VRÝMÝ DERSLERÝ Yeni Evrede
Gündem
Mücadele Birliði
Ýþçi sýnýfý ve diðer emekçi sýnýflardaki deðiþim istemi çok güçlüdür. Sömürülenler kitlesi, sefalet ve açlýða, ekonomik yýkýma artýk daha fazla katlanmak istemiyorlar. Dün Yunanistan’da ve dünyanýn daha pek çok ülkesinde görülen kitle ayaklanmalarýnýn, çýkýþ biçimleri, görünürdeki nedenler farklý farklý olsa da temelleri ortaktýr. Bu temel emek-sermaye çeliþkisidir. Günlük dille söylersek, kapitalist sömürüye, kapitalizmin yýkýcý sonuçlarýna; kapitalizmin kendisine baþkaldýrýdýr. Burjuva basýnýn “diktatörler titriyor” diye baþlýk atmasýnýn nedeni halklardaki bu deðiþim isteminin gücünün farkýnda olmasýdýr. Evet, gerçekten de gerici Arap ülkelerinin diktatörleri Tunus Halk Devrimiyle birlikte tir tir titremeye baþladýlar. Arap ulusunun emekçi halklarý daha fazla sefalet ve sömürüye artýk daha fazla katlanmak istemediklerini ve katlanmayacaklarýný þimdi ayaklanmalar ve isyanlarla ortaya koyuyorlar. Ama sorunu gerici Arap devletlerindeki diktatörlerle sýnýrlamak gerçeði bilerek çarpýtmaktýr. Gerçek þu ki, emperyalist-kapitalist dünyanýn tüm efendilerini büyük bir korku sarmýþ durumda. Bu korkunun nedeni artýk biliniyor. Emekçi sýnýflar, sömürülenler, ezilenler, gençlik dünyanýn her yerinde en ufak bir bahaneyi genel bir bahaneye dönüþtürerek kapitalizme karþý ayaklanýyorlar.
Devrime Hazýrlanmak Emekçi sýnýflarýn ve ezilen halkalarýn güçlü bir deðiþim isteðine sahip olduðunu, sömürücü toplumsal düzene karþý en küçük bir bahaneyi genel bir bahaneye çevirerek ayaklanma eðiliminde olduklarýný; dolayýsýyla devrimlerin bundan böyle güncel pratik-politika sorunu olarak ele alýnmalarý gerektiðini tespit etmek ve görmek önemlidir. Fakat en az bunun kadar, hatta bundan daha önemlisi devrime hazýrlanmaktýr. Tunus Halk Devrimi, bize bu konudaki hazýrlýksýzlýðýn pahalýya patladýðýný, zaferin iþçi sýnýfýnýn avuçlarýnýn elinden kayýp gitmesine neden olabileceðini bir kez daha gösterdi.
Devrim güncel pratik-politika meselesi haline gelince komünist partinin birinci görevi devrime hazýrlanmak olur. Böyle bir hazýrlýðý zamanýnda yerine getirmeyen bir parti ayaklanma ortaya çýktýktan sonra olaylarýn arkasýndan sürüklenir ve devrimde hiçbir varlýk gösteremez. Tunus Ýþçileri Komünist Partisi sözcüsü, kendisiyle yapýlan bir söyleþide devrime hazýrlýksýz yakalanan partisinin içler acýsý durumunu farkýnda olmadan þu sözlerle ortaya koyuyor: “Biz halkýn isyanýna sebep olan sorunlarýn çözülmesinde ýsrarlýyýz. Halk bunca yýl sabrettikten sonra iþsizliðe, hayat pahalýlýðýna, yolsuzluða, özgürlüksüzlüðe karþý isyan etti. Sadece vaat yetmez, somut adýmlar gerekiyor. Emekçilerin insanca yaþayabilecekleri bir gelir, yeni iþ alanlarýnýn açýlmasý, demokratik özgürlüklerin tanýnmasý atýlmasý gereken ilk adýmlardýr. Bunu ise, ancak halkýn baskýsý, denetimi gerçekleþtirebilir. Bu nedenle biz, halkýn ve gençliðin komiteler, konseyler þeklinde örgütlenmesini, taleplerini formüle ederek mücadeleyi sonuna kadar götürmesini öneriyoruz” Baþtan söyleyelim, buradaki amacýmýz Tunus Ýþçileri Komünist Partisi’ni eleþtirmek deðil. Ama bu partinin devrim ve ayaklanma karþýsýnda içine düþtüðü durum baþka ülkelerin komünist partileri için derslerle doludur. Bu derslerin baþýnda þu olgu geliyor: Bir komünist parti, kendini bir “aþýrý muhalefet partisi” olmaya deðil, -bu nokta bizim oportünistlerimizi yakýndan ilgilendirir- politik ve ekonomik iktidarý ele geçirmeye hazýrlamalýdýr. Tunus Ýþçileri Komünist Partisi, belli ki, kendini “aþýrý muhalefet partisi” olmaya hazýrlamýþ. Bu yüzden halk ayaklanmasý ortaya çýktýðý halde ve sömürücü sýnýflarýn temsilcisi devlet baþkaný kaçtýðý halde hala bir “aþýrý muhalefet partisi” gibi davranmaya devam ediyor. Ýktidarý ele geçirmek, iþçi sýnýfý ve diðer emekçi kitleleri devlet kurumlarýný parçalamaya çaðýrmak, büyük üretim araçlarýna el koyarak kitlelerin yaþamýnda derhal bir iyileþtirme yapacak giriþimlerde bulunmak aklýnýn ucuna dahi gelmiyor. 180. Sayý / 26 Ocak - 9 Şubat 2011
Devrime hazýrlanmanýn birinci koþulu, devrim ortaya çýktýðýnda ve sömürücü sýnýflarýn temsilcileri canlarýný kurtarmak için kaçmaya baþladýklarý anda yönetimi eline alacak Geçici Devrim Hükümeti konusunda hazýrlýklý olmaktýr. Ýkinci koþulu ise mücadele-ayaklanma-iktidar organlarý olmaya hazýr komite ve konseyleri devrim ortaya çýkmadan çok önce hazýrlamýþ olmaktýr. Tunus Halk Devrimi, bu temel, can alýcý konularda hazýrlýklý olmamanýn faturasýný belki de kazanýlmýþ zaferin avuçlarýn içinden kayýp gitmesiyle ödeyecektir. Bunun belirtilerini görüyoruz. Devlet baþkaný kaçmýþ, hükümeti daðýlmýþ, ordu ve polisi bir fiskeyle daðýlacak durumda, buna karþýlýk halk kitleleri her tülü kahramanca giriþime hazýr iken yapýlmasý gereken þey burjuva diktatörlüðü parçalamak, yok etmek için iþçi sýnýfý ve diðer emekçileri, halk kitlelerini ordu, polis ve diðer devlet kurumlarýna karþý kapsamlý askeri saldýrýlarda bulunmaya çaðýrmaktýr. Fakat bu çaðrýyý yapacak olanýn her þeyden önce kendisinin iktidarý ele almaya hazýr, ne yapacaðýný bilen, gerekli iktidar organlarý konusunda hazýrlýklý olmasý lazým gelir. Geçici Devrim Hükümeti, komite ve konseyler bunlarýn baþýnda gelir. Tam da bu nedenle bu yaþamsal konularýn ele alýnmasý ayaklanma ve devrimin patlak vereceði ana býrakýlamaz. Dünya emekçi halklarýnda deðiþim istemi çok güçlüdür. Bunlarýn baþýnda ise Türkiye ve Kürdistan geliyor. Ýki ülkenin iþçi sýnýfý ve emekçi halklarý deðiþim istemlerini sürekli eylem halinde bulunarak ortaya koyuyorlar. Türkiye ve Kürdistan’da devrimin güncel olmadýðýný söyleyebilmek için iflah olmaz bir sosyal reformist ya da oportünist olmak gerekiyor. Türkiye ve Kürdistan’da devrim günceldir, pratik-politika meselesidir. Öyleyse devrimin temel sorunlarý konusunda hazýrlýklý olmak artýk her þeyden önemli hale gelmiþtir. Belki de Tunus Halk Devriminin en büyük, en önemli dersi budur.
13