Hier sta ik!
Ondanks de ruzies is het gezin Neeltjes enige
In 2001 overlijdt haar pleegvader aan Alzheimer.
In 2006 neemt Neeltje een sabbatical, ver-
en echte thuishaven. De mededeling dat Ria en
Pas dan realiseert Neeltje zich wat het pleegge-
trekt naar een huisje aan de Spaanse kust en
Lodewijk naar Nijmegen verhuizen, komt dan
zin voor haar heeft betekend. ‘Ik dacht vooral
schrijft in een half jaar een roman, geïnspi-
ook als een donderslag bij heldere hemel. ‘Ik
terug aan al die momenten dat zij onvoorwaar-
reerd op haar leven. Waar de pit en humor
werd achttien. Ze vonden dat hun taak erop
delijk voor me opkwamen. Dat ze zorgden dat
van de succesvolle zakenvrouw samenvalt
zat. Ik was boos dat ik weggezet werd in een
ik weer ging studeren. Dat mijn pleegvader de
met het kwetsbare meisje, op zoek naar lief-
kamer in Leiderdorp.’ Neeltje voelt zich - op-
school belde - ik had me weer eens misdragen
de.
nieuw - in de steek gelaten. Met tegenzin gaat
- en hij met verontwaardigde stem zei: ‘Maar
ze sporadisch langs bij haar pleegouders.
meneer, ik begrijp deze brief niet. Zo kennen wij onze Neeltje niet.’ Mijn vader had een rotsvast vertrouwen in me en terwijl hij anders zo stil was, kwam hij wel voor me op.’
‘Ik klampte me volledig aan haar vast’
Het ongelukkige toeval wil dat ook Ria getroffen wordt door Alzheimer. Ze is inmiddels 83
Contact met Nika
en woont op een gesloten afdeling. Neeltje
Al die tijd hield ze ook contact met Nika, al
zorgt voor haar. Ze staat daar als enige dochter
vroeg dat, op zijn zachts gezegd, veel. Nikas
alleen voor; haar pleegbroers zijn geëmigreerd
donkere kant - de wisselvallige buien en
naar de Filipijnen en Canada. Een bizarre wen-
woedeaanvallen - namen steeds meer de
ding. ‘Ze heeft mij destijds uit een tehuis ge-
overhand. ‘Ze verweet me dat ik niet lief voor
haald, voor me gezorgd, en nu moest ik de
haar ben. Ze vond dat ik voor haar moest
beslissing nemen om haar op te laten nemen
zorgen. Spreekt mijn voicemail in met teksten
in een tehuis.’
die ik liever niet herhaal. Het doet veel pijn als iemand die je zo op een voetstuk hebt
‘Ik voel voor mijn pleegmoeder een onvoorwaardelijke liefde’
staan, zulke akelige dingen tegen je zegt. Ik weet dat het onvermogen is. Toch wilde ik op een bepaald moment niet dat zij mijn leven nog langer verpestte.’ Dat was drie jaar geleden. Neeltje verbrak het contact. ‘Terwijl ik dit vertel, merk ik dat ik het nog steeds
Vader
De warmte die Neeltje vroeger vaak miste bij
heel moeilijk vindt om dit over haar te zeg-
Op haar twintigste wordt het tijd om haar va-
haar pleegmoeder is er nu des te meer. ‘De Alz-
gen. Mijn loyaliteit naar haar blijft gigantisch,
der te zoeken. ‘Nika had hem omschreven als
heimer maakt haar milder. Ze is blij als ik er ben.
maar ik moet mezelf beschermen.’
een hippie met lang haar en een sportauto. Hij
Ze geeft me zelfs complimenten, zegt wat een
wist wel van mijn bestaan, maar ik kende hem
sterke vrouw ze me vindt. Met terugwerkende
Op de stoep van het café krijg ik een warme
niet. Daardoor had ik altijd een gevoel van
kracht ben ik haar ontzettend dankbaar voor de
omhelzing. Die avond ontvang ik een mail:
‘somebody’s watching me.’ Neeltje vindt hem
mogelijkheden die ze me gegeven heeft. En ook
‘Bijgaand mijn manuscript. Sinds 2011 heb ik
via het FIOM. Hij blijkt een wereldreiziger, druk
voor die degelijke basis, waar ik zo tegenaan
er niet meer naar gekeken. Ik zou nu - 5 jaar
met zaken die hij liever niet nader specificeert.
heb geschopt. Die had ik anders ongetwijfeld
later - weer een heel ander verhaal kunnen
Ze houden geen contact. Neeltje verhuist van-
niet gehad. Ik voel voor mijn pleegmoeder een
schrijven. Soms is het lastig om te weten waar
wege de liefde naar Haarlem. Die relatie gaat
onvoorwaardelijke liefde en ik zou niet anders
je moet stoppen en waar je misschien beter
uit en ze maakt carrière in de muziekbusiness.
kunnen dan voor haar nu iets terug te doen.’
een nieuw begin kunt maken.’ ■
8
Binding | december 2015