RÝM ZAMANI Yeni Evrede
Mücadele Birliði
mazlýðýný ortaya çýkardý. Çünkü Suriye’de ne zengin petrol yataklarý ne de baþka enerji kaynaklarý vardý. Buna raðmen emperyalistler ve iþbirlikçileri, bunlarýn baþýnda Türkiye geliyor, Suriye’ye müdahale için görülmedik bir istek ve çaba içindeler. Elbette petrole sahip olma isteði bir faktör olabilir ama bu sýralamada ancak ikinci, üçüncü dereceden bir etken olabilir. Temel neden ise emperyalistlerin Ortadoðu’ya tam egemen hale gelerek yaklaþmakta olan devrimlerin önünü kesmektir. “Ayaklanmalar Yüzyýlý”nda emperyalistlerin ve iþbirlikçilerinin birinci önceliði budur. Emperyalistler bu amaçlarýna Ortadoðu devletlerine kendi denetimlerinde rahatça tutabilecekleri islamcý iktidarlarý getirerek varmaya çalýþýyorlar. Bu iktidarlar, “Müslüman Kardeþler” türünden iktidarlardýr. Libya’da, Tunus’ta, Mýsýr’da, Yemen’de denemeye çalýþtýklarý budur. Þimdi bunu Suriye’de gerçekleþtirmeye çalýþýyorlar. Irak’ta ise ayný amaca bir baþka biçimde varmaya çalýþýyorlar. Türkiye’nin saldýrgan politika ve üslubu bu çerçevede deðerlendirilirse doðru anlaþýlabilir ve kavranabilir. Þimdi sorumuzun yanýtýna yaklaþmýþ bulunuyoruz. Barzani’nin yanaðýna kondurulan bu öpücüðün kerameti nedir? Kýsaca söylersek, hükümet, devlet, tekelci sermaye sýnýfý, bir bütün halinde kendi topraklarýnda gittikçe büyüyen bir devrimden korkuyorlar. Bu birleþik devrimin en önemli kaldýracý olan Kürt halkýnýn özgürlük savaþýndan korkuyorlar. Barzani’ye bu devrim yangýnýnýn bir bölümünü söndürecek, söndürmeye yardým edecek itfaiye eri gözüyle bakýyorlar, temel mesele budur. Hakkýný vermek gerekirse, Barzani, üzerine düþeni yerine getirmek için fazlasýyla hevesli. Daha Türkiye’den ayrýlmadan Kürt halkýnýn savaþý býrakmasý gerektiðini, silahlarýn zamanýnýn geçtiðini ilan ediverdi. UKH silah býrakmaz ise
kendi gücünü kullanacaðýný da açýkladý. Türkiye için bundan iyisi bulunabilir mi? Ýþte “Ulusal Birlik”i inþa etmesi beklenen adamýn kendi halkýnýn özgürlük savaþýna yaklaþýmý!Burjuvazinin sýnýf çýkarlarý ulusal çýkarlarýn çok üstündedir.Biliyoruz ki hiçbir hizmet burjuva dünyada maddi karþýlýðý olmadan gerçekleþmez. Bu durumda Barzani’nin hizmetinin maddi karþýlýðý olduðundan þüphe olmamalý; yoktur. Ancak bunu þimdilik konu dýþý býrakýyoruz.
Ýhtiyaçtan Savaþ Türkiye’nin bir savaþ arayýþý içinde olduðu, açýklamayý gerektirmeyecek kadar açýk. Ýhtiyacýn kaynaðý devrim korkusudur. Her gün geliþip yayýlmakta olan devrimi bir dýþ savaþla önleyebileceðini düþünüyor. Devrimi ya da iç savaþý bir dýþ savaþla önleme düþüncesi Türk burjuvazisine özgü bir keþif deðil. Deðiþik ülkelerin burjuva sýnýflarý yüzyýldan fazla bir zamandýr bu politikayý izliyorlar. Savaþa ihtiyacý olan, dolayýsýyla kýþkýrtan, savaþ çýkartmak için her yola baþvuran Türkiye olduðuna göre burada emperyalistlerin rolü nedir? Gerçekte, sanýldýðý gibi emperyalistler mi Türkiye’yi Suriye’ye karþý savaþa sürüklüyorlar yoksa Türkiye mi emperyalistleri bir savaþa zorluyor? Açýklamalar, diplomasi trafiði, pratik çabalar dikkatle incelendiðinde aslýnda Türkiye’nin emperyalistleri, özellikle de ABD’yi bir savaþa zorladýðýný, NATO’yu iþin içine katmak için provokasyonlar düzenlediði; ABD’nin en azýndan þimdilik Türkiye’yi frenlemeye çalýþtýðý görülecektir. Bu durum, tekelci sermaye sýnýfýnýn ve hükümetin bir devrimden duyduðu korkunun, dolayýsýyla da bir savaþa duyduðu ihtiyacýn büyüklüðünü ifade ediyor. Peki, bir dýþ savaþ, hükümetin ve tekelci sermaye sýnýfýnýn korkusuna çare olacak mý, devrimi önleyebilecek mi? Suriye ya da Irak’la –çünkü artýk Irak’ta Türkiye’yi “düþman ülke” saymaya baþ209. Sayý / 25 Nisan - 9 Mayıs 2012
Gündem
ladý- giriþilecek bir dýþ savaþýn devrimi önleyemeyeceðini, aksine, sürecin baþýnda þoven bir hava egemen olsa da, kýsa sürede devrimi derinleþtireceðini rahatça söyleyebiliriz. Dýþ savaþ devrimi önleyemeyecek ama burjuva iktidarý yýkacak bir devrim dýþ savaþý, Türkiye’nin komþularýyla giriþebileceði bir savaþý önleyebilir. Demek ki, emekçi sýnýflarýn ve Kürt halkýnýn yýllar boyu acý çekmelerine, kan ve gözyaþý dökmelerine yol açacak bir dýþ savaþ kaçýnýlmaz bir durum deðil. Bu savaþ önlenebilir ve önlenmelidir. Ama bunu gerçekleþtirmenin tek yolu tekelci sermaye sýnýfýna, onun düzenine karþý ayaklanmalarý örgütlemek, yaymak, derinleþtirmektir. Savaþýn kaynaðý tekelci sermaye düzeni ve onun politik iktidarlarýdýr. Bu kaynaklar ortadan kaldýrýldýðýnda savaþ tehlikesinin kendisi de ortadan kalkacaktýr. Ve bu, her zaman olduðundan daha fazla mümkün hale gelmiþtir. Çünkü emekçi sýnýflar ve Kürt halký, uzun süredir sermaye sýnýfý düzenine ve devlete karþý ayaklanmacý bir ruh haliyle savaþýyor, yaþamsal sorunlarýnýn kalýcý çözümü için ne bedel gerekiyorsa ödemeye hazýr olduklarýný eylemleriyle ifade ediyorlar. Ýsyancý ve ayaklanmacý ruh hali Kürt halkýna ve emekçi sýnýflara egemen olandýr. Bu enerjinin yýkýcý bir güç haline gelebilmesi için hedefinin somut, net biçimde belirlenmiþ olmasý gerekir. Bu hedef devrim ve iktidardýr. Tekelci sermaye sýnýfý ve devletin Türkiye’yi kanlý bir dýþ savaþa sürüklüyor olmasý bu hedefleri daha acil, daha yaþamsal kýlmakla kalmýyor, bunun için gerekli olanaklarý da sunuyor. Ýþçi sýnýfý ve Kürt halký, tekelci sermaye sýnýfýnýn hükümet eliyle hazýrlamakta olduðu kanlý dýþ savaþý politik iktidarý ele geçirmeyi eylemlerinin temel hedefi haline getirirlerse önleyebilirler. Onun için tek cümleyle: Þimdi devrim zamaný.
13