เขา คนผู้หนึ่งยกแส้ม้าชี้ไปเบื้องหน้า กล่าวว่า “เที่ยงวันพรุ่งนี้ พื้นที่รอบ รัศมีร้อยลี้นี้ จะถูกท�ำลายราบเรียบเป็นหน้ากลอง นี่นับว่าฟ้าคุ้มครอง ประเทศเรา นายทัพด่านห่านป่ากลับขอความช่วยเหลือจากพวกเราก่อน เรา หลังจากกวาดล้างโจรเฒ่าดาบทอง ค่อยยึดด่านห่านป่า เมื่อตีด่านห่านป่า แตก เส้นทางสู่นครหลวงก็ปลอดโปร่งไร้อุปสรรค แผ่นดินไต้เหม็งต้องตก เป็นของพวกเรา แม่ทัพตันไถ ครั้งนี้ท่านมีความดีความชอบไม่น้อย” ฮุน้ ลุย่ ใจหายวาบ ได้ยนิ ผูค้ นอีกคนหนึง่ กล่าวว่า “ท่านอ๋องคาดการณ์ แม่นย�ำ ไม่มีผู้ใดเปรียบได้ แต่ปัญหาอยู่ที่กองทหารด่านห่านป่าไม่ยกมา หนุนเสริมในวันพรุ่งนี้ พวกเราแบ่งก�ำลังออกเป็นสี่สาย ไยมิใช่พาตัวสู่จุด อับ? หากรวมก�ำลังสี่สายเป็นสองสาย จะเข้มแข็งรัดกุมกว่า” คนแรกนัน้ เปล่งเสียงหัวร่อ กล่าวว่า “ไต้เหม็งคิดปราบปรามโจรเฒ่า ดาบทอง นายทัพด่านห่านป่าไม่มกี ำ� ลังเพียงพอ ค่อยนัดหมายพวกเราล้อม จับด้วยกัน เราจึงไม่กลัวพวกมันผิดนัด” ฮุ้นลุ่ยพลันฉุกคิดขึ้น ‘แม่ทัพตันไถผู้นี้ หรือเป็นตันไถเมี่ยเหม็งที่ ยี่ซือแป๊ะ (ศิษย์ผู้พี่ที่สองของอาจารย์) มักเอ่ยถึง หากว่าเป็นมัน มันก็เป็น ศัตรูฆ่าบิดาเรา คืนนี้ไม่อาจปล่อยปละละเว้นมัน’ ได้ยนิ ผูท้ ถี่ กู เรียกเป็นแม่ทพั ตันไถกล่าวว่า “ท่านอ๋องยังคงระมัดระวัง ตัวไว้ ที่นี้พอดีตกอยู่ในวงล้อมของพวกมัน” ชาวมองโกลนั้นหัวร่อดังๆ กล่าวว่า “เราเพียงกลัวเหล่าโจรไม่ออก มา พวกเราเตรียมท�ำลายเขื่อนปล่อยน�้ำเพื่อจู่โจมต�ำแหน่งที่พวกมันต้อง ป้องกัน หากพวกมันคิดโอบล้อม พวกเราทัง้ สิบกว่าคนนีจ้ ะดึงดูดความสนใจ ของพวกมัน กองทหารทัง้ สีส่ ายจะบุกเข้าค่ายโดยปราศจากการขัดขวางใดๆ ด้วยฝีมือของพวกเราทั้งสอง ไหนเลยถูกพวกมันจับตัวได้? อย่างมากเพียง เสียสละพลทหารที่ท�ำหน้าที่ท�ำลายเขื่อนปล่อยน�้ำสิบกว่าคนนั้น” ฮุน้ ลุย่ พอฟัง ต้องลอบร�ำพึงว่าเป็นแผนอุบายอันชัว่ ร้ายนัก พร้อมกับ เข้าใจความเคลื่อนไหวของจิวเกี๋ยง ครุ่นคิดขึ้น ‘ที่แท้วันนี้เจ่กโจ้วสั่งเคลื่อน
75