Een rondje fietsen met… / Lennard van Winden, Mister Cube
een rondje fietsen met… Lennard van Winden, Mister Cube Het kan geen mountainbiker zijn ontgaan. Naast de grote - vooral amerikaanse – mountainbikemerken, is ook Cube de laatste jaren als merk sterk omhoog geklommen. Niet alleen in het thuisland Duitsland, maar ook de Nederlandse bikers lieten zich overtuigen door goede rij-eigenschappen en goed afgemonteerde fietsen met een indrukwekkende verhouding tussen prijs en prestatie. Maar waar komt dat merk 'ineens' vandaan? En wie zit er achter het succes in Nederland? We gaan een rondje rijden met Lennard van der Winden, eigenaar van Cube-importeur One Way Bike Industry. tekst en portret: Michiel Rotgans vintage foto's: Familie archief van Winden
Hoe ben je de importeur van Cube geworden? ik studeerde corporate finance en wilde graag bankier worden, ik heb nooit de intentie gehad om een fietsmerk te importeren. tijdens mijn afstuderen begon ik in '95 één van de eerste webshops van nederland, genaamd bike2build. We hadden een tool gebouwd waarmee je een fiets kon samenstellen en deze tool rekende vervolgens het gewicht en de prijs uit. We hebben het hier echt over de prilste jaartjes van het internet, online betalen kon toen nog niet eens. je moest een formulier uitprinten en die dan faxen of op de post doen. in 2000 begon ik met het importeren van wat componentenmerken. litespeed, bontrager, thomson en voodoo behoorden tot mijn assortiment. op een beurs kwam ik cube tegen en dacht van: dat is leuk, laat ik daar eens een paar fietsen van kopen en doorzetten bij winkels. ineens werd ik continu opgebeld of ik nog van die cube's kon leveren. Wat bleek nu, in duitsland verwezen ze alle winkels naar mij onder het mom van: dat is de distributeur. ik had geen contract, niets met die gasten. vanaf toen belde ik elke maand de fabriek voor een paar nieuwe fietsen. twee jaar later verkocht ik al duizend fietsen en in 2004 stopte ik met alle andere merken om focus te leggen op cube. het bedrijf one Way bike was geboren.
Hoe is je droom als bankier dan gestrand? ik liep stage en op een dag kwam er een man binnenlopen van porsche, met de sleutels van de nieuwe auto van mijn baas, een jonge gast, nog geen dertig en elke dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat keihard aan het werk. de man legde de sleutels op tafel en vertelde mijn baas: "hij staat op de vaste plek in de garage." drie weken later lagen de sleutels er nog, onaangetast. hij had geen tijd om er in te rijden, laat staan van een aankoop te genieten. dat moment deed mij beseffen dat dit niet de richting was die ik op wilde gaan. vele mensen kennen jou van de nostalgische tijd van de 4X-baan op de Bergschenhoek, hoe was je daar bij betrokken? ook dat gebeurde bij toeval. ik kreeg bij bike2build een brief van Willem jos engelbert met een aanvraag om een evenement te sponsoren. hey, dat was mijn vriendje uit de brugklas op de middelbare school, want hoeveel mensen heten er nu in godsnaam Willem jos engelbert? zijn afstudeerstage was het organiseren van bike festival bergschenhoek. er was een dual-slalom, een stop van de crosscountrytopcompetitie en we hadden een speedcontest, waarbij je zo snel mogelijk in een rechte lijn van de berg moest rijden. omdat ik me iets meer met het evenement bemoeide dan je van een sponsor zou mogen verwachten zat ik ineens in het bestuur van het festival. het jaar daarna deden we dat nog een keer en de dual-slalom werd toen een 4x op het parcours, dat het hele jaar gedoogd werd. in de hoogtijdagen stonden er honderdtien mensen aan de start. een hechte groep mensen die elkaar tot op de dag
42