er tegenop, was wat lamlendig, omdat één van de twee eruit zou vliegen. Voor de rest was het business as usual. Maar tegen het einde van de wedstrijd werd ik emotioneel. Ik gunde het Nummerdor zó. Vijf Olympische Spelen, altijd die droom en toch weer geen medaille. Het

was meteen zijn laatste wedstrijd ooit.”

In de catacomben van het stadion was hij Nummerdor zelfs huilend in de armen gevallen. “Dikke tranen. En Reinder zei: het is okay, het is okay...”

De emoties hadden Ronnes overvallen, hij was verbaasd. En hij moest Meeuwsen en Brouwer later wel vertellen dat hij niet neutraal was gebleven. “Ze begrepen het wel.”

In hun halve finale tegen het Braziliaanse koppel Bruno en Alison was het thuispubliek vooral negatief geweest naar tegenstanders. “Meer dan positief naar hun eigen team. Juichen als je een service uitslaat en zo. We wisten het, we waren er ook op voorbereid. In trainingen de maanden vooraf heb ik die jongens voortdurend uit hun comfortzone gehaald.

Steeds op zoek naar stress.”

Uiteindelijk werd het dus brons. “Die plak hebben we goed gevierd,” zegt Ronnes.

Nee, daar zal geen kokosnootje aan te pas zijn gekomen.

Foto: Ankie Hogewind

DE TROTS VAN ALEXANDER COX Soms is de reis minstens zo mooi als het doel. Met het winnen van de Euro Hockey League kroonde Kampong zich in mei 2016 tot Europa's beste. Het was de apotheose van een opmerkelijk half jaar.

Tijdens de winterstop stond Kampong nog op achterstand in de competitie.

Volop werk voor coach Alexander Cox (39) dus. In het najaar kampte hij met een waslijst aan blessures. Fit en compleet worden was noodzaak. “Dat geeft adem in een wedstrijd.” Maar ook: “We moesten op één lijn komen, dezelfde taal spreken. Hoe ga je met elkaar om? Ook dat was niet goed genoeg.”

Aan de Laan van Maarschalkerweerd en tijdens een trip naar Marrakech werden

veel gesprekken gevoerd. Over respect voor elkaar, scherpte. “Wat doe je als er stress komt in een wedstrijd? Wie trekt dan de kar? Luisteren naar elkaar, want je hebt elkaar hard nodig. Wat is je gedrag, structureel en in het veld?

En je moet elkaar daar op aan kunnen spreken. Herhalen, herhalen en opnieuw bespreken.”

Zo groeiden zijn spelers naar elkaar toe.

In de Hoofdklasse werden vervolgens alle duels gewonnen. “Als een kat in het nauw, we konden ons geen puntverlies veroorloven.” In de play-offs waren er drie zinderende duels met Amsterdam.

Kampong trok aan het kortste eind. Cox:

Jaar Categorie JAAR CATEGORIE

Winnaar WINNAAR

1999

Wilfred Diepeveen Domstad Dodgers De Halter Els Kruitwagen Anthony Boelbaai SC Antilope Michael Mols Heren 1 Prisma College Remco van der Ven De Halter Leo Klein Eggink Dames SV Kampong Carla Geurts Dames SV Kampong Laurien Vermulst

1998 1997 1996 1995 1994

8

Sporttalent Sportploeg Sportvereniging Sportvrijwilliger Sporter Sportploeg Sporter Sportploeg Sporter Sportploeg Sporter Sportploeg Sporter Sportploeg Sporter

Sportprijs Utrecht 2016

Sport

“Verliezen is niet leuk, maar ik was trots.

We hebben er het maximale uitgehaald.

En wedstrijden tegen Amsterdam kun je ook verliezen.”

Dat gevoel was er ook in Barcelona, met weer Amsterdam als tegenstander in de EHL-finale. Cox: “We waren in vorm, de drang om te winnen was ook enorm.” Maar duels met Amsterdam kun je nu eenmaal ook verliezen. En weer zou het gaan om de details. “Sjoerd de Wert stopte twee strafcorners op de lijn.

Geen geluk, daar traint hij op. Maar het was wel doorslaggevend.” Kampong won (2-0), het was een schitterende reis geweest.

Foto: Ankie Hogewind

SPORT

JAAR CATEGORIE

WINNAAR

SPORT

Cricket Honkbal Worstelen Roeien Judo Rolstoelbasketbal Voetbal Basketbal Wielrennen Worstelen Hockey Hockey Zwemmen Hockey Roeien

1993

Sportploeg Sporter Sportploeg Sporter Sportploeg Sporter

USV Holland Bert van Vlaanderen IJshockey Club Utrecht Jan Willem van Ede FC Utrecht Bert van Vlaanderen

Voetbal Atletiek IJshockey Voetbal Voetbal Atletiek

Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen

USV Elinkwijk Diana van der Plaats Laurien Vermulst Frits Adelmeijer SV Kampong Tonny Vermeulen Janet Verkuil Guusje van Mourik

Voetbal Zwemmen Roeien Schoonspringen Hockey Tennis Zwemmen Karate

1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983

Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

SPORTPLOEG

DE BESTE VAN EUROPA, DERTIG JAAR LATER

HONGAARS RUSTOORD DOET UZSC GOED Het gebeurde ergens in de bossen van Hongarije, april vorig jaar. UZSC was bezig aan een niet zo vlekkeloos seizoen. De landskampioen van 2015 zat in november in een dipje. “En dat duurde lang,” zegt aanvoerder Mike van den Brink (28).

“We stonden lang vierde, eindigden de competitie als tweede. Voor de play-offs zijn we toen naar Hongarije gegaan. Dag of vijf, in een rustoord waar we hebben getraind en heel veel lol hebben gemaakt.

En toen we terug kwamen, waren we zó scherp.”

Foto: Ankie Hogewind

Voor captain Quirijn Caspers voelde het 'bijna als een thuiswedstrijd', met zoveel fans van Kampong in Barcelona. André Bolhuis was er bij. Rick Volkers ook, die 30 jaar geleden de beslissende goal maakte (assist Tom van 't Hek) voor Kampong in de finale om de Europa Cup in Utrecht tegen Uhlenhorst.

In Barcelona had Caspers (29) echt zin gehad om die finale te spelen. De sfeer in de kleedkamer was kort voor de wedstrijd ontspannen geweest. “De hele dag al. Al stond er natuurlijk veel op het spel. Het was voor ons allebei een belangrijke wedstrijd.

We verloren in de halve finale van de playoffs om de landstitel van Amsterdam, dat vervolgens de finale van OZ verloor.”

Weer Amsterdam... “Het ligt steeds zo dicht bij elkaar, je hebt een beetje geluk nodig.

In het derde duel van de play-offs misten we Robbert Kemperman. Geblesseerd.

In Barcelona ontbrak Valentin Verga bij

Amsterdam. Dingetjes die je niet in de hand hebt. Sjoerd de Wert haalde twee strafcorners van de lijn, Pruyser maaide bij een open schotkans half over de bal.”

Caspers brak de ban met zijn stiftje (1-0), in Barcelona viel het dubbeltje de kant van Kampong op. Als de captain één woord op de zege in de Euro Hockey League zou mogen plakken, is het teamspirit. “We zijn zo naar elkaar toegegroeid in de eerste helft van 2016. We hebben elkaar scherp gehouden en speelden steeds onder druk. Eén verliespartij en het seizoen zou weg zijn geweest.”

Zijn deelname aan de finale was voor Caspers nog een vraag geweest. “In de halve finale tegen Terrassa kreeg ik een bal op mijn knie. Het is klaar, dacht ik.”

Het kwam allemaal goed, het werd feest in Barcelona, dat weekeinde. Voor Kampong, voor Verstappen en zijn eerste zege in de grandprix en een beetje voor de landstitel van Messi & co.

In de kwartfinale werd Angstgegner Alphen in drie wedstrijden opgerold.

“Wat er daarna gebeurde kan ik eigenlijk nauwelijks navertellen. We kwamen in zo'n zelfde roes als een jaar eerder bij die eerste landstitel. Het klikte onderling zo goed. We gingen door dik en dun voor elkaar.” Het Ravijn werd verslagen en in de finale (best-of-five) had UZSC aan drie duels genoeg tegen ZPB. Van den Brink:

“Het was twee duels wel close, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat het mis kon gaan.”

Ook dit seizoen ervaart de captain dat er haast iets magisch in de ploeg zit. “We kunnen ook alles tegen elkaar zeggen zonder dat er ruzie van komt. Zit het even tegen, dan hoeven we elkaar maar aan te kijken. Het komt altijd goed.”

Na de zomer pakte UZSC ook weer de Supercup. Toch was coach Willem Wouter Gerritsen vertrokken, net als Roeland Spijker en Kasper Jansen. “Maar,” zegt Van den Brink, “we hebben inmiddels zoveel ervaring in de ploeg. En de overgang van Gerritsen naar Joachim de Ruijsscher ging vlekkeloos. Terwijl het toch heel verschillende coaches zijn.

Soms gaat het zo in de sport, dan neem je afscheid en je gaat verder.”

Straks in april weer een tripje? “Zit in de planning,” zegt Van den Brink. Zon, buitenbad, vitamine D. Zo was het vorig jaar in Hongarije, heerlijk.”

Foto: Gertjan Kooij

VIJF OP RIJ VOOR RUGBYENDE STUDENTES Het was de Vijfde van RUS en nooit was het zó spannend geweest. De finale om de landstitel tegen Amsterdam op het Nationaal Rugby Centrum werd beslist met een try in de laatste minuut, toen Annemarije van Rossum scoorde uit een kickje van Roos van Beurden. Captain Fenna Stomps van de kampioensploeg: “Het was niet alleen spannend, het was van hoog niveau. Zelfs de mannen langs de kant zeiden het.”

Het vrouwenrugby zit in de lift en het niveau gaat omhoog, zeggen Stomps en RUS-coach Sylke Haverkorn. “Dat hebben we zeker gemerkt nadat het Olympisch programma met de sevens

werd opgedoekt en die speelsters naar de clubs terugvloeiden.” Ook RUS profiteerde daarvan. Maar na die vijfde landstitel veranderde er veel bij de Rugbyende Utrechtse Studentes. Stomps: “Veel speelsters zijn weg, om verschillende redenen. Een aantal is gestopt, anderen zijn dichter bij huis gaan spelen en we kenden ook geblesseerden. En dat kwam weer omdat een aantal speelsters de hele zomer hebben doorgetraind voor het EK in Madrid.”

RUS staat nu derde in de competitie.

“Maar,” zegt Stomps, het mooie is dat we zien dat de nieuwe speelsters uit onze eigen gelederen met sprongen vooruitgaan.” Talent genoeg, ziet ook

JAAR CATEGORIE

WINNAAR

SPORT

1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1972 1971

Rob Druppers Rob Druppers Marijke v/d Plas Klaas Lok Frans Jansen Fred Eefting Paul Litjens De Halter SV Kampong SV Kampong SV Kampong Alie te Riet

Atletiek Atletiek

Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen Sport algemeen

Atletiek Worstelen Zwemmen Hockey Worstelen Hockey Hockey Hockey Zwemmen

coach Haverkorn, die Dirk-Jan Verlinden opvolgde. “Dit jaar richten we ons vooral op de opleiding, maar ik hoop toch weer op de finale.”

Terug naar de vorige, met die vijfde op rij in het jaar van het zesde lustrum van RUS. Stomps: “Dat maakte het helemaal af.” Na de terugreis per dubbeldekker bleef het nog lang onrustig in café De Stadsgenoot aan de Breedstraat. “Ooit onze sponsor en die zijn we trouw gebleven.”

Een eigenschap die allicht helpt bij het binnenhalen van een nieuwe. Jarenlang stond erotiekketen Christine le Duc op

Foto: Ankie Hogewind

de bips van de studentes. “We hebben nu Venus Sloopwerken benaderd,” zegt Haverkorn. “Dat zou nóg beter passen.”

OVER DE VSU De VSU (Vereniging Sport Utrecht) is een organisatie voor top- en breedtesport in de regio Utrecht. Ruim 255 sportverenigingen uit de gemeente Utrecht zijn aangesloten bij VSU en kunnen bij deze organisatie terecht voor ondersteuning en advies. Daarnaast zet de VSU zich in voor de bevordering van het topsportklimaat in de regio Utrecht.

Voor alle Utrechtse sportverenigingen is de VSU het aanspreekpunt als het gaat om vragen of hulp over verenigings-

Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

management, organisatie, financiën, juridische zaken, bestuur, vrijwilligersbeleid en waarden en normen in de sport. Daarnaast is de VSU (mede)verantwoordelijk voor diverse sportprojecten zoals Sportprijs Utrecht, Toppers bij jou op School en VSU Energie. sportutrecht.nl

Sportprijs Utrecht 2016 9

SPORTVRIJWILLIGER

ALLE LOF VOOR GEERT-JAN VAN DIJKEN vluchtelingen organiseren, staan er meteen vijftig vrijwilligers klaar. Binnen een week.” En zo wordt er heel veel georganiseerd bij Iduna. Een veiling voor het goede doel, clinics voor moeilijk opvoedbare kinderen, voor asielzoekers, het jaarlijkse cycling dinner en zoveel meer. En vaak is het Van Dijken - creatief, vernieuwend en onvermoeibaar als hij is - die het bedenkt en opzet. “Maar als er vervolgens niemand meewerkt, komt het ook niet van de grond.”

Foto: Ankie Hogewind

Clubheld 2016 bij het AD, winnaar van De Zwarte Tulp bij tennisbond KNLTB voor de vrijwilliger van het jaar én dus genomineerd als sportvrijwilliger bij de Sportprijs Utrecht. Geert-Jan van Dijken (34) krijgt heel veel lof toegezwaaid. “Dat voelt wat ongemakkelijk,” zegt hij. “Het gaat bij die prijzen weliswaar om mij, maar ik zie het vooral ook als waardering voor de hele club en al die actieve mensen.”

ULTC Iduna telt wel 150 vrijwilligers.

“Uniek, zo veel. Als we een clinic voor

Foto: Ankie Hogewind

DE FAMILIE VAN HANS VAN BARNEVELD

Niet lang nadat hij elf jaar geleden uit Putten naar Utrecht was gekomen en lid werd van Iduna, zat Van Dijken in het bestuur. “Je drinkt een paar biertjes aan de bar, je wordt gevraagd. Jôh, zeiden ze, dat kost je hooguit twee uur in de maand...”

Zelfs dagelijks is hij er meer mee bezig, Van Dijken lijkt soms onvermoeibaar.

Toch stopte hij onlangs als bestuurslid.

“Eigenlijk ben ik te lang doorgegaan. Na zes of acht jaar moet je stoppen. Dan moet er vers bloed komen, ruimte voor nieuwe ideeën.”

Het voelt voor Hans van Barneveld (67) als familie. Wat wil je ook als je al vijftig jaar bij Elinkwijk zit en altijd al actief was bij die roemruchte club uit Zuilen. Jeugdleider, bestuurslid, erelid, organisator van toernooien en feestjes.

Mister Elinkwijk wordt hij genoemd. “Dat hoor ik wel eens, ja. Ik ken ook zoveel mensen, binnen en buiten de club. We gaan ook vaak mee naar uitwedstrijden, mijn broer Roel en ik.”

de Blues Brothers. Hans van Barneveld kan niet zonder de humor, gezelligheid en vriendschappen bij zijn Elinkwijk.

Hij was 26 jaar begeleider tijdens de jeugdkampen (“die jongens hebben het er nu nog vaak over”), maakte de titel mee bij de zondagamateurs (in 1974) en is nog altijd dagelijks op het Theo Thijssenplein te vinden. “Zeker in die twaalf jaar dat ik algemeen secretaris was, had ik net zo goed mijn bed hier kunnen neerzetten.”

Als vrijwilliger is hij zeker niet gestopt.

Hij maakt zich nu sterk voor de komst van een padelbaan op het tennispark in de Voorveldse Polder, waarvoor ook de €10.000 van de AD-prijs wordt aangewend. Het gaat om een glazen kooi van 10 bij 20 meter voor een nieuw spel; een mengeling van squash en tennis.

“Voor mij een droom, maar vooral goed voor de club. Je moet blijven vernieuwen, hè.”

Vijftig jaar geleden verhuisde de tweeling van Amersfoort naar Maarssen en werden lid van Elinkwijk. “Roel was de betere voetballer, die zat in het eerste. Later speelden we wel samen, in het zesde.

We lijken heel erg op elkaar, zijn allebei rechtsbenig en achterhoedespelers. Het gebeurde wel dat mijn broer de spits van de tegenpartij stevig had aangepakt. En dan kreeg ík 'm even later terug...”

Een paar jaar geleden traden ze op als

Eén van zijn taken nu is het beheer van het clubarchief, samen met Piet Rison.

Werk aan de winkel dus, want het eeuwfeest komt er aan. “Elinkwijk is 98 jaar jong. Nee, niet oud. We hebben een moeilijke tijd achter de rug, we gaan nu weer vooruit. Ons eerste elftal is vorig jaar gepromoveerd en speelt nu weer eerste klasse. En we benaderen veel mensen om weer iets voor de club te gaan doen. Er loopt hier genoeg blauwwit bloed rond.”

DE DUBBELE WERKWEEK VAN WIJNAND VELLEKOOP Actief bij SV Lunetten, Majella en eigenlijk alle Utrechtse volleybalclubs, bestuurslid, speler, trainer, scheidsrechter en ook coördinator en opleider van scheidsrechters namens de NeVoBo, medeoprichter Stichting Volleybal Utrecht, betrokken bij de jaarlijkse Toverpottoernooien en voortrekker van het beachvolleybal in Utrecht... Hoeveel petten heeft Wijnand Vellekoop (41) wel niet op?

“Eén,” zegt hij. “En daar staat volleybal op.”

Vellekoop heeft in feite twee werkweken.

Eén bij de brandweer (regio Gooi- en Vechtstreek) en één in het volleybal. Dat is thuis geen probleem, want partner Petra

ben ik tegenwoordig iets afwachtender dan voorheen. Ik zeg nu niet metéén dat ik het wel doe. Maar ik los graag dingen op die anders blijven liggen. En zodra het dan weer draait, nemen anderen het over.

Ik vind het nu eenmaal leuk om dingen te regelen.”

Berk is al net zo enthousiast en druk in het volleybal. “Alleen op donderdag hebben we niks. We eten elke avond samen en voor de rest zijn we altijd op pad. Petra doet dat ook nog voor het turnen, op de maandagen.”

Ze leerden elkaar kennen in hun studiestad Leiden. “Kom eens meetrainen,” had een vriendin gevraagd. Daar had Wijnand niet meteen veel zin in, maar toen hij toch eens ging kijken is hij nooit meer weggegaan. “Zo ben ik erin gerold en ben ik Petra tegengekomen,” zegt hij. In 2003 kwamen ze naar Utrecht waar hij zo'n beetje alles aanpakte wat op zijn pad kwam. “Nee zeggen is lastig voor me, al

Foto: Ankie Hogewind

TOPPERS & WEURO 2017

Op 7 april is het 100 dagen moment tot de start van de WEURO2017, het EK vrouwenvoetbal van 2017. De openingswedstrijd van het Vrouwen EK voetbal 2017 wordt op 16 juli

10 Sportprijs Utrecht 2016

gespeeld tussen Nederland-Noorwegen in Utrechts eigen Galgenwaard. Maar ook op 7 april zal er al geoefend worden door de Oranje Leeuwinnen met een wedstrijd tegen de Franse Zuiderburen. Deze datum vormt tevens de start van Toppers & WEURO2017.

Voetbaltoppers verzorgen op basisscholen een presentatie over hun leven als topsporter, het belang van een gezonde leefstijl en over WEURO2017. Na de presentatie volgt er een

gave voetbalclinic waar de kinderen allerlei voetbaltrucjes leren. Er zullen zo’n 13 scholen een bezoek krijgen van zowel voetbaltoppers als topsporters uit andere sportdisciplines in de aanloop naar de openingswedstrijd in Galgenwaard op 16 juli. sportutrecht.nl/toppers.

Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

Wat hij voor al die inzet terugkrijgt?

“Energie! Als het loopt en je ziet al die blije gezichten, geeft dat veel voldoening.”

Bij dat alles zijn de wedstrijdjes als spelverdeler in het vierde van Majella hem heilig. “Ik sla geen wedstrijd over. Soms moet ik eerst een wedstrijd fluiten, ergens in de regio waar we dan zelf spelen.” Dat kan hij zo regelen, uiteraard.

SPORTFOTO

WAT WORDT DE UTRECHTSE SPORTFOTO VAN 2016?

Meer dan 100 foto’s werden ingestuurd voor de fotowedstrijd die georganiseerd werd door de VSU in samenwerking

met het Mulier Instituut. Samen vormen deze een kleurrijk pallet dat de mooiste sportmomenten van 2016 nog eens laat

herbeleven. De winnaars worden bekend gemaakt tijdens de Sportprijs Utrecht 2016.

Bekijk alle inzendingen in het facebook

album en like jouw favoriet! facebook.com/VSUONMN

Juryfavorieten fotowedstrijd: Marcel van der Vaart, Danielle Corbijn, Cees Snel, Geert Lommers, Bart Weerdenburg, Ronald CorreljĂŠ, Dees van den Berg, Leontine van Zutphen, Ton van den Berg.

IN BEELD MET HEUVELMAN JAARBEURS UTRECHT ALS SOUND EN VISION GASTHEER Voor het 3e jaar op rij verzorgt Heuvelman Sound & Vision B.V. de audiovisuele ondersteuning voor de Sportprijs Utrecht en de content welke tijdens de uitreiking op de schermen te zien is. Tevens heeft de professionele afdeling Content Design alle video's van de genomineerden gemaakt. Heuvelman gelooft sterk in de kracht van content om zodoende haar klanten in staat te stellen haar doelen te bereiken. heuvelman.nl

Voor de Sportprijs Utrecht zal de Jaarbeurs als gastheer optreden. Het futuristische Mediaplaza met helder witte Polar zaal, een van de meest prachtige locaties in het midden van het land, zal daarbij het decors vormen voor de feestelijke avond op 15 februari 2017. jaarbeurs.nl

Stem voor 8 februari op jouw favoriet via sportprijs-utrecht.nl/stemmen

Sportprijs Utrecht 2016 11

De krant is gewoon leuker!

Uw krantendrukker sinds 1882

ADRES Werktuigenweg 9 8304 AZ Emmeloord

POSTADRES Postbus 1029 8300 BA Emmeloord

T W E

+31 (0) 527 630 200 hoekstrakrantendruk.nl info@hoekstrakrantendruk.nl