ADVERTORI AL
SOS Kinderdorpen
Dag 1
Al een tijd speelde ik met het idee om me in te zetten voor een goed doel. Toen Suzanne Klemann, die ik leerde kennen tijdens Expeditie Robinson, mij vertelde dat zij op reis ging met SOS en uitlegde waar de organisatie voor vecht, besloot ik ervoor te gaan. Kinderen staan dicht bij me en ook ik vind dat ieder kind het recht heeft op te groeien in een liefdevolle en veilige familie. Mijn eerste bezoek is meteen een heftige. Met Monique word ik naar een sloppenwijkje gebracht. Ik zie hutjes, veel kinderen met nauwelijks kleren aan hun lijfjes, viezigheid op straat en een aantal mannen dat ’s ochtends vroeg al niet meer nuchter is. Ongelofelijk dat er nog steeds mensen zo moeten wonen, en vooral: dat kinderen daar zo moeten opgroeien. SOS helpt in dit dorp een aantal families. Zo maak ik kennis met Alfred die met de hulp van SOS een bootje kocht, zodat hij kan vissen om geld te verdienen voor zijn gezin. En we bezoeken een dame die van SOS wasteilen en zeep krijgt, zodat zij nu als de plaatselijke wasserette fungeert. Ook zij kan nu haar kinderen onderhouden. Hoopvolle verhalen. Maar terwijl ik daar rondloop, spookt vooral door mijn hoofd: wat kan ík hier nu op dit moment doen? Spelen! Al rennend realiseer ik me dat kinderen één universele behoefte hebben: liefdevolle aandacht.
Blogger- en tv-ster Anna Nooshin was in november voor SOS Kinderdorpen, een hulporganisatie die zich inzet voor kinderen zonder ouders of veilig thuis, in Oeganda. Met Suzanne en Monique Klemann van Loïs Lane en Gers Pardoel bezocht zij een aantal programma’s. ‘Wat kan ik hier doen? Spelen!’
FOTOGR AFIE: JORIS LUGTIGHEID EN ANNA NOOSHIN
Dag 2
140
WENDYONLINE.NL
Sanyu Babies’ Home Babyshelter vangt baby’s op die te vondeling zijn gelegd. De organisatie zorgt voor vondelingen tot hun vierde jaar. Ze gaan op zoek naar familieleden of kijken of de kinderen in Oeganda kunnen worden geadopteerd. Als dit niet het geval is, worden ze door SOS opgevangen in een kinderdorp. Ongelofelijk schrijnend als je bedenkt dat al deze hummeltjes (ik ben dol op baby’tjes) zijn achtergelaten. En het geeft me een goed gevoel te zien dat deze kindjes nu met liefde worden verzorgd, bij en met elkaar zijn, en nooit meer in de steek zullen worden gelaten.
Dag 3
De derde stop is het SOS kinderdorp in Entebbe. Ik zie een mooi, groen aangelegd gebied waar een aantal grote familiehuizen staat, waar het schoon is en waar een fijne rust heerst. Dit roept zo veel vragen op. Kunnen er niet nog meer huizen bij worden gebouwd? Of in ieder geval huizen met nog een verdieping erop? Ik leer dat dit qua fundering niet mogelijk is en dat hier dertien huizen zijn met één SOS-moeder die voor gemiddeld tien kinderen zorgt. Kinderen die de meest valse start kregen, omdat zij niemand meer hebben, of ouders die om verschillende redenen
Anna Nooshin in Oeganda: ‘Wat fijn dat die mensjes weer een kans hebben’ niet meer voor hen kunnen zorgen. Dit zijn kinderen die in hun jonge leventje al veel te veel ellende hebben meegemaakt en die naast liefde dringend behoefte hebben aan rust, regelmaat, aandacht. In het dorp wonen ze in een familiehuis en groeien ze op onder de liefdevolle vleugels van een SOS-moeder. Samen met SOS-broertjes en -zusjes. Hier krijgen ze weer een kans om kind te zijn en om met onvoorwaardelijke liefde en steun op te groeien tot zelfstandige mensen. Het maakt me blij. Wat ontzettend fijn dat deze kleine mensjes weer een kans hebben! Het is een indrukwekkende reis. Het raakt me ontzettend te zien dat er nog zo veel armoede is, het stemt me hoopvol dat er organisaties zijn zoals SOS Kinderdorpen. Ik realiseer me weer hoe ontzettend gelukkig ik ben dat ik, gevlucht uit Iran, de kans kreeg om in vrede en omringd door familieliefde op te groeien. Zondag 11 en 18 december zijn Anna’s ervaringen te zien op RTL4 Voor meer informatie over SOS Kinderdorpen, ga naar: soskinderdorpen.nl
WENDYONLINE.NL
141