Sienkiewiczówka Nr 2

kwartalnik

styczeń

- luty - marzec

Kilka słów od redakcji:

Drogi czytelniku!

Wraz z nadejściem wiosny pojawił się drugi numer naszej szkolnej “Sienkiewiczówki”. Mamy nadzieję, że każdy z Was znajdzie w niej coś dla siebie. Miłej lektury!

Redakcja:

Uczniowie: Sylwester Bielecki, Jakub Bernecki

Opiekunowie: Joanna Drzewińska, Anna Persona-Adamczuk, Izabela Miedzińska

W tym numerze:

Wywiad z Starostą Świdnickim - 2

Kilka słów od psychologa szkolnego - 4

Z życia szkoły - 6

Szkolny humor - 9

Ciekawostki o wiośnie - 10

Stowarzyszenie Przyjaciół Ośrodka - 12

OSEhero Bezpieczny Internet - 13

Pokoloruj - 14

Zbiórka charytatywna - 15

Oda do Marzanny - 16

22024

Redakcja: Jaką funkcję pełni Starostwo Powiatowe?

Łukasz Reszka: Ciężko określić w dwóch zdaniach funkcję starostwa. W dużym skrócie, to jednostka administracji samorządowej, odpowiedzialna za sprawowanie zadań publicznych, na przykład z zakresu pomocy społecznej czy szkolnictwa specjalnego. W starostwie powiatowym załatwimy sprawy z zakresu komunikacji, budownictwa, geodezji. To tu wydaje się prawa jazdy czy pozwolenia na budowę.

Red.: Jakie obowiązki spoczywają na osobie, która pełni funkcję Starosty ?

Ł.R.: Starosta stoi na czele zarządu powiatu, wybieranego przez radę powiatu. Gdybyśmy chcieli to zobrazować na przykładzie firmy, to jest po prostu jej szefem. Odpowiada za organizację pracy starostwa, reprezentuje powiat na zewnątrz.

Red.: Jakie uczucia i emocje towarzyszyły Panu w chwili wręczenia nominacji i jak w perspektywie czasu postrzega Pan swoją pracę?

Ł.R.: Nominacja na starostę odbyła się w dniu moich urodzin, więc było mi podwójnie miło. Czułem radość, ale i odpowiedzialność za powierzenie mi tej funkcji. Lubię swoją pracę i ludzi, z którymi pracuję. Jestem przekonany, że przez kilka ostatnich lat udało nam się stworzyć dobrą atmosferę do działania, co przełożyło się na właściwe funkcjonowanie całego samorządu.

Red.: Jak ocenia Pan współpracę z placówkami oświatowymi w szczególności z SOSW w Świdniku?

Ł.R.: Dobra współpraca jest podstawą rozwoju. Możemy różnić się w wielu sprawach, ale ważne, by mieć podobny pomysł na oświatę i działać z korzyścią dla niej. Jeśli chodzi o Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Świdniku, to jestem dumny z tej placówki i osób, które ją tworzą. To szkoła wyróżniająca się na tle innych, nawet w skali kraju. Życzę sobie, by nasza współpraca układała się przynajmniej tak, jak dotychczas, czyli bardzo dobrze. Red.: Reklamą naszej szkoły (i to całkiem niezłą) stanie się nowo wybudowany nowoczesny obiekt, którego otwarcie spodziewane jest na początku kwietnia. Jakie odczucia i nadzieje wiąże Pan z tak doniosłą inwestycją dla naszego powiatu i samego Świdnika?

Ł.R.: Przebudowa szkoły jest jedną z naszych perełek inwestycyjnych tej kadencji rady powiatu. Cieszę się, że pomimo problemów z wykonawcą udało nam się doprowadzić inwestycję do końca. Za chwilę uczniowie i nauczyciele przeniosą się do komfortowych sal i będą mogli pracować w doskonałych warunkach. Od lat obserwuję rozwój ośrodka i jestem przekonany, że dzięki jego rozbudowie otworzą się nowe możliwości poszerzenia oferty edukacyjnej, choć już dziś placówka uważana jest za jedną z lepszych w Polsce.

Red.: W związku z zróżnicowanym poziomem funkcjonowania naszych uczniów niektórzy są zobligowani do korzystania z wózków inwalidzkich. Bardzo pomocnym rozwiązaniem byłaby winda w budynku naszej szkoły. Zechciałby Pan wspomóc nas w realizacji tej inwestycji która wiąże się z wysokimi kosztami i określonymi procedurami formalnymi?

Ł.R.: Rozmawiałem już na ten temat z panią dyrektor i w pełni poparłem ten pomysł. Pracujemy nad montażem finansowym dla tego zadania, ale jestem przekonany, że szybko uda nam się znaleźć rozwiązanie. Zdaję sobie sprawę jak ważna jest winda i jak istotne jest jej jak najszybsze zamontowanie. Jestem przekonany, że wkrótce będziemy mogli przekazać dobre wiadomości w tej sprawie.

Red.: A może teraz trochę wspomnień? Jak ocenia Pan swoje lata szkolne?

Ł.R.: Wiele osób uważa, że lata szkolne są najlepszym okresem w życiu. Ciężko się z tym nie zgodzić. Z perspektywy osoby dorosłej czasem tęsknię za beztroskim życiem nastolatka. Pewnie dziś kilka rzeczy zrobiłbym inaczej niż wtedy, ale ogólnie oceniam ten okres bardzo pozytywnie. Nawiązałem wówczas przyjaźnie, które przetrwały do dziś. To największa wartość tego okresu.

Red.: Jakie przesłanie chce Pan przekazać młodym ludziom naszej szkoły?

Ł.R.: Chciałbym byście odnajdywali szczęście w każdej chwili. Budowali zamiast burzyć. Łączyli, nie dzielili. Odważnie patrzcie w przyszłość i zróbcie wszystko, by rysowała się w jasnych barwach.

„Moc rytuałów: jak rytuały mogą zmienić życie”.

Nadejście wiosny nierozerwalnie kojarzy nam się ze Świętami Wielkiej Nocy. To najważniejsze święto chrześcijańskie jest świętem ruchomym i w kulturze zachodniej obchodzone jest zawsze w niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. W języku polskim nazwa świąt związana jest poniekąd z równonocą wiosenną, czyli momentem, w którym zaczyna się wiosna, a przyroda znów budzi się do życia. Dla chrześcijan noc między Wielką Sobotą a Wielką Niedzielą jest najważniejsza w całym kalendarzu liturgicznym. To wtedy dokonało się zbawienie. Przed wiekami dla ludzi równie ważne było święto odradzającej się przyrody, czyli święto wiosny.

Święta Wielkanocne wywołują uśmiech na większości naszych twarzy oraz poczucie oczekiwania i nostalgii. Wspomnienia zapachu pieczonego mięsa i kwaśnej wrzącej zupy, widok kosza pisanek, stołu udekorowanego wiosennie... Rytuały i tradycje upamiętniają najważniejsze momenty w naszym życiu, takie jak urodziny, śluby, chrzty i święta. Im większe święto, tym bardziej odświętne są rytuały, które sygnalizują naszym zmysłom, że nie jest to zwyczajne wydarzenie. Według badań psychologicznych (Zagórska W., Lipska A. 2013), rytuały niosą ze sobą wiele korzyści psychologicznych–cieszenie się radością Świąt, bliskością rodzinną i oderwaniem się od codziennych trudności.

Odpoczynek od codzienności

Życie jest stresujące i nieprzewidywalne. Spędzanie wolnego czasu, przestrzeganie znanych od lat tradycji i rytuałów daje komfort, poczucie uporządkowania, kontroli i stabilności. Od gromadzenia się rodziny i przyjaciół przy stole po dzielenie się święconką i chodzenie do kościoła – tradycyjne rytuały dają nam poczucie bezpieczeństwa, tożsamości, przynależności i ciągłości rodziny. Znane i przewidywalne wzorce, które powtarzają się co roku, uspokajają nasze lęki i niepokoje.

Posiłki przy stole

Od zarania dziejów ludzie gromadzili się wokół ogniska, aby gotować upolowaną zwierzynę. Gotowanie stało się jedną z cech charakterystycznych naszego gatunku. Długie godziny spędzone w kuchni przygotowując potrawy na wielkanocny stół spełniają funkcje społeczne odziedziczone po naszych przodkach. Zaangażowanie w przygotowanie świąt innych członków rodziny, w tym dzieci, zbliża rodzinę, poprawia nastrój i uczy dzieci doceniać jedzenie, które jedzą. Żadna tradycja wielkanocna nie byłaby kompletna bez wielkanocnego jajka i świątecznego śniadania.Wspólny posiłek symbolizuje poczucie jedności, poczucie wspólnoty, łagodzi konflikty i zbliża ludzi.

Świąteczny stres

Wielkanoc to także stres. Jednak spotkania przy wspólnym świątecznym stole powinny być powodem do świętowania, a nie do pogłębiania starych urazów. Wybaczając i odpuszczając, przestajesz pozwalać, aby te sytuacje Cię raniły. Poczuj się jakbyś odwiedzał swoją rodzinę po raz pierwszy - bądź ciekawy, zainteresowany, otwarty i odkryj pozytywne cechy członków rodziny. Martin Seligman, twórca psychologii pozytywnej, zaleca przełamanie starych, negatywnych nawyków, cieszenie się doświadczeniami i skupienie się na pozytywnych aspektach chwili życia, aby zwiększyć poczucie szczęścia i dobrego samopoczucia psychicznego. Świadomie skupiaj się na dostrzeganiu pozytywnych rzeczy. Im bardziej trenujesz swój mózg, aby znaleźć pozytywne aspekty doświadczenia, tym szybciej zaczniesz myśleć pozytywnie. Kiedy spotykasz się z rodziną na Wielkanoc, nie myśl o stresie, ale znajdź coś pozytywnego w każdej wspólnie spędzonej chwili. Bądź wdzięczny, że masz rodzinę i przyjaciół, z którymi możesz dzielić świąteczny posiłek.

Jesteśmy więc sumą naszych rytuałów. Aby zmienić swoje życie, stać się lepszą wersją siebie - poświęćmy trochę uważności temu, wokół jakich rytuałów zbudowaliśmy swoją codzienność. Jak stworzyć codzienne rytuały?

Zacznij od małych rzeczy. Pomyśl jak zaczynasz swój dzień. Psychologowie zgadzają sie tutaj z antropologami - to co robisz po przebudzeniu, narzuca narrację całemu twojemu dniu. Może zamiast sprawdzania profili znajomych, pomedytuj, poćwicz, albo po prostu uśmiechnij się do siebie.

Powtarzaj rytuał codziennie. Z rytuałami jest tak samo jak z nawykami. Potrzeba około 26 dni, aby w mózgu powstały nowe synapsy, połączenia, które spowodują, że jakieś zachowanie stanie się „fragmentem” naszego DNA.

Bądź świadoma(y), czemu ma służyć dany rytuał. Zadaj i odpowiedz sobie na pytanie jak ten rytuał pozwoli Ci być szczęśliwszym? Bardziej świadomym? Czy dzięki temu będziesz lepszym człowiekiem?

Niech ten wiosenny czas będzie dla nas okresem poszukiwania: nadziei, wiary, miłości. Odkrywania drzwi do nowych rzeczywistości, do poznawania siebie, troski o dobro, piękno i prawdę. Zwyczajnie i niezwykle:

Radujmy się!

Nasi uczniowie wzięli udział w konkursie “Moda odblaskowa” zorganizowanym przez Komendę Powiatową Policji w Świdniku.

II miejsce zajęli:

Michał Fijołek, Julian Josicz, Alicja Miazga i Adam Bernecki Wyróżnienia otrzymali:

Marcelina Tkaczyk, Michał Bielecki, Sylwester Bielecki i Jakub Bernecki

W tym kwartale odbyły się dwa spotkania szkolnego klubu AAC. Na pierwszym z nich uczestnicy podzielili się swoimi wspomnieniami ze świąt, zaś na drugim rozmawiali o tym jak spędzili ferie.

Karnawał to czas zabawy. W naszej szkole odbyły się dwie zabawy karnawałowe, dla dzieci młodszych i dla uczniów SPDP.

Młodsi uczniowie uczestniczyli w zajęciach z pierwszej pomocy, które poprowadziła pielęgniarka szkolna - pani Krystyna. Dowiedzieliśmy się jak postępować w razie skaleczenia, zadławienia czy omdlenia.

W marcu odbyły się także warsztaty muzyczne. Nasz gość p. Kamiln Adach zabrał dzieci w muzyczną podróż w kosmos. To wspólne muzykowanie było okazją do poznania ciekawych instrumentów perkusyjnychręcznej patelni czyli Handpan i bębnów językowych. Było naprawde kosmicznie!

Jako społeczność szkolna chętnie włączamy się w akcje charytatywne. Tym razem sami zorganizowaliśmy zbiórkę karmy dla kotów. Zebrane produkty zostały przekazane bezdomnym kotom z gabinetu weterynaryjnego Vet Centrum. 19 lutego świętowaliśmy w świetlicy dzień Kota. Gościem szczególnym był lekarz weterynarii Magda Szabała, zaś bohaterem dnia jej kot Demon.

Łamańce językowe, rebusy, wierszyki i rymowanki... 21 lutego obchodziliśmy w szkole

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego.

“Wiosna - ach, to ty”

Jak co roku uczniowie naszej szkoły spotkali się 21 marca, by świętować nadejście wiosny. Były zagadki, zabawy, tańce, a nawet prawdziwa Marzanna!

. W ramach Ogólnopolskiego Projektu Edukacyjnego “Sztuka emocji” szkolni aktorzy wystawili przedstawienie teatralne “Kopciuszek”. Ich zaangażowanie i poświęcony czas zaowocowały ogromnymi uśmiechami na twarzach zgromadzonej publiczności.

Jasiu spotyka stonogę i mówi:

-Czemu nie byłaś na lodowisku?

-Bo zanim założyłam łyżwy przyszła wiosna

-Które dni tygodnia są najsilniejsze?

-Sobota i niedziela, bo reszta to słabe dni!

Sekretarka wchodzi do gabinetu:

-Panie dyrektorze, wiosna przyszła! - Niech wejdzie!

Na lekcji polskiego:

-Jasiu, powiedz nam, kiedy używamy wielkich liter?

- Kiedy mamy słaby wzrok.

Nauczycielka pyta Jasia:

-Jak brzmi liczba mnoga od rzeczownika niedziela?

-Wakacje, proszę pani.

-Nie rozumiem, jak jeden uczeń może robić tyle błędów?!dziwi się polonistka, oddając pracę domową uczniowi.

-Wcale nie jeden, Odpowiada uczeń. Pomagali mi mama i tata.

Wiosna astronomiczna zaczyna sie w momencie równonocy wiosennej, która wypada 19,20 lub 21 marca, w zależności od roku. Równonoc oznacza, że noc i dzień trwają dokładnie po 12 godzin. Po równonocy wiosennej dni wydłużają się, a noce stają się krótsze.

Wiosnę kalendarzową świętujemy 21 marca. Wiosna, według kalendarza, trwa trzy miesiące.

Są to marzec, kwiecień, maj. Wiosna astronomiczna kończy się około 22 czerwca, w momencie przesilenia letniego.

Każdego roku w pierwszy dzień wiosny w naszym kraju topi się Marzannę.

Ludzie zbierają się, aby wspólnie wrzucić kukłę do rzeki lub ją spalić. Ma to symbolizować pożegnanie zimy.

Przez resztki śniegu przebijają się przebiśniegi, zakwitają też zawilce i przylaszczki. W górach polany pokrywają się kwitnącymi krokusami. Kwitną pierwsze krzewy, takie jak: leszczyna, dereń, wawrzynek, wilcze łyko oraz drzewa: topole, wiązy i olsza czarna.

Kwiaty pojawiają się przed liśćmi. Nabrzmiewają pączki na pozostałych krzewach i drzewach

Przylatują pierwsze ptaki, takie jak: skowronki, szpaki, pliszki siwe, bociany. Jednak za prawdziwego zwiastuna wiosny w ptasim świecie uważa się żurawia. Pary żurawi po powrocie w rodzinne strony wybierają miejsca na gniazda.

Wiele ptaków rozpoczyna lęgi, np. kruki, wrony, gawrony. Można usłyszeć już miłosne śpiewy sikorek, strzyżyków, tokowanie głuszczów, pohukiwania puszczyków.

Ożywiają się ssaki. Łączą się w pary króliki, zające i wiewiórki. Trwa okres godów wilków, żbików i kun. Łosie i jelenie zrzucają stare poroża, w miejsce którego zaczynają odrastać im nowe.

Pierwszy dzień wiosny na półkuli południowej jest jednocześnie pierwszym dniem jesieni na półkuli północnej.

Wiosna w Japoni rozpoczyna sie wraz z zakwitnięciem wiśni. Wiecie, że jej kwitnienie trwa zaledwie tydzień? Wtedy to zaczyna się świętowanie Hanami, które cieszy się w azjatyckim kraju ogromną popularnością i jest znane od wieków.

Przy Specjalnym Ośrodku Szkolno - Wychowawczym im. Henryka Sienkiewicza w Świdniku bardzo prężnie działa Stowarzyszenie Przyjaciół Ośrodka.

W styczniu członkowie Stowarzyszenia zorganizowali wielopokoleniowe spotkanie integracyjne z okazji Dnia Babci i Dziadka. Dzieci wraz z seniorami Klubu Seniora w Świdniku bawili się przy muzyce oraz poczęstunku.

Stowarzyszenie przekazało także 10 ciast, włączając się w akcję pomocową “Kobiety - kobietom. Pomóżmy Pani Grażynie w powrocie do domu!”.

Okres Wielkanocny to czas robienia pięknych stroików, a także niesienia pomocy. Dzięki Stowarzyszeniu

Przyjaciół Ośrodka udało się zorganizować w naszej szkole warsztaty świąteczne. Zaplanowano kiermasz ozdób świątecznych w Starostwie Powiatowym oraz kiermasz ciast i zdób świątecznych w naszym Ośrodku. Uzyskując dochód z kiermaszu, Stowarzyszenie wsparło akcję charytatywną “Dar serca dla Hospicjum”.

Przed nami dalsze plany, działania i inicjatywy. Zachęcamy do współpracy wszystkie chętne osoby.

OSEhero to projekt organizowany przez Ministerstwo Cyfryzacji i Państwowy Instytut Badawczy NASK. Nasza szkoła również bierze udział w tym projekcie. Co nam to daje? Przede wszystkim wyposażeni przez ekspertów w wiedzę i narzędzia uczymy się jak bezpiecznie poruszać się po Internecie. Internet jest obecnie bardzo powszechny, a korzystanie z niego nieuniknione. Ważne, aby robić to z głową. Podobnie jak w innych sferach naszego życia, także i w sferze online, trzeba stosować pewne zasady, by być bezpiecznym.

Poprzez podejmowane w szkole inicjatywy nasi uczniowie zdobywają wiedzę i są świadomi, że:

Należy chronić swoją prywatność w sieci.

Istnieją zagrożenia związane ze spotkaniem się z osobami poznanymi w Internecie.

Na hejt w internecie należy reagować konstruktywnie.

Gdzie szukać pomocy w sytuacji problemów online.

Sposobów spędzania czasu wolnego, tak aby zachować równowagę między czasem spędzonym w sieci i poza nią.

Konsekwencji wynikających z nadmiernego korzystania z Internetu.

Marzanno, Marzanno...

Ty, zimowa panno!

Na biało świat malujesz, Okna dekorujesz...

Choć kochamy Ciebie, Na marcowym niebie

Gdzieś znad oceanów

Widać lot bocianów...

Promieniami słońce Gałązki potrąca, Natura się rodzi, To wiosna nadchodzi!

Marzanno, Marzanno...

Ty, zimowa panno

Odejść teraz musisz Lecz do nas powrócisz!