HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Marco Post Joep Smeets Jurian Ubachs KlaasJan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust COLUMNISTEN Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus SportAmerika The Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012 2013 Alle rechten voorbehouden.
Broertjesgedrag
Mijn neef Angelo van Damme, bij jullie bekend als NFL‐
redacteur van SportAmerika, is de grootste Miami Dolphins‐ fan die ik ken. Het afgelopen jaar reisde hij op een cruiseboot de wereld over, maar vanaf deze week is hij weer terug in Nederland. NFL‐kijken met Angelo is een feest, maar afgelopen week had ik het met hem te doen. Als fervent Dolphin is hij elk jaar aan het begin van het NFL‐seizoen vol goede moed, zoals het hoort, maar steevast is daar rond deze tijd van het jaar niet veel meer van over. Natuurlijk, de start van dit seizoen was prima met drie overwinningen op rij, maar inmiddels is het team weer afgezakt naar het niveau van de laatste jaren. En dan kwam afgelopen week de 'zaak‐Incognito' aan het licht. Voor de #SportAm‐ers onder ons die de afgelopen week onder een steen hebben geleefd: guard Richie Incognito kleineerde en treiterde offensive tackle Jonathan Martin zo erg dat die laatste het voor gezien hield.
Vervolgens kwamen alle meningen van de betrokkenen
naar buiten, waarvan de meest opvallende quote kwam van quarterback Ryan Tannehill. “Richie zei: ‘Jonathan is mijn kleine broertje.’ Ik denk dat dat een accurate omschrijving is. Hij was hard voor Jonathan. Hij liep hem te klieren. Maar hij was de eerste die het voor hem opnam in welke situatie dan ook.” Ik mag hopen dat de pr‐afdeling van de Dolphins deze quote verzonnen heeft, want wie alle vrijgegeven informatie tot nu leest kan Incognito's houding niet echt als 'broertjesgedrag' bestempelen. Ik ben absoluut een voorstander van een hiërarchie binnen een ploeg, maar dan wel één die gebaseerd is op respect. Anders valt alle fundament weg binnen je team. Veel leesplezier,
Richie Incognito vertelde
zondag zijn kan van het verhaal bij Fox Sports. Volgens Incog nito, die teamgenoot Jonathan Martin zou hebben weggepest, waren hij en Martin goede vrienden. De sms'jes die heen en weer werden gestuurd waren volgens Incognito normaal: “Zo communiceerden wij nu eenmaal, ik snap dat mensen raar opkijken als ze de berichten lezen, maar zo praten Jon en ik. Daarnaast is dit soort taalgebruik ook algemeen geaccepteerd in onze kleedkamer, het is een product van de cultuur die in de NFL heerst.” • Tennessee Titansquarterback Jake Locker brak zijn middenvoets beentje en zijn seizoen is voorbij. Eerder dit seizoen ontbrak Locker ook al in twee wedstrijden. Net als toen zal Ryan Fitzpatrick zijn plek innemen • De Houston Texans zitten in de hoek waar de klappen vallen. Naast een 27 record en een coach die met hartproblemen thuiszit, zijn ze ook Arian Foster voor de rest van het seizoen kwijt. Foster, die dit seizoen tot slechts één touchdown kwam, kampt al geruime tijd met rugproblemen en kreeg van meerdere doktoren het advies om zich te laten opereren • Ook het (reguliere) seizoen van Chicago Bears CB Peanut Tillman zit erop. Hij liep in het duel met de Detroit Lions een tricepsblessure op • Volgens Thomas Dimitroff, GM van de Atlanta Falcons, hoeft coach Mike Smith niet te vrezen voor zijn baan, ondanks het teleurstellende 27 record. Dimitroff reageerde hiermee op een bericht van CBS waarin ESPNanalist Jon Gruden werd gelinkt aan de Falcons •
Afgelopen week zagen we goodold
Patrick Ewing weer eens aan de zijlijn van een basketbalveld. Ewing nam voor één wedstrijd de taken over van Steve Clifford, de hoofdcoach van de Charlotte Bobcats. Clifford moest onder het mes voor een 'kleine' hartingreep. De operatie verliep voorspoedig en Clifford wordt al weer snel terugverwacht. De wedstrijd waarbij Ewing de scepter zwaaide, was nota bene tegen de New York Knicks, het team waarmee Ewing als speler de meeste successen kende. De Bobcats verloren de wedstrijd overigens met 10191 • LeBron James wordt ook een dagje ouder. De regerend MVP schijnt last te hebben van zijn onderrug. Het is niet zo ernstig om over een blessure te spreken, maar "het is zeker geen prettig gevoel", aldus James zelf. Volgens The King heeft hij er wel eens vaker last van gehad. Mede daardoor weet hij zeker dat het helemaal goed gaat komen, maar is hij op dit moment ook nog geen 100 procent • Een roerige week voor Larry Sanders. De center van de Milwaukee Bucks kreeg te horen dat hij niet vervolgd wordt voor zijn eventuele betrokkenheid bij een ruzie in een nachtclub, begin vorige week. Daarnaast moest hij een paar trainingen en wedstrijden overslaan vanwege een duimblessure. Toch was er ook goed nieuws voor de emotionele center: vorige week maandag is zijn vrouw bevallen van een dochter. Het meisje kreeg de naam Jynesis en moeder en dochter maken het goed •
De Chicago Blackhawks
boden hun excuses aan aan de Winnipeg Jets en de NHL. Jetsdefenseman Adam Pardy werd afgelopen week door de boarding geduwd. Fans van de Blackhawks ontnamen hem daarbij zijn helm en hij kreeg een glas bier in zijn nek • Ilya Bryzgalov is terug in de NHL. De Russische doelman tekende een eenjarig contract bij de Edmonton Oilers. Na afloop van het vorige seizoen werd zijn peperdure contract bij de Philadelphia Flyers, mede door teleurstellende prestaties, uitgekocht • Boston Bruinscoach Claude Julien benadrukte dat de rol van Tim Thomas in de gewonnen Stanley Cup van 2011 niet overschat moet worden. “Zonder Tim Thomas winnen wij geen Stanley Cup. Maar, Tim Thomas wint geen Stanley Cup als het team voor hem niet zo goed speelt.” Thomas keerde met de Florida Panthers terug in Boston, maar kreeg in het met 14 verloren duel geen speeltijd • Claude Giroux liet zich van zijn mindere kant zien. De aanvoerder van de Philadelphia Flyers was na de 30 nederlaag tegen de New Jersey Devils zo kwaad, dat hij zich niet beschikbaar stelde voor de media • New York Rangersaanvaller Rick Nash keerde deze week terug op het ijs. Nash miste een maand door een zware hersen schudding. Ondanks zijn rentree lijkt het nog even te duren voor hij speelklaar is. GM Glen Sather: “Hij is op de weg terug, maar hij heeft nog een lange weg te gaan.” Nash zelf: “Het zijn wel de hersenen. Daar ben je voorzichtig mee.” •
Andrelton Simmons
ontving een Gold Glove voor zijn sterke seizoen voor de Atlanta Braves. Waarom verdient de 23jarige korte stop deze prijs? Simmons redde afgelopen seizoen 41 runs voor zijn ploeg – een record in de MLB. Ter vergelijking: geen enkele andere korte stop beëindigde het seizoen met meer dan twaalf Defensive Runs Saved. Bovendien, slechts 22 procent van de grondballen die links van het tweede honk werden geslagen, leverde een honkslag op. Een laagterecord in de Majors • David Ortiz is populair in Boston. De aangewezen slagman eindigde als derde bij de verkiezing van burgemeester van de stad. Big Papi for Mayor • Een aantal teams verwelkomden afgelopen week een nieuwe manager. Brad Ausmus tekende bij de Detroit Tigers, Lloyd McClendon bij de Seattle Mariners en Rick Renteria gaat de Chicago Cubs leiden in het wederopbouwproces • De St. Louis Cardinals zoeken een korte stop en laten hiervoor hun oog vallen op Troy Tulowitzki van de Colorado Rockies. De Cards zullen in ruil voor Tulo aardig wat moeten opgeven. Als eventueel plan B informeerden de Cardinals bij de Texas Rangers naar de handelsbereidheid rondom Jurickson Profar of Elvis Andrus • Pitcher Tim Hudson en catcher Brian McCann kunnen zomaar bij de Boston Red Sox belanden. David Ross, die hen goed kent van zijn periode bij de Braves, lobbyt achter de schermen • Rick van den Hurk won met zijn team de titel in de ZuidKoreaanse competitie. Andrew Jones met zijn ploeg in Japan •
Nadat LA Galaxy in 2012 ten koste van
Houston Dynamo de MLS Cup won, volgde een interessante winterpauze. Opnieuw wist de MLS een aantal bekende Europese namen te strikken om in de Verenigde Staten hun kunsten te komen vertonen. Zo polste New York Red Bulls vrijetrappenspecialist Juninho (exOlympique Lyon) en ervaren doelman Carlo Cudicini (exChelsea). Met deze twee voormalige Europese toppers werd de franchise uit de Big Apple dus voorzien van een stevige kwaliteitsinjectie. Een andere aansprekende naam uit Europa die naar de MLS vertrok was Nigel ReoCoker; hij koos ervoor om uit te komen voor de Vancouver Whitecaps. Het aantrekken van deze in Europa bekende en succesvolle spelers was, net als de terugkeer van Clint Dempsey tijdens het seizoen, goed voor de reputatie van de MLS.
Eastern Conference
Omdat zowel topfavoriet New York Red Bulls als San Jose Earthquakes (beste ploeg in het Oosten in 2012) een stroeve start van het seizoen kenden, lag de koppositie in de Eastern Conference in het begin van de competitie voor het grijpen.
In de eerste fase van het seizoen was Montreal de ploeg die domineerde. De jongste MLSfranchise (opgericht in 2012) speelde onder leiding van het Italiaan se duo Matteo Ferrari en Marco di Vaio een uitstekende eerste seizoenshelft, waarin het de andere ploegen op gepaste afstand wist te houden. Net zo onverwacht als de sterke start was de spectaculaire ineen storting van Montreal in het tweede gedeelte. Met name de verdediging van het elftal liet in de tweede seizoenshelft te wensen over en dat bood mogelijkheden voor de andere ploegen.
Zo kwam Sporting Kansas City sterk
opzetten; een zeer stug collectief zonder echte uitblinkers maar met degelijke krachten als Benny Feilhaber, Graham Zusi en Claudio Bieler. Deze goede ploeg kwam uiteindelijk in een nekaannekrace met de New York Red Bulls net tekort voor het kampioenschap in
Topscorers
Camillo Sanvezzo (Vancouver) 22 Mike Magee (Los Angeles, Chicago) 21 Marco di Vaio (Montreal) 20 Robbie Keane (Los Angeles) 16 Diego Fagundez (New England) 13
Assists
Diego Valeri (Portland) 13 Sebastien Le Toux (Philadelphia) 12 Robbie Keane (Los Angeles) 11 Javier Morales (Salt Lake) 10 Brad Davis (Houston) 9
Reddingen
Troy Perkins (Montreal) 109 Dan Kennedy (Chivas) 104 Luis Robles (New York) 103 Jon Busch (San Jose) 101 Zac MacMath (Philadelphia) 101
Gele kaarten
Aurelien Collin (Kansas) 13 Oriol Rosell (Kansas) 10 Conor Casey (Philadelphia) 9 Marcelo Sarvas (Los Angeles) 9 Nigel Reo�Coker (Vancouver) 9
de Eastern Conference. De Red Bulls kenden aan de hand van vedetten Tim Cahill en Thierry Henry een geweldig seizoenseinde en pakten daarmee de titel in de Eastern Conference. Daarnaast won de ploeg de Supporters Shield, de prijs voor de beste ploeg van de gehele MLS. Achter New York en Sporting Kansas City plaatsten New England Revolution en Houston Dynamo zich voor de playoffs.
Western Conference
De Western Conference lag dit seizoen hele maal open. Van de negen deelnemende teams deden eigenlijk alleen Chivas FC en FC Dallas niet mee om de bovenste posities. De andere ploegen maakten door hun gelijkwaardigheid de competitie tot een zeer aantrekkelijke. Iedereen won van elkaar en de koppositie werd zo ongeveer wekelijks verschoven. In deze open competitie, waarin het verschil tussen de nummer één en zes slechts zes punten bedroeg, waren de Portland Timbers uiteindelijk de sterkste. Met name doordat de ploeg gedurende het reguliere seizoen slechts vijf wedstrijden verloor won de ploeg de Western Conference. Portland, dat in Diego Valeri en Will Johnson haar belangrijkste krachten kent, werd op een punt gevolgd door Real Salt Lake. Dit team leunde vooral op de uitstekende middenvelders Javier Morales en Kyle Beckerman.
Nummer drie werd regerend MLS Cup
winnaar LA Galaxy. Geen spectaculair seizoen voor de ploeg waar onder meer David Beckham en Ruud Gullit actief waren. Wel een zeer spectaculaire transfer halverwege het seizoen. Robbie Rogers werd op aanraden van Landon Donovan aan de ploeg gebonden. Rogers, die vier maanden eerder openlijk voor zijn homoseksualiteit was uitgekomen, was in februari met profvoetbal gestopt omdat de voetbalwereld niet de makkelijkste is voor homoseksuelen. Dat LA Galaxy hem de kans gaf om zijn carrière nieuw leven in te blazen is een prachtig gebaar waarvoor ook veel waardering kwam. Rogers speelde zich in de tweede seizoenshelft regelmatig in de basis en zorgde zo mede voor de derde plek voor Galaxy en de focus op zijn voetbalkwaliteiten. Seattle Sounders plaatste zich als vierde.
Houston Dynamo 43 New York Red Bulls (22, 21)
De grootste verrassing van de kwartfinales was de uitschakeling van New York. In de eerste wedstrijd in Houston leidde New York bij rust comfortabel met 02. Deze voorsprong werd, mede door een domme rode kaart voor Jamison Olave, om zeep geholpen. Houston kon er alsnog een gelijkspel uitslepen en New York moest het in de return stellen zonder vaste kracht Olave. Daarin kwam New York nog wel op voorsprong, maar al bij rust stond Houston weer op gelijke hoogte. Na een 11 stand na negentig minuten volgde er verlenging, waarin Omar Cummings ervoor zorgde dat Houston doorgaat naar de Conference Final.
Sporting Kansas City 43 New England Revolution (12, 31)
Houston gaat het in de Eastern Conference Final opnemen tegen Sporting Kansas City. De nummer twee van het reguliere seizoen trok in een spannende tweeluik met New England aan het langste eind. New England won het eerste duel in eigen huis met 21, waardoor de return een hele spannende werd. Kansas nam voor rust de voorsprong, maar toen Dimitry Boele twintig minuten voor tijd gelijk maakte voor New England, leek het lastig te worden voor Kansas. Tien munten voor tijd zorgde verdediger Seth Sinovic echter alsnog voor de 21 eindstand, waardoor verlenging noodzakelijk was. Hierin was het de geslepen invaller Claudio Bieler die New England de doodsteek bezorgde.
Real Salt Lake 21 LA Galaxy (01, 20)
Ook in de Western Conference sneuvelde de grootste naam al in dit stadium. LA Galaxy liet het met name in de eerste wedstrijd liggen tegen het stugge Real Salt Lake. Galaxy won het eerste duel met 10, maar had gezien het veldspel meer goals moeten maken en de tweeluik al moeten beslissen. Dit liet de ploeg echter na, waardoor Salt Lake onbevangen ten aanval kon trekken in de return. Het leidde tot een uitstekende wedstrijd van Salt Lake, dat Galaxy overklaste en uiteindelijk na reguliere speeltijd ervoor zorgde dat ook hier een verlenging noodzakelijk was. Chris Schuler werd hierin de matchwinner door halverwege de verlenging de winnende goal te maken.
Portland Timbers 53 Seattle Sounders (21, 32)
Portland was over twee wedstrijden duidelijker sterker dan Seattle. De ploeg wist het eerste duel in Seattle al knap te winnen, waarmee de ploeg de basis legde voor een relatief eenvoudige overwinning. In de eerste fase van de return trapte Portland het gaspedaal in, waardoor er na 47 minuten een 30 score op het bord stond. Gemakzucht en een bewonderenswaardige vechtlust van Seattle zorgden ervoor dat het nog 32 werd maar de zege van Portland kwam nimmer in gevaar. •
Houston plaatste zich voor de Final
Four door favoriet New York uit te schakelen. De kracht van Houston ligt vooral in de voorhoede, waar de ploeg met Gilles Barnes en Will Bruin twee prima spitsen heeft die zorgen voor een groot deel van de doelpuntenproductie. Achter deze twee spitsen heeft Houston invaller Omar Cummings op de bank zitten, die al meerdere malen liet zien voor wat extra’s te kunnen zorgen wanneer nodig. Ook de keeper springt eruit: Tally Hall kende een prima regulier seizoen en was in de wedstrijd tegen de New York Red Bulls een onmisbare kracht onder de lat. Het centrale verdedigingsduo is daarnaast een degelijk onderdeel van de ploeg. Bobby Boswell en Kofi Sarkodi staan beide hun mannetje achterin en opvallend is dat de vaste krachten van de ploeg fit zijn en daarom vaak van waarde kunnen zijn voor hun ploeg. Op het middenveld is exAmerikaans international Ricardo Clark de belangrijkste waarde.
Kansas City is een ploeg die via de
vleugels gevaarlijk probeert te worden en zodoende vaak in een 433 systeem uitkomt. Claudio Bieler, a.k.a. ‘El Taca’, kende door de goede aanvoer van de vleugels een prima eerste seizoen in Kansas City. Verwacht wordt dat Kansas in de Eastern Conference Final, in tegenstelling tot de vorige ronde, zal rekenen op een grote inbreng van de ervaren Argentijnse spits. In de halve finale was Amerikaans international Graham Zusi de grote man. Vanaf de linkerflank zorgde de excentrieke vleugelspeler voor constant gevaar. Houston zal zich dus moeten wapenen tegen de sterke aanval. Het middenveld speelt vooral in dienst van de uitblinkers voorin. Met Benny Feilhaber en Oriol Rosell lopen er twee harde werkers die een tackle meer of minder niet schuwen. Zij spelen vooral in dienst van de creatieve aanvallers. De defensie wordt geleid door de twee bevriende verdedigers en vaste waarden Seth Sinovic en Matt Besler.
Real Salt Lake weerstond in het eerste
playoffduel de druk van LA Galaxy en mocht de uitblinkende doelman Nick Rimando bedanken dat hij zijn ploeg kansrijk hield voor de return in Salt Lake City. Ook hierin redde de in bloedvorm verkerende doelman een aantal keer uitstekend. Hij is dus van onschatbare waarde in de Western Conference Final. In de as van het elftal is er een goede balans en daarvoor zijn met name Kyle Beckerman en Javier Morales verantwoordelijk. Beckerman speelt als verdedigende middenvelder vaak op het randje maar is vaak een plaag voor de tegenstander omdat hij ontzettend fel is. Javier Morales is het creatieve brein. De Argentijn was in het reguliere seizoen degene met de meeste assists en pikte zelf ook regelmatig een goaltje mee. In de aanval zal het meespelen van aanvalsleider en topscorer Álvaro Saborío van belang zijn. Hij is een twijfelgeval voor de eerste wedstrijd van de Western Conference Final.
Waar Morales de spil is in het elftal
van Salt Lake, heeft Portland haar eigen Argentijnse nummer tien. Diego Valeri is onbetwist dé man in het elftal van Portland. Dat hij in het reguliere seizoen zowel de meeste goals maakte als de meeste assists verzorgde, zegt feitelijk genoeg. Veteraan Will Johnson is de andere belangrijke kracht op het middenveld. Zijn ervaring kan in het resterende gedeelte van de playoffs erg belangrijk zijn. Achterin is er de niet te missen aanwezigheid van mannetjesputter PaModou Kah. De ex speler van Roda JC is een vaste waarde achterin en voert zijn hoofdtaak, spitsen uitschakelen, over het gehele seizoen gezien prima uit. Een andere opvallende verschijning is Frédéric Piquionne. De excentrieke aanvaller, die onder meer bij Olympique Lyon en West Ham United actief was, speelt geregeld, maar wist het doel pas één keer te vinden.
Weer niet
NEW YORK – Dit jaar zou alles anders zijn. Eindelijk zouden de New York Red Bulls meetellen.
Al sinds het begin van de Major League Soccer in 1996 doen ze hun stinkende best, maar nooit wou het lukken. De ene na de andere ster kwam. Roberto Donadoni en Branco en Lothar Matthäus en Youri Djorkaeff en Juan Pablo Ángel en Rafael Márquez en Thierry Henry en Tim Cahill. Er kwam Amerikaans toptalent door. Tim Howard en Michael Bradley en Jozy Altidore en Juan Agudelo werden door New York ontdekt en ontwikkeld.
Maar iets winnen, dat kwam er niet van. De MetroStars werden door de Oostenrijkse energiedrankmaker Red Bull opgekocht en omgedoopt. Er werd een schitterend stadion gebouwd, en vervolgens een prachtig trainingscomplex. Er werd in de jeugd geïnvesteerd, en in dure, bekende trainers. Maar iets winnen, dat kwam er niet van.
Men noemde het de Curse of Caricola. In de allereerste wedstrijd van de MetroStars scoorde de Italiaanse verdediger Nicola Caricola een eigen doelpunt. New England Revolution won zodoende met 1‐0. Maar dit jaar zou alles anders zijn.
Clubheld Mike Petke werd tot hoofdcoach verheven en versmolt werkvoetbal met de klasse van Henry en Cahill. En er werd zowaar gewonnen. Winnen deden de Red Bulls de laatste jaren echter regelmatig, maar een titel of cup pakken, dat zat er nooit in. Toch werd er dit jaar beslag gelegd op de Supporters’ Shield, voor het team met de meeste punten in de reguliere competitie. Eindelijk iets voor de prijzenkast. En dus gingen de Red Bulls met goed gemoed de playoffs in. De ban leek gebroken.
Halverwege de eerste wedstrijd van de Eastern Conference halve finales stonden ze tegen de Houston Dynamo – de afgelopen twee jaar verliezend finalist in de MLS Cup – met 2‐0 voor. En toen ging het mis. Natuurlijk. Jamison Olave nam een aanvaller ver van eigen doel in de schaar en mocht gaan douchen. De Dynamo maakten weldra de gelijkmaker.
Het zou weer eens op een thuiswedstrijd aankomen, alwaar de Red Bulls hun trouwe fans tijdens de allerbelangrijkste wedstrijden zo vaak teleur hadden gesteld. Ditmaal kwamen de Red Bulls in de bruisende Red Bulls Arena op voorsprong.
En toen, natuurlijk, gingen ze opnieuw de mist in. Ibrahim Sekagya, de vervanger van Olave, legde de bal in de eigen zestienmeter in de voeten van een tegenstander en het stond weer 1‐1. Omdat uitdoelpunten in de MLS Playoffs niet tellen, werd het verlengen. En natuurlijk maakten de Dynamo laat het enige doelpunt en dropen de Red Bulls voor het achttiende seizoen op rij af. ∙
Eric Bledsoe dribbelt de bal over de
worden er fouten gemaakt, maar zo lang middellijn terwijl de klok langzaam wegtikt spelers samenspelen en blijven vechten, in het vierde kwart. Het staat 8484 tegen dan kan ik er mee leven.” de Utah Jazz in de eerste thuiswedstrijd n zo zien de Sunsfans in de eerste van de Phoenix Suns in het nieuwe NBA wedstrijden van het nieuwe seizoen een seizoen. Dit is het moment waar de 23 ontketende Bledsoe, Gerald Green die zes jarige Bledsoe na drie jaar in de NBA zo naar verlangde. Zijn naam werd bij de Los driepunters raakt tegen de New Orleans Angeles Clippers nooit opgeschreven voor Pelicans, een verrassing op de center positie in de persoon van Plumlee (de 25 de beslissende actie, zo ook niet bij de jarige exDuke Blue Devil heeft nu al meer universiteit van Kentucky. punten en rebounds dan afgelopen seizoen in dienst van de Indiana Pacers) en een 27 En nu heeft hij toch écht de bal in zijn jarige undrafted rookie Dionte Christmas handen. Nog negen seconden. Dribbel. die belangrijke scores maakte tegen de Nog acht seconden. Verdediger Gordon Oklahoma City Thunder. Hayward verwacht een explosieve drive van de spelverdeler naar de basket en doet “We eisen van spelers dat ze hongerig zijn een stap naar achteren. Bledsoe ziet het en dat ze willen winnen als een team”, gebeuren en schiet met nog zeven seconden te gaan de winnende driepunter verklaart Hornacek. “Zo kunnen ze zich bewijzen dat ze het spel kunnen spelen op binnen. Ballgame. “Hier heb ik lang naar een hoog niveau. We beschikken over een uitgekeken. Ik wilde de bal hebben”, gaf groep spelers die hard wil werken en ik Bledsoe toe, die in het begin van de hoop dat McDonough spelers blijft halen wedstrijd nog 1uit11 schoot en vijf keer die in het geheel passen. Dat is de eerste balverlies leed. stap in het wederopbouwproces. Je kunt ndanks die tegenvallers bleef ik mijn nog zoveel talent hebben, maar als je er eigen spel spelen. De coach benadrukte dat niet honderd procent voor gaat, dan gaat het mis.” ik agressief moest blijven. Hij zei: 'Het maakt niet uit hoeveel schoten je mist. Blijf oede teksten van Hornacek, die met ze nemen, ze gaan er vanzelf in', en dat heb zijn ploeg uitstekend aan het seizoen is ik gedaan”, zei Bledsoe die de laatste begonnen, waar verwacht veertien punten van de Suns voor zijn werd dat de Suns direct rekening nam. onderaan de Western Conference zouden Nieuwe gezichten bungelen. Zou De coach waar hij het over heeft, heet Jeff McDonough nu al op twee gedachten Hornacek. De oudspeler van de Suns en hinken? Zich toch een de Jazz geeft dit seizoen leiding aan een beetje zorgen maken? jonge, talentvolle, maar onervaren groep.
“O
Dure veteranen als Jermaine O’Neal, Luis Scola en Marcin Gortat maakten plaats voor de ‘broekies’ Alex Len, Bledsoe, Miles Plumlee en Archie Goodwin. “Iedereen krijgt een kans om zich te bewijzen”, meent forward P.J. Tucker. “Natuurlijk
E
G
Een slecht seizoen heeft toch als voordeel dat er een hoge keuze in de komende NBA Draft lonkt, met toekomstige supersterren als Andrew Wiggins, Jabari Parker, Julius Randle en Marcus Smart?
Niet echt. Mede dankzij het verhandelen van Scola naar de Pacers en The Polish Hammer Gortat naar de Washington Wizards beschikt McDonough in de 2014 NBA Draft over maar liefst vier keuzes in de eerste ronde.
Volwassen
Bledsoe is het gezicht van de vernieuwde Suns en één man is niet verbaasd over de opmars van de jonge spelverdeler die een kandidaat is om Paul George aan het einde van het seizoen af te lossen als de Most Improved Player of the Year. Exteamgenoot Grant Hill. “Het was voor hem goed om bij de Clippers de backup te zijn van Chris Paul. Hij zag hoe CP3 zich voorbereidde op een wedstrijd en hoe hij in het veld te werk ging. Het lastige was dat Bledsoe geen vaste minuten kreeg, maar geloof me, ‘Bled’ gaat laten zien hoe goed hij werkelijk is. De potentie en het talent druipt er vanaf.”
Bledsoe kwam in zijn rookiejaar gemiddeld
tot 22,7 minuten, het jaar daarop slechts 11,6 minuten en afgelopen seizoen 20,4 minuten. Bledsoe was op zijn zachtst gezegd niet blij met de minutenverdeling van Clipperscoach Vinnie Del Negro. Dat liet hij hem ook weten binnen de lijnen door 14,9 punten, 5,2 rebounds, 5,4 assists en 2,5 steals te noteren per 36 minuten (bron: basketballreference). “Als jonge speler wil je gewoon zoveel mogelijk spelen. Zo simpel is het. Ik snapte niet dat iedereen zei dat mijn tijd wel zou komen. Nu weet ik wat daarmee werd bedoeld. Het heeft me de afgelopen drie jaar geholpen om volwassen te worden.”
Volwassen reageerde Bledsoe ook op
voormalig teamgenoot DeAndre Jordan voorafgaande aan de wedstrijd tussen de Suns en de Clippers in de voorbereiding. Na een verwoestende dunk in de warmingup richtte Jordan zich tot de jonge spelverdeler en zei: “Dit mis je zeker?” Bledsoe gaf toe dat hij zijn teamgenoten mist, maar dat hij het boek Lob City heeft gesloten. Hij kijkt er erg naar uit om de spelmaker te zijn van de Suns. De vraag rondom Bledsoe is of hij het in zich heeft om de leider te zijn van het team?
Channing Frye is terug bij de Phoenix Suns.
De 30‐jarige forward heeft letterlijk een jaar lang niets aan basketbal gedaan. Ruim een jaar geleden constateerden doctoren een vergroot hart bij Frye dankzij een opgelopen virus. Hoe hij het virus ontving is nog altijd een raadsel. “Het kan van alles zijn. Ik dronk veel koffie, sliep te veel of juist te weinig. Het is alsof mijn hart verkouden was voor een jaar en nu het weg is voel ik me beter.” Frye is vooral blij dat zijn dochter (achttien maanden oud) eindelijk zijn vader het veld op en neer kan zien rennen. “Dat was ook mijn motivatie om terug te komen. Mijn drie jaar oude zoon heeft mij al zien spelen. Now he just goes for the popcorn.”
Het was voor de oudste speler op het rooster
van de Suns een lang jaar. “Eén van de moeilijkste periodes uit mijn leven, omdat ik niets kon doen. Zitten, wachten en mijn hart laten genezen. Ik kon niet revalideren, ik kon niet naar het veld om eraan te werken.”
En nu Frye weer terug is, herkent hij niemand van de ploeg die hij twee jaar geleden verliet. “Kun je nog schieten?”, was het eerste wat coach Jeff Hornacek aan hem vroeg. “Absoluut”, antwoordde Frye, die 39 procent van zijn driepunters raakt over zeven jaar in de NBA. Hij kan in het nieuwe Suns‐team een belangrijke schakel zijn wanneer hij klaar staat voor het schot wanneer Eric Bledsoe en Goran Dragic de basket aanvallen.
“Mijn hartproblemen waren serieus en elke
dokter die we bezochten zei: 'Gelukkig hebben we het virus op tijd ontdekt’. Toch had ik nooit het idee dat mijn basketballoopbaan voorbij was.”
Coach Hornacek ziet vooruitgang bij Bledsoe die in de voorbereiding gemiddeld bijna zes assists uitdeelde en in de eerste vijf wedstrijden zelfs tot zeven assists kwam. Daarnaast schuwt hij in de beslissende fase het schot niet. Zo scoorde hij meer punten in crunchtime dan Kevin Durant.
“Het gaat de goede kant op, maar ik kan
en moet nog veel beter. Ik heb de neiging om soms een beslissende pass te maken, terwijl een pass naar een medespeler die vervolgens de aanval verder laat lopen vaak de betere optie is. Het is een proces.”
Contract
De Suns front office is ook erg gecharmeerd van Bledsoe, maar tot een nieuw contract kwam het nog niet. Dat heeft meer met tactiek te maken, dan met de speler zelf. Bledsoe is nu een zogeheten restricted free agent. Dat houdt in dat de Suns elk bod dat een geïnteresseerde ploeg uitbrengt, kunnen evenaren. Speelt hij dit seizoen de pannen van het dak en ontvangt hij van een team een max deal, dan zullen de Suns dat lachend matchen.
Maar nu komt het: stel dat Bledsoe een
goed, maar niet geweldig seizoen afwerkt. Geen GM haalt het dan in zijn hoofd om hem een vet contract aan te bieden. De Suns hebben dan de mogelijkheid om Bledsoe voor veel minder geld vast te leggen. Kijk bijvoor beeld naar de Washington Wizards die John Wall beloonden met een vijfjarig contract ter waarde van 80 miljoen dollar. Als restricted free agent hadden ze hem wellicht voor veel minder geld kunnen behouden aangezien Wall afgelopen seizoen slechts in de laatste 25 wedstrijden goed speelde.
Slim omgaan met geld en contracten. Laat dat maar aan de nieuwe beleidsbepalers van de Suns over. McDonough gelooft er heilig in dat de Suns een titel kunnen winnen. Dat zou wat zijn voor de franchise die nog geen enkele Larry O’Brien Trophy in de prijzenkast heeft staan. •
Zure appels
Boston is terug op aarde. De World Se‐
ries‐overwinningsroes uitgewerkt, de baar‐ den geschoren en de Red Sox op vakantie. Sportminnend Boston rest nu het volgen van de verrichtingen van Bruins, Patriots en Celtics. Die eerste twee teams winnen en verliezen wat, maar zullen waarschijnlijk tot na het regu‐ liere seizoen meestrijden in de competitie. Hoe anders ziet de wereld er uit voor de Bostonse basketbalfan. De Celtics verloren niet geheel onverwacht hun eerste vier wedstrijden. Voor de zeventienvoudig kampioen ligt dit seizoen een strijd in de kelder van de NBA in het verschiet. Het groen‐wit dat gedragen werd door Bill Russell, Larry Bird en Paul Pierce, hangt nu om de schouders van jonkies Avery Bradley en Kelly Olynyk.
Het meest voor de hand liggende en tege‐ lijkertijd meest optimistische scenario voor de Celtics is dat ze dit seizoen zo slecht mogelijk afsluiten. Eigenlijk zou alleen Rajon Rondo er nog voor kunnen zorgen dat het team van Brad Stevens zich opwerkt tot de middelmaat. Maar in de NBA is ‐ zeker dit seizoen ‐ niets erger dan middelmaat.
Danny Ainge heeft een langetermijn‐
strategie en daar hoort bij dat Boston een jaartje in de kelder van de competitie bivakkeert. In theorie is het logisch en verstandig. Maar als er na vier duels nog steeds nul onder de W staat, dan krijg je als fan toch flink de pest aan die strategie.
Er hangen zure appels aan de bomen in Boston. De Celtics fans zullen er doorheen moeten bijten, want aan middelmaat hebben ze helemaal niets. •
Eva Gerritse.
NAAM: Paul Anthony Pierce GEBOREN: 13 oktober 1977 (Oakland, Californië) LENGTE: 2 meter 1 POSITIE: Small forward BIJNAAM: The Truth, verzonnen door Shaq na een overwinning op de Celtics in 2001, waarin Pierce 42 punten scoorde. Na afloop zei de center: “My name is Shaq en Paul Pierce is the f***ing truth. Quote me on that and don’t take nothing out. (…) Paul Pierce is The Truth.” TEAM: Brooklyn Nets VORIGE TEAM: Boston Celtics (1998 2013) HIGH SCHOOL: Inglewood (Inglewood, Californië) COLLEGE: Kansas DRAFT: Tiende keuze in 1998 door de Boston Celtics. Draftclass: 1. Michael Olowokandi, 5. Vince Carter, 7. Jason Williams, 9. Dirk Nowitzki. CONTRACT: Zit in zijn derde van vier contractjaren, waarin hij in totaal ruim 61 miljoen dollar verdient. PRIJZEN: Kampioen in 2008, Finals MVP 2008, 10x NBA AllStar, NBA ThreePoint Shootout 2010 CARRIÈRESTATS: 21,8 punten, 6,0 rebounds, 3,9 assists, 1,4 steals, 0,6 blocks, 44,7 FG%, 37,0 3P% HOOGTEPUNT: Pierce was ruim een decennium het gezicht van de Boston Celtics. Hoogtepunt in zijn loopbaan was het kampioenschap in 2008. Met de komst van Kevin Garnett en Ray Allen vormde hij “The Big Three” en wist Pierce in de finale de Los Angeles Lakers te verschalken. Pierce werd uitgeroepen tot Finals MVP. DIEPTEPUNT: Op 25 september 2000 werd Pierce maar liefst elf maal gestoken in een nachtclub in Boston toen hij twee vechtersbazen uit elkaar wilde halen . Hij had wonden in zijn gezicht, nek en rug. Teamgenoot Tony Battie bracht hem naar het ziekenhuis, alwaar hij
geopereerd moest worden aan zijn long. Pierce herstelde snel en startte dat seizoen wonderbaarlijk alle 82 wedstrijden. OVER HEMZELF: “Is Kobe de beste speler ter wereld? Dacht het niet, ik ben de beste.” Pierce is een zelfverzekerde jongen na de gewonnen Finals tegen LA. LEBRON vs PIERCE: “Ik noem Paul Pierce mijn grootste rivaal, als ik er één uit zou moeten pikken”, betoogde The King deze zomer over de The Truth. Niet zo gek, want de twee zijn aan elkaar gewaagd. In dertig reguliere potjes is de stand 1515. In de playoffs is de stand nipt in het voordeel van James: 1312. OVER ZIJN TRADE: "We willen een titel winnen. We hebben veel geld ver diend en een aantal prijzen gewonnen. Nu biedt Brooklyn ons de beste kans op een nieuw kampioenschap.” Kevin Garnett, een van de beste vrienden van Pierce, zei na de trade dat hij gestopt zou zijn met baskteballen als zijn vriend Paul niet bij de deal betrokken zou zijn. SPORTAMERIKA OVER PAUL PIERCE: De tienvoudig AllStar is al jaren één van de beste small forwards in de league door zijn allround spel. Niet extreem spectaculair, wel enorm constant. Een winnaar die je de bal kan geven wanneer het er om gaat. Zal de boeken in gaan als één van de grootste spelers in de historie van de Celtics. Gaat nog een keer voor een kampioenschap in het zwarte tenue van de Nets, dat hem stiekem ook heel goed staat. CIJFER:
9
Cameron Jerrell Newton werd geboren
op 11 mei 1989 in Savannah (Atlanta), Georgia. Samen met zijn oudere broer Cecil jr. werd hij door vader Newton al snel klaargestoomd voor het spelen van football. Cecil was zelf quarterback voor Savannah State aan het begin van de jaren '80, maar schopte het nooit tot de NFL. Hij mocht ooit meetrainen met de Dallas Cowboys en Buffalo Bills, waar hij door zijn beperkte lengte nooit werd gezien als de aanvalsleider van de toe komst. Terwijl leeftijdsgenootjes van Cecil jr. en Cam zich bezig hielden met het bouwen van boomhutten, werden de jongens in de achtertuin al onderworpen aan de oefeningen van vader. Eén van de twee zou en moest bereiken wat Cecil Newton nooit was gelukt: een carrière in de NFL.
van Tim Tebow bij hem op de deur klop te, kon Newton de verleiding niet weer staan. In 2007 werd hij bij de Gators reserve achter de opkomende ster Tebow. Spelen deed Newton sporadisch en toen hij aan het begin van het volgende seiz oen zijn enkel zwaar kneusde, kon hij maar moeilijk genieten van het kampioen schapsjaar van Florida. Buiten het veld ging het ook niet makkelijk. Zo werd hij verdacht van het stelen van een laptop. Om dit te verhullen gooide hij vlak voor het doorzoeken van zijn kamer de laptop uit het raam. Bewezen werd daarna nooit dat Newton achter de diefstal zat, maar een eerste smetje op het blazoen kon niet meer worden weggepoetst.
Nadat Tebow tot ieders verrassing niet
de stap maakte naar de professionele sport, maar nog een jaar in Florida bleef, was het voor Newton tijd om iets anders Ruwe diamant te proberen. Hij bleek prima in te voegen op Blinn Junior College (Texas) waar hij Waar Cecil jr. de voorbije vijf jaren half in één seizoen 38 touchdowns gooide en Amerika doorvloog om maar ergens aan voor 655 yards rende. De kampioen de bak te komen (Jacksonville, Green schapswedstrijd werd dan wel verloren, Bay, Baltimore) kwam hij nergens verder maar opnieuw was alle aandacht weer dan het trainingsveld. Voor broertje Cam voor Newton die deze keer koos voor verliep het allemaal heel anders. Hij was Auburn. De Tigers stonden al bekend om geen briljante scholier, maar met hulp hun krachtige running game wat de keuze van moeder Jackie kwam hij die tijd wel zeer verklaarbaar maakte. Het gooien van goed door. Het was al tijdens die jaren de bal verdiende nog altijd veel aandacht, dat de energie ervan afspatte bij Cam. Op maar iedere keer wanneer Newton uit de Westlake High School kon hij dit gelukkig pocket kwam gebeurde er iets op het veld vasthouden en was coach Dallas Allen en het liep bijna altijd goed af. Hoofd onder de indruk van zijn talent en coach Gene Chizik was erg gecharmeerd atletisch vermogen. Al aan het einde van van Newton en vond dat hij meer poten zijn eerste jaar was duidelijk dat hij een tie had dan Vince Young (exTennessee kans zou krijgen. Het volgende schooljaar Titans), die hij ook onder zijn hoede heeft stond Cam inderdaad als quarterback op gehad. het veld. Een ouderejaars brak zijn vinger en coach Allen durfde de gok te nemen. Doorbraak Het ging echter gruwelijk mis. In de laatste minuut fumblede Cam de bal na Cam Newton is altijd al de speler geweest een snap van zijn broer. Dit kostte de die hij nu als Panther is. In zijn eerste Lions de wedstrijd en de quarterback van wedstrijd voor Auburn glipte hij door de dienst werd direct terug naar de bank verdediging van Arkansas State voor een verwezen. touchdownrun van 71 yards. Ook gooide hij drie touchdowns in die 5226 n het jaar dat volgde, kwamen er iedere overwinning. Niet zo vreemd was de wedstrijd scouts langs om te kijken naar wisselvalligheid die Newton nog had. In de verrichtingen van Newton en waren de zijn derde wedstrijd voor Auburn kwam reacties ronduit positief. Toen het Florida zijn team door fouten van hem met 170
I
achter, maar Newton nam zijn verant woordelijkheid en na extra tijd werd de wedstrijd toch gewonnen. Landelijk kwam hij pas echt in de spotlights na een over winning op South Carolina. Newton noteerde vijf touchdowns, waarvan hij er zelf drie binnenrende. Het meest karakte ristieke moment tijdens het seizoen kwam in een wedstrijd tegen LSU, waarin New ton een touchdownrun van 49 yards pro duceerde door vijf tackles te ontwijken. Een ster was geboren.
Al vrij snel na het binnenhalen van het
bewezen een geweldige toevoeging te zijn voor de Panthers, maar tot kort geleden was er ook veel kritiek op het ego van Newton. Voor en tijdens de draft maakte hij een onoprechte indruk en er werd openlijk gediscussieerd of iemand met zo’n slecht zelfbeeld wel de Heisman Trophy verdiende.
Tijdens de seizoenen 2011 en 2012 kreeg
Newton in Carolina veel lof toegezwaaid over zijn sportieve prestaties. Ondanks het matige team waar hij voor speelde zette hij het attractieve spel uit zijn collegeperiode voort en noteerde hij gemiddeld meer yards dan gerespecteerde running backs. Bij elkaar opgeteld gooide Newton in twee jaar veertig touchdowns en al in zijn eerste wedstrijd wist hij meer dan 400 yards te gooien. Nog nooit had een rookie zoiets gedaan en bovendien verbrak hij hiermee het rookie record van Peyton Manning.
nationale kampioenschap (BCS) maakte Newton bekend dat hij zich beschikbaar zou stellen voor de NFL Draft. Wat kon er nog misgaan voor de gevierde college quarterback? In de vele rapporten die scouts over hem schreven, kwam duidelijk naar voren dat de houding van Newton zorgen baarde. Hij werd omschreven als arrogant en men vroeg zich af of de Volwassen aanvalsleider van Auburn niet meer een entertainer was dan een sportman. In twee Topsporter zijn in de NFL is echter meer en een half jaar Carolina heeft #1 wel
High school: Atlanta (GA) Westlake College: Auburn NFL Draft: #1 in 2011 TD/INT: 53/36 Rushing TDs: 26
Opvallende records:
Meeste yards in debuutwedstrijd (422 vs. Arizona Cardinals) Snelste speler met duizend gegooide yards (3 wedstrijden) Eerste QB met vijfhonderd rushing yards in eerste twee seizoenen
Hoogtepunten:
Rookie of the Year (2011) Pro Bowl (2011) Manning Award (2010) Heisman Trophy (2010) BCS National Championship (2009, 2011) SEC Championship (2008, 2010)
dan alleen goede statistieken noteren. Teameigenaren willen maatschappelijk betrokken en zelfbewuste leiders zien. Het was juist dit wat er de voorbije jaren bij Newton aan ontbrak.
In een openhartig interview met FOX
Sports liet Newton eindelijk meer volwassenheid zien. Zijn gedrag omschrijft hij nu als misselijkmakend: “Duidelijker kan ik het niet stellen. Ik heb de laatste tijd interviews van mezelf teruggezien en dacht gelijk 'o, mijn god'. Nu zie ik wat anderen destijds zagen. Ik zie nu hoe anderen tegen mij aankijken – een egoïstische speler met een kinderachtige houding.” Het nieuwe inzicht van Newton in zichzelf is een belangrijke stap in de ontwikkeling tot een completere quarterback. Nu kan hij de Panthers alleen maar beter maken door ook een betere teamspeler te zijn. Cecil en Cecil jr. zijn daarbij nog steeds zijn steun en toeverlaat en eindelijk lijken ze tot hem te zijn doorgedrongen.
Hoewel Newton altijd dacht dat zijn inten
ties goed waren keek de sportwereld naar hem als een arrogante quarterback zonder zelfkennis. Een jonge hond die zichzelf vergeleek met Michael Jordan: “Ik wilde Mike zijn, iedereen probeerde te zijn zoals Mike.” Newton heeft er duidelijk even over moeten doen om Charlotte zijn thuisbasis te laten worden. Tijdens de twee jaren durende zoektocht vond hij echter steeds meer zijn ware aard en ontwikkelde hij zich door als speler, teamgenoot en mens. Hij leerde in de spiegel te kijken en zichzelf op te offeren. In plaats van alleen thuiszitten met de hond neemt Newton nu de tijd om de mensen binnen de organisatie te leren kennen. De belangrijkste les is geleerd: in een teamsport als football kun je het nooit alleen.
Leider
Ondertussen is Newton aangekomen in zijn derde jaar als prof. De Panthers presteren beter dan ooit met Newton, die in zijn spel steeds meer balans weet te vinden. De prestaties van de quarterback zijn over de afgelopen jaren nooit slecht geweest. Wat wil je ook met een rookie die in zijn eerste jaar als enige quarterback ooit meer dan 4000 yards gooit? Newton stoomt door en breekt ondertussen het ene na het andere record. We moeten gaan letten op een elite quarterback, die wel eens sneller een Super Bowlring om zijn vinger kan hebben dan wij nu denken. •
Was het goed genoeg? Tegen
de Seahawks in Week 1 ging Cam Newton met zijn Panthers met 12‐ 7 onderuit. Newton gooide volgens veel critici de bal veel te weinig diep. Een week later deed hij dit juist wel en ook die wedstrijd tegen de Bills ging verrassend met 23‐24 verloren. Nu blijkt: Newton heeft echt geleerd meer bij zich‐ zelf te blijven door zijn passing game kort te houden en te vertrouwen op zijn atletische vermogen. Dit kwam al in de derde wedstrijd van het seizoen naar voren. De balans van 0‐2 kon niemand bekoren in Charlotte en na twee speelrondes werd al gefluisterd over een eventueel vertrek van hoofd‐coach Ron Rivera, die zelf ook wel weet dat het alweer sinds 2008 is dat de Panthers het naseizoen haalden. Met een spectaculaire 38‐0 tegen de Giants verdwenen die geluiden als sneeuw voor de zon. Sindsdien zijn de Panthers een serieuze bedreiging voor de New Orleans Saints, die een paar weken geleden nog de gedoodverfde favorieten in de NFC South waren. Niet dat de Panthers nu opeens zonder strubbelingen doorstomen naar playoffs, maar een ‘dark horse’ zijn ze zeker.
Met zijn manier van spelen, die
doet denken aan John Elway en Donovan McNabb, kan Newton de Panthers naar succes gooien in de vorm van de in de NFL heilige playoffs. Er is opeens een hunkering naar succes in het zo bescheiden Charlotte. Dankzij de flamboyante, maar ook enorm goede quarterback Cam Newton.
Eind jaren zestig loopt er op de Duitse
Lippens droom draait echter spoedig uit op voetbalvelden een Nederlands supertalent 'n regelrechte nachtmerrie. Bij Oranje wordt de dienst uitgemaakt door de rond. Zijn naam: Willi Lippens, bijge kersverse Feyenoordwereldkampioenen naamd die Ente (de eend), vanwege zijn waggelende loopje. Als voetballer was ie te Rinus Israel en Wim van Hanegem, en die vergelijken met Lionel Messi zonder diens moeten niks hebben van die Duitse snelheid weliswaar en volgens kenners in snoeshaan, die wel 'ns een duchtige die tijd paste hij zonder meer in het rijtje Beckenbauer OverathNetzer grote Duitse voetballers. Lippens wordt geboren en getogen in het Duitse BedburgHau, uit een Nederlandse vader en een Duitse moeder. De Duitse bondscoach Helmut Schön doet meerdere concur rent zou kunnen worden van Robbie pogingen om Lippens te strikken voor die Rensenbrink enPiet Keizer. Al bij Mannschaft. "Word toch Duitser!", krijgt binnenkomst in Zeist wordt hij met de nek de sterspeler van RotWeiss Essen op het aangekeken. Van Hanegem noemt hem hart gedrukt. consequent Donald Duck . En als de buschauffeur op weg naar de wedstrijd de Als Lippens zijn vader te langen radio op de ARD zet, en er schlagers door leste om diens goedkeuring de spelersbus galmen, schalt de stem van vraagt, is het huis te klein. De Israel: "Zeg Lippens, kan die nazizender er martelingen die Lippens niet af!" Dat moet onze generatie niet senior door de nazi's heeft doen, werpt Lippens nog tegen. Maar moeten ondergaan, zijn Israel maakt een gebaar van: Ach, jij bent nog lang niet vergeten. er ook zo eentje. "Eigenlijk had ik toen al "Als je voor Duitsland uit de bus moeten stappen", blikte gaat spelen, hoef je nooit Lippens voor de camera's van Andere meer thuis te komen", Tijden terug. krijgt die Ente te horen. Moeder Lippens zet het op at Lippens z'n debuut afsluit met een een huilen. En Willi is doelpunt, mag een klein wonder heten, compleet van de kaart. want de aanvaller wordt door z'n collega internationals consequent overgeslagen. iet veel later lijkt de Lippens weet het na afloop dan ook zeker: oplossing daar: de dit was eens maar nooit weer. 'Nederlandse' bonds coach Frantisek Rinus Israel, een van Fadrhonc roept die bullies, weet zich Lippens op voor een en andere veertig Oranje. Op 24 jaar na dato niet meer februari 1971, zo helder voor de geest tegen Luxem te halen. "Als het zo is burg, zal 't gaan gegaan, dan kan ik niet gebeuren, en de anders zeggen dan dat 'Duitse' dribbelaar is 't me spijt", aldus Israel. "Als je me nu de koning te rijk. Debuteren voor het vraagt of we ons correct hebben gedragen, Nederlands elftal, met spelers als Israel, zeg ik nee. Het was dom." Van Hanegem en Cruijff, wat een eer!
N
D
Waar vele huidige‐ en voormalige
NFL'ers na het openbaar worden van de Incognito‐Martin‐zaak toch vooral de meatball approach kozen, daar trok kersvers Hall of Fame wide receiver en tegenwoordig ESPN‐analist Cris Carter onvoorwaardelijk partij voor slachtoffer Jonathan Martin. Carter wijst de beschuldigende vinger naar onder anderen QB Ryan Tannehill, center Mike Pouncey en coach Joe Philbin.
"Ik ben vooral teleurgesteld in Martins ploeggenoten", aldus Carter, "want hoe kan dit zo lang blijven doorgaan zonder dat iemand iets merkt? Ik ben vooral teleurgesteld in Miami's aanvallers. Ik ben teleurgesteld in Mike Pouncey. Die gozer staat naast je in de offensive line, en je hebt niks in de gaten? Dat is criminele informatie! Ze staan samen onder de douche. Ze reizen samen naar uitwedstrijden. Ze slapen samen. Ik ben van jouw afhankelijk, man, zodat ze m'n nek niet breken. En ze hebben geen benul?"
"Tannehill, de quarterback, hoe kan
die niks in de gaten hebben gehad? En Joe Philbin, de hoofdcoach... De reden dat hoofdcoaches in de NFL zo goed en belangrijk zijn, is omdat ze zoveel geven om hun spelers. De reden dat Martin niet op hem is afgestapt, is omdat hij hem niet vertrouwde. En als een speler z'n coach niet durft te vertellen als hem iets dwarszit, zit er iets goed fout."
Lippens herinnert zich alles echter nog als de dag van gisteren. Toen de KNVB hem in 2010 wilde uitnodigen voor de interland tegen Ghana, om hem als alsnog een Haas je te overhandigen (een aandenken dat iedere debuterende international krijgt, maar wat Lippens nooit heeft gekregen), bedankte de linksbuiten vriendelijk voor de eer. De Kuip en Oranje stonden voor hem nog altijd symbool voor pesterijen, verne deringen en een droom die een nachtmer rie werd. Nein, danke.
*
Drie jaar later (1974) beschikt het
Nederlands elftal over de op dat moment misschien wel beste keeper ter wereld. Jan van Beveren is zijn naam. Katachtige reflexen, een lust voor 't oog. Van Beve ren heeft echter een paar nadelen. Hij is een geboren Drent en een PSV'er. En bij Oranje wordt de dienst intussen uitge maakt door Ajacieden, die op dat moment juist tot drie maal toe Europa hebben overrompeld middels grandioos totaal voetbal. Van Beveren is bovendien een lijnkeeper, in tegenstelling tot de beduidend minder getalenteerde Jan Jongbloed. Jong bloed is een meevoetballende keeper, heet het. Bijkomend voordeel: hij is weliswaar geen Ajacied, maar wel een Amsterdammer. Het gevolg is bekend: Van Beveren wordt weggepest uit het Oranjekamp. Op instiga tie van Johan Cruijff, uitgevoerd door Wim Suurbier en Ruud Krol. Lachen, gieren, brullen natuurlijk, omdat een en ander gepaard gaat met het hangen van snikkels in de soep van bobo's. Bondscoach Rinus Michels, bijgenaamd De Bull, ziet het alle maal minzaam doch goedkeurend aan. "Van Beveren schiet mentaal tekort", laat hij bij het vertrek van 's werelds beste doelman uit het Oranjekamp weten.
Bigger picture: aan het slot van een
wervelend WK en na een imponerende openingsminuut ("WE LEIDEN!"), willen de Oranjebullies boven alles ook de Mannschaft nog even vernederen. Maar dan ben je bij Duitsers toch aan 't verkeerde adres. En in plaats van een dijk van een kater voor de Duitsers, wordt Nederland
opgezadeld met een trauma dat bijna veertig jaar later nog altijd nadreunt. Karma: Jong bloed ziet er bij de tweede Duitse treffer van Gerd Müller bepaald lullig uit, een kunstje dat hij vier jaar later in de verlenging van de WKfinale in Argentinie overigens nog eens zal herhalen. Nog altijd zijn er halve volks stammen van overtuigd dat Oranje met Lange Jan van Beveren twee keer wereldkampioen zou zijn geworden.
*
Moraal van de twee voorgaande verhalen:
pesten aka bullying maakt meer kapot dan je lief is. Het blijft niet beperkt tot schoolplei nen, en het is van alle leeftijden, werkvloe ren, sporten, continenten en culturen. In Nederland had en heb je de Rinus Israels, Wim van Hanegems, Wim Suurbiers en Raymond Attevelds, en heet het fenomeen voetbalhumor. Scheerschuim in schoenen, wielen onder de auto vandaan halen jolijt en dolle pret, totdat een enkeling altijd maar weer het slachtoffer wordt. Zodra er sprake is van een consequente pispaal, is er sprake van pesten. Voetbalhumor of niet. In de NFL is 't natuurlijk niet anders. Daar is (en was) Richie Incognito zeker niet de enige. Hunter Hillen meyer, voormalig (backup) Chicago Bears linebacker, was afgelopen week ongekend openhartig over zijn ervaringen met bullying. In de kleedkamer van de Bears was het namelijk de nietsontziende center Olin Kreutz die met ijzeren hand de scepter zwaaide.
"Ik was tweedejaars toen ik voor
de eerste keer voor een langere periode de geblesseerde Brian Urlacher moest vervangen", herinnert Hillenmeyer zich. "En ik haatte het om naar m'n werk te gaan, vanwege Olin. Olin was een klootzak, die 't continu op mij voorzien had omdat ik als tweedejaars een superster moest vervangen."
Vervolgt: "Olin dacht dat alles wat hij deed altijd het beste was voor het team. Ik wil ook niet zeggen dat hij een slechte
Over Richie Incognito kun je veel
zeggen, maar beweren dat hij een lieverdje is, is er bepaald niet bij. Hieronder een rijtje incidenten waar #68 bij betrokken was. Talloze bar fights waar Incognito de aanstichter was, zijn hier buiten beschouwing gelaten.
Lente Geschorst door Nebraska 2003 coach Frank Solich tijdens Juni 2004 Sept 2004 Okt 2004 2009 Dec 2009 Dec 2011 Aug 2013 Nov 2013
preseason
Veroordeeld voor mishandeling dat plaatsvond op een feestje in februari
Geschorst voor onbepaalde tijd na 't meermalen schenden van Nebraska team�regels Weggestuurd bij Oregon, waar hij eerder dat jaar was aangeschoven
Door z'n collega's gekozen tot Dirtiest Player of the NFL Released door de Rams, na twee persoonlijke fout en 'n (openlijke) aanvaring met coach Steve Spagnuolo
Krijgt klap in 't gezicht van Raiders DT Richard Seymour Texans Antonio Smith slaat naar hem met z'n helm
Voor onbepaalde tijd geschorst door de Dolphins in de Martin�zaak.
leider was. Want hij was een goede leider. Want als je een team hebt vol alpha males, die stuk voor stuk de beste speler van hun high school team waren, en tot de beste spelers van hun college teams behoor den, dan heb je spelers nodig die op een agressieve wijze een leidersrol vervullen. Als GM of coach kun je 't vervolgens met de gehanteerde methode niet eens zijn ze waren wel blij met de resultaten. Want er was in mijn tijd nooit een Bear die uit de school klapte. Niet omdat ze dat niet wilden, maar omdat ze doodsbang waren voor Olin."
slordige passing of het niet begrijpen van in zijn ogen eenvoudige plays, dan was je bij hem ongenadig de pineut.
Steve Kerr (Bulls) en Kwame Brown (Wizards) zullen daar wellicht zo hun eigen gedachten bij hebben. Zoals Ruud Krol Peter Boeve tijdens een wedstrijd eens een oorvijg verkocht, zo mepte Jordan de huidige TNTanalist eens vol in het gezicht. Het had, aldus Kerr later, een verhelderende werking. "Het was het lijven we nog even in Chicago. Want beste wat me ooit had kunnen what about Michael Jordan? Was MJ overkomen: voor mezelf opkomen. Ik niet de grootste bully aller tijden? Jordan denk dat ik op dat moment z'n respect kon tijdens trainingen zo intens gemeen verdiende. En sindsdien hadden we een zijn als wat, en minder getalenteerde mede prima relatie." spelers tot op het bot beledigen en verne deren. Collega's consequent uitmaken En dan Kwame Brown, die voor short bus (vrij naar de wat kortere Jordan op de training op zich schoolbussen die de geestelijk minder af zag komen, nadat hij na bedeelde medemensen naar de sociale de zoveelste duw had werkplaats vervoert), bijvoorbeeld. gebedeld om 'n foul. Dus was Jordan een bully? "You fucking flaming faggot," ging Jordan Mwoah. Ja en nee. De klassieke los. "You don't get a pestkop zet z'n zinnen op z'n foul call on a little pispaal ter meerdere eer en goddamn touch foul, glorie van z'n eigen you fucking faggot. You ego, om zichzelf don't bring that faggoty mentaal verheven shit here. Get your te kunnen voelen goddamn ass back on the boven z'n slacht floor and play. I don't offer(s). Michael want to hear that shit out Jordan was het of you again. Get your ass daar echter nooit om back and play, you faggot." begonnen. Jordan zat weliswaar vol woede en atuurlijk had MJ zeker wraakgevoelens, maar bij wel degelijk 't klassieke bullygen in hem draaide alles maar zich. Maar dat wist hij over 't algemeen om een ding. Winnen, ten keurig te kanaliseren in de richting van koste van alles. Bracht je dat BullsGM Jerry Kraus, wiens bloed hij als medespeler in gevaar, wel kon drinken. Jordan liet geen door schoten te missen,
B
N
Een van de meest saillante nieuwsfei‐
ten die de afgelopen week kwam bovendrijven, was dat Richie Incognito van hogerhand opdracht zou hebben gekregen om Jonathan Martin wat 'harder te maken'. Maar was dat nodig? Was/is Martin een softie? In de draft prospectus van het helaas ter ziele gegane ProFootball Weekly, staat inderdaad te lezen dat Martin 'mischien was aan de softe kant lijkt. He might need to toughen up a little.'
Daar staat tegenover, zoals zijn advocaat al benadrukte, dat hij op Stanford altijd keurig de blind side van Andrew Luck had verdedigd, en dat hij sinds zijn komst in Miami geen wedstrijd had gemist.
Er is natuurlijk altijd perceptie.
Jonathan Martin is bovenmatig intelligent, afkomstig van Stanford, en zoon van twee Harvard graduates: vader Gus is criminal justice‐professor op California University, moeder Jane is bedrijfsjuriste bij Toyota. Daarnaast heeft Martin nog negen (!) familieleden die een Hardvard‐studie succesvol hebben afgerond. Als ze op Hardvard football‐scholarships hadden uitgedeeld, was ook Jonathan daar vast en zeker terechtgekomen.
Overigens waren er na Martins opstap‐ pen ook geruchten dat diens vermeen‐ de homoseksualiteit een reden van z'n vertrek zou zijn. Later werd daar echter nimmer meer op teruggekomen ‐ afgezien van van 'gay slurs via SMS en voice mails.
mogelijkheid onbenut om de GM al dan niet in het bijzijn van Kraus zelf tot op 't bot te vernederen. "What should happen? Go ask Fatso."
*
In de Amerikaanse sport gaat bullying vaak gepaard met hazing (ontgroening). Ergo: het zijn vooral de rookies (eerstejaars) die het moeten ontgelden. Over 't algemeen gaat dat er echter uiterst onschuldig aan toe. De schouderbescherming van het veld dragen na de training. De sporttassen naar de spe lersbus slepen. Donuts halen. En ja, af en toe de excessieve reke ning betalen van de veteranen na een bacchanaal. Dat laatste kan aardig in de papieren (lees: tienduizenden dol lars) lopen. Vraag dat maar aan Dez Bryant.
En vraag het
Jonathan Martin. Toen de tweedejaars Dolphins left tackle een dikke week geleden met z'n lunch aan schoof in de clubkantine, en al z'n collega's en masse opstonden om elders plaats te nemen, was de maat vol. De druppel die de emmer deed overlopen. Martin was het gepest beu en verliet ontdaan de club, op zoek naar geestelijke hulp. We weten vast nog maar het tipje van de ijsberg, maar het Martinkamp kwam alvast met wat voorbeelden van wat de jonge defensive tackle de afgelopen anderhalf jaar heeft moeten ondergaan. Gedwongen meebetalen (15.000 dollar) aan de jaarlijkse Vegastrip van de Dolphins Oline, een uitje waar hij zelf niet eens aan deelnam, bijvoorbeeld. En meerdere SMSberichten en voicemails, vol racisme, gay slurs en bedreigingen, waarvan die ene, van de hand van Richie Incognito, nadat Martin in april van 2013 twee dagen van vrijwillige OTA's miste, intussen tot in den treure is geciteerd:
“Hey, wassup, you half nigger piece of shit... I saw you on Twitter, you been
training ten weeks. I wanna shit in your fucking mouth. I'm going to slap your fucking mouth. I'm going to slap your real mother across the face. Fuck you, you’re still a rookie. I’ll kill you.”
Afgelopen donderdag kwam Martins
advocaat David Cornwell daar nog eens overheen met een quote van (waarschijnlijk) een andere ploeggenoot (dan Incognito) aan het adres van Martin:
“We are going to run train on your sister... She loves me. I am going to fuck her without a condom and cum in her cunt.”
De ((oud)spelers)reacties vanuit de rest van de NFL waren over het algemeen tamelijk onthutsend te noemen. Ze varieerden over het algemeen van Zo gaat het er in de NFL kleedkamer nou eenmaal aan toe tot Martin is een softy die van zich af had moeten bijten en Incognito op z'n gezicht moeten slaan. Het mag geen verrassing heten dat het Neander thalgen nog altijd welig tiert in de league. Slechts een enkeling (Cris Carter, zie kader elders) nam 't full force op voor Martin.
Giants' Antrel Rolle: "Zat Richie Incognito
fout? Absoluut. Maar ik denk dat de ander net zo veel te verwijten valt als Richie, omdat hij het heeft laten gebeuren. Op dit niveau, ben je een man. Je bent geen kleine jongen meer. Geen freshman in college. You're a man." Car dinals' Karlos Dansby: "Richie is een nuch tere gozer. Heel vervelend dat dit allemaal over hem naar buiten is gekomen, dit is echt een aanslag op z'n karakter." Exspeler en tegenwoordig FOXmeatball Tony Siragusa: "Dingen die in de kleedkamer worden gezegd, horen niet in de media terecht te komen. Omdat die, en daarmee de echte wereld, niet kunnen omgaan met hetgeen er in de kleedkamer gebeurt. Martin had Incognito moeten confronteren (..) Wees een man." En dan NFLbust Ricky Williams. "De NFL is nou eenmaal niet voor iedereen", aldus Ricky. "Je hebt hier een jongen met twee advocaten als ouders, en hoge verwachtingen voor zichzelf. En dan loopt 't misschien niet zoals ie zich had voorgesteld. De NFL is 'n gesloten broederschap. Niet gemaakt voor iedereen."
Aan de kijkcijfers valt het niet te mer‐
ken ‐ of het moet zijn dat schandalen juist geinteresseerde fans aantrekken ‐ maar 'off the field' rijgt de NFL de ene publicitaire klap na de andere te verwerken.
Het begon afgelopen zomer, met de ar‐ restatie van New England Patriots tight end Aaron Hernandez, op verdenking van in ieder geval de moord op Odin Lloyd. Hernandez zit nog altijd in voor‐ arrest in afwachting van zijn proces.
Daarnaast was (is) er de hersen‐ schuddingen‐lawsuit, die de NFL jaren boven het hoofd hing. De league kocht de suit weliswaar af voor een slordige driekwart miljard dollar, maar de PBS‐documentaire 'League of Denial' toonde aan de NFL jarenlang loog dan wel niet volledig was over wat het wist over de gevol‐ gen van hersen‐ schuddingen.
Commissaris
Roger Goodell heeft intussen de onafhankelijke advocaat Ted Wells ingeschakeld om de Incognito‐ zaak tot op de bodem te onderzoeken. Een van de zekere gevolgen: op ontgroening in de NFL zal een verbod komen. Geen diner‐rekeningen van $30K meer voor rookies. ∙
Ondertussen was de PRmachine van de Colonel Joseph R. Philbin, Commanding Officer, National Football League, Miami, Florida.
Have you ever spent time on a
football team, son? Ever served on an offensive line? Ever put your block in another lineman's hands, ask him to put his block in yours? We run plays, son. We run plays or people get sacked. Son, we live in a world that has offensive lines, and those lines have to be filled by 350‐pound men with helmets. Who's gonna do it? You? I have a greater responsibility than you can possibly fathom. You weep for Martin, and you curse the Dolphins' o‐line. You have that luxury. You have the luxury of not knowing what coaches know. That Martin's departure, while tragic, probably saved Ryan Tannehill's life. And Richie Incognito's existence, while grotesque and incomprehensible to you, saves quarterbacks' lives. You don't want the truth because deep down in places you don't talk about on Twitter, you want him on that line. YOU NEED HIM ON THAT LINE. We use words like shiver, rip technique, smash. We use those words as a backbone of a life spent defending quarterbacks. You use them as a comment on Pro Football Talk. I have neither the TIME nor the INCLINATION to EXPLAIN MYSELF to a man who rises and sleeps under the fandom of the very team I coach and then bitches on Twitter about the way I provide it. I would rather you just said "thank you" and bought a season ticket. Otherwise, I suggest you pick up a helmet, and stand at left tackle. Either way, I don't give a DAMN what you football fans think you're entitled to. *Did you order the code red?* YOU'RE GOD DAMN RIGHT I DID! ∙
Miami Dolphins op volle kracht losgekomen. Finsspelers buitelden over elkaar heen om te laten weten hoe zo'n goeie gozer en puike leider die Richie Incognito wel niet was. Echt, heus eerlijk waar en geloof me, maar Richie en Jonathan waren elkaars beste vrienden, aldus quarterback Ryan Tannehill, over wie het gerucht ging dat Incognito zijn creditcard had gebruikt om een jetski van 15.000 dollar aan te schaffen.
Eerlijke getuigenissen? Geintimideerd door de intussen geschorste Incognito (iedere week schorsing kost hem een slordige 2,5 ton aan dollars)? Of toch gewoon een ultieme poging van de Dolphinsorganisatie om de rijen alsnog weer gesloten te krijgen? Want dat er koppen gaan rollen, lijkt intussen wel duidelijk. Is het niet die van head coach Joe Philbin, dan wel een van z'n coaches, of dan
tenminste de horkige general manager Jeff Ireland. Helemaal nadat Incognito had laten vallen dat hij van hogerhand opdracht had gekregen om Martin weerbaarder te maken. You need to toughen him up. Met andere woorden: Befehl ist Befehl.
En Code Red. Hetgeen @Adam_Jacobi verleidde tot de hilarische (nevenstaande) remake van A few Good Men. Wordt vast en zeker vervolgd. •
Straatroof
Vergelijkend warenonderzoek van drie
running backs in de NFL dit seizoen: RB1: 103 rushes, 475 yards, 4,6 yards gemiddeld, langste rush: 32 yards, 2 TD’s; RB2: 159 rushes, 825 yards, 5,2 yards gemiddeld, langste rush: 45 yards, 5 TD’s; RB3: 114 rushes, 353 yards, 3,1 yards gemiddeld, langste rush: 16 yards, 2 TD’s. Wat zien we hier nu eigenlijk? Eén RB (#1) die boven‐ gemiddeld presteert; één RB (#2) van het niveautje Adrian Peterson maar zonder de uitzonderlijk lange rushes en één RB (#3) op zogenaamd ‘replacement level’; een schitterend eufemisme voor ‘pluk een willekeurige halfback van de NFL waiver wire en aanschouw dezelfde middelmatigheid’.
Dan nu de ‘wie‐is‐het‐vraag’: wie van de drie is de running back waarvoor twee (!) NFL‐teams ieder een eersterondekeuze in de draft betaalden? Ik zal u helpen: nummer twee is het niet, want dat is Alfred Morris, vorig jaar door de Redskins als 173ste gekozen (zesde ronde). En nee, nummer één is het ook niet, want dat is Zac Stacy, dit jaar als 160ste (vijfde ronde) geselecteerd door de Rams. Blijft over nummer drie. Bingo. Trent Richardson is de naam. Rushen voor 3 yards zijn faam. Bijzonder aangenaam.
De Trent Richardson‐trade is als een
straatroof op klaarlichte dag te midden van 37 CCTV camera’s en de dader die ermee wegkomt. De dader trouwens: Browns GM Mike Lombardi. Het slachtoffer: Colts GM Ryan Grigson maar toch vooral eigenaar Jim Irsay. Al was het maar om deze hilarische tweet van de weledelgeleerde heer Irsay. Ahum. ∙
Paul Klomp.
Eerlijk?
Sinds jaar en dag zit er aan de beste free
agents een hoge draftkeuze verbonden. De beste spelers op de markt zijn uiteraard gewild, maar tekenen daardoor ook vaak bij de rijkste teams. Als compensatie krijgen de teams waarvan spelers vertrekken de eersterondekeuze van het andere team. Zo kunnen de 'arme' teams met extra talent bouwen aan een sterke toekomst en blijft het niveau in de league redelijk gelijk.
Dat klinkt vrij eerlijk, maar er zitten sinds vo‐ rig jaar wat haken en ogen aan dit systeem. De term qualifying offer kwam vorige winter bovendrijven. Alleen spelers die dit aanbod krijgen, leveren een team nog een draft pick op als zij ergens anders tekenen. Dit jaar is dat 14,1 miljoen dollar. Een aanbieding die minder rijke teams niet snel doen, maar waarover rijkere teams niet lang hoeven te twijfelen. Ook is het een tactisch middel, want als de speler het aanbod afwijst en ergens anders tekent, levert dit het rijke team een talent op. Zo kon het dat de rijke New York Yankees vorig seizoen drie draftkeuzes hadden.
Dat is niet helemaal de bedoeling natuur‐
lijk. Bovendien kan zo'n qualifying offer een speler ook ernstig in de weg zitten. Kyle Lohse is een mooi voorbeeld. De werper tekende vorig jaar pas vlak voor spring training, omdat de meeste teams liever geen draftkeuze kwijtraken. Dit jaar kregen dertien spelers een qualifying offer. Voor Kendrys Morales, Stephen Drew en Ubaldo Jiménez zou het dit jaar wel eens lastig kunnen worden een ander team te vinden. ∙
Seb Visser.
Dol fijn
Elke dag komt er meer en meer nieuws
naar buiten over hoe het er in het afgelopen jaar aan toeging in de kleedkamer bij de Miami Dolphins.
Het is nu algemeen bekend dat Richie Incognito het leven van collega lineman Jonathan Martin meer dan zuur maakte. Incognito liet Martin rekeningen betalen voor reisjes waar Martin niet eens aan deelnam, hij liet bedreigende en racistische berichten achter op de voicemail van Martin en hij regeerde met harde hand in de kleedkamer. Ik stel mij voor dat elke dag bij de Dolphins een hel was voor Martin. Een volwassen man die gepest en getreiterd werd; vernederd, gekleineerd. Altijd was hij daar weer. Die verdomde Incognito. De stoere jongen waar iedereen naar opkeek en waar iedereen bang voor was. De stoere jongen die de pik had op Martin. Elke dag weer.
Martin kon het niet helpen. Vanaf dag
één knokte hij met veel enthousiasme bij de Dolphins. Werkte hard, deed alles om beter te worden. Maar het mocht niet baten. Martin was namelijk niet 'stoer' en deed niet mee met die stomme spelletjes van de rest.
En toen, opeens, had hij er genoeg van. Tot hier en niet meer verder. Martin gaf zijn team te kennen dat hij er even tussenuit wilde. 'Emotioneel verlof.' Die beslissing zorgde in twee weken tijd voor ladingen aan vuile was, net in het jaar waarin de Dolphins mee konden doen om een playoffplaats. Zie hier de totale implosie van een kanshebber. ∙
Lennart Beishuizen.