De coaching reis van mijn leven door Claudia Boerma

De coaching reis van mijn leven – door Claudia Boerma Ik ben een veteraan nadat ik op missie ben geweest naar Kosovo en Bosnie. Niet beseffende dat de situaties die ik daar meemaakte zo'n groot effect zou hebben op de rest van mijn leven. 19 jaar later functioneer ik niet meer in de burgermaarschappij en wordt er PTSS geconstateerd.

Nadat ik de reguliere hulp na in totaal 4,5 jaar had afgerond kan ik niet accepteren dat dit het is; "leren om gaan met je restklachten” zoals ze dat noemen. Dan rij je in je auto naar huis met de vraag "is dit het nou?” Voor mijn gevoel kan ik er meer uit halen maar hoe?

Tot ik de advertentie op Facebook zag. "De coachingreis van je leven" Ja dat zal dacht ik. Had er al twee gehad. Drie keer is scheepsrechts dacht ik toen ik hem weer voor bij zag komen. Toch lezen; hummm Noorwegen nog nooit geweest, coaching manier past me ook wel en de vijf coaches hebben defensie achtergrond. Dit was voor mij de doorslag, die begrijpen het teminste. Zo gezegd zo gedaan, de aanmeding de deur uit en kort daarna een uitnoding voor een intake.

Tijdens het gesprek besproken waarom ik graag deze reis met hun wilde maken en waar ik aan wilde werken. Zelfs het meenemen van mijn hulphond Dingo was geen probleem.

De reis; Fysiek wist ik dat het zwaar zou worden, dat had ik nodig om mentaal er uit te kunnen halen wat ik wilde. Nu terugkijkend op de reis heb ik stappen kunnen maken die ik wilde maken. Kunnen ervaren dat de trauma's een plekje hebben en dat ze niet meer direct een deel zijn van mijn dagelijks leven. Het geloof in mijzelf dat ik er mag zijn. Dat ik mijn plek in de maatschappij mag hebben zoals ik nu ben.

Dit had ik nodig om een begin te maken aan mijn persoonlijke groei en alles uit het leven te halen wat ik wil. En ik weet wat ik wil; Mijn missie "de maatschappij bewust maken van de jonge veteraan" "De littekens zal ik altijd houden, ze zijn een deel van wie ik ben. Maar het is oke, dat was toen en dit is er nu" ~Gedicht uit de Happinez~

-- Toevoeging Special Forces in Business --Van de 113.750 veteranen die Nederland op dit moment heeft, kampt ongeveer 4% met Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS). Dat zijn ruim 4500 mensen volgens de officiĂŤle cijfers. In de praktijk is dit aantal nog veel groter. Veel oud-militairen hebben te kampen met psychische problemen na 1 of meerdere uitzendingen maar ze hebben ook geleerd om voor zichzelf te zorgen, vragen niet gauw om hulp (zelfredzaamheid, schaamte en trots zijn zaken die daarin meespelen) of relateren hun klachten niet aan de uitzending(en). En dan hebben we het slechts over de mensen die werkzaam zijn (geweest) voor Defensie. PTSS is echter niet alleen voorbehouden aan militairen. Ook in andere beroepen komt het veel voor. Denk hierbij aan mensen bij hulpdiensten (zoals brandweer, ambulance/traumaheli en politie) maar ook mensen werkzaam bij het spoor, autobergers, etc. Eigenlijk ligt deze sluipmoordenaar overal op de loer: Een medewerker van een bank of tankstation die geconfronteerd wordt met een overval, een nietsvermoedende fietser die een ernstig auto ongeluk voor zich ziet voltrekken of bijvoorbeeld als kind een heftige situatie meemaken (denk aan huiselijk geweld, seksueel misbruik, etc. Het kan iedereen en overal overkomen, je kan je er niet tegen wapenen en de gevolgen kunnen desastreus zijn.

Wij krijgen zeer regelmatig deelnemers op onze coachingsreizen die te kampen hebben met PTSS. Het eerste wat wij ze zullen moeten vertellen is dat wij deze stoornis niet weg kunnen nemen. Wat wij wel kunnen is mensen helpen om met de gevolgen ervan te leren leven op een wijze waarop het hen niet meer belemmerd in hun dagelijkse bestaan: Het effect ervan reduceren tot nihil.

Claudia is een schoolvoorbeeld van iemand die bij aanmelding nog volop in de dagelijkse worsteling met haar stoornis zat. Ze kwam binnen als een verwilderde vrouw; harde en zoekende blik in haar ogen, constant op haar hoede en dus geen moment ontspannen. Het moeten doodvermoeiende jaren voor haar geweest zijn om te leven met zoveel spanning.

Haar reis heeft haar veranderd. In plaats van vechten tegen het trauma en de stoornis heeft ze geleerd dat het een deel van haar is en dat ze er ook mee om kan gaan. Ze heeft haar vrijheid en rust teruggevonden en kan nu weer verder met het leven inrichten zoals ze dat zelf wil, niet meer aangedreven door wat ze niet wil. Dit klinkt als een nuanceverschil maar in de dagelijkse praktijk van iemand met PTSS is dit een wereld van verschil. De harde zoekende blik is veranderd in een lieve zachte glimlach. Spanning is ontspanning geworden en wie Claudia kende voor haar reis heeft gezien dat er een andere vrouw terug is gekomen uit Noorwegen.

De reis heeft niet alleen Claudia veranderd. Haar hulphond, Dingo, was bij aanvang van de reis een gedreven beestje dat precies deed waar hij voor opgeleid was: Het baasje beschermen en troosten.

Daarin was hij onverstoorbaar, precies zoals de bedoeling is met een hulphond. Naarmate de reis van Claudia vorderde veranderde Dingo met haar mee. Het officiĂŤle hulphond-dekje ging op een gegeven moment af en Claudia gaf aan de rest van de groep aan dat anderen ook gebruik mochten maken van de krachten van Dingo. Of Dingo het letterlijk begreep wat zijn baasje zei, zullen we nooit weten. Wat we wel zagen is dat vanaf dat moment Dingo op zoek ging naar anderen en Claudia steeds meer zelf haar bescherming en troost liet bieden. Het dekje ging af en bleef af. Dingo werd aan het einde van de reis van hulphond weer een huisdier en Claudia heeft hem in Noorwegen ook officieel met pensioen gestuurd. Ze zijn nu nog steeds trouwe maatjes maar hij hoeft niet meer mee de supermarkt in om mensen uit haar rug weg te houden, hij hoeft niet meer de hele dag op te letten of zijn baasje te maken heeft met symptomen gekoppeld aan PTSS omdat hij nu aanvoelt dat Claudia

weer zelf het leven en alles wat het haar te bieden heeft aan kan. Voor Dingo was het dus ook de coachingsreis van zijn leven.

Extra mooi is het dat Claudia inmiddels begonnen is aan een coachopleiding en samen met ons team in de toekomst andere veteranen met PTSS wil gaan helpen om ook zo’n reis naar binnen te maken. Hiermee is Claudia de tweede oud militair (naast Rick Janssen) met PTSS die na het maken van onze reis in opleiding gaat en uiteindelijk als ervaringsdeskundige aan de slag gaat.

Momenteel lopen de gesprekken om samen met een aantal organisaties structureel reizen op te gaan zetten voor mensen met PTSS. Het blijkt immers een bijzonder effectieve methode om mensen weer in hun kracht te zetten en ze terug te brengen van overleven naar leven. Binnenkort meer daarover..

Heb jij PTSS of ken je iemand met PTSS? Neem dan eens vrijblijvend contact met ons op via info@decoachingsreisvanjeleven.nl of ga naar www.decoachingsreisvanjeleven.nl