Welkom bij Levvel
Colofon
Concept en productie
Martine Bruynooge
Met medewerking van Marja Huiberts
Sharlona Amende
Design en creatie
Greetje de Graaff
Fotografie
Maaike Koning
Rob Lamping
Nina Schollaardt
Bij Levvel zijn 1200 pleeggezinnen aangesloten.
Samen met hen zetten wij ons in voor kinderen die een (tijdelijk) tweede thuis nodig hebben
Collega's helpen je verder
Dennis Renting en Marc Duker
Welkom bij Levvel
Voorwoord door Patrick Snoek, directeur Levvel Zorg
Portret van een collega
Heleen Peverelli
Waar kom je te werken?
Informatie over pleegzorg en de teams waarmee je werkt
Portret van een collega
Naomi de Vlas
Beste nieuwe collega,
Welkom bij Levvel! Fijn dat je bij ons komt werken. Bij Levvel Pleegzorg doen we er alles aan om pleegouders, ouders en (pleeg)kinderen te ondersteunen. Pleegzorg is prachtig en heftig tegelijk. Je zult in je werk mooie momenten ervaren, lieve mensen ontmoeten die belangeloos voor kinderen zorgen, maar ook intense en soms verdrietige momenten beleven. Dit boekje is gemaakt om je kennis te laten maken met onze organisatie, te lezen hoe je collega's het doen, en je weg te vinden binnen Levvel en pleegzorg.
Levvel is een grote organisatie met veel verschillende onderdelen. Je kunt te maken krijgen met uiteenlopende situaties, van crisisplaatsingen van baby's tot begeleiding van jongeren die zelfstandig willen wonen. Als directeur Zorg ben ik nauw betrokken bij pleegzorg en voel ik een sterke persoonlijke verbinding, mede door mijn eigen adoptieachtergrond. Omdat mijn leven ooit begon in een Zuid-Amerikaans kindertehuis blijft het bijzonder voelen dat ik nu samen met jou en andere collega’s mag bijdragen aan een veilig en stabiel thuis voor pleegkinderen die tijdelijk of niet volledig bij hun eigen ouders kunnen wonen.
Ik hoop je binnenkort te ontmoeten ergens in het werkveld, bij een teambezoek, op één van de flexplekken of op een andere manier. Als je straks een beetje geland bent in je baan, moedig ik je aan om verder te kijken binnen Levvel. Er is naast het werk voor pleegzorg enorm veel te doen, te zien en leren. Wij vinden de uitwisseling van (ervarings)kennis enorm belangrijk, dus voel je welkom daar aan bij te dragen. Zo blijven we een levendige Levvel-community die blijft leren, elke dag opnieuw. Hopelijk voel je je er snel thuis.
Veel leesplezier!
Patrick Snoek | directeur Zorg bij Levvel
Er is bij Levvel naast het werk voor pleegzorg enorm veel te doen, te zien en te leren
Over pleegzorg bij Levvel
Iedere dag zorgen jij en je collega’s er samen voor dat kinderen die tijdelijk of voor langere tijd niet thuis kunnen wonen zo goed mogelijk worden opgevangen. Wie zijn die collega’s, in welke regio’s werken zij en wat zijn onze waarden en normen? En wat is nog meer handig om te weten over pleegzorg in Nederland? Op deze pagina’s geven we je een indruk.
Op de verschillende locaties
vind je veel fijne
flexplekken.
Je kunt werken waar je wilt
Voor iedereen
Bij Levvel zijn we er voor iedereen. Ongeacht kleur, religie, gender of op wie je valt: je bent welkom. Dat geldt niet alleen voor collega’s, maar ook voor iedereen die wij hulp bieden.
Onze missie
Met een stevige basis de toekomst tegemoet
Wist je dat...
1.
Je ruim 2.300 collega’s hebt? Zoveel medewerkers werken er namelijk voor Levvel. Specifiek voor pleegzorg zijn dat er circa 150
2.
Opgroeien in twee families
Bij Levvel Pleegzorg vinden we het belangrijk dat de twee werelden waar pleegkinderen mee te maken hebben zoveel mogelijk samenkomen en elkaar versterken. Daarom werken we volgens de visie ‘Opgroeien in twee families’. Opgroeien in twee families betekent dat de rollen die ouders en pleegouders toebedeeld krijgen voor iedereen helder zijn. Dat de ouders erkenning krijgen voor het unieke van hun ouderschap dat voort blijft bestaan, ook al wordt hun kind in hoofdzaak door pleegouders opgevoed.
We samen zorgen voor ruim 1.300 pleegkinderen?
3.
Er 1.153 pleeggezinnen zijn aangesloten bij Levvel?
4.
Er al jaren een tekort is aan pleeggezinnen? Bij Levvel zoeken we minstens 150 nieuwe pleeggezinnen
5.
We ook 35 gezinshuizen hebben? Daar wonen zo’n 90 kinderen die worden verzorgd door gezinshuisouders
BRON: TERUGBLIK 2023
Levvel is als organisatie actief in Amsterdam en omgeving
De teams helpen elkaar waar nodig . Bij Levvel werken we graag samen
Haarlemmermeer en Zuid-Kennemerland/ IJmond
ZaanstreekWaterland
Amsterdam Amstelland
Gooi en Vechtstreek
8 pleegzorgteams
Deze teams begeleiden de plaatsingen van kinderen in pleeggezinnen in hun eigen werkgebied. Als het nodig is, helpen de teams elkaar om alle kinderen en (pleeg)gezinnen tijdig de nodige zorg en ondersteuning te kunnen bieden.
• Pleegzorgteam Nieuw-West (NW)
• Pleegzorgteam Noord
• Pleegzorgteam Oost
• Pleegzorgteam Zuid Centrum West (ZCW)
• Pleegzorg Zuid/Oost A + Gooi en Vecht
• Pleegzorg Zuid/Oost B + Gooi en Vecht
• Pleegzorgteam Zaanstreek Waterland (ZaWa)
• Pleegzorgteam Amstelland + Meerlanden incl. Zuid-Kennemerland/IJmond
Met deze teams ga je binnenkort vast kennismaken
Servicepunt Pleegzorg
Het Servicepunt Pleegzorg bestaat uit drie teams: de trainers, de consulenten en het secretariaat.
Trainers
Zij informeren aspirant-pleegouders over pleegouderschap en zijn verantwoordelijk voor de screening en training van aspirant-pleegouders. Ze bieden ook aanvullende trainingen, zoals traumasensitief opvoeden.
Consulenten
De consulenten beheren de aanmeldingen van pleegzorg, doen de matching, en plaatsen kinderen in (crisis)pleeggezinnen. Ze onderhouden contact met alle betrokkenen.
Secretariaat
Dit team ondersteunt het proces van pleegouder worden/zijn administratief, beheert het pleegouderbestand en regelt uitbetalingen van bijzondere kosten.
Therapeutisch Pleegzorg Team
Het Therapeutisch Pleegzorg Team (TPT) is een multidisciplinair team dat de jeugdhulp en de GGZ met elkaar verbindt. Het team is er voor alle pleegzorgteams van Levvel. Zij bieden een breed diagnostieken behandelaanbod gericht op de pleegkinderen en hun (pleeg)ouders en het bredere systeem om de kinderen heen. Tevens kunnen er diverse modules ingezet worden met als doel om de kinderen en (pleeg) ouders en de daarbij horende systemen te versterken.
Multidimensionele Therapeutische Pleegzorg 3-7
In het team Multidimensionele Therapeutische Pleegzorg (MTP) werken gespecialiseerde therapeuten. Zij bieden een behandelprogramma voor pleegkinderen in de leeftijd van drie tot en met zeven jaar oud. Hierin worden zowel ouders als pleegouders betrokken. De kinderen die terechtkomen bij MTP 3-7 hebben vaak op meerdere plekken gewoond en te maken gehad met (preverbaal) trauma en hechtingsproblematiek. Van groot belang is dat hier vroegtijdig aandacht aan besteed wordt om mogelijke ontwikkelingsachterstanden op sociaal en emotioneel gebied te verminderen en verder te voorkomen.
Levvel Hecht
Collega’s bij het team Levvel Hecht werken aan het bevorderen, verstevigen en het herstellen van de gehechtheidsrelatie tussen (pleeg/opvoed/bonus) ouders & (pleeg/bonus)kinderen. Met als voornaamste doel om de sensitiviteit en responsiviteit van opvoeders jegens hun kinderen te vergroten.
Joop
Dit team benader je voor ondersteuning op het gebied van financiering bij verandering zorginzet. Joop bekijkt de financiële mogelijkheden en geeft advies over eventuele acties om de juiste financiering te krijgen.
Team Jeugdzorgcontract
Bij verandering van zorginzet bij een niet-gecontracteerde gemeente of regio, vraag je vóóraf altijd financiering aan via Jeugdzorgcontract.
Programmateam Pleegzorg en Gezinsvormen
In dit team wordt met collega’s van pleegzorg en gezinshuiszorg samengewerkt aan inhoudelijke verbetering en vernieuwing van de pleegzorg en gezinshuiszorg. In het team zitten verschillende disciplines: juristen, een programmaleider, een programmacoördinator, programma-adviseurs, inwerkmedewerkers en communicatieadviseurs.
Kennisnetwerk
In het kennisnetwerk komt praktijk-, ervarings- en wetenschappelijke kennis samen. De kerntaken van het kennisnetwerk zijn kennisdeling, deskundigheidsbevordering en het bieden van consultatie. Binnen het kennisnetwerk wordt de beschikbare kennis rondom Pleegzorg en Gezinsvormen zoveel mogelijk verzameld. Gezinsvormen is de overkoepelende term voor de kinderen die wonen in een gezinshuis met een professionele gezinshuisouder die meestal in dienst is van Levvel.
Dieja en Ellen werken in het programmateam Pleegzorg en Gezinsvormen
Meer over pleegzorg in Nederland
Haarlemmermeer en Zuid-Kennemerland/IJmond
Kenter Jeugdhulp
Parlan
WSGV
Amstelland
Kenter Jeugdhulp
Timon
WSGV
Hier vind je een overzicht van álle pleegzorgorganisaties in Nederland: pleegzorg.nl/pleegzorgorganisaties
En verder
• Op pleegzorg.nl vinden (pleeg)ouders en pleegkinderen álle informatie die relevant is
• Op het extranet van pleegzorg blijf je vakinhoudelijk op de hoogte. Je vindt het via pleegzorg.nl/professionals
• Samen met andere pleegzorgorganisaties voeren we de campagne Jouw Huis een Tweede Thuis: door landelijk te werven zijn we sterker
Andere pleegzorgorganisaties in het werkgebied van Levvel
Zaanstreek-Waterland
Timon
William Schrikker Gezinsvormen (of WSGV)
Amsterdam
Timon (Stichting JA!)
WSGV
Gooi en Vechtstreek Youké de Rading
Timon
WSGV
Kijk ook eens op de website van pleegzorg.nl. Daar vind je veel informatie over pleegzorg
Waar vind je informatie?
Kennisnetwerk Pleegzorg
Maandelijkse nieuwsbrief
Levvel.nl/pleegouders
PIT
Thuismakers
Kennisplatform
Voor jou en alle
Levvel-collega’s
• Is er het intranet Lev voor serieuze informatie (jaarplannen, beleidswijzigingen) en casual informatie (het winterfeest komt eraan! En wie heeft er een fiets nodig?)
• Hebben we LEO Dé plek waar medewerkers trainingen, workshops en andere informatie krijgen aangeboden vanuit Levvel Pleegzorg
• Levvel UP Ons kennisplatform over jeugdzorg. Hier bundelen we de kennis die we hebben (van onze jongeren, collega’s, vakinformatie en aangesloten hoogleraren) om met jou en externen te delen
• En vergeet niet ons Kennisnetwerk Pleegzorg op lev.levvel.nl/groups/88-pleegzorg/welcome
• Check op Lev ook het Levvel Leidraad, via de zoekfunctie
Voor jou en pleegouders
• Maandelijkse nieuwsbrief Iedere eerste zondag van de maand ontvangen (potentiële) pleegouders een mailing met daarin nieuws uit de organisatie (je kunt kosten zo declareren tot kom je op onze thema-avond?) en inspiratie (podcasts, boeken, leuke dingen om te doen met de kids)
• Levvel.nl/pleegouders Op onze website vind je alle informatie die je nodig hebt
• Thuismakers Het kleurrijke tweejaarlijkse magazine vol interviews, achtergrondverhalen en columns over Levvel Pleegzorg
• Thuismakers.levvel.nl Online platform met nieuws en verhalen over pleegzorg
• Kennisplatform PIT Dé plek waar pleegouders trainingen, workshops en andere informatie krijgen aangeboden vanuit Levvel Pleegzorg
we onze socials!
@levveljeugd
@levvelpleegzorg
@levvel_pleegzorg
Collega's vertellen
INWERKMEDEWERKERS
DENNIS RENTING EN MARC DUKER
‘Bij Levvel bruist het van de energie’
Ga je bij Levvel Pleegzorg aan de slag als pleegzorgwerker?
Grote kans dat Marc Duker en Dennis Renting de eerste collega’s zijn die je echt goed leert kennen. Als inwerkmedewerkers zorgen zij ervoor dat je goed voorbereid aan de slag gaat.
Wat doet een inwerkmedewerker?
Marc: ‘Inwerken, coachen en begeleiden van nieuwe pleegzorgwerkers. Als een pleegzorgwerker net gestart is, plannen we een kennismakingsgesprek in. Tijdens dit gesprek leggen we uit hoe het inwerkprogramma eruitziet.’
Dennis: ‘De duur van het inwerkprogramma verschilt per persoon. We sluiten ons aan op de individuele behoeften, maar soms kan het nodig zijn om extra begeleiding te bieden. Dit is niet omdat iemand het werk niet aankan, maar bijvoorbeeld vanwege de zwaarte van hun caseload.’
Waarom zijn jullie inwerkmedewerkers geworden?
Dennis: ‘Ik heb altijd met plezier als pleegzorgwerker gewerkt, maar ik wilde altijd al een coachende rol vervullen. Toen ik de vacature zag, wist ik meteen dat dit iets voor mij was.’
Marc: ‘Wat me het meest aanspreekt in deze functie, is het coachen en begeleiden van nieuwe medewerkers. Dit is eigenlijk een functie die ik altijd al heb gewild.’
Wat is het leukste aan jullie werk?
Dennis: ‘Het leukste vind ik wanneer collega’s onze adviezen opvolgen en dit met ons delen. Bijvoorbeeld, als ze een telefoontje krijgen, dat ze eerst even rustig nadenken of er direct actie nodig is of dat het later kan. En dat ze ook kijken of zijzelf of iemand anders de taak moet uitvoeren en wie ze hiervoor moeten benaderen. Dit helpt hen om in de rust te blijven en efficiënter te werken.’
Marc: ‘Het leukste aan ons werk is dat het geen vastomlijnde functie is. We hebben de vrijheid om zelf dingen te bedenken en op te zetten, wat ons veel energie geeft. We kunnen meebewegen met veranderingen en nieuwe werkwijzen en methodieken introduceren. Ik geniet ervan om nieuwe pleegzorgwerkers te coachen en te begeleiden in hun werk. Het is belangrijk om aansluiting te vinden bij degene die je voor je hebt, omdat iedereen in een ander tempo leert. Voor sommigen heb je meer tijd nodig dan voor anderen.’ >
pleegzorgwerkers op weg
De ervaren collega's Marc en Dennis helpen nieuwe
Wie is Dennis?
Dennis was elf jaar pleegzorgwerker in Amsterdam Nieuw-West. Sinds 2018 is hij inwerkmedewerker in de regio’s Zuid, Centrum, Oost, West, Nieuw-West en Amstelland en Meerlanden.
Wat willen jullie graag bereiken met je werk?
Dennis: ‘Heel fijn als nieuwe pleegzorgwerkers goed meedraaien in het team en hun werk zelfstandig kunnen uitvoeren.’
Marc: ‘Ons doel is om hen een goede start te geven. Het is geweldig als we tijdens het inwerkproces steeds een stapje terug kunnen doen.’
Wat is leuk aan Levvel?
Dennis: ‘De sfeer. Ondanks dat het werk hier soms zwaar kan zijn, vind ik het heel prettig bij Levvel. Er is veel vrijheid om dingen te ontwikkelen, zelf initiatief
te nemen en zelfstandig te werken. Het bruist hier echt van de energie.’
Marc: ‘De sfeer verschilt per locatie. Op sommige plekken merk je dat duidelijk. Maar het vrije en open karakter maakt Levvel zo leuk!’
Wat wil je een nieuwe collega graag meegeven?
Dennis: ‘Het werk is niet alleen maar zwaar; er zijn ook veel pleegkinderen waarmee het heel goed gaat. Blijf ook aandacht geven aan wat goed gaat, want daar krijg je energie van.’
Wie is Marc?
Marc was veertien jaar pleegzorgwerker in Amsterdam Zuidoost. Sinds 2018 is hij inwerkmedewerker in de regio’s Noord, Zaanstreek-Waterland, Zuid-Oost en Gooi & Vecht.
Marc: ‘We willen nieuwe collega’s enthousiasmeren voor het vak en dit overbrengen. Tegelijkertijd willen we een realistisch beeld schetsen van wat het werk van je kan vergen. Het is belangrijk om enthousiasme te wekken, maar ook transparant te zijn over de uitdagingen.’
Wat zijn misverstanden waarmee nieuwe collega’s vaak binnenkomen?
Dennis: ‘Nieuwe collega’s denken vaak dat ze veel direct contact zullen hebben met kinderen, ouders en pleegouders. In werkelijkheid zit je toch vaak achter
de computer. Het contact is minder frequent dan ze hadden verwacht. Ook denken ze dat ze na zes maanden alles onder de knie zullen hebben en alles weten. Dit proces kan jaren duren. Pleegzorg is zo complex.’
Welke feedback krijgen jullie terug van de nieuwe collega’s die jullie inwerken?
Marc: ‘Ze geven aan dat ze zich gesteund voelen en dat ze zich prettig en veilig voelen, omdat we geen onderdeel uitmaken van het pleegzorgteam. Alles wat collega’s ons vertellen, blijft vertrouwelijk.’ •
Heleen
PLEEGZORGWERKER HELEEN PEVERELLI
‘Er is altijd wel een lieve collega die wil meedenken’
Jarenlang werkte Heleen Peverelli (54) als hoofdredacteur van Yoga Magazine. Toen het werk bij het magazine op z’n eind liep, stapte Heleen ‘eindelijk’ over naar de jeugdzorg. Ze is als zij-instromer nu pleegzorgwerker bij Levvel.
‘De interesse voor pleegzorg ontstond toen ik zelf kinderen kreeg. Dan legde ik mijn baby in haar wiegje en dacht ik aan de kinderen die misschien geen veilige plek hadden. Later werden we een pleeggezin en deden aan kortdurende opvang. Kinderen kwamen en gingen. Dat was intensief maar mooi om te kunnen doen. Al die tijd hield ik in mijn achterhoofd dat ik ook méér kon doen. Toen ik afscheid moest nemen bij Yoga Magazine begon ik serieus na te denken over werken in de jeugdzorg. Na een traject voor zij-instromers, dat ik verkort kon doen omdat ik psychologie heb gestudeerd, werk ik nu met veel plezier als pleegzorgwerker.
Best complex
Ik begeleid nu achttien kinderen. Het werk is best complex. Je hebt met zoveel partijen te maken: ouders, pleegouders, het jeugdteam, collega’s, school, gedragswetenschappers, jeugdbescherming. Hoe lopen de lijnen, wat is een volgende stap, hoe help ik pleeggezinnen en kinderen verder? Het leuke aan dit werk is dat je overal komt. Je zit thuis op de bank bij mensen met verschillende achtergronden, culturen.
Het gaat over hun léven, over kinderen. Dit voelt vergeleken met het redactiewerk wel meer als de échte wereld.
Laatst had ik een pleegkind van dertien zonder zwemdiploma. Het lukte om via het Jeugdfonds Sport & Cultuur de zwemlessen vergoed te krijgen. Dan doe je iets heel concreets waardoor zo’n kind weer verder kan. Ik heb pas ook een meisje met een dwangstoornis kunnen helpen. Samen met de gedragswetenschapper hebben we de juiste hulp voor haar kunnen regelen. Dat zo’n meisje dóór kan, dat geeft me energie.
Nieuwe kans
Het was best moeilijk om mijn oude werk voorgoed achter me te laten. Nu, een paar jaar later, ben ik blij dat ik in deze nieuwe wereld een kans heb gekregen. Als hoofdredacteur van een redactie draait alles om jou. Nu ben ik één van de velen en niemand zit écht op je te wachten. Voor de meeste pleegouders, die dat al lang zijn, ben jij de zoveelste in de rij. Een band opbouwen en het verschil maken duurt wel even, maar het kan. Ik heb de tijd en ga niet meer weg.’ >
’’
Het leuke aan
dit werk is dat je overal komt
Over koffie, kantoor en collega’s:
Heleen over haar werk bij Levvel
Hoe lang werk je al voor Levvel?
‘In oktober twee jaar.’
Wat is je favoriete werkdag?
‘Vrijdag! Dan werkt maar een klein groepje mensen en dan is het vaak rustiger en gezelliger. En op de Fred, een van de locaties, krijg je op vrijdag nog weleens bitterballen!’
Wat vind je een leuk aspect aan je werk?
‘Wat ik leuk vind zijn herstelgesprekken. Zo heb ik een oma en een meisje die elkaar al anderhalf jaar niet gezien hadden, samen aan tafel gekregen. En ook een pleegmoeder en een vader die een conflict hadden.’
Welke taak zou je liever dumpen?
‘Financiering aanvragen.’
Wat neem je altijd van de koffieautomaat?
‘Cappucino, standje 5.’
Op welke locatie werk je het vaakst?
‘Ik werk op de Westzijde in Zaandam, omdat daar mijn team zit.’
Welke tip heb jij voor een nieuwe collega?
‘Neem de tijd om alle leuke dingen op Lev, het intranet, te bekijken. Daar staan interessante dingen op: lezingen, cursussen, tips. Zo krijg je een idee hoeveel er speelt in deze enorm veelzijdige organisatie.’
Wat lees je steevast op Lev?
‘Het uitgelichte nieuws.’
Wat doe je als je je werk even te pittig vindt?
‘Er is altijd wel een lieve collega die klaar staat voor een praatje of advies. Ik kom als zij-instromer vanuit een andere branche, en het valt me altijd op dat mensen in de jeugdhulpverlening zo aardig zijn!’
In hoeveel whatsappgroepen zit je?
‘Valt mee: het team Pleegzorg Zaanstreek Waterland en de Vrijdagwerkersgroep. Oh ja, en heel veel groepen van de hulpverlening rondom mijn cliënten en pleegkinderen.’
En in hoeveel zou je er eigenlijk liever zitten?
‘Dit is prima, whatsappgroepen zijn efficiënt.’
Vul aan: zonder mijn werk zou ik...
‘... het gevoel hebben minder deel uit te maken van de maatschappij.’
Tot slot: dankzij mijn werk ben ik… ‘... geïnspireerd en gepassioneerd.’ •
PLEEGZORGWERKER NAOMI DE VLAS
‘Pleegzorgwerker ben je voor langere tijd’
Met haar kersverse diploma Maatschappelijk Werk en Dienstverlening op zak begon Naomi de Vlas (35) negen jaar geleden bij het pleegzorgteam Amsterdam Oost. Ze werkt er nog altijd. Haar drijfveer? Met pleegkinderen en ouders iets goeds opbouwen, om echt samen ‘de reis’ te maken.
‘Mijn derdejaarsstage deed ik bij pleegzorgteam
Amsterdam Oost. Ik was echt op mijn plek in dit leuke team en het als pleegzorgwerker, waarbij ik bij allerlei gezinnen thuis kwam, beviel mij goed. Ik moest eigenlijk mijn laatste stage op een groep doen. Maar na even zeuren, mocht ik hier blijven en ik ben niet meer weggegaan.
Elkaars taal spreken
Al aan het begin van mijn studie wist ik dat ik het liefst met jongeren wil werken. Zij hebben nog een heel leven voor zich en de jeugd is de toekomst! Daarom koos ik voor jeugdzorg en past pleegzorg zo goed bij mij. Door mijn adoptie-achtergrond weet ik hoe het is om op te groeien in een gezin dat niet eigen is, geen bloedverwant. Dat je daardoor niet altijd begrepen wordt. Vroeger was ik bijvoorbeeld niet zoals mijn moeder: introvert en rustig. Als ik wilde spelen, dan vroeg ik haar niet of dat mocht, ik gíng gewoon. Soms was dat echt wel ingewikkeld. Ik dacht dan ‘begrijp me nou’. Ook al waren het ontzettend lieve mensen, we spraken elkaars taal soms gewoon niet. Dat herken
ik in mijn werk als pleegzorgwerker. Pleegkinderen hebben daarom soms ook iemand nodig die hen begrijpt en hen als het ware kan vertalen.
Betrouwbaar
Een mooi voorbeeld hiervan is mijn begeleiding van de twee zusjes Yuna en Inaya. Zo’n zeven jaar geleden heb ik met jeugdbescherming hen (toen 4 en 5 jaar) bij hun oma en destijds pleegmoeder moeten uitplaatsen. De situatie daar voelde niet goed en gelukkig werden de meisjes naar mij steeds opener. Hoe moeilijk het ook was, ik kon er toen voor hen zijn. Nog steeds begeleid ik ze. Voor pleegkinderen is het zo belangrijk dat je er altijd voor ze bent en blijft komen, ook in moeilijke tijden. Juist dan moet je naast ze gaan staan en vragen ‘Wat heb je nodig?’. Dan ben je betrouwbaar voor ze. En dat geldt ook voor de pleegouders. Hun pleegmoeder zegt wel eens ‘ik ben zo blij met jou als pleegzorgwerker. Wat jij allemaal voor ons doet. Ik heb altijd iemand die naar me luistert en om mee te sparren.’ Ja, dat vind ik heel waardevol. >
’’
Dat ik door bezuinigingen niet álle hulp kan bieden die nodig is, daarvan kan ik wakker liggen
Met alle pleegkinderen probeer ik iets op te bouwen. Ik wil betrokken zijn bij belangrijke momenten, zodat ik echt met ze meereis. In dit vak kun je niet na twee jaar bedenken ‘ik ga weer wat anders doen’. Pleegzorgwerker ben je echt voor langere tijd.
Samenwerking
Mijn achtergrond helpt me echt in mijn werk. Vaak ben ik die vertaler naar ouders, school of andere partijen rondom de kinderen. Die rol geeft me heel veel voldoening en gaat me goed af. Het lastige vind ik dat we door bezuinigingen soms niet alle hulp kunnen bieden die nodig is om de situatie te verbeteren. Dat doet zeer en daar kan ik ook wel van wakker liggen.
Ik denk dat het succesverhaal achter Yuna en Inaya die jarenlange pleegzorgbegeleiding is maar zeker ook de goede samenwerking met deze pleegouders. Ze zijn er echt op hun plek. Met alle hulp die ze hebben gekregen en nog steeds krijgen, groeien ze op tot twee sterke zelfstandige volwassen meiden. De kracht bij pleegzorg zit echt in het ‘samen doen’. En hier ligt ook de verbindende rol van de pleegzorgwerker. Om vertaler te zijn. Want alleen dan kun je het samen doen.’ •
De namen van de kinderen en ouders zijn vanwege privacy gefingeerd.
De vanwerkdag Gianna
‘Mijn dag loopt altijd anders’
Gianna werkt alweer zes jaar voor Levvel en is pleegzorgwerker in team Amsterdam Nieuw-West. Hoe haar werkdag eruitziet? Ze neemt ons mee op pad.
Na een aantal jaren lesgeven als theaterdocente, besloot Gianna negen jaar geleden dat ze het anders wilde. Ze wilde meer maatschappelijke betrokkenheid in haar werk. Na de post-hboopleiding Dramatherapie, was het vinden van een baan niet gemakkelijk. Korte tijd werkte ze bij Jeugdbescherming, een goede leerschool. Maar de rol van pleegzorgwerker, naast het kind en het gezin staan, past beter bij haar. Lees hier hoe haar dag eruitziet, al is deze dag wel veel voller dan normaal, vertelt Gianna.
Naam: Gianna Witmaar (37)
Functie: Pleegzorgwerker bij Levvel in team Nieuw-West
Werkt: vier dagen per week, op vrijdag is ze vrij Caseload: 18
9.15 UUR
> Ik start thuis rustig op en spring daarna op de fiets voor het eerste huisbezoek van de dag. Ik ben onderweg naar pleeggezin De Vries met de vijfjarige Kenley. Het is fijn om mijn eigen dagindeling te maken. Dat vind ik ook zo leuk aan mijn werk. Ik ben veel onderweg en eigenlijk loopt mijn dag nooit zoals ik hem van tevoren bedenk. Die vrijheid vind ik heerlijk! Ik ben de hele dag in beweging. Soms, als het echt niet anders kan, pak ik een auto van Levvel. Om een kind op te halen voor een bezoekregeling, bijvoorbeeld. Maar als het even kan, fiets ik. Soms meer dan veertig kilometer per dag!
10.30 UUR
> Na het huisbezoek ben ik naar kantoor gegaan. Ik neem tijd om het appje van Jeugdbescherming over de crisisplaatsing van twee zusjes te lezen. Dan is het tijd voor casuïstiek met het hele team. Ik leg mijn idee over de bezoekregeling van de elfjarige Jeremy voor. Vooraf heb ik een inventarisatie gemaakt van risico’s en krachten tussen hem en zijn moeder tijdens een bezoek. Samen besluiten we dat Jeremy en zijn moeder elkaar elke drie weken zullen zien, tijdens een door mij begeleid bezoek. Superfijn dat ik er niet alleen voor sta en dit samen met collega's kan besluiten. Het advies leg ik voor aan Jeugdbescherming. Hopelijk horen we snel iets zodat ik dit met Jeremy kan plannen.
12.30 UUR
> Lunchtijd! Ik probeer altijd even lekker buiten te zijn. De lunch combineer ik met een appje of belletje naar een pleegouder of een jongere die even zijn of haar hart wil luchten. Ik probeer altijd bereikbaar te zijn. Soms lijkt je rol niet heel belangrijk, maar je bent wel diegene die er altijd is, het bekende gezicht. Ik bel nu even de opa van Younes (8). Van zijn pleegouders begreep ik dat Younes erg op ziet tegen het bezoek van zijn vader. Ik hoop dat opa hier iets in kan betekenen. Die samenwerking met iedereen om het pleegkind is onmisbaar in mijn werk. >
13.00 UUR
> Ik ga op bezoek bij een nieuw pleeggezin voor een netwerkonderzoek. Samen met collega Evrim maak ik kennis met de oma van kleindochters Ishana (7) en Ismay (5). Om vader, de zoon van oma, te ondersteunen in zijn opvoedtaak zijn de meisjes doordeweeks bij haar. Samen lopen we de criteria af waar je als pleegouder aan moet voldoen. Gelukkig deelt oma veel met ons, over hoe zij kijk naar de opvoeding en wat haar waarden en normen zijn. We gaan snel nog eens langs om verder te praten en elkaar beter te leren kennen. Dat is belangrijk, deze fase is de start van een intensieve samenwerking.
14.00 UUR
> Ik neem even de tijd om pleegouder Veronica te bellen, op een rustige plek in het zonnetje. Veronica is een single pleegmoeder en heeft het erg zwaar. Vanmorgen appte ze me dat ze het niet meer trekt. Ze is nog niet zo lang pleegouder en heeft, zoals dat heet, nog niet zoveel draagkracht. Veronica maakt zich zorgen om puberpleegdochter Dana die op school niet goed gaat. Tegelijkertijd is ze ontzettend boos omdat Dana tegen de afspraken in vannacht weer niet thuis is gekomen. Aan de telefoon blaast ze stoom af. Ik luister en samen komen we tot een aanpak. Ik praat volgende week eens met Dana en neem contact op met de mentor van school. Veronica kan het even loslaten. Hiermee wil ik haar het gevoel geven dat ze er niet alleen voor staat.
Wat het werk zo mooi maakt?
De band die je opbouwt met een gezin. Je bent degene die er altijd is. Je bent hét bekende gezicht
14.30 UUR
> Ik ben terug op het kantoor aan de Baarsjesweg. We hebben een netwerkonderzoek afgerond bij het gezin Christiaan. Sinds drie maanden verblijft het negenjarige neefje bij Martha en haar gezin. Wij hebben enkele keren met haar en haar man gesproken en inmiddels een goed beeld van de situatie. Nu moet ik alles nog op papier krijgen, om het in te brengen in een volgend teamvergadering. Dat is soms best een klus. Tijdens het overleg bekijken we of de pleegouders aan de criteria voldoen en beoordelen we of we gezamenlijk met de pleegouders de verantwoordelijkheid kunnen dragen voor deze plaatsing. Met andere woorden: gaan wij deze pleegouders begeleiden? Dit doen we altijd samen.
16.00 UUR
> In een hamburgertent wacht ik op de 21-jarige Ilona, Sinds ze ouder is dan achttien jaar schakel ik met Ilona zelf en minder met haar pleegouders. Ilona is sinds haar achttiende immers zelf opdrachtgever voor de zorg die we haar geven. Samen stellen we doelen op. Zo gaat ze haar account op Woningnet op orde brengen om straks in aanmerking te komen voor een eigen plek. Op mijn verzoek om schuldhulpverlening in te schakelen is ze minder enthousiast. Toch is het goed dat het is besproken; er is weer een stap gemaakt. Volgende week bespreek ik haar case tijdens het casuïstiekoverleg. Ilona is nu 21. Wanneer kan ik stoppen met de ondersteuning? Misschien geeft het haar juist een prikkel om zelf in actie te komen?
17.00 UUR
> Zo… genoeg kilometers gefietst vandaag. Ik pak het pontje terug naar Noord, want mijn werkdag zit erop. Ik check nog even snel mijn appjes en mijn mail. Ik beantwoord nog een paar vragen van collega’s en doe dan mijn telefoon in mijn tas. Even de wind voelen en de deining van het IJ. Morgen is er weer een nieuwe dag! •
De namen van de kinderen en ouders zijn vanwege privacy gefingeerd.
De ouders, kinderen en pleegouders
Thuis bij pleegmoeder Sara
Eén van de pleeggezinnen bij Levvel is dat van Sara Coppens. Deze single mama heeft vijf kinderen thuis, waarvan twee pleegkinderen. Sara: "Ik voel me aangetrokken tot pleegzorg omdat ik veel van kinderen houd, maar ook omdat er écht een tekort aan is. Ik heb plek in mijn huis en mijn kinderen vinden het leuk, dus waarom zou ik het niet doen?
Benedicte
BENEDICTINE IS NOODBEDPLEEGOUDER, HAAR DOCHTERS HELPEN MEE
‘Het is zo leuk én waardevol om noodbedpleegouder te zijn’
Bij single moeder Benedicte (53) en haar dochters Vela (16) en Dijne (14) kan soms ieder moment een pleegkind voor een nachtje (of twee à drie) komen logeren. Benedicte is noodbedpleegouder voor Levvel. ‘Ik hoef alleen maar te vertroetelen.’
Benedicte: ‘Het zijn meestal tieners waarvoor ik als noodbedpleegouder word gebeld. Er is thuis iets aan de hand en ze moeten nú een veilige plek hebben om een nachtje te zijn. Binnen uur staat er dan een kind op de stoep waarvan je niets weet. Spannend is dat. Ik zie het als een avontuur. Het enige wat ik hoef te doen is vertroetelen. Het arme kind heeft niet gevraagd om de ruzie thuis of wat er ook aan de hand is.
Soms blijven ze één nachtje, soms een paar dagen als ze geen passend crisisgezin kunnen vinden of als de rechter bijvoorbeeld nog uitspraak moet doen. Ik ben altijd weer verbaasd dat deze kinderen blijkbaar niemand hebben waar ze even terecht kunnen, geen familie, vrienden, niks. Hoe dat kan, dat vraag ik niet.
Mijn dochters wel en dan horen ze de meest bizarre verhalen.
Fijne vide met groot bed
Waar het kind slaapt in mijn huis, hangt van de leeftijd af. Ik heb een heerlijke vide met een groot bed, geschikt voor grotere kinderen vanwege de open trap.
Als er wel een kleintje komt, vraag ik een van mijn dochters een kamer af te staan. Soms mopperen ze, ‘moet dat nou mama’, maar altijd maar héél even. Dan zeggen ze: ‘is goed hoor’. Heel lief.
De meeste kinderen komen met honger binnen. We eten iets waarvan ik zeker weet dat het goed in de smaak valt, meestal pasta bolognese. Pas waren er twee meiden die heel goed konden koken. Ze wilden zelf koken en maakten pasta met roomsaus en gamba's. Had ik even geluk. Omdat ze onvoorbereid komen, heb ik altijd een mandje klaar met de basics: deo, een tandenborstel, wat lekkers en tampons enzo. Het zijn op de een of andere manier altijd meiden. Het mandje wordt goed gebruikt. Meestal willen ze de spulletjes meenemen. Dat mag. Als ze daar blij van worden, word ik dat ook. >
‘Ik ben altijd verbaasd dat deze kinderen niemand hebben waar ze even terecht kunnen, geen familie, vrienden, niks’
Iets nuttigs doen
Ik heb me in 2017 bij Levvel opgegeven als pleegouder. Ik had een sabbatical en wilde iets nuttigs doen met mijn tijd. Omdat ik dol ben op kinderen, ik had er wel tien gewild, kwam ik uit op pleegouderschap. De eerste jaren was ik crisispleegouder waarbij je kinderen opvangt totdat ze een plek hebben waar ze langer kunnen blijven. Ik zei altijd: ‘ze gaan pas weg als er een plek is waar dat kan’. Dat gesleur met kinderen is niet goed. Soms bleven ze wel acht maanden. Met een broertje en zusje die hier kwamen toen ze twee en drie jaar waren, was het contact zo goed, dat ze nog steeds eens in de zes weken komen logeren.
Waarom noodbedpleegouder
Mensen vragen weleens waarom ik niet aan langdurige opvang doe waarbij kinderen in principe voor altijd mogen blijven. Dat is simpel: omdat ik gescheiden ben zie ik mijn eigen kinderen maar de helft van de tijd. Het voelt niet eerlijk om andere kinderen dan wel fulltime op te voeden. Ik heb wel eens aan mijn ex gevraagd of hij mee wil doen en dat de pleegkinderen dan meegaan in het ritme van de meiden. Daar heeft hij vriendelijk voor bedankt, haha.
Omdat ik nu weer een baan heb, kán het ook niet hoor.
‘Ik ben dankbaar dat mijn kinderen leren dat de wereld groter is dan de bubbel waar ze zelf in leven’
Deze noodbedopvang is helemaal goed zo. We maken er altijd een gezellige tijd van. De meiden vinden het ook fijn. Als ze bij hun vader zijn en er komt een pleegkind, dan komen ze altijd naar huis en helpen ze bij het settelen, spelen ze samen op de trampoline. En altijd hebben ze heel veel vragen: ‘hoe ziet jouw leven eruit’? Ik ben er dankbaar voor dat ze op deze manier kunnen leren dat de wereld groter is dan de bubbel waar zij zelf in leven.’ •
De namen van de kinderen zijn vanwege privacy gefingeerd.
WANDA (49) EN NIELS (50) ZIJN WEEKENDPLEEGOUDERS VAN MAYA
‘Als weekendpleegouders kunnen we haar oma rust en ruimte geven’
Samen met hun dochters Bente (13) en Demi (14) kozen ze voor weekendpleegzorg. Elke maand is Maya (9) een weekend bij hen. ‘Wij zijn dankbaar dat oma haar kleinkind met goed vertrouwen hier laat.’
(9)
Dat ze voor een pleegkind wilden zorgen, wisten ze al lang. Wanda en Niels waren meteen enthousiast na de eerste informatieavond over pleegzorg die ze jaren geleden bezochten. Inmiddels komt de negenjarige Maya nu ruim een half jaar bij hen, iedere maand een weekend. Ze wordt gebracht door haar oma (52) die Maya's netwerkpleegmoeder is. Weekendpleegzorg past goed bij Wanda en Niels, want met de drukke banen en hun twee dochters is de week snel gevuld.
Eerste kennismaking
‘De eerste kennismaking ging fantastisch,” vertelt Wanda enthousiast. ‘We gingen er open in, gewoon kijken of er een match was. Daar zaten we, met de ouders van Maya, haar oma, de begeleiders en de consulent van Levvel. Wij hadden alle twee een big smile en oma zag het ook meteen helemaal zitten.’
Oma heeft het heel druk en loopt soms echt over. Twee van haar eigen kinderen wonen nog thuis en ze heeft de zorg voor Maya en haar vijfjarige zusje. Wanda: ‘Maya heeft bij ons echt haar eigen plekje. Haar zusje gaat naar een eigen pleeggezin. Dat wilde oma graag. We regelen het met het andere gezin zo, dat de meisjes hetzelfde weekend weg zijn. Oma heeft dan echt haar handen vrij om eigen dingen te kunnen doen. Daar doen we het voor. Om haar wat rust en ruimte te geven.’
Met de meiden
Ook voor Maya zelf is deze plaatsing een uitkomst.
Door de thuissituatie schiet ze soms in een verzorgende rol voor haar ouders en voor haar zusje. Wanda: ‘Bij ons kan ze echt kind zijn en is ze ook nog de jongste met twee grotere meiden om haar heen. Ze kan zich er echt aan optrekken. Als Maya hier een weekend is,
‘Bij haar ouders en zusje schiet Maya in de verzorgende rol. Bij ons kan ze echt kind zijn’
slaapt ze altijd bij Bente op de kamer. Ze hebben het zo gezellig samen. Lachen gieren brullen, die twee. De weekenden zijn gevuld met gezelligheid. Kijken bij de hockey, met zijn allen een spelletje doen en film kijken of heerlijk met de jonge pup spelen. Want dat is Maya gewend bij oma, die ook een hondje heeft. Ze is ook gek op knutselen, net als Bente. Afgelopen weekend zaten ze samen ‘out of the blue’ een kijkdoos te maken.
Daar zijn ze dan de hele ochtend zoet mee. De eettafel ligt helemaal vol met snippers en frutsels. Ja, dat vinden ze echt fantastisch.’
De samenwerking met oma gaat goed. ‘Oma is erg dankbaar voor de fijne plek die Maya bij ons heeft. Wij vinden het echt fijn om haar kleinkind in ons midden te mogen hebben. Dat het vertrouwen er is en we haar zo kunnen helpen. Er is gewoon heel veel wederzijds respect, we doen dit echt met elkaar. Wij voelen ons daarom enorm gewaardeerd.’ •
De namen van de kinderen zijn vanwege privacy gefingeerd.
‘Pleegzorg heeft mijn leven enorm verrijkt’
Sinds de zomer van 2023 is Sandra (50) pleegmoeder. Eens in de drie weken komt de kleine Ishana een weekend bij haar en haar zoon Bowie logeren. Zo kan Ishana’s moeder, iemand met lvb, even bijtanken. ‘Het klikte meteen leuk met Ishana.’
SANDRA IS WEEKENDPLEEGMOEDER VAN ISHANA
Pleegmoeder Sandra heeft lang getwijfeld welke vorm van pleegzorg bij haar zou passen: langdurige pleegzorg, vakantiepleegzorg of toch deeltijdpleegzorg? Welke impact zou het hebben op haar gezin als het pleegkind langdurig bij haar zou wonen? Omdat Bowie in co-ouderschap is geboren en dus ook niet fulltime bij Sandra is, besloot ze voor dat laatste te gaan. Ook omdat ze single moeder is en een drukke baan heeft, is dit nu de beste vorm.
Kennismaken met Ishana
Inmiddels is de driejarige pleegdochter Ishana alweer zo’n negen maanden in Sandra’s leven. ‘De eerste ontmoeting kan ik me nog goed herinneren. Ik zocht Ishana op bij haar moeder, die begeleid woont. Ik ging erheen met pleegzorgconsulent Saskia, mijn contactpersoon bij Levvel. Het klikte meteen leuk met Ishana. Ze huppelde rond en liet me van alles zien. Daardoor waren we allebei meteen op ons gemak. Ishana is heel vrolijk en schattig, je kunt niet niet van haar houden,’ lacht Sandra.
Gezellige drukte
Ishana komt eens in drie weken logeren. De ene keer is Bowie er ook, de andere keer is ze alleen met Sandra.
‘Die twee kunnen het zo goed met elkaar vinden dat als het aan hen lag ze altíjd samen zouden zijn,’ vertelt Sandra. ‘Maar ik vind het fijn om ze allebei ook individuele aandacht te kunnen geven dus ze zijn niet altijd samen thuis.’
Als Ishana en Bowie er wel tegelijk zijn, is het een gezellige drukte in huis. Precies waar Sandra op hoopte.
‘Ik kom zelf uit een groot gezin. Voor mij persoonlijk zaten meerdere kinderen er niet in, maar ik had wel graag een groot gezin gewild. Met pleegzorg komt die kinderwens op een andere manier uit én kan ik iemand helpen. Dat maakt me gelukkig.’
‘De eerste keer dat ik pleegdochter Ishana ontmoette, was mijn contactpersoon van Levvel erbij’
De moeder van Ishana is heel blij met de hulp van Sandra. Moeder heeft een verstandelijke beperking en zat ten tijde van de plaatsing in een kwetsbare periode. ‘Ishana heeft een moeder die heel liefdevol voor haar zorgt, maar het ook moeilijk heeft. We hebben goed contact. Als Ishana bij me is, stuur ik foto’s en laat ik weten hoe het gaat.’
Eigen kamer
Sandra zou Ishana niet meer willen missen. ‘Maar je weet niet hoe het loopt. We gaan het zien. Ik ben in ieder geval heel blij dat ik aan pleegzorg doe. Het heeft mijn leven verrijkt. Je zorgt voor een kind met al haar leukigheden en ik help de moeder, dat is fijn. Ook Bowie geniet ervan en ondertussen leert hij op een natuurlijke manier hoe het is om te delen,’ besluit Sandra. ‘Ik denk dat veel mensen denken dat pleegzorg je leven overneemt. Dat hoeft écht niet zo te zijn. Je kunt zelf bepalen hoe pleegzorg in jouw leven past. Op dit moment is dat voor mij weekendpleegzorg en wat mij betreft mag Ishana nog heel lang komen logeren.’ •
De namen van de kinderen zijn vanwege privacy gefingeerd.
Marit&Mees
MOEDER MARIT KRIJGT HULP VAN PLEEGOUDERS ROBERT EN GERHART
‘Een verrijking dat zijn pleegouders net zoveel van hem houden als wij’
Eens in de drie weken is Mees, de 13-jarige zoon van Marit en Bernard, een weekend bij zijn pleegouders Robert en Gerhart. De hulp van deze pleegvaders is voor moeder Marit onmisbaar. ‘Al zou het moeten, we willen nooit stoppen met pleegzorg.’
Eigenlijk merkte Marit het al tijdens de zwangerschap: dit is anders dan die van haar dochters, en niet alleen omdat het een jongetje is. Nadat Mees drie maanden te vroeg werd geboren, gingen ze samen een lastige tijd in. Mees was een huilbaby en at slecht. Als peuter werd hij tegendraads en kreeg hij woedeaanvallen.
Marit: ‘Dat was heel pittig. Ik haalde alles uit de kast, maar niets leek te werken.
Overspannen
‘Al snel werd ADHD bij Mees vastgesteld. De situatie was zo onhoudbaar dat er, ondanks zijn jonge leeftijd, gestart werd met medicatie. Toch liep Mees in groep 3 vast door alles wat er van hem werd gevraagd: hij werd gepest en kon zijn plek niet vinden. Marit: ‘Ik kon het op een gegeven moment niet meer aan en raakte volledig overspannen. Met als gevolg dat ik psychotisch raakte. Een crisissituatie dus. Hulpverlening werd ingeschakeld. Het besef dat ik het niet alleen kon, was een van de moeilijkste momenten in mijn leven. Nu weet ik dat de hulp die we toen gevraagd en aangenomen hebben een van de sterkste en mooiste dingen is geweest die we ooit hebben kunnen doen. Hadden we op dat moment de hulpverlening niet gehad, dan waren we als gezin uit elkaar gevallen.’
Weekendpleegzorg
Om de thuissituatie met Mees en Marit te ontlasten, gaat het balletje van pleegzorg rollen. Moeder en zoon hebben zo’n sterke wisselwerking op elkaar, dat als het niet goed gaat met hem, het ook niet goed gaat met haar en andersom. Als Mees zeven jaar is gaat hij voor het eerst naar een weekendpleeggezin. Al snel komen dan ook zijn huidige pleegvaders Robert en Gerhart in beeld. Samen gaan ze zorgen voor Mees. Marit: ‘In het begin is het lastig dat iemand anders voor jou kind gaat zorgen. Je bent bang dat hij het daar leuker heeft dan thuis. Maar inmiddels voelt het als een verrijking dat we mensen om ons heen hebben die net zo van ons kind houden als wij. Inmiddels zien ze Mees echt als hun eigen kind. Hij heeft gewoon twee bonuspapa’s. Sommige dingen zijn gewoon ‘meant to be’. Als we hen niet hadden gehad, dan waren we
‘Het besef dat ik het niet alleen kon, was een van de moeilijkste momenten in mijn leven’
verloren geweest. Al zouden we nu moeten stoppen met pleegzorg, we zouden het niet willen.’
Thuis meer rust
Inmiddels is Mees dertien jaar. Iedere drie weken is hij een weekend bij zijn pleegvaders. Marit: ‘Als Mees bij Robert en Gerhart is, kunnen wij de structuur die we thuis hebben voor Mees even lekker laten gaan. Dan bestellen we spontaan pizza, of eten we lekker wat later. Heerlijk. We hebben thuis nu meer rust.’
En die rust is voor Marit en haar gezin heel belangrijk. Vooral voor dochter Rosalie die door een chronische ziekte veel thuis is en rust en stilte nodig heeft, 'Nou, ga dát maar eens fixen met een ADHD'er erbij,’ lacht
Marit ‘Naast de een-op-een aandacht van zijn pleegvaders, waar Mees heel blij van wordt, is het opgroeien in een niet-standaard gezin waardevol. Mees beseft zo nog meer dat het oké is wie je bent, dat iedereen er mag zijn en dat je altijd liefde waard bent. Dat is fantastisch toch!’ •
De collega's bij de receptie ontvangen iedereen met een glimlach
Veel plezier bij Levvel en succes met je nieuwe baan!